61 δισ. δολάρια “χαριστικών δανείων”

Γράφει ο Του James Stavridis*

Τώρα που η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, ενεργώντας με έναν ασυνήθιστα διακομματικό τρόπο, ψήφισε τελικά ένα πακέτο βοήθειας ύψους 61 δισ. δολαρίων για την Ουκρανία, το μεγάλο ερώτημα είναι σε τι θα τα ξοδέψουν οι Ουκρανοί.

Η βοήθεια αυτή έρχεται με καθυστέρηση. Η Ρωσία αποκτά δυναμική τόσο στο έδαφος όσο και στον αέρα, απειλώντας με μια εαρινή επίθεση που θα μπορούσε να διασπάσει τις γραμμές των Ουκρανών και να απειλήσει τις μεγάλες πόλεις τους. Σε αυτές περιλαμβάνεται το Χάρκοβο – η μεγαλύτερη πόλη που βρίσκεται πλησιέστερα στα ρωσικά σύνορα – και ενδεχομένως το ίδιο το Κίεβο, αναγκάζοντας την κυβέρνηση του Ουκρανού προέδρου Βολοντίμιρ Ζελένσκι να εγκαταλείψει την πρωτεύουσα.

Ο διευθυντής της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών Ουίλιαμ Μπερνς, πρώην πρέσβης στη Ρωσία, κατανοεί καλά τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν. Ο Μπερνς δήλωσε την περασμένη εβδομάδα ότι αν δεν υπάρξει η νέα δόση της αμερικανικής βοήθειας, η Ουκρανία κινδυνεύει να χάσει τον πόλεμο εντός του έτους. Αλλά είπε επίσης ότι “με την ώθηση που θα έδινε η στρατιωτική βοήθεια, τόσο πρακτικά όσο και ψυχολογικά, οι Ουκρανοί είναι απολύτως ικανοί να κρατηθούν μέχρι το τέλος του 2024 και να πλήξουν την αλαζονική άποψη του Πούτιν ότι ο χρόνος είναι με το μέρος του”.

Έτσι, με τα 61 δισ. δολάρια “χαριστικών δανείων” που πρόκειται να εγκριθούν αυτή την εβδομάδα από τη Γερουσία και τον Λευκό Οίκο, ποιες είναι οι πιο κρίσιμες ανάγκες της Ουκρανίας; Πόσο γρήγορα μπορούν να μεταφερθούν περαιτέρω όπλα και πυρομαχικά στα χέρια του γενναίου στρατού του Κιέβου;

Τα καλά νέα είναι ότι τόσο το αμερικανικό όσο και το ευρωπαϊκό αμυντικό σύστημα έχουν προετοιμαστεί για αυτή τη στιγμή τους τελευταίους μήνες. Ο διάδοχός μου ως ανώτατος συμμαχικός διοικητής στο ΝΑΤΟ, στρατηγός Κρις Καβόλι, δήλωσε ότι είναι μεγάλο ζήτημα το να ανοίξει η στρόφιγγα μόλις ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν υπογράψει το νομοσχέδιο για τη βοήθεια. Η τεράστια διοίκηση του Καβόλι – οκτώ πλήρεις μάχιμες ομάδες μόνο στην Ανατολική Ευρώπη – είναι έτοιμη να τεθεί πλήρως σε δράση για την παροχή βοήθειας.

Ευτυχώς, σχεδόν το 90% των χρημάτων για την Ουκρανία θα δαπανηθεί για αγορές από την αμυντική βιομηχανική βάση των ΗΠΑ. Αυτό σημαίνει ότι οι προμήθειες και η διοικητική μέριμνα αναμένεται να κυλήσουν σχετικά ομαλά σε πεπατημένα μονοπάτια. Οι αποθήκες στην Ευρώπη – που διαχειρίζονται η Ευρωπαϊκή Διοίκηση των ΗΠΑ και οι εταίροι μας στο ΝΑΤΟ στη Γερμανία, την Πολωνία και άλλες τοποθεσίες στην Ανατολική Ευρώπη – είναι ήδη γεμάτες από όπλα, ιδίως βλήματα πυροβολικού, που θα μπορούσαν να μεταφερθούν γρήγορα στα χέρια της Ουκρανίας.

Στην κορυφή της λίστας θα είναι η αναπλήρωση της αεράμυνας της Ουκρανίας. Αυτό σημαίνει περισσότερους πυραύλους επιφανείας-αέρος, από τα μικρότερα συστήματα όπως το NASAMS και τα συστήματα MIM-23 HAWK, μέχρι τις μεγάλες συστοιχίες Patriot που αποδείχθηκαν τόσο αποτελεσματικές στην υπεράσπιση του Ισραήλ κατά τη διάρκεια της ιρανικής αεροπορικής επίθεσης νωρίτερα αυτό το μήνα. Τα Patriot και τα ακόμη μεγαλύτερα συστήματα Terminal High Altitude Defense (THAAD) μπορούν να αναχαιτίσουν τους ρωσικούς πυραύλους κρουζ και βαλλιστικούς πυραύλους. Τα συστήματα αυτά θα προστατεύουν όχι μόνο τους πολίτες και τις κρίσιμες υποδομές, όπως το ηλεκτρικό δίκτυο, αλλά θα είναι χρήσιμα και κατά των ρωσικών αεροσκαφών.

Σειρά στη λίστα αγορών θα έχουν τα πυρομαχικά πυροβολικού. Σε όλο το μήκος των εκατοντάδων χιλιομέτρων του μετώπου που χωρίζει τις δύο πλευρές, διεξάγονται καθημερινά μάχες πυροβολικού. Η Ρωσία υπερισχύει των Ουκρανών με τον απόλυτο όγκο πυρών. Όπως και στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, τα αμυντικά χαρακώματα μπορούν να βοηθήσουν να συγκρατηθούν τα κύματα των πεζών στρατιωτών που χρησιμοποιούν οι Ρώσοι, αλλά το πυροβολικό τους μπορεί να καθηλώσει και τελικά να νικήσει τους Ουκρανούς στα χαρακώματα. Η πιο πιεστική ανάγκη για το ουκρανικό πυροβολικό είναι εκατομμύρια βλήματα παραδοσιακών οβιδοβόλων των 155 χιλιοστών, μαζί με πυρομαχικά για πυροβόλα μικρότερου διαμετρήματος.

Η Ουκρανία θα θελήσει επίσης να χρησιμοποιήσει τα κεφάλαια για να αποκτήσει επιτέλους τα 45 περίπου μαχητικά F-16 που της είχε υποσχεθεί η Δύση. Αυτά τα ευέλικτα μαχητικά αεροσκάφη είναι ικανά για σταθερή άμυνα κατά των ρωσικών μαχητικών και βομβαρδιστικών, για επιθέσεις αέρος-εδάφους με ακρίβεια κατά των ρωσικών στρατευμάτων στο πεδίο και στα χαρακώματα και για ηλεκτρονικό πόλεμο και παρεμβολές που μπορούν να παραπλανήσουν και να νικήσουν τους ρωσικούς πυραύλους κρουζ. Οι Ουκρανοί πιλότοι εκπαιδεύονται εδώ και μήνες για να τα πετάξουν.

Μια άλλη σημαντική ανάγκη θα είναι οι πύραυλοι επιφανείας-επιφανείας μεγάλου βεληνεκούς. Το σύστημα HIMARS του αμερικανικού στρατού είναι κινητό και θανατηφόρο. Μπορεί να χρησιμοποιήσει ακριβή δεδομένα στόχευσης σε αποστάσεις 50 και πλέον μιλίων και έχει αναπτυχθεί με μεγάλη αποτελεσματικότητα στο ουκρανικό πεδίο μάχης. Ακόμη καλύτερο είναι το Σύστημα ATACMS, ένα βαλλιστικό όπλο με εμβέλεια 150 και πλέον μιλίων. Και τα δύο μπορούν να πλήξουν στόχους πίσω από τις ρωσικές γραμμές του μετώπου και να καταστρέψουν κέντρα εφοδιασμού και κέντρα διοίκησης και ελέγχου, ειδικά στην Κριμαία.

Ο πόλεμος στην Ουκρανία έγινε επίσης η πρώτη μεγάλης διάρκειας σύγκρουση στην οποία τα drones διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο. Τα drones ήταν ζωτικής σημασίας για τους Ουκρανούς στην αναχαίτιση της ρωσικής προέλασης. Αυτά τα drones βασίζονται σε εξαιρετική διοίκηση και έλεγχο – το μεγαλύτερο μέρος του οποίου παρέχεται μέσω του διαδικτύου και δικτύου δορυφόρων. Αυτό μπορεί να είναι λιγότερο “λαμπερό” από τους βαλλιστικούς πυραύλους που πετούν προς την Κριμαία και τα μαχητικά που επιτίθενται στις ρωσικές δυνάμεις, αλλά είναι εξίσου κρίσιμο. Το πακέτο των ΗΠΑ θα μπορούσε να επιτρέψει στους Ουκρανούς να αναπτύξουν μια ισχυρότερη επιθετική δύναμη από drones με ανάλογες ικανότητες κυβερνοασφάλειας.

Δεδομένου ότι αυτά τα 61 δισ. δολάρια είναι λιγότερο από το 7% του τεράστιου αμυντικού προϋπολογισμού των ΗΠΑ, αντιπροσωπεύουν εξαιρετική απόδοση της επένδυσης για τους Αμερικανούς φορολογούμενους. Σχεδόν όλα τα χρήματα θα δαπανηθούν πίσω στις ΗΠΑ, παρέχοντας θέσεις εργασίας και βοηθώντας την οικονομία, και θα συμβάλουν στην αποδυνάμωση της στρατιωτικής ικανότητας ενός επιθετικού δικτάτορα χωρίς να τεθεί σε κίνδυνο ούτε ένα μέλος των αμερικανικών υπηρεσιών. Αυτά τα κεφάλαια, μαζί με τα δισεκατομμύρια δολάρια που έχουν ήδη παράσχει και υποσχεθεί οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι (σε συνολική στρατιωτική και οικονομική βοήθεια, οι Ευρωπαίοι έχουν δώσει πολύ περισσότερη βοήθεια στην Ουκρανία από ό,τι οι ΗΠΑ), δίνουν στην Ουκρανία μια ευκαιρία για μάχη.

Το 1941, ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Ουίνστον Τσόρτσιλ είπε στις ΗΠΑ: “Δώστε μας τα εργαλεία και θα τελειώσουμε τη δουλειά”, αναφερόμενος στην ήττα της ναζιστικής Γερμανίας. Σήμερα, ένας άλλος άπληστος εχθρός επιτίθεται σε ένα κυρίαρχο ευρωπαϊκό κράτος και επιδιώκει να υπονομεύσει τις δυτικές αξίες σε παγκόσμιο επίπεδο. Πρέπει να σταματήσουμε τον Πούτιν, και με το σωστό σύνολο εργαλείων που παρέχουν οι ΗΠΑ και η Ευρώπη από κοινού, η Ουκρανία μπορεί επίσης να κάνει τη δουλειά.

*Ο James Stavridis είναι αρθρογράφος του Bloomberg Opinion, απόστρατος ναύαρχος του πολεμικού ναυτικού των ΗΠΑ, πρώην ανώτατος συμμαχικός διοικητής του ΝΑΤΟ και επίτιμος κοσμήτορας της Σχολής Νομικής και Διπλωματίας Fletcher στο Πανεπιστήμιο Tufts. Είναι επίσης αντιπρόεδρος παγκόσμιων υποθέσεων στον Όμιλο Carlyle. Συμμετέχει στα διοικητικά συμβούλια των American Water Works, Fortinet, PreVeil, NFP, Ankura Consulting Group, Titan Holdings, Michael Baker και Neuberger Berman και έχει υπάρξει σύμβουλος στην Shield Capital, εταιρεία που επενδύει στον τομέα της κυβερνοασφάλειας.

BloombergOpinion