Η Κίνα ενισχύει τη γεωπολιτική της επιρροή στον Ειρηνικό «μαρκάροντας» έργα της Ασιατικής Τράπεζας Ανάπτυξης (ADB) – που χρηματοδοτούνται σε σημαντικό βαθμό από χρήματα Αυστραλών φορολογουμένων – ως κινεζικά έργα, σύμφωνα με την αυστραλιανή κυβέρνηση.

Στο νησί Μπουγκαινβίλ, αυτόνομη περιοχή της Παπούα Νέας Γουινέας βόρεια της Αυστραλίας, η κρατική κινεζική εταιρεία China Railway Construction Corporation ξεκίνησε εργασίες για την ενίσχυση του διαδρόμου προσγείωσης στο Κιέτα-Αρόπα, στα περίχωρα της μεγαλύτερης πόλης.Όταν η κυβέρνηση του Μπουγκαινβίλ ανακοίνωσε την αναβάθμιση του αεροδρομίου, δεν έγινε καμία αναφορά στην Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης – που χρηματοδοτεί το έργο – αλλά μόνο στην κρατική China Railway Construction Corporation.

Κατά την τελετή εγκαινίων τον περασμένο μήνα στον διάδρομο του αεροδρομίου, ο πρόεδρος του Μπουγκαινβίλ και ο πρωθυπουργός της Παπούα Νέας Γουινέας έσπασαν το έδαφος με φτυάρια φορώντας κράνη με το όνομα και το λογότυπο της CRCC. Μια πινακίδα της ADB ήταν ορατή στο φόντο.

Ο υπουργός Ειρηνικού της Αυστραλίας, Πατ Κόνροϊ, δήλωσε ότι το «μαρκάρισμα» πολυμερών αναπτυξιακών έργων αποτελεί σταθερή πηγή απογοήτευσης για την κυβέρνηση.«Δεν είναι κινεζική βοήθεια. Μια κρατική κινεζική επιχείρηση κέρδισε τη σύμβαση μέσω της Ασιατικής Τράπεζας Ανάπτυξης… το έργο χρηματοδοτείται από την ADB.

«Οι μεγαλύτεροι δωρητές της ADB είναι χώρες όπως η Ιαπωνία και η Αυστραλία, κάτι που αποτελεί μέρος της απογοήτευσής μου… γιατί όσοι περνούν από εκεί θα υποθέσουν ότι χρηματοδοτείται από την Κίνα επειδή βλέπουν παντού το μαρκάρισμα κινεζικών κρατικών επιχειρήσεων, ενώ χρηματοδοτείται από τους φορολογούμενους χωρών όπως η Ιαπωνία και η Αυστραλία.»

Ο Κόνροϊ δήλωσε ότι έχει πιέσει την ADB να βελτιώσει τις διαδικασίες προμηθειών της – «για να διασφαλίσει ότι επιλέγουν ποιότητα αντί για τη φθηνότερη προσφορά» – και να περιορίσει το εθνικό «μαρκάρισμα» των έργων, μεταρρυθμίσεις στις οποίες η ADB συμφώνησε.

Η ADB είναι σημαντικός χρηματοδότης ανάπτυξης στον Ειρηνικό. Η Αυστραλία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος συνεισφέρων μετά την Ιαπωνία.Όταν ρωτήθηκε αν πιστεύει ότι η Κίνα επιδιώκει να ενισχύσει την επιρροή της μέσω πολυμερών οργανισμών όπως η ADB, ο Κόνροϊ είπε στον Guardian: «Νομίζω ότι αυτό είναι ένα λογικό συμπέρασμα.«Είμαι σίγουρος ότι επιδιώκουν επίσης να βγάλουν χρήματα από αυτά τα έργα, αλλά αν μπορούν να τα μαρκάρουν με το όνομα μιας [κρατικής επιχείρησης], τότε προφανώς υπάρχει ένα δευτερεύον όφελος.»

Ο Κόνροϊ είπε ότι ο ανταγωνισμός για επιρροή εκτείνεται πέρα από το Μπουγκαινβίλ, το οποίο επιδιώκει ανεξαρτησία από την Παπούα Νέα Γουινέα έως την 1η Σεπτεμβρίου 2027.«Ήμασταν ξεκάθαροι ότι υπάρχει μια μόνιμη κατάσταση ανταγωνισμού στον Ειρηνικό, ότι η Αυστραλία επιδιώκει να είναι ο προτιμώμενος ετα Hypert: Η Κίνα ενισχύει την γεωπολιτική της επιρροή στον Ειρηνικό «μαρκάροντας» έργα της Ασιατικής Τράπεζας Ανάπτυξης – που χρηματοδοτούνται σε σημαντικό βαθμό από χρήματα Αυστραλών φορολογουμένων – ως κινεζικά έργα, σύμφωνα με την αυστραλιανή κυβέρνηση.

Στο νησί Μπουγκαινβίλ, αυτόνομη περιοχή της Παπούα Νέας Γουινέας βόρεια της Αυστραλίας, η κρατική κινεζική εταιρεία China Railway Construction Corporation ξεκίνησε εργασίες για την ενίσχυση του διαδρόμου προσγείωσης στο Κιέτα-Αρόπα, στα περίχωρα της μεγαλύτερης πόλης.

Όταν η κυβέρνηση του Μπουγκαινβίλ ανακοίνωσε την αναβάθμιση του αεροδρομίου, δεν έγινε καμία αναφορά στην Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης – που χρηματοδοτεί το έργο – αλλά μόνο στην κρατική China Railway Construction Corporation.Κατά την τελετή εγκαινίων τον περασμένο μήνα στον διάδρομο του αεροδρομίου, ο πρόεδρος του Μπουγκαινβίλ και ο πρωθυπουργός της Παπούα Νέας Γουινέας έσπασαν το έδαφος με φτυάρια φορώντας κράνη με το όνομα και το λογότυπο της CRCC.

Μια πινακίδα της ADB ήταν ορατή στο φόντο.Ο υπουργός Ειρηνικού της Αυστραλίας, Πατ Κόνροϊ, δήλωσε ότι το «μαρκάρισμα» πολυμερών αναπτυξιακών έργων αποτελεί σταθερή πηγή απογοήτευσης για την κυβέρνηση.«Δεν είναι κινεζική βοήθεια. Μια κρατική κινεζική επιχείρηση κέρδισε τη σύμβαση μέσω της Ασιατικής Τράπεζας Ανάπτυξης… το έργο χρηματοπιστώς από την ADB.

«Οι μεγαλύτεροι δωρητές της ADB είναι χώρες όπως η Ιαπωνία και η Αυστραλία, κάτι που αποτελεί μέρος της απογοήτευσής μου… γιατί όσοι περνούν από εκεί θα υποθέσουν ότι χρηματοδοτείται από την Κίνα επειδή βλέπουν παντού το μαρκάρισμα κινεζικών κρατικών επιχειρήσεων, ενώ χρηματοδοτείται από τους φορολογούμενους χωρών όπως η Ιαπωνία και η Αυστραλία.»Ο Κόνροϊ δήλωσε ότι έχει πιέσει την ADB να βελτιώσει τις διαδικασίες προμηθειών της – «για να διαadze την ποιότητα αντί για τη φθηνότερη προσφορά» – και να περιορίσει το εθνικό «μαρκάρισμα» των έργων, μεταρρυθμίσεις στις οποίες η ADB συμφώνησε.

Η ADB είναι σημαντικός χρηματοδότης ανάπτυξης στον Ειρηνικό. Η Αυστραλία είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος συνεισφέρων μετά την Ιαπωνία.Όταν ρωτήθηκε αν πιστεύει ότι η Κίνα επιδιώκει να ενισχύσει την επιρροή της μέσω πολυμερών οργανισμών όπως η ADB, ο Κόνροϊ είπε στον Guardian: «Νομίζω ότι αυτό είναι ένα λογικό συμπέρασμα.«Είμαι σίγουρος ότι επιδιώκουν επίσης να βγάλουν χρήματα από αυτά τα έργα, αλλά αν μπορούν να τα μαρκάρουν με το όνομα μιας [κρατικής επιχείρησης], τότε προφανώς υπάρχει ένα δευτερεύον όφελος.»

Ο Κόνροϊ είπε ότι ο ανταγωνισμός για επιρροή εκτείνεται πέρα από το Μπουγκαινβίλ, το οποίο επιδιώκει ανεξαρτησία από την Παπούα Νέα Γουινέα έως την 1η Σεπτεμβρίου 2027.

Ο υποναύαρχος Μιχαήλ Γκούντκοφ, υπαρχηγός του ρωσικού Πολεμικού Ναυτικού, ο οποίος είχε επίσης ηγηθεί μιας ταξιαρχίας που πολέμησε εναντίον της Ουκρανίας, σκοτώθηκε στη ρωσική περιφέρεια του Κουρσκ, δήλωσε σήμερα ο Όλεγκ Κοζεμιάκο, κυβερνήτης μιας περιφέρειας στη ρωσική άπω ανατολή, και επιβεβαίωσε λίγο αργότερα το κρατικό πρακτορείο ειδήσεων TASS.

«Στις 2 Ιουλίου 2025, στη διάρκεια των μαχών σε μια από τις μεθοριακές ζώνες της περιφέρειας του Κουρσκ, βρήκε το θάνατο ο ναύαρχος Μιχαήλ Εβγκένιεβιτς Γκούντκοφ», ανακοίνωσαν οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις.

Ανεπίσημα ρωσικά και ουκρανικά κανάλια στο Telegram είχαν αναφέρει νωρίτερα ότι ο Γκούντκοφ σκοτώθηκε μαζί με άλλους 10 στρατιωτικούς σε ουκρανική επίθεση εναντίον θέσης διοίκησης στο Κορένεβο, στην περιφέρεια του Κουρσκ, η οποία συνορεύει με την Ουκρανία.

Ο Μιχαήλ Γκούντκοφ είναι ένας από τους πιο υψηλόβαθμους ρώσους στρατιωτικούς που έχουν σκοτωθεί από τους Ουκρανούς από το 2022 που η Μόσχα εξαπέλυσε τον πόλεμο εναντίον της Ουκρανίας.

Ο Κοζεμιάκο, ο οποίος δήλωσε πως μιλούσε πολύ με τον Γκούντκοφ τα προηγούμενα χρόνια, ανέφερε στη δήλωσή του ότι ο Γκούντκοφ σκοτώθηκε «εκτελώντας το καθήκον του ως αξιωματικού» μαζί με άλλους και εξέφρασε τα συλλυπητήριά του στους συγγενείς του νεκρού.

«Όταν έγινε Υπαρχηγός του Πολεμικού Ναυτικού, δεν έπαψε να επισκέπτεται προσωπικά τις θέσεις των πεζοναυτών μας», έγραψε ο Κοζεμιάκο στο Telegram.

Ο Γκούντκοφ είχε βραβευθεί για ανδρεία σε στρατιωτική δράση κατά της Ουκρανίας και κατηγορηθεί από το Κίεβο για εγκλήματα πολέμου. Ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν τον διόρισε υπαρχηγό του Πολεμικού Ναυτικού το Μάρτιο, σύμφωνα με ανάρτηση στον ιστότοπο του Κρεμλίνου.

Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει σχόλιο από το ρωσικό υπουργείο Άμυνας ούτε από την Ουκρανία.

Ο Γκούντκοφ είχε ηγηθεί μιας Ταξιαρχίας Πεζοναυτών του ρωσικού Στόλου του Ειρηνικού, η οποία πολέμησε στο Κουρσκ. Τμήματα του Κουρσκ είχαν καταληφεί από ουκρανικές δυνάμεις με μια αιφνιδιαστική επίθεση τον Αύγουστο του 2024, πριν η Ρωσία ανακοινώσει φέτος ότι τις απώθησε.

Πήγη: ΑΠΕ-ΜΠΕ-Reuters-AFP

Πηγή: Sigmalive

Στη Συρία, οι κοινότητες των Αλαουιτών ζουν υπό τον τρόμο ότι οι γυναίκες και οι κόρες τους μπορεί να απαχθούν και να κρατηθούν ως «σαμπάγια», δηλαδή σκλάβες του σεξ! Μετά την πτώση του Άσαντ, τον Δεκέμβριο του 2024, ξέσπασαν επιθέσεις εκδίκησης από ομάδες πολιτοφυλακής πιστές στους νέους κυβερνώντες, με αναφορές για απαγωγές που οδηγούν σε βιασμούς και εξαναγκαστικούς γάμους.

Ακτιβιστές για τα ανθρώπινα δικαιώματα των Αλαουιτών αναφέρουν ότι ορισμένες γυναίκες παραμένουν φυλακισμένες, ενώ οι απαγωγές συνεχίζονται. Κατηγορούν τις συριακές αρχές ότι είτε δεν μπορούν, είτε δεν θέλουν να σταματήσουν αυτά τα εγκλήματα.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, 50 έως 60 γυναίκες και κορίτσια έχουν απαχθεί, αριθμός μικρός σε σύγκριση με τους 1.600 και πλέον αμάχους που σκοτώθηκαν σε μια έκρηξη σεχταριστικής βίας τον Μάρτιο του 2025. Σουνίτες πολιτοφύλακες εκτέλεσαν Αλαουίτες άνδρες και αγόρια στους δρόμους, ενώ αρκετοί άλλοι βασανίστηκαν πριν από τη θανάτωσή τους.

Η ομάδα που κυβερνά, πλέον, τη Συρία, η Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS), δεν έχει ιστορικό δουλείας, αλλά, πιθανότατα, περιλαμβάνει πρώην μαχητές του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στις τάξεις της. Μερικοί μαχητές φαίνεται να φέρουν ακόμη διακριτικά του ISIS. Επιπλέον, κοινοί εγκληματίες εκμεταλλεύονται το χάος στη χώρα. Κατά τη διάρκεια της συριακής εξέγερσης, υπήρχαν ερωτήματα για το εάν εγκληματίες εντάχθηκαν σε ένοπλες ομάδες ή αν κάποιες από αυτές τις ομάδες στράφηκαν στο έγκλημα – πιθανότατα και τα δύο.

Οι ακτιβιστές αναφέρουν ότι η αστυνομία συχνά δεν διερευνά τις εξαφανίσεις Αλαουιτισσών ή κατηγορεί τις οικογένειές τους. Σε ορισμένες περιπτώσεις, κορίτσια δημοσιεύουν βίντεο, δηλώνοντας ότι έφυγαν για να παντρευτούν, αλλά οι ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι αυτά τα βίντεο γίνονται υπό εξαναγκασμό.

Η βία κατά των Αλαουιτών συνεχίζεται με διάφορες μορφές. Ένας ακτιβιστής δημοσίευσε βίντεο που δείχνει ένοπλους με γενειάδες να επιτίθενται σε εστιατόριο, επειδή πουλούσε αλκοόλ. Οι Αλαουίτες φοβούνται ότι το μέλλον της Συρίας κινείται προς έναν ισλαμιστικό και αυταρχικό χαρακτήρα.

Η διεθνής κοινότητα προς το παρόν, αντιμετωπίζει καλή τη πίστει τη νέα κυβέρνηση του προέδρου Αλ-Σαράα, ο οποίος ανέλαβε την εξουσία με την υποστήριξη ευρείας συμμαχίας ένοπλων ομάδων. Ωστόσο, η κυβέρνησή του φαίνεται είτε πολύ αδύναμη για να προστατεύσει τους Αλαουίτες, είτε κάποιοι από τους υποστηρικτές του δεν επιθυμούν να το κάνουν. Για τις οικογένειες που έχασαν τις συζύγους ή τις κόρες τους, η διάκριση μεταξύ «δεν μπορεί» και «δεν θέλει» δεν έχει σημασία.

Η ακτιβίστρια Ινάνα Μπαρακάτ, η οποία βρίσκεται εκτός Συρίας, έχει καταγράψει 56 περιπτώσεις απαγωγών γυναικών και κοριτσιών, οι 25 εκ των οποίων επέστρεψαν στις οικογένειές τους, οι περισσότερες μετά από βιασμό. Οι υπόλοιπες παραμένουν αγνοούμενες. Μεταξύ των θυμάτων, δέκα είναι κάτω των 18 ετών, με τη μικρότερη να είναι 15 και την μεγαλύτερη 55 ετών. Οι οικογένειες κρατούν τα κορίτσια τους μακριά από τα σχολεία, ζώντας σε κατάσταση φόβου.

Αυτή η κατάσταση θυμίζει τις φρικαλεότητες που υπέστησαν οι Γεζίντι από το Ισλαμικό Κράτος πριν από μια δεκαετία, όταν χιλιάδες γυναίκες αιχμαλωτίστηκαν και πουλήθηκαν ως σκλάβες. Η διεθνής κοινότητα καλείται να δράσει για να σταματήσει αυτή η νέα κρίση, ενώ οι φωνές των ακτιβιστών συνεχίζουν να αναδεικνύουν την αδικία και τον πόνο των Αλαουιτών στη Συρία.