Αυτό το έρμο το γαϊδούρι της ελληνικής Αριστεράς χάνεται μια στην Τσιάπας στο Μεξικό, άλλοτε στους Παλαιστίνιους τρομοκράτες της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, των ισλαμιστών που υποδέχθηκαν τον Ερντογάν με πλακάτ «Καλώς ήρθες, νέε Πορθητή».

• Από τον Φαήλο Μ. Κρανιδιώτη

Τώρα χάθηκε στις ΗΠΑ. Παράξενο γαϊδούρι. Ακούει με τις τεράστιες αυτάρες του ό,τι συμβαίνει χιλιάδες μίλια, βλέπει σε άλλες ηπείρους, αλλά είναι κουφό και τυφλό γι’ αυτά που συμβαίνουν μπροστά του. Και ζητώ συγγνώμη από τα αληθινά γαϊδούρια, τόσο χρήσιμα και καλά ζώα.

Όταν το 1996 οι Τούρκοι δολοφόνησαν τον Τάσο Ισαάκ και τον Σολωμό Σολωμού και στις 28/10/2018 η αλβανική αστυνομία δολοφόνησε τον Κωνσταντίνο Κατσίφα, η Αριστερά, οι αναρχικοί, οι φιλελέδες «αντιρατσιστές», όλοι αυτοί που σήμερα μας τα κάνουν τσουρέκια για την αστυνομική βία στις ΗΠΑ, απλά πίνανε καφεδάκι ή πουλούσαν «σωφροσύνη» και «αντιεθνικισμό», για δε τον Κατσίφα διακινούσαν και συκοφαντίες πως ήταν «ναρκέμπορος», «έμπορος όπλων», «φασίστας».

«Αν ο Κατσίφας ήταν μαύρος, θα ήταν ήδη τατουάζ» έγραψε σοφά κάποιος. Αν ήταν παρενδυτικός κλεπτομανής και πρεζάκιας, θα σκίζονταν επί μέρες και μήνες πολλά προοδευτικά καλσόν και θα σπάγανε μαγαζιά, τράπεζες. Ένα γνωστό πτωματοφάγο «προοδευτικό» δημοσιογραφίδιο θα έγραφε και βιβλίο για να τα κονομήσει. Όσα συμβαίνουν, πάντως, είναι κι αυτός ένας παράξενος τρόπος πένθους. Τα ζήσαμε κι εμείς, το 2008. Μου χάλασε ο εκτυπωτής στο γραφείο. Μήπως να πενθήσω κι εγώ μπουκάροντας από την τζαμαρία στο Πλαίσιο;

Η στρέβλωση, η βλακεία και ο τοξικός φανατισμός, με τα οποία βλέπουν η Αριστερά και κάτι καψοκαλύβηδες φιλελέδες την πραγματικότητα, ξεπερνούν και την πιο αρρωστημένη φαντασία. Οι ΗΠΑ είναι μια αχανής χώρα – 330.000.000 από όλες τις φυλές του κόσμου. Όποιος έχει ζήσει, ταξιδέψει ή έχει συγγενείς εκεί ξέρει καλά πόσο διαφορετική είναι η πραγματικότητα από αυτήν που παρουσιάζει η υστερία των liberals εκεί και των ομολόγων τους αριστερών εδώ. Η συντριπτική πλειονότητα των μαύρων σκοτώνεται από άλλους μαύρους κακοποιούς. Είναι, νομίζω, το 6% του πληθυσμού, αλλά υπερεκπροσωπούνται στην εγκληματικότητα. Πολλές φορές, στα περιστατικά αστυνομικής βίας είναι μαύρος αστυνομικός που σκοτώνει μαύρο πολίτη.

Ο Φλόιντ ήταν σκληρός κακοποιός -ναρκωτικά, κλοπές, ένοπλες ληστείες- και σε μια περίπτωση είχε μπουκάρει με τους συνεργούς του σε σπίτι γυναίκας και της έμπηξε το πιστόλι του στην κοιλιά, ζητώντας λεφτά και ναρκωτικά, που πίστευαν πως υπήρχαν στο σπίτι. Αυτό δεν δικαιολογεί τον θάνατό του, είναι όμως αφορμή για να πούμε αυτό που δεν λέει η Αριστερά.

Η εγκληματικότητα στις ΗΠΑ απέχει έτη φωτός από τη δική μας. Καταρχάς εκεί κυκλοφορούν εκατομμύρια όπλα και πλήθος παλαβών, ναρκομανών, serial killers. Ένας απλός τροχονομικός έλεγχος μπορεί να καταλήξει σε μακελειό. Έχουν σκοτωθεί πολλοί αστυνομικοί με αυτόν τον τρόπο. Γι’ αυτό οι έλεγχοι γίνονται με τόσο αυστηρές διαδικασίες και οι αστυνομικοί είναι στην τσίτα. Σε πολλές περιοχές, όπου δραστηριοποιείται πλήθος εγκληματικών οργανώσεων – gangs, που κάνουν τις δικές μας να μοιάζουν με Ουρσουλίνες, η αστυνόμευση είναι καθημερινός πόλεμος. Πολλά όπλα, πολλά ναρκωτικά, πολλοί παλαβοί.

Για τη συνέχεια NewsBreak