«Αξιωματούχοι της κυβέρνησης Τραμπ συζητούν το ενδεχόμενο άρσης των κυρώσεων στον ρωσικό αγωγό φυσικού αερίου Nord Stream 2, με στόχο την επαναλειτουργία του», γράφει η αμερικανική ιστοσελίδα Politico, επικαλούμενη πέντε ανώνυμες πηγές.

Την ιδέα -σύμφωνα με το Politico- φέρεται να προωθεί ο ειδικός απεσταλμένος του προέδρου Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, με αντάλλαγμα την επίτευξη ειρηνευτικής συμφωνίας για την Ουκρανία. Ο Γουίτκοφ πρόκειται μάλιστα να συναντηθεί ξανά την Παρασκευή -για τέταρτη φορά- με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν στη Μόσχα.

Ωστόσο, ο Γουίτκοφ σε κοινή δήλωσή του με τον Αμερικανό υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο, διέψευσαν το δημοσίευμα του Politico ως «προϊόν μυθοπλασίας, κατασκευασμένο και ανεύθυνο».

Μία από τις πέντε πηγές που επικαλείται η – συνήθως καλά πληροφορημένη – ιστοσελίδα, επιμένει πάντως ότι ο Γουίτκοφ έχει επανειλημμένα θέσει ζήτημα άρσης των κυρώσεων στη Ρωσία, αλλά αυτό μπλοκάρεται από τον Ρούμπιο. «Δεν  είναι ένα κέικ που ψήνεται στο φούρνο, αλλά τα συστατικά συναρμολογούνται αυτή τη στιγμή», δήλωσε μάλιστα ένας αξιωματούχος της αμερικανικής κυβέρνησης.

Το σαμποτάζ

Οι δύο αγωγοί Nord Stream 1 και 2 υπέστησαν μεγάλες καταστροφές τον Σεπτέμβριο του 2022, όταν ανατινάχθηκαν με σαμποτάζ οι τρεις από τους τέσσερις σωλήνες τους, στο βυθό της Βαλτικής. Οι δράστες του σαμποτάζ δεν έχουν ακόμη βρεθεί, αλλά σύμφωνα με έρευνα του Αμερικανού δημοσιογράφου Σέιμουρ Χερς, η επίθεση διατάχθηκε από την κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν, με την υποστήριξη της Νορβηγίας.

Κορυφαίοι Γερμανοί δημοσιογράφοι υποπτεύονται επίσης ότι πίσω από τις επιθέσεις βρίσκεται η ουκρανική μυστική υπηρεσία. Στα μέσα Αυγούστου 2024, ωστόσο, η ουκρανική ηγεσία απέρριψε ως «ανοησία» μια αναφορά Wall Street Journal ότι το σαμποτάζ που εγκρίθηκε από τα υψηλότερα επίπεδα της κυβέρνησης στο Κίεβο.

Σε κάθε περίπτωση, ενδεχόμενη άρση των κυρώσεων σε έναν από τους κύριους αγωγούς της Ρωσίας που συνδέει τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της με τη Δυτική Ευρώπη, θα ήταν μια απότομη ανατροπή στην πολιτική των ΗΠΑ. Και μια επαναλειτουργία του Nord Stream 2 θα μπορούσε να αποφέρει σημαντικά έσοδα για τη Ρωσία- υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι η ΕΕ θα συνεχίσει να αγοράζει ρωσικό φυσικό αέριο.

«Το ενδεχόμενο αυτό φαντάζει απίθανο πάντως, με δεδομένη την εκστρατείας της Ε.Ε. να απογαλακτιστεί από τις ρωσικές εισαγωγές ενέργειας», τονίζουν στη «Ναυτεμπορική» Ευρωπαίοι παράγοντες της αγοράς ενέργειας. «Η άρση των κυρώσεων θα ισοδυναμούσε με διπλωματικό πραξικόπημα υπέρ της Ρωσίας και σημαντική παραχώρηση από τον Τραμπ», προσθέτουν.

Αμερικανικό επενδυτικό ενδιαφέρον

Αμερικανοί επενδυτές με επικεφαλής τον Στίβεν Λιντς, επικεφαλής της εταιρείας «Monte Valley Partners», με έδρα το Μαϊάμι, συζητούν πάντως εδώ και μήνες με την Gazprom για την αγορά του αγωγού Nord Stream 2. Ο ένας σωλήνας του Nord Stream 2 παρέμεινε άθικτος και αυτό οδηγεί τώρα σε εικασίες για την επαναλειτουργία του αγωγού.

Ο Λιντς ειδικεύεται στην αγορά περιουσιακών στοιχείων ενεργειακής υποδομής που ανήκαν προηγουμένως στη Ρωσία. Ο Αμερικανός μεγιστάνας και οι συνεργάτες του αγόρασαν το 2007 τμήματα της ρωσικής εταιρείας πετρελαίου Yukos, με μεγάλη έκπτωση. Πιο πρόσφατα, ο Λιντς αγόρασε το υποκατάστημα της ρωσικής χρηματοοικονομικής εταιρείας SberBank με έδρα την Ελβετία. Έχει κάνει αίτηση για άδεια από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ στο πλαίσιο των προσπαθειών του να αγοράσει τον αγωγό.

Ο πρώην διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας εκμετάλλευσης «Nord Stream 2 AG» και επί μακρόν φίλος του Πούτιν, Ματίας Γουόρνιγκ, λέγεται μάλιστα ότι αναζήτησε επαφή με Αμερικανούς επενδυτές προκειμένου να προσεγγίσει την κυβέρνηση Τραμπ, όπως γράφουν οι Financial Times.

«Στις ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Μόσχα, ο αγωγός θα μπορούσε να γίνει διαπραγματευτικό χαρτί και μια συμφωνία δισεκατομμυρίων δολαρίων θα μπορούσε να είναι ακόμη στο προσκήνιο», λένε παράγοντες της αγοράς.

Αντάλλαγμα για την Κριμαία

Ο Στιβ Γουίτκοφ που φέρεται να έχει αναπτύξει πλέον φιλία με τον Πούτιν ως απεσταλμένος του Τραμπ στη Μόσχα, «έχει ζητήσει  από την ομάδα του να καταρτίσει κατάλογο όλων των ενεργειακών κυρώσεων που έχουν επιβάλει οι Ηνωμένες Πολιτείες στη Ρωσία», δήλωσαν στο Politico δύο κυβερνητικές πηγές στην Ουάσιγκτον. Η κυβέρνηση Τραμπ έχει προτείνει στη Μόσχα ένα  σχέδιο ειρήνευσης, στο οποίο περιλαμβάνεται και η αναγνώριση της προσάρτησης της Κριμαίας από τη Ρωσία το 2014- αλλά και η άρση των ευρύτερων. Πρόκειται για δύο πράγματα με τα οποία η Ουκρανία δεν συμφωνεί, αλλά το θέμα είναι «ποιος ρωτά το Κίεβο», όπως τονίζουν διπλωματικές πηγές.

«Υπάρχει μια εσωτερική συζήτηση στον Λευκό Οίκο μεταξύ των ανθρώπων που κυριαρχούν στην ενέργεια ,που θέλουν να επεκτείνουν την αγορά για το αμερικανικό LNG  και  τον Γουίτκοφ, που θέλει να είναι πιο κοντά στη Ρωσία», είπε μια πηγή στο Politico. «Η αποκατάσταση της Ρωσίας ως ο κορυφαίου προμηθευτή ενέργειας της Ευρώπης θα ήταν «λουτρό αίματος για τους Αμερικανούς παραγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου», προσθέτει η ίδια πηγή, στην Ουάσιγκτον.

«Εάν επιστρέψει το ρωσικό αέριο στην αγορά, αυτό θα μείωνε την όρεξη των πιθανών αγοραστών αμερικανικού LNG», λέει ο Λοράν Ρουσέσκας, εκτελεστικός διευθυντής της εταιρείας ανάλυσης S&P Global Commodity Insights.

Ο ρόλος της Γερμανίας

Προκειμένου πάντως ο Nord Stream 2 να αγοραστεί από Αμερικανούς επενδυτές και να τεθεί σε λειτουργία, τόσο η ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ όσο και η γερμανική ομοσπονδιακή κυβέρνηση θα πρέπει να εκδώσουν ειδική άδεια. Τα εμπόδια φαίνονται ιδιαίτερα υψηλά, αν και υπάρχουν παράγοντες εντός του κυβερνητικού συνασπισμού CDU/CSU και του SPD, που θέλουν φθηνό φυσικό αέριο μέσω του Nord Stream.

Γράφει ο Λάμπρος Τζούμης

Επικείμενη συμφωνία μεταξύ Ρωσίας – Ουκρανίας με την επιδιαιτησία των ΗΠΑ και χρήσιμα συμπεράσματα για τη χώρα μας.

Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες η συμφωνία θα περιλαμβάνει :
– Την de jure αναγνώριση από τις ΗΠΑ, της ρωσικής κατοχής της Κριμαίας.
– Την de facto κατοχή των εδαφών που κατέλαβε η Ρωσία μετά την εισβολή, δηλ. το 20 τοις εκατό της ουκρανικής επικράτειας.
– Η Ουκρανία δεν θα γίνει μέλος του ΝΑΤΟ.
– Το πυρηνικό εργοστάσιο της Ζαπορίζια θα ελέγχεται από τις ΗΠΑ.
– Θα εξασφαλιστεί ο διάπλους του ποταμού Δνείπερου από την Ουκρανία.
– Θα παρέχονται εγγυήσεις ασφαλείας στην Ουκρανία από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Συμπεράσματα – εκτιμήσεις αν υπογραφεί η παραπάνω συμφωνία :

– Ο Θουκυδίδης είναι διαχρονικά επίκαιρος. Ο ρεαλισμός διέλυσε για μια ακόμα φορά τις ψευδαισθήσεις που επικρατούν και στη χώρα μας ότι το διεθνές δίκαιο αποτελεί το ιερό φυλαχτό που θα μας προστατεύσει από τον αναθεωρητισμό της Τουρκίας, η οποία το γράφει κυριολεκτικά στα παλαιά της υποδήματα.

– Η Ουκρανία θα αποτελέσει ένα υποτελές κράτος. Η εθνική ανεξαρτησία και η εδαφική ακεραιότητα δεν εξασφαλίζεται από ξένες δυνάμεις και φιλικές διαβεβαιώσεις. Όταν αποδέχεσαι την ανάθεση της κυριαρχίας σου σε προστάτιδες δυνάμεις (νταβατζήδες) δεν αποτελείς κυρίαρχο κράτος, αλλά προτεκτοράτο μιας ξένης δύναμης.

– Ο Ζελένσκι πολύ δύσκολα θα παραμείνει στη θέση του αν υπογράψει τον εδαφικό ακρωτηριασμό της Ουκρανίας και όσα προαναφέρθηκαν.

– Στον 21ο αιώνα γίνονται πόλεμοι και επί ευρωπαϊκού εδάφους και δεν κρατούν λίγα 24ωρα αλλά χρόνια, παρά τις ψευδαισθήσεις που έχουν ορισμένοι.

Η Τουρκία εφαρμόζει στρατηγική πλήρους τουρκοποίησης των κατεχομένων μέσω εποικισμού, ισλαμοποίησης και ελέγχου της τοπικής κοινωνίας. Η αλλοίωση του πληθυσμού, η ενίσχυση της θρησκευτικής παρουσίας και τα έργα εξάρτησης συνθέτουν ένα οργανωμένο σχέδιο ενσωμάτωσης. Πρόκειται για μια μακροχρόνια διαδικασία με σαφείς γεωπολιτικές στοχεύσεις.

Γράφει ο Κώστας Βενιζέλος, Hellas Journal

Η ισλαμοποίηση των κατεχομένων, η πλήρης εναρμόνιση της κοινωνίας με την τουρκική, η ενίσχυση του τουρκικού πληθυσμού με νέους εποίκους, συνιστούν τον σχεδιασμό της Άγκυρας, που δεν είναι τωρινός, αλλά συνεχίζεται με στόχο την πλήρη τουρκοποίηση της περιοχής. Είναι προφανές πως την τελευταία περίοδο υπάρχουν ενδείξεις ότι εντείνονται οι προσπάθειες για υλοποίηση των στρατηγικών επιδιώξεων της Τουρκίας στην κατεχόμενη Κύπρο. Σε αυτό το σχέδιο, λοιπόν, εντάσσονται και η εκπαίδευση, η θρησκεία, η εδραίωση της δημογραφικής αλλοίωσης, η αλλαγή κουλτούρας, απόκτησης ισλαμικής συνείδησης και προτύπων (μαντήλα), όπως και τα έργα υποδομής-εξάρτησης.

Η ενίσχυση του τουρκικού πληθυσμού στα κατεχόμενα αποτελεί στρατηγικό στόχο της Τουρκίας, που μεθοδικά προωθείται και υλοποιείται βαθμηδόν από την περίοδο αμέσως μετά την εισβολή του 1974. Προ ημερών υπήρξε επίσημη τοποθέτηση από πλευράς της Άγκυρας για αύξηση του εκ Τουρκίας πληθυσμού στην κατεχόμενη Κύπρο ενόψει και «της κατασκευής κοινωνικών κατοικιών».

Υπενθυμίζεται ότι ο Τούρκος Υπουργός Περιβάλλοντος, Αστικοποίησης και Κλιματικής Αλλαγής, Μουράτ Κουρούμ, ανακοινώνοντας νέα έργα στα κατεχόμενα, ανέφερε πως «θα ληφθούν μέτρα για την ενίσχυση της τουρκικής παρουσίας στο νησί». Στην περίπτωση αυτή αναφέρεται ενδεχομένως στη μεταφορά εργατών από την Τουρκία για την κατασκευή έργων με στόχο, βέβαια, να μην είναι εποχιακή η παρουσία τους.

Ο πληθυσμός και η δημογραφική αλλοίωση

Σύμφωνα με στοιχεία που κατέχουμε, οι Τουρκοκύπριοι πληθυσμιακά είναι μειοψηφία και ο αριθμός τους ανέρχεται περίπου στις 135.000. Σε σχέση με εκείνους που έχουν τη λεγόμενη υπηκοότητα, οι Τουρκοκύπριοι και οι έποικοι είναι αριθμητικά σχεδόν ίσοι. Υπολογίζεται ότι τη λεγόμενη υπηκοότητα έχουν περίπου 270.000. Εκεί που φαίνεται ότι οι αριθμοί ανατρέπονται είναι όταν στον πληθυσμό προστίθενται οι Τούρκοι που διαμένουν στα κατεχόμενα αλλά δεν έχουν υπηκοότητα, οι οποίοι είναι περισσότεροι.

Σε αυτούς περιλαμβάνονται οι εποχιακοί εργάτες, που έρχονται και οι πλείστοι παραμένουν, οι φοιτητές, ο στρατός κατοχής (35.000), οι οικογένειες των αξιωματικών (5.000). Σκοπίμως δεν δίνονται πλήρη στοιχεία ή, εάν δίνονται, προκαλούν σύγχυση. Κάποιοι υποστηρίζουν πως στα κατεχόμενα ζουν σήμερα περίπου 1 εκατομμύριο άνθρωποι, αριθμός που φαντάζει υπερβολικά μεγάλος. Ωστόσο, δεν μπορεί κανείς τεκμηριωμένα να τον αμφισβητήσει αλλά ούτε και να τον επιβεβαιώσει. Σημειώνεται πως ο εκλογικός κατάλογος το 2018 περιλάμβανε 190.553 ψηφοφόρους, ενώ το 2023 210.000.

Υπενθυμίζεται ότι το καθεστώς Ερντογάν πιέζει συνεχώς για «πολιτογράφηση» εποίκων. Τούτο συνδέεται με τον πολιτικό και τον οικονομικό έλεγχο των κατεχομένων. Συνδέεται με τη διαμόρφωση συνθηκών για να έχουν το πάνω χέρι οι έποικοι, εκτοπίζοντας τους Τουρκοκύπριους. Η επιδίωξη αυτή δεν αφορά, όμως, μόνο την αριθμητική ενίσχυση. Αυτός ο στόχος συνδυάζεται, όπως φαίνεται, από παράλληλες κινήσεις για ισλαμοποίηση των κατεχομένων και την πλήρη ενσωμάτωση των Τουρκοκυπρίων στην τουρκική κοινωνία.

Σημειώνεται συναφώς ότι ο πληθυσμός, η αλλοίωση του δημογραφικού χαρακτήρα, ήταν η πρώτη κίνηση που έκανε η Τουρκία, αμέσως μετά την εισβολή. Η μεταφορά εποίκων ήταν εύκολη, μπορούσε να γίνει γρήγορα, ενώ με την ενέργεια αυτή, που γινόταν για να κατοικηθούν τα σπίτια των Ελληνοκυπρίων, οι οποίοι είχαν εκδιωχθεί βιαίως, είχε κι άλλο σκοπό, που αφορούσε τη βιωσιμότητα της περιοχής: να δουλέψουν στη γεωργία, στη βιομηχανία αλλά και να μεταφέρουν και την κουλτούρα τους.

Η θρησκεία και η εκπαίδευση ως εργαλεία επιρροής

Η θρησκεία είναι το άλλο όπλο. Στα κατεχόμενα λειτουργούν 213 τζαμιά. Σε αναλογία πληθυσμού και χώρου, ο αριθμός είναι υπερβολικά μεγάλος. Κτίζουν τζαμιά αντί σχολείων, ενώ μεγάλος είναι και ο αριθμός των ιμάμηδων. Υπολογίζεται ότι 240 άτομα απασχολούνται ως προσωπικό στη «διεύθυνση θρησκευτικών υποθέσεων», ενώ οι 120 από αυτούς είναι ιμάμηδες. Στα κατεχόμενα δρουν πλέον διάφορα «ισλαμικά τάγματα».

Την ίδια ώρα, η εκπαίδευση και η θρησκεία δεν λειτουργούν αποκομμένα αλλά συνδέονται. Εξ ου και η υπόθεση με τη μαντήλα, που δεν μπορεί να θεωρηθεί μεμονωμένη αλλά εντάσσεται στη μεγάλη εικόνα και το σχεδιασμό για την ισλαμοποίηση. Είναι σαφές, όπως αναφέρεται και σε σημείωμα του Τουρκικού Κλάδου του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών του Ιανουαρίου 2023, ότι ο στόχος είναι να καταστεί η τουρκοκυπριακή κοινότητα πιο «τουρκική» και πιο «μουσουλμανική». Ως εγχείρημα παραμένει δύσκολο προς υλοποίηση, καθώς οι Τουρκοκύπριοι είναι κοσμικοί. Είναι, όμως, εύκολο σε σχέση με τους εποίκους, που όπως σημειώνεται είναι η πλειοψηφία.

Για να γίνει εφικτός ο σχεδιασμός, πρέπει να ενισχύεται και η εξάρτηση των κατεχομένων από την Τουρκία. Κι αυτό γίνεται μέσα από τη μόνιμη οικονομική εξάρτηση, κυρίως σε ό,τι αφορά τη λειτουργία της αποσχιστικής οντότητας, του «κράτους», αλλά και τα έργα υποδομής. Όπως η μεταφορά νερού με υποθαλάσσιο αγωγό από την Τουρκία στα κατεχόμενα. Αλλά και ο σχεδιασμός για μεταφορά ηλεκτρισμού, που μέχρι στιγμής δεν έχει υλοποιηθεί.

Με όλα αυτά, η κατοχική δύναμη θέλει να δημιουργήσει ένα μη ανατρέψιμο τετελεσμένο, το οποίο θα αφορά «τα δεδομένα» επί του εδάφους. Θέλει να καταστήσει τα κατεχόμενα τουρκική επαρχία, μια περιοχή-«πλυντήριο» για παράνομες συναλλαγές και δράσεις. Μια περιοχή, ένα ψευδοκράτος, που θα λειτουργεί ως δομή και κουλτούρα, με πρότυπο την τουρκική κοινωνία. Πλήρης, δηλαδή, τουρκοποίηση. Την ίδια ώρα, είναι σαφές πως εάν την Τουρκία την εξυπηρετεί να προχωρήσει σε μια συμφωνία στο Κυπριακό, θα επιδιώξει ένα συνομοσπονδιακό μοντέλο, στο οποίο μέσω του τουρκικού μουσουλμανικού συνιστώντος κρατιδίου, θα ελέγχει και το ελληνοκυπριακό και θα είναι και στην ΕΕ!

Ενδείξεις πληθυσμού μέσω κινητής τηλεφωνίας

Διαχρονικά χρησιμοποιείται ο αριθμός των συνδρομητών κινητής τηλεφωνίας για να εξαχθούν συμπεράσματα για τον πληθυσμό στα κατεχόμενα. Αυτό μπορεί να δώσει μια ένδειξη, αλλά δεν μπορεί να θεωρηθεί βασικό στοιχείο. Δεν μπορεί να θεωρηθεί κρίσιμης σημασίας στους υπολογισμούς που γίνονται. Κι αυτό επειδή κάποιοι που επισκέπτονται τα κατεχόμενα αλλά δεν μένουν μόνιμα, όπως Τούρκοι επιχειρηματίες, ενδέχεται να είναι συνδρομητές σε εταιρείες κινητής τηλεφωνίας. Ή άλλοι να έχουν περισσότερες από μία συνδρομές. Τα τελευταία στοιχεία που υπάρχουν δίνουν ένα στίγμα, που πρέπει ασφαλώς να ληφθεί υπόψη.

Σημειώνεται ότι το «Ίδρυμα Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνίας – Bilgi Teknolojileri ve Haberleşme Kurumu (BTHK)» του κατοχικού καθεστώτος, δημοσιοποίησε την έκθεση δεδομένων του τομέα ηλεκτρονικής επικοινωνίας για το τέταρτο τρίμηνο του 2024 (περίοδος Οκτωβρίου-Δεκεμβρίου).

Με βάση την έκθεση, στη συγκεκριμένη περίοδο υπήρχαν 1.062.691 εγγεγραμμένες συνδρομές κινητής τηλεφωνίας, εκ των οποίων οι 846.039 ήταν ενεργές. Στην έκθεση καταγράφονται και οι εταιρείες στις οποίες είναι εγγεγραμμένες οι συνδρομές (το 57% των συνδρομών κινητής τηλεφωνίας ήταν εγγεγραμμένες στην «εταιρεία» τηλεπικοινωνιών «Kuzey Kıbrıs Turkcell» και το υπόλοιπο 43% στην «Telsim»). Την ίδια περίοδο, υπήρχαν εγγεγραμμένες στο «τμήμα τηλεπικοινωνιών της ‘’τ.δ.β.κ.’’» συνολικά 74.928 συνδρομές σταθερής τηλεφωνίας.

Ενδιαφέρον, πάντως, έχουν και τα στοιχεία σε σχέση με την κινητικότητα των τηλεφωνικών κλήσεων. Σύμφωνα με την έκθεση, οι χώρες προς τις οποίες καταγράφεται η περισσότερη κίνηση από τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας των κατεχομένων είναι η Τουρκία, η Βρετανία, η Νιγηρία, η Κυπριακή Δημοκρατία, το Ιράν και το Τουρκμενιστάν. Οι δε χώρες από τις οποίες καταγράφεται η περισσότερη κίνηση προς τα δίκτυα κινητής τηλεφωνίας των κατεχομένων είναι η Τουρκία, η Βρετανία και η Νιγηρία. Σε σχέση με τη Νιγηρία, φαίνεται πως οι τηλεφωνικές κλήσεις έχουν σχέση και με την παρουσία φοιτητών από τη χώρα αυτή σε «πανεπιστήμια» των κατεχομένων.