Ακολουθήστε μας

Αναλύσεις

Δρ. Γεώργιος Μούρτος: Κακιστοκρατία και ληθαργοκρατία!

Δημοσιεύτηκε στις

δρ Γεώργιος Ανδρέα Μούρτος*

Ο τίτλος του κειμένου αποτελείται από δύο νεολογισμούς σύνθετων λέξεων με δεύτερο συνθετικό τη λέξη κραταιός: ο πρώτος, εμπεριέχει τη λέξη κάκιστος στον σύνθετο όρο κακιστο-κρατία∙ πρωτοδιατυπώθηκε αγγλιστί ως kakistocracy από τον διοικητή της CIA επί διακυβερνήσεως Ομπάμα, John Brennan, για να αποδώσει τη διακυβέρνηση από τους κάκιστους. Ο δεύτερος νεολογισμός εμπεριέχει τη λέξη λήθαργος και πρωτοεισήχθη στο διεθνολογικό λεξιλόγιο από Γερμανούς διανοούμενους, για να περιγράψει την ανοραμάτιστη διακυβέρνηση της Γερμανίας, που υπήρξε και η πιο μακρόχρονη, από την καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ. Επί Μέρκελ, η χώρα απολάμβανε υψηλό επίπεδο υλικής ευμάρειας αλλά στερείτο εθνικού και ευρωπαϊκού οράματος, με συνέπεια η Γερμανία και η Ευρώπη να ετεροπροσδιορίζονται, σήμερα, από τις επιλογές τρίτων, διαγράφοντας αμφότερες κατιούσα τροχιά, με τους πολίτες να παραμένουν απαθείς, ωσάν να βρίσκονται σε λήθαργο.

Το κείμενο που ακολουθεί δεν είναι κατηγορητήριο. Είναι κείμενο βαθιάς αγωνίας και έντονου προβληματισμού σε μια προσπάθεια να φωτιστούν τα συνεχόμενα γεγονότα που σημάδεψαν με οδυνηρό τρόπο, τον τελευταίο χρόνο, τη χώρα μας: Τέμπη, Αγχίαλος-Στεφανοβίκειο-Λιβύη, Ρόδος, Έβρος και θεσσαλικός κάμπος. Τα γεγονότα αυτά έχουν κοινό γνώρισμα με μονολεκτική αναφορά: παρακμή. Εξ ορισμού, η παρακμή είναι υφέρπουσα και αόρατη αλλά εντόνως αισθητή∙ οδυνηρή και συνάμα αποδεκτή, με θύματα και χωρίς θύτες. Είναι το λαμπερό περιτύλιγμα με χαλασμένο περιεχόμενο ή άλλως η προδιαγεγραμμένη πορεία, από τα ψηλά στα χαμηλά, με ανεπαίσθητο τρόπο. Τα παραδείγματα αφθονούν. Όλες οι αυτοκρατορίες και οι ισχυρές δυνάμεις τη βίωσαν, και τη βιώνει η «ισχυρή» ευρωενωσιακή Ελλάδα των επιδοτήσεων, του υπερκαταναλωτισμού, των δικαιωμάτων και όχι υποχρεώσεων, της αποδόμησης της αριστοκρατικής της παράδοσης, του ωχαδερφισμού, της «δημοκρατικής» διαφθοράς, αφού «όλοι μαζί τα τρώμε», και της ατιμωρησίας.

Η ελλαδική παρακμή έχει βαθιές ρίζες και εκλαμβάνεται πλέον ως φυσιολογική, γεγονός που αποτρέπει κάθε ουσιαστική αντίδραση. Την περιέγραψε με τα εξής απλά λόγια, ο διορατικός Παπαδιαμάντης: «ἐκ τῆς ἐλευθέρας Ἑλλάδος οὐδεμίαν ἐλπίδα συνδρομῆς βλέπομεν. Ἡ σημερινὴ δυνατὸν νὰ ὑπηρετῇ τὴν Ἑλλάδα ὡς Κράτος, δὲν τὴν ὑπηρετεῖ ὅμως ὡς Ἔθνος».

Ένας άλλος οξυδερκής νους, συνομήλικος του Σκιαθίτη, ο Γεώργιος Σουρής, με τη σκωπτική γραφίδα του, συνηγορεί με την παπαδιαμάντεια ετυμηγορία και την εξειδικεύει με τα εξής, διαχρονικής ισχύος, λόγια:

Κλέφτεεες!… γιὰ ὄνομα τοῦ Θεοῦ, πεντάρα μὴν κρατεῖτε,

βλέπετ᾽ ἐδῶ, βλέπετ᾽ ἐκεῖ, εἰς τὸν περίπατό σας,

ἀκόμη καὶ τὸν ἴσκιο σας γιὰ κλέφτη φοβηθῆτε,

μπορεῖ καὶ σεῖς νὰ κλέψετε τὸν ἴδιο τὸν ἑαυτό σας.

Κλεψιὰ ἐδῶ, κλεψιὰ ἐκεῖ… κλητῆρες… ἀστυνόμοι…

Εἰσαγγελία, Δικασταί, Συντάγματα καὶ νόμοι.

Κλέφτεεες!… μεγάλοι ξακουστοί, καὶ κλέφτες πεινασμένοι,

κλέφτες φτωχοὶ καὶ ἄρχοντες μὲ ἅμαξες καὶ ἄτια,

κλέφτες χωρὶς παράσημα καὶ κλέφτες σταυρωμένοι,

κλέφτες χωρὶς μιὰ πῆχυ γῆ καὶ κλέφτὲς με παλάτια.

Ὁ ἕνας κλέβει ὄρνιθες καὶ σκάφες γιὰ ψωμί,

κι ὁ ἄλλος ἔθνος σύσσωμο γιὰ πλούτη καὶ τιμή.

Ο νομπελίστας Γιώργος Σεφέρης, που βίωσε την παρακμιακή πορεία του ελλαδισμού από μέσα, μας δίνει την ετυμηγορία του:

«Στην πολιτική μου ζωή ένιωσα, τις περισσότερες φορές, μεγάλη αηδία.

… τους πολιτικούς που έτυχε να παρατηρήσω από κοντά και είδα πάντα επηρεασμένους από τα μικροσυμφέροντά τους, τις μικροεπιρροές και αρκετά συχνά από ένα θολό και αδιαμόρφωτο συναισθηματισμό… Δεν είχα καμιά προτίμηση∙ τους έβλεπα όλους ίδιους, κούφιους, ασήμαντους και βλαβερούς.

…Κάποτε συλλογιζόμουνα μια καινούρια φυσιογνωμία, δυνατή, αντρίκεια, ανθρώπινη, που θα συγκέντρωνε γύρω της εκείνους που θα μπορούσαν να οδηγήσουν την Ελλάδα στον πραγματικό προορισμό της. Ένιωθα πως αυτοί οι άνθρωποι, άγνωστοι, ανεκδήλωτοι, υπήρχαν».

Πού είναι, άραγε, αυτοί οι Έλληνες, για να «σηκώσουν τον ήλιο ψηλά», όπως μας προτρέπει ο ποιητής; Εξοστρακισμένοι από τον τόπο τους, είναι η απάντηση. Πρώην μεταπτυχιακός σπουδαστής μου και επιτυχημένος επαγγελματίας, περιέγραψε την ελλαδική πραγματικότητα ως εξής, με αφορμή επίσκεψη στον τόπο καταγωγής του. Παρατήρησα, μου επεσήμανε, ότι εμείς οι καλοί μαθητές και οι ανήσυχοι νόες, αποδημήσαμε είτε στα μεγάλα αστικά κέντρα είτε στο εξωτερικό. Οι υπόλοιποι παραμείνανε στον τόπο τους∙ κάποιοι εξ αυτών είναι οι αιρετοί άρχοντες και άλλοι διορισμένοι σε διοικητικές θέσεις, όπως πρόεδροι νοσοκομείων και άλλων κρατικών φορέων. Όσοι εκ των καλών και ανήσυχων μαθητών παρέμειναν, υποσκελίζονται και εξωθούνται στην αφάνεια. Πρόκειται για τον ορισμό της κακιστοκρατίας.

Αυτή η μικροεικόνα χαρακτηρίζει ολόκληρη την επικράτεια. Υπερβολή; Ας κοιτάξουμε γύρω μας και θα βγάλουμε τα συμπεράσματά μας. Τα δικά μου τα έχω βγάλει και θα τα αναφέρω με δύο παραδείγματα. Το κατεστημένο της κακιστοκρατίας εφευρίσκει άπειρα προσκόμματα για την απόδοση καθολικής ψήφου στους αποδήμους, όταν άλλες γειτονικές μας χώρες την έχουν, προ πολλού, υιοθετήσει. Οι απόδημοι, απαξιωμένοι από τη χώρα τους, συσπειρώνονται γύρω από την εκκλησία και τις κοινότητές τους, και όχι γύρω από το εχθρικό κράτος (πρεσβεία και προξενεία). Το δεύτερο παράδειγμα είναι πιο εξειδικευμένο και αφορά τον δεσπότη της ιδιαίτερης πατρίδας μου, ο οποίος, νησιώτης γαρ, γέννημα και θρέμμα της εκκλησιαστικής γραφειοκρατίας των Αθηνών, χωρίς ιδιαίτερα προσόντα και χαρίσματα, εμφυτεύτηκε στην καρδιά της ηπειρωτικής Ελλάδας, πλήρως αποξενωμένος από το ποίμνιό του. Η αναρρίχησή του στον επισκοπικό θρόνο οφείλεται, εμφανώς, στις δυνάμεις της κατεστημένης κακιστοκρατίας, την οποία  ενισχύει καθημερινά με τις επιλογές του. Προήγαγε, επί παραδείγματι, τον ανώριμο διάκο του στην πιο υψηλόβαθμη θέση τής διοικητικής πυραμίδας της Μητροπόλεως, και διατηρεί αναιτίως τον πιο προσοντούχο ιερωμένο, με σπουδές και στην Εσπερία, σε απομακρυσμένο χωριό των εκατό κατοίκων.

Παρόμοιες με τις ανωτέρω επιλογές κατακλύζουν την καθημερινότητα των πολιτών και τους έχουν εθίσει στην αδιαμαρτύρητη αποδοχή τους. Πρόκειται για το παρακμιακό φαινόμενο της ληθαργοκρατίας.

Το εύλογο ερώτημα που προκύπτει, συνοψίζεται ως βασανιστική απορία: ποιες δυνάμεις γιγαντώνουν τα παρακμιακά αυτά φαινόμενα και πώς θα εξαλειφθούν. Δεν υπάρχει, φυσικά, μονοσήμαντη απάντηση. Το βέβαιο είναι ότι η κακιστοκρατία υπνωτίζει, και όταν παρατείνεται επιφέρει τη ληθαργοκρατία. Η κακιστοκρατία ανθεί, όταν πάψει να υφίσταται ο «δήμος», τουτέστιν, η μεσαία τάξη. Όταν, δηλαδή, ακυρώνεται το αριστοτελικόν μέσον και αγνοείται η προτροπή ἀεὶ μεσεύειν που γέννησε τον αΐδιο πολιτισμό της κλασικής Ελλάδας, ο οποίος έχει απαξιωθεί πλήρως από το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Συνέπεια τούτου είναι η ενθρόνιση των κακίστων σε όλα τα επίπεδα με τη νέα ιδιότητά τους, αυτή του «εισπράκτορα»: εισπράττουν το δημόσιο χρήμα και μονοπωλούν αξιώματα, θέσεις, τιμές και εξουσίες. Πρόκειται για κράτος εισπράκτορα: 128 σταθμοί διοδίων στην Ελλάδα, 18 στην Αυστρία, κανένας στη Βρετανία. Υπερπληθωρισμός κυβερνητικών αξιωματούχων με συρφετό συμβούλων και βοηθών. Τρίμηνη επιβολή τελών ύδατος σε όλη την ύπαιθρο χώρα, όταν τα χωριά ερημώνουν και οι εναπομείναντες είναι οι υπερήλικες, που στερούνται τη δυνατότητα να ποτίσουν και τον κήπο τους ακόμα. Στην πατρίδα μου, που «πνίγηκε» προσφάτως, η αρμόδια υπηρεσία-εισπράκτορας (ΔΕΥΑΚ), έχει στο διοικητικό της συμβούλιο 11 άτομα!

Η κακιστοκρατία χρεώνεται με την ορφάνια της υπαίθρου. Όταν ορφανεύει η ύπαιθρος, σταματά η δημιουργία (=δῆμος+ἔργον), τουτέστιν, κάθε δραστηριότητα που έχει αναφορά και αποδέκτη το σύνολο, τον δήμον. Και χωρίς δημιουργία, δεν υφίσταται δημοκρατία (δῆμος+κραταιός), η οποία τραυματίστηκε θανάσιμα από το πνεύμα του μεταπρατισμού σε προϊόντα, υπηρεσίες και ιδέες. Μάταια ο Θουκυδίδης βροντοφωνάζει από τον τάφο του, για να μας αφυπνίσει: «Ἄνδρες γὰρ ἡ πόλις…» (Η-77), δηλαδή, καμιά πόλη δεν ευημερεί χωρίς ενεργούς και δημιουργικούς πολίτες.

Το φως, ωστόσο, δεν έχει εκλείψει πλήρως, αχνοφαίνεται και, πιθανώς, να αποδειχθεί αρκετό για να φωτίσει τον δρόμο μας. Η άλλοτε κραταιά μεσαία τάξη αντιδρά με την τεράστια αποχή της στις εκλογές∙ αυτή και μόνο έχει το κλειδί της λύσης και της λύτρωσης. Και, κατά μία εκδοχή, η κακιστοκρατία θα καταρρεύσει, όταν η αποχή γενικευτεί, γιατί μόνο έτσι θα αποβληθεί το φύλλο συκής της δημοκρατικότητας, που τη νομιμοποιεί. Η μαζική αποχή σε χωριά και πόλεις, κατά τις επικείμενες εκλογές τοπικής «αυτοδιοίκησης», θα αποτελέσει προοίμιο επερχόμενου θανάτου του «κάκιστου», για να αναστηθεί το «ωραίο». Δεν πρόκειται για προτροπή αλλά για επισήμανση ενός μοναδικού ελληνικού φαινομένου. Η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα των έξι διαδοχικών πολιτισμών (Κυκλαδικός, Μινωικός, Μυκηναϊκός, Κλασικός, Ελληνιστικός, Βυζαντινός). Κάθε φορά που ένας πολιτισμός έχανε τη ζωτικότητά του, πέθαινε και ξεφύτρωνε λαμπρότερος ο επόμενος. Η ελληνική λύτρωση βρίσκεται στον θάνατο. Καλή ανάσταση!

*Ο Δρ Γεώργιος Μούρτος είναι επίτιμος καθηγητής Στρατηγικής και Διεθνών Σχέσεων του βρετανικού Πανεπιστημίου Plymouth.

Πηγή: Εστία

Είναι ο άγνωστος Χ, αλλά φυσικό πρόσωπο που βοηθάει στην παραγωγή ειδήσεων στο Geopolitico.gr, αλλά και τη δημιουργία βίντεο στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη. Πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινο αλγόριθμο λόγω του όγκου των δεδομένων και πληροφοριών που αφομοιώνει καθημερινώς. Είναι καταδρομέας με ειδικότητα χειριστή ασύρματων μέσων.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Τί είναι ο Τραμπισμος

Και αν εκλείψει ο Τράμπ, ο τραμπισμός είναι εκεί. Όχι, μόνο, εκεί αλλά σε όλο τον κόσμο.

Δημοσιεύτηκε

στις

Ο τραμπισμός είναι ένα ρεύμα το οποίο θα υπάρξει για πολλά χρόνια μετά τον Τράμπ. Είναι το αποτέλεσμα του ψηφιακού εκσυγχρονισμού Αν είχαμε σοβαρά κράτη θα τον είχαν προβλέψει και θα είχαν μετριάσει τα αποτελέσματά του.

Και αν εκλείψει ο Τραμπ, ο τραμπισμός είναι εκεί. Όχι, μόνο, εκεί αλλά σε όλο τον κόσμο.

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης, Ανιχνεύσεις

Υπάρχουν ορισμένα πράγματα ενδιαφέροντα στις αμερικανικές εκλογές τα οποία δεν καταλάβαμε καλά.

Το πρώτο είναι το ρευστό ιδεολογικοπολιτικό ρεύμα που διαμορφώθηκε και ονομάστηκε τραμπισμός. Δεν το δημιούργησε ο Τράμπ. Ο Τράμπ το εξέφρασε.

Το ρεύμα υπήρχε πριν τον Τράμπ και θα υπάρξει και αν έχανε.

Και αν εκλείψει ο Τράμπ, ο τραμπισμός είναι εκεί. Όχι, μόνο, εκεί αλλά σε όλο τον κόσμο.

Μέσα στην αλαζονεία τους ως οργανικών διανοουμένων (σιτίζονται και προβάλλονται από το σύστημα) οι διανοούμενοι της δύσης και, κυρίως, των ΗΠΑ δεν ενέσκηψαν επάνω στο ρεύμα αυτό για να το αναλύσουν, να δουν τις αιτίες που το δημιούργησαν και να προτείνουν πολιτικές και κοινωνικές λύσεις.

Αρκούνται και αυτοί και το σύστημα στο ότι ήλεγχαν, δεν ελέγχουν, πια, την ενημέρωση και μέσω του ελέγχου αυτού την χειραγώγηση του κόσμου. Ό,τι και να του πουν για την κατάστασή του αν ο άλλος πεινάει, δεν μπορούν να τον πείσουν ότι διακατέχεται απο ψευδαισθήσεις.

Σε μικροκοινωνικό επίπεδο όποιος απέκλινε από την κυρίαρχη αντίληψη εθεωρείτο παρωχημένος, κιτς, διανοητικά ανάπηρος, καθυστερημένος. Όλοι οι μικρομεσαίου διανοητικού διαμετρήματος συμπλεγματικοί βρήκαν καταφύγιο στην κυρίαρχη αντίληψη, αρκεί να υποτάσσονταν στην ιεραρχία της. Δόξα, τιμή χρήμα, αρκεί να δήλωναν υποταγή.

Αυτό το ρεύμα ξεφεύγει από τα κυρίαρχα κλασικά πολιτικά στερεότυπα. Δεν είναι ο κομματικός προλετάριος της παραδοσιακής αριστεράς, ούτε ο δήθεν διανοούμενος της αναθεωρητικής αριστεράς. Το βασικό υποκείμενο αυτού του ρεύματος αγωνιά για την ύπαρξη και την καθημερινότητά του. Έχει άλλα χαρακτηριστικά, σύμφυτα με την εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης.

Δεν έχει δουλειά, ή έστω, σταθερή δουλειά, μπορεί αύριο να μην έχει κατοικία, αναγκάζεται να συσσωρευθεί στις μεγάλες πόλεις για να τραφεί από τα σκουπίδια, αναπολεί τα παλαιότερα μεγαλεία αν ανήκε στη μεσαία τάξη, νοιώθει το κράτος να τον έχει εγκαταλείψει, δυστυχώς, με την απουσία κρατικής πολιτικής απέναντι στα μεταναστευτικά ρεύματα γίνεται αντιμετανάστης διότι εκεί εντοπίζει την αιτία της δυστυχίας του, περιφρονείται, εμπαίζεται, νοιώθει ότι το κράτος προτάσσει τα δευτερεύοντα έναντι των βασικών για την επιβίωσή του. Νοιώθει, ακόμη, πως το κράτος δεν του παρέχει καμιά ασφάλεια και αν χρειαστεί εκχωρεί και κυριαρχία, ή ηπιότερα, κυριαρχικά δικαιώματα σε χώρες όπως η Ελλάδα

Το ρεύμα αυτό ήταν απολύτως προβλέψιμο με την ιστορική αλλαγή που προκαλεί η ψηφιακή τεχνολογία και, κυρίως, η Τεχνητή Νοημοσύνη.

Τα κυρίαρχα κόμματα, όπως οι Δημοκρατικοί στις ΗΠΑ ή η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ και ο Συριζα στην Ελλάδα, η κυρίαρχη ευρωπαϊκή πολιτική νομενκλατούρα περιφρονούν και αδιαφορούν για το ρεύμα αυτό. Θα νοιώσουν την δυναμική του σε επόμενες εκλογές.

Εκεί που χρειάζεται απάντηση είναι το ερώτημα γιατί συμπλέουν με την πολιτική έκφραση του ρεύματος αυτού (τον Τράμπ) οι Αμερικανοί δισεκατομμυριούχοι;

Διότι για να γίνεις δισεκατομμυριούχος πρέπει να έχεις και ευφυία και διαίσθηση. Οι δισεκατομμυριούχοι υποστηρικτές του Τράμπ  γνωρίζουν καλά τις ανακατατάξεις που προκαλούν οι επιχειρήσεις τους και διαισθάνονται πως η διαχείριση των κοινωνικών προβλημάτων δεν μπορεί να γίνει από το αλαζονικό Παλιό Καθεστώς. Αν αφήσουν την διαχείρηση στους παλιούς υπαλλήλους τους, θα έχουν πρόβλημα με κοινωνικές εξεγέρσεις και οι ίδιοι.

Θα δώσει κοινωνικές λύσεις ο Τράμπ; Όχι. Είναι και υποκριτής και αλαζόνας. Ως εξουσιομανής, όμως, και με την επιχειρηματική αντίληψη των πραγμάτων θα προσεγγίσει τομείς που θα ανακουφίσουν τα στρώματα που τον ανέδειξαν στην προεδρία.

Άλλωστε, αυτά που θα κάνει είναι σύμφυτα της νοοτροπίας του. Της διαμόρφωσής του. Του είναι του. Δεν συμπαθεί τους φτωχούς μετανάστες και δεν θα έχει τρόπο να υψώσει τείχη ή να τους διώξει από την  χώρα του. Δεν έχει πρόβλημα να χαρακτηρίσει με χυδαιότητα τις γυναίκες, οπότε τα περί φύλων και φυλών δεν του προκαλούν ευαισθησίες. Και άλλα παρόμοια.

Ο Τράμπ θα έρθει γρήγορα σε αντίθεση με τα κοινωνικά στρώματα που τον ανέδειξαν στην προεδρία διότι πέραν της επιφάνειας δεν έχει τίποτε κοινό μαζί τους. Ήθελε να διεμβολίσει ένα σύστημα που τον απέρριπτε και το κατάφερε με τους μικρομεσαίους και περιθωριοποιημένους που, επίσης, το σύστημα απέρριψε.  Από εκεί και πέρα δεν έχουν τίποτε κοινό. Το ρεύμα θα υπάρξει ο Τράμπ θα έχει ημερομηνία λήξης.

Όσο για τους Δημοκρατικούς, αν δεν βρούν μια νέα κοινωνική και οικονομική πολιτική η απόστασή τους από την αμερικανική κοινωνία θα διευρύνεται.

Η τάση που σήμερα αμφισβήτησε τους Δημοκρατικούς είναι παγκόσμια. Και οι επισημάνσεις που γίνονται για τον Τράμπ, τον τραμπισμό και τους Δημοκρατικούς ισχύουν και για την Ελλάδα. Σε μια εκδοχή τραμπισμού θα μπορούσε να εξελιχθεί ο τσιπρισμός αν δεν ερχόταν σε αντίθεση με το κύριο ρεύμα που τον ανέδειξε στην εξουσία και ήθελε την δραχμή και την έξοδο από την ευρωζώνη. Και, βεβαίως, στη συνέχεια αν δεν είχε τόσο θολή εικόνα για τα σύνορα (θαλάσσια και μη) ή την σημασία των συμβόλων, όπως το Μακεδονικό. (Πρέπει να είναι πολύ αδιάβαστα τα στελέχη των ελληνικών κομμάτων).

Η Ευρώπη ανησυχεί απο την διαφαινόμενη επικράτηση Τράμπ διότι θα χάσει την χειμερία νάρκη της. Είχε συνηθίσει στο γερμανικό τρίπτυχο: φθηνή ενέργεια από την Ρωσία, κάλυψη από το ΝΑΤΟ με αμερικανικά, κυρίως, έξοδα ή έξοδα χωρών όπως η Ελλάδα και η Τουρκία και ενιαίος οικονομικός χώρος για να πουλά τα προϊόντα της.

Αυτά θα τελειώσουν με τον Τράμπ αλλά και θα τελείωναν και με την Χάρις. Η Αμερική βλέπει διαφορετικά, πλέον, τον κόσμο και ιεραρχεί διαφορετικά τις προτεραιότητές της.

Η Ευρώπη κατέχει για τις ΗΠΑ δευτερεύουσα, πλέον θέση. Τουριστική και οικονομική. Η Ευρώπη δεν το συνειδητοποίησε. Η εκλογή Τράμπ θα της παράσχει αυτό που παλαιότερα λέγαμε «βίαιο εκσυγχρονισμό». Ή, καλύτερα, βίαιη προσαρμογή στην νέα εποχή. Τέρμα η ενασχόλησή της με το φύλο των Αγγέλων. Αν θέλει η Ευρώπη να διαδραματίσει παγκόσμιο ρόλο και να λαμβάνεται υπόψη θα πρέπει να αποκτήσει γεωπολιτική υπόσταση. Δεν μπορεί να εξαντλείται στην επαρχιακή πολιτική του Βερολίνου να τους βάλουμε όλους στην Ένωση για να πουλάμε τα εμπορεύματά μας.

Από αυτής της απόψεως, η εκλογή Τράμπ θα βοηθήσει την Ευρώπη να συνειδητοποιήσει ποια είναι και τι θέλει. Και επειδή ο Αμερικανός είναι λίγο αψύς και ο Τράμπ εκτός από αψύς και αγροίκος, θα τεθεί στους Ευρωπαίους το ερώτημα: εντάξει με το ΝΑΤΟ αν εκπληρώσετε τις οικονομικές υποχρεώσεις σας αλλά να το επεκτείνουμε και στον Ειρηνικό. Θα έρθετε αν σας καλέσουμε σε μια αντιπαράθεση με την Κίνα;

Τέλος, στα καθ ημάς, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας από την σημερινή εκλογή. Το δικό μας πρόβλημα δεν είναι οι ΗΠΑ αλλά οι ελληνικές κυβερνήσεις, το ελληνικό πολιτικό, οικονομικό και πολιτισμικό σύστημα. Το πρόβλημα είναι εσωτερικό. Και δεν φαίνεται να αλλάζει.

Στην Ελλάδα τραμπισμός ως κοινωνικό ρεύμα υπάρχει αλλά, μόνο, στο διαδίκτυο. Σε κοινωνικό επίπεδο συσπειρώνεται γύρω από την κυρίαρχη αντίληψη έναντι πινακίου φακής.

Η Ελλάδα ζει, ακόμη, καταστάσεις οθωμανικές. Και η οικονομική της τάξη έχει την νοοτροπία των κοτζαμπάσηδων και η πολιτική της τάξη έχει την αίσθηση ότι λειτουργεί σε χαλιφάτο (δεν γνωρίζω άλλη χώρα όπου ο πρωθυπουργός να έχει τόσες αρμοδιότητες), δικαιοσύνη δεν υπάρχει (υπάγεται στον πρωθυπουργό) Μέσα Ενημέρωσης είναι ανύπαρκτα (σιτίζονται όλα από τον κρατικό κορβανά) και η κοινωνία είναι παθητική. Η πλειοψηφία της είναι τραμπικής απόκλισης αλλά δεν το εκδηλώνει διότι φοβάται ή αναβάλλει την εκδήλωση επειδή πήρε το συσσίτιό της.

Ο τραμπισμός είναι ένα ρεύμα το οποίο θα υπάρξει για πολλά χρόνια μετά τον Τράμπ. Είναι το αποτέλεσμα του ψηφιακού εκσυγχρονισμού Αν είχαμε σοβαρά κράτη θα τον είχαν προβλέψει και θα είχαν μετριάσει τα αποτελέσματά του.

Πάντως, από εμφυλίους ας μην ανησυχούμε. Ούτε οι ΗΠΑ ούτε καμιά δυτική χώρα θα περάσει εμφύλιο. Ο εμφύλιος προϋποθέτει  ότι ένα πολιτικοιδεολογικό ρεύμα που θα θελήσει να κατακτήσει βίαια την εξουσία.

Στην προκειμένη περίπτωση μαζί με το ρεύμα συμπλέει και η νέα άρχουσα τάξη. Ευφυώς ποιούσα. Θα περιμέναμε κάτι ανάλογο και στην Ελλάδα. Αλλά εδώ είναι τόσο βουλημική για πλούτο και εξουσία που θολώνει η σκέψη της.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Politico: Η νίκη Τραμπ φέρνει πόνο στην Ευρώπη

Οι επιπτώσεις σε Οικονομία, Βιομηχανία, Άμυνα

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το Politico σε εκτενή ανάλυσή του παρουσιάζει τι μπορεί να περιμένει η Ευρώπη από τον 47ο Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών ανά κλάδο.

Οι επιπτώσεις σε Οικονομία, Βιομηχανία, Άμυνα

Ενέργεια

Η ενεργειακή πολιτική του Τραμπ περιορίζεται στη φράση “εξορύξεις και πάλι εξορύξεις”.

Η υπόσχεσή του να ενισχύσει την εξόρυξη πετρελαίου και φυσικού αερίου και να αποστείλει περισσότερα ορυκτά καύσιμα στο εξωτερικό, έχει προξενήσει την καχυποψία μεταξύ των περιβαλλοντολόγων, αλλά η βιομηχανία αναμένει μεγάλα κέρδη.

Παρά το γεγονός ότι οι αμερικανικές εξαγωγές φυσικού αερίου έφτασαν σε υψηλό επίπεδο πέρυσι, ο Τραμπ θέλει να ακυρώσει το πάγωμα της κυβέρνησης Μπάιντεν στις άδειες για νέα έργα υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG), ένας περιορισμός που δημιουργεί αβεβαιότητα στην ευρωπαϊκή αγορά.

Η σταυροφορία του ενάντια στην πράσινη μετάβαση θα μπορούσε να είναι λιγότερο ευχάριστη για τους πολλούς. Κάποιοι στο στρατόπεδο του Τραμπ θέλουν να καταργήσει τον νόμο για τη μείωση του πληθωρισμού (IRA), ο οποίος διαθέτει περισσότερα από μισό τρισεκατομμύριο δολάρια για έργα όπως η καθαρή τεχνολογία, το υδρογόνο και οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

Αυτό το πρόγραμμα, ωστόσο, έχει δημιουργήσει θέσεις εργασίας σε βασικά κράτη και έχει αποσπάσει τις επιχειρήσεις μακριά από την Ευρώπη, δίνοντας στις ΗΠΑ ένα προβάδισμα έναντι της ΕΕ σε βιομηχανίες όπως η αιολική, η ηλιακή ενέργεια, τα εναλλακτικά καύσιμα και τα ηλεκτρικά οχήματα. Η κατάργησή του θα μπορούσε να είναι ένα όφελος για τις Βρυξέλλες, καθώς στοχεύει στον ανταγωνισμό με την Ουάσιγκτον.

Κλίμα

Η νίκη του Ντόναλντ Τραμπ σημαίνει περιβαλλοντική καταστροφή. Για να αποφευχθούν τα καταστροφικά επίπεδα υπερθέρμανσης του πλανήτη, ο κόσμος έχει πολύ λίγο χρόνο για να μειώσει δραματικά τις εκπομπές. Ωστόσο, υπό τον Τραμπ – ο οποίος σχεδιάζει να αποσύρει τις ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού για άλλη μια φορά και να διπλασιάσει τα ορυκτά καύσιμα – ο ρυθμός της πράσινης μετάβασης προβλέπεται να επιβραδυνθεί αντί να επιταχυνθεί.

Δεδομένου ότι οι ΗΠΑ ευθύνονται για περισσότερο από το ένα δέκατο της ρύπανσης του πλανήτη, οποιαδήποτε αλλαγή στην αμερικανική πολιτική για το κλίμα έχει παγκόσμιες συνέπειες. Ένας θερμότερος πλανήτης σημαίνει περισσότερες καταστροφές, μεταξύ άλλων εντός της ΕΕ, η οποία πρέπει να προετοιμαστεί ανάλογα για χειρότερες κλιματικές επιπτώσεις. Και ορισμένοι φοβούνται ότι η νίκη του Τραμπ μπορεί να περιορίσει τη δυναμική της δράσης για το κλίμα παγκοσμίως, καθιστώντας τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού ακόμη πιο απρόσιτους.

Η χρηματοδότηση της δράσης για το κλίμα σε φτωχότερες χώρες είναι το καυτό θέμα στη φετινή παγκόσμια σύνοδο κορυφής για το κλίμα που ξεκινά στις 11 Νοεμβρίου και η νίκη του Τραμπ μπορεί να βυθίσει τη διάσκεψη σε αβεβαιότητα – με πολλούς να προσβλέπουν στην ενίσχυση της ΕΕ και την κάλυψη του κενού ηγεσίας.

Ωστόσο, χωρίς την υποστήριξη των ΗΠΑ για τις τόσο απαραίτητες μεταρρυθμίσεις της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής αρχιτεκτονικής για την αντιμετώπιση της κλιματικής πρόκλησης, οι αναπτυσσόμενες χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα χρέους θα δυσκολευτούν να συγκεντρώσουν τα απαραίτητα κεφάλαια για να απομακρυνθούν από τα ορυκτά καύσιμα.

Εμπόριο

Το “Πρώτα η Αμερική” θα συνοψίσει και πάλι την προσέγγιση του Τραμπ στην εμπορική πολιτική.

Ορκίστηκε να επαναφέρει θέσεις εργασίας στις ΗΠΑ και να τιμωρήσει φίλους και εχθρούς με γενικούς δασμούς 10 ή 20% (και έως και 60% σε αγαθά που προέρχονται από την Κίνα), παρά τις προειδοποιήσεις των οικονομολόγων για επιζήμια επίδραση στην οικονομία των ΗΠΑ και υψηλότερο κόστος για τους καταναλωτές.

Η εμπορική πολιτική του Τραμπ επικεντρώνεται περισσότερο στη μείωση του σημαντικού εμπορικού ελλείμματος των ΗΠΑ παρά στο άνοιγμα νέων ευκαιριών στην αγορά.

Η ΕΕ απέτυχε να εκμεταλλευτεί τις σχέσεις με την κυβέρνηση Μπάιντεν για να επιλύσει τις παρατεταμένες εμπορικές διαφορές για τους δασμούς χάλυβα και αλουμινίου, τις πράσινες επιδοτήσεις στα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και την αναβίωση του ανώτατου δικαστηρίου του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου. Αυτά τα ρήγματα αναμένεται να επιδεινωθούν υπό τον Τραμπ.

Τα πιο άμεσα τεστ αντοχής για τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον θα είναι η εξεύρεση λύσης στους ανεσταλμένους δασμούς αντιποίνων της ΕΕ κατά της Ουάσιγκτον (η εκεχειρία λήγει τον Μάρτιο του 2025), καθώς και στη διαμάχη των αεροσκαφών της για επιδοτήσεις για Airbus και Boeing έως το 2026.

Κεντρικές Τράπεζες

Εάν ο εκλεγμένος Πρόεδρος προχωρήσει έστω και με τις μισές ιδέες που έχει διατυπώσει στην προεκλογική εκστρατεία, να περιμένετε σοβαρό πόνο για την ευρωπαϊκή οικονομία.

Αναλυτές της Goldman Sachs αναφέρουν ότι το ευρώ θα μπορούσε να πέσει έως και 10% έναντι του δολαρίου εάν η νέα κυβέρνηση θεσπίσει το γενικό δασμολογικό της σχέδιο, ενώ τα κέρδη μιας ομάδας μεγαλύτερων εταιρειών της Ευρώπης θα μπορούσαν να μειωθούν περισσότερο από 5% το επόμενο έτος.

Ο Τραμπ έχει ζητήσει ρητά για περισσότερη παρέμβαση του Λευκού Οίκου στη λειτουργία της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ – της κεντρικής τράπεζας της Αμερικής – η οποία έχει κάνει την ανεξαρτησία της από τους πολιτικούς σε τηλεφωνική κάρτα. Αυτό θα μπορούσε να έχει τεράστιες επιπτώσεις στη σταθερότητα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, καθώς και στη συνεχιζόμενη κυριαρχία του δολαρίου ως παγκόσμιου αποθεματικού νομίσματος.

Λιγότερο άμεσα, αλλά όχι λιγότερο επιδραστικά, είναι τα σχέδια απέλασης των εκατομμύρια μεταναστών χωρίς έγγραφα. Δεν είναι ακόμη ξεκάθαρο ποιος θα βρεθεί στο στόχαστρο του προγράμματος μαζικής απέλασης, αλλά δεδομένης της σημασίας της μεταναστευτικής εργασίας, ακόμη και του είδους χωρίς έγγραφα, για βασικά τμήματα της αμερικανικής οικονομίας, θα υπάρξει αναπόφευκτη ανοδική πίεση στις τιμές. Αυτό θα μπορούσε να μεταφραστεί σε υψηλότερα επιτόκια των ΗΠΑ και να ασκήσει πίεση στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα να ακολουθήσει, με μια ήδη κλονισμένη οικονομική ανάκαμψη.

Βιωσιμότητα

Δεν θα αποτελεί έκπληξη για τις Βρυξέλλες το γεγονός ότι ο εκλεγμένος πρόεδρος δεν είναι λάτρης της χάραξης πράσινης  πολιτικής.

Ενώ η κυβέρνηση Τραμπ πιθανότατα δεν θα επηρεάσει τη ρύθμιση των κανόνων των Βρυξελλών για τα πράσινα ζητήματα, η εχθρότητα του Τραμπ για την περιβαλλοντική πολιτική θα διευρύνει το χάσμα μεταξύ των δύο μπλοκ στη διεθνή σκηνή και θα βλάψει τις φιλοδοξίες της ΕΕ να προωθήσει την πολυμερή συνεργασία. Επί Μπάιντεν, οι προσπάθειες να ανατεθεί στις αμερικανικές επιχειρήσεις να αναφέρουν το περιβαλλοντικό τους αποτύπωμα είχαν ήδη καθυστερήσει, ματαιώνοντας τις ελπίδες των Βρυξελλών να δημιουργήσουν παγκόσμια πρότυπα ώστε οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην Ευρώπη να μην αισθάνονται άδικα επιβαρυμένες. Υπό τον Τραμπ, οι Βρυξέλλες μπορούν να ξεχάσουν μάλλον αυτό το όνειρο.

Για δεύτερη φορά ο Τραμπ θα μπορούσε επίσης να αρχίσει να υποχωρεί από τις διεθνείς δεσμεύσεις που ανέλαβαν οι ΗΠΑ. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι σθεναρά ενάντιο στην υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ πρόταση για περιορισμό της παραγωγής πλαστικών, ως μέρος των συνεχιζόμενων διαπραγματεύσεων για μια παγκόσμια συνθήκη για τα πλαστικά. Αυτό θα μπορούσε να συντρίψει τις ελπίδες της ΕΕ για αμερικανική υποστήριξη στον τελευταίο γύρο συνομιλιών αργότερα αυτόν τον μήνα.

Χρηματοοικονομικές υπηρεσίες

Η νίκη του Τραμπ θα θέσει όρια στη δράση των ρυθμιστικών αρχών των στον κόσμο. Πολλοί παγκόσμιοι κανόνες που στοχεύουν στην αποτροπή μιας άλλης παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης έχουν θεσπιστεί από διεθνείς φορείς όπως το Συμβούλιο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, η IOSCO και η Επιτροπή της Βασιλείας για την Τραπεζική Εποπτεία – όλοι τους θα μπορούσαν να απειληθούν από μια μη συνεργάσιμη ΗΠΑ.

Βραχυπρόθεσμα, η νίκη Τραμπ μοιάζει με κακά νέα για την παγκόσμια ανάπτυξη κανόνων τραπεζικού κεφαλαίου, γνωστούς ως Βασιλεία ΙΙΙ, που καταρτίστηκαν μετά την κρίση του 2007-2008 για να διασφαλίσουν ότι οι δανειστές έχουν αρκετά αποθέματα για να αντιμετωπίσουν τους οικονομικούς κλυδωνισμούς. Οι ΗΠΑ έχουν ήδη αλλάξει τα σχέδιά τους και ανέβαλαν την εφαρμογή των παγκόσμιων κανόνων μετά από μαζικές πιέσεις από τον τραπεζικό κλάδο και τώρα θα μπορούσαν κάλλιστα να καταργήσουν τους κανόνες εντελώς, προκαλώντας φόβους για οικονομική αστάθεια.

Ωστόσο, η Wall Street είναι πιθανό να είναι ευχαριστημένη με τις οικονομικές πολιτικές του Τραμπ “Πρώτα η Αμερική”, οι οποίες ενισχύουν την παραγωγή και χαλαρώνουν τους κανονισμούς, ιδιαίτερα για τον ανταγωνισμό. Ο Τραμπ δεν ταρακούνησε την πολιτική στις χρηματοοικονομικές υπηρεσίες την πρώτη φορά, συσσωρεύοντας τις ρυθμιστικές αρχές.

Υγεία

Στην προηγούμενη θητεία του ως πρόεδρος, ο Τραμπ προσπάθησε να περιορίσει τις τιμές των φαρμάκων με μικρό αντίκτυπο. Έκτοτε, η κυβέρνηση Μπάιντεν χρησιμοποίησε τον IRA για να προωθήσει εκτεταμένους περιορισμούς στις τιμές των φαρμάκων για άτομα στο Medicare, την ασφάλιση υγείας για τους ηλικιωμένους Αμερικανούς.

Ο Τραμπ είναι απίθανο να το ανατρέψει, πράγμα που σημαίνει ότι οι Big Pharma στις ΗΠΑ και την Ευρώπη θα εξετάσουν τις επενδυτικές επιλογές τους καθώς και οι δύο περιοχές πιέζουν να περιορίσουν τα φαρμακευτικά κέρδη.

Οι υπερασπιστές της παγκόσμιας υγείας μπορεί επίσης να φοβούνται ότι ο Τραμπ θα αποσυρθεί ξανά από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ο Μπάιντεν ανέτρεψε την προηγούμενη αποχώρηση του Τραμπ την πρώτη ημέρα της θητείας του). Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος χρηματοδότης του οργάνου των Ηνωμένων Εθνών, επομένως η απεμπλοκή του θα είχε τεράστιο αντίκτυπο στα παγκόσμια έργα υγείας.

Η άμβλωση ήταν μια από τις κορυφαίες ανησυχίες των ψηφοφόρων σε αυτήν την προεκλογική εκστρατεία. Ο Τραμπ, ο οποίος παρουσίασε ως νίκη του την ανατροπή του δικαιώματος των γυναικών στην άμβλωση, έχει δηλώσει έκτοτε ότι θα ασκούσε βέτο σε μια ομοσπονδιακή απαγόρευση, αφήνοντας την εξουσία στις πολιτείες σχετικά με τον βαθμό στον οποίο η άμβλωση επιτρέπεται ή δεν επιτρέπεται.

Άμυνα

Η νίκη Τραμπ σημαίνει ότι η Ευρώπη δεν μπορεί πλέον – ή τουλάχιστον πολύ λιγότερο – να βασίζεται στις ΗΠΑ για την άμυνα και την ασφάλειά της. Ο Ντόναλντ Τραμπ απείλησε κατά τη διάρκεια της πρώτης του θητείας ότι θα αποχωρήσει από το ΝΑΤΟ και έχει επανειλημμένα πει κατά την εκστρατεία ότι η Ουάσιγκτον δεν θα έρχονταν να σώσει τους συμμάχους που δεν επενδύουν αρκετά στον στρατό τους σε περίπτωση ρωσικής επίθεσης.

Κατά κάποιο τρόπο, αυτό μπορεί να είναι μια συγκαλυμμένη ευλογία για την ΕΕ, αναγκάζοντας τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις να συνεργαστούν πιο στενά και να λάβουν τολμηρές αποφάσεις – όπως η συμφωνία για κοινό δανεισμό για την ενίσχυση της αμυντικής βιομηχανίας του μπλοκ. Η Γαλλία θα μπορούσε να αναβιώσει τις συζητήσεις για την ευρωπαϊκή πτυχή του πυρηνικού της δόγματος, ενώ οι Βρυξέλλες και το Λονδίνο θα μπορούσαν να επιταχύνουν τις συνομιλίες για μια συμφωνία άμυνας και ασφάλειας. Οι περισσότερες χώρες πιθανότατα θα αυξήσουν τις αμυντικές δαπάνες όσο το δυνατόν περισσότερο.

Από την άλλη πλευρά, μπορεί να δούμε διμερώς τις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες να προσπαθούν να κερδίσουν την εύνοια μιας κυβέρνησης Τραμπ για να διασφαλίσουν ότι η Ουάσιγκτον θα συνεχίσει να ενδιαφέρεται για την ασφάλειά τους, δηλαδή αυξάνοντας ακόμη περισσότερες αγορές όπλων κατασκευής ΗΠΑ όταν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προσπαθεί να δώσει κίνητρα στις χώρες της ΕΕ να αγοράστε τοπικά.

Η νίκη Τραμπ θα μπορούσε να σημαίνει το τέλος της στρατιωτικής βοήθειας των ΗΠΑ προς την Ουκρανία και πίεση στο Κίεβο να διαπραγματευτεί μια ειρηνευτική συμφωνία με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν, ακόμη και αν οι όροι είναι πιο ευνοϊκοί για τη Μόσχα.

Τεχνολογία

Επί Μπάιντεν, η ΕΕ μιλούσε με τις ΗΠΑ για την τεχνολογία. Η νίκη Τραμπ θα μπορούσε να το αλλάξει αυτό ορίζοντας το τέλος του Συμβουλίου Εμπορίου και Τεχνολογίας ΗΠΑ-ΕΕ, που ιδρύθηκε το 2021 ως τόπος συζήτησης για την πολιτική τεχνολογίας των ΗΠΑ και της ΕΕ και του συντονισμού σε θέματα όπως οι ημιαγωγοί και τα τεχνητά πρότυπα νοημοσύνης. Η κατάρρευση ενός τέτοιου διπλωματικού καναλιού θα μπορούσε να έρθει όταν χρειάζεται περισσότερο η διεθνής ευθυγράμμιση στη διακυβέρνηση της τεχνητής νοημοσύνης.

Μια άλλη ευθύνη είναι η εγγύτητα του Τραμπ με τον Έλον Μασκ, τον ιδιοκτήτη του X, ο οποίος έχει γίνει μεγάλος υποστηρικτής του πρώτου. Εάν η ΕΕ επιβάλει πρόστιμο στον X για παραβίαση των κανόνων του μπλοκ για τη διαχείριση περιεχομένου η σχέση μεταξύ Τραμπ και Ευρωπαϊκής Επιτροπής θα μπορούσε να επιδεινωθεί πολύ γρήγορα και να αναζωογονήσει το γνωστό αφήγημα ότι η ΕΕ προσπαθεί απλώς να “εξαρθρώσει τις μεγάλες εταιρείες τεχνολογίας των ΗΠΑ”.

Ανταγωνισμός

Μια νίκη Τραμπ ανοίγει μια αβέβαιη εποχή, καθώς δεν έχει εκφράσει σαφείς γραμμές σχετικά με τη βιομηχανική πολιτική ή την αντιμονοπωλιακή ρύθμιση, πέρα ​​από μια προσέγγιση “Πρώτα η Αμερική”. Αν και δεν είναι οπαδός της Big Tech, έχει εκφράσει την απογοήτευσή του για τις ευρωπαϊκές προσπάθειες να χαλιναγωγήσουν αμερικανικές εταιρείες. Μιλώντας σε ένα podcast τον Οκτώβριο ότι ο Διευθύνων Σύμβουλος της Apple, Τιμ Κουκ, τον είχε καλέσει για να παραπονεθεί για πρόστιμο αντιμονοπωλιακής νομοθεσίας της ΕΕ και την απώλεια μιας δικαστικής απόφασης που της απαιτούσε να παραδώσει δισεκατομμύρια ευρώ σε αναδρομικό φόρο.

Φαίνεται να αντιτίθεται στις αντιμονοπωλιακές προσπάθειες των ΗΠΑ και της ΕΕ να χωρίσουν τμήματα της επιχείρησης της Google, λέγοντας ότι “η Κίνα φοβάται την Google”. Ο Τραμπ υποστηρίζεται από τον μεγιστάνα Έλον Μασκ, ο οποίος έχει αντιμετωπίσει πολλές μάχες για την ψηφιακή ρύθμιση με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Τελικά, η νίκη του Τραμπ μπορεί να επιταχύνει τις ευρωπαϊκές προσπάθειες να βασίζονται λιγότερο στις ΗΠΑ ως εταίρο, προωθώντας μια στρατηγική οικονομικής ασφάλειας που δίνει έμφαση στην ευρωπαϊκή παραγωγή και σε ένα ευρύ φάσμα διεθνών προμηθευτών και αγορών. Αυτό θα μπορούσε να προκαλέσει μεγαλύτερη πίεση στην Ευρώπη για αναθεωρήσεις συγχωνεύσεων στην ΕΕ που θα επιτρέψουν σε μεγαλύτερες ευρωπαϊκές εταιρείες και για περισσότερη κρατική βοήθεια για να ενισχύσουν τους ευρωπαίους πρωταθλητές.

Κυβερνοασφάλεια

Ο μεγαλύτερος αντίκτυπος στον κυβερνοχώρο μιας νίκης του Τραμπ είναι ότι η κυβέρνησή του θα μπορούσε να αφαιρέσει ισραηλινές εταιρείες spyware από τον κατάλογο οντοτήτων των ΗΠΑ με εταιρείες που θεωρούνται απειλή για την εθνική ασφάλεια. Μερικοί από αυτούς, όπως η NSO Group, έχουν ήδη ασκήσει πίεση στους Ρεπουμπλικάνους. Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν επίσης να εγκαταλείψουν τις αμερικανικές διεθνείς προσπάθειες για την καταστολή της διάδοσης και της κακής χρήσης εμπορικού spyware, κάτι που θα είχε αντίκτυπο στις παγκόσμιες προσπάθειες χαλάρωσης του εργαλείου παρακολούθησης.

Οποιαδήποτε απομάκρυνση των ΗΠΑ από το ΝΑΤΟ υπό τον Τραμπ θα μπορούσε επίσης να επηρεάσει τις δυνατότητες της δυτικής συμμαχίας στον κυβερνοχώρο.

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Το Ισραήλ αναχαιτίζει περισσότερες επιθέσεις από drone-αυτοκτονίας από την Ισλαμική Αντίσταση στο Ιράκ

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η Ισλαμική Αντίσταση στο Ιράκ (IRI), μια ομάδα-ομπρέλα ένοπλων φατριών που υποστηρίζονται από το Ιράν, ανακοίνωσε στις 6 Νοεμβρίου ότι είχε εξαπολύσει δύο ακόμη επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη κατά του Ισραήλ για την υποστήριξη της Λωρίδας της Γάζας και του Λιβάνου.

Σε ξεχωριστές ανακοινώσεις, η οργάνωση είπε ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη της αυτοκτονίας επιτέθηκαν σε έναν «ζωτικό στόχο» στο λιμάνι της Χάιφα στο βόρειο Ισραήλ και σε έναν άλλο στο νότιο τμήμα της χώρας.

Οι επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν «ως απάντηση στις σφαγές που διέπραξε η σφετεριστική οντότητα [Ισραήλ] εναντίον αμάχων, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, γυναικών και ηλικιωμένων» στη Γάζα και τον Λίβανο, είπε η οργάνωση, δεσμεύοντας ότι «οι επιχειρήσεις κατά των εχθρικών προπύργων θα συνεχιστούν στο αυξανόμενο ρυθμό».

Κατά τη διάρκεια της νύχτας, οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) ανακοίνωσαν ότι κατέρριψαν δύο μη επανδρωμένα αεροσκάφη που εκτοξεύτηκαν στο Ισραήλ από το Ιράκ.

Ένα από τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη καταρρίφθηκε στον ισραηλινό εναέριο χώρο πάνω από την έρημο Arava, κοντά στην αεροπορική βάση Ramon, αφού πυροδότησε προειδοποιητικές σειρήνες στον νότιο οικισμό Elipaz, ανέφερε ο στρατός σε δήλωση, προσθέτοντας ότι το άλλο drone αναχαιτίστηκε πριν εισέλθει στο Ισραήλ. εναέριο χώρο.

Το IRI άρχισε να πραγματοποιεί επιθέσεις κατά του Ισραήλ καθώς και εναντίον των δυνάμεων των Ηνωμένων Πολιτειών στο Ιράκ και τη γειτονική Συρία τον περασμένο Οκτώβριο ως απάντηση στον ολοκληρωτικό πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα.

Η ομάδα κλιμάκωσε τις επιθέσεις της κατά του Ισραήλ τον Σεπτέμβριο ως απάντηση στη συνεχιζόμενη εναέρια εκστρατεία του Ισραήλ και στις χερσαίες επιχειρήσεις κατά της Χεζμπολάχ στον Λίβανο.

Το Ισραήλ δεν έχει ακόμη απαντήσει άμεσα στις επιθέσεις του IRI. Ωστόσο, πρόσφατες αναφορές δείχνουν ότι ο Ισραηλινός Στρατός ενδέχεται να σχεδιάζει επίθεση στο Ιράκ.

Ποιά είναι η οργάνωση Ισλαμική Αντίστραση στο Ιράκ

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Διεθνή2 ώρες πριν

Πλήγματα της Χεζμπολάχ στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν του Ισραήλ

Ρουκέτες στο κέντρο του Ισραήλ εξαπέλυσε η Χεζμπολάχ στις 6 Νοεμβρίου, προκαλώντας ζημιές στο αεροδρόμιο Μπεν Γκουριόν κοντά στην πόλη...

Ενδιαφέροντα6 ώρες πριν

Αρχή που βγήκε ο Χριστός original Αναρχικός! Ο Ρουβίκωνας δέχτηκε ευχαριστήρια επιστολή από Ενορία για τις πυρκαγιές του Αυγούστου

Ευχαριστήρια επιστολή σε μέλη του Ρουβίκωνα για τη βοήθειά τους στην κατάσβεση της φωτιάς που είχε ξεσπάσει στην Πεντέλη τον Αύγουστο. Ο...

Αναλύσεις7 ώρες πριν

Τί είναι ο Τραμπισμος

Και αν εκλείψει ο Τράμπ, ο τραμπισμός είναι εκεί. Όχι, μόνο, εκεί αλλά σε όλο τον κόσμο.

Αναλύσεις8 ώρες πριν

Politico: Η νίκη Τραμπ φέρνει πόνο στην Ευρώπη

Οι επιπτώσεις σε Οικονομία, Βιομηχανία, Άμυνα

Αθλητικά8 ώρες πριν

Δεν πούλησε οπαδισμό! Δεν έπαιξε σε τουρκική ομάδα που θα τον απογείωνε οικονομικά – Αντώνης Φώτσης: Ο καλύτερος Έλληνας καλαθοσφαιριστής… ever

Ο κορυφαίος Έλληνας μπασκετμπολίστας του 21ου αιώνα για άλλους είναι ο Σπανούλης, για άλλους ο Διαμαντίδης, για άλλους ο Σλούκας,...

Δημοφιλή