Στο ενδιαφέρον της Chevron να επενδύσει στην ελληνική ΑΟΖ νότια της Κρήτης, ακολουθώντας τα βήματα της ExxonMobil αναφέρεται ο διπλωματικός συντάκτης Νίκος Μελέτης σε άρθρο στο Liberal.gr με τίτλο “Chevron και ExxonMobil βάζουν την Ελλάδα στο ενεργειακό παιχνίδι και απονομιμοποιούν το Τουρκολιβυκό μνημόνιο” .  Αυτή η εξέλιξη ενισχύει τη γεωπολιτική θέση της Ελλάδας, καθώς αμφισβητεί την ισχύ του τουρκολιβυκού μνημονίου.

Όπως σημειώνεται στο άρθρο, η επένδυση αποτελεί ψήφο εμπιστοσύνης προς την Ελλάδα από μεγάλες αμερικανικές ενεργειακές εταιρείες. Ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης τόνισε ότι αυτή η αναγνώριση της ελληνικής ΑΟΖ αποδυναμώνει τις τουρκικές διεκδικήσεις. Η Λιβύη ακολούθησε επίσης μια πιο ισορροπημένη προσέγγιση, σεβόμενη τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα. Η Chevron ενδιαφέρεται για δύο οικόπεδα νότια της Κρήτης, με σχετικές αποφάσεις να εκκρεμούν από το ελληνικό Υπουργείο Ενέργειας. Συνολικά, η αμερικανική ενεργειακή παρουσία στην περιοχή φαίνεται να ενισχύει τη θέση της Ελλάδας και να αποδυναμώνει την τουρκική επιρροή στη Μεσόγειο, όπως σημείωσε άλλωστε και το Geopolitico.gr στη σχετική ανάρτηση του ρεπορτάζ.

Ακούστε το σχετικό podcast:

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο του Νίκου Μελέτη στο Liberal.gr:

Η εκδήλωση ενδιαφέροντος από τον αμερικανικό κολοσσό CHEVRON για δυναμική είσοδο στην ελληνική ΑΟΖ αποτελεί φυσικά μια ψήφο εμπιστοσύνης σε ενεργειακό και επενδυτικό επίπεδο για τη χώρα μας. Όμως, λόγω της ιδιομορφίας της περιοχής νότια της Κρήτης, σηκώνει μελλοντικά και μια ασπίδα προάσπισης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, τα οποία απειλεί και αμφισβητεί η Τουρκία μέσω και του τουρκολιβυκού μνημονίου.

Ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης μιλώντας την Τετάρτη (26/03) στο Υπουργικό Συμβούλιο, αποτύπωσε αυτή ακριβώς τη διάσταση τονίζοντας ότι «η αμερικανική πολυεθνική αναγνωρίζει έμπρακτα την ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη στην περιοχή, ενώ θέλω να επισημάνω ότι και η Λιβύη, η οποία πρόσφατα δημοπράτησε θαλάσσια οικόπεδα στη δική της ΑΟΖ, ακολούθησε και αυτή τη μέση γραμμή, σεβόμενη δηλαδή ουσιαστικά τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα».

Την Τετάρτη (26/03), ο Υπουργός Ενέργειας Σ. Παπασταύρου ανακοίνωσε την εκδήλωση ενδιαφέροντος της Chevron για τα οικόπεδα Νότια της Κρήτης Ι και Νότια της Κρήτης ΙΙ, τα οποία είχαν οριοθετηθεί από το 2014. Πλέον, θα ακολουθήσουν από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, οι σχετικές υπουργικές αποφάσεις: αποδοχής του αιτήματος, προσδιορισμού των γεωγραφικών περιοχών, επιλογής του τύπου της σύμβασης και έγκρισης του κειμένου της προκήρυξης του διαγωνισμού.

Η Chevron θα είναι η δεύτερη, μετά την ExxonMobil, αμερικανική εταιρεία τέτοιου μεγέθους που θα εμπλακεί στο ελληνικό πρόγραμμα έρευνας και αξιοποίησης υδρογονανθράκων. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις για την ύπαρξη σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, γεγονός που οδηγεί τους δύο κολοσσούς να στραφούν στην Ελλάδα και να επενδύσουν σημαντικά κεφάλαια. Φυσικά, για τις νέες περιοχές που επέδειξε ενδιαφέρον η Chevron, θα απαιτηθεί χρόνος, μέχρις ότου γίνει ο διεθνής διαγωνισμός και κατόπιν θα χρειαστεί ένα σημαντικό διάστημα για σεισμογραφικές έρευνες πριν ληφθούν αποφάσεις για τα επόμενα βήματα.

Γεωπολιτικά, είναι σημαντικό ότι και η Ελλάδα μπαίνει με τη σειρά της δυναμικά στο «ενεργειακό κλαμπ» των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου, στο οποίο συμμετέχουν το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Κύπρος και ο Λίβανος. Εφόσον, μάλιστα, διαπιστωθεί η ύπαρξη κοιτασμάτων, η Ελλάδα λόγω της θέσης της θα μπορούσε να αποτελέσει έναν σημαντικό κόμβο παραγωγής αλλά και μεταφοράς ενέργειας προς την Ευρώπη, κάτι που ενισχύει και τη διαπραγματευτική της θέση έναντι εταίρων και συμμάχων.

Όμως, εξαιρετικά σημαντικό είναι ότι και η Chevron, μετά την Exxon Mobil, δείχνει να αψηφά τις προειδοποιήσεις και απειλές που είχαν εκτοξευθεί στο παρελθόν για τη χάραξη των οικοπέδων νότια της Κρήτης, κυρίως από τη Λιβύη, αλλά και από την Τουρκία.

Όλα τα οικόπεδα οριοθετήθηκαν με βάση τη λεγόμενη Τροπολογία Μανιάτη (2011), η οποία όριζε ότι στην περίπτωση μη ύπαρξης συμφωνίας οριοθέτησης ΑΟΖ με τις γειτονικές χώρες, η Ελλάδα εκλαμβάνει ως εξωτερικό όριο της ΑΟΖ της τη μέση γραμμή.

Η Λιβύη είχε διαμαρτυρηθεί για την αρχική οριοθέτηση των οικοπέδων, δηλώνοντας ότι επικαλύπτουν τη λιβυκή υφαλοκρηπίδα. Μετά το 2019, όταν υπογράφηκε το τουρκολιβυκό μνημόνιο, υπήρχε πάντοτε η ανησυχία στην Αθήνα ότι η Λιβύη, με την παρότρυνση της Άγκυρας, θα επιχειρήσει να εφαρμόσει στην πράξη το Μνημόνιο και στη δική της πλευρά της γραμμής οριοθέτησης νότια της Κρήτης, «ωθώντας» προς τα πάνω τη μέση γραμμή.

Η Λιβύη, μάλιστα, έχει υπογράψει και δεύτερο Μνημόνιο με την Τουρκία, το οποίο προβλέπει τη συνεργασία των δύο χωρών και την ανάθεση στην τουρκική κρατική εταιρεία TPAO ερευνών για υδρογονάνθρακες στις θαλάσσιες περιοχές της Λιβύης.

Η Αθήνα υποδέχθηκε με ικανοποίηση το γεγονός ότι η Λιβύη, στην προκήρυξη για τον διαγωνισμό για σειρά οικοπέδων (7 Μαρτίου), φρόντισε ώστε τα υπεράκτια οικόπεδα να κινηθούν στη βάση της μέσης γραμμής που έχει μονομερώς ορίσει η Ελλάδα και στην οποία στηρίχθηκε και η χάραξη των ελληνικών οικοπέδων.

Αυτή η κίνηση, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, δείχνει πως η Λιβύη δεν έχει πρόθεση να προκαλέσει την Ελλάδα με τετελεσμένα, αμφισβητώντας στην πράξη τη μέση γραμμή, η οποία στη χάραξή της έχει στηριχθεί στις ελληνικές θέσεις για τον υπολογισμό της επήρειας της Γαύδου και άλλων μικρών νησιών και απορρίπτοντας το κλείσιμο του Κόλπου της Σύρτης.

Πάντως, η είσοδος των δύο αμερικανικών κολοσσών στα οικόπεδα αυτά, νότια μέχρι νοτιοδυτικά της Κρήτης, δημιουργεί ένα τετελεσμένο, το οποίο θα αποδειχθεί ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο για τη χώρα μας, όταν και όποτε Ελλάδα και Λιβύη καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για την οριοθέτηση της ΑΟΖ.

Όλα αυτά, βεβαίως, υπό την προϋπόθεση ότι η ExxonMobil, που έχει ολοκληρώσει τις έρευνες, θα αποφασίσει να προχωρήσει σε δοκιμαστική γεώτρηση και τα αποτελέσματα θα είναι επιτυχή και οι έρευνες της Chevron θα ανακαλύψουν την ύπαρξη κοιτασμάτων, που θα οδηγήσουν την εταιρεία σε επενδύσεις για την αξιοποίησή τους.

Οι τελευταίες εξελίξεις, τόσο με την οριοθέτηση των λιβυκών οικοπέδων νοτίως της μέσης γραμμής, όσο και με την είσοδο, μετά την ExxonMobil και της Chevron, στα δύο οικόπεδα που γειτνιάζουν με τη γραμμή οριοθέτησης του παράνομου Τουρκολιβυκού Μνημονίου, είναι σημαντικές, καθώς ενισχύουν τις ελληνικές θέσεις για οριοθέτηση στη βάση των αρχών του Δικαίου της Θάλασσας.

Ταυτόχρονα, αποδυναμώνουν το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο και τον μονομερή και αυθαίρετο ορισμό της «τουρκικής ΑΟΖ», η οποία επιχειρεί να εξαφανίσει την ελληνική υφαλοκρηπίδα στην Ανατολική Μεσόγειο. Σύμφωνα, μάλιστα, με τον χάρτη που μονομερώς έχει καταθέσει η Τουρκία στον ΟΗΕ, επιχειρείται ο περιορισμός της Ελλάδας στα χωρικά ύδατα των 6 ν.μ. ανατολικά του τόξου Ρόδου, Καρπάθου, Κάσου και Κρήτης.

Μετά τις τελευταίες εξελίξεις, ενισχύεται διπλωματικά η χώρα μας, καθώς η έμπρακτη αξιοποίηση της ελληνικής μη οριοθετημένης ΑΟΖ με τη Λιβύη και η άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της προχωρά, έχοντας πλέον ως «ασπίδα» και την παρουσία των αμερικανικών πετρελαϊκών κολοσσών και συγχρόνως εφόσον ο προγραμματισμός προχωρήσει κανονικά, αποδυναμώνεται και απονομιμοποιείται ακόμη περισσότερο το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο.

Στη στάση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ όσον αφορά την Τουρκία, μετά τους πανηγυρισμούς στον Λευκό Οίκο για την ελληνοαμερικανική συνεργασία αναλύει σε άρθρο της η ιστοσελίδα Hellas Journal του Μιχάλη Ιγνατίου. Στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ τέθηκαν καίρια ερωτήματα, οι απαντήσεις στα οποία ήταν «περίεργες», κάτι που δείχνει ότι πιθανώς να έχει ξεκινήσει συζήτηση για κυρώσεις και για το θέμα των F-35, με την ιστοσελίδα να υποστηρίζει την ύπαρξη πληροφόρησης προς αυτήν την κατεύθυνση. Η αλλαγή στάσης φαίνεται να σχετίζεται με τις πρόσφατες πολιτικές εξελίξεις και την τουρκική επιθετικότητα. Αναφέρεται ότι η Τουρκία ενδέχεται να υποστεί συνέπειες λόγω της πολιτικής της και της στάσης της απέναντι στις ΗΠΑ και τους συμμάχους της. Επίσης υπάρχουν ενδείξεις ότι η συζήτηση για πιθανές κυρώσεις μπορεί να έχει ενεργοποιηθεί ξανά, αν και ακόμα δεν υπάρχει ξεκάθαρη απόφαση. Το άρθρο υπογραμμίζει ότι η κατάσταση είναι ρευστή, αλλά η στάση των ΗΠΑ δείχνει πως κάτι αλλάζει σε σχέση με την προσέγγισή τους προς την Τουρκία.

Διαβάστε αναλυτικά:

Ο ισλαμιστής υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, Χακάν Φιντάν βρίσκεται ακόμα στην Ουάσιγκτον μαζί με άλλους Τούρκους αξιωματούχους και παλεύει να πείσει τους συνομιλητές του για την ανάγκη να αρθούν οι κυρώσεις ώστε να ανοίξει ο δρόμος για την αγορά από την Τουρκία των αμερικανικών μαχητικών F-35.

Υπάρχουν αντιδράσεις και μέσα στην αμερικανική κυβέρνηση αλλά για το θέμα αυτό θα αποφασίσει ο ίδιος ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ. Και αυτό είναι μέγα πρόβλημα, παρά το γεγονός ότι η συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο με τον Τούρκο ομόλογό του, δεν πήγε καλά. Το είδαμε και στις δημόσιες ανακοινώσεις. Άλλα ο ένας άλλα ο άλλος.

Θέσαμε ξανά σήμερα ένα βασικό ερώτημα στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και η απάντηση είναι θα έλεγα περίεργη και ύποπτη, καθώς μας προετοιμάζει για εξελίξεις:

Ρωτήσαμε αν η κυβέρνηση των ΗΠΑ εξετάζει το ενδεχόμενο άρσης των κυρώσεων CAATSA -που αφορά τις αγορές πολεμικού υλικού από τη Ρωσία- στην Τουρκία, η οποία έχει αγοράσει το ρωσικό σύστημα S-400 παραβιάζοντας τον αμερικανικό νόμο.

Και είπαμε επίσης τα εξής: Λαμβάνοντας υπόψη ότι η Τουρκία εξακολουθεί να παραβιάζει το νόμο CAATSA – και αφότου επιβάλατε κυρώσεις στην Τουρκία, οι Τούρκοι έχουν γίνει χορηγοί τρομοκρατικών ομάδων όπως η Χαμάς, η Χεζμπολάχ – γιατί να το σκεφτεί η αμερικανική κυβέρνηση αυτή τη στιγμή; Εννοούμε την άρση των κυρώσεων.

Εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ μας απάντησε, μέσω ηλεκτρονικού μηνύματος, τα εξής ανησυχητικά:

• «Δεν πρόκειται να σχολιάσουμε τις ιδιαιτερότητες των συζητήσεών μας με την Τουρκία για αυτό το θέμα.
• Η Τουρκία είναι ένας σημαντικός σύμμαχος και συνεχίζουμε να δεσμευόμαστε για πιθανές ευκαιρίες για την ενίσχυση της σχέσης μας σε μια σειρά τομέων».

Γιατί είναι περίεργη η δήλωση; Επειδή μέχρι τώρα μας απαντούσαν ότι η γνωστή θέση δεν αλλάζει; Ποια είναι η γνωστή θέση; Ότι όσο η Τουρκία έχει στην κατοχή της το ρωσικό σύστημα S-400 οι κυρώσεις θα παραμείνουν. Και δεν θα δικαιούται να αγοράσει τα μαχητικά F-35.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, η Τουρκία και οι ΗΠΑ θα ξεκινήσουν τεχνικές συνομιλίες για τα F-35 και το πρόβλημα που δημιουργεί η παρουσια των S-400 στο τουρκικό έδαφος.

ΑΥΤΗ ΗΤΑΝ Η ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΔΗΛΩΣΗ:

Οι απαιτήσεις για την αγορά των (αμερικανικών) F-35 από την Τουρκία είναι γνωστές και η πολιτική μας δεν έχει αλλάξει. Η συνεχιζόμενη διαλειτουργικότητα της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ παραμένει κρίσιμη προτεραιότητα των ΗΠΑ.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες συνεχίζουν να δεσμεύονται να εφαρμόζουν σθεναρά τις κυρώσεις CAATSA για να αποτρέψουν τις εξαγωγές όπλων που φέρνουν στη Ρωσία έσοδα, πρόσβαση και επιρροή.

Προσβλέπουμε στην επίλυση αυτού του ζητήματος με την Τουρκία με παραγωγικό τρόπο.

Αναρωτήθηκα πραγματικά: Τι στο καλό είπε ο Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος στα πέντε λεπτά που του έδωσε ο Πρόεδρος Τραμπ; Μίλησε για τα εθνικά μας θέματα; Αναφέρθηκε στα F-35 και στην ανάγκη να ΜΗΝ δοθούν την Τουρκία; Ή πήγε μόνο για τα πανηγύρια;

Το πρόβλημα παίρνει μεγάλες διαστάσεις, καθώς διασταυρωμένες πληροφορίες της Hellas Journal, αναφέρουν ότι ο Φιντάν άλλα άκουσε στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ και άλλα πληροφορήθηκε στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου, ο Ακίφ Τσαγατάι Κιλίτς, ο προσωπικός σύμβουλος του Ερντογάν.

Σε ένα βίντεο κάπου ανάμεσα στο γελοίο και το γκροτέσκο, η Βελγίδα Επίτροπος Διεθνούς Συνεργασίας και Αντιμετώπισης Κρίσεων, Χατζά Λαμπίμπ εμφανίζεται να ανοίγει την τσάντα της για να αποκαλύψει όλα όσα  θα χρειαζόταν για να επιβιώσει κάποιος για 72 ώρες, σε περίπτωση …βομβαρδισμών στην Ευρώπη: νερό, ξηρά τροφή, φάρμακα, φακό, σπίρτα, ακόμη και ένα ελβετικό σουγιά!

Πρόκειται για το λεγόμενο «κιτ επιβίωσης» που προτείνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή που θα πρέπει να έχει κάθε πολίτης σε ετοιμότητα σε περίπτωση ρωσικής επίθεσης στην Ευρώπη.

Το βίντεο συνοδεύεται μάλιστα και από τους ήχους μιας μελωδίας από πιάνο, σαν τις ταινίες του βωβού κινηματογράφου 100 χρόνια πριν.

«Καλώς ή κακώς, το σημαντικό είναι να μιλάνε οι άνθρωποι για αυτό»: το παλιό ρητό που στηρίζει δεκαετίες τώρα την έννοια του μάρκετινγκ, εξηγεί το βίντεο της Ευρωπαίας Επιτρόπου:  Όσο περισσότεροι Ευρωπαίοι πιστέψουν ότι ο πόλεμος με τη Ρωσία πραγματικά είναι αναπόφευκτος, τόσο πιο εύκολα θα περάσει στην κοινή γνώμη ο «επανεξοπλισμός» της Ευρώπης. Τόσο  περισσότεροι Ευρωπαίοι πολίτες θα είναι πρόθυμοι να κάνουν «ό,τι χρειαστεί» για να σώσουν την Ευρώπη από τον Πούτιν και «να επιτύχουν την «ειρήνη με τη βία», όπως υποστηρίζει η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Προετοιμάζουν την κοινή γνώμη

Θέλουν με απλά λόγια να προετοιμάσουν τους πολίτες της ΕΕ για τα εκατοντάδες δισεκατομμύρια ευρώ που θα στερηθούν σε κοινωνικές δαπάνες, για να δοθούν σε εξοπλισμούς.

Ακόμη και να θυσιάσουν τις αποταμιεύσεις τους, αν χρειαστεί, για να αγοράσουν «πολεμικά» κρατικά ομόλογα.

Όσο για τη λεγόμενη χαλάρωση των  δημοσιονομικών κανόνων για τα επόμενα τέσσερα χρόνια για χώρες ώστε να αυξηθούν κατά 1,5% του ΑΕΠ οι αμυντικές δαπάνες, μόνο «ανακούφιση» δεν προκαλεί στους υγιώς σκεπτόμενους υπουργούς Οικονομικών. Ούτε ο δανεισμός των χωρών μελών από τα 150 δισ. ευρώ που θα διαθέσει η Κομισιόν. Γιατί, παρόλο που είναι ένα δάνειο χαμηλού κόστους, θα είχε σαφή αντίκτυπο στο εθνικό χρέος , αποδυναμώνοντας περαιτέρω τη δημοσιονομική τους θέση στην αγορά. Η ενεργοποίηση άλλωστε της ρήτρας έκτακτης ανάγκης στο Σύμφωνο Σταθερότητας ,θα θεωρούνταν από τους οίκους αξιολόγησης ως ένδειξη αδυναμίας με κλιμακωτά αποτελέσματα στις αγορές, που θα ήταν δύσκολο να συγκρατηθούν .

Δυστυχώς, ο σκοπός είναι ο πόλεμος και όχι η ειρήνη και στη σημερινή συνάντηση που διοργανώνει στο Ελιζέ ο Γάλλος πρόεδρος Μακρόν με τη συμμετοχή 31 ηγετών, μεταξύ των οποίων και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Με το πρόσχημα της συνέχισης της   βοήθειας στην Ουκρανία, οι «πρόθυμοι» είναι στην πραγματικότητα αποφασισμένοι να γιγαντώσουν την πορεία του επανεξοπλισμού.

Και αν αυτό δεν είναι αρκετό, να κάνουμε και πόλεμο με τη Ρωσία.

Ο Πολωνός πρωθυπουργός Ντόναλντ Τουσκ επικαλέστηκε ακόμη και το Άρθρο 5 της Συνθήκης του ΝΑΤΟ, για να ενθαρρύνει την νέα ξέφρενη κούρσα των εξοπλισμών.

Για την ιστορία, η επίκληση του άρθρου 5 του ΝΑΤΟ έχει γίνει μόνο μία φορά στη μεταπολεμική περίοδο, μετά την τρομοκρατική επίθεση στους Δίδυμους Πύργους.