Γράφει ο Niall Ferguson, The Free Press

Δεν πρόλαβε να εκλεγεί και η γερμανική κυβέρνηση πέφτει, η γαλλική κυβέρνηση πέφτει, ο πρόεδρος της Νότιας Κορέας κηρύσσει στρατιωτικό νόμο, ο Μπασάρ αλ Άσαντ δραπετεύει από τη Συρία. Αλυσιδωτές οικονομικές αντιδράσεις. Τα bitcoins απογειώνονται, το δολάριο απογειώνεται, η Wall Street απογειώνεται, η Tesla απογειώνεται. Το ρωσικό νόμισμα αποδυναμώνεται, η Κίνα διολισθαίνει βαθύτερα στον αποπληθωρισμό και η οικονομία του Ιράν συρρικνώνεται. Η Ιστορία είναι πιο ανυπόμονη από τους αμερικανικούς θεσμούς. Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι ήδη Πρόεδρος.

“It must be nice, it must be nice», τραγουδούσε ο Lin-Manuel Miranda, «to have Washington on your side”. It must be nice to have Trump, too. Ο Πρόεδρος της Αργεντινής, Χαβιέ Μιλέι —ένας ριζοσπάστης libertarian που έχει πάρει το αλυσοπρίονο για να διαλύσει την μουχλιασμένη γραφειοκρατία του Μπουένος Άιρες—είναι ένας από τους λίγους τυχερούς ξένους ηγέτες στους οποίους χαμογελά ο Τραμπ. Το global vibe shift είναι πολύ καλό για τον Mιλέι γιατί από πολλές απόψεις, αυτός το ξεκίνησε. Πριν από ένα χρόνο, στο Νταβός, τον αντιμετώπισαν σαν ένα είδος τρελού.

Τώρα είναι στο Palm Beach Rat Pack, ακριβώς δίπλα στον Don και τον Elon. Εάν ο Μιλέι χρειαστεί περισσότερη βοήθεια από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, θα την λάβει.
Ο Καναδάς, ο πλησιέστερος γείτονας της Αμερικής, σίγουρα αισθάνθηκε την αλλαγή της ατμόσφαιρας στις 25 Νοεμβρίου, όταν ο Τραμπ απείλησε να επιβάλει δασμούς 25% τόσο στον Καναδά όσο και στο Μεξικό την πρώτη μέρα στην εξουσία, εκτός εάν τα ναρκωτικά και οι παράνομοι μετανάστες σταματήσουν να περνούν στις Ηνωμένες Πολιτείες από τα εδάφη τους. Τέσσερις μέρες αργότερα, ο Τζάστιν Τριντό βρισκόταν στο Μαρ-α-Λάγκο. Ο Καναδός πρωθυπουργός σύντομα συνειδητοποίησε ότι τον είχαν καλέσει σε «δείπνο ηλιθίων» για να τον τρολάρουν όταν ο Τραμπ του πρότεινε στο δείπνο να γίνει ο Καναδάς η 51η πολιτεία των ΗΠΑ.

Η πρόεδρος του Μεξικού Claudia Sheinbaum προσπάθησε να το παίξει σκληρή, προειδοποιώντας τον Τραμπ ότι το Μεξικό θα «απαντήσει στους δασμούς με δασμούς», σύμφωνα με τον Economist. Όταν όμως μίλησε με τον Τραμπ αμέσως φάνηκε πιο διαλλακτική. Λίγο αργότερα, ο μεξικανικός στρατός κατέσχεσε πάνω από έναν τόνο χαπιών φαιντανύλης – το μεγαλύτερο χτύπημα κατά των λαθρεμπόρων ναρκωτικών στην ιστορία της χώρας. Η συνάντηση με τον Τραμπ έφερε αμέσως αποτελέσματα.

Η αλλαγή της ατμόσφαιρας έχει ήδη επιπτώσεις και στην Ευρώπη. Εντός λίγων ημερών από τις εκλογές στις ΗΠΑ, η πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν πρότεινε η Ευρώπη να αγοράσει περισσότερο υγροποιημένο φυσικό αέριο από την Αμερική προκειμένου να αποκρούσει τους νέους δασμούς στις ευρωπαϊκές εξαγωγές στις Ηνωμένες Πολιτείες. Είναι λίγο ντροπιαστικό, τουλάχιστον, το γεγονός ότι η Ευρώπη συνεχίζει να αγοράζει φυσικό αέριο από τη Ρωσία, την οποία κατά τα άλλα αποδοκιμάζει για την εισβολή στην Ουκρανία. «Γιατί να μην το αντικαταστήσουμε με αμερικανικό LNG», ρώτησε η von der Leyen, «που είναι φθηνότερο για εμάς και μειώνει τις τιμές της ενέργειας μας;» Αυτή είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Είναι αστείο μόνο που δεν το ρώτησε ποτέ πριν, παρά μόνο μετά τις 5 Νοεμβρίου.

Εδώ είναι μια άλλη συνέπεια της παγκόσμιας αλλαγής της ατμόσφαιρας. Πριν από τις εκλογές στις ΗΠΑ, οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν ήταν σε θέση να συμφωνήσουν σε οποιαδήποτε συλλογική δράση για να αυξήσουν τις αμυντικές τους ικανότητες. Η «στρατηγική αυτονομία» ήταν ένα κενό σύνθημα. Τώρα, ξαφνικά, γίνεται σοβαρή συζήτηση για ένα ταμείο άμυνας της ΕΕ 500 δισ. ευρώ.

Εδώ υπάρχουν περισσότερα πράγματα από απλή σύμπτωση. Πριν από τέσσερα χρόνια, οι προοδευτικοί μπορούσαν να λένε στον εαυτό τους ότι η προεδρία Τραμπ ήταν μια λαϊκιστική παρέκκλιση και ότι οι ενήλικες επέστρεφαν πάλι στο δωμάτιο. Οι «ενήλικες» επανέφεραν λοιπόν μεγάλο μέρος της εξωτερικής πολιτικής του Μπαράκ Ομπάμα. Ευτυχώς που ο Μπένζαμιν Νετανιάχου δεν υποχώρησε στις ανοησίες τους.

Κάποιοι ολίγιστοι στην Ευρώπη χειροκρότησαν την Παλινόρθωση. Αλλά τώρα ο τυφώνας Τραμπ τους παρασέρνει όλους στο πέρασμα του.

Μετάφραση: Μπάμπης Γεωργίου Πετράκης