Ακολουθήστε μας

ΗΠΑ

Ο Αμερικανός προφήτης-factotum για ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου: Βοήθεια!

Δημοσιεύτηκε

στις

Ξαφνικά (αλλά όχι και τόσο!) φαίνεται πως «άρπαξε φωτιά» το θέμα της ΑΟΖ Ελλάδας-Τουρκίας. Και κυκλοφορούν φήμες πως θα πρέπει να περιμένουμε να έρθει ο «ιδανικός» άνθρωπος (ο από μηχανής θεός!) που θα λύσει τον «γόρδιο δεσμό» της ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας – επιτέλους! – στο Αιγαίο!! Και ότι τον περιμένουμε πώς και πώς (όχι βέβαια ο ελληνικός λαός, αλλά μόνο οι κυβερνώντες αυτού) για να πάψουμε επιτέλους να έχουμε προστριβές με τον αιώνιο εχθρό μας, τον Τούρκο εισβολέα, ταραχοποιό, με τα πλείστα και ποικίλα εγκλήματα όπου κι αν περνάει: τελικά, για να αρχίσουμε και πάλι να ξαναζούμε εν ειρήνη και αρμονία!

Μας λένε πως αυτός ο super factotum, αυτός ο νέος σύγχρονος μεγάλος προφήτης της Pax Americana παντού στον κόσμο, ο τέλειος διαμεσολαβητής που λύνει τα άλυτα (συγγνώμη: τα δολάρια μήπως έχουν κάποια σχέση;!), θα τακτοποιήσει, inch Allah!, τις χρόνιες αντιξοότητες που χωρίζουν την Ελλάδα και την Τουρκία (αλλά, απ’ ό, τι καταλαβαίνουμε, με ένα σμπάρο δύο/τρία τρυγόνια, μαζί και το «κυπριακό»),

δηλαδή θα «τακτοποιήσει» για τα καλά την Ελλάδα και τη Κύπρο και συνάμα θα τακτοποιήσει δεόντως τη Τουρκία!

Αφού έλυσε – λέει – θριαμβευτικά το πρόβλημα/διαμάχη ΑΟΖ μεταξύ Ισραήλ και Λίβανο, γιατί να μην ακονίζει τώρα τα νύχια του για μια άλλη ακόμα θριαμβευτική «λύση» – λένε – σε ένα ανάλογο πρόβλημα/διαμάχη μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας;

Αλήθεια όμως, περί τίνος πρόκειται; Για ποιο πράγμα μιλάμε;

Δηλαδή, το «καλούπι» της «λύσης» Ισραήλ-Λιβάνου θα χρησιμοποιηθεί και για τη «λύση» Ελλάδας-Τουρκίας και (όσα πάρει ο Χάρος) Κύπρου;

Δικαιούμαστε να διερωτηθούμε: μα όσοι εκφράζουν τέτοιες μπούρδες, έχουν επίγνωση ότι λένε αρλούμπες; Ή μήπως όλα αυτά είναι εξεπίτηδες για να παραπλανήσουν κατ’ αρχήν τους Έλληνες πολιτικούς, πέραν του όσου είναι ήδη παραπλανημένοι, «βοηθώντας» τους να αναλάβουν και άλλες υποτακτικές προς την αστερόεσσα «ευθύνες» παράδοσης, ακόμη μια φορά, ελληνικών κυριαρχικών καταστάσεων και δικαιωμάτων, και ταυτόχρονα, μέσω τη πληθώρα συστημικών ΜΜΕ που πλεονάζουν στην Ελλάδα, τους Έλληνες πολίτες η πλειονότητα των οποίων δυστυχώς αγνοεί ολωσδιόλου τα των ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας;!

Και πάλι όμως διερωτόμαστε: αυτός ο κύριος Άμος Χόκστάιν και όλοι όσοι Έλληνες, «επίσημοι» ή όχι, μαζί του, έχουν ποτέ μελετήσει τον χάρτη Ισραήλ-Λιβάνου και τον χάρτη Ελλάδα-Τουρκία; Τους έχουν ποτέ συγκρίνει; Έχουν ποτέ τοποθετήσει τους δύο χάρτες τον ένα πλάι στον άλλο για να δουν και προπαντός να «καταλάβουν» εάν υπάρχει τίποτα το κοινό αναμεταξύ τους ή εάν τα πάντα είναι διαμετρικά διαφορετικά, όντας χωρίς καμία αμφιβολία διαφορετικά και ουδόλως μετρήσημα μεταξύ τους;

Κατάλαβαν ποτέ ποια είναι η διαφορά ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα μεταξύ δύο χωρών το ένα δίπλα στο άλλο και ΑΟΖ-υφαλοκρηπίδα δύο χωρών το ένα απέναντι απ’ το άλλο;! Γνωρίζουν καλά την έννοια δύο όμορων χωρών και δύο αντικείμενων χωρών; Και την έννοια της λέξης «αναλογία»;

Η πολιτική και μόνο διασύνδεση των δύο περιπτώσεων είναι φανερή: αυθαίρετα βαφτίζονται «ανάλογες» δύο απολύτως ανόμοιες καταστάσεις, και ο αμερικανικός παράγων (ο Χοκστάιν τώρα στη θέση του αλήστου μνήμης Άιντα στη Κύπρο) με την πάντα φιλική συναίνεση της παροιμιώδους ελληνικής ενδοτικότητας (γι’ αυτήν την αλήθεια, να το τσεκάρουμε στην ελληνική ιστορία από το 1950 και μετά;) βρίσκει τώρα την ευκαιρία για να «κλείσει» – λέει – μια «πληγή» διαχρονικά αιμάσσουσα.

Ιδού η Ρόδος, ιδού το πήδημα, λοιπόν! Και τί πήδημα για Ελλάδα/Κύπρο!

Είναι η ευκαιρία ή μήπως πολύ πεζά έφτασε η ώρα του πρώτου ελληνικού ακρωτηριασμού με την δικαιολογία της δήθεν «αναλογικής τακτοποίησης» της εκκρεμότητας ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας με την Τουρκία που αδημονεί;!

(Μεταξύ μας: το άγνωστο στους Έλληνες πολίτες «project» φαίνεται να προβλέπει και άλλους ακρωτηριασμούς, χερσαίους, σε όλο τον ελληνικό βορρά, όσο κι αν τσιρίζουν πως όλα αυτά είναι ψεύτικες δήθεν συνωμοσίες).

Τελικά, τα «πράγματα» στο Αιγαίο είναι γνωστά, και όποιος δεν τα ξέρει, ας κοπιάσει να τα μάθει.

Έτσι όλοι πρέπει να γνωρίζουμε, και οι Τούρκοι ακόμη περισσότερο, πως στο Αιγαίο η Τουρκία έχει δικαίωμα μόνο στο 7% ΑΟΖ και μόνο σε τρία σημεία-περάσματα: μεταξύ Λήμνου και Λέσβου (το σχετικά μεγαλύτερο), Λέσβου και Χίου και Χίου και Ικαρίας/Σάμου, αυτά τα δυο πολύ στενές λωρίδες, ακριβώς λοιπόν 7% του Αιγαίου, όλο το υπόλοιπο του οποίου είναι ελληνική ΑΟΖ!

Οποιαδήποτε άλλη «διαμόρφωση» ΑΟΖ μέσα στο Αιγαίο, όπως αντιλαμβανόμαστε, είναι πλαστή, ανεπίτρεπτη, απαράδεκτη και καταχρηστική.

Άλλωστε, το ότι οι Τούρκοι γνωρίζουν κάλλιστα αυτή τη κατάσταση αποκαλύπτεται και εξηγείται από το γεγονός ότι ποτέ δεν αναγνώρισαν και δέχθηκαν την Διεθνή Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας σχετικά με την ΑΟΖ, ούτε και την ίδια έννοια της ΑΟΖ που επιπλέον συμπεριλαμβάνει, με την ίδια ακριβώς μέτρηση, και την υφιστάμενη υφαλοκρηπίδα!

Ποτέ δεν αναγνώρισαν πως υπάρχει μια ΑΟΖ στο Αιγαίο, μολονότι, όντας έξω από την UNCLOS, χρησιμοποίησαν την έννοια της UNCLOS στη Μαύρη Θάλασσα όπου τους συνέφερε(!) γιατί εκεί έχει μεγάλο χώρο όπου μπορούσαν να συμφωνήσουν ΑΟΖ με τον κανόνα της μέσης γραμμής σε ανοιχτή θάλασσα, κάτι που στο Αιγαίο δεν γίνεται γιατί δεν διαθέτουν καμία ανοιχτή θάλασσα. Και το ξέρουν! Και γι’ αυτό «χτυπιούνται» να την αποκτήσουν τσαλαπατώντας τα ελληνικά δικαιώματα!

Μετά την ΑΟΖ και όσο κι αυτό θα εκπλήξει τους πάντες, δεν μπορούμε να μη δηλώσουμε χωρίς κανέναν κίνδυνο διάψευσης ότι δεν υπάρχει καμία τουρκική υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο, όπως ανέπτυξαν και επιβεβαίωσαν με άκρως τεκμηριωμένες γεωλογικο-τεκτονικές αναλύσεις οι πιο διάσημοι παγκοσμίως γεωλόγοι όπως οι D. W. Bowett, Xavier Le Pichon, Jean Francheteau, Jean Bonnin, A. E. M. Nairn, W. H Kanes, N. C. Flemming και προπαντός ο σπουδαιότερος M. W. Mc Elhinny, τις εργασίες των οποίων ο διαπρεπής Έλληνας καθηγητής Μιχάλης Σταυρινός συνόψισε και δημοσιοποίησε στο βιβλίο του Η υφαλοκρηπίδα της Ελλάδας στο Αιγαίο.

Ουσιαστικά λοιπόν, και για μεγάλη θλίψη της Τουρκίας, όχι μόνο το Αιγαίο είναι κατά 93% ελληνική ΑΟΖ, αλλά επίσης είναι καθ’ ολοκληρία ελληνική υφαλοκρηπίδα, από τα ελληνικά νησιά του Ιονίου έως και αρκετά μίλια πίσω από τις δυτικές τουρκικές ακτές της Μικράς Ασίας στο εσωτερικό της τουρκικής επικράτειας!!

Μετά απ’ όλα αυτά, δεν μένει παρά να αναγνωρίσουμε πως η μόνη λογική προσχηματική εξήγηση για την «επέμβαση» του «φίλου» Άμος είναι για:

– την κατακρήμνιση και εξουδετέρωση, εκ μέρους των «συμμάχων» ΗΠΑ, των κυριαρχικών θέσεων και δικαιωμάτων της Ελλάδας στην ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου,

– τον δραστικό επιχειρησιακό περιορισμό της Ελλάδας μέσα στο δικό της κυρίαρχο Αιγαίο, και αντιστοίχως

– την άνετη, ανέπαφη, «ειρηνική» εισβολή και κατοχή τουλάχιστον του μισού Αιγαίου από τη Τουρκία, ως επιβεβαίωση της «Γαλάζιας Πατρίδας» της, με την

– ταυτόχρονη αχρήστευση όλων των ελληνικών ανατολικών νησιών από την Σαμοθράκη/Λήμνο έως τη Ρόδο/Καστελόριζο, τα οποία θα γίνουν περίπου «υπερπόντια»(!), μακρινά, θανατικά ευάλωτα, σχεδόν άχρηστα!

Συγχρόνως όλα ετούτα σημαίνουν πολύ δυστυχώς και

– την οριστική απώλεια των όποιων σχεδιασμών ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου

– την πλήρη τουρκική κατοχή και εκμετάλλευση της τεράστιας θαλάσσιας περιοχής έως την ήδη διαμορφωμένη κυπριακή ΑΟΖ η οποία αυτομάτως αποκόπτεται ολοκληρωτικά και τελειωτικά από την Ελλάδα (και εδώ είναι το ασυγχώρητο απέραντο έγκλημα των ελληνικών κυβερνήσεων που αρνήθηκαν συστηματικά την ΑΟΖ με Κύπρο!, αλλά ακόμα, την προτελευταία στιγμή μπορούν να την οριοθετήσουν), και

– την εξασφάλιση , για την Τουρκία, των πολυπόθητων συνόρων με την Αίγυπτο, κάτι που εξάλλου και η ίδια η Αίγυπτος, κοροϊδεύοντας συνέχεια την Ελλάδα, ποτέ δεν αρνήθηκε, μάλλον το είχε πάντα στο νου, και τώρα, χωρίς η ίδια, με δική της ενέργεια, να «στεναχωρήσει»(!) την Ελλάδα, θα το πετύχει, εφόσον στεφτεί με επιτυχία η επιδιαιτησία του «τρίτου ανεξάρτητου(!)» δολαριούχου Αμερικανού!

Συμπεράσματα;:

1) εάν στην Ελλάδα εκείνοι (λαός, αντιπολίτευση, οργανώσεις, κλπ.) που μπορούν ή θα μπορούσαν αντιδρώντας δεόντως να εμποδίσουν αυτόν τον όλεθρο, και δεν το κάνουν

2) εάν εκείνοι (θεσμοί, κυβερνητικές/κρατικές εξουσίες, κλπ.) που έχουν ακόμη (και έχουν!) περιθώρια για να έρθουν στα συγκαλά τους (λογικευθούν), έστω και την εσχάτη στιγμή, και να εμποδίσουν τον υπέρτατο αυτόν εξευτελισμό της πατρίδας τους, και δεν το κάνουν,

τότε μάλλον μεσοπρόθεσμα μπορεί να επίκειται η ολική ταπείνωση της χώρας Ελλάδας/κατ’ επέκταση ελληνικού λαού και στη συνέχεια, σε μερικά χρόνια, να γνωρίσουμε μια μισή Ελλάδα, μια διάλυση του Ελληνισμού, όσο κι αν αυτά φαίνονται απίθανα και εξωπραγματικά.

Το δίδαγμα πάντως είναι ένα: τα πάντα εξαρτώνται από τους ίδιους τους Έλληνες! Αυτοί ή θα σώσουν ή θα διαλύσουν τη πατρίδα τους.

Κρεσέντσιο Σαντζίλιο

Ελληνιστής

………………………………………………………………………………………….

  • O Kρεσέντσιο Σαντζίλιο (CRESENTZIO SANGIGLIO) γεννήθηκε στην Θεσσαλονίκη. Τελείωσε κλασικές σπουδές και νομικά. Υπηρέτησε στο Υπουργείο των Εξωτερικών της Ιταλίας. Δημοσίευσε και δημοσιεύει άρθρα και δοκίμια λογοτεχνικής κριτικής και μεταφράσεις ελληνικής ποίησης στα πιο έγκυρα ιταλικά λογοτεχνικά περιοδικά. Έχει μεταφράσει πολλούς Ιταλούς ποιητές στην ελληνική γλώσσα ενώ έχει συνεργαστεί και με ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά.
Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

Το διπλό παιχνίδι Ερντογάν και Όρμπαν στο αέριο με ΗΠΑ και Ρωσία

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι δηλώσεις Μπαιρακτάρ για επέκταση του Turkstream προς Κεντρική Ευρώπη. To «τάιμινγκ» της τουρκικής κινητικότητας και το αμερικανικό ενδιαφέρον. Ο σύμμαχος. Στο 65% το ρωσικό αέριο στην Ελλάδα.

Σε ρόλο «μάγου» της ενεργειακής διπλωματίας που καταφέρνει να ισορροπεί ανάμεσα σε αντικρουόμενα συμφέροντα βάζει ξανά τον εαυτό της η Τουρκία, υποσχόμενη στις ΗΠΑ ότι θα διαφοροποιήσει το ενεργειακό της μείγμα, αλλά πέφτοντας ταυτόχρονα όλο και πιο βαθιά στην αγκαλιά του Β. Πούτιν.

Τη μια στιγμή δηλώνει ότι θα αλλάξει μόνιμα τις πηγές προμήθειας αερίου, όπως θύμισε προχθές από τη Κωσταντινούπολη ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών Τζέφρι Πάιατ, επικαλούμενος πρόσφατη δέσμευση του Τούρκου υπουργού Ενέργειας Αλ. Μπαιρακτάρ, και την άλλη, προωθεί την επέκταση του Turkstream, για να εξάγει, μέσω Βουλγαρίας, αέριο προς την Κενρική Ευρώπη, με το αμφιλεγόμενο εμπορικό σήμα «Turkish Blend», που αποτελεί κοινό μυστικό ότι είναι σε μεγάλο βαθμό ρωσικό.

Ένα μήνα πριν συνήψε δύο «δυτικά» συμβόλαια με Total και Shell, μεγάλο μέρος των οποίων αποτελείται από LNG αμερικανικής προέλευσης, όπως έσπευσε να θυμίσει ο Αμερικανός αξιωματούχος από την Τουρκία, αλλά σήμερα μιλά για την ανάγκη να αυξηθεί η χωρητικότητα του Turkstream, για να «ενισχυθεί η διαφοροποίηση πηγών και οδεύσεων και την ασφάλεια εφοδιασμού της Νοτιοανατολικής Ευρώπης».

Οι δύο βάρκεςΤις τελευταίες ημέρες που η αμερικανική κινητικότητα στη περιοχή είναι έντονη, και πλησιάζει η διακοπή στο τέλος του 2024 των transit ροών ρωσικού αερίου, μέσω Ουκρανίας, προς Κεντρική Ευρώπη, η Άγκυρα, θυμίζει με κάθε τρόπο ότι και στα ενεργειακά «πατάει σε δύο βάρκες». Ενα παιχνίδι που έχει παίξει συχνά τόσο στη γεωπολιτική, όσο και στην άμυνα, ελπίζοντας ότι έτσι θα αποσπάσει κέρδη και ανταλλάγματα και από τη μια και από την άλλη πλευρά.

Σε συνέδριο που έγινε τη Τετάρτη στην Κωσταντινούπολη, με διοργανωτή το αμερικανικό think tank Atlantic Council και με τη συμμετοχή του Τζ. Πάιατ (επ’ ευκαιρία της οποίας, «κούμπωσε» και η παρουσία του μια μέρα πριν στο workshop της Κομισιόν στην Αθήνα), ο κ. Μπαϊρακτάρ, κάλεσε την Ελλάδα και τη Βουλγαρία να διευρύνουν τη χωρητικότητα του υπάρχοντος διασυνδετηρίου αγωγού φυσικού αερίου, ώστε η Τουρκία να μπορέσει να αυξήσει τις εξαγωγές της προς τη ΝΑ Ευρώπη.

Στέιτ Ντιπάρτμεντ για ΤουρκίαΜια μέρα πριν, ο Πάιατ μιλούσε για τη σημασία του «Κάθετου Διαδρόμου», που προορίζεται να μεταφέρει μη ρωσικό αέριο από την Ελλάδα προς την Ουκρανία, εξήρε τη σημασία του «στη μετάβαση της Ευρώπης από τον αναξιόπιστο ρωσικό εφοδιασμό», και προειδοποιούσε ότι απειλείται από τη Μόσχα που κάνει σκοπίμως dumping στις τιμές, υπονοώντας μέσω της Βουλγαρίας, χωρίς φυσικά τη παραμικρή αιχμή για το ρόλο της Τουρκίας.

Σε μια συγκυρία που το κλίμα στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις παραμένει ρευστό, βρισκόμαστε παραμονές των εκλογών της 7ης Νοεμβρίου για την ανάδειξη Προέδρου στις ΗΠΑ και τα διμερή ανοικτά θέματα είναι ουκ ολίγα, όπως η επαναφορά της Τουρκίας στο πρόγραμμα των F-35, δεν θα ανέμενε κανείς από τους Αμερικανούς να ανοίξουν νέα μέτωπα.

Είναι χαρακτηριστική η χθεσινή ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ  για την επίσκεψη Πάιατ στην περιοχή, σύμφωνα με την οποία ο Αμερικανός αξιωματούχος ανέδειξε κατά τις επαφές του στην Κωνσταντινούπολη, τον ρόλο της Τουρκίας και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης στο κέντρο του ευρωπαϊκού ενεργειακού χάρτη και ως περιφερειακού hub. Καθώς επίσης η δήλωση του έμπειρου διπλωμάτη ότι «ήρθε η ώρα να δεσμευτούμε ώστε να ολοκληρώσουμε τη δουλειά και να διασφαλίσουμε ότι οι μελλοντικές γενιές θα ζουν σε έναν κόσμο όπου η ενέργεια θα δένει τους γείτονες και θα προωθεί την ευημερία τους».

Το «τάιμινγκ» και ο σύμμαχος

Σε ό,τι αφορά το “τάιμινγκ” της τουρκικής κινητικότητας δεν είναι τυχαίο. Συμπίπτει με την οριστική διακοπή της μεταφοράς ρωσικού αερίου μέσω του αγωγού από την Ουκρανία προς την Ευρώπη, εξέλιξη που αφενός θα στερήσει όγκους από Αυστρία, Σλοβακία και Ουγγαρία, που συνεχίζουν να εξαρτώνται έως και κατά 90% από τη Μόσχα, αφετέρου θα δημιουργήσει νέες αγορές για το αμερικανικό LNG.

Τα 15 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ρωσικού αερίου που εξήχθησαν το 2023, transit, μέσω Ουκρανίας, θα λείψουν από τις χώρες αυτές, και οι αμερικανικές εταιρείες βλέπουν μια ευκαιρία. Το υποδηλώνει, λένε οι γνωρίζοντες, και η παρουσία τη Τρίτη στην Αθήνα, στο workshop που διοργάνωσε η Κομισιόν, παρουσία του Τζ. Πάιατ, τριών μεγάλων αμερικανικών εταιρειών στο χώρο του LNG των Sempra, Excelerate Energy και Venture Global.

Τυχαίος δεν είναι και ο σύμμαχος που βρήκε η τουρκική πρόταση για αύξηση της χωρητικότητας στους αγωγούς φυσικού αερίου που συνδέουν τη Τουρκία με Βουλγαρία και Ελλάδα. Ακριβώς μια μέρα μετά την πρόταση Μπαιρακτάρ, ο υπουργός Εξωτερικών τής Ουγγαρίας, που προεδρεύει την εποχή αυτή στην ΕΕ, Πέτερ Σιγιάρτο, δήλωσε ότι ο αγωγός TurkStream που μεταφέρει ρωσικό αέριο στην Τουρκία μέσω της Μαύρης Θάλασσας θα μπορούσε να βοηθήσει την Ευρώπη να αντιμετωπίσει την επικείμενη απώλεια των ρωσικών όγκων μετά το τέλος της ουκρανικής διαδρομής.

«Αυτή η εναλλακτική διαδρομή μπορεί να βοηθήσει όχι μόνο την Ουγγαρία, αλλά και άλλες χώρες της Κεντρικής Ευρώπης εάν αντιμετωπίσουν μια σοβαρή κατάσταση σε περίπτωση που δεν υπάρξει διέλευση μέσω Ουκρανίας», είπε ο Σιγιάρτο στο Διεθνές Φόρουμ Φυσικού Αερίου της Αγίας Πετρούπολης.

Με άλλα λόγια, την ίδια στιγμή που η κυβέρνηση Όρμπαν προωθεί την επέκταση του Turkstream είναι ταυτόχρονα και μια από τις εννέα χώρες διέλευσης που εργάζεται για την υλοποίηση του «Κάθετου Διαδρόμου» (μαζί με Ελλάδα, Βουλγαρία, Ρουμανία, Μολδαβία, Ουκρανία και Σλοβακία), τον οποίο στηρίζουν οι ΗΠΑ. Τόσο πολιτικά, όσο πλέον και σε επιχειρηματικό επίπεδο, όπως δείχνει η κινητικότητα των τελευταίων ημερών και το αυξανόμενο ενδιαφέρον από αμερικανικούς ομίλους.

Ίσως αυτό τον κίνδυνο να βλέπει και η ρωσική πλευρά και αυξάνει συνεχώς τις εξαγωγές της προς τη περιοχή, πουλώντας ακόμη και κάτω του κόστους (10 ευρώ / MWh, έναντι 40 ευρώ που λέγεται ότι είναι η τιμή του αμερικανικού LNG), προκειμένου να πάρει μερίδια και να κλείσει την αγορά σε τρίτους. Τον Σεπτέμβριο στην Ελλάδα, οι εισαγωγές ρωσικού αερίου άγγιξαν το 65% (στοιχεία ΔΕΣΦΑ που επεξεργάστηκε το Green Tank), το τρίτο υψηλότερο επίπεδο ιστορικά σε μηνιαίο επίπεδο.

ΠΗΓΗ: Euro2day.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

ΗΠΑ

WSJ: Καταλληλότερος να διαχειριστεί τους πολέμους σε Ουκρανία-Μέση Ανατολή ο Τραμπ

Ο Τραμπ έχει επίσης προβάδισμα 48% έναντι 33% της Χάρις, αναφορικά με την καταλληλότητα διαχείρισης του πολέμου μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς στη Μέση Ανατολή.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Προβάδισμα του υποψηφίου των Ρεπουμπλικανών έναντι αυτής των Δημοκρατικών στο θέμα της διαχείρισης των συρράξεων.

Ο Τραμπ έχει επίσης προβάδισμα 48% έναντι 33% της Χάρις, αναφορικά με την καταλληλότητα διαχείρισης του πολέμου μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς στη Μέση Ανατολή.

Ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ και υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων για μία δεύτερη θητεία στο Λευκό Οίκο έχει ένα προβάδισμα έναντι της προεδρικής υποψήφιας των Δημοκρατικών Κάμαλα Χάρις, αναφορικά με το ποιος από τους δύο υποηφίους θα μπορούσε να καθοδηγήσει καλύτερα τις ΗΠΑ στη διαχείριση των πολέμων της Ουκρανίας και της Μέσης Ανατολής, σύμφωνα με τα αποτέλεσματα μιας δημοσκόπησης που διεξήγαγε η Wall Street Journal σε επτά κρίσιμες πολιτείες.

Για τη συνολική υποστήριξη που λαμβάνουν η δημοσκόπηση που δημοσιεύτηκε χθες, έδειξε ότι η Χάρις κι ο Τραμπ έχουν μικρή διαφορά στις επτά κρίσιμες αμερικανικές πολιτείες, οι οποίες, είναι πιθανό να κρίνουν το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών του Νοεμβρίου.

Η ίδια δημοκόπηση έδειξε ότι η Χάρις έχει οριακό προβάδισμα δύο μονάδων στην Αριζόνα στη Τζόρτζια και στο Μίσιγκαν. Ο Τραμπ προηγείται με 6 μονάδες στη Νεβάδα και με μία μονάδα στην Πενσιλβάνια, ενώ τα ποσοστά των δύο υποψηφίων βρίσκονται πολύ κοντά στη Βόρεια Καρολίνα και στο Ουισκόνσιν. Η δημοσκόπηση με τη συμμετοχή 600 εγεγραμμένων ψηφοφόρων σε κάθε πολιτεία πραγματοποιήθηκε μεταξύ της 28ης Σεπτεμβρίου και της 8 Οκτωβρίου, ενώ έχει περιθώριο στατιστικού λάθους τεσσάρων ποσοστιαίων μονάδων σε κάθε πολιτεία.

Τα αποτελέσματα που δείχνουν διαφορά αναπνοής μεταξύ των δύο προεδρικών υποψηφίων αντανακλούν έναν προεκλογικό αγώνα που γίνεται με μικρή ποσοστιαία διαφορά μεταξύ τους, πριν από τις προεδρικές εκλογές της 5ης Νοεμβρίου, καθώς το εκλογικό σώμα ανησυχεί για τις εξελίξεις στην οικονομία, στη μετανάστευση, στα δικαιώματα των γυναικών, αλλά και τις δημοκρατικές αξίες των ΗΠΑ, καλούμενο να επιλέξει μεταξύ των δύο υποψηφίων.

Η Χάρις είναι ενδεχόμενο να κερδίσει μία μικρή πλειοψηφία στο Κολέγιο των Εκλεκτόρων αν επικρατήσει στις πολιτείες που έχει προβάδισμα στη δημοσκόπηση της WSJ.

Σύμφωνα με την ίδια δημοσκόπηση, ο Τραμπ προηγείται της Χάρις στις επτά κρίσιμες πολιτείες με 50% έναντι 39% αναφορικά, με το ποιος είναι ο καταλληλότερος για να διαχειριστεί τον πόλεμο της Ρωσίας στην Ουκρανία.

Ο Τραμπ έχει επίσης προβάδισμα 48% έναντι 33% της Χάρις, αναφορικά με την καταλληλότητα διαχείρισης του πολέμου μεταξύ του Ισραήλ και της Χαμάς στη Μέση Ανατολή.

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Video

Θανατηφόρο χτύπημα στην Τουρκία

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γιάννης Εγκολφόπουλος: Το Ιράν προσπάθησε να επιβληθεί στον αραβικό κόσμο μέσω του σιιτισμού. Ιστορικά η Περσία ήθελε να βγει στη Μεσόγειο και αναχαιτίστηκε με την εκστρατεία του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Το Ισραήλ είναι ένα buffer που σταματά τους μουσουλμάνους. Υπάρχει και ένα δεύτερο Buffer που είναι το Κουρδιστάν. Το Ισραήλ έχει καταφέρει να κυριαρχεί οικονομικά στον κόσμο. Στη Συρία βομβαρδίζουν τζιχαντιστές που έχει καταλάβει η Τουρκία; Τί θα κάνει; Θα αντιδράσει; Αρχίζει και σχηματίζεται κουρδικό κράτος. Αυτό είναι θανατηφόρο για την Τουρκία. Αυτό φοβάται ο Ερντογάν. Γιατί έσκαψε το λάκκο και πέφτει ο ίδιος μέσα.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΙΝΦΟΓΝΩΜΩΝ

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή