Ιστορία - Πολιτισμός
Όλοι οι Μοραΐτες Οπλαρχηγοί του 1821
Ακολουθεί ο κατάλογος με τα ονοματεπώνυμα των σημαντικότερων οπλαρχηγών (καπετανέων) των επαρχιών της Πελοποννήσου κατά την Επανάσταση του 1821. Χρησιμοποιείται η διοικητική διαίρεση των επαρχιών (καζάδων) κατά την περίοδο της Οθωμανοκρατίας.
Συμπεριλαμβάνεται χάρτης με τα όρια και τις έδρες των καζάδων, τα ονόματα των τμημάτων τους (κόλια ή σέμτια) ή ονόματα σημαντικών χωριών ή συστάδων χωριών. Επίσης γίνεται και πληθυσμιακή εκτίμηση των επαρχιών αυτών με βάση υπάρχοντα στοιχεία, για την περίοδο πρακτικά μετά την άλωση της Τριπολιτσάς – έδρας του πασαλικίου του Μοριά.
Οι οπλαρχηγοί που περιλαμβάνονται είναι οι σημαντικότεροι, με βάση τη φήμη τους (μέσα απο τα απομνημονεύματα των αγωνιστών), την στρατιωτική τους δύναμη ή το μέγεθος των χωριών τους, με βάση κυρίως τα στοιχεία του Φωτάκου. Προφανώς η πληθυσμιακή αναλογία ορεινών με πεδινά-αστικά μέρη την εποχή εκείνη ήταν αντιστρόφως ανάλογη των περιόδων ειρήνης και πολιτισμένης διοίκησης.
Κατά τον Πουκεβίλ (1805) η Πελοπόννησος κατοικούταν από 400,000 χριστιανούς, 4,000 εβραίους και 15,000 μωαμεθανούς. Ο πληθυσμός των μωαμεθανών φαίνεται ότι είναι υποτιμημένος. Προσθέτοντας και τα στρατεύματα που στάθμευαν στον Μοριά προεπαναστατικά οι μωαμεθανοί στην χερσόνησο ήταν μάλλον πάνω από 40,000. Οσον αφορά τη διαίρεση των επαρχιών τα στοιχεία του Γάλλου περιηγητή είναι ακριβέστερα.
Διοικητικά το πασαλίκι του Μοριά χωριζόταν σε 24 βιλαέτια.
1. Τριπολιτσάς, πόλη
2. Τριπολιτσά, τα χωριά
3. Καρύταινας
4. Φαναρίου
5. Λάλα
6. Πύργου
7. Γαστούνης
8. Πάτρας
9. Καλαβρύτων
10. Βοστίτσας
11. Κορίνθου
12. Ναυπλίου
13. Αγίου Πέτρου (με τμήμα Αργολίδας, Ερμιόνης και Τροιζήνας)
14. Άργους
15. Μυστράς, πόλη
16. Μυστράς, τα χωριά
17. Μονεμβασιάς
18. Λεονταρίου
19. Ανδρούσας
20. Καλαμάτας
21. Κορώνης
22. Μεθώνης
23. Ναβαρίνου
24. Αρκαδιάς
Εκκλησιαστικά τα πράγματα ήταν πιο πολύπλοκα.
Υπήρχαν 6 μητροπόλεις:
1. Μονεμβασιάς
2. Ναυπλίου
3. Κορίνθου
4. Πάτρας
5. Χριστιανουπόλεως (η Αρκαδιά, ονομάζεται έτσι αποκλειστικά από την εκκλησία)
6. Λακεδαίμονος
5 αρχιεπισκοπές (!)
1. Δημητσάνας
2. Ωλένου, έδρα στην Γαστούνη
3. Ζαρνάτας, έδρα στο Βαρούσι
4. Χρονίου και Καλαβρύτων, έδρα στα Καλάβρυτα
5. Λαγκαδίων, έδρα στην Άκοβα
και 8 επισκοπές
1. Κορώνης
2. Μεθώνης
3. Ανδρούσας
4. Καρυούπολης (στους Κακαβουλιώτες Μανιάτες)
5. Βρεσθένης
6. Ρέοντος και Πραστού
7. Αμύκλων
8. Έλους
Βασιζόμενοι σε χάρτη των ορίων των καζάδων του Μοριά, δημιουργήσαμε ένα λεπτομερέστερο χάρτη τοποθετώντας και τις εσωτερικές τους υποδιαιρέσεις (σέμτια, κόλια, συστάδες χωριών, σημαντικά ή διάσημα χωριά κατά την περίοδο που μας ενδιαφέρει).
Τα πληθυσμιακά στοιχεία είναι με βάση την εκτίμηση της πρώτης μεταεπαναστατικής ελληνικής “Υπέρτατης Διοίκησης” από το 1823, αλλά πρακτικά ισχύουν τα ίδια για την περίοδο μετά την άλωση της Τριπολιτσάς. Υπάρχουν ακόμα Τούρκοι κάτοικοι και στρατιώτες στο φρούριο της Πάτρας 9,000, στο καστέλι του Μοριά (Ρίο) 1,200, στην Μεθώνη 4,500 και στην Κορώνη 1,800. Αυτοί οι πληθυσμοί ενισχυμένοι από τα αραβικά στρατεύματα του Ιμπραήμ μετά το 1825 παρέμειναν στα ίδια μέρη μέχρι την τελική εκδίωξή τους όταν έληξαν οι εχθροπραξίες. Ο ελληνικός πληθυσμός γνώρισε μείωση (νεκρούς και αιχμαλώτους) σε σχέση με τα στοιχεία του 1823 κατά την δήωση της Πελοποννήσου από τον Ιμπραήμ. Από τον πίνακα απουσιάζουν οι αριθμοί για τον καζά Πραστού (Τσακωνιά), Υδρα, Σπέτσες, Πόρο και Αίγινα, αν και δεν άνηκαν συνολικά στον Μοριά, εκτιμόνται με βάση την απογραφή του 1834.
Ο δημογραφικός πίνακας έχει ως εξής:
Με βάση την διαίρεση του Φωτάκου των “όπλων της Πελοποννήσου” ακολουθούν οι λίστες των καπετανέων του 1821 επικεφαλής Πελοποννησίων ή μη που έδρασαν στην Πελοπόννησο. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται αυτοί οι Υδραίοι και Σπετσιώτες που έδρασαν στην ξηρά και όχι στο ναυτικό των νησιών τους. Επίσης Ζακυνθινοί, Κεφαλλήνες, Αϊβαλιώτες και άλλοι που έσπευσαν στην Πελοπόννησο με την έναρξη ή κατά την διάρκεια της Επανάστασης και συμπεριλήφθηκαν στα πελοποννησιακά στρατεύματα. Ιδιαίτερη μνεία κάνει ο Φωτάκος στους κληρικούς που σχημάτισαν και οδήγησαν στρατιωτικά σώματα στις μάχες καθώς και στους “βλαχοποιμένες” νομάδες Ρουμελιώτες που ζούσαν κατά γενιές στον Μοριά και συνεισέφεραν στρατιωτικά στις μάχες και οικονομικά προσφέροντας ζώα από τα κοπάδια τους.
Επαρχία Πατρών
1. αδελφοί (Κουμανιώτες) Χρυσανθακόπουλοι, Θάνος, Κωνσταντίνος (Ζώρας), Δημήτριος, Σταμάτης και Αγγελής, από Πάτρα
2. Γεώργιος Γιαννιάς, από Προστοβίτσα (Δροσιά)
3. Παναγιώτης Καρατζάς (Αναστασόπουλος), από Πάτρα
4. αδελφοί Νεζερίτες, παιδιά του Παναγιώτη
5. αδελφοί Μοθωνοί, Κανέλος, Παναγιώτης και λοιποι
6. Αντώνιος Καλαμογδάρτης
7. Αθανάσιος Σαγιάς, από Ζουμπάτα
8. Δημήτριος Νενέκος, από Ζουμπάτα
Επαρχία Βοστίτσης
1. Ανδρέας Λόντος, στρατιωτικός αρχηγός επαρχίας
2. Δημήτριος Μελετόπουλος
3. Ιωάννης Φεϊζόπουλος
4. Κωνσταντίνος Ορεινός η Χιλίαρχος
5. Γεώργιος Ροδόπουλος, από Τσετσεβά (Εριννέος)
Επαρχία Καλαβρύτων
1. Σωτήριος Χαραλάμπης, στρατιωτικός αρχηγός σεμτίων (τμημάτων) Κατσάνας και Χασίων
2. Ανδρέας Ζαΐμης, στρατιωτικός αρχηγός τμήματος Νεζερών
3. Παναγιώτης Φωτήλας, στρατιωτικός αρχηγός τμήματος Λειβαρτσίου
4. Πετιμεζαίοι, Αναγνώστης, Κωνσταντίνος, Βασίλειος και Νικόλαος, από Σουδενά
5. Σωτήριος Θεοχαρόπουλος, από Αγ. Βαρβάρα
6. Νικόλαος Φραγκάκης
7. Παναγιώτης Σοφιανόπουλος, από Σοπωτό
8. Αδελφοί Λεχουρίτες, Αναγνώστης, Γεώργιος και Νικόλαος από Λεχούρι
9. αδελφοί Γιαννακόπουλοι, Γεώργιος, Κωνσταντής και Δημήτριος, από Λειβάρτσι
10. Δημήτριος Ινδαρές, από Λειβάρτσι
11. Θεόδωρος Σακελλαρίου, από Φίλια
12. Νικόλαος Χρηστόπουλος, από Φίλια
13. Χονδρογιανναίοι, ο γέρων και τα παιδιά του, από Μαζέικα
14. Γιαννάκης Ντόλκας, από Μαζέικα
15. Γεώργιος Δημόπουλος, από Μαζέικα
16. Σταμάτης Μποτιώτης
17. Αδελφοί Παπαδαίοι, Σωτήριος και Γεώργιος, από Μάζι
18. Αθανάσιος Φεφές, από Μάζι
19. Αθανάσιος Κωστόπουλος, από Μάζι
20. Γιαννάκης Βύρας, από Κρινόφυτα
21. Θεόδωρος Κολόκας,
22. Χρήστος Κολοβός, από Παγκράτι
23. Σπύλιος Αργυρακόπουλος, από Σουδενά
24. Νικόλαος Χριστοδούλου, η Σολιώτης
25. Κωνσταντής Μακρής, από Λυκούργεια
26. Μήτσος Ντούρος, από Λυκούργεια
27. Ασημάκης Σκαλτσάς, από Σουδενά
28. αδελφοί Νικολόπουλοι, Ανδρέας (Χαϊντάς) και λοιποί από Καλάβρυτα
29. Αναγνώστης Στριφτόμπολας, Μεσορούγι Κλουτσίνας
30. Σπύρος Ευσταθίου (Καρασπύρος), από Νεζερά
31. Μουρλογεώργης, από Σκούπι
32. Ιωάννης Σακελλαριάδης, από Σοπωτό
33. Νικηφόρος, ηγούμενος μονής Νεζερών
34. Νεκτάριος, μοναχός από Καλάβρυτα
Επαρχία Γαστούνης
1. Αδελφοί Σισίνη, Χρύσανθος, Μιχαλάκης και Νικόλαος
2. Αναγνώστης Ματσούκας, από Αλητσελεπή
3. καπεταν Κωνσταντής, από Ανδραβίδα
4. αδελφοί Καραμεραίοι, Δημήτριος, Αναστάσιος και Μιχάλης
Επαρχία Πύργου
1. Χαράλαμπος Βιλαέτης
2. Λύσανδρος Βιλαέτης
3. Αναγνώστης Παπασταθόπουλος
4. Κωνσταντίνος Γκίκας
5. Πέτρος Μήτσος
6. Αλέξιος Μοσχούλας, από Αγουλινιτσα
7. Κυπριανός και Νάρκισος ή Ριγανάκης (Πετρόπουλος) από Μαγούλιανα Καρύταινας, ηγούμενοι μονής Φραγκοπηδήματος
Επαρχία Κορίνθου
1. Ιωάννης Νοταράς
2. Παναγιώτης Νοταράς
3. Γεώργιος Λύκος, από Χέλι
4. Χατζή Γιάννης, από Σοφικό
5. Νικόλαος Οικονόμου και οι αδελφοί του, από Γκούρα του Φονιά
6. Τομαραίοι, από Τρίκαλα
7. Γεώργιος Δανόπουλος, από Άγιο Γεώργιο (Νεμέα)
8. Αδελφοί Γιουρούκη, Γιαννάκης και Φίλης, από Κόρινθο
9. παπά Νίκας, από Καστανιά
Επαρχία Αιγίνης
1. Σπυρίδων Μάρκελος
2. Γεώργιος Λογιωτατίδης
Μέγαρα
1. Γεώργιος Δασκαλόπουλος
2. Γιάννης Χατζημελέτης
3. Διονύσιος Πανούσης
Πόρος και Δαμαλάς
1. Χριστόδουλος Ποριώτης
2. Διονύσιος Ντουζήνας
Επαρχία Ναυπλίου
1. Αναγνώστης Αναστασόπουλος, από Λιγουριό
2. Γεώργιος Αγαλλόπουλος, καταγόμενος από Μυστρά
3. παπά-Αρσένης Κρέστης, από Κρανίδι
4. Αναγνώστης Ζέρβας, από Κρανίδι
5. Νικόλαος Γεωργίου Λάμπρου, από Κρανίδι
6. αδελφοί Μήτσα, Ιωάννης και Σταμάτης, από Καστρί
7. παπα-Γεώργιος Βελίνης
Επαρχία Άργους
1. οκογένεια Παπαλεξόπουλου
2. οικογένεια Βλάση, πρόκριτοι Άργους με καταγωγή από Κοτίτσα Αρκαδίας
3. Τάσος Νέζος, από Κουτσοπόδι
4. Κωνσταντίνος Κακάνης
5. καπετάν Μαντάς
6. Μπεκιάρης Γεώργιος, από Μπούντια
7. Γιαννάκος Νταγρές, από Καρυαίς
8. Δημήτριος Τσώκρης, από Άργος
9. Αθανάσιος Ασημακόπουλος, από Άργος
10. αδελφοί Δούσια, Κωνσταντής και Παναγιώτης, από Αχλαδόκαμπο
Τσακωνιά
1. αδελφοί Καραμάνου, Δημήτριος και Γιαννούλης
Γεώργιος Μιχαλάκης, από Λεωνίδιο
2. Θεόδωρος Γουλελός, από Λεωνίδιο
3. Παναγιώτης Σαράντης, από Λεωνίδιο
Επαρχία Μιστρά
1. Σακελάριος Καλογονιώτης
2. Τσανετάκης Γιαννέτας
3. Οικονόμος Καλομοίρης, από Βορδώνια.
4. Ηλίας Μπισμπίκης
5. Αντώνιος Νικολόπουλος, από Λογκάστρα
6. Δημήτριος Ζωγράφος, από Βορδώνια
7. αδελφοί Γιατρακαίοι, Παναγιωτάκης και λοιποί
8. αδελφοί Ζαχαρόπουλοι, Θοδωρής, Ανδρέας και Σωτήρος, γιοι του καπετάν Ζαχαριά
9. Πέτρος Αναγνωστόπουλος ή Μπαρμπιτσιώτης
10. Παρασκευάς Ματαλάς, από Άρνα
11. Αναγνώστης Τσορτσάκης, από Καστανιά
12. Αντώνιος Κουμουστιώτης, από Κουμούστα
13. Γεώργιος Σκλαβοχωρίτης
14. Ιωάννης Καψαμπέλης, καταγόμενος από τα Ολυμποχώρια
15. Αναγνώστης Κουμάνταρος, από Βαμβακού
16. παπά Γιάννης Αθανασόπουλος
Επαρχία Μονεμβασιάς
1. οικογένεια Καλογερά
2. Νικόλαος Ντρίβας
3. οικογένεια Δεσποταίων
Επαρχία Λεονταρίου
1. οικογένεια Φλεσσαίων, Γρηγόριος παπά-Φλέσσας, Δημήτριος Ηλίου Φλέσσας, Νικήτας Φλέσσας και λοιποί, από Πολιανή
2. Νικήτας και Χριστόδουλος Δικαίος, από Πολιανή
3. Ἀ. Κουλόχερας, από Λεοντάρι
4. Ἀ. Κουμουνδούρος από Κραμποβό
5. Στασινός Ντουρέκας, από Λεοντάρι
6. αδελφοί Μπουραίοι, Κώστας, Ζαφείρης και Παναγιώταρος, από Κωνσταντίνους
7. Αναγνώστης Παπαγεωργίου ή Αναγνωσταράς, από Πολιανή
8. Νικήτας Σταματελόπουλος ή Νικηταράς και αδελφός του Νικόλαος
9. Λιάκος Πετρόπουλος, από Σινάνου
10. Γιαννάκης Καπούτσης, από Σινάνου
11. Δημήτριος Μηλίτσης, από Αρφαρά
12. Ιωάννης Καρακίτσος, από Κατσαρού
Επαρχία Κορώνης
1. αδελφοί Καραπαύλοι, Ηλίας, Ιωάννης και Κωνσταντίνος
2. Παπαφώτης, από Κορώνη
3. Μελέτιος Αρχιμανδρίτης
4. Γεώργιος Μακρής
5. Θεόδωρος Δαριώτης
Επαρχία Ανδρούσης
1. Δημήτριος Παπατσώνης, από Ναζίρι
2. Μητροπέτροβας, με τους συγγενείς του από Γαράντσα
3. Παναγιώτης Κεφάλας, από Δυρράχι
Επαρχία Μεθώνης
1. Νικόλαος Γεωργακόπουλος ή Μοθωνιός
Επαρχία Νεοκάστρου
1. Νικόλαος Οικονομίδης
Επαρχία Αρκαδιάς (Τριφυλίας)
1. αδελφοί Μέλιοι, Γιαννάκης, Κωνσταντής και Δημήτριος, από Κούβελα
2. Παναγιώτης Ντούφας, από Κούβελα
3. Γεώργιος Συράκος, από Ψάρι
4. Μήτρος Αναστασόπουλος, από Αετό
5. Ιωάννης Γκρίτσαλης και αδελφός του Δημήτριος, από Ψάρι
6. Αθανάσιος Γρηγοριάδης, από Αρκαδιά (Κυπαρισσία)
7. Νικόλαος Πονηροπουλος, από Αρκαδιά (Κυπαρισσία)
8. Οικονόμος Παπατσώρης και τα παιδια του, Αδάμ και Αναγνώστης, από Σουλιμά
9. Δημήτριος Σελέτος
10. Αναγνώστης Τσοχαντάρης, από Βλάκα (Χρυσοχώρι)
11. Χριστόφορος Ζαχαριάδης, από Αρκαδιά (Κυπαρισσία)
Επαρχία Καλαμών
1. Ιωάννης, Αθανάσιος και Κωνσταντίνος Κυριακού
2. Παναγιώτης Αθ. Τσάνες
3. Πανάγος Ζάρκος, καταγόμενος από Ζυγοβίστι
4. Μηχανίδης
Επαρχία Μικρομάνης
Διονύσιος Βασιλείου
Επαρχία Νησίου
1. αδελφοί Καλαμαριώτες, Δημήτριος Κωνσταντίνος και
Παναγιώτης
2. αδελφοί Δαρειώτες, Γεώργιος και Εμμανουήλ, από Δάρα Μεσσηνίας
3. Καλόγερος Πετράκης
4. Αναγνώστης Αργυράκης
Επαρχία Καρύταινας
1. Κολοκοτρωναίοι: Θεόδωρος, οι γιοι του Πάνος και Ιωάννης (Γενναίος), Αποστόλης, Δημήτριος (ή Ντασκούλης), Αντώνιος και ο γιος του Κωνσταντής, Μάρκος, από Λυμποβίσι Καρύταινας, στρατολογούσαν στο τμήμα Βουνών και Κάμπου Καρύταινας
2. Πλαπουταίοι: Κολιόπουλα, Δημήτριος, Γεωργάκης(Μπυρογεώργης ή
Μαστρογεώργης), Παρασκευάς, Θανάσης, Γιαννίκος (γιος του Γεωργάκη) από Παλούμπα, στρατολογούσαν στο τμήμα της Λιοδώρας
3. αδελφοί Δεληγιανναίοι, Κανέλος, Δημήτριος και Νικόλαος, από Λαγκάδια, στρατιωτικοί αρχηγοί τμημάτων Λαγκαδίων, Άκοβας και Πέρα Μεριάς
4. αδελφοί Πετρακόπουλοι, Αναγνώστης και Γιάννης, από Λαγκάδια
5. Γεώργιος Σπηλιόπουλος, από Λαγκάδια
6. Γιάννης Θεοφιλόπουλος ή Τσάκαλος, από Λαγκάδια
7. Δημήτρης Δημητρακόπουλος, από Λαγκάδια
8. Κωνσταντής Μιχαλόπουλος, από Λαγκάδια
9. Αθανάσιος Κίντζιος και γιος του Μιχάλης, από Λαγκάδια
10. Ιωάννης Στρατηγόπουλος, από Λαγκάδια
11. Κωνσταντίνος Ζαφειρόπουλος, από Ζυγοβίστι
12. Αθανάσιος Οικονομόπουλος, από Ζυγοβίστι
13. καπετάν Ρίζος, από Ζυγοβίστι
14. αδελφοί Καρδαρά, Αθανάσιος και Θεοδόσιος, από Ζυγοβίστι
15. Γεώργιος Παπακωστόπουλος, από Ζυγοβίστι
16. αδελφοί Σπηλιωτόπουλοι, Νικόλαος και Σπύρος, από Δημητσάνα
17. Ανδρέας Παπαδιαμαντόπουλος, από Δημητσάνα
18. αδελφοί Παπαζαφειρόπουλοι, Κωνσταντίνος και Οικονόμος (ιερέας) από Λάστα
19. Γεώργιος Αθανασιάδης, από Λάστα.
20. Πανουσάκος, από Παλούμπα Λιοδώρας
21. Νικόλαος Μπούκουρας, από Μαγούλιανα
22. Κωνσταντίνος Πετρόπουλος, από Μαγούλιανα.
23. Αργύριος Ζούβελος, από Μαγούλιανα.
24. Λιάκος Κοσμόπουλος, από Μαγούλιανα.
25. Νικόλαος Ταμπακόπουλος, από Βυτίνα
26. Ιεροδιάκονος Ιωσήφ Ταμπακόπουλος, από Βυτίνα, ηγούμενος Μονής Καισαριανής Αθηνών
27. Παναγιώτης Χρυσανθόπουλος ή Κακλαμάνος, από Βυτίνα
28. Δημήτριος Σπυρακόπουλος, από Καρύταινα
29. Ανάστος Σαμαράνης, από Καρύταινα
30. Νικόλαος Μπαλαμπάνης, από Καρύταινα
31. Ανδρίκος Μιχαλόπουλος, από Καρύταινα
32. αδελφοί Ροϊλοί, Βασίλειος, Γεώργιος και Δημήτριος, από Στεμνίτσα
33. Αντώνιος Πελοπίδας, από Στεμνίτσα
34. Κωνσταντίνος Παπαθανασόπουλος, από Στεμνίτσα
35. Γιωργάκης Καψοκαλύβας, από Ζάτουνα
36. Στάϊκος Σταϊκόπουλος, από Ζάτουνα
37. Στέφανος Ιωάννου Ρολογάς, από Ζάτουνα
38. Ιωάννης Τρύφωνος Οικονομίδης, από Ζάτουνα
39. Φώτιος Δάρας, από Σέρβου
40. παπά-Σχίζας, από Σέρβου
41. Πανουργιάς, από Παλούμπα
42. Κωνσταντής Τσάκαλος, από Κοκορά
43. Δημητρακόπουλοι, Σταύρος, Γεώργιος Π. και Βασίλειος Αλωνίσταινα
44. Χρήστος Παναγούλιας, από Βαλτεσινίκο
45. Αναγνώστης Παπαδόπουλος, από Βερβίτσα (Τρόπαια)
46. αδελφοί Στασινόπουλοι, Γιαννάκης και Ανάστος, από Βυζίτσι
47. Αργύρης Αποσκίτης, από Βελημάχι.
48. αδελφοί Κάραλη, Γιαννάκης και Χρυσανθάκης, από Βελημάχι
49. Θεόδωρος Ασημακόπουλος, από Κοντοβάζαινα
50. Βαχλιώτες, Παρασκευάς (ή Τσαουσάκος) και Χρήστος, από Βάχλια
51. Καπογιαννάκης, από Ράχες
52. Θεοδωράκης Σουλιμιώτης
53. Σπήλιος Ζούτος, ή Σταματόπουλος, από Μοναστηράκι.
54. Σπήλιος Χελωνιάρης, από Δίβριτσα
55. Κωνσταντής Αναστόπουλος, από Νεμνίτσα
56. Πάνος Αναγνωστόπουλος, από Νεμνίτσα
57. Παναγιώτης Προύντσος, από Καρδαρά
58. Σωτήρος Παπαγιαννόπουλος, από Βαλτεσινίκο
59. Αδάμ Κορέλας, από Αρκουδόρεμα
60. Παναγιώτης Κλης, από Αρκουδόρεμα
61. Καφετσής, από Βλόγκον Λιοδώρας
62. παπά-Δημήτρης, από Χρυσοβίτσι
63. παπά-Δημήτρης, από Κορφοξυλιά
64. παπά-Γιώργης, από Λάτικα Λιοδώρας
65. Παπαγεωργάκης, από Μοναστηράκι
Επαρχία Τριπολιτσάς
1. Γεώργιος Σέκερης, αρχηγός των όπλων της επαρχίας Τριπολιτσάς
2. Βασίλειος Χρηστακόπουλος
3. Γεώργιος Διαμαντόπουλος, από Τριπολιτσά
4. Γεώργιος Σεχιώτης
5. αδελφοί Αρβάλη, Γεώργιος και Ευστάθιος, από Τριπολιτσά
6. Κωνσταντίνος Σκοντριάνος, από Κάψα
7. Παναγιώτης Κοκώνης, από Πικέρνι
8. Γεώργιος Μπηλίδας
9. Σωτήριος Σαρατσόπουλος, από Τριπολιτσά
10. Θανάσης Δεληγιάννης, από Άγιο Βασίλειο
11. Αλέξιος Νικολόπουλος, από Λεβίδι
12. Κολιός Μπακόπουλος, από Δάρα
13. Γεωργάκης Λαμπρόπουλος, από Δάρα
14. Ιωάννης Παπακώστας, από Δάρα
15. Γιαννάκος Κούρας
16. Νικολής Θεοδωρόπουλος (Πύρλας), από Τριπολιτσά
17. Μιχαήλ Κοτσονόπουλος, από Τριπολιτσά
18. Βασίλειος Κουρουσόπουλος, από Τριπολιτσά
19. Ιωάννης Μανιατόπουλος, από Τριπολιτσά
20. αδελφοί Πουρναραίοι, Παναγιώτης και Γεώργιος, από Περθώρι
21. Παπαγεώργης, από Περθώρι.
22. Σαράντος Παπαγιαννόπουλος, από Βαλτέτσι
23. αδελφοί Ρεβελιώτες, Γιάννης και Νικόλαος, από Τσιπιανά
24. Κωνσταντής Καρώνης, από Τσιπιανά
25. Κωνσταντίνος Διαμαντόπουλος, από Αγιωργίτικα
26. Μήτρος Μπαμπανικολός, από Μπερτσοβά
27. Πέτρος Μπακοδήμος, από Στενό
28. Λάμπρος Ριζιώτης, καπετάνιος των χωριών του κάμπου
29. Γιάννακας Αποστολόπουλος, από Βλαχοκερασιά
30. Γεώργιος Γαλής, από Βαλτέτσι
31. Αναγνώστης Λελάκης, από Τριπολιτσά
32. Γρηγόριος, ηγούμενος μονής Τσιπιανών
Επαρχία Αγίου Πέτρου
1. Αναγνώστης Κονδάκης και γιος του Ανδρέας
2. αδελφοί Ζαφειρόπουλοι, Παναγιώτης (Άκουρος), Κωνσταντίνος και Ιωάννης
3. Ιωάννης Θεοδοσίου Πέρβενας, από Κορακοβούνι.
Επαρχία Φαναρίου (Ολυμπίας)
1. Τσανέτος Χρηστόπουλος, και τα αδέρφια του Ζαρείφης και Γεώργιος, από Ανδρίτσαινα, αρχηγός της επαρχίας
2. Νικόλαος Ζαφειρόπουλος, από Ανδρίτσαινα
3. Βασίλειος Σακελαρόπουλος, από Ανδρίτσαινα
4. Αθανάσιος Σιόρης, από Ίσαρι
5. Νικολός Μποτσικάκης
6. Αθανάσιος Θάνος, από Σκληρού
7. Μήτρος Τσαβέλας, και ο γιος του Δημάκης, από Δραγώγι
8. Γιάννης Δημητρακόπουλος, από Αμπελιώνα
9. Παναγιώτης Λιμπερόπουλος, από Μάτεση
10. Μιχάλης Δραγουμανιώτης, από Δραγουμάνου
11. Δημητράκης Καράμπελας, από Κακαλέτρι
12. Γιάννης Θανασούλας, από Κράνα
13. Σάββας Χαρτουμπέκας, από Μακρύσια
14. Δημήτριος Πρωτόπαπας, από Μακρύσια
15. παπά Σακελλάριος, από Ανδρίτσαινα
Μάνη
1. Μαυρομιχάληδες: Πετρόμπεης Μαυρομιχάλης, Ηλίας Π. Μαυρομιχάλης, Κυριακούλης Μαυρομιχάλης, Αντώνιος Μαυρομιχάλης, Κατσής Μαυρομιχάλης, Ηλίας Κατσάκος Μαυρομιχάλης
2. Τρουπάκηδες, Οικογένεια Παναγιώτη Μούρζινου: Παναγιώτης και Διονύσιος Μούρτσινοι
3. Καπετανάκηδες: Σταυριανός Καπετανάκης, Ιωάννης Ν. Καπετανάκης, Μιχαήλ Ν. Καπετανάκης, Γεώργιος Καπετανάκης, Ιωάννης Καπετανάκης, Χριστόδουλος Καπετανάκης
4. Κουμουνδουράκηδες: Γαλάνης Κουμουνδουράκης
5. Γρηγοράκηδες: Ιωάννης Γρηγοράκης, Πιέρος Γρηγοράκης ή Μαγκιόρος, Πασχάλης Γρηγοράκης
6. Ζερβουδάκηδες
7. Μπουκουβαλέας: Παναγιώτης Μπουκουβαλέας
8. Δουράκηδες: Γεώργιος Ντουράκης, Παναγιώτης Ντουράκης
9. Ξανθέας
10. Παναγιώτης Βενετσανάκος, Δ. Ν. Βενετσανάκος
11. Πανάγος Κυβέλος
12. Νικόλαος Χρηστέας
13. Ηλίας Χρυσοσπάθης,
14. Κυριακούλης Κουτράκος
15. Κωνσταντίνος Πιεράκος
16. Δημήτριος Πουλικάκος
17. Θεόδωρος Μεσίκλης
18. Σκλαβούνος, από Πύργο Μάνης
19. Πιέρος Βοϊδής
20. Αντώνιος Νικολόπουλος
21. Γρηγόριος Δ. Τσιγκουράκος
22. Παναγιώτης Μπεζουνεράς, με τον αδελφό του
23. Πέτρος Νικολακάκης με τον αδελφό του
24. Μιχαήλ Δραγωνάκος, με τους αδελδούς του Γεώργιο και Δημήτριο
25. Δημήτριος Πετροπουλάκης με τον πατέρα του και τον αδελφό του
26. Παναγιώτης Κοσονάκος
27. Ξανθός Μουντζοράκος
28. Παναγιώτης Αντωνάκος
29. Παναγιώτης Στερόγιαννης
30. Πέτρος Τσιλιβής,ή Τσιλιβιπέτρος
31. Ιωάννης Κρανίδης
32. Νικόλαος Καρακίτσος
33. Αναστάσιος Γιαννουτσάκος
34. Γεώργιος Καλκανδής
35. Οικονόμος του Βεχού ή Γεροξηντάρας
36. Ιωάννης Πετρουνάς
37. Δημήτριος Νικολοπουλάκος
Υδραίοι (χερσαία στρατεύματα)
Δημήτριος Κριεζής
Σπετσιώτες (χερσαία στρατεύματα)
1. Αναστάσιος Κουτρουμπής
2. Αντώνιος Μπόνιας
3. Γιάννης Μπούμπουλης
Ζάκυνθος
1. Ιωάννης Πέτας ή Βαπτιστής
2. Δημήτριος Γουζέλης
3. Νικόλαος Πατσίρης
4. Νικόλαος Καβαδίας
5. Ιωάννης Μαμάκης
6. Κωνσταντίνος Ροΐτης
7. Σπυρίδων Φερεντίνος
8. Διονύσιος Αντίοχος
9. Διονύσιος Παπαδάτος
10. Γεώργιος Κατσιλίβας ή Σεμπρικός
11. αδελφοί Καμπασαίοι, Δημήτριος και Παναγιώτης
Κεφαλονιά
1. Ιωάννης Φωκάς
2. Ευαγγέλης Πανάς
3. Ανδρέας Μεταξάς
4. Κωνσταντίνος Μεταξάς
5. Παναγής Στρούζας
6. Διονύσιος Σεμπρικός
7. Κολονέλος Μπούρμπαχης
Παργινοί
Βελισάριος Καλόγερος
Αϊβαλιώτες
1. αδελφοί Σπηλιωταίοι (Σπηλιωτόπουλοι), καταγωγή από Βαλτεσινίκο Καρύταινας
2. Μημίκος Πολυχρονόπουλος, καταγωγή από Λιοδώρα Καρύταινας
Σμυρνιώτες
1. καπετάν Ανάστος, μωραϊτοσμυρναίος
2. Εμμανουήλ Βασιλειάδης
Χιώτες
1. Φωτάκης
2. Δημήτριος μπαϊρακτάρης Δημ.Φλέσσα
Βλαχοποιμένες (ρουμελιώτες νομάδες κτηνοτρόφοι στην Πελοπόννησο)
1. Βασίλειος Μπούτος, Βίλια Δερβενοχωριών
2. Μακρυγιάννης, από βουνό Σαϊτά
3. Γιάννης Μπακογιάννης, Γαστούνη-Ξερόκαμπος Καλαβρύτων
4. Κώστας Λάβδας και Γεώργ. Λάβδας
5. γενεά Κουτουλαίων, Μήτρος, Δήμος και Κωνσταντής
6. Κώστας Τσόλης, ή Ράπτης
7. αδελφοί Καλπαίνη, Χρήστος και Κώστας
8. Δημήτριος Σαρανταυγάς, από βουνό Σαϊτά
9. Παπουτσήδες, Βασίλειος και γενεά, από βουνό Κανδήλας
10. γενεά Καλυβαίων, από βουνό Γκιόζα
11. γενεά Φραγκογανναίων, υπό τον Κωνσταντούλα Φραγκογιάννη, από βουνό Γκιόζα
12. γενεά Κορδυλαίων, Γιάννης και Κυριαζής, από βουνό Ζήριας
13. γενεά Χαναίων, υπό τον Θανάση Χανιά, από βουνό Ζήριας
14. Θανάσης Λύγκας, από Μυστρά
15. Γεώργιος Κοτσαλής, από Ξερόκαμπο Καλαβρύτων
16. Ραφτομήτρος, από Ξερόκαμπο Καλαβρύτων
17. Χρήστος Καψής, από Ξερόκαμπο Καλαβρύτων
18. Μαμαλαίοι
Κληρικοί (αρχηγοί οπλοφόρων)
1. Παλαιών Πατρών Γερμανός, από Δημητσάνα Καρύταινας
2. Άνθιμος Έλους, από Στενό Τριπολιτσάς
3. Άνθιμος Σκαλιστήρης
4. Βρεσθένης Θεοδώρητος, από Νεμνίτσα Καρύταινας
5. Δαμασκηνός, ηγούμενος Μ.Σπηλαίου, από Διακοπτό
6. Παφνούτιος, μοναχός Μ.Σπηλαίου, από Καρυά Κορίνθου
7. Γεράσιμος, μοναχός Μ.Σπηλαίου
8. Αρδαμαρίων Ιγνάτιος, από Κασάνδρα
9. Θεοφάνης Σιατιστεύς, αρχιερέας
Σημείωση:
Ελπίζουμε να είναι χρήσιμα τα στοιχεία που παρουσιάζονται τοπογραφικά, δημογραφικά, και ο κατάλογος των οπλαρχηγών σε όσους ενδιαφέρονται για την ιστορία της Ελληνικής Επανάστασης. Αντιρρήσεις, διορθώσεις, προσθήκες και σχόλια είναι ευπρόσδεκτα. Η χρήση του χάρτη και του πίνακα είναι ελεύθερη, με την προϋπόθεση να γίνει αναφορά στην πηγή.
Πηγές:
– Βίοι Πελοποννησίων Ανδρών, Φώτιος Χρυσανθόπουλος (Φωτάκος)
– Διήγηση Συμβάντων της Ελληνικής Φυλής, Θ. Κολοκοτρώνης – Γ. Τερτσέτης
– Τα Αρχεία της Ελληνικής Παλιγενεσίας, Βουλή των Ελλήνων
– Voyage en Morée, à Constantinople, en Albanie, et dans plusieurs autres parties de l’Empire Ottoman, François Pouqueville, Paris 1805
– Εκτίμηση πληθυσμού επαρχιών Πελοποννήσου, Ελληνική Διοίκηση, 1823
– Απογραφή πληθυσμού, 1834
– Ταύτιση περιοχών, όρια καζάδων: kleftouria.blogspot
– Ταύτιση περιοχών: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/6/6e/Pelopones_ethnic.JPG
Ιστορία - Πολιτισμός
Αν οι Αμερικανοί άκουγαν τον Μανιάτη Ελληνα πλοίαρχο Ελις ( Ηλίας) Ζαχαριά δεν θα πάθαιναν το κάζο στο Περλ Χάμπορ!
Στην αναφορά του εφιστούσε την προσοχή του ναυάρχου Kimmel στο γεγονός, ότι στην Ουάσιγκτον βρίσκονταν την εποχή εκείνη δύο ιάπωνες επίσημοι απεσταλμένοι, οι Νομούρα και Κουρούζου για να… αποκοιμίσουν την αμερικανική κυβέρνηση. Όταν ο τρίτος απεσταλμένος -σημείωνε ο Ζαχαριάς- ο πρεσβευτής στο Περού Τατσούγκι Σακαμότο φθάσει στην Ουάσινγκτον, τότε θα ξεσπάσει και ο πόλεμος.
Στα αρχεία του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, στο υλικό της Ανακριτικής επιτροπής για την τραγωδία του Περλ Χάρμπορ, βρέθηκε πριν από σαράντα χρόνια το υπόμνημα που έστειλε ο Ζαχαριάς στον ναύαρχο Χάσμπαντ Κίμμελ (Husband Kimmel) διοικητή της βάσης στη Χαβάη. Με το έγγραφο προειδοποιούσε, ότι οι Ιάπωνες ετοίμαζαν αιφνιδιαστική επιδρομή εναντίον της βάσεως, πρωί Κυριακής που όλοι αργούν και τα μέτρα ασφαλείας είναι χαλαρά.
Στην αναφορά του ο Ζαχαριάς εφιστούσε την προσοχή του ναυάρχου Kimmel στο γεγονός, ότι στην Ουάσιγκτον βρίσκονταν την εποχή εκείνη δύο ιάπωνες επίσημοι απεσταλμένοι, οι Νομούρα και Κουρούζου για να… αποκοιμίσουν την αμερικανική κυβέρνηση. Όταν ο τρίτος απεσταλμένος -σημείωνε ο Ζαχαριάς- ο πρεσβευτής στο Περού Τατσούγκι Σακαμότο φθάσει στην Ουάσινγκτον, τότε θα ξεσπάσει και ο πόλεμος.
Γράφει ο Τάσος Κοντογιαννίδης
Σαν σήμερα 7 Δεκεμβρίου 1941, οι Ιάπωνες, αιφνιδιάζοντας του Αμερικανούς πραγματοποιούν αεροπορική επίθεση βομβαρδίζοντας στη ναυτική βάση του Πέρλ Χάρμπορ της Χαβάης το στόλο τους, με αποτέλεσμα: 2.000 νεκρούς, 1500 τραυματίες 800 αγνοούμενους, 300 κατεστραμμένα αεροπλάνα, 8 βυθισμένα θωρηκτά και πολλά πλοία τυλιγμένα στις φλόγες. Το πληροφορήθηκε λίγες μέρες πριν το επιχειρήσουν ο Ελληνικής καταγωγής πλοίαρχος του αμερικανικού ναυτικού, ΄Ελις Ζαχαριάς, ενημέρωσε τους ανωτέρους του για το χτύπημα, αλλά κανένας δεν του έδωσε σημασία!
Στα αρχεία του Αμερικανικού Πολεμικού Ναυτικού, στο υλικό της Ανακριτικής επιτροπής για την τραγωδία του Περλ Χάρμπορ, βρέθηκε πριν από σαράντα χρόνια το υπόμνημα που έστειλε ο Ζαχαριάς στον ναύαρχο Χάσμπαντ Κίμμελ (Husband Kimmel) διοικητή της βάσης στη Χαβάη. Με το έγγραφο προειδοποιούσε, ότι οι Ιάπωνες ετοίμαζαν αιφνιδιαστική επιδρομή εναντίον της βάσεως, πρωί Κυριακής που όλοι αργούν και τα μέτρα ασφαλείας είναι χαλαρά.
Ο Ελις (Ηλίας) Ζαχαριάς, μανιάτικης καταγωγής, γεννήθηκε στη Φλόριντα την 1-1-1890. Ο πατέρας του, μετανάστης μέσω Γερμανίας στις ΗΠΑ, ήταν απόγονος του καπετάν Ζαχαριά, αγωνιστή της Επανάστασης του ’21. Φοίτησε στη Ναυτική Ακαδημία και το 1920 στάλθηκε στην Ιαπωνία, όπου έμαθε τα ιαπωνικά κι εξοικειώθηκε με το λαό και τον πολιτισμό του.
Ο Ζαχαριάς, αφού εκπαιδεύτηκε στην κατασκοπεία, ξαναγύρισε στην Ιαπωνία όπου ανέλαβε υποδιοικητής των μυστικών υπηρεσιών του Ναυτικού Χρησιμοποιήθηκε στις προπαγανδιστικές εκπομπές, ενώ κατόρθωσε να σπάσει κώδικες και να αποκωδικοποιήσει σήματα των Ιαπώνων συλλέγοντας σημαντικές πληροφορίες.
Στην αναφορά του εφιστούσε την προσοχή του ναυάρχου Kimmel στο γεγονός, ότι στην Ουάσιγκτον βρίσκονταν την εποχή εκείνη δύο ιάπωνες επίσημοι απεσταλμένοι, οι Νομούρα και Κουρούζου για να… αποκοιμίσουν την αμερικανική κυβέρνηση. Όταν ο τρίτος απεσταλμένος -σημείωνε ο Ζαχαριάς- ο πρεσβευτής στο Περού Τατσούγκι Σακαμότο φθάσει στην Ουάσινγκτον, τότε θα ξεσπάσει και ο πόλεμος.
Και πράγματι, ο Σακαμότο πήγε στην Ουάσινγκτον στις 3 Δεκεμβρίου και έφυγε στις 5. Τα ξημερώματα της 7ης Δεκεμβρίου, ο ναύαρχος Γιαμαμότο στέλνει μια αρμάδα που συνόδευε 6 αεροπλανοφόρα με 423 αεροπλάνα. Ο Ζαχαριάς διαπιστώνει τις πυκνές επείγουσες διαταγές στον ιαπωνικό στόλο και ενημερώνει τους προϊσταμένους του. Στις 7 και 20΄, 70 μίλια μακριά, στο ακρωτήριο Οάχου, καθώς τα ιαπωνικά αεροπλάνα πλησίαζαν, ο ναύτης Έλιοτ, βλέπει έκπληκτος πλήθος αεροπλάνων στην οθόνη του ραντάρ! Ξυπνά αμέσως τον αξιωματικό υπηρεσίας υπολοχαγό Τάϋλορ κι εκείνος του λέει: «Forget it», (ξέχασέ το). Νόμιζε ότι επρόκειτο περί ασκήσεως. (θυμίζει την τουρκική εισβολή το 1974, «μη δίνετε σημασία, κάνουν άσκηση…»)
Στο Περλ Χάρμπορ, ο 59χρονος ναύαρχος Κίμμελ, αμέριμνος κι έτοιμος να παίξει γκολφ, ακούει έξω από το σπίτι του, τις εκρήξεις στο λιμάνι… Μέσα σε μία ώρα, ο αιφνιδιασμός των Ιαπώνων είχε πετύχει. Τα αεροπλάνα ανενόχλητα κατά κύματα κατέστρεψαν τα περισσότερα πλοία, εκτός από το καταδρομικό Σώλτ Λέϊκ στο οποίο επέβαινε ο Ζαχαριάς και περιπολούσε 200 μίλια μακριά.
Μετά την επιτυχία, ο υπεύθυνος για την επίθεση πλοίαρχος Φουσίντα, στέλνει το μήνυμα στον ναύαρχο Γιαμαμότο. «Τόρα- Τόρα Τόρα», δηλαδή «Τίγρης, Τίγρης Τίγρης»…Τον σχεδιασμό της Ιαπωνικής επίθεσης, γνώριζε από τις μυστικές υπηρεσίες ο Ουίνστων Τσόρτσιλ.Tα απόρρητα αρχεία του Φόρεϊν Όφις αποκαλύπτουν, ότι, προτίμησε να σιωπήσει, για να εξαναγκασθεί να ξυπνήσει από το λήθαργο ο γίγαντας Αμερική και να μπει στον πόλεμο… Τηλεφώνησε μάλιστα μετά στον πρόεδρο Ρούζβελτ και τον άκουσε να λέει: «Τώρα βρισκόμαστε μαζί στο ίδιο καράβι», εννοούσε στον πόλεμο!…
Το Ιαπωνικό εγχείρημα σχεδίασε ο ναύαρχος Γιαμαμότο, ναυτικός ακόλουθος το 1926 στη Ουάσινγκτον. ΄Έστειλε από τη Χιροσίμα στις 26 Νοεμβρίου την αρμάδα με κάθε μυστικότητα προς το Περλ Χάρμπορ, όπου ναυλοχούσε ο αμερικανικός στόλος με 125 σκάφη και 227 αεροπλάνα. Μόνο τριάντα αεροπλάνα έχασαν οι Ιάπωνες. Οι αμερικανικές απώλειες τεράστιες. Σκοτώθηκαν 2.638 αξιωματικοί και ναύτες, βυθίστηκαν ή καταστράφηκαν όλα τα πλοία και 120 αεροπλάνα. Η ταπεινωτική αυτή ήττα ανάγκασε τους αμερικανούς να μπουν στο πόλεμο. Και τέσσερα χρόνια μετά, τον Αύγουστο του 1945, ρίχνοντας τις ατομικές βόμβες στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι πήραν την εκδίκηση που ήθελαν από τον εχθρό τους.
Ο ΄Ελις Ζαχαριάς, όταν αποστρατεύτηκε το 1946 με το βαθμό του υποναύαρχου, έπινε ελληνικό καφέ με τον ανταποκριτή της «Ακροπόλεως» Άρη Αγγελόπουλο, που έτυχε στις δεκαετίες του ΄60 και του’70 να λαμβάνω στην εφημερίδα τις ανταποκρίσεις του και από αυτόν είχα πληροφορηθεί την καταγωγή του Ζαχαριά και την δράση του στο Περλ Χάρμπορ. Πέθανε από καρδιακή προσβολή στις 27-6-1961 και τάφηκε στο κοιμητήριο του Άρλινγκτον.
Ιστορία - Πολιτισμός
Πλήθη νεαρών Αμερικανών ασπάζονται την Ορθοδοξία
Αηδιασμένοι και μπουχτισμένοι από τη woke παράνοια που έχει απλωθεί σαν πολιτισμική πανούκλα στις ΗΠΑ, πολλοί νέοι χριστιανοί που ακολουθούσαν ετερόδοξα δόγματα, εγκαταλείπουν απογοητευμένοι τις αιρέσεις και ψάχνουν να βρουν απεγνωσμένα μια πίστη που να μην έχει εγκαταλείψει τις προαιώνιες σταθερές του Ευαγγελίου.
Η New York Post παρουσιάζει το εντυπωσιακό φαινόμενο μεταστροφής χιλιάδων νέων στην Ορθοδοξία – «Βρήκαμε την αρχαία εκκλησία»
…Αηδιασμένοι και μπουχτισμένοι από τη woke παράνοια που έχει απλωθεί σαν πολιτισμική πανούκλα στις ΗΠΑ, πολλοί νέοι χριστιανοί που ακολουθούσαν ετερόδοξα δόγματα, εγκαταλείπουν απογοητευμένοι τις αιρέσεις και ψάχνουν να βρουν απεγνωσμένα μια πίστη που να μην έχει εγκαταλείψει τις προαιώνιες σταθερές του Ευαγγελίου.
Στο άρθρο της «New York Post» αναφέρεται η μαρτυρία ενός 27χρονου πρώην Αγγλικανού από τη Βιρτζίνια, του Μπεν Κρίστενσον, ο οποίος απηύδησε με όσα γίνονταν στην Αγγλικανική Εκκλησία. Ο Μπεν είπε σε συνέντευξη του στην εφημερίδα ότι η «εκκλησία» που ακολουθούσε δεν είχε καμία σταθερότητα στις θέσεις, αλλά ήταν έρμαιο των αλλαγών που ορίζουν οι καιροί. Κάτι που επηρέαζε και τον ίδιο στο να μην μπορεί να κατασταλάξει σαν προσωπικότητα σε μια στέρεη στάση ζωής.
Ο Μπεν παρατήρησε ότι η Αγγλικανική εκκλησία είχε καταντήσει ένα κοσμικό «πανηγύρι» χωρίς καμία πνευματικότητα. Μια θεολογία διάτρητη, παραδομένη στα γούστα του κόσμου. Ασαφή δόγματα, χειροτονίες γυναικών, LGBTQ+ προπαγάνδα, μουσικές… μπάντες στη λειτουργία. Ένα κακέκτυπο «εκκλησίας» που δεν έχει καμία σχέση με τη διδασκαλία του Χριστού. Ένα ηθικοπλαστικό εμπόριο με τον κόσμο, που έχει καταντήσει τελείως εύπλαστο στις τάσεις του συρμού.
«Όλα αυτά τα πράγματα ήταν ουσιαστικά ανταλλάξιμα, κάτι που μου έδωσε την αίσθηση ότι και οι θεολογικές δεσμεύσεις είναι κάπως ανταλλάξιμες», είπε ο Μπεν Κρίστενσον. Να η μεγάλη διαφορά της Πίστης μας απέναντι σε όλες τις αιρέσεις. Στην Ορθοδοξία, στο Ευαγγέλιο, στους Πατέρες, τίποτα δεν είναι «ανταλλάξιμο». Οι αλήθειες της Πίστης δεν είναι διαπραγματεύσιμες. Δεν είναι προϊόν συναλλαγής με τον κόσμο, αλλά απαλλαγής από το φρόνημά του….
…Κάπως έτσι ο Μπεν έχοντας την καλή ανησυχία που φυτεύει ο Θεός στις καλόπιστες ψυχές, ξεκίνησε να μελετά άλλα δόγματα στο Κολλέγιο, για να καταλήξει στο πιο παραδοσιακό και πλέον αμετάβλητο, την Αγία Ορθοδοξία, που 2000 χρόνια πλημμυρίζει την οικουμένη με τα αείζωα νάματα της. Το 2022, στην ηλικία των 25 ετών, βαφτίστηκε Ορθόδοξος Χριστιανός.
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία γνώρισε για πρώτη φορά στη ζωή του, τι σημαίνει εκκλησιαστική και λατρευτική ζωή. Το ίδιο και όλες οι χιλιάδες ετεροδόξων που γίνονται Ορθόδοξοι. Το θρησκευτικό πρόγραμμα του μέσου ετερόδοξου Αμερικανού είναι να πάει μια ώρα την Κυριακή στην εκκλησία, να ψάλλει μερικά χαζοχαρούμενα τραγουδάκια, να ακούσει ένα «ξεπλυμένο» κήρυγμα σαν να μιλάει κάποιος «life coach» στο TikTok, και τίποτε άλλο. Αυτό είναι όλο κι όλο. Η λατρεία του Χριστού γίνεται μια κακοφτιαγμένη και σύντομη παρένθεση. Μια κενή συνήθεια χωρίς περιεχόμενο σωτηρίας….
…Εισερχόμενοι στη Μυστηριακή ζωή της Ορθοδοξίας, οι νέοι Αμερικανοί έρχονται για πρώτη φορά σε επαφή με την εξομολόγηση, το απόδειπνο, την παράκληση, τον εσπερινό, τις γιορτές των Αγίων, τις Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές, τη νηστεία της Τετάρτης και της Παρασκευής, τις Σαρακοστές και φυσικά τη Θεία Κοινωνία, το κατεξοχήν φάρμακο αθανασίας.
Οι κατηχούμενοι εισέρχονται κυριολεκτικά έκπληκτοι σε έναν καινούργιο κόσμο που δεν είχαν ιδέα ότι υπάρχει, γιατί η μόνη τους εικόνα για τον χριστιανισμό ήταν τα εκκοσμικευμένα κουφάρια των αιρετικών «εκκλησιών»….
Ο τιτάνιος αγώνας που έδωσε ο αγιασμένος Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας, με τους ευλογημένους σπόρους του Ευαγγελίου που φύτεψε στην επικράτεια των ΗΠΑ, αποδίδουν πολλούς καρπούς σήμερα. Και θα αποδώσουν πολλούς περισσότερους, σε σημείο να τρίβουμε τα μάτια μας.
Όσο ο κόσμος βυθίζεται στο χάος της πνευματικής ανυπαρξίας, τόσο οι καλοπροαίρετες ψυχές διψούν να κρατηθούν από της σταθερές της μόνης Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, της Ορθοδοξίας. Αυτά να τα βλέπουμε εμείς οι παραδοσιακές Ορθόδοξες χώρες, όπου κάποιοι θέλουν να ανταλλάξουν τους προαιώνιους θησαυρούς μας με ιλουστρασιόν χάντρες της Δύσης. Φλερτάρουμε «γοητευμένοι» με εκείνες τις ψευτο-εκκλησίες που οι δυτικοί φεύγουν αηδιασμένοι και προδομένοι. Αυτές οι ψυχές θα μας δικάσουν, αν δεν τους παραδώσουμε την αγνή και άφθορη Ορθοδοξία που ψάχνουν απεγνωσμένα…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ SPORTIME
Ιστορία - Πολιτισμός
Ο Άγιος Νικόλαος και το ράπισμα στον Άρειο!
Είθε να μη στερηθούμε ποτέ και ως χώρα αυτή τη χάρη εξ αιτίας της υποτονικότητας ή έλλειψης υγιούς αντίδρασης εκ μέρους μας σε όσα τερατώδη σχεδιάζουν σκοτεινές δυνάμεις για την πατρίδα μας.
Επικροτεί και ο Θεός την αυστηρότητα του Αγίου Νικολάου απέναντι στην αίρεση.
Είθε να μη στερηθούμε ποτέ και ως χώρα αυτή τη χάρη εξ αιτίας της υποτονικότητας ή έλλειψης υγιούς αντίδρασης εκ μέρους μας σε όσα τερατώδη σχεδιάζουν σκοτεινές δυνάμεις για την πατρίδα μας.
Γράφει ο Γεώργιος Τσακαλίδης
Ο Άγιος Νικόλαος, τον οποίο γιορτάζουμε σήμερα, έζησε στο μεταίχμιο δύο ριζικά διαφορετικών εποχών. Έζησε στην εποχή των μεγάλων διωγμών των Χριστιανών επί αυτοκρατόρων Διοκλητιανού και Μαξιμιανού. Διώχθηκε και ο ίδιος και πέρασε πολύ καιρό στις φυλακές εξ αιτίας της χριστιανικής του πίστης. Έζησε όμως και στην εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο οποίος είχε αγαθά αισθήματα απέναντι στη νέα πίστη, την οποία αναγνώρισε τελικά ως επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας του, αφού έθεσε τέρμα στους διωγμούς των Χριστιανών. Μια συνέπεια του νέου πνεύματος του Μ. Κων/νου ήταν και η αποκατάσταση του Επισκόπου των Μυρέων στο θρόνο του.
Θα ήθελα να δούμε μια παρεξηγημένη συμπεριφορά του Αγίου, εξ αιτίας της οποίας δέχθηκε και δέχεται ακόμη και σήμερα πολλές επικρίσεις. Ποια ήταν η παρεξηγημένη συμπεριφορά;
Λέγεται ότι στη διάρκεια των εργασιών της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου, που συνήλθε το 325 μ. Χ. στη Νίκαια της Βιθυνίας για να αντιμετωπίσει την αίρεση του Αρείου, ράπισε τον αιρεσιάρχη. Η χρήση βίας, και μάλιστα ενώπιον του Αυτοκράτορα θεωρούνταν ασέβεια και τιμωρούνταν με αποκοπή του χεριού εκείνου που βιαιοπράγησε. Και μπορεί μεν να μη έδωσε εντολή ο Μέγας Κων/νος να κόψουν το χέρι του Αγίου Νικολάου, ύστερα από παράκληση ιεραρχών, τον έριξε όμως σιδηροδέσμιο σ’ ένα σκοτεινό και υγρό κελί της φυλακής. Γνώρισε έτσι ο Άγιος Νικόλαος το σκληρό πρόσωπο της εξουσίας και στην περίοδο των διωγμών, αλλά και στην περίοδο της αναγνώρισης του Χριστιανισμού.
Ο Άρειος αρνούνταν ότι ο Ιησούς Χριστός ήταν Θεός αληθινός – ομοούσιος με τον Πατέρα, και τον παρουσίαζε ως κτίσμα και δημιούργημα του Θεού, απλώς ως θεοθέντα άνθρωπο. Αρνούνταν την Τριαδικότητα του Θεού. Ο Θεός είναι ένας έλεγε και δεν μπορεί να είναι τρία πρόσωπα. Μάταια ο Άγιος Σπυρίδων έκανε μέσα στην αίθουσα των συνεδριάσεων και ενώπιόν του το θαύμα. Είχε πάρει ένα κεραμίδι και με την προσευχή του αναλύθηκε εκείνο στα στοιχεία του. Η φωτιά ανέβηκε προς τα πάνω, το νερό έπεσε καταγής και το χώμα έμεινε στη χούφτα του. Να του είπε. Τρία στοιχεία, χώμα , νερό και φωτιά, και όμως συνθέτουν ένα πράγμα, το κεραμίδι. Ο Άρειος επέμενε στην πλάνη του. Είχε αναγορεύσει τη δική του ψυχρή λογική ως ικανό εργαλείο να κατανοήσει όλα τα μυστήρια του Θεού, ακόμη και τη θεία ουσία. Παρέσυρε μάλιστα με τα ανθρώπινα, λογικά επιχειρήματά του και άλλους επισκόπους και κληρικούς στην αίρεσή του. Η πλανεμένη αυτή διδασκαλία του Αρείου έφερε σύγχυση και μεγάλη ταραχή στην Εκκλησία, αφού όλες οι κατοπινές αιρέσεις, ακόμη και η αίρεση των Χιλιαστών ή μαρτύρων του Ιεχωβά στις μέρες μας είχαν και έχουν ως βάση τους την αίρεση του Αρείου. Γι αυτό και προβλέποντας ο Άγιος Νικόλαος τις συνέπειες που θα είχε η αιρετική διδασκαλία του Αρείου καταλήφθηκε από ιερή αγανάκτηση για την αμετάπειστη συμπεριφορά του και τον χαστούκισε.
Ήταν μια βιαιοπραγία, που απορρίπτεται μεν από τη σύγχρονη παιδαγωγική, ωστόσο καθίσταται πολλές φορές αναγκαία στις περιπτώσεις που άλλες μέθοδοι αποδεικνύονται ατελέσφορες. «Μισεί το παιδί του, γράφει η Π.Δ. ο γονέας εκείνος που λυπάται το ραβδί του». Εκεί όπου δεν πείθει ο πειστικός λόγος, εκεί που δεν προκαλεί δέος το θαύμα, εκεί που υπάρχει αποθράσυνση και βλασφημία του Θεού, εκεί καθίσταται αναγκαία η αυστηρότητα, ακόμη και η βιαιοπραγία. Αυτήν χρησιμοποίησε και ο ίδιος ο Χριστός, όταν είδε τη βεβήλωση του Ναού και τη μετατροπή του σε οίκο εμπορίου και σπήλαιο ληστών. Σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν πρέπει να παρεξηγείται η αυστηρότητα, η οποία μπορεί ν’ αποδειχθεί χρήσιμη και ωφέλιμη. Αντίθετα πρέπει να παρεξηγείται η ανοχή, η μαλθακότητα και υποτονικότητα της αντίδρασης, η οποία αυξάνει την επιθετικότητα και το θράσος των αντιπάλων. Το είδαμε στις μέρες μας, όταν πέρασαν και ψηφίστηκαν από τη βουλή νομοσχέδια-τερατουργήματα, που ανατρέπουν το ίδιο το Ευαγγέλιο και την ηθική του και δεν υπήρξαν ρωμαλέες αντιδράσεις εκ μέρους της πνευματικής ηγεσίας του τόπου. Αυτό αποθράσυνε τους πολέμιους της Εκκλησίας και έφεραν προς ψήφιση ακόμη ανατρεπτικότερα νομοσχέδια. Αν υπήρχαν αντιδράσεις παρόμοιες με εκείνη του Αγίου Νικολάου απέναντι στον Άρειο, να είστε βέβαιοι ότι το κακό δεν θα έπαιρνε τόσο μεγάλες διαστάσεις. Και δεν είναι ανάγκη να εκφράζεται πάντοτε με χαστούκια η αυστηρότητα. Υπάρχουν πνευματικά χαστούκια πολύ πιο αποτελεσματικά από ένα ράπισμα. Φτάνει να δίνονται από ανθρώπους του πνευματικού ύψους του Αγίου Νικολάου. Το χαστούκι π. χ που έδωσαν στον κ. Μητσοτάκη με την ψήφο τους στις ευρωεκλογές οι υγιώς και χριστιανικώς σκεπτόμενοι οπαδοί του τον ανάγκασε να ομολογήσει έστω και υποκριτικά: «στενοχωρήσαμε τους ανθρώπους μας».
Ότι ο Άγιος Νικόλαος είχε δίκαιο με τη σκληρή αντίδρασή του απέναντι στον βλάσφημο αιρεσιάρχη αποδεικνύει η συνέχεια της διήγησης του βίου του. Το ίδιο βράδυ που τον φυλάκισαν εμφανίστηκαν στο κελί του ο Χριστός και η Παναγία. Τον ρώτησε ο Χριστός για ποιο λόγο βρίσκεται στη φυλακή, κι εκείνος απάντησε: «Για το δικό σου όνομα, Κύριε». Ο Χριστός του έδωσε ως επιβράβευση ένα Ευαγγέλιο και η Παναγία του έδωσε ένα ωμοφόριο. Την επομένη, όταν τον επισκέφθηκαν να του φέρουν φαγητό, τον βρήκαν χωρίς δεσμά. Φορούσε το ωμοφόριο και διάβαζε το Ευαγγέλιο. Όταν το πληροφορήθηκε αυτό ο αυτοκράτορας στενοχωρήθηκε. Τον απελευθέρωσε αμέσως και του ζήτησε συγγνώμη. Επέστρεψε στις εργασίες της Συνόδου και γνώρισε τη χαρά για τη θεσμοθέτηση της ομοουσιότητας του Χριστού με τον Πατέρα. Χάρηκε για την καταδίκη της αίρεσης του Αρείου.
Υπάρχει όμως και άλλο μεταθανάτιο γεγονός, που δικαιώνει τη στάση του Αγίου Νικολάου. Το λείψανο του Αγίου βρισκόταν στα Μύρα της Λυκίας. Όταν το 1080 πλησίαζαν οι Ισμαηλίτες να κατακτήσουν την περιοχή και κινδύνευε να βεβηλωθεί το ιερό λείψανο, εμφανίστηκε ο Άγιος στον ύπνο ενός ευλαβούς ιερέα στο Μπάρι της Ιταλίας και ζήτησε να μιλήσει με τον επίσκοπο της περιοχής και να μεταφέρουν εκεί το λείψανό του. Το μετέφεραν με μεγάλες τιμές στις 9 Μαΐου του 1081. Έκτοτε γιόρταζαν κάθε χρόνο την ημέρα αυτή την ανακομιδή του ιερού λειψάνου. Σε όλη δε τη διάρκεια της θείας λειτουργίας ανέβλυζε τόσο πολύ μύρο, ώστε το συγκέντρωναν σε αγγεία και δοχεία και το έστελναν σε διάφορες ενορίες και θεραπεύονταν ασθενείς από ποικίλες ασθένειες. Για να συγκεντρώσουν μάλιστα περισσότερο μύρο τελούσαν τη θ. λειτουργία με αργό ρυθμό. Το γεγονός το αναφέρει και ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. Τότε η περιοχή του Μπάρι ήταν ορθόδοξη. Όταν όμως περιήλθε ύστερα από χρόνια στη δικαιοδοσία της παπικής Εκκλησίας και λειτουργούσε παπικός ιερέας έπαψε να αναβλύζει. Περίεργοι οι κάτοικοι της περιοχής κάλεσαν να λειτουργήσει ορθόδοξος ιερέας. Το λείψανο ανέβλυζε και πάλι.
Συμπέρασμα: Επικροτεί και ο Θεός την αυστηρότητα του Αγίου Νικολάου απέναντι στην αίρεση. Για την υπεράσπιση της αλήθειας του Θεού είναι θεμιτή η αυστηρότητα. Ενώ η ανοχή και η συμπόρευση με την πλάνη και την αίρεση έχουν ως συνέπεια ακόμη και την άρση της χάριτος του Θεού. Είθε να μη στερηθούμε ποτέ και ως χώρα αυτή τη χάρη εξ αιτίας της υποτονικότητας ή έλλειψης υγιούς αντίδρασης εκ μέρους μας σε όσα τερατώδη σχεδιάζουν σκοτεινές δυνάμεις για την πατρίδα μας.
-
Γενικά θέματα2 μήνες πριν
Τί είναι αυτά τα μυστηριώδη φωτεινά στίγμα στον ουρανό της Κύπρου;
-
Διεθνή2 μήνες πριν
Ανατριχιαστικές εικόνες με τον νεκρό ηγέτη της Χαμάς (ΦΩΤΟ)
-
Αναλύσεις2 μήνες πριν
Η Αθήνα παραδίδει τη Θράκη
-
Αθλητικά1 μήνα πριν
Δεν πούλησε οπαδισμό! Δεν έπαιξε σε τουρκική ομάδα που θα τον απογείωνε οικονομικά – Αντώνης Φώτσης: Ο καλύτερος Έλληνας καλαθοσφαιριστής… ever
-
Video2 μήνες πριν
Ισραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή
-
Άμυνα2 μήνες πριν
Έτοιμος σε 3 χρόνια ο ελληνικός Σιδερένιος Θόλος! Πόσο θα κοστίσει;
-
Διεθνή3 εβδομάδες πριν
Οι Ουκρανοί ακολουθούν το… δόγμα Μπάιντεν! Χτύπησαν με ATACMS τη Ρωσία – Οδηγούμαστε σε πυρηνικό ολοκαύτωμα;
-
Άμυνα2 μήνες πριν
Έτοιμη η «πρώτη» Belharra