Φέτος αυξήθηκε ο αριθμός των περιπτώσεων κατά τις οποίες οι Τούρκοι πιλότοι αρνούνται να πειθαρχήσουν στις βάσει του διεθνούς δικαίου ενέργειες αναχαίτισής τους από την ελληνική Πολεμική Αεροπορία. [SHUTTERSTOCK]
Το 2022 εξελίσσεται ως το χειρότερο έτος της τουρκικής επιθετικότητας εδώ και 14 χρόνια
Κλιμάκωση της επιθετικής συμπεριφοράς της Τουρκίας έναντι της χώρας μας, μέσω της έμπρακτης αμφισβήτησης της εθνικής κυριαρχίας της Ελλάδας σε αέρα και θάλασσα, καταδεικνύουν τα στοιχεία των παραβατικών ενεργειών τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών, καθώς και του πολεμικού ναυτικού και της ακτοφυλακής της γείτονος.
Χαρακτηριστικότερο όλων, ίσως, είναι το γεγονός ότι –όπως προκύπτει από τις έως τώρα εξελίξεις– η τρέχουσα θα είναι η χειρότερη χρονιά σε χρονικό βάθος 14ετίας, καθώς, βάσει όσων έχουν γνωστοποιηθεί για το διάστημα από Ιανουάριο έως και Ιούλιο, σημειώθηκαν 4.734 παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου. Δηλαδή, μόλις 77 λιγότερες από όσες είχαν καταγραφεί ολόκληρο το έτος 2019, κατά τη διάρκεια του οποίου είχε καταγραφεί ρεκόρ παραβιάσεων (4.811) του εθνικού μας εναέριου χώρου.
Η «Κ» παρουσιάζει σήμερα ορισμένα συγκεντρωτικά στοιχεία από το 2009 έως και το πρώτο επτάμηνο του τρέχοντος έτους, μέσω των οποίων ανάγλυφα αποκαλύπτεται η διαρκώς εντεινόμενη παραβατική δραστηριότητα της Αγκυρας που, όπως έχει πολλές φορές επισημανθεί από ελληνικής πλευράς στα δημόσια fora, αποτελεί διαρκή και σοβαρή απειλή για την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή, ενώ παράλληλα εγκυμονεί διαρκώς κινδύνους σοβαρού ατυχήματος. Πόσο μάλλον που όλο και συχνότερα η Αγκυρα προχωρεί πλέον και σε υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά.
Κλιμάκωση προκλήσεων
Συχνότερη η χρήση UAV από την Αγκυρα, που προχωρεί με μεγάλη συχνότητα και σε υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά.
Ως προς αυτό, την ύπαρξη δηλαδή σοβαρού κινδύνου εξαιτίας της κλιμακούμενης τουρκικής προκλητικότητας, ενδεικτικά είναι ότι:
Πρώτον, αυξήθηκε ο αριθμός των μαχητικών με την ημισέληνο στα φτερά τους που εισέρχονται σε περιοχές ελληνικής κυριαρχίας και ελέγχου του FIR Αθηνών οπλισμένα.
Δεύτερον, αυξήθηκε ο αριθμός των περιπτώσεων κατά τις οποίες οι Τούρκοι πιλότοι αρνούνται να πειθαρχήσουν στις βάσει του διεθνούς δικαίου ενέργειες αναχαίτισής τους από την ελληνική Πολεμική Αεροπορία, με αποτέλεσμα να σημειώνονται εμπλοκές – εικονικές αερομαχίες.
Οσον αφορά το πρώτο, χαρακτηριστικά σημειώνεται πως το 2019, επί συνόλου 2.118 τουρκικών μαχητικών που είχαν παραβατική συμπεριφορά, μετρήθηκαν 344 οπλισμένα. Ρεκόρ προκλητικών εισόδων στο FIR Αθηνών ή και στον εθνικό μας εναέριο χώρο είχαμε μεν το 2009 με συνολικά 3.078 τουρκικά αεροσκάφη, αλλά με «μόνο» 395 εξ αυτών να είναι οπλισμένα.
Ως προς το δεύτερο, ρεκόρ εμπλοκών (423), σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Αμυνας, είχαμε το 2020. Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η επιλογή της Αγκυρας να στέλνει τα αεροσκάφη της, όχι μόνο μαχητικά, αλλά και –ειδικά το τελευταίο διάστημα– μη επανδρωμένα τύπου UAV, προκειμένου να πραγματοποιήσουν υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά και νησίδες. Το ρεκόρ σε αυτό το πεδίο κατεγράφη επίσης το 2020 με 376 υπερπτήσεις. Φέτος, σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία, έως και τον περασμένο Ιούλιο είχαμε 138 υπερπτήσεις.
Ορόσημο το 2020
Η χρονιά του 2020, πάντως, φαίνεται να αποτελεί «ορόσημο» στην τουρκική παραβατική συμπεριφορά, καθώς, εκτός από τους αιθέρες, ρεκόρ προκλητικών ενεργειών από την Αγκυρα είχαμε και στα νερά του Αιγαίου, με πλοία του τουρκικού πολεμικού ναυτικού και της ακτοφυλακής να παραβιάζουν πολλαπλώς τα εθνικά χωρικά ύδατα της Ελλάδας.
Συγκεκριμένα, και σύμφωνα με τα στοιχεία του ΓΕΕΘΑ, εκείνο το έτος σημειώθηκαν 3.215 τέτοια περιστατικά. Δεύτερη σε αυτό το επίπεδο χρονιά, με τις περισσότερες δηλαδή παραβιάσεις των θαλασσίων συνόρων από το ναυτικό της γείτονος, ήταν το 2019 με 2.202 περιστατικά.
Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό.
Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων).
Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα.
Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας).
Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.
Η SpaceX του Έλον Μασκ και δύο εταιρείες με τις οποίες συνεργάζεται οδηγούν την κούρσα για να αναλάβουν ένα κρίσιμο μέρος της αντιπυραυλικής ασπίδας «Golden Dome» (Χρυσός θόλος) του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, σύμφωνα με έξι πηγές που επικαλείται το πρακτορείο Reuters.
Κατά δημοσίευμα του πρακτορείου, η εταιρεία πυραύλων και δορυφόρων του Μασκ συνεργάζεται με την εταιρεία Palantir που ειδικεύεται σε πλατφόρμες λογισμικού, καθώς και με την κατασκευάστρια drones και άλλων συστημάτων άμυνας Anduril, για να αναλάβουν βασικά μέρη του «χρυσού θόλου».
Ο Τραμπ έχει δηλώσει ότι μια πυραυλική επίθεση θα μπορούσε να είναι «η πιο καταστροφική απειλή που αντιμετωπίζουν οι Ηνωμένες Πολιτείες».
Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα του Reuters, οι τρεις προαναφερθείσες εταιρείες ιδρύθηκαν από επιχειρηματίες που υπήρξαν σημαντικοί υποστηρικτές του Τραμπ κατά την προεκλογική περίοδο.
Παρά τα θετικά μηνύματα του Πενταγώνου προς τον όμιλο SpaceX, ορισμένες πηγές που επικαλείται το Reuters ανέφεραν ότι η διαδικασία λήψης αποφάσεων για το «Golden Dome» του Τραμπ βρίσκεται σε αρχικό στάδιο, ενώ η τελική του δομή και ποιος θα επιλεγεί για να εργαστεί πάνω στο πρότζκετ θα μπορούσε να αλλάξει δραματικά τους επόμενους μήνες.
Τι προβλέπει το σχέδιο
Κατά το δημοσίευμα, οι τρεις εταιρείες συναντήθηκαν με κορυφαίους αξιωματούχους της κυβέρνησης Τραμπ και του Πενταγώνου τις τελευταίες εβδομάδες για να παρουσιάσουν το σχέδιό τους, το οποίο προβλέπει την κατασκευή από 400 έως και άνω των 1.000 δορυφόρων που θα ανιχνεύουν πυραύλους.
Ένας διαφορετικός στόλος 200 οπλισμένων δορυφόρων θα κατέστρεφε στη συνέχεια τους εχθρικούς πυραύλους, ανέφεραν τρεις από τις πηγές, σύμφωνα με τις οποίες η SpaceX δεν αναμένεται να εμπλακεί στον εξοπλισμό των δορυφόρων με όπλα.
Επί του παρόντος, δεν υπάρχει κάποιο σχόλιο από τον Λευκό Οίκο ή από τις εταιρείες. Το Πεντάγωνο, σύμφωνα με το Reuters, σχολίασε ότι θα παραδώσει «επιλογές στον πρόεδρο για την απόφασή του σύμφωνα με το εκτελεστικό διάταγμα και σε ευθυγράμμιση με τις οδηγίες και τα χρονοδιαγράμματα του Λευκού Οίκου».
Exclusive: Elon Musk’s SpaceX and two partners have emerged as frontrunners to win a crucial part of President Donald Trump’s ‘Golden Dome’ missile defense shield, six people familiar with the matter said https://t.co/7Lx2gOILyK 1/8 pic.twitter.com/FTpAs7njSR
Σύμφωνα με γερμανικά και τουρκικά ΜΜΕ (turkiyetoday, Handelsblatt) η Γερμανία «μπλοκάρει» την απόκτηση των 4,5 γενιάς μαχητικών Eurofighter από την Τουρκία.
Η γερμανική -προσωρινή- κυβέρνηση σύμφωνα με την γερμανική εφημερίδα Handelsblatt, επικαλούμενη πηγές που γνωρίζουν πολύ καλά τις εξελίξεις γύρω από το συγκεκριμένο θέμα, αναφέρουν πως ο κύριος λόγος για την αναστολή της άδειας εξαγωγής είναι η σύλληψη του Εκρέμ Ιμάμογλου την οποία ανώτεροι αξιωματούχοι το Βερολίνου χαρακτήρισαν «επίθεση στην δημοκρατία».
Ενώ ο απερχόμενος καγκελάριος Όλαφ Σολτς είχε υποστηρίξει τις αμυντικές εξαγωγές προς την Τουρκία κατά τη διάρκεια επίσκεψης στην Κωνσταντινούπολη τον Οκτώβριο του 2024, η σύλληψη του Ιμάμογλου προκάλεσε φαίνεται να έχει προκαλέσει μία ανατροπή.
Υπενθυμίζεται ότι η Τουρκία προσπαθεί να αποκτήσει διακαώς τα Eurofighter συνδυαστικά φυσικά με τους πυραύλους αέρος – αέρος Meteor από το 2022 εν μέσω προκλήσεων για τον εκσυγχρονισμό του γερασμένου στόλου της.
Χαρακτηριστικές ήταν οι δηλώσεις του Τούρκου Υπουργού Άμυνας Γιασάρ Γκιουλέρ στις 14 Δεκεμβρίου ο οποίος ανέφερε ότι «οι τεχνικές διαπραγματεύσεις σχετικά με την προμήθεια του Eurofighter εξελίσσονται θετικά» και επανέλαβε το ενδιαφέρον της Τουρκίας για την επανένταξη στο πρόγραμμα F-35 και την άρση των αμερικανικών κυρώσεων που επιβλήθηκαν βάσει του CAATSA.
Σύμφωνα με το turkeytoday, η Άγκυρα ήθελε να αποκτήσει έως και 40 μαχητικά αεροσκάφη, μεταξύ αυτών 20 μεταχειρισμένων αεροσκαφών Tranche 1 από το Ηνωμένο Βασίλειο και 20 νέων αεροσκαφών Tranche 4, που προορίζονται να τεθούν σε υπηρεσία έως το 2030.
Το.. μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες
Το συγκεκριμένο «μπλόκο» μπορεί να πει κανείς πως αποτελεί ένα μήνυμα και προς άλλα ευρωπαϊκά κράτη λόγω της φυλάκισης του Εκρέμ Ιμάμογλου.
Τούτο διότι αρχικά τα Eurofighter Typhoon είναι μία κοινοπραξία της Γερμανίας, του Ηνωμένου Βασιλείου, της Ισπανίας και της Ιταλίας. Δηλαδή μετέχουν κράτη τα οποία είναι και στην κοινοπραξία των Meteor. Συγκεκριμένα η Γαλλία έχει το 12,4%, η Αγγλία το 39,6%, η Γερμανία 16%, η Ιταλία 12%, η Ισπανία και η Σουηδία από 10%.
Αυτό σημαίνει πως δεν αποκλείεται να ξανά σκεφτούν διπλά τις εξαγωγές όπλων προς την Τουρκία.
Αξίζει να σημειωθεί πάντως πως η περιοριστική πολιτική της Γερμανίας για τις εξαγωγές όπλων έχει δημιουργήσει εδώ και καιρό εντάσεις στο πλαίσιο της κοινοπραξίας, με το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γαλλία να επικρίνουν συχνά τη στάση του Βερολίνου.
Τα «δύσκολα» για την άμυνα της Τουρκίας
Η χρονικότητα που συμβαίνουν όλα αυτά δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητη από την Τουρκία καθώς έρχονται ως συνέχεια του «όχι» από την ΕΕ στη συμμετοχή τρίτων χωρών στην ευρωπαϊκή άμυνα, του αβέβαιου για την προμήθεια των F-35 από τις ΗΠΑ αλλά και του «περίμενε» για την απόκτηση των Meteor.
Η παρουσίαση από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας κ. Νίκο Δένδια προς την Κοινοβουλευτική Επιτροπή Εξοπλιστικών του νέου μακροπρόθεσμου προγραμματισμού αμυντικών εξοπλισμών, παρουσίασε ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Πρόκειται για τον σχεδιασμό στοχευμένων βημάτων και δεν είναι απότοκος συγκυριακών εξάρσεων, οι οποίες προκαλούνται από τη συνειδητοποίηση της ανάγκης να αντιμετωπίσουμε διάφορες κατά καιρούς απειλές, έχοντας προηγουμένως ή αδρανήσει, ή υποτιμήσει την απειλή.
Οι εξοπλισμοί είναι αναμφισβήτητα θέμα μείζονος εθνικής σημασίας, το οποίο συγκεντρώνει (και θα πρέπει να συγκεντρώνει) σχεδόν πάντοτε ομοφωνία, παρά κάποιες επί μέρους αντιρρήσεις ενίων. Κανονικά, θα πρέπει να ανανεώνονται σε τακτά χρονικά διαστήματα, ώστε να μη δημιουργούνται μεγάλα και δυσαναπλήρωτα κενά. Οι σχετικές όμως επιλογές, συνεπάγονται και δυσβάσταχτες δαπάνες, οι οποίες, μοιραία, δεσμεύουν και τις επόμενες γενιές. Στο σημείο αυτό, πρέπει να τονισθεί ότι ένα οπλικό σύστημα είναι ιδιαίτερα δαπανηρό καθ’όλη τη διάρκεια ζωής του, κατά λόγο συχνά πολλαπλάσιο της αρχικής τιμής του. Επί πλέον, τα οπλικά συστήματα, όσο προoδεύουν τεχνολογικά, τόσο δαπανηρότερα καθίστανται. Χαρακτηριστικά, αναφέρεται ότι ο Norman Augustine, κατ’εξοχήν ειδικός σε αεροδιαστημικά θέματα, (ο οποίος διετέλεσε πρόεδρος της εταιρείας Lockheed Martin και για μια διετία Υφυπουργός Στρατού των ΗΠΑ), φέρεται ως ειπών ότι «οι τιμές των οπλικών συστημάτων θα βαίνουν αυξανόμενες συνεχώς. Κάποια στιγμή θα φθάσουν στο σημείο όπου όλος ο σχετικός προϋπολογισμός θα αρκεί για ένα αεροσκάφος, το οποίο θα χρησιμοποιούν εναλλάξ ο Στρατός, το Ναυτικό και η Αεροπορία»! Ίσως είναι γραφικό το παράδειγμα αυτό, αλλά παρουσιάζει αδρά, mutatis mutandis, μια πραγματικότητα, την οποία θα κληθεί να αντιμετωπίσει ο ελληνικός λαός, ο οποίος καλό θα είναι να είναι ενήμερος για όλα αυτά.
Στο πλαίσιο τούτο, υπενθυμίζεται πως μεταξύ των σοβαροτέρων λόγων (αν όχι ο σοβαρότερος) , που προκάλεσαν την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, συγκαταλέγεται ο ανταγωνισμός των εξοπλισμών με τις ΗΠΑ και ειδικότερα ο αποκαλούμενος «Πόλεμος των Άστρων». Οι δαπάνες ήταν τόσο υψηλές, που έκαναν ακόμη και μια Υπερδύναμη να «γονατίσει». Βέβαια, το παράδειγμα τούτο είναι ακραίο, διότι η Ελλάς ούτε ΕΣΣΔ είναι, ούτε θα μπορούσε να γίνει. Ωστόσο, έχει έναν πολύ ισχυρό γείτονα, στον οποίο θα πρέπει να βρίσκεται πάντοτε σε θέση να προκαλέσει, αμυνόμενη, τόσο σοβαρή βλάβη, ώστε εκείνος να μη διανοηθεί να της επιτεθεί. Αυτή είναι, εξ άλλου, και η ουσία της αποτροπής. Ως εκ τούτου, η χώρα μας είναι υποχρεωμένη να δαπανά τεράστια ποσά για εξοπλισμούς, οι οποίοι την αφαιμάσσουν, όσο αναγκαίο και εάν κρίνεται τούτο. Για να αντιληφθούμε με ένα απλό παράδειγμα περί ποιάς τάξης μεγέθους γίνεται λόγος, ένας πύραυλος METEOR, πολυσυζητημένος πρόσφατα, κοστίζει 2 εκατομμύρια € (τιμή 2019) και το κόστος των οπλικών συστημάτων που προτιθέμεθα να αγοράσουμε προκαλεί ίλιγγο. Περισσότερα παραδείγματα περιττεύουν, διότι κατατείνουν στο ίδιο συμπέρασμα.
Γνώμων της επιλογής των διαφόρων οπλικών συστημάτων με τα οποία θα εφοδιασθούν οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, θα πρέπει να είναι οι πραγματικές αμυντικές ανάγκες της και οι ειδικότερες συνθήκες που επικρατούν στην περιοχή, όσον αφορά στη γεωγραφία της και στη γειτονία της. Ως παράδειγμα μπορεί εδώ να αναφερθεί πως ένα σκάφος, το οποίο έχει σχεδιασθεί με γνώμονα την παροχή προστασίας σε αεροπλανοφόρα, δεν είναι κατ’ανάγκη ενδεδειγμένο για τη γεωγραφική διαμόρφωση της Ελλάδος.
Συμπαραγωγή οπλικού συστήματος
Βαρύνον κριτήριο θα πρέπει, επίσης, να είναι το ζήτημα της ελληνικής συμμετοχής και συμπαραγωγής του οπλικού συστήματος που θα επιλεγεί. Η συμπαραγωγή αποφέρει κέρδη στην ελληνική οικονομία, αλλά, επίσης, και κάτι ιδιαίτερα σημαντικό: τη δημιουργία δεξιοτήτων στους Έλληνες τεχνικούς οι οποίοι θα συμμετάσχουν στη συμπαραγωγή των συστημάτων. Η τεχνολογία και οι δεξιότητες αυτές είναι πολυτιμότατες για τη χώρα μας, μια κατ’εξοχήν ναυτική δύναμη, και μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε μια πλειάδα άλλων περιπτώσεων, είτε στο εμπορικό ναυτικό, είτε σε συνεργασίες με άλλες χώρες. Το αυτό ισχύει και για τον Στρατό, αλλά και για την Αεροπορία.
Ο πόλεμος έχει λάβει πλέον νέες, όλο και πιο απειλητικές μορφές. Σύγχρονα και πανάκριβα οπλικά συστήματα εξουδετερώνονται ή καταστρέφονται από μικρότερα, τα οποία κοστίζουν μικρό μόλις κλάσμα της αξίας ων πρώτων. Για τον λόγο αυτό, η χρήση τους είναι εκτεταμένη σε ασύμμετρες συρράξεις. Η φωτογραφία που έκανε τον γύρο του διαδικτύου, με το κατεστραμμένο ισραηλινό άρμα Merkava και τον μαχητή της Hamas να χορεύει επάνω του, κραδαίνοντας μια παλαιστινιακή σημαία, συγκλόνισε τον κόσμο. Τούτο συνέβη κατά την τρομοκρατική εισβολή της Hamas τον Οκτώβριο 2023 και τη θηριωδία που επακολούθησε. Για τους μη επαΐοντες, Merkava σημαίνει ένα από τα ισχυρότερα οπλικά συστήματα του είδους παγκοσμίως, για το οποίο οι Ισραηλινοί είναι υπερήφανοι. Επομένως, ανάλογα οδυνηρή ήταν και η εικόνα που προαναφέραμε. Όταν όπλο ολίγων δεκάδων χιλιάδων δολλαρίων, πλέον, μπορεί να κατισχύσει ενός πανίσχυρου συστήματος κόστους 3,5 – 6 εκατομμυρίων δολλαρίων (και αυτό ισχύει, τηρουμένων των αναλογιών για κάθε είδους οπλικό σύστημα), θεμελιώδεις αλλαγές έχουν συμβεί, που πρέπει να συνυπολογισθούν σε οποιονδήποτε νέο προγραμματισμό.
Αφ’ης στιγμής ξεκινήσει αυτό το απαίσιο πράγμα που ονομάζεται πόλεμος, θέτει τους αντιμαχόμενους ενώπιον της πραγματικής, γυμνής πραγματικότητας και όχι της φτιασιδωμένης, εικονικής, η οποία μέχρι τότε καλλιεργείται με μεγαλαυχίες για παντός είδους σκοπιμότητες. Ο πόλεμος σημαίνει απώλεια ανθρώπινης ζωής και δεν περισσεύουν τα νιάτα. Επίσης, ο κορυφαίος θεωρητικός του πολέμου Carl von Clausewitz τον χαρακτήρισε ως «…..το βασίλειο της αβεβαιότητας. Τρία τέταρτα των παραγόντων επί των οποίων βασίζεται η πολεμική δράση, καλύπτονται από την ομίχλη μιας μεγαλύτερης ή μικρότερης αβεβαιότητας….ο πόλεμος είναι το βασίλειο της τύχης». Εν προκειμένω, δεν πρέπει να λησμονούμε την απώλεια 27 καταδρομέων και 4 αεροπόρων, όταν κατερρίφθη από φίλια πυρά μεταγωγικό αεροσκάφος Noratlas της Π.Α. στην Κύπρο, κατά τις πρώτες ώρες της 22ας Ιουλίου 1974 κατά την επιχείρηση «ΝΙΚΗ». Αντίστοιχα, τουρκικά αεροσκάφη εβύθισαν το τουρκικό αντιτορπιλλικό Kocatepe την 21η Ιουλίου 1974, προκαλώντας την απώλεια 80 ναυτών!
Αναφέρεται εδώ μόνο μόνο η Τουρκία, η οποία ήταν, είναι και θα είναι γείτονάς μας και, δυστυχώς, εν δυνάμει και εχθρός μας, αν και θα ήταν προτιμητέο το αντίθετο (το ίδιο και από μεγάλα τμήματα των δύο λαών, όταν γνωρίζονται μεταξύ τους). Δεν είναι σκόπιμο να αναζητούμε και άλλους εχθρούς.
Πολεμική ετοιμότητα
Ο πόλεμος δεν είναι κοινωνική εκδήλωση, με συγκεκριμένο προγραμματισμό και μπορεί να δείξει το φρικτό πρόσωπό του απροσδόκητα. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα χρειαστεί ποτέ να διαπιστώσουμε εν τοις πράγμασι πόσα αξιόμαχα πλοία μπορούν να αποπλεύσουν από τη Σαλαμίνα σε περίπτωση ξαφνικής σύρραξης, πόσα μαχητικά αεροσκάφη κάθε τύπου μπορούν να απογειωθούν, πόσα σκάφη, εν ολίγοις πόσο ετοιμοπόλεμη είναι η χώρας υπό τις παρούσες συνθήκες. Πρέπει να είναι πάντοτε ετοιμοπόλεμη!
Si vis pacem para bellum, ήτοι εάν επιθυμείς την ειρήνη, προετοίμασε τον πόλεμο, όπως έγραφε τον 5ο μ.Χ. αιώνα ο Ρωμαίος Flavius Regetus Renatus. Στο ρητό αυτό, όμως, ας προστεθεί και το si vis pacem, para pacem, ήτοι για να έχεις ειρήνη, προετοίμασε την ειρήνη. Η εποχή μας είναι μια περίοδος αβεβαιότητας και αποδεικνύει ότι λίγοι πολιτικοί ηγέτες έχουν το βλέμμα στραμμένο και προς το μέλλον και όχι μόνο προς κοντόφθαλμες εσωτερικές σκοπιμότητες. Αλλά το μέλλον δεν ανήκει σε όλους αυτούς. Ανήκει στους νέους και ουδείς δικαιούται να το υπονομεύει. Θα είναι όμως τραγικό εάν, «προετοιμάζοντας πόλεμο για να έχουμε την ειρήνη», εν τέλει εξοντώσουμε τον λαό που φιλοδοξούμε να προστατεύσουμε μέσω αυτής! Το κοινωνικό κράτος είναι ένα τεράστιο επίτευγμα για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, το οποίο μας χωρίζει από τους αιώνες της ανθρώπινης αθλιότητας. Δεν πρέπει λοιπόν να κάνουμε βήματα επιστροφής προς τους αιώνες εκείνους.
Αν και είναι ευκταίο να είναι βέλτιστες για τον τόπο οι νέες αμυντικές επιλογές, δεν πρέπει να τεθούν με το κοινωνικό κράτος σε μια λογική διάζευξης, του τύπου «ή το ένα, ή το άλλο». Με γνώση, εντιμότητα, σύνεση, ευαισθησία, λογική και απεριόριστη αγάπη για τον τόπο και τον λαό του, ακόμη και αυτή η εξίσωση με τόσους αγνώστους μπορεί να λυθεί!
