Αναλύσεις
Νάρκες: Ένα διαχρονικό πρόβλημα για τον άμαχο πληθυσμό στη Συρία
Οι καταστροφικές συνέπειες των ναρκών κατά προσωπικού
Η νέα ηγεσία στη Συρία εκτος των άλλων προτεραιοτήτων θα πρέπει να ενεργήσει για την αποναρκοθέτηση τεραστίων εκτάσεων ναρκοπεδίων. Αφού όπως αναφέραμε πιο πάνω η εκτεταμένη βία σε ολόκληρη τη χώρα μέσω επιθέσεων με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τη χρήση αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών που βασίζονταν σε οχήματα καθώς και μικρών πυροβόλων όπλων και ελαφρών όπλων.Η μόλυνση από πυρομαχικά πολλών εδαφών είναι ακραία .
Η μόλυνση είναι απίστευτα ποικιλόμορφη και τεράστια καθώς στη Συρία έχει χρησιμοποιηθεί όλο το φάσμα των εκρηκτικών όπλων: Αυτοσχέδιοι εκρηκτικοί μηχανισμοί, νάρκες ξηράς, συμπεριλαμβανομένων αυτοσχέδιων ναρκών, εναέριες βόμβες, όλμοι κ.λπ. χρησιμοποιήθηκαν ευρέως κατά τη διάρκεια της πολύχρονης σύγκρουσης.
Όλη η Συρία είναι μολυσμένη. Οι επιχειρήσεις για τον εντοπισμό της έκτασης της μόλυνσης και τον ασφαλή καθαρισμό της γης για αποτελεσματική χρήση θα διαρκέσουν δεκαετίες και πρέπει να αρχίσουν από σήμερα
Οι καταστροφικές συνέπειες των ναρκών κατά προσωπικού
…………………………………………………………….
Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Ευαισθητοποίησης και Βοήθειας κατά των Ναρκών στις 4 Απριλίου του 2024, ο Erik Tollefsen, επικεφαλής της μονάδας μόλυνσης όπλων για τη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού (ICRC), είπε τα εξής:
Ο κόσμος είναι πλημμυρισμένος από συγκρούσεις υψηλής έντασης, του είδους που αφήνει πίσω τους ανείπωτους αριθμούς μη εκρηκτικών πυρομαχικών. Αυτά τα κληρονομημένα όπλα αντιπροσωπεύουν θανάσιμο κίνδυνο για τις κοινότητες που προσπαθούν να ζήσουν μια ασφαλή, κανονική ζωή.
Μόλις αυτή την εβδομάδα, εννέα μικρά παιδιά στο Αφγανιστάν έχασαν τη ζωή τους όταν το ένα έπιασε ένα άγνωστο αντικείμενο και προκάλεσε μια αποκαρδιωτικά θανατηφόρα έκρηξη.
Τα μέσα ενημέρωσης επικεντρώνονται σωστά στους κινδύνους στην ενεργό μάχη – στην Κολομβία, τη Γάζα, το Σουδάν και την Ουκρανία. Αλλά αυτό που συχνά ξεχνάμε είναι αυτό που ακολουθεί: ο θανατηφόρος απόηχος του πολέμου που διαρκεί πολύ μετά τη λήξη των μαχών.
Απαιτούνται περισσότεροι οικονομικοί πόροι και εξοπλισμός για την απομάκρυνση μη εκρηκτικών πυρομαχικών και για την εκπαίδευση των κοινοτήτων σχετικά με το πώς να προστατεύονται. Η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού εργάζεται μαζί με τους εταίρους μας – συμπεριλαμβανομένων των Εθνικών Εταιρειών του Ερυθρού Σταυρού και της Ερυθράς Ημισελήνου – σε εμπόλεμες ζώνες και πρώην εμπόλεμες ζώνες σε όλο τον κόσμο για να βοηθήσει τον πληθυσμό να συνειδητοποιήσει αυτούς τους κινδύνους, όλα με στόχο την πρόληψη περισσότερων παιδιών – όπως αυτοί στο Αφγανιστάν – από το να πεθάνεις τόσο άσκοπα.
H Γαλλική Handicap International – Ανθρωπισμός & Ένταξη προειδοποιούσε από το 2022
Σχετικά με την Ανθρωπότητα και την Ένταξη
Ο συν-νικητής του Βραβείου Νόμπελ Ειρήνης, Humanity & Inclusion είναι μια διεθνής ΜΚΟ που εργάζεται σε καταστάσεις φτώχειας και αποκλεισμού, συγκρούσεων και καταστροφών. Εργαζόμαστε ακούραστα δίπλα σε άτομα με αναπηρίες και άτομα που ζουν σε καταστάσεις ακραίας ευπάθειας για να βοηθήσουμε στην κάλυψη των βασικών τους αναγκών, στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσής τους και στην προώθηση του σεβασμού της αξιοπρέπειας και των θεμελιωδών δικαιωμάτων τους. Τα τελευταία 40 χρόνια, η Humanity & Inclusion εργάζεται για την υποστήριξη των επιζώντων εκρηκτικών όπλων και τα τελευταία 30 χρόνια εκστρατεύει κατά των ναρκών κατά προσωπικού και των βομβών διασποράς, με έργα που κυμαίνονται από την εκκαθάριση βομβών έως την εκπαίδευση κινδύνου, τη διδασκαλία των πολιτών για το τους κινδύνους αυτών των όπλων και πώς να παραμείνετε ασφαλείς όταν ζείτε ανάμεσά τους. Αυτή η υπεράσπιση οδήγησε στην υπογραφή της σύμβασης για την απαγόρευση ναρκών της Οτάβα (1997) και της σύμβασης του Όσλο για τα πυρομαχικά διασποράς (2008). Η Humanity & Inclusion είναι ένας από τους έξι ιδρυτικούς οργανισμούς της Διεθνούς Εκστρατείας για την Απαγόρευση των Ναρκών ξηράς (ICBL) και συνιδρυτής του Συνασπισμού Πυρομαχικών Διασποράς.
Συρία | Το 50% των ανθρώπων που κινδυνεύουν από εκρηκτικό κίνδυνο. έως και 300.000 μη εκραγμένα πυρομαχικά καραδοκούν
Μετά από 11 χρόνια πολέμου και έντονης χρήσης εκρηκτικών όπλων στη Συρία, έως και 300.000 εκρηκτικές μηχανές απέτυχαν να πυροδοτήσουν, σύμφωνα με μια νέα έκθεση της Humanity & Inclusion , σε συνεργασία με την περιοχή ευθύνης για τη δράση των ναρκών της Συρίας. « Εκρηκτικοί μηχανισμοί στη Συρία: αντίκτυπος και απαιτούμενη δράση», απεικονίζει μια οδυνηρή εικόνα των ακραίων επιπέδων μόλυνσης της Συρίας, με έναν στους δύο ανθρώπους (πάνω από 10 εκατομμύρια άτομα) να κινδυνεύει.
Η έκθεση υπογραμμίζει την έκταση και την ποικιλία της μόλυνσης από εκρηκτικά μηχανήματα και τις συνέπειες. Το 2020, καταγράφηκαν κατά μέσο όρο 76 ατυχήματα με εκρηκτικά μηχανήματα την ημέρα, που ισοδυναμεί με ένα κάθε 20 λεπτά.
Οι καταστροφικές επιπτώσεις της μόλυνσης στους ανθρώπους, τις ζωτικές υποδομές και την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας καθίστανται σαφείς, καθώς και το κρίσιμο έργο που επιτελούν οι φορείς της ανθρωπιστικής δράσης ναρκών και τα βήματα που απαιτούνται για την αντιμετώπιση του ζητήματος. Η έκθεση συντάχθηκε με την υποστήριξη περισσότερων από 60 οργανισμών που ειδικεύονται στην Ανθρωπιστική Δράση κατά των Ναρκών στη Συρία, γνωστή ως Περιοχή Ευθύνης για τη Δράση των Ναρκών της Συρίας.
«Οι απειλές με εκρηκτικά μηχανήματα υπάρχουν παντού», λέει ο Jeff Meer, Εκτελεστικός Διευθυντής Humanity & Inclusion των ΗΠΑ. «Ωστόσο, τα τρία τέταρτα των ανθρώπων που επέζησαν από ατυχήματα λένε ότι δεν είχαν ιδέα ότι η περιοχή ήταν επικίνδυνη πριν από την έκρηξη. Η διδασκαλία των κοινοτήτων πώς να εντοπίζουν, να αποφεύγουν, να επισημαίνουν και να αναφέρουν τους κινδύνους είναι μια επείγουσα ανάγκη εάν θέλουμε να αποτρέψουμε μελλοντικά ατυχήματα».
Πράγματι, τη στιγμή των καταγεγραμμένων ατυχημάτων, τα θύματα τις περισσότερες φορές ταξίδευαν ή μετακινούνταν από το ένα μέρος στο άλλο, εκτελούσαν αγροτικές και οικιακές εργασίες ή έπαιζαν με τον εκρηκτικό μηχανισμό.
Το υψηλότερο ρεκόρ ατυχημάτων
Η Συρία καταγράφει τον μεγαλύτερο αριθμό θυμάτων από εκρηκτικά μηχανήματα στον κόσμο, η πλειονότητα των καταγεγραμμένων ατυχημάτων είναι στη βορειοδυτική Συρία.
Η Υπηρεσία Δράσης κατά των Ναρκών των Ηνωμένων Εθνών (UNMAS) συντόνισε αναφορές θυμάτων και κατέγραψε 12.345 απώλειες από εκρηκτικά μηχανήματα στη Συρία μεταξύ 2013 και 2020, με αποτέλεσμα 4.389 θανάτους και 7.956 τραυματισμούς.
Το 2020, το Land Mine Monitor κατέγραψε τον υψηλότερο αριθμό ετήσιων θυμάτων (2.729) για τη Συρία από τότε που ξεκίνησε η αναφορά του το 1999. Ο πραγματικός αριθμός των θυμάτων είναι σίγουρα πολύ υψηλότερος δεδομένων των περιορισμών στη συλλογή δεδομένων. Για παράδειγμα, η Action on Armed Violence κατέγραψε 77.535 απώλειες από εκρηκτικά μηχανήματα στη Συρία μεταξύ 2011 και 2020.
Μαζική και ποικίλη μόλυνση
Το 2022, οι εκτεταμένοι βομβαρδισμοί και οι βομβαρδισμοί συνεχίζονται στη βορειοδυτική και βορειοανατολική Συρία, εκτός από την εκτεταμένη βία σε ολόκληρη τη χώρα μέσω επιθέσεων με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τη χρήση αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών που βασίζονται σε οχήματα και μικρών πυροβόλων όπλων και ελαφρών όπλων.
Η μόλυνση είναι απίστευτα ποικιλόμορφη και τεράστια καθώς στη Συρία έχει χρησιμοποιηθεί όλο το φάσμα των εκρηκτικών όπλων: Αυτοσχέδιοι εκρηκτικοί μηχανισμοί, νάρκες ξηράς, συμπεριλαμβανομένων αυτοσχέδιων ναρκών, εναέριες βόμβες, όλμοι κ.λπ. χρησιμοποιήθηκαν ευρέως κατά τη διάρκεια της 11χρονης σύγκρουσης.
Όλη η Συρία είναι μολυσμένη. Οι επιχειρήσεις για τον εντοπισμό της έκτασης της μόλυνσης και τον ασφαλή καθαρισμό της γης για αποτελεσματική χρήση θα διαρκέσουν δεκαετίες.
«Είναι ξεκάθαρο ότι δεν μπορείς να ξαναχτίσεις τη Συρία χωρίς άδεια χρήσης όπλων», προσθέτει ο Meer. «Ωστόσο, η μόλυνση είναι τόσο μεγάλη και τόσο ποικιλόμορφη που οι ειδικοί στην εκκαθάριση χρειάστηκε να προσαρμοστούν και να εφεύρουν νέους τρόπους εργασίας. Είμαστε σίγουροι ότι από το 2050, στα μέσα αυτού του αιώνα, οι επιχειρήσεις εκκαθάρισης θα συνεχιστούν για την απελευθέρωση της χώρας από την απειλή των ναρκών και άλλων εκρηκτικών υπολειμμάτων πολέμου».
Η μόλυνση καλύπτει γεωργικές εκτάσεις, διαταράσσοντας την παραδοσιακή τοπική οικονομία και αυξάνοντας τον κίνδυνο για τους εργάτες της γεωργίας που επιστρέφουν σε μη ασφαλή χωράφια για να βγάλουν τα προς το ζην που είναι ζωτικής σημασίας για αυτούς και τις οικογένειές τους. Επιπλέον, οι αστικές περιοχές είναι πολύ μολυσμένες, γεγονός που θέτει τους ανθρώπους σε κίνδυνο και εμποδίζει τους ανθρωπιστές να εφαρμόσουν τόσο απαραίτητες δραστηριότητες όπως η ανοικοδόμηση σπιτιών, σχολείων και κέντρων υγείας.
Σύμφωνα με στοιχεία για το 2021 που συγκέντρωσαν τα Ηνωμένα Έθνη και οι ΜΚΟ, οι φορείς της ανθρωπιστικής δράσης ναρκών έχουν εκκαθαρίσει σχεδόν 2,4 εκατομμύρια τετραγωνικά μέτρα γης στην οποία έχουν βρει ή καταστρέψει περισσότερα από 4.820 εκρηκτικά ή υπολείμματα εκρηκτικών. Ταυτόχρονα, περισσότεροι από 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν λάβει εκπαίδευση για τον κίνδυνο ναρκών και περισσότερα από 8.300 θύματα έχουν λάβει ειδική βοήθεια.
Μεθοδολογία
“Εκρηκτικοί μηχανισμοί στη Συρία: αντίκτυπος και απαιτούμενη δράση” βασίζεται σε διαθέσιμα δεδομένα από μια σειρά πηγών, συμπεριλαμβανομένων, αναφορών θυμάτων, ερευνών επιπτώσεων στην κοινότητα, συντονισμένες από τον ΟΗΕ πολυτομεακές αξιολογήσεις αναγκών, έρευνες ΜΚΟ και πληροφορίες από το ανθρωπιστικό επιτόπιο προσωπικό και τους επηρεαζόμενους πρόσωπα. Αυτό περιλαμβάνει τη δέσμευση με περισσότερους από 20 διεθνείς ανθρωπιστικούς διεθνείς οργανισμούς στη Συρία, εννέα από τους οποίους επικεντρώνονται στην ανθρωπιστική δράση κατά των ναρκών, μεταξύ Αυγούστου 2021 και Μαρτίου 2022.
Έρευνα μόλυνσης από εκρηκτικά μηχανήματα στη βορειοανατολική Συρία, Μάιος 2024
Συνολικά, η έρευνα μόλυνσης από εκρηκτικά μηχανήματα στη βορειοανατολική Συρία βρήκε μεγάλο αντίκτυπο σε περιοχές όπου οι ένοπλες μάχες συνεχίζονται για τη μεγαλύτερη διάρκεια. Το 2024, το επίπεδο των μολυσμένων περιοχών που περιμένουν τεχνικές ή εκκαθαριστικές παρεμβάσεις παραμένει δραματικό. Χάρη στα αποτελέσματα της έρευνας και σε συνδυασμό με πρόσθετα δεδομένα που βασίζονται στο IMSMA, καταγράφηκε ότι ένας εκπληκτικός αριθμός 749 επικίνδυνων περιοχών, συνολικού εμβαδού 38.012.478,08 m2 και 570 σημείων εκρηκτικών μηχανισμών (μεμονωμένα αντικείμενα) συνεχίζουν να προκαλούν άμεσες απειλές για τους αμάχους στο NES. Αυτός ο αριθμός δεν εξετάζει το ενδεχόμενο να εξαπλωθεί νέα μόλυνση σε περιοχές που εξακολουθούν να πλήττονται από αυτή την πολυμερή σύγκρουση. Ενώ αυτή η έκθεση είναι η πιο ολοκληρωμένη και πιο γνωστή εικόνα που είναι γνωστή αυτή την ημερομηνία στο NES, αναμένονται κενά, ιδίως σε περιοχές όπου η πρόσβαση παρεμποδίζεται από λόγους ασφαλείας.
Πολλές περιοχές όπως η Menbij, η Deir Ez Zor, η Al Mayadin, η Raqqa και η Ras Al Ain, έχουν καταγράψει εξαιρετικά επίπεδα μόλυνσης. Ως εκ τούτου, περισσότερο από το 50% των κοινοτήτων τους επηρεάζεται από την παρουσία Εκρηκτικών Μηχανισμών. Ανησυχητικά, η κυβέρνηση του Χαλεπίου και της Ντέιρ Εζ Ζορ έχουν δει πολύ περιορισμένες, σχεδόν ανύπαρκτες, δυνατότητες εκκαθάρισης τα τελευταία χρόνια. Κατά συνέπεια, καταγράφονται συνεχώς ατυχήματα και θύματα, συμπεριλαμβανομένων παιδιών.
Οι περιοχές του Abu kamal, του At Thawrah και του Ain Al Arab (Κομπάνι) φέρονται επίσης να επηρεάζονται σε μεγάλο βαθμό με 41%, 43% και 47% αντίστοιχα των κοινοτήτων να έχουν μολυνθεί.
Με βάση μια μεθοδολογία κόστους που αναπτύχθηκε από την υποομάδα εργασίας NES Mine Action σε συνεργασία με τον τομέα της Δράσης Ναρκών Ολόκληρης της Συρίας, απαιτείται τουλάχιστον 150 000 000 USD για την αντιμετώπιση των σημερινών ανοιχτών επικίνδυνων περιοχών. Αυτός ο αριθμός δεν περιλαμβάνει παράλληλες και υποχρεωτικές δραστηριότητες όπως η τοπογραφία, η εκπαίδευση κινδύνου και η βοήθεια στα θύματα. Ακολουθώντας την ίδια μεθοδολογία και λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ικανότητες εκκαθάρισης παραμένουν οι ίδιες με το 2023, θα απαιτηθούν τουλάχιστον 15 χρόνια για την αντιμετώπιση των τρεχόντων ζητημάτων. Τέτοια στοιχεία δεν εξετάζουν επίσης το ενδεχόμενο πρόσθετης μόλυνσης, η οποία είναι αναπόφευκτη λόγω των ενεργών συγκρούσεων σε ορισμένες περιοχές, πολλαπλασιάζοντας περαιτέρω μη εκραγμένα και εγκαταλειμμένα πυρομαχικά.
Τα αποτελέσματα αυτής της έρευνας θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν από τις αρχές και τα ενδιαφερόμενα μέρη των NES για να χρησιμοποιήσουν τους περιορισμένους διαθέσιμους πόρους για να κατευθύνουν τις δραστηριότητες σε όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη. Ενώ αυτή η έκθεση επισημαίνει βασικά στοιχεία, απαιτείται περισσότερη δουλειά και δέσμευση από τη διεθνή κοινότητα, εάν η βορειοανατολική Συρία θέλει να κάνει ρεαλιστικά βήματα προς την απελευθέρωση από νάρκες και άλλους εκρηκτικούς μηχανισμούς. Ενεργώντας ως αρχή και Κέντρο Δράσης Ναρκών, το NESMAC (NES Mine Action Center) θα είναι υπεύθυνο για τον καθορισμό τέτοιων προτεραιοτήτων με διαφορετικούς ενδιαφερόμενους φορείς και την ανάπτυξη ετήσιων επιχειρησιακών σχεδίων.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΟΥ ΣΥΛΛΕΞΑΜΕ
Το χαμηλό κόστος και η ευκολία κατασκευής ναρκών επέτρεψαν επίσης σε άλλα μέρη της σύγκρουσης να χρησιμοποιήσουν υπερβολικά αυτά τα πυρομαχικά χωρίς να δείξουν καμία ανησυχία για την απομάκρυνσή τους ή ακόμη και την αποκάλυψη των τοποθεσιών τους, κάτι που είναι ολοφάνερο στις επαρχίες που είδαν συγκρούσεις και αλλαγές των δυνάμεων ελέγχου. Σε μια σχετική σημείωση, η έκθεση παρέχει λεπτομέρειες για ορισμένους από τους πιο σημαντικούς τύπους ναρκών ξηράς που χρησιμοποιούνται, συμπεριλαμβανομένων των υπολειμμάτων πυρομαχικών διασποράς, των οποίων η ανάπτυξη στη Συρία SNHR μπόρεσε να τεκμηριώσει κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης.
Υπάρχει ειδική έκθεση από το 2023 η οπόια περιλαμβάνει επίσης χάρτες που δείχνουν τις κατά προσέγγιση τοποθεσίες των περιοχών που πιστεύεται ότι είναι μολυσμένες με APL σε πολλές συριακές επαρχίες. Αυτές οι νάρκες θα συνεχίσουν να αποτελούν σοβαρή απειλή για τις μελλοντικές γενιές της Συρίας για τις επόμενες δεκαετίες, πρώτα και κύρια για τα παιδιά. Η έκθεση τονίζει επίσης ότι αυτοί οι χάρτες αντικατοπτρίζουν το ελάχιστο των ναρκών ξηράς και των πυρομαχικών που δεν έχουν εκραγεί στη Συρία υπό το φως των πολλών προκλήσεων που αντιμετωπίζει η ομάδα SNHR κατά τη δημιουργία των χαρτών, οι οποίες επηρεάζουν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, περιοχές που τα μέλη της ομάδας μπόρεσαν να εντοπίσουν.
Η έκθεση τεκμηριώνει τους θανάτους τουλάχιστον 3.353 αμάχων. συμπεριλαμβανομένων 889 παιδιών, 335 γυναικών, οκτώ ιατρικού προσωπικού, επτά προσωπικού Πολιτικής Άμυνας (Λευκά Κράνη) και εννέα ακτιβιστές μέσων ενημέρωσης, σε εκατοντάδες εκρήξεις της APL στη Συρία μεταξύ Μαρτίου 2011 και 4 Απριλίου 2023. Αυτός ο αριθμός των νεκρών χωρίζεται σε:
– 2.971 άμαχος πληθυσμός; συμπεριλαμβανομένων 765 παιδιών, 304 γυναικών (ενήλικες γυναίκες), οκτώ ιατρικού προσωπικού, επτά προσωπικού Πολιτικής Άμυνας (Λευκά Κράνη) και εννέα ακτιβιστών στα μέσα ενημέρωσης. που σκοτώθηκαν από την έκρηξη ναρκών ξηράς σε ολόκληρη τη Συρία.
– 382 άμαχοι, μεταξύ των οποίων 124 παιδιά και 31 γυναίκες, που σκοτώθηκαν από την έκρηξη υπολειμμάτων πυρομαχικών διασποράς που είχαν απομείνει από προηγούμενες επιθέσεις πυρομαχικών διασποράς που πραγματοποιήθηκαν από δυνάμεις του συριακού καθεστώτος και ρωσικές δυνάμεις μεταξύ της πρώτης τεκμηριωμένης χρήσης πυρομαχικών διασποράς τον Ιούλιο του 2012 έως τις 4 Απριλίου , 2023.
Η έκθεση περιλαμβάνει επιπλέον γραφήματα που δείχνουν τον τρέχοντα αριθμό των νεκρών και την κατανομή ανά έτος και επαρχία.
Επιπλέον, η έκθεση τονίζει ότι οι νάρκες έχουν προκαλέσει παραμόρφωση και σοβαρούς τραυματισμούς σε πολίτες. Παρόλο που είναι δύσκολο να προσδιοριστεί με ακρίβεια ο αριθμός των θυμάτων που τραυματίστηκαν ως αποτέλεσμα εκρήξεων ναρκών ξηράς, υπολογίζουμε ότι τουλάχιστον 10.400 άμαχοι έχουν τραυματιστεί, με πολλούς να υποστούν ακρωτηριασμό άκρων ως αποτέλεσμα ακρωτηριασμού, και τώρα χρειάζονται τεχνητών άκρων και προγραμμάτων αποκατάστασης και υποστήριξης. Όλοι αυτοί οι παράγοντες υπογραμμίζουν ότι η συνεχιζόμενη παρουσία ναρκών ξηράς εξακολουθεί να αποτελεί σημαντικό εμπόδιο στις εργασίες και την επιστροφή των εκτοπισμένων, καθώς και στο έργο των εργαζομένων στην αρωγή, του προσωπικού της πολιτικής άμυνας και στον εξοπλισμό τους, για να μην αναφέρουμε τη διαδικασία ανασυγκρότηση και ανάπτυξη.
Η έκθεση καταλήγει σημειώνοντας ότι το γεγονός ότι οι νάρκες εξακολουθούν να προκαλούν θανάτους και τραυματισμούς μέχρι σήμερα αποτελεί ανησυχητική ένδειξη της εκτεταμένης χρήσης τους από τα διάφορα μέρη της σύγκρουσης στη Συρία. Αυτό υποδηλώνει επίσης ότι πολλές νάρκες ξηράς που τοποθετήθηκαν σε πολλές άλλες περιοχές της χώρας δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί. Η έκθεση προσθέτει ότι οι νάρκες ξηράς ταξινομούνται ως αδιάκριτα όπλα των οποίων η χρήση απαγορεύεται από το διεθνές δίκαιο και των οποίων ο μόνος στόχος είναι να δημιουργήσουν μαζικό τρόμο και φόβο.
Η ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΟΥ ΕΡΥΘΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ
Οι καταστροφικές συνέπειες των ναρκών κατά προσωπικού
Οι νάρκες κατά προσωπικού αφήνουν μια μακροχρόνια κληρονομιά θανάτου, τραυματισμών και βασάνων. Το να πατήσετε μια νάρκη συχνά θα τραυματίσει ή θα σκοτώσει ένα ή περισσότερα άτομα –συχνά παιδιά– με ισόβιες συνέπειες για τα θύματα και τις οικογένειές τους. Η μόλυνση των ορυχείων καθιστά αδύνατη τη χρήση τεράστιων εκτάσεων γης, με αποτέλεσμα να διακυβεύεται η παραγωγή τροφίμων και να καταστρέφονται τα μέσα διαβίωσης. Ο αντίκτυπος των ναρκών κατά προσωπικού στις κοινότητες διαρκεί συχνά για δεκαετίες.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο το 1997 η διεθνής κοινότητα ενέκρινε τη Σύμβαση για την απαγόρευση των ναρκών κατά προσωπικού, η οποία απαγορεύει τη χρήση, την παραγωγή, την αποθήκευση και τη μεταφορά αυτών των όπλων και απαιτεί τη λήψη μέτρων για την πρόληψη και την αντιμετώπιση των μακροπρόθεσμων συνεπειών τους.
Η εκστρατεία για την απαγόρευση των ναρκών κατά προσωπικού ήταν μια από τις σημαντικότερες ανθρωπιστικές πρωτοβουλίες των τελευταίων τριών δεκαετιών. Η ΔΕΕΣ, μαζί με τα κράτη, τη Διεθνή Εκστρατεία για την Απαγόρευση των Ναρκών ξηράς και τα Ηνωμένα Έθνη, υποστήριξαν μια συνολική απαγόρευση της χρήσης, της αποθήκευσης, της παραγωγής και της μεταφοράς τους. Τα κράτη απάντησαν υιοθετώντας τη Σύμβαση για την απαγόρευση των ναρκών κατά προσωπικού – αλλά αυτό ήταν μόνο η αρχή. Τότε έπρεπε να εφαρμοστεί η Σύμβαση.
Σήμερα, περισσότερα από 20 χρόνια μετά την έγκριση της Σύμβασης, έχει σημειωθεί ουσιαστική πρόοδος, αλλά εξακολουθούν να υπάρχουν μεγάλες προκλήσεις, ιδίως όσον αφορά την αφαίρεση ναρκών που παραμένουν στο έδαφος, καθώς και την ανακούφιση από τον πόνο των τραυματιών και των οικογενειών τους.
Περισσότερα από τα τρία τέταρτα των χωρών του κόσμου έχουν πλέον προσχωρήσει στη Σύμβαση για την απαγόρευση των ναρκών κατά προσωπικού. Η νέα χρήση ναρκών από κράτη, ακόμη και εκείνα που δεν είναι συμβαλλόμενα μέρη της Σύμβασης, είναι σπάνια. Μέχρι πρόσφατα, υπήρχε μια σταθερή μείωση του ετήσιου ρυθμού των νέων απωλειών από νάρκες και άλλα εκρηκτικά υπολείμματα πολέμου. Ωστόσο, αυτό έχει αρχίσει να αλλάζει, κυρίως λόγω της χρήσης αυτοσχέδιων ναρκών σε ορισμένες χώρες που αντιμετωπίζουν επί του παρόντος ένοπλες συγκρούσεις. Το αποτέλεσμα είναι ότι σε 56 χώρες και εδάφη, νάρκες και άλλα εκρηκτικά υπολείμματα πολέμου – αποτέλεσμα τόσο του παρελθόντος όσο και των συνεχιζόμενων συγκρούσεων – οδηγούν σε χιλιάδες θύματα κάθε χρόνο.
Τα άτομα που τραυματίζονται από νάρκες ξηράς και άλλα εκρηκτικά κατάλοιπα πολέμου χρειάζονται συνήθως δια βίου φροντίδα. Η Σύμβαση Απαγόρευσης Ναρκών κατά Προσωπικού απαιτεί από τα κράτη να βοηθήσουν τα εκατοντάδες χιλιάδες θύματα ναρκών, τα περισσότερα από τα οποία βρίσκονται σε χώρες με πολύ περιορισμένες εγκαταστάσεις υγείας και αποκατάστασης. Ενώ η συμπερίληψη της βοήθειας στα θύματα στη Σύμβαση ήταν ένα σημαντικό επίτευγμα, η πρόοδος στον τομέα αυτό ήταν αργή. Έχει σημειωθεί γενική βελτίωση στην ικανότητα των κρατών μερών να συλλέγουν δεδομένα και να αποκτούν σαφέστερη κατανόηση των αναγκών των θυμάτων, ωστόσο πολλά δεν διαθέτουν εθνικό σχέδιο βοήθειας στα θύματα ή δεν παρέχουν επαρκείς υπηρεσίες σε εκείνους που βρίσκονται σε απομακρυσμένες περιοχές. Ως αποτέλεσμα, πολλοί επιζώντες δεν έχουν ακόμη δει ουσιαστική βελτίωση στη ζωή τους και στην πρόσβασή τους σε ιατρική περίθαλψη, υπηρεσίες φυσικής αποκατάστασης, ψυχολογική υποστήριξη, κοινωνικές υπηρεσίες, εκπαίδευση και απασχόληση.
Η Σύμβαση θέτει επίσης σαφείς στόχους εκκαθάρισης ναρκοπεδίων, δίνοντας σε κάθε χώρα δέκα χρόνια για να ναρκοθετήσει το έδαφός της. Από την υιοθέτηση της Σύμβασης, χιλιάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα έχουν εκκαθαριστεί και 30 συμβαλλόμενα κράτη που είχαν περιοχές που είναι γνωστό ή ύποπτο ότι περιείχαν τέτοιες νάρκες αναφέρθηκαν τώρα ότι δεν έχουν αυτά τα όπλα. Η εκκαθάριση βρίσκεται σε εξέλιξη σε άλλες 30 πολιτείες, αν και στις περισσότερες από αυτές χρειάστηκε να παραταθεί η αρχική δεκαετής τους προθεσμία.
Τα συμβαλλόμενα κράτη καλούνται επίσης να καταστρέψουν τα αποθέματά τους ναρκών κατά προσωπικού. Πριν από την έγκριση της Σύμβασης, περισσότερα από 130 κράτη αναφέρθηκαν ότι είχαν αυτά τα όπλα. Από τότε, τα συμβαλλόμενα κράτη έχουν καταστρέψει περισσότερα από 53 εκατομμύρια νάρκες. Σήμερα υπολογίζεται ότι μόνο περίπου 30 κράτη –μόνο τα τρία από τα οποία είναι συμβαλλόμενα μέρη της Σύμβασης– εξακολουθούν να αποθηκεύουν νάρκες κατά προσωπικού.
Η Τρίτη Διάσκεψη Αναθεώρησης της Σύμβασης – που πραγματοποιήθηκε το 2014 στο Μαπούτο της Μοζαμβίκης – κατέδειξε τη δυναμική και προσανατολισμένη στα αποτελέσματα στάση των κρατών που έχουν προσχωρήσει σε αυτή τη συνθήκη. Για την αντιμετώπιση των συνεχιζόμενων προκλήσεων, η Διάσκεψη ενέκρινε το Σχέδιο Δράσης του Μαπούτο, το οποίο απαιτεί ισχυρές δεσμεύσεις για τη βελτίωση των εργασιών στους τομείς της βοήθειας στα θύματα, της καταστροφής αποθεμάτων και της εκκαθάρισης ναρκών, καθώς και σαφή δέσμευση για την εκπλήρωση των βασικών στόχων της Σύμβασης έως το 2025 Με αποφασιστική εφαρμογή και βιώσιμους πόρους, αυτές οι φιλοδοξίες μπορούν να πραγματοποιηθούν.
Η ΣΥΜΒΑΣΗ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΤΟΥ 2024 ΚΑΙ Η ΣΥΡΙΑ
Το ανθρωπιστικό σκεπτικό στο οποίο βασίζεται η Σύμβαση.
Όταν εγκρίθηκε το 1997, η συντριπτική πλειοψηφία των θυμάτων ναρκών ξηράς ήταν άμαχοι – συχνά εκτοπισμένοι που επέστρεφαν στα σπίτια τους, προσπαθούσαν να ξαναχτίσουν τη ζωή τους ή αγρότες που επιζητούσαν να ζήσουν από τη γη τους. Ένας μεγάλος αριθμός θυμάτων ήταν παιδιά των οποίων η νεαρή ζωή κόπηκε απότομα ή άλλαξε για πάντα αφού πάτησαν σε νάρκη, είτε πήγαιναν στο σχολείο είτε όταν έπαιζαν σε εξωτερικούς χώρους.
Παρά τη σημαντική πρόοδο από τότε, πάρα πολλές από αυτές τις τραγικές συνέπειες εξακολουθούν να πλήττουν τους αμάχους, οι οποίοι συνεχίζουν να φέρουν το μεγαλύτερο βάρος των ταλαιπωριών. Η ανθρωπιστική επιταγή να τεθεί τέλος σε τέτοια αδιάκριτα όπλα και να υποστηριχθούν τα θύματα ναρκών παραμένει τόσο πιεστική τώρα, όπως ήταν όταν εγκρίθηκε η Σύμβαση.
Η φιλοδοξία για έναν κόσμο χωρίς νάρκες έως το 2025, δυστυχώς, δεν είναι εφικτή. Ο αργός ρυθμός εκκαθάρισης ναρκοπεδίων και οι επανειλημμένες καθυστερήσεις προκαλούν σοβαρή ανησυχία. Το ίδιο ισχύει και για τους ισχυρισμούς για παραβιάσεις της Σύμβασης και για σημαντικές ελλείψεις στην παροχή βοήθειας στα θύματα ναρκών, για να μην αναφέρουμε την επιβράδυνση του ρυθμού παγκοσμιοποίησης.
Πάνω από τα τρία τέταρτα των κρατών μελών του ΟΗΕ δεσμεύονται από τη Σύμβαση. Από το 1997, εκατομμύρια αποθηκευμένες νάρκες έχουν καταστραφεί από τα Κράτη Μέρη. Τεράστιες εκτάσεις γης έχουν εκκαθαριστεί και έχουν επιστρέψει σε ασφαλείς χρήσεις.
Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΤΟΥ ΕΡΥΘΡΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΤΟΝΙΖΕΙ
Αυτά τα σημαντικά επιτεύγματα μας κάνουν να ελπίζουμε ότι, μαζί, μπορούμε να βρούμε λύσεις σε μακροχρόνιες και νέες προκλήσεις. Μας ενθαρρύνει η αυξημένη προσοχή σε κρίσιμα ζητήματα όπως οι αυτοσχέδιες νάρκες κατά προσωπικού, η κοινωνικοοικονομική ένταξη των επιζώντων ναρκών, η εκπαίδευση κινδύνου ναρκών, η περιβαλλοντική βλάβη και οι δυνατότητες ταχείας τεχνολογικής προόδου για την αποναρκοθέτηση.
Πρέπει να είμαστε σταθεροί στη διασφάλιση της οικουμενικότητας και της αποτελεσματικής εφαρμογής της Σύμβασης και να υπερασπιζόμαστε ειλικρινά τους ανθρωπιστικούς κανόνες της .
- Αυτό σημαίνει, πρώτον, να μιλάμε ενάντια στη χρήση ναρκών κατά προσωπικού από οποιονδήποτε παράγοντα οπουδήποτε, ανεξάρτητα από τις περιστάσεις. Δεν μπορεί να υπάρχει καμία δικαιολογία για τη χρήση ή τη μεταφορά ενός όπλου, το οποίο συνεπάγεται τόσο αδιάκριτο και μακροχρόνιο ανθρώπινο κόστος, όπως γνωρίζουν πολύ καλά οι Καμποτζιανοί.
- Δεύτερον, αυτό σημαίνει ότι εργαζόμαστε ακούραστα για την οικουμενοποίηση της Σύμβασης.
- Και τρίτον, αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αντιμετωπίζονται έγκαιρα οι ισχυρισμοί για παραβιάσεις της Σύμβασης, αποτρέποντας ταυτόχρονα τις παραβιάσεις.
Η νέα ηγεσία στη Συρία εκτος των άλλων προτεραιοτήτων θα πρέπει να ενεργήσει για την αποναρκοθέτηση τεραστίων εκτάσεων ναρκοπεδίων. Αφού όπως αναφέραμε πιο πάνω η εκτεταμένη βία σε ολόκληρη τη χώρα μέσω επιθέσεων με πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη, τη χρήση αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών που βασίζονταν σε οχήματα καθώς και μικρών πυροβόλων όπλων και ελαφρών όπλων.Η μόλυνση από πυρομαχικά πολλών εδαφών είναι ακραία .
Η μόλυνση είναι απίστευτα ποικιλόμορφη και τεράστια καθώς στη Συρία έχει χρησιμοποιηθεί όλο το φάσμα των εκρηκτικών όπλων: Αυτοσχέδιοι εκρηκτικοί μηχανισμοί, νάρκες ξηράς, συμπεριλαμβανομένων αυτοσχέδιων ναρκών, εναέριες βόμβες, όλμοι κ.λπ. χρησιμοποιήθηκαν ευρέως κατά τη διάρκεια της πολύχρονης σύγκρουσης.
Όλη η Συρία είναι μολυσμένη. Οι επιχειρήσεις για τον εντοπισμό της έκτασης της μόλυνσης και τον ασφαλή καθαρισμό της γης για αποτελεσματική χρήση θα διαρκέσουν δεκαετίες και πρέπει να αρχίσουν από σήμερα
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΕΡΕΥΝΑ
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΕΓΕΙΩΤΗΣ
Αναλύσεις
Οι προκλήσεις για τους Χριστιανούς της Μέσης Ανατολής! Ο ρόλος της Ελλάδας και της Κύπρου
Με εξαίρεση το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος είναι οι μόνες Χριστιανικές χώρες σε απόσταση αναπνοής από την περιοχή της Μέσης Ανατολής οι οποίες μπορούν να λάβουν κάποια μορφή δράσης· και μεταξύ των δύο κυρίως η Ελλάδα έχει την απαραίτητη ισχύ για να μπορέσει να έχει η όποια δράση κάποιον αντίκτυπο.
Οι Χριστιανικοί πληθυσμοί σε όλη την έκταση της Μέσης Ανατολής καθ’ όλη την ιστορική διαδρομή τους στη Μέση Ανατολή και ειδικότερα δε από την κατάληψη της περιοχής από τους μουσουλμανικούς Αραβικούς πληθυσμούς, βρίσκονταν υπό τη σκιά και τον φόβο των διωγμών από φανατικούς Μουσουλμάνους.
Με εξαίρεση το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος είναι οι μόνες Χριστιανικές χώρες σε απόσταση αναπνοής από την περιοχή της Μέσης Ανατολής οι οποίες μπορούν να λάβουν κάποια μορφή δράσης· και μεταξύ των δύο κυρίως η Ελλάδα έχει την απαραίτητη ισχύ για να μπορέσει να έχει η όποια δράση κάποιον αντίκτυπο.
Γράφει ο Γιώργος Καλάκος
Με την πτώση του καθεστώτος Άσαντ στις 8 Δεκεμβρίου 2024 από αντάρτες των Συριακών Αντιπολιτευτικών Δυνάμεων και την άνοδο στην εξουσία του αρχηγού της οργάνωσης Hayat Tahrir al-Sham (HTS), Ahmed al-Sharaa ή πιο ευρέως γνωστός με το πολεμικό του ψευδώνυμο Abu Mohamed al-Golani1, αυξάνονται και οι φόβοι αλλά και οι ανησυχίες για την τύχη των Χριστιανών τόσο στη Συρία, όσο και στην ευρύτερη Μέση Ανατολή.
Οι Χριστιανικοί πληθυσμοί σε όλη την έκταση της Μέσης Ανατολής καθ’ όλη την ιστορική διαδρομή τους στη Μέση Ανατολή και ειδικότερα δε από την κατάληψη της περιοχής από τους μουσουλμανικούς Αραβικούς πληθυσμούς, βρίσκονταν υπό τη σκιά και τον φόβο των διωγμών από φανατικούς Μουσουλμάνους. Αριθμητικά κιόλας, ανέκαθεν θωρούντουσαν ως μειοψηφία, γεγονός το οποίο έδινε περισσότερο δύναμη σε διάφορα καταπιεστικά καθεστώτα και οργανώσεις. Ενδεικτικά, οι μεταναστευτικές ροές των Χριστιανών από τη Μέση Ανατολή προς άλλες χώρες από το 1990 μέχρι σήμερα έχουν τριπλασιαστεί, με αποτέλεσμα το 1/3 του συνολικού Χριστιανικού πληθυσμού της Μέσης Ανατολής να διαβιεί σε χώρες και περιοχές εκτός της Μέσης Ανατολής το 2020, ενώ το ίδιο έτος οι Χριστιανοί μετανάστες που μένουν σε διαφορετική χώρα από τη χώρα γέννησής τους, αποτελούσαν το 47% του συνολικού μεταναστευτικού κοινού για το 20202.
Οι λόγοι που ωθούν τους ανθρώπους σε μετανάστευση είναι ποικίλοι, εν προκειμένω όμως οι Χριστιανοί της Μέσης Ανατολής φεύγουν από τα πατρογονικά τους εδάφη κυρίως λόγω θρησκευτικών διακρίσεων καθώς και τρομοκρατικών καθεστώτων εναντίον τους. Πιο αναλυτικά, το 2019, το 70-80% των χωρών της Μέσης Ανατολής είχαν νόμους περί βλασφημίας και θρησκευτικής ύβρης, όπου η ποινή για την όποια τυχόν παρανομία τους είναι σε αρκετές περιπτώσεις ακόμα και η θανατική καταδίκη· ενώ υπάρχουν και νομικά προβλήματα τόσο για τους χριστιανικούς πληθυσμούς όσο και για όσους επιλέξουν τη μετάβαση προς τον Μωαμεθανισμό3.
Ειδική μνεία χρήζει να γίνει και στις κρατικές διακρίσεις που λαμβάνουν χώρα στα κράτη της Μέσης Ανατολής, όπου οι Χριστιανικοί πληθυσμοί έχουν αρκετές δυσκολίες συχνά μάλιστα νομικής φύσεως, όπως λόγου χάρη στην Αίγυπτο κυριαρχεί κατά κύριο λόγο το Ισλαμικό δίκαιο. Όμως, στη Μέση Ανατολή υπήρχε ανέκαθεν υψηλή θρησκευτική διάκριση και από το ίδιο το κράτος και από την ίδια την κοινωνία, καθότι 16 από τα 20 κράτη της περιοχής έχουν ορίσει ως επίσημη θρησκεία τους το Ισλάμ, με όλα τα ακόλουθα νομικά, κοινωνικά και ιδεολογικά κοινότοπα. Επίσης, στη Μέση Ανατολή υπάρχουν περισσότεροι περιορισμοί σχετικά με την ελευθερία θρησκευτικής έκφρασης, όπου το 2017, 18 από τις 20 χώρες περιόριζαν –συχνά ενεργά- τόσο τα θρησκευτικά κηρύγματα όσο και τις ίδιες τις ιεροτελεστίες των μειονοτήτων, συμπεριλαμβανομένων εννοείται και των Χριστιανών· και δίχως βέβαια να αναφερθούν τα ζητήματα βίας από θρησκευτικές ομάδες ή θρησκευτικούς οργανισμούς προς τους Χριστιανούς4.
Με εξαίρεση το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος είναι οι μόνες Χριστιανικές χώρες σε απόσταση αναπνοής από την περιοχή της Μέσης Ανατολής οι οποίες μπορούν να λάβουν κάποια μορφή δράσης· και μεταξύ των δύο κυρίως η Ελλάδα έχει την απαραίτητη ισχύ για να μπορέσει να έχει η όποια δράση κάποιον αντίκτυπο. Μια δυνητική πλεύση δράσης των δύο αυτών χωρών είναι η ενεργοποίηση και η ανάπτυξη της θρησκευτικής τους διπλωματίας, όπου μπορούν είτε από κοινού είτε μεμονωμένα να προωθήσουν στενότερες σχέσεις –από τις ήδη υπάρχοντες- με τα τρία μεγάλα –και αρχαιότερα- Πατριαρχεία της Αντιόχειας, Αλεξάνδρειας και Ιερουσαλήμ. Πιο συγκεκριμένα μάλιστα, υπό το φως των ραγδαίων εξελίξεων στη Συρία, προτείνεται να υπάρξει σύσφιξη των σχέσεων με τα Πατριαρχεία Αντιόχειας και Ιερουσαλήμ διότι με το μεν πρώτο η θρησκευτική και πολιτισμική επιρροή θα είναι στο κέντρο των διεθνών εξελίξεων, με το δε δεύτερο μπορεί κάλλιστα να ενισχύσει τη σχέση συνεργασίας Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ και άρα να υπάρξουν εύνοιες εκ των Ηνωμένων Πολιτειών5.
Παράλληλα, σημαντικότατο ρόλο παίζει και η προώθηση της επιρροής, συνεργασίας και ανάδειξης της Χερσονήσου του Άθως, καθότι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα πολιτισμικής και θρησκευτικής επιρροής όχι μόνο της Ορθοδοξίας (όπου υπάρχουν ακόμα σημαίνοντες Ορθόδοξοι πληθυσμοί στη Μέση Ανατολή) αλλά και του Χριστιανισμού εν γένει. Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι η Ρωσία έχει ιδιαίτερες σχέσεις με το Άγιο Όρος και η ορθή χρήση του στην επέκταση της επιρροής της Χριστιανοσύνης στη Μέση Ανατολή, μπορεί να ενισχύσει και τις σχέσεις Ελλάδος-Κύπρου-Ρωσίας. Άρα με αυτά τα δύο τρίγωνα με τις ισχυρότερες Μεγάλες Δυνάμεις, η Ελλάδα και η Κύπρος μπορούν να παίξουν και έμμεσο ρόλο διαμεσολαβητή τόσο για τους Χριστιανικούς πληθυσμούς όσο και για την επαναφορά των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας σε τουλάχιστον ουδέτερες τάσεις και τάσεις πιθανής συνεργασίας. Σημαίνουσα όμως και στρατηγική προσοχή πρέπει να δοθεί στο ασφαλέστερο Πατριαρχείο της Αλεξάνδρειας όπου μετά το φιάσκο της «κυβέρνησης» των Αδελφών Μουσουλμάνων και την έξοδό τους από την πολιτική σκηνή το 20136, μια σύσφιξη των σχέσεων Ελλάδος-Αιγύπτου στο θρησκευτικό πλαίσιο μπορεί να αποφέρει πιο εύκολα και σίγουρα μια μακροβιότερη και σημαντικότερη στρατηγική συνεργασία στην πολύπαθη αυτή περιοχή, καθώς και ένα στιβαρό ανάχωμα στον τουρκικό επεκτατισμό καθώς και στο νέο ισλαμιστικό καθεστώς της Δαμασκού όπου υπάρχουν μεγάλα ενδεχόμενα να υπάγεται υπό την επιρροή της Τουρκίας και άρα της οργάνωσης των Αδελφών Μουσουλμάνων. Με την πτώση της Συρίας, η τύχη των Χριστιανικών πληθυσμών της Μέσης Ανατολής στηρίζεται εξ ολοκλήρου στην αυτόνομη και ανεξάρτητη Αίγυπτο, όπου μπορεί να αναδειχθεί ως ο άμεσος και σταθερός προστάτης των Χριστιανών –και άρα και των λοιπών μειονοτήτων- όλης της περιοχής του Αραβικού Κόσμου και της Γόνιμης Ημισελήνου ειδικότερα.
1 Trew B., “Christians in Aleppo are celebrating Christmas – but fear for their future”, The Independent, Sunday 22 December 2024, βλ. και: https://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/syria-assad-aleppo-christmas-christians-b2668009.html (Τελευταία πρόσβαση: 29/12/24)
2 Kramer S., Tong Y., “The Religious Composition of the World’s Migrants» καθώς και στο ίδιο, “Global migration change, 1990-2020”, Pew Research Center, https://www.pewresearch.org/religion/2024/08/19/the-religious-composition-of-the-worlds-migrants/ & https://www.pewresearch.org/religion/2024/08/19/global-migration-change-1990-2020/
3 Villa V., “Four-in-ten countries and territories worldwide had blasphemy laws in 2019”, Pew Research Center, https://www.pewresearch.org/short-reads/2022/01/25/four-in-ten-countries-and-territories-worldwide-had-blasphemy-laws-in-2019-2/
4 Pew Research Center, “A Closer Look at How Religious Restrictions Have Risen Around the World”, July 15, 2019, https://www.pewresearch.org/religion/2019/07/15/a-closer-look-at-how-religious-restrictions-have-risen-around-the-world/
5 Hellenic Ministry of Foreign Affairs (HMFA), “Religious Diplomacy”, https://www.mfa.gr/en/foreign-policy/public-diplomacy/religious-diplomacy/
6 Ι.Θ.Μάζη, «Γεωπολιτικά Ζητήματα στην Ευρυτέρα Μέση Ανατολή και την Μεσόγειο», Τόμος 1, εκδ. Λειμών, 2017, σσ 769-772
Αναλύσεις
Το απαράδεκτο γκριζάρισμα του Αιγαίου Πελάγους έχει ονοματεπώνυμο! Κώστας Σημίτης
Η Ιστορία δεν θα φερθεί καλά στον Κώστα Σημίτη. Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου.
Ο Κώστας Σημίτης έσφαλλε ΚΑΙ με τη διαφθορά, η οποία χόρευε …τσάμικο γύρω από το Μέγαρο Μαξίμου
Γράφει ο Μιχάλης Ιγνατίου, Hellas Journal – Ουάσιγκτον
Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο, που για να είμαστε αρεστοί, ειδικά στις απαξιωμένες Ελίτ που αν και τραγική μειοψηφία κυβερνούν τα κράτη, αποφεύγουμε να κάνουμε κριτική σε πολιτικά πρόσωπα που φεύγουν.
Ή ακόμα και όταν είναι εν ζωή -για να είμαστε …«πολιτικά ορθοί»- στρογγυλεύουμε τα λόγια μας. Και αυτό είναι λάθος. Είναι το νέο …είδος ελεγχόμενης δημοσιογραφίας, που παρουσιάζει στους πολίτες μία δήθεν πραγματικότητα, που υπάρχει μόνο στη φαντασία τους.
Από τα ξημερώματα της περασμένης Κυριακής, δεχθήκαμε από την συντριπτική πλειοψηφία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης καταιγισμό διθυραμβικών κειμένων για τον πρώην Πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη.
Οι υπερβολές ήταν το κοινό σημείο των δημοσιευμάτων, που στο τέλος έχασαν την όποια σημασία τους. Διότι δεν υπάρχει άνθρωπος σε όλο τον πλανήτη που να είναι αλάνθαστος. Όποιος διάβασε τα δημοσιεύματα τι κατάλαβε; Ότι ο πρώην Πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, στην πολιτική και επιστημονική του καριέρα, ήταν άψογος, λάθος κανένα.
Αυτό δεν είναι ορθό. Είμαι από αυτούς που πιστεύουν ότι η Ιστορία δεν θα του φερθεί καλά του Κώστα Σημίτη. Διότι έσφαλλε σε δύο ζητήματα, στα οποία η πλειοψηφία των ανθρώπων δίνει πολύ μεγάλη σημασία:
Το ένα θέμα είναι η διαφθορά. Το γεγονός ότι άφησε τη διαφθορά να χορεύει στο ΠΑΣΟΚ ήταν μέγα λάθος.
Το δεύτερο πρόβλημα, είναι αυτά που χαρακτηρίζουμε εθνικά θέματα και αφορούν κυρίως τις απειλές της Τουρκίας. Απέτυχε στα Ίμια και στη συνέχεια σύρθηκε στην πρωτεύουσα της Ισπανίας, στη σύνοδο του ΝΑΤΟ, όπου δέχθηκε τη «Συμφωνία της Μαδρίτης», η οποία κατά τη γνώμη μου ολοκλήρωσε αυτό που ξεκίνησε στα Ίμια και αρκετοί το χαρακτήρισαν «διπλωματικό έγκλημα».
Η διαφωνία μου έγκειται στο γεγονός ότι ένα κείμενο χάνει την αξία του όταν δεν δίνει μία συνολική εικόνα για το θέμα που πραγματεύεται. Ο ίδιος ο Κώστας Σημίτης το έφερε βαρέως ότι δεν πάταξε τη διαφθορά, η οποία χόρευε …τσάμικο γύρω από τον ίδιο. Και δεν ήταν μόνο ο Άκης ο Τσοχατζόπουλος, ο οποίος πιάστηκε λόγω της βλακείας του και μόνο.
Ο πρώην πρωθυπουργός φέρεται να έλεγε ότι «αμάρτησε» για το ΠΑΣΟΚ, όπως και τόσοι άλλοι πολιτικοί που πέρασαν από αρχηγικές θέσεις και σε άλλα κόμματα. Είναι γεγονός ότι δεν μπορεί να κατηγορηθεί πως ήταν μέλος του κλάμπ των διεφθαρμένων. Και το τονίζω για να είμαστε δίκαιοι. Δεν έκλεψε ο Σημίτης. Όμως, επέτρεψε σε υπουργούς και άλλα στελέχη της τότε κυβέρνησης να θησαυρίσουν.
Για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.) οι Έλληνες της Κύπρου πρέπει να είμαστε γενναιόδωροι σε ότι αφορά τον πρώην Πρωθυπουργό. Όταν ο Γιάννος ο Κρανιδιώτης τον ενημέρωσε για την κουβέντα που είχε με τον μακαρίτη τον Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο Σημίτης του έδωσε εντολή να προχωρήσει.
Το σχέδιο για την ένταξη 10 ευρωπαϊκών χωρών στην Ε.Ε. και όχι μόνο της Κυπριακής Δημοκρατίας, ήταν του Χόλμπρουκ, το οποίο αντιλήφθηκε αμέσως ο Κρανιδιώτης.
Θυμάμαι ότι ήμουν με τον Αποστόλη τον Ζουπανιώτη στο ξενοδοχείο Πιέρ της Νέας Υόρκης και περιμέναμε να τελειώσει η συνάντηση των δύο υφυπουργών. Ο Κρανιδιώτης μας εξήγησε το σχέδιο και επίσης θυμάμαι ότι «ξύνισα» -και το ομολογώ- λέγοντας γιατί η Κύπρος με όλους τους άλλους, γιατί όχι μόνη της;
Στην αρχή νόμισα ότι ήταν αμερικανική «συνωμοσία»! Ήταν μία λαμπρή ιδέα, ένα εξαιρετικό σχέδιο, που υλοποιήθηκε με την αποφασιστικότητα του Σημίτη. Ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει.
Κάποια στιγμή, ο εξοχότατος Γεώργιος Α. Παπανδρέου που διετέλεσε και Πρωθυπουργός της «Μητέρας Πατρίδας» πήγε να μπερδέψει τα πράγματα, με μία εκ των φοβερών και τρομερών …ιδεών, που κατεβάζει το κεφάλι του, για να ενταχθεί η Κύπρος με λυμένο το Κυπριακό, αλλά τον αποδοκίμασαν και οι Κύπριοι πολιτικοί, όπως και ο Κώστας Σημίτης.
Στα εθνικά θέματα, θεωρώ ότι απέτυχε. Τον διακατείχε ένα φοβικό σύνδρομο απέναντι στην κατοχική Τουρκία που δεν του έφυγε ποτέ. Ακόμα και στην πολιτική σύνταξη έγραφε κείμενα που ήταν παρεξηγήσιμα. Πως μπορεί να υποστηρίζει ένας πρώην Πρωθυπουργός ότι όσα χάσαμε, τα χάσαμε και πάμε παρακάτω. Στο τέλος θα χάσουμε και το …Ιόνιο.
Θεωρώ ότι δεν υποστήριξε με σθένος τον τρόπο δράσης του -προσωπικά τη θεωρώ αποτυχία, ένα βατερλό-, εκείνο το μοιραίο βράδυ στα Ίμια και στη συνέχεια τη συναίνεση του για τη Συμφωνία της Μαδρίτης.
Προσωπικά, με τον Αθανάσιο Έλλις, του δώσαμε την ευκαιρία και άπλετο χώρο στο βιβλίο για τα Ίμια, με μεσολαβητή τον καταπληκτικό Νίκο Θέμελη, αλλά στο τέλος δεν τόλμησε. Έγραψε ένα κεφάλαιο σε ένα από τα δικά του βιβλία, αλλά η κατάθεση του ήταν ελλιπής.
Δεν μπορώ να καταλάβω μέχρι σήμερα γιατί υποχώρησε μπροστά στην Μαντλίν Όλμπραϊτ, ένας πολιτικός μάλιστα που αντιμετώπιζε με δυσπιστία τους Αμερικανούς. Ήταν βέρος Ευρωπαίος, εξαιρετικά καχύποπτος για την αμερικανική εξωτερική πολιτική. Έπρεπε να πει όχι στον τότε υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ. Διότι τον παρέσυρε σε άσχημα μονοπάτια -το γκριζάρισμα στο Αιγαίο, δυστυχώς, είναι ένα γεγονός.
Και σε όποιον φίλο του Κώστα Σημίτη, που το αμφισβητεί, υποβάλω πάντα το ίδιο ερώτημα: Γιατί οι Έλληνες πολίτες δεν δικαιούνται να επισκεφθούν τα Ίμια, μία καθαρά ελληνική βραχονησίδα; Διότι συμφώνησε γι’ αυτό μία ελληνική κυβέρνηση.
Το καλύτερο μνημόσυνο για ένα πολιτικό του επιπέδου του Κώστα Σημίτη, είναι η αναφορά στα επιτεύγματα του, που είναι πάρα πολλά, αλλά και η καταγραφή των λαθών του. Ειλικρινά το λέω, δεν μπορώ να αποφασίσω ποιο είναι το χειρότερο: η διαφθορά ή η υποχώρηση στα εθνικά θέματα.
Η φράση όχι πλοία, όχι στρατοί, όχι σημαίες και όλα τα παραπάνω να μην επιστρέψουν ξανά στα Ίμια, ήταν μαχαιριά στο Αιγαίο Είναι ένα «κανονικό» αλλά εθνικά απαράδεκτο γκριζάρισμα του ελληνικού Πελάγους.
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ Ι: Κατανοώ την προσπάθεια των «ορφανών» του Γλαύκου Κληρίδη, να παρουσιάσουν τον μακαρίτη Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας ως στενό φίλο με τον Κώστα Σημίτη. Οι μαρτυρίες για τη σχέση τους είναι καταθλιπτικές, ιδιαίτερα όταν του άσκησε απαράδεκτες πιέσεις για την αγορά του ρωσικού συστήματος S-300, το οποίο η Κύπρος το πλήρωσε πανάκριβα. Ο τότε Πρωθυπουργός συντάχθηκε πλήρως με τους Αμερικανούς και εναντίον του Κληρίδη, και απαίτησε να μην πάνε οι S-300 στην Κύπρο. Διάβασα τα σχόλια των «ορφανών» του κ. Κληρίδη, Καλή η προσπάθεια τους… Δεν λέω. Αλλά τα πρακτικά της συνάντησης των Αθηνών βοούν. Ο Κληρίδης ήταν τόσο εξοργισμένος που έγινε και ασυγκράτητος. Οι παριστάμενοι τα άκουσαν όλα σε εκείνη τη συνάντηση, κατά την οποία δεν επιδείχθηκε ο αναγκαίος σεβασμός στον τότε Πρόεδρο της Κύπρου. Γι’ αυτό και η έκρηξη του και η απαίτηση του: «Μην μας ξαναπροδώσετε»…
ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ ΙΙ: Με προβληματίζει η «πενταμερής» συνάντηση για το Κυπριακό, που αναμένεται να διεξαχθεί τον Μάρτιο σε ελβετική πόλη. Ο Γ.Γ. του ΟΗΕ τείνει να την υποβιβάσει σε τετραμερή -άλλωστε για την τετραμερή είχε συζητήσει και είχε συμφωνήσει ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών. Η προσθήκη ενός κατώτερου διπλωματικού υπαλλήλου της Βρετανίας, δεν σώζει την κατάσταση. Οπότε, θεωρώ ότι ξεκινάμε με αυτογκόλ την πορεία προς τη λύση του Κυπριακού…
* Ο Μιχάλης Ιγνατίου είναι διαπιστευμένος ανταποκριτής στο Λευκό Οίκο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, και συγγραφέας. Είναι ο ιδρυτής της ιστοσελίδας Hellas Journal.
Αναλύσεις
Συμμετοχή της Κύπρου στην Περιοχή Schengen και οι ανησυχίες…
Γράφει η Φανούλα Αργυρού, Σημερινή
Διαβάσαμε τη πρόθεση της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας όπως δηλώθηκε δια του Προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη στο Συνέδριο που διοργάνωσε το Hermes Airports, δηλαδή ότι σκοπεύει η ΚΔ να γίνει μέλος της Περιοχής Schengen, και τις προετοιμασίες στο Υπουργείο Εξωτερικών…
https://cyprus-mail.com/2025/01/10/cyprus-to-join-schengen-area-by-2025-says-christodoulides
O κ. Χριστοδουλίδης τόνισε τα οφέλη που θα έχει η ΚΔ από την ιδιότητά της ως μέλος της περιοχής Schengen στο τουρισμό και σε επενδύσεις. Και ότι οι μόνες δύο χώρες της ΕΕ που δεν είναι μέλη είναι η Κύπρος και η Ιρλανδία.
Θυμίζω, όμως, ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ως χώρα νήσος, καθ΄όλη τη διάρκεια της συμμετοχής της στην ΕΕ πάντα έμεινε έξω από την περιοχή Schengen ακριβώς για τις αρνητικές συνέπειες για την κυριαρχία και ασφάλεια.
Η Συμφωνία Schengen
Τη Συμφωνία Schengen της 14ης Ιουνίου 1985 ακολούθησε η Σύμβαση Schengen (Schengen Convention) στις 19 Ιουνίου 1990. To HB χάριν στην αρνητική στάση της Πρωθυπουργού Margaret Thatcher (1979-1990) δεν άφησε τη χώρα να ακολουθήσει το Βέλγιο, τη Γερμανία, τη Γαλλία, το Λουξεμβούργο και την Ολλανδία όταν υπέγραψαν την Συμφωνία στις 14.6.1985, και τη Σύμβαση στις 19.6.1990.
https://eur-lex.europa.eu/EN/legal-content/glossary/schengen-agreement-and-convention.html
Στις 28 Νοεμβρίου 1990 η κα Θάτσερ παραιτήθηκε από Πρωθυπουργός μετά την ανταρσία των φιλο-ευρωπαίων με ηγέτη τον Michael Heseltine εναντίον της και των ευρω-σκεπτικιστών.
Στις 26 Ιουνίου 1991, η Μάργκαρετ Θάτσερ ως βουλευτής ανέπτυξε τη θέση της εναντίον της ένταξης του ΗΒ στη Schengen ως «χώρα νήσος» και εξήγησε τις ανησυχίες της για τη χώρα της στο θέμα ασφάλειας και μετανάστευσης και επομένως στη κυριαρχία της χώρας.
Είπε:
«Η ομάδα χωρών της Schengen κατόρθωσε να ελαττώσει τους ελέγχους στα σύνορά της λόγω των κοινών τους συνόρων. Αναγνωρίζουμε ότι αυτό δεν θα είναι κατορθωτό για τη Βρετανία, επειδή οι λόγοι ασφάλειας και μετανάστευσης είναι πολύ διαφορετικοί για μια χώρα νήσο. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να σμικραίνουν τα σύνορά τους… όμως δεν είναι μοντέλο για όλους. Οι πραγματικοί ευρωπαίοι είναι εκείνοι που βασίζονται στην ιστορία της Ευρώπης και τις παραδόσεις της παρά σε συνταγματικά σχέδια».
https://api.parliament.uk/historic-hansard/commons/1991/jun/26/european-community
Στις 12 Σεπτεμβρίου 2007, ο Charles Powell, ένας από τους Ιδιωτικούς Γραμματείς της Πρωθυπουργού θύμισε τι είχε πει, επίσης η κα Θάτσερ:
«Σε μια ή δύο περιοχές, επέμενε ότι η Βρετανία έπρεπε να κάνει εξαιρέσεις και να παραμείνει εκτός των διευθετήσεων που προβλεπόντουσαν, και μία, η πιο σημαντική ήταν η λεγόμενη Συμφωνία Schengen για απόσυρση συνόρων. Ήταν απολύτως σίγουρη (η Θάτσερ) ότι εμείς δεν μπορούσαμε να συμφωνήσουμε να ανοίξουν τα σύνορά μας αδιάκριτα σε οποιοδήποτε τύγχανε να μπορεί να μπει στα ευρύτερα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης».
www.margaretthatcher.org/document/111049
Στις 9 Μαρτίου 1995, στη Βουλή των Κοινοτήτων ο Βουλευτής Michael Howard QC τότε Υπ. Εσωτερικών και ο Βουλευτής Jack Straw τότε Σκυώδης Υπ. Εσωτερικών, αμφότεροι δικηγόροι, εξήγησαν τη θέση εναντίον της συμμετοχής στη Περιοχή Schengen. Σύμφωνα με τον Howard: « Το Ηνωμένο Βασίλειο δεν συμμετέχει στη Συμφωνία (Schengen) και δεν έχει πρόθεση να κάνει αίτηση για συμμετοχή, η οποία θα αντίκειται στην διαχείριση του συστήματός μας για συνοριακούς ελέγχους».
https://api.parliament.uk/historic-hansard/commons/1995/mar/09/schengen-agreement
Δυστυχώς οι βρετανικές κυβερνήσεις που ακολούθησαν ενδεικτικά έχουν καταστρατηγήσει τις υποθήκες που άφησε η μ. Μάργκαρετ Θάτσερ για το θέμα αυτό, με τα τραγικά σημερινά αποτελέσματα, με την ανεξέλεγκτη νόμιμη και παράνομη μετανάστευση των τελευταίων χρόνων. Ακόμα και δίχως το ΗΒ να συμμετέχει στη Περιοχή Schengen και από το 2020 βρίσκεται εκτός της ΕΕ. Και να προσθέσω ότι οι αποτυχίες αυτές των βρετανικών κυβερνήσεων δεν υποβαθμίζουν ποσώς τα κύρια σημεία που είχε προβάλει η μ. Θάτσερ για την ανάγκη του ΗΒ ως «χώρα νήσος» να διατηρήσει την βρετανική κυριαρχία και τον έλεγχο των συνόρων και ασφάλειας της χώρας της.
Γι΄αυτό ως συνεχιζόμενη ημικατεχόμενη «χώρα νήσος» η Κύπρος (ΚΔ) τέτοια συμμετοχή ίσως ή μάλλον πρέπει να προκαλεί ιδιαίτερες ανησυχίες…
Οι προκλήσεις για τους Χριστιανούς της Μέσης Ανατολής! Ο ρόλος της Ελλάδας και της Κύπρου
Με εξαίρεση το Ισραήλ, η Ελλάδα και η Κύπρος είναι οι μόνες Χριστιανικές χώρες σε απόσταση αναπνοής από την περιοχή...
Οιωνός πολέμου! Ρητορική Αλίγιεφ που θυμίζει Πούτιν πριν την επίθεση στην Ουκρανία
Ελληνόφωνο δελτίο ειδήσεων με την υποστήριξη της Δημόσιας Ραδιοφωνίας της Αρμενίας
Η κατάσταση στη Συρία
Χάρτης κατάστασης μέχρι τις 14 Ιανουαρίου 2025
GRİP YÜZÜNDEN LİVERA’DA OKULLAR KAPANDI – Κρούσματα γρίπης στη Ματσούκα
Böyle bir haber başlığına rastladım Epochi gazetesinin iilk sayısında. Livera, Trabzon’un Maçka ilçesinin bir köyünün adı. (Adı bugün resmi olarak...
Συμφωνία για την απελευθέρωση γυναικών ομήρων, ακολουθούμενες από γυναίκες στρατιώτες, ηλικιωμένους και βαριά άρρωστους
The Jerusalem Post Οικογένειες ομήρων συναντήθηκαν με Νετανιάχου: Μπορεί να υπογραφεί συμφωνία «μέσα σε ώρες» Σύμφωνα με τις οικογένειες, η...
-
Γενικά θέματα3 μήνες πρινΤί είναι αυτά τα μυστηριώδη φωτεινά στίγμα στον ουρανό της Κύπρου;
-
Διεθνή3 μήνες πρινΑνατριχιαστικές εικόνες με τον νεκρό ηγέτη της Χαμάς (ΦΩΤΟ)
-
Αθλητικά2 μήνες πρινΔεν πούλησε οπαδισμό! Δεν έπαιξε σε τουρκική ομάδα που θα τον απογείωνε οικονομικά – Αντώνης Φώτσης: Ο καλύτερος Έλληνας καλαθοσφαιριστής… ever
-
Αναλύσεις3 μήνες πρινΗ Αθήνα παραδίδει τη Θράκη
-
Ενδιαφέροντα1 μήνα πρινΑποκάλυψη του ηθοποιού Κωστή Σαββιδάκη! Κόπηκε ταινία στην Ελλάδα από φεστιβάλ επειδή προέβαλλε την Ορθοδοξία
-
Διεθνή2 μήνες πρινΟι Ουκρανοί ακολουθούν το… δόγμα Μπάιντεν! Χτύπησαν με ATACMS τη Ρωσία – Οδηγούμαστε σε πυρηνικό ολοκαύτωμα;
-
Πολιτική2 μήνες πρινΑρμενική Εθνική Επιτροπή Ελλάδος: Μόνον 12 Έλληνες ευρωβουλευτές υπέγραψαν την δήλωση αιτημάτων προς το Αζερμπαϊτζάν, εν όψει της COP29.
-
Αθλητικά2 μήνες πρινΠονάει η λέξη ελευθερία! Οι Τούρκοι ζητούν τιμωρία της Ανόρθωσης για πανό με μήνυμα απελευθέρωσης της Κύπρου σε ματς με τη Μπούρσασπορ