Ακολουθήστε μας

Αλβανία

Τα πρώτα ελεύθερα Χριστούγεννα στην Βόρειο Ήπειρο

Δημοσιεύτηκε

στις

Πρωτοπρεσβυτέρου π. Αναστασίου Γκοτσόπουλου – Εφημερίου Ι. Ν. Αγ. Νικολάου Πατρών              

(Πάτρα   ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ  2020)  

Εις Μνήμη του Μητροπολίτου Δρυϊνουπόλεως Πωγωνιανής και Κονίτσης Κυρού ΣΕΒΑΣΤΙΑΝΟΥ

Τα πρώτα ελεύθερα Χριστούγεννα στην Αλβανία. 30 χρόνια πριν… ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 1990

Πέρασαν ήδη 30 χρόνια από τα Χριστούγεννα του 1990, από την πρώτη δημόσια Θ. Λειτουργία στη Β. ΄Ηπειρο και σε ολόκληρη την Αλβανία μετά από 23 χρόνια (1967-1990) σκληρού και ανελέητου διωγμού της χριστιανικής πίστης και λατρείας από το αθεϊστικό κομμουνιστικό καθεστώς του Ενβέρ Χότζα (1945-1990).

Όλα αυτά τα χρόνια το αθεϊστικό καθεστώς προσπάθησε με κάθε τρόπο να εξαφανίσει την Εκκλησία του Χριστού και να ξεριζώσει την πίστη από τις καρδιές των ανθρώπων.

Προπαγάνδα, καταδόσεις, απειλές, εξορίες, φυλακίσεις, καταναγκαστικά έργα, μαρτύρια, εκτελέσεις περίμεναν όποιον τολμούσε να κάνει το Σταυρό του ή να ομολογήσει ότι πιστεύει στο Χριστό!

Παρ’ όλα αυτά όμως, η πίστη ζούσε βαθιά στις ψυχές των ανθρώπων και εκδηλωνόταν με ποικίλους τρόπους ενώ κάποιοι αποσχηματισμένοι ιερείς σε σπίτια ή σε απομονωμένα εκκλησάκια, ωσάν σε κατακόμβες,  κρυφά βάφτιζαν και τελούσαν τη Θ. Λειτουργία. 

Έφτασε όμως η στιγμή κατά την οποία Κύριος ο Θεός άκουσε την «φωνήν μεγάλην» των ψυχών «τῶν ἐσφαγμένων δια τον λόγον τοῦ Θεοῦ και δια την μαρτυρίαν τοῦ Ἀρνίου» (Ἀποκ. 6, 9-10) και τα αθεϊστικά-κομμουνιστικά καθεστώτα που επί 70 χρόνια βασάνιζαν και ταλαιπωρούσαν τους λαούς άρχισαν σαν χάρτινος πύργος να πέφτουν.

Το αλβανικό καθεστώς, το πλέον απάνθρωπο, σκληρό και αντίχριστο απέμεινε τελευταίο και μέχρι να πέσει οριστικά απαγόρευε τη Χριστιανική πίστη και λατρεία. 

Όμως ο Ελληνισμός της Β. Ηπείρου άρχιζε να ξεθαρρεύει και πριν ακόμα το καθεστώς ξεψυχήσει εκδήλωσε και δημόσια την πίστη του στον Κύριο Ιησού Χριστό.

Ορόσημο αυτής της αναγεννήσεως ήταν τα Χριστούγεννα του 1990, οπότε έγινε το μεγάλο θαύμα: Μετά από 23 χρόνια ολοκληρωτικού διωγμού της πίστης και της Εκκλησίας για πρώτη φορά τελέστηκε δημόσια Θ. Λειτουργία, τα Χριστούγεννα 1990 στη Δερβιτσάνη Δροπόλεως στη Β. Ήπειρο!   

Θα τολμούσα να πω ότι ο Θεός επιφύλαξε την ιδιαίτερη τιμή στη Συντονιστική Φοιτητική Ένωση Βορειοηπειρωτικού Αγώνα (ΣΦΕΒΑ) να συμπράξει με το δικό της καθοριστικό τρόπο σε μία ιδιαίτερα σημαδιακή στιγμή του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας. 

Ας προσπαθήσουμε, για πρώτη φορά μετά από 30 χρόνια, να δημοσιεύσουμε αναλυτικά τα γεγονότα μαζί με φωτογραφικό υλικό και βιντεοσκόπηση-ντοκουμέντο, αποδίδοντας δόξα και τιμή τω μόνω κραταιώ Θεώ, Κυρίω ημών Ιησού Χριστώ, ο οποίος ως αδύναμο Βρέφος γεννήθηκε «διά τήν τοῦ κόσμου ζωήν καί σωτηρίαν». 

 Στις 12 Δεκεμβρίου 1990 τα νιάτα της Δερβιτσάνης πήραν στα χέρια τους τον 72χρονο αποσχηματισθέντα π. Μιχαήλ Ντάκο (+9.3.1998), παλαιό εφημέριο της Δερβιτσάνης και τον οδήγησαν στον Ι. Ν. Αγ. Σπυρίδωνος πάνω από το χωριό για να τελέσει την πρώτη δημόσια ιερή Ακολουθία. Δυστυχώς ελλείψει ιερών σκευών και αμφίων δεν κατέστη δυνατόν να τελεσθεί Θ. Λειτουργία.  

Μετά από αυτό ο π. Μιχαήλ Ντάκος αναθάρρησε και έστειλε μέσω ενός φυγά επιστολή στον αείμνηστο Μητροπολίτη Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης, Υπέρτιμο και Έξαρχο πάσης Β. Ηπείρου Σεβαστιανό με την οποία του ζητούσε άμφια και ιερά σκεύη για να λειτουργήσει κανονικά τα Χριστούγεννα!

Ο αείμνηστος Σεβαστιανός ενημέρωσε «τα παιδιά του», τη ΣΦΕΒΑ, και εμείς με πολύ ενθουσιασμό είπαμε ότι θα αναλάβουμε ως ΣΦΕΒΑ τη διεκπεραίωση του αιτήματος!

Μας εμπιστεύτηκε και μας έδωσε την ευχή του… Απευθυνθήκαμε αμέσως στο ΥΠΕΞ (σε ανώτατο υπηρεσιακό επίπεδο) και ζητήσαμε να μεταφερθούν με διπλωματικό σάκο τα ιερά σκεύη και τα άμφια στα Τίρανα και από εκεί εμείς είχαμε ανθρώπους να τα κατεβάσουν στη Δερβιτσάνη. Δυστυχώς, ήταν κατηγορηματική η άρνηση του ΥΠΕΞ.  Οπότε δεν έμενε άλλος τρόπος παρά μόνο να τα μεταφέρουμε εμείς στη Β. Ήπειρο.  

Όπως ήδη αναφέραμε, την εποχή εκείνη το Αλβανικό κομμουνιστικό καθεστώς  έπνεε τα λοίσθια. Αυτό όμως το έκανε ιδιαίτερα αυστηρό και συχνά πολύ σκληρό και απάνθρωπο. Και μόνο η δολοφονία στα σύνορα των τεσσάρων παιδιών από το Αλίκο και τη Γέρμα των Αγ. Σαράντα και η περιφορά των λειψάνων τους στα Ελληνοχώρια προς εκφοβισμό του λαού είναι ενδεικτική της κατάστασης στην εκπνοή του καθεστώτος…

Ήταν, λοιπόν, προφανές, ότι παρά το γεγονός ότι οι Αλβανοί ήταν πολύ ευγενικοί με τους τουρίστες θέλοντας να δείχνουν καλή εικόνα προς τους ξένους, εν τούτοις η αποστολή δεν ήταν εύκολη και χωρίς κινδύνους…  

Συνεπώς, την αποστολή έπρεπε να αναλάβει μέλος του ΔΣ της ΣΦΕΒΑ που να είχε και εμπειρία επισκέψεων στην Αλβανία. Υπήρχαν όμως δύο δυσκολίες: Η πρώτη που έπρεπε να αντιμετωπισθεί ήταν ότι η Αλβανική Πρεσβεία στην Αθήνα γνώριζε τα ονόματα των μελών του ΔΣ της ΣΦΕΒΑ και προφανώς δεν θα έδινε άδεια εισόδου (visa).

Το πρόβλημα αντιμετωπίστηκε εύκολα αλλά με αυξημένο… ρίσκο: Την εποχή εκείνη τα διαβατήρια δεν είχαν βιομετρικά στοιχεία και έτσι εύκολα μπορούσε κάποιος να συνδυάσει τη φωτογραφία του με τα προσωπικά στοιχεία κάποιου άλλου μη “σεσημασμένου” στους Αλβανούς. Η μέθοδος αυτή είχε με επιτυχία δοκιμαστεί και άλλες φορές για την είσοδο στην Αλβανία… Βέβαια αν παρουσιαζόταν πρόβλημα με τους Αλβανούς, αλίμονό μας και από τους Έλληνες, διότι το διαβατήριο δεν θα ήταν και πολύ … νόμιμο.  

Το δυσκολότερο ζήτημα ήταν πώς θα μεταφερθούν τα άμφια και τα ιερά σκεύη και να περάσουν από το συνοριακό έλεγχο που ήταν πολύ σχολαστικός. Εξετάστηκαν όλες οι δυνατότητες.

Τη λύση έδωσε η πρεσβυτέρα Ελένη Γκοτσοπούλου:  να ραφτούν τα άμφια μέσα στη φόδρα του μπουφάν!  Και έτσι πράγματι έγινε. Λόγω του χειμώνα δικαιολογούντο τα πολύ χονδρά ρούχα…

Η πρεσβυτέρα, λοιπόν, έραψε (βλ. συνημμένες φωτογραφίες) και φορέθηκαν το φελόνιο και τα ποτηροκαλύμματα στην πλάτη, η ζώνη, τα επιμάνικα, η λαβίδα, η λόγχη στα χέρια  και στη μέση, το αντιμήνσιο στο πουκάμισο και το στιχάριο διπλώθηκε κατάλληλα ώστε να φαίνεται  σαν ύφασμα.

Στις τουαλέτες του ελληνικού φυλακίου Κακαβιάς το μικρού μεγέθους χρυσόδετο Ευαγγέλιο στερεώθηκε στη μέση-πίσω και το Άγ. Δισκάριο και το Άγ. Ποτήριο αποσυναρμολογημένα πάνω στο σώμα.

Γνωρίζαμε από προηγούμενες επισκέψεις στη Β. Ήπειρο ότι οι Αλβανοί συνοριοφύλακες ενώ κάνουν λεπτομερή, εξονυχιστικό έλεγχο στις αποσκευές δεν κάνουν όμως καθόλου σωματικό έλεγχο στους τουρίστες. 

Το μεσημέρι, λοιπόν, της 24 Δεκεμβρίου 1990 το τουριστικό πούλμαν της ALBTURIST πέρασε τα ελληνοαλβανικά σύνορα, δηλαδή τα ύψους 2,5 m ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα, που κρατούσαν το λαό δέσμιο στον αλβανικό κομμουνιστικό-αθεϊστικό “παράδεισο” (βλ. συνημμένες φωτογραφίες και video) και σταμάτησε για έλεγχο στο αλβανικό τελωνείο, όπου έπρεπε να βγουν όλες οι αποσκευές και να ελεγχθούν μία-μία.

Ο φέρων τα άμφια και τα ιερά σκεύη αποσύρθηκε ως τάχα ασθενής σε μία γωνία στον πάνω όροφο του αλβανικού τελωνείου, όπου λειτουργούσε ένα υποτυπώδες κυλικείο, και τον έλεγχο των αποσκευών ανέλαβε ο έτερος της αποστολής, ο πατρινός Σφεβίτης Παναγιώτης Ν. Χαλκιόπουλος. Μετά από 45 λεπτά ολοκληρώθηκε ο έλεγχος, χωρίς να γίνει τίποτα αντιληπτό και υπήρχε πλέον η βεβαιότητα ότι η αποστολή θα στεφόταν από επιτυχία.

Μετά την επίσκεψη στους Αγ. Σαράντα, η εκδρομή προέβλεπε στάση στο Αργυρόκαστρο. Εκεί, στο ξενοδοχείο «Τσαγιούπι», στο κέντρο της πόλης, συναντηθήκαμε με τον Τηλέμαχο Ντάκο, γιό του  π. Μιχαήλ για να του παραδώσουμε τα άμφια και τα ιερά σκεύη και να ολοκληρωθεί με επιτυχία η αποστολή μας! 

Την αρχική μας χαρά για την επιτυχή έκβαση του τολμήματος διαδέχθηκε η απόλυτη απογοήτευση για τη διαφαινόμενη πλήρη αποτυχία του σχεδίου μας. Ήταν προφανές ότι παρενέβη η αγάπη του Θεού για να μας ταπεινώσει, δηλαδή να μας κρατήσει προσγειωμένους και να μην πάρουν αέρα τα νεανικά μας μυαλά, και μας οδήγησε σε απόλυτο αδιέξοδο!

Ενώ, νομίζαμε, πως τα είχαμε όλα σχεδιάσει στην εντέλεια, δεν είχαμε σκεφτεί το πλέον απλό: αν δίναμε τα πράγματα στον γιο του παπα-Μιχάλη, μόλις θα απομακρυνόταν από μας θα του τα έπαιρνε η Sigurimi (η Ασφάλεια του αλβανικού καθεστώτος), που περίμενε απ’ έξω και ο άνθρωπος θα είχε σοβαρές περιπέτειες!  

Εκεί που πλέον ταπεινωθήκαμε και ευρισκόμενοι σε αδιέξοδο διαπιστώσαμε την ανεπάρκειά μας, έρχεται πάλι  η ίδια η αγάπη του Θεού και μας προσφέρει έτοιμη τη λύση!

Ο γιός του π. Μιχαήλ είχε ακούσει ότι, πιθανόν, την επομένη, μέρα Χριστουγέννων, θα κατέβαινε από τα Τίρανα στη Δερβιτσάνη ο Α΄ Γραμματέας της Ελληνικής Πρεσβείας κ. Νικόλαος Κανέλλος, στον οποίο θα μπορούσαμε να δώσουμε τα άμφια και τα ιερά σκεύη και αυτός να τα μεταφέρει στη Δερβιτσάνη!

Οι πληροφορίες που είχαμε για τον προσφάτως διορισθέντα στα Τίρανα διπλωμάτη Νικ. Κανέλλο ήταν πολύ θετικές και τον έφεραν ως ένα ικανό αλλά και τολμηρό διπλωμάτη που δεν ήθελε να μένει περιορισμένος στην πρεσβεία, όπως θα ήθελαν οι Αλβανικές Αρχές, αλλά να κάνει αισθητή την προστασία της μειονότητας από την ελληνική διπλωματική αποστολή.

Βέβαια η περίπτωσή μας ήταν όλως ιδιάζουσα, διότι υπήρχε και η άρνηση των κεντρικών Υπηρεσιών του ΥΠΕΞ… Δεν υπήρχε όμως πολύς χρόνος ούτε άλλη εναλλακτική επιλογή!  

Θα έπρεπε στην επόμενη στάση στο Φίερι να επικοινωνήσουμε οπωσδήποτε με την πρεσβεία. Στο τρίωρο ταξίδι Αργυρόκαστρο-Φίερι η προσευχή ήταν πραγματικά έμπονη και καρδιακή, αναγνωρίζοντας και ομολογώντας την αδυναμία και την αποτυχία μας και παρακαλώντας τη Χάρη του Θεού να παρέμβει…

Έτσι, στην επόμενη στάση για καφέ στο Fier τηλεφωνήσαμε στην Ελληνική πρεσβεία στα Τίρανα λέγοντας ότι «είμαστε τουρίστες από την Ελλάδα, βρισκόμαστε στο Φίερι και όταν φτάσουμε στα Τίρανα θέλουμε οπωσδήποτε να συναντηθούμε με τον Γραμματέα της Πρεσβείας για την αυριανή αποστολή του στη μειονότητα».

Μας συνέστησαν μόλις φτάσουμε στα Τίρανα να τηλεφωνήσουμε για να έρθει αυτοκίνητο της πρεσβείας να μας παραλάβει. Πράγματι, φτάνοντας αργά το βράδυ στο ΤΙRΑΝΑ ΗΟΤΕL (κεντρικό ξενοδοχείο Τιράνων, χτισμένο στο χώρο του Ι. Ν. Αγ. Γεωργίου που κατεδαφίστηκε από το καθεστώς), τηλεφωνήσαμε στην πρεσβεία και σε πέντε λεπτά διπλωματικό αυτοκίνητο έφτασε στο ξενοδοχείο για να μας μεταφέρει στην πρεσβεία.  

Αξίζει να μνημονευθεί μία λεπτομέρεια για να γίνει αντιληπτό σε τι περιβάλλον ζούσαν και υπηρετούσαν οι διπλωμάτες μας: Στο αυτοκίνητο ήταν ο οδηγός, στη θέση του συνοδηγού ο Α΄ Γραμματέας κ. Νικόλαος Κανέλλος, και ο υπογράφων μόνος μου στο πίσω κάθισμα.

Ήταν ανοικτό το ραδιόφωνο σε αρκετή ένταση που δυσκόλευε τη συνεννόηση. Παρακάλεσα να κλείσει το ραδιόφωνο, αλλά μου απάντησαν ότι είχαν πάρει το αυτοκίνητο από το συνεργείο και δεν είχαν προλάβει να το «καθαρίσουν» από τους «κοριούς» που συνήθως έβαζαν οι αλβανικές υπηρεσίες για να παρακολουθούν τις συζητήσεις των διπλωματών!  

Ο δυνατός ήχος του ραδιοφώνου δεν επέτρεπε στους… ωτακουστές να παρακολουθούν τις συνομιλίες εντός του διπλωματικού αυτοκινήτου… 

Μέσα στην πρεσβεία, λοιπόν, μπροστά στα έκπληκτα μάτια των υπαλλήλων ξηλώθηκε το μπουφάν, αποκαλύφθηκαν τα άμφια και συναρμολογήθηκαν τα ιερά σκεύη, τα οποία με ασφάλεια θα μετέφερε πλέον στη Δερβιτσάνη, ο Α΄ Γραμματέας της Ελληνικής Πρεσβείας κ. Νικόλαος Κανέλλος,  όπως και πράγματι έγινε. 

Το πρεσβευτικό αυτοκίνητο έφυγε πολύ πριν από τα ξημερώματα από τα Τίρανα και έφτασε στον – μέχρι τότε χρησιμοποιούμενο ως αποθήκη ζωοτροφών – Ι. Ν. Κοιμήσεως Θεοτόκου Δερβιτσάνης λίγο πριν αρχίσει η Θ. Λειτουργία.

Ο αείμνηστος παπά-Μιχάλης και όλο τα χωριό περίμεναν… Ο κ. Κανέλλος παρέδωσε τα περισσότερα εκ των αμφίων και τα ιερά σκεύη στον π. Μιχαήλ, ο οποίος συγκινημένος ενδύθηκε μετά από 23 χρόνια την ιερατική του στολή ενώπιον πλήθους λαού, μικρών παιδιών, νέων και γερόντων, που παρακολουθούσαν άφωνοι την πρωτόγνωρη για τους περισσότερους εμπειρία.  

Έτσι, παρουσία του εκπροσώπου της Ελληνικής Πολιτείας, του Α΄ Γραμματέα της Πρεσβείας κ. Νικολάου Κανέλλου, τελέστηκε η πρώτη δημόσια Χριστουγεννιάτικη Θ. Λειτουργία στη Β. Ήπειρο και σε όλη την Αλβανία μετά από 23 χρόνια σκληρού διωγμού! (βλ. συνημμένες φωτογραφίες).

Επίσης, ο κ. Κανέλλος επισκέφθηκε και το άλλο ελληνοχώρι, τους Βουλιαράτες, παραδίδοντας στον υπέργηρο π. Γεώργιο Ζάρο τα υπόλοιπα άμφια για να τελεσθεί και εκεί Χριστουγεννιάτικη Ακολουθία. 

Τα δύο μέλη της ΣΦΕΒΑ, εκείνο το πρωί των Χριστουγέννων “εκκλησιαστήκαμε” στον Ι. Ναό του Ευαγγελισμού στα Τίρανα, ο οποίος χρησιμοποιείτο, τότε, ως γυμναστήριο (βλ. συνημμένες φωτογραφίες και video).

Πρωί-πρωί, λοιπόν, ημέρα Χριστουγέννων 1990, ο Ναός-γυμναστήριο ήταν γεμάτος από παιδιά, τα οποία μόλις μας είδαν έτρεξαν κοντά μας. Τους είπαμε δυο λόγια για τη Γέννηση του Χριστού μας και ψάλαμε με ιδιαίτερη συναισθηματική φόρτιση το «Χριστός γεννάται δοξάσατε» και το «Η Γέννησίς σου Χριστέ ο Θεός» μπροστά στα έκπληκτα μάτια μικρών και μεγάλων που δεν άργησαν να εμφανιστούν στο Ναό… 

Το μεσημέρι, στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι στην πρεσβευτική κατοικία, αντιλαμβάνεσθε ότι η συγκίνηση ήταν ιδιαίτερα έντονη, καθώς ο κ. Νικ. Κανέλλος εξιστορούσε τη συγκλονιστική του εμπειρία από την πρώτη, μετά από 23 χρόνια διωγμού, δημόσια Θ. Λειτουργία στη Δερβιτσάνη και στους Βουλιαράτες της Δροπόλεως… 

Δεν μπορούσαμε παρά να δοξάσουμε το Θεό για τη μεγάλη του ευλογία και να τον ευχαριστήσουμε γιατί το έλεός του μας επέτρεψε να συμμετάσχουμε στο μεγάλο σύγχρονο θαύμα.

Φτάσαμε στα Τίρανα παραμονή Χριστουγέννων με εσωτερική πίεση,  θλίψη, αγωνία και άγχος και η ημέρα των Χριστουγέννων μάς χάρισε συγκίνηση, χαρά, αγαλλίαση και ευφροσύνη!  

Θα τολμούσαμε να πούμε ότι εφαρμόστηκε επακριβώς το του Ψαλμωδού: «οἱ σπείροντες ἐν δάκρυσιν ἐν ἀγαλλιάσει θεριοῦσι. πορευόμενοι δέ ἐπορεύοντο καί ἒκλαιον … ἐρχόμενοι δέ ἣξουσι ἐν ἀγαλλιάσει» (Ψαλμ. 125, 5-6)!   

Για μας η Χριστουγεννιάτικη “εκδρομή” ολοκληρώθηκε, οφειλετικώς, στην Κόνιτσα, όπου μας περίμενε με αγωνία ο Σεβαστιανός για να ενημερωθεί για τις λεπτομέρειες της αποστολής. Ασφαλώς, ήδη από την πρεσβευτική κατοικία τον είχαμε ενημερώσει επιγραμματικά… 

Σήμερα, μετά από 30 χρόνια αναπολώντας τα πρώτα ελεύθερα Χριστούγεννα του 1990 στην Αλβανία και αργότερα, το Πάσχα του 1991 στη Σωπική Πωγωνίου ή την θριαμβευτική υποδοχή από το λαό τού τότε Εξάρχου και νυν Αρχιεπισκόπου Αλβανίας Αναστασίου στο Αργυρόκαστρο (11.8.91), την επομένη της πτώσης του τεράστιου μαρμάρινου αγάλματος του Χότζα (10.8.91), δεν μπορούμε παρά να είμαστε ευγνώμονες διότι η Χάρις και το Έλεος του Θεού μάς αξίωσε να ζήσουμε τέτοιες στιγμές.

Παράλληλα, θαυμάζουμε και καμαρώνουμε την εκ της στάχτης αναγεννηθείσα Εκκλησία της Αλβανίας η οποία δίνει τη «μαρτυρία Ιησού Χριστού» σε δύσκολες συνθήκες διακηρύσσοντας και επιβεβαιώνοντας με τη δική της σκληρή εμπειρία τα Κυριακά λόγια: «πύλαι ἅδου οὐ κατισχύσουσιν τῆς Ἐκκλησίας», στον δε πρωτεργάτη του θαύματος, τον Αρχιεπίσκοπό της κ. Αναστάσιο ευχόμαστε ο Θεός να τον χαρίζει τη Αγία αυτού Εκκλησία «ἐν εἰρήνη, σῶον, ἔντιμον, ὑγιᾶ, μακροημερεύοντα καί ὀρθοτομοῦντα τόν λόγον τῆς αὐτοῦ ἀληθείας»!  

Αργότερα, μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος ακολούθησαν δεκάδες επισκέψεις-αποστολές στη Β. Ήπειρο και την Αλβανία. Ιδιαίτερα δε, στη μεταβατική περίοδο 1991-1992 τα ταξίδια έφτασαν να γίνονται  ανά δεκαήμερο και με όποιο τρόπο μπορεί να φανταστεί κανείς!

Μάλιστα, μετά την πτώση του αθεϊστικού καθεστώτος το αλβανικό κράτος πέρασε περίοδο μεγάλης αναρχίας και οι κίνδυνοι ήταν φοβεροί και απρόβλεπτοι.

Είναι απορίας άξιο  και δυσεξήγητο με την ανθρώπινη λογική το ότι παρά τις δύσκολες και επικίνδυνες εποχές και καταστάσεις ποτέ δεν αντιμετωπίσαμε σοβαρό πρόβλημα.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που μεταφέραμε απαγορευμένο υλικό  π.χ. το έντυπο υλικό που είχαμε μεταφέρει και μοιράσει στην Αλβανία ήταν σε μεγάλες ποσότητες…

Πάντοτε είμαστε με την ψυχή στο στόμα μήπως οι Αλβανοί ανακαλύψουν το υλικό, αλλά ενώ μας έκαναν εξονυχιστικό έλεγχο ποτέ δεν αντιλήφθηκαν τίποτα…

Για να είμαι ειλικρινής, τώρα, μετά από τόσα χρόνια που σκέφτομαι μερικά πράγματα απορώ πώς τα τολμούσαμε! Υπήρχε ένας απίθανος συνδυασμός,  ασφαλώς προσεκτικού και καλού σχεδιασμού, αλλά ταυτόχρονα και παράτολμης τόλμης, που οδηγούσε πολλές φορές σε επικίνδυνες καταστάσεις αυξημένου ρίσκου.

Η Χάρις του Θεού όμως συμπλήρωνε και κάλυπτε τις δικές μας ατέλειες και αδυναμίες, διότι ο αγώνας μας ήταν καθαρός, δεν είχε σκοπιμότητες. 

Ποια ήταν η κινητήριος δύναμη που μας ωθούσε; Οπωσδήποτε, η βεβαιότητα για την ιερότητα και το δίκαιο του αγώνα. Αλλά πολύ περισσότερο από την ιδέα ήταν ένα πρόσωπο που την υλοποιούσε, την έκανε χειροπιαστή. Και αυτός ήταν ο Σεβαστιανός, ο «Μεγάλος», όπως τον αποκαλούσαμε στην αργκό μας.  

Ο Σεβαστιανός δεν ήταν μόνο ο ιδρυτής και χρηματοδότης της ΣΦΕΒΑ, αλλά κάτι σημαντικότερο: ήταν η ΨΥΧΗ της, ο εμπνευστής, ο εμψυχωτής της. Ήταν αυτός που με την απλότητα και συνέπεια της ζωής, την καθαρότητα των προθέσεων, τον εμπνευσμένο του λόγο, την ψυχική του δύναμη,   τη θυσιαστική του αγάπη, το αγωνιστικό  και  ασυμβίβαστό του φρόνημα,   το ακέραιο ήθος του, την πίστη,  το πάθος  και  την επιμονή  στην Αλήθεια, με ολόκληρη τη ζωή και την προσωπικότητά του άνδρωσε τη ΣΦΕΒΑ, εμψυχώνοντας τα μέλη της.  

Εκατοντάδες, δεν είναι υπερβολή να λέγαμε ότι ξεπέρασαν τα 1.000, τα μέλη και οι στενοί της συνεργάτες, φοιτητές και νέοι επιστήμονες στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, τα Γιάννενα και σε όλη την Ελλάδα που στρατεύτηκαν στον αγώνα του Σεβαστιανού υψώνοντας μαζί με την Ελληνική σημαία ως λάβαρο το ράσο του Σεβαστιανού.

Αυτό το τριμμένο ράσο εννοούσε το σύνθημα «Όταν το ράσο γίνεται σημαία, τότε η νίκη είναι βεβαία».  

Στο Σεβαστιανό, κυρίως, οφείλεται το ότι οι φοιτητές και οι νέοι της ΣΦΕΒΑ προσέφεραν το νεανικό τους ενθουσιασμό και θυσίασαν χρόνο, διασκέδαση, διακοπές, μαθήματα για τον ιερό αγώνα του Ελληνισμού της Βορείου Ηπείρου.

Έδιναν έναν αγώνα χέρι με χέρι, καρδιά με καρδιά και κάποτε αίμα με αίμα. Αψήφησαν πολλές φορές και κινδύνους για τη μετέπειτα σταδιοδρομία αλλά και την ίδια τους τη ζωή.   

Ο Σεβαστιανός μας ενέπνεε, γιατί τον βλέπαμε ως τον Ηγέτη που δεν θα μας προδώσει ποτέ! Ο Μητροπολίτης Σεβαστιανός δεν ήταν πολιτικός, ούτε επαναστάτης, αλλά είχε τον παλμό των επαναστατών συνδεδεμένο με το εκκλησιαστικό φρόνημα και την πνευματικότητα των επισκόπων.

Έβλεπε το θέμα της Β. Ηπείρου μέσα σε εκκλησιαστικά πλαίσια. Ό,τι έκανε το έκανε ως Ορθόδοξος Ιεράρχης, ως Έλληνας επίσκοπος, μέσα από την παράδοση της Εκκλησίας και του Γένους. 

Η σχέση του Σεβαστιανού με τους νέους της ΣΦΕΒΑ ήταν αμφίδρομη. Χαιρόμαστε να βρισκόμαστε κοντά του, κολακευόμαστε που μας έλεγαν «παιδιά του Σεβαστιανού», αλλά και αυτός, είμαστε σίγουροι, ότι καυχιόταν για τα «παιδιά» του, πάντοτε μίλαγε με καμάρι για τα «παλικάρια της ΣΦΕΒΑ», τα οποία μνημόνευσε με πολύ συγκινητικές αναφορές στην περίφημη διαθήκη του (+12.12.1994).   

Τότε… και σήμερα… 

ΣΗΜΕΡΑ, 30 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ, μετά τα Χριστούγεννα 1990, αναλογίζομαι με συγκίνηση την πρώτη Θ. Λειτουργία στη Δερβιτσάνη της Β. Ηπείρου, αλλά ταυτόχρονα αναγκάζομαι εκ των πραγμάτων να προχωρήσω σε θλιβερές συγκρίσεις με το σήμερα στη χώρα μας: 

ΤΟΤΕ, Χριστούγεννα 1990, στην κομμουνιστική Αλβανία άρχιζε να αχνοφέγγει  και στη δημόσια ζωή ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, μετά από 45 χρόνια αθεϊστικής κομμουνιστικής προπαγάνδας και διωγμών εναντίον της Εκκλησίας Του. 

Σήμερα, Χριστούγεννα 2020, στη (νέο)δημοκρατική Ελλάδα τα σύννεφα της αλαζονείας, της περιφρόνησης, της απαξίωσης και του συγκεκαλυμένου διωγμού θέλουν να Τον κρύψουν και βυθίζοντας λαό και χώρα στα σκοτάδια φόβου και σκιάς θανάτου. 

ΤΟΤΕ, Χριστούγεννα 1990, στην κομμουνιστική Αλβανία έκλεισαν οι κατακόμβες και πλέον έπαψε να τελείται κρυφά από την εξουσία η Θ. Λειτουργία. 

Σήμερα, Χριστούγεννα 2020, στη (νέο)δημοκρατική Ελλάδα ανοίγουμε καινούργιες κατακόμβες γιατί η άθεη εξουσία δεν επιτρέπει να εκκλησιάζεται και να κοινωνάει ο Λαός του Θεού!  

ΤΟΤΕ, Χριστούγεννα 1990, στην κομμουνιστική Αλβανία η Θ. Λειτουργία δημόσια τελέστηκε και με λαμπρότητα από το Λαό του Θεού με την εξουσία αμήχανη να παρακολουθεί. 

Σήμερα, Χριστούγεννα 2020, στη (νέο)δημοκρατική Ελλάδα κρυφά λειτουργούμε και κοινωνάμε το Λαό του Θεού σε πείσμα της αντίχριστης εξουσίας!  

ΤΟΤΕ, Χριστούγεννα 1990, στην κομμουνιστική Αλβανία η εξουσία σταμάτησε τους διωγμούς, τις φυλακίσεις, τις καταδόσεις, τους χλευασμούς κατά των πιστών. 

Σήμερα, Χριστούγεννα 2020, στη (νέο)δημοκρατική Ελλάδα η εξουσία εκπαιδεύει, χρηματοδοτεί και αξιοποιεί κάθε είδους, ύφους και ήθους ρουφιάνους (με “κουκούλες” ή με στυλό, μικρόφωνα και κάμερες) και απειλεί με εξοντωτικά πρόστιμα και διώξεις τους πιστούς. 

ΤΟΤΕ, Χριστούγεννα 1990, στην κομμουνιστική Αλβανία διασαλπίστηκε πανηγυρικά και επιβεβαιώθηκε και πάλι το αγγελικό μήνυμα: «τεθνήκασι γαρ οἱ ζητοῦντες την ψυχήν τοῦ παιδίου»! 

Σήμερα, Χριστούγεννα 2020, στη (νέο)δημοκρατική Ελλάδα ο σύγχρονος μεταμοντέρνος Ηρώδης, «ζητεῖ το παιδίον τοῦ ἀπολέσαι αὐτό», στα πρόσωπα των μελών του μυστικού Σώματός Του, τουτέστιν της Εκκλησίας !  

ΤΟΤΕ, Χριστούγεννα 1990, στην κομμουνιστική Αλβανία μια για πάντα σταμάτησε το κρατικό παραμύθι ότι «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού». 

Σήμερα, Χριστούγεννα 2020, στη (νέο)δημοκρατική Ελλάδα όλο και πιο συχνά ακούμε ως πλεονάζοντα -μάλλον φλύαρο- εκκλησιαστικό λόγο παραμυθια (ο τονισμός κατά βούληση του αναγνώστου…) για να δικαιολογηθούν τα αδικαιολόγητα. 

ΤΟΤΕ, Χριστούγεννα 1990, στην κομμουνιστική Αλβανία άνοιξαν οι πόρτες της Εκκλησίας για να μπορέσει ο λαός να αντλήσει ελπίδα και δύναμη, για να ζήσει πλέον ελεύθερος. 

Σήμερα, Χριστούγεννα 2020, στη (νέο)δημοκρατική Ελλάδα έκλεισαν τις πόρτες των Εκκλησιών για το Λαό του Θεού για να του στερήσουν την ελπίδα, τη δύναμη  και να τον κάνουν σκλάβο. 

ΤΟΤΕ, τα Χριστούγεννα 1990, στην κομμουνιστική Αλβανία δεν υπήρχαν επίσκοποι, γιατί όλοι τους πέθαναν στις φυλακές αρνούμενοι τη συνεργασία με την αντίχριστη εξουσία, επιβεβαιώνοντας το Κυριακό: «ὁ ποιμήν ὁ καλός την ψυχήν αὐτοῦ  τίθησιν  ὑπέρ τῶν προβάτων». Δόξα και τιμή σ’ αυτούς! 

Σήμερα, Χριστούγεννα 2020, στη (νέο)δημοκρατική Ελλάδα ελπίζουμε, ευχόμαστε και προσευχόμαστε να δώσει ο Θεός να βρεθούν κάποιοι, έστω ελάχιστοι, που θα θεωρήσουν τιμή και δόξα τους τον χλευασμό, τον ονειδισμό, ακόμα και την καταδίκη και τη φυλάκιση από την κρατική και παρακρατική αντίχριστη εξουσία για το όνομα του Χριστού, για χάρη των μελών του Σώματός Του…

Πόσο θα θέλαμε να ακούσουμε ομόφωνη και ομόθυμη τη φωνή όλων των Ιεραρχών μας: «Εμείς θα κάνουμε κανονικά τις Λειτουργίες και ας έρθουν να μας συλλάβουν» (Μητροπολίτης Κυθήρων Σεραφείμ)! Ναι! Να τολμήσουν να πουν στον σύγχρονο Ηρώδη με προδρομική παρρησία: «οὐκ ἔξεστί σοι  ἀσεβέστατε Ἡρώδη»! Οποία δόξα και τιμή σ’  αυτούς! 

ΣΗΜΕΡΑ, Χριστούγεννα 2020, στη φιλελεύθερη Ελλάδα μας όπου ζούμε, με πρόφαση τη λοιμώδη νόσο εξελίσσεται ευθεία πολεμική κατά της Ορθόδοξης Λατρείας (Θ. Λειτουργίας-Θ. Κοινωνίας), από τους ιδεολογικούς -άμεσα ή έμμεσα- επιγόνους του Χότζα. Εμείς όμως ως πιστοί ελπίζουμε όντας  πικραμένοι και απογοητευμένοι!  

Η θλίψη και η απογοήτευση είναι διάχυτη στο Λαό του Θεού όχι τόσο από την πολεμική της αντίχριστης εξουσίας, αλλά από τη συνθηκολόγηση με τον εχθρό και την εγκατάλειψή μας από τη φυσική μας Ηγεσία, από την απουσία ηγετικών επισκοπικών παρουσιών ωσάν αυτή του αειμνήστου Σεβαστιανού.  

Όμως, παρ’ όλη αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, η εκκλησιαστική εμπειρία-πραγματικότητα του θριάμβου της Ορθόδοξης πίστης στη Β. Ήπειρο και την Αλβανία, μετά από 23 χρόνια ανελέητου και απηνούς διωγμού γεμίζει τον Λαό του Θεού με την ελπίδα ή μάλλον με την ακλόνητη βεβαιότητα ότι παρά την φαινομενική επικράτηση αντίχριστων δυνάμεων, στο τέλος, το «ἐσφαγμένον Ἀρνίον» της Αποκαλύψεως θα είναι ο τελικός θριαμβευτής στη μάχη με το «θηρίο» (διεφθαρμένη πολιτική ηγεσία) και το συνεργάτη του «ψευδοπροφήτη» (διεφθαρμένη θρησκευτική ηγεσία). 

Τα Χριστούγεννα του 1990, το επιβεβαιώνουν! 

Αυτώ, τω ως «Παιδίον νέον» γεννηθέντι Σωτήρι Θεώ, η δόξα και το κράτος στους αιώνες! 

Πάτρα  18.12.2020 

(Μνήμη μάρτυρος Αγ. Σεβαστιανού) 

π. Αναστάσιος Γκοτσόπουλος 

 

ΠΗΓΗ: epirus.top

Συνέχεια ανάγνωσης

Αλβανία

Στα χνάρια της Τουρκίας του Ερντογάν! Κράτος μαφία η Αλβανία

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

«Το μαφιόζικο κράτος του Έντι Ράμα δεν απειλεί μόνο το μέλλον της Αλβανίας!», αναφέρει αλβανική ανάλυση

Αυτό που κάνει αυτή την κατάσταση ακόμη πιο συγκλονιστική είναι η σιωπή, ή χειρότερα, η ενεργός συνεργασία της διεθνούς κοινότητας, γράφει σε άρθρο του στα αλβανικά μέσα ενημέρωσης ο Βουντί Τζιμσίτι.

Για περισσότερο από μια δεκαετία, ο Έντι Ράμα βρίσκεται στην κεφαλή της Αλβανίας, παρουσιάζοντας τον εαυτό του ως αρχιτέκτονα του μετασχηματισμού της χώρας, εκσυγχρονιστή, μεταρρυθμιστή, δημιουργό γεφυρών προς την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το κράτος μαφία

Όμως πίσω από αυτή την επιφυλακτική εικόνα, κρύβεται μια ανησυχητική πραγματικότητα που έχει αγνοηθεί ή ελαχιστοποιηθεί συστηματικά από τη διεθνή κοινότητα: η Αλβανία, υπό την ηγεσία του Ράμα, μετατρέπεται σε κράτος μαφίας.

Αυτό που συμβαίνει σε αυτή τη μικρή βαλκανική χώρα δεν είναι μόνο μια εθνική τραγωδία, αλλά ένα διεθνές σκάνδαλο απίστευτων διαστάσεων.

Το σύνολο των παγκόσμιων δυνάμεων, οι δυτικές κυβερνήσεις που θα έπρεπε να θεωρήσουν υπεύθυνη την Αλβανία, επέτρεψαν στην κυριαρχία του Ράμα με διαφθορά και αυταρχισμό να συνεχιστεί χωρίς εμπόδια.

 Η Αλβανία γίνεται γρήγορα μια μελέτη περίπτωσης για την εξομάλυνση του οργανωμένου εγκλήματος, ένα παιχνίδι για την πολιτική ελίτ και τα εγκληματικά δίκτυα που λειτουργούν ατιμώρητα, ενώ οι απλοί πολίτες πληρώνουν το τίμημα.

Απέτυχε η αντιπολίτευση

Ωστόσο, σε αυτή την ιστορία υπάρχει και μια κατηγορία εναντίον των δυνάμεων της αντιπολίτευσης της Αλβανίας, οι οποίες απέτυχαν εντελώς να παρουσιάσουν μια αξιόπιστη εναλλακτική λύση στο καθεστώς της μαφίας του Ράμα. Οι συνέπειες για το μέλλον της Αλβανίας, και μάλιστα για την ακεραιότητα της δυτικής εξωτερικής πολιτικής, δεν θα μπορούσαν να είναι πιο σοβαρές.

Η Αλβανία του Έντι Ράμα: Κράτος διαφθοράς και εγκληματικότητας

Υπάρχουν πολλές αποδείξεις για την πτώση της διαφθοράς και της εγκληματικότητας στην Αλβανία.

 Όπως αποκαλύπτεται στα ερευνητικά ρεπορτάζ των «Rai 3», «Report», «Der Spiegel» και «The Washington Post», η Αλβανία υπό την ηγεσία του Ράμα εμπλέκεται βαθιά στο οργανωμένο έγκλημα.

Σύμφωνα με τον Άρμπεν Αχμετάι, τον πρώην αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ράμα, «εγκληματικές ομάδες λαμβάνουν συμβόλαια μέσω μεσαζόντων, ξεπλένουν χρήματα στην Αλβανία μέσω των κατασκευών και συντονίζονται με τον Έντι Ράμα», (Rai, 3 Ιουνίου 2023).

Αυτά τα λόγια πρέπει να σοκάρουν κάθε παρατηρητή, αλλά μετά βίας καταγράφονται στον διεθνή διάλογο για την Αλβανία.

Οι κατηγορίες του Αχμετάι είναι σκληρές. Ισχυρίζεται ότι ο Ράμα συνάντησε τα αφεντικά της μαφίας απευθείας στο κυβερνητικό του γραφείο.

 Αυτές οι συναντήσεις, σύμφωνα με τον Αχμετάι, διευκολύνονται από βασικά πρόσωπα όπως ο Εργκίς Αγκάσι, ένας επιχειρηματίας που συνδέεται με τον τομέα του καπνού και ο γιος ενός πρώην σοσιαλιστή βουλευτή.

Φυσικά, ο Ράμα αρνείται αυτούς τους ισχυρισμούς, αλλά τα στοιχεία είναι δύσκολο να αγνοηθούν.

 Το Report έχει φωτογραφικά στοιχεία της συνάντησης του Ράμα με τον Luftar Hysa, έναν από τους κύριους ξεπλύματος χρήματος για το καρτέλ Sinaloa, μόλις δύο μήνες πριν ο Hysa λάβει άδεια για να ανοίξει ένα καζίνο στην πόλη της Αυλώνας.

Για μια χώρα που επιδιώκει την ένταξη στην ΕΕ, αυτές οι αποκαλύψεις είναι καταστροφικές.

Παρουσιάζουν έναν ηγέτη που όχι μόνο απέτυχε στον αγώνα κατά του οργανωμένου εγκλήματος, αλλά έχει διευκολύνει ενεργά την ένταξή του στις πολιτικές και οικονομικές δομές της Αλβανίας.

Αυτό είναι ένα μαφιόζικο κράτος, εκτός από το όνομα, όπου οι δημόσιοι θεσμοί είναι υποταγμένοι και η γραμμή μεταξύ κυβέρνησης και οργανωμένου εγκλήματος είναι θολή.

-Το κλειστό μάτι της Διεθνούς Κοινότητας: Υποστήριξη και υποκίνηση της διαφθοράς

Αυτό που κάνει αυτή την κατάσταση ακόμη πιο συγκλονιστική είναι η σιωπή, ή χειρότερα, η ενεργός συνεργασία της διεθνούς κοινότητας.

Παρά τα συντριπτικά στοιχεία για τους δεσμούς του Ράμα με το οργανωμένο έγκλημα, παγκόσμιες δυνάμεις όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ευρωπαϊκή Ένωση και μεγάλες δυτικές κυβερνήσεις συνεχίζουν να υποστηρίζουν το καθεστώς του.

 Αυτό εγείρει βαθιά ερωτήματα σχετικά με την ακεραιότητα της δυτικής εξωτερικής πολιτικής και τα κίνητρα πίσω από τη συνεχή υποστήριξή τους σε μια κυβέρνηση που έχει γίνει συνώνυμη με την εγκληματικότητα.

Πάρτε για παράδειγμα την Ιταλίδα πρωθυπουργό Τζόρτζια Μελόνι, η οποία στάθηκε στο πλευρό του Ράμα ακόμα και όταν η κατάσταση γίνεται όλο και πιο σοβαρή. Στη διάσκεψη «Fratelli d’Italia» τον Απρίλιο του 2023, η Μελόνι δήλωσε: «Βοηθήστε με να στείλω την αλληλεγγύη μου στον Έντι Ράμα για το λιντσάρισμα που υπέστη μόνο και μόνο επειδή προσπαθούσε να βοηθήσει το έθνος μας», αποκαλώντας «προπαγάνδα» τους ισχυρισμούς για δεσμούς με τη μαφία του Ράμα (Rai 3, Ιουνίου 2023).

Η τυφλή πίστη της Μελόνι στον Ράμα, παρά τα αυξανόμενα στοιχεία, δεν είναι μόνο ανεύθυνη, αλλά και επικίνδυνη.

Αντανακλά μια ευρύτερη τάση μεταξύ των δυτικών ηγετών να δίνουν προτεραιότητα στα βραχυπρόθεσμα γεωπολιτικά κέρδη έναντι της μακροπρόθεσμης δημοκρατικής σταθερότητας.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο υπουργός Εξωτερικών  Άντονι Μπλίνκεν επαίνεσε τις λεγόμενες δικαστικές μεταρρυθμίσεις της Αλβανίας, υποστηρίζοντας ότι “διεφθαρμένοι αξιωματούχοι λογοδοτούν” και ότι “μέλη του οργανωμένου εγκλήματος πηγαίνουν στη φυλακή και χάνουν τα περιουσιακά τους στοιχεία”.

 Αλλά όπως δηλώνει ξεκάθαρα η έκθεση του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για την Αλβανία το 2023, «Διαφθορά υπάρχει σε όλους τους κλάδους και τα επίπεδα της κυβέρνησης» (Der Spiegel, Σεπτέμβριος 2023).

Αυτή η αντίφαση μεταξύ ρητορικής και πραγματικότητας είναι εμβληματική μιας ευρύτερης αποτυχίας στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, ιδιαίτερα υπό την κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία συνέχισε να ευθυγραμμίζεται με αυταρχικά και διεφθαρμένα καθεστώτα σε όλο τον κόσμο.

Το ερώτημα που πρέπει να κάνουμε είναι:

Γιατί; Γιατί οι παγκόσμιες δυνάμεις, ειδικά η κυβέρνηση Μπάιντεν, επενδύουν τόσο πολύ στην υποστήριξη του Έντι Ράμα;

 Θα μπορούσε να είναι ότι οι ίδιοι οι θεσμοί που υποτίθεται ότι φέρουν ευθύνη στις ξένες κυβερνήσεις είναι σε κίνδυνο;

Όσο περισσότερο εξετάζει κανείς την κατάσταση της Αλβανίας, τόσο πιο δύσκολο γίνεται να αγνοήσει την ανησυχητική πιθανότητα ακόμη και οι δυτικοί ηγέτες να έχουν απώτερα συμφέροντα να διατηρήσουν το status quo.

Θα μπορούσε η ευθυγράμμιση της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης Μπάιντεν με διεφθαρμένα καθεστώτα όπως αυτό του Ράμα να αντικατοπτρίζει μια βαθύτερη, πιο βρώμικη μορφή συμπαιγνίας;

 Πρέπει να τεθεί το ερώτημα: Πόσο διεφθαρμένη είναι η ίδια η κυβέρνηση Μπάιντεν;

-Αντιπολίτευση της Αλβανίας: Μια μνημειώδης αποτυχία

Ενώ μπορούμε και πρέπει να επικρίνουμε τη διεθνή κοινότητα για την αποτυχία της να καταστήσει υπεύθυνο τον Ράμα, θα πρέπει επίσης να ρίξουμε μια κριτική ματιά στις δυνάμεις της αντιπολίτευσης της ίδιας της Αλβανίας.

 Για περισσότερο από μια δεκαετία, η αντιπολίτευση δεν κατάφερε να οργανωθεί ως μια αξιόπιστη δύναμη που μπορεί να αμφισβητήσει την κατάληψη της εξουσίας από τον Ράμα. Αυτή η αποτυχία δεν είναι απλώς τακτική. είναι ιδεολογική.

Παρά την εκτεταμένη διαφθορά και τον έλεγχο της μαφίας που σημάδεψαν την κυβέρνηση Ράμα, η αντιπολίτευση δεν κατάφερε να πείσει το εκλογικό σώμα ότι η αλλαγή δεν είναι μόνο απαραίτητη, αλλά και δυνατή.

 Πρόκειται για μια μνημειώδη αποτυχία της φαντασίας και της πολιτικής ηγεσίας.

Η αδυναμία της αντιπολίτευσης να παρουσιάσει ένα συνεκτικό και ελκυστικό όραμα για το μέλλον της Αλβανίας έδωσε στον Ράμα την ευκαιρία να συνεχίσει την κυριαρχία του χωρίς αμφισβήτηση.

Ακόμη και όταν ξέσπασαν διαδηλώσεις, όπως τον Ιούλιο του 2024, όταν οι διαδηλωτές πέταξαν βόμβες μολότοφ στο γραφείο του Ράμα, η αντιπολίτευση παραμένει κατακερματισμένη, χωρίς το οργανωτικό και στρατηγικό βάθος για να αντιμετωπίσει μια σοβαρή πρόκληση.

Αυτή είναι μια σοβαρή δυσπιστία προς τον αλβανικό λαό.

 Σε μια χώρα όπου περισσότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού έχει φύγει από το 1991 και όπου η ανεργία των νέων παραμένει μεταξύ των υψηλότερων στην Ευρώπη, το διακύβευμα δεν θα μπορούσε να είναι υψηλότερο.

Η αντιπολίτευση της Αλβανίας πρέπει να κλιμακωθεί και να παρουσιάσει μια πραγματική εναλλακτική, διαφορετικά κινδυνεύει να στείλει τη χώρα σε ένα μέλλον που ορίζεται από την εγκληματικότητα, τη διαφθορά και την απόγνωση.

-Η ομαλοποίηση ενός μαφιόζικου κράτους

Η πιο ανησυχητική πτυχή της τρέχουσας πορείας της Αλβανίας είναι ο κίνδυνος να εξομαλυνθούν τελικά το οργανωμένο έγκλημα και η διαφθορά, τόσο στα μάτια του αλβανικού λαού όσο και στη διεθνή κοινότητα.

 Εάν ο Έντι Ράμα συνεχίσει να τα καταφέρνει, παρά τα συντριπτικά στοιχεία για τους δεσμούς του με τη μαφία, ποιο μήνυμα στέλνεται στον κόσμο;

Αυτό δείχνει ότι η εγκληματικότητα μπορεί να γίνει αποδεκτή, έστω και αγκαλιασμένη, αρκεί να είναι τυλιγμένη στο πρόσθιο της οικονομικής ανάπτυξης και της διπλωματικής συνεργασίας.

Αυτή η εξομάλυνση του οργανωμένου εγκλήματος δεν είναι απλώς ένα αλβανικό πρόβλημα. είναι παγκόσμιο πρόβλημα.

 Εάν η Αλβανία, υπό την ηγεσία του Ράμα, συνεχίσει σε αυτόν τον δρόμο, κινδυνεύει να αναγνωριστεί διεθνώς όχι ως ζωντανή δημοκρατία ή ως μελλοντικό μέλος της ΕΕ, αλλά ως κράτος μαφίας.

Η συνενοχή της διεθνούς κοινότητας σε αυτή τη διαδικασία δεν είναι μόνο αποτυχία της εξωτερικής πολιτικής είναι μια ιδεολογική και ηθική καταστροφή.

Pamfleti

ΠΗΓΗ:  ΒΑΛΚΑΝΙΚΟ ΠΕΡΙΣΚΟΠΙΟ

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Βενιαμίν Καρακωστάνογλου: Οι ΗΠΑ κάνουν τα χατίρια των Αλβανών!

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Βενιαμίν Καρακωστάνογλου: Τεράστια ανησυχία για όσα συμβαίνουν σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή. Στο ουκρανικό μέτωπο υπάρχουν μηνύματα χρήσης πυρηνικών από πλευράς Μόσχας, ένα σενάριο που μπορεί να οδηγήσει σε δυσάρεστες καταστάσεις. Από εκεί και πέρα οι ηγέτες της Ευρώπης και της Δύσης δεν δείχνουν, ότι υπηρετούν την ειρήνη. Το νέο επεισόδιο με Ράμα αφορά την ίδρυση κρατιδίου Μπεκτασίδων στην Αλβανία. Ο Ράμα δεν εμπνέει εμπιστοσύνη ως ηγέτης βαλκανικής χώρας. Έτοιμη για άσκηση βέτο στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή η Ελλάδα.

Τόσο η αναγγελία Ράμα από το βήμα του ΟΗΕ για ίδρυση «Βατικανού των Μουσουλμάνων», όσο και η φυλάκιση του εκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη, καθιστούν την Αλβανία μη φιλική χώρα.

Έτοιμη για άσκηση βέτο στην ενταξιακή πορεία της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή η Ελλάδα.

Τόσο η αναγγελία Ράμα από το βήμα του ΟΗΕ για ίδρυση «Βατικανού των Μουσουλμάνων», όσο και η φυλάκιση του εκλεγμένου Δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη, καθιστούν την Αλβανία μη φιλική χώρα.

Αυτά μεταξύ άλλων ανέφερε με συνέντευξή του στην ValueNews και την δημοσιογράφο Γιώτα Χατζηθεοδώρου, ο γνωστός Διεθνολόγος και λέκτορας στη Νομική σχολή του ΑΠΘ Βενιαμίν Καρακωστάνογλου, ερμηνεύοντας τις κινήσεις του Αλβανού Πρωθυπουργού.

Ειδικότερα:

Σε αδιέξοδο η Διεθνής κοινότητα – ντόμινο αναταράξεων

«Οι προβλέψεις για την Μέση Ανατολή με την ταυτόχρονη εξέλιξη στην Ουκρανία αλλά και στη Γάζα, η οποία τώρα επεκτείνεται και στο Νότιο Λίβανο με τη Χεζμπολάχ, είναι εξαιρετικά δυσοίωνες για την ειρήνη και τη σταθερότητα παγκοσμίως.

Δυστυχώς, η επιλογή της βίας αλλά και άλλες υστερήσεις σε σχέση με την πρόοδο των διπλωματικών διεργασιών που εξελίσσονται επί 10ετιας για το μεσανατολικό αλλά και από το 2011 και 2014 για το ουκρανικό οδήγησαν την κατάσταση στο χείλος της καταστροφής, με ίσως εκατοντάδες νεκρούς τραυματίες και απίστευτες καταστροφές στις υποδομές.

Η Διεθνής οργανωμένη κοινότητα δε θέλησε ή δεν μπόρεσε μέσα από το Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών να οδηγήσει τα προβλήματα, μέσα από την οδό του Διεθνούς Δικαίου, των διεθνών διοικητικών οργάνων και της διπλωματίας.  Μέσα από διαπραγματεύσεις, σε λύσεις, οι οποίες θα ακολουθούν τη συνεννόηση και την υπηρέτηση των κοινών συμφερόντων, στον βαθμό που αυτά βασίζονται στο Διεθνές Δίκαιο.

Η Διεθνής κοινότητα και κυρίως οι μεγάλες δυνάμεις οδηγούνται σε αδιέξοδα που θα οδηγήσουν στη συνέχεια σε χρήση ανεξέλεγκτης βίας, δημιουργώντας ένα ντόμινο effect και δε θα μπορέσουν να ελεγχθούν οι καταστάσεις, όταν όλοι θα έχουν συνειδητοποιήσει πια πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό που ξεκίνησε».

Κίνηση εντυπωσιασμού η προαναγγελία Ράμα για δημιουργία «Βατικανού των μουσουλμάνων»

«Φαίνεται πως είναι μια κίνηση εντυπωσιασμού προκειμένου να κερδίσει ψήφους ο Αλβανός Πρωθυπουργός, αλλά και να παίξει το παιχνίδι του Ερντογάν.

Η αντίδραση της Τουρκίας επήλθε κυρίως διότι εάν τα Τίρανα γίνουν η έδρα του μπεχτασιμού ή του Αλεβιτισμού, θα φύγει το βάρος από την Τουρκία. Θα μπορούσε να γίνει αυτή η κίνηση ώστε να μη χάσει και ο Έρντογαν τους εντός Τουρκίας ψηφοφόρους αλεβίτες, οι οποίοι θα δουν να αλλάζει το κέντρο βάρους εάν γίνει αυτό.

Από έναν άνθρωπο λοιπόν που έχει το υπόβαθρο και την ιδεολογική ακρότητα του Έντι Ράμα θα πρέπει να είμαστε άκρως επιφυλακτικοί και η Ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να λάβει υπόψιν της το δυσμενές για εμάς προηγούμενο με τον Φρέντι Μπελέρη και να προετοιμάσει την Ευρώπη για ελληνικό ΒΕΤΟ για την Αλβανική κυβέρνηση.

Οι ΗΠΑ κάνουν τα “χατίρια” των Αλβανών και εξ’ αυτού του λόγου δεν αντέδρασαν και στην παράνομη ανατροπή της συμφωνίας το 2009 για την οριοθέτηση των θαλασσών γύρω από την Κέρκυρα».

Συνέχεια ανάγνωσης

Αλβανία

Η συμβολή Ερντογάν στο σχέδιο Ράμα για την ”Μικρή Μέκκα”

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

 Όταν ο Έντι Ράμα ανακοίνωσε – κατά την 79η συνεδρίαση της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ – την ίδρυση κράτους εν κράτει στην Αλβανία (χώρα 2,8 εκατ. κατοίκων περίπου απ’ τους οποίους το 50% περίπου μουσουλμάνοι και οι άλλοι Καθολικοί και Ορθόδοξοι χριστιανοί) με το όνομα ”Κυρίαρχο κράτος του Τάγματος Μπεκτασί”, αιφνιδίασε τους συνέδρους και τον κόσμο όλο σε διεθνές επίπεδο.

 Κι αυτό γιατί το προαναγγελθέν κράτος (ιστορικών προδιαγραφών μετεξέλιξη των σούφικων ταγμάτων των δερβίσηδων  – με τόπο ίδρυσης την Βυζαντινή αυτοκρατορία [Μικρά Ασία-Τουρκία], χρόνο τον 13ο αι. και ιδρυτή τον περιπλανώμενο δερβίση Χατζή Μπεκτάς Βελή) -, παρέπεμπε συνειρμικά στην Πόλη του Βατικανού, κράτος εν κράτει στην Ιταλία.

   Η διαφορά είναι βέβαια ότι, στην αλβανική περίπτωση, το μουσουλμανικό κρατίδιο των Μπεκτασήδων (σ.σ: οι οποίοι, μαζί με τους Μεβλεβί και Νακσμπαντί αποτελούν κλαδιά του Σουφισμού που ”ανδρώθηκε” επί Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με επιρροή από τις αστικές τάξεις τεχνητών, εμπόρων και ευγενών μέχρι τα φτωχά κοινωνικά στρώματα χωριών και κοινοτήτων) θα είναι το ένα τέταρτο του κράτους του Βατικανού, που ήταν ως τώρα το μικρότερο κρατίδιο στην κόσμο Β Δ της Ρώμης.

 Σημειωτέον ότι οι Μπεκτασήδες ιδεολογικά έχουν επηρεαστεί απ’ τους Γάλλους φιλοσόφους του 18ου αιώνα στη Γαλλία, οι οποίοι μιλούσαν για μασονία και  ελευθεροτεκτονισμό και διάχυσαν τις ιδέες τους – μέσω των αγγλικών και γαλλικών στοών – ως την Κωνσταντινούπολη.

 Μέλη των στοών της αδελφότητας των Μπεκτασήδων μετεξελίχθηκαν στους γνωστούς μας Νεότουρκους του Κεμάλ (τέλη 19ου-αρχών 20ου αι.), αντιπάλους του τελευταίου σουλτάνου Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ (1876-1909).

   Έτσι έφτασε μέχρι τις μέρες μας η κοσμοθεωρία τους, που πάει κόντρα στο πουριτανικό, μουσουλμανικό δόγμα και την ιεραρχική αντίληψη του Ισλάμ αφήνοντας να εισβάλλουν σ’ αυτό κοσμικές ελευθεριότητες.

   Ελευθεριότητες που θα δούμε να υπάρχουν και στο πρώτο ανεξάρτητο κρατίδιο ισλαμιστών με έδρα την Αλβανία, του οποίου οι πιστοί Μπεκτασήδες (οι ασκητές μυστικιστές, τα ”μαύρα πρόβατα” του Ισλάμ, με χαρακτηριστικά της αίρεσής τους την αποφυγή του υλισμού και τον φιλοσοφημένο τρόπο ζωής) θα κάνουν πνευματική πορεία προς τον Θεό από το ”Τάγμα Μπεκτασί” στα Τίρανα, έκτασης 100.000 στρεμμάτων.

 Έκτασης ικανής για να μπορούν να απολαύσουν τις μικροχαρές της ζωής (αλκοόλ και ελεύθερη ένδυση) που στερούνται οι παραδοσιακοί μουσουλμάνοι. Να μπορούν να απολαύσουν την ανεκτικότητα (σ.σ: ”θησαυρό” χαρακτήρισε τη θρησκευτική ανοχή στο σύγχρονο, Σουφικό Ισλάμ ο Ράμα) ως βασικό κανόνα  της αιρετικής Αδελφότητας στο ανεξάρτητο μουσουλμανικό κρατίδιο της Αλβανίας (εφ. Χουριέτ-Hurriyet & δημοσίευμα των New York Times)

    Κρατίδιο-προϊόν του Παγκόσμιου Κέντρου Μπεκτασί των Τιράνων, στο κυρίαρχο κράτος της Αλβανίας (σ.σ: είναι τέταρτη σε μέγεθος θρησκευτική κοινότητα στο έδαφός της οι μουσουλμάνοι Μπεκτασήδες) το οποίο δεν θα έχει στρατό, συνοριοφύλακες και δικαστήρια, αλλά θα έχει μικρή υπηρεσία πληροφοριών, καθώς – όπως λέει ο Αλβανός θρησκευτικός ηγέτης τους Εντμόντ Μπραχίμαϊ, γνωστός (ως Baba Mondi) – ”έχουμε κι εμείς εχθρούς”…

   Και οι εχθροί είναι εκτός του μουσουλμανικού τόξου των Βαλκανίων: οι μουσουλμάνοι Σηίτες του Ιράν (στον αντίποδα του Σουφικού Ιλάμ) και οι Τούρκοι Αλεβίτες/Μπεκτασήδες, που είναι θρησκευτικά πιο κοντά στους σιίτες.

  Οι Αλεβίτες μένουν στις φτωχογειτονιές των ανατολικών περιοχών της Τουρκίας (Ανατολία), δεν πιστεύουν στην ύπαρξη Παράδεισου-Κόλασης και τραγουδούν (ψάλλουν) στις θρησκευτικές λειτουργίες τους χωρίς να είναι ευαγγελιστές, ενώ πίνουν κρασί και πιστεύουν στο Κοράνι αλληγορικά.

 Οι Αλεβίτες της Τουρκίας, λοιπόν, ήταν οι πρώτοι που εξέφρασαν τη δυσφορία τους στα σχέδια Ράμα για ίδρυση κυρίαρχου κράτους του Τάγματος  των Μπεκτασήδων, γιατί έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους αυτό που σχημάτισε ήδη και στο δικό μας μυαλό η ανάκληση της μνήμης.

  Και η μνήμη μάς λέει ότι η έδρα του Τάγματος μεταφέρθηκε από την Τουρκία στην Αλβανία πριν από περίπου έναν αιώνα, όταν ο Κεμάλ Ατατούρκ είχε εξαπολύσει απηνή διωγμό εναντίον τους μη αναγνωρίζοντας τους Αλεβίτες ως μειονότητα στο τουρκικό κράτος λόγω της ανθρωπιστικής προσέγγισης του Αλεβιτισμού στο Ισλάμ και όχι μόνο.

   Κι αυτό γιατί οι Αλεβίτες είναι πιο κοντά στην Ορθοδοξία παρά στο Ισλάμ. Απόδειξη το γεγονός ότι πιστεύουν στην ”Αγία Τριάδα” και το ”Αγαπάτε αλλήλους” των χριστιανών στη θρησκευτική ζωή τους, αν και δεν είναι χριστιανοί.

    Αν συνδυάσουμε το γεγονός αυτό με το τρέχον που θέλει τον Ράμα υποχείριο του Ερντογάν, οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι δεν αποκλείεται να έχουν καταστρώσει μαζί το σχέδιο για ”ειρηνικό” εκτοπισμό των Αλεβιτών από την Τουρκία με προορισμό το υπό εκκόλαψη μουσουλμανικό μικροκράτος,  το οποίο ονειρεύεται να μετατρέψει ο Αλβανός πρωθυπουργός στον πιο σκληρό μουσουλμανικό θύλακα των δυτικών Βαλκανίων.

 Στη δική του ευρωπαϊκή ”Μικρή Μέκκα”, όπως αποκάλυψαν οι New York Times, ένα κράτος εν κράτει δηλαδή σε αλβανικό έδαφος, όπως το καθολικό Βατικανό των Ιταλών ή το ορθόδοξο Άγιο Όρος των Ελλήνων.

  Τα δεδομένα αυτά δικαιολογούν την αντίδραση των Τούρκων Αλεβιτών στο σχέδιο Ράμα, γιατί μοιάζει να είναι μέρος της τουρκικής πολιτικής για τον Μπεκτασισμό (αν και οι Αλεβίτες δεν ταυτίζονται απόλυτα με τους Μπεκτασήδες).

   Πολιτικής με θρησκευτικά χαρακτηριστικά δεδομένου ότι οι Αλεβίτες θεωρούνται απόγονοι των χριστιανών της Μικράς Ασίας και, ως εκ τούτου, επίφοβοι πυρήνες διαλυτικής τάσης για την ίδια την Τουρκία.

  Λόγος για τον οποίο αυτοί και οι χριστιανοί δέχθηκαν τρομοκρατική επίθεση (με 39 νεκρούς και 70 τραυματίες) από φανατικούς ισλαμιστές Σουνίτες τον Ιανουάριο του 2017 στο κέντρο διασκέδασης Ρέινα της συνοικίας Ορτάκιοϊ της Κωνσταντινούπολης.

   Ανάλογης σοβαρότητας γεγονός ήταν κι αυτό που συνέβη στη Σμύρνη τον Νοέμβριο του 2019, όταν οι Αλεβίτες κάτοικοι της περιοχής Gaziemir δέχθηκαν επίθεση από  σουνίτες ισλαμιστές, οι οποίοι – ωθούμενοι από θρησκευτικές διαφορές – έγραψαν συνθήματα εκφοβισμού (Defol Alevi: ”Φύγετε Αλεβίτες”) στους τοίχους των σπιτιών τους.

   Σε κάθε περίπτωση, η πολυπληθής παρουσία τους στην Τουρκία (γύρω στα 10 εκατομμύρια αριθμούν) φαίνεται να είναι ενοχλητική στον Ταγίπ Ερντογάν. Έτσι διευκολύνεται απ’ τα σχέδια Ράμα για ενίσχυση του Ισλαμισμού στα Δυτικά Βαλκάνια με εισαγωγή στο αλβανικό έδαφος Τούρκων Αλεβιτών/Μπεκτασήδων, η πραγματική θρησκευτική ταυτότητα των οποίων ήταν αγκάθι ανέκαθεν στα πλευρά της Τουρκίας, που την έμπηγε βαθύτερα η αριστερή ιδεολογία της πλειοψηφίας τους.

   Και εδώ τίθεται το ερώτημα: ”Γιατί να το κάνει αυτό ο Ράμα ιδρύοντας μια ”Μικρή Μέκκα” στη χώρα του, τη στιγμή που η Αλβανία ετοιμάζεται να μπει στην (χριστιανική) Ευρώπη (Το 72% του πληθυσμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι χριστιανοί), η οποία φαίνεται να έχει απορρίψει την ιδέα εισόδου στην ΕΕ της ισλαμικής Τουρκίας υπό τον φόβο μετατροπής της σε μουσουλμανική ήπειρο;

  Η απάντηση κρύβεται, κατ’ εμέ, στην εκτίμηση ότι η είσοδος της Αλβανίας στην Ενωμένη Ευρώπη όλο και απομακρύνεται. Και τώρα (με την απόφαση του Αλβανού πρωθυπουργού για το κράτος εν κράτει), θα απομακρυνθεί ακόμα περισσότερο σαν προοπτική.

   Σ’ αυτό δεν αποκλείεται να παίξει ρόλο και το σοβαρό  ενδεχόμενο να ασκήσει βέτο η Ελλάδα στην ενδεχόμενη ένταξή της στην ΕΕ (όπως είχε προειδοποιήσει έμμεσα ότι θα κάνει με τον Φρέντη Μπελέρη στη φυλακή) μετά τα σκανδαλώδη που έλαβαν χώρα σε βάρος του  και ήταν συνέχεια των ποικίλων δοκιμασιών που υφίστανται οι Βορειοηπειρώτες επί διακυβέρνησης Έντι Ράμα…

 

Κρινιώ Καλογερίδου

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή