Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ
Hellas Journal, Ουάσιγκτον

Ήταν, ξανά, ένας απολαυστικός Ρόμπερτ Μενέντεζ. Ρήτορας, όπως πάντα, και απόλυτος στις θέσεις του, που βασίζονται πάντα στο Διεθνές Δίκαιο, στο σεβασμό και στην προστασία των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Και βεβαίως στις θέσεις του για την Τουρκία, όπου ήταν χείμαρρος. Διότι πιστεύει ακράδαντα ότι η χώρα που διοικείται από τον αυταρχικό Ερντογάν είναι ένας κακός σύμμαχος για τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ.

Ο γερουσιαστής πιστεύει ότι η Αμερική δεν πρέπει να υποκύψει ξανά στην Τουρκία. Αντίθετα πρέπει να δείξει τη δύναμη της στον ισλαμιστή πρόεδρο της Τουρκίας, ως ο μόνος τρόπος για να επανέλθει στο σημείο, όπου θα είναι πραγματικός σύμμαχος και δεν θα απειλεί κανένα γείτονα του. Διότι δεν κινείται απειλητικά μόνο εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου.

Ο Ερντογάν διατηρεί τη δύναμη εισβολής εναντίον των Κούρδων στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία. Παρά τη σκληρή γλώσσα της Ουάσιγκτον, δεν απέσυρε αυτές τις δυνάμεις, Τις διατηρεί εκεί, διότι ο στόχος του δεν έχει αλλάξει: Αναζητεί την ευκαιρία για να εισβάλει στη βόρεια Συρία και να εξολοθρεύσει τους Κούρδους του YPG, τους μοναδικούς γνήσιους συμμάχους των Ηνωμένων Πολιτειών.

Ο γερουσιαστής, στο συνέδριο του Delphi Economic Forum, της Καθημερινής και του HALC, έδωσε και τη μεγάλη είδηση:

«Eίμαι ικανοποιημένος, είπε, διότι πριν από δύο ημέρες, υπέγραψα το αίτημα για τα F 35 προς την Ελλάδα. Το έκανα όχι επειδή είμαι θαυμαστής του ελληνικού λαού. Το έκανα επειδή αυτή είναι μια χώρα που μοιράζεται τις αξίες μας και είναι ευθυγραμμισμένη μαζί μας σε σημαντικούς τομείς. Για τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου, μια χώρα που δεν είναι εχθρική απέναντι στους γείτονές της, αλλά το ακριβώς αντίθετο”.

Προχώρησε λέγοντας τα εξής:

Όταν με μια χώρα έχουμε κοινές αξίες και υπάρχει επίσης ένα στρατηγικό συμφέρον, δεν έχω πρόβλημα να δώσω το πράσινο φως ως Πρόεδρος της Επιτροπής Δοεινών Σχέσεων που έχει δικαιοδοσία επί του θέματος. Δεν έχω κανένα πρόβλημα να υπογράψω υπό αυτές τις συνθήκες. Αλλά όταν μια χώρα κάνει ακριβώς τα αντίθετα από αυτό, τότε ναι, έχω πρόβλημα να συμφωνήσω σε μια τέτοιου είδους πώληση».

Στο σημείο αυτό έγινε καταπέλτης για την κατοχική χώρα, που εκβιάζει ολόκληρη τη Δύση. Τόνισε ο κ. Μενέντεζ:

«Ακόμα κι αν η Τουρκία υπό τον Ερντογάν ήταν η Τουρκία που θα θέλαμε να είναι, ένα κοσμικό κράτος με ισχυρές αξίες του ΝΑΤΟ με το οποίο θα μοιραζόμασταν τις αξίες μας για τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου και τα ανθρώπινα δικαιώματα ακόμη και τότε θα χρειαζόμασταν  μια στρατηγική για την ανατολική Μεσόγειο.

Και έτσι, αυτό που προσπάθησα να κάνω με το νομοσχέδιο που έγινε νόμος, ήταν να πείσω τις αμερικανικές κυβερνήσεις να δουν την ανατολική Μεσόγειο μέσα από μια διαφορετική δυναμική, μια δυναμική που δημιουργεί οικονομικές ευκαιρίες, μια δυναμική που ξεκλειδώνει τα ενεργειακά κοιτάσματα της Ελλάδας, της Κύπρου, καθώς και του Ισραήλ. Μια δυναμική μέσα από την οποία μπορεί να υπάρξει μια ισχυρότερη σχέση ασφάλειας».

Μερικές φορές λέω στους συναδέλφους, ιδιαίτερα στους νέους, ότι όταν μιλά ο γερουσιαστής δεν χρειάζεται καν να «διακόπτει» κανείς το λόγο του για να γράψει ένα δημοσιογραφικό κείμενο. Τον αφήνει να εκφράζεται χωρίς διακοπή ή παρέμβαση:

«Είμαι ικανοποιημένος», τόνισε, «όταν βλέπω ότι με την παρότρυνση και τη βοήθειά μου, ήραμε το εμπάργκο όπλων, όχι επειδή η Κύπρος πρόκειται να αγοράσει έναν τόνο επιθετικού ή αμυντικού εξοπλισμού, αλλά επειδή ήταν πολύ σημαντικό να αναγνωριστεί το δικαίωμα της Κύπρου να το κάνει. Όπως επίσης και το γεγονός ότι η Κύπρος έκανε πολλά σημαντικά πράγματα, συμπεριλαμβανομένης της απαγόρευσης ελλιμενισμού των ρωσικών πλοίων, και αυτό έγινε πριν ήπιο την εισβολή».

Στην συνέχεια εξήρε τη σημασία της Αλεξανδρούπολης, η οποία εξελίσσεται σε κοινό κέντρο ααφάλειας της Ελλάδας και των Ηνωμένων Πολιτειών.

«Η εξέλιξη της Αλεξανδρούπολης», τόνισε, «την οποία επισκέφτηκα πέρυσι όταν ήμουν στην Ελλάδα, έχει απεριόριστες δυνατότητες. Νομίζω ότι όλα αυτά τα στοιχεία είναι προς όφελος των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ελλάδας. Ένα από τα πράγματα, που πρέπει να σκεφτούν οι γείτονες της Ελλάδας που μπορεί να είναι ανταγωνιστικοί είναι το εξής.

Μερικοί αναρωτιούνται αν είναι ορθό για την Ελλάδα να έχει αυτή τη σχέση με τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ, τις Ηνωμένες Πολιτείες. Λοιπόν, περιμένετε ένα λεπτό, θέλετε να χτυπήσετε μια χώρα που έχει αμερικανική παρουσία στον κόλπο της Σούδας; Θέλετε να χτυπήσετε μια χώρα που έχει τέτοια αμερικανική παρουσία στην Αλεξανδρούπολη. Πιστεύεις πραγματικά ότι είναι έξυπνο; Δεν νομίζω ότι είναι έξυπνο να κάνεις κάτι από αυτά. Γιατί δεν υπάρχει κανένας λόγος, η Ελλάδα δεν έκανε τίποτα για να προκαλέσει τελικά την Τουρκία. Οπότε είναι σίγουρα ανταγωνιστικό”.

Στη συνέχεια μίλησε για την αγαπημένη του Κύπρο, την οποία έχει βαθιά μέσα στην καρδιά του, όπως και η οικογένεια του. Λόγω του Τάσου Ζαμπά, ενός φλογερού πατριώτη από την κατεχόμενη Μόρφου, η Ελλάδα και η Κύπρος κέρδισαν τον μεγαλύτερο υποστηρικτή που είχε ποτέ ο Ελληνισμός.

«Ο κυπριακός λαός», σημείωσε, «θα αποφασίσει ποιος θα είναι ο αρχηγός του. Μου φαίνεται ότι σε κάθε περίπτωση, και με τους δύο υποψήφιους θα έχουμε μια ισχυρή σχέση μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Κυπριακής Δημοκρατίας. Το θέμα είναι ότι εργαζόμαστε πάνω, στο East Med, τη στρατηγική και την άμυνα και την αιχμή της κοινοβουλευτικής προσπάθειας στις συνομιλίες υψηλού επιπέδου μεταξύ των τριών χωρών και αυτό θα συνεχιστεί δεν βλέπω, καμία διαφορά».

Ο πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, μίλησε και με πολύ όμορφο τρόπο για τους δύο υποψήφιους για την προέδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας. Γνωρίζει και το Νίκο Χριστοδουλίδη και τον Ανδρέα Μαυρογιάννη.

Πιστεύει ότι όποιος και αν εκλεγεί θα συνεχίσει την στρατηγική σχέση της Κύπρου και των Ηνωμένων Πολιτειών. Και ότι η Κύπρος δεν θα γίνει ξανά «δορυφόρος» της Ρωσίας, ούτε πλυντήριο για το ξέπλυμα του παράνομου ρωσικού χρήματος.

ΠΗΓΗ: Hellas Journal