Απόψεις
Μια πρωτότυπη και ιδιαίτερα τεκμηριωμένη προσέγγιση της σχέσης μεταξύ αισθητικής δημιουργίας και διεθνών στρατηγικών
Βιβλιοκριτική για το τελευταίο βιβλίο του καθηγητή Ιωάννη Μάζη με τίτλο “Σύγχρονη Τέχνη και Γεωπολιτική”

Ο τρόπος για να κάνεις καλή προπαγάνδα είναι να μην φαίνεται, καν, ότι την κάνεις.
Richard Crossman
Γράφει ο Ευστράτιος Ζηκόπουλος
Το βιβλίο “Σύγχρονη Τέχνη και Γεωπολιτική” συνιστά μια πρωτότυπη και ιδιαίτερα τεκμηριωμένη προσέγγιση της σχέσης μεταξύ αισθητικής δημιουργίας και διεθνών στρατηγικών. Ο συγγραφέας, γνωστός για τον ορθολογισμό του και τη μαθηματική του σκέψη, καταπιάνεται με ένα ζήτημα που παραδοσιακά αντιμετωπίζεται υπό το πρίσμα της υποκειμενικότητας και του θυμικού: την Τέχνη. Ωστόσο, η οπτική του δεν εστιάζει στη φύση ή την ουσία της καλλιτεχνικής δημιουργίας, αλλά στον τρόπο με τον οποίο η Τέχνη χειραγωγείται και εργαλειοποιείται σε γεωπολιτικά συμφραζόμενα.
Με βάση τη θεωρία του περί Συστημικής Γεωπολιτικής Ανάλυσης, η οποία στηρίζεται αποκλειστικά σε μετρήσιμες, αποδείξιμες πληροφορίες, ο συγγραφέας εντάσσει την Τέχνη στον Πολιτισμικό Πυλώνα της Γεωπολιτικής, δίπλα στις Θρησκείες και την Προπαγάνδα. Το βασικό του επιχείρημα είναι ότι η σύγχρονη τέχνη, αντί να αποτελεί ανεξάρτητη έκφραση δημιουργικότητας, συχνά λειτουργεί ως εργαλείο ιδεολογικής κατεύθυνσης, κοινωνικής μηχανικής και πολιτικής επιρροής. Η μελέτη του φωτίζει περιπτώσεις στις οποίες η τέχνη χρησιμοποιήθηκε στρατηγικά για την κατασκευή αφηγημάτων, την προώθηση πολιτιστικών ηγεμονιών και την ενίσχυση συγκεκριμένων γεωπολιτικών σχεδίων.
Ιδιαίτερη σημασία έχει η μεθοδολογική αυστηρότητα του συγγραφέα. Ενσωματώνοντας δεδομένα, στατιστικές αναλύσεις και διαχρονικές συγκρίσεις, καταφέρνει να αποδομήσει τη ρομαντική εικόνα της τέχνης ως αμιγώς προσωπικής και πνευματικής έκφρασης. Παρουσιάζει περιπτώσεις όπου κρατικές οντότητες, ιδρύματα και οικονομικές ελίτ έχουν υποστηρίξει ή αναδείξει συγκεκριμένα καλλιτεχνικά ρεύματα, προκειμένου να επιτύχουν πολιτικούς ή οικονομικούς στόχους.
Μια από τις πλέον ενδιαφέρουσες πτυχές του έργου είναι το γεγονός ότι ο συγγραφέας, παρά την αυστηρά επιστημονική του προσέγγιση, δεν απορρίπτει την καλλιτεχνική δημιουργία, αλλά επιχειρεί να την εξορθολογίσει. Ως εικαστικός και ποιητής ο ίδιος, αντιλαμβάνεται τη δύναμη του θυμικού, αλλά επιλέγει να το προσεγγίσει με τα εργαλεία της ανάλυσης και της δομημένης σκέψης. Η διττή αυτή προσέγγιση προσδίδει στο βιβλίο έναν ξεχωριστό χαρακτήρα, γεφυρώνοντας το χάσμα μεταξύ επιστήμης και τέχνης.
Εν κατακλείδι, το βιβλίο «ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΤΕΧΝΗ» αποτελεί μια σημαντική συμβολή στο πεδίο της πολιτισμικής γεωπολιτικής. Προσφέρει μια τεκμηριωμένη και κριτική ματιά στη χρήση της τέχνης ως εργαλείου εξουσίας, αποφεύγοντας τόσο την υπερβολική αισθητικοποίηση όσο και τον απολυτό κυνισμό. Είναι ένα έργο που απευθύνεται όχι μόνο σε ακαδημαϊκούς των κοινωνικών και πολιτικών επιστημών, αλλά και σε καλλιτέχνες, ιστορικούς τέχνης και αναγνώστες που επιθυμούν να κατανοήσουν την αλληλεπίδραση αισθητικής και στρατηγικής σκέψης στον σύγχρονο κόσμο.
Ο Καθηγητής Ι. Μάζης επισημαίνει ότι,
«αυτό δεν σημαίνει φυσικά ότι απαξιώνουμε την εξέλιξη στην Τέχνη και στις μορφοπλαστικές της εκφάνσεις. ∆εν επιρρίπτουμε ευθύνες στην Σύγχρονη Τέχνη per se. Προτιμούμε όμως και επιλέγουμε η ποιότητα της Τέχνης και του παραγόμενου έργου Τέχνης να είναι εκείνη η οποία κάνει διάσημο των καλλιτέχνη και όχι κάποια μυστική υπηρεσία υπό το μανδύα ενός κατασκευάσματός της που στην περίπτωσή μας, είναι το Congress for Cultural Freedom/Κονγκρέσο για την Πολιτιστική Ελευθερία με «οργανωμένους συνεργάτες» (Μουσεία, Γκαλερί, Ορχήστρες, ∆ιεθνείς Εκθέσεις και… τεράστια κεφάλαια «συλλεκτών» που κρατούν 33 ημέρες (!) κατά μέσον όρο το έργο που αγόρασαν για την «συλλογή τους» πρίν το μεταπωλήσουν.»
Άλλωστε ο Επιμελητής και Συγγραφέας του παρόντος, Ι. Θ. Μάζης,
«έχει άποψη για τις Εικαστικές Τέχνες (ως σπουδαστής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών και της ζύμωσής του με τις διάφορες και διαφορετικές απόψεις των εξαίρετων ∆ασκάλων/Συναδέλφων του), χωρίς να ισχυρίζεται ότι «ορθοτομεί τον Λόγον της Αληθείας» αλλά ότι επιθυμεί να συμβάλει σε μια αναστοχαστική συζήτηση με σοβαρά ιστορικά στοιχεία για τις σημερινές εξελίξεις στον χώρο της Τέχνης.»1
1 Από τον Πρόλογο του Βιβλίου.

Απόψεις
Μελέτης Μελετόπουλος: Σαμαράς, η ἐνδεδειγμένη λύση στό σημερινό ἀδιέξοδο
Μία ἑνωτική πρωτοβουλία τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ θά ἔχει τεράστια ἀνταπόκριση, ἀπό τίς παρυφές τῆς κεντροαριστερᾶς μέχρι τήν παραδοσιακή δεξιά καί θά δώσει τήν λύση στό ἐπικίνδυνο παρατεινόμενο πολιτικό ἀδιέξοδο.

Γράφει ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος, Διδάκτωρ Οικονομικῶν καί Κοινωνικῶν Ἐπιστημῶν Πανεπιστημίου Γενεύης
Τό κενό ἐκπροσώπησης της εὐρύτερης Κεντροδεξιᾶς ἔχει ὀδηγήσει σέ μείζονα πολιτική ἀποσταθεροποίηση. Γιά πρώτη φορά στήν νέωτερη πολιτική ἱστορία τῆς χώρας, τό ἄλλοτε κυρίαρχο κόμμα τῆς ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ἔχει συρρικνωθεί σέ μεσαῖο κόμμα, ἐνῷ περίπου τὸ ἥμισυ τῶν κεντροδεξιῶν ψηφοφόρων ἔχει διαρρεύσει σέ μικρομεσαῖα κόμματα μέ πατριωτικό-δημοκρατικό πρόσημο, πού ἐπιχειροῦν νά ἐκφράσουν ἰδεολογικά τόν ἄστεγο πλέον μέσο κεντροδεξιό ψηφοφόρο ἀλλά ἀδυνατοῦν νά ὑπερβοῦν τό ὅριο κινήματος διαμαρτυρίας. Παράλληλα, μεγάλο μέρος τῶν παραδοσιακῶν ψηφοφόρων τῆς κεντροδεξιᾶς παράταξης ἀπεῖχε ἀπό τήν τελευταία ἐκλογική ἀναμέτρηση. Διότι ἡ μεγάλη μᾶζα τῶν ἄλλοτε ψηφοφόρων τῆς ΝΔ ἔχει ἀποστασιοποιηθεῖ ἀπό τήν πολυπολιτισμική-ἀντινατιβιστική-«πολιτικῶς ὀρθή»-καί στήν πραγματικότητα κεντροαριστερή κυβέρνηση Μητσοτάκη, πού στελεχώνεται σέ κρίσιμες θέσεις ἀπό πρόσωπα τοῦ κλίματος Σημίτη.
Ὁ κατακερματισμός τοῦ εὐρύτερου κεντροδεξιοῦ χώρου δέν εἶναι ἀπλῆ ὑπόθεση, διότι ὁ χῶρος αὐτός εἶναι ὁ μόνος πού παραμένει σχετικά συγκροτημένος ἐν μέσῳ γενικευμένης πολιτικῆς ἀποσύνθεσης. Εἶναι ἐξ ἄλλου, ὑπό τίς σημερινές συνθῆκες, ὁ μόνος χῶρος πού μπορεῖ νά ἀναδείξει βιώσιμη κυβερνητική λύση. Ἑπομένως, ἐπείγει ἡ ἀνασύνταξη αὐτοῦ τοῦ χώρου στίς παραδοσιακές του συντεταγμένες καί ἡ ἐπιστροφή του στό στῖγμα πού ἐκπροσωπεῖ τόν μέσο ψηφοφόρο του ἀλλά καί τήν πλειοψηφία τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας. Ὤστε νά ἐπαναπατρισθοῦν καί νά συσπειρωθοῦν οἱ μεγάλες μᾶζες τῆς Κεντροδεξιᾶς σέ ἕνα ἑνιαῖο σχῆμα. Μόνον μία ἑνιαία κεντροδεξιά μπορεῖ αὐτήν τήν στιγμή νά παράξει λύση στό ἑλληνικό πρόβλημα και στήν ἀκυβερνησία πού ἀναδύεται, μέ τήν κατάρρευση τῆς λαϊκῆς ἀποδοχῆς τοῦ παρόντος κυβερνητικοῦ σχήματος.
Τό πρόσωπο πού εἶναι σέ θέση νά ἀναλάβει αὐτό τό ἔργο ὑπάρχει καί εἶναι ὁ Ἀντώνης Σαμαρᾶς. Τόσο ἡ πολιτική του τόλμη (ἀνέτρεψε γιά λόγους ἀρχῆς τήν κυβέρνηση τοῦ μή δεξιοῦ Κ. Μητσοτάκη τό 1993 καί διεκδίκησε μέ ἐπιτυχία τήν ἡγεσία τῆς ΝΔ σέ πεῖσμα κάθε πρόβλεψης τό 2009), ὅσο καί ἡ σταθερή καί ἔμπρακτα ἀποδεδειγμένη πίστη του στίς πατριωτικές, δημοκρατικές καί ἐθνικές ἀξίες, τοῦ προσδίδουν τήν ἀξιοπιστία πού ἀπαιτεῖται ὤστε νά κατευθύνει τήν ἀποπροσανατολισμένη κεντροδεξιά στήν φυσική ἰδεολογική καί πολιτική της κοίτη. Τό γεγονός ὅτι ἔχει ἤδη διατελέσει πρωθυπουργός, καί μάλιστα σέ ἐξαιρετικά δύσκολες περιστάσεις, τοῦ προσδίδει χαρακτῆρα ἐθνικοῦ ἡγέτη χωρίς τρέχουσες πολιτικές σκοπιμότητες, μέ μόνη του μέριμνα τήν ὑστεροφημία μέσῳ τῆς προσφορᾶς στήν Πατρίδα.
Τό 1951, μετά ἀπό μία φοβερή δεκαετία πολέμων καί καταστροφῶν, ἡ ἑλληνική κοινωνία βρῆκε τήν λύση στήν συγκρότηση ἑνός ἑνιαίου καί ἰσχυροῦ σχήματος, τοῦ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ, ὑπό τήν ἡγεσία τοῦ στρατάρχη Παπάγου. Μέ τόν ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ στοιχήθηκαν ὅλες οἱ προσωπικότητες τῆς ἐποχῆς (Κανελλόπουλος, Μαρκεζίνης, Τσουδερός, Καραμανλῆς, Στεφανόπουλος, Παπαληγούρας, κλπ.), ἐνῷ τό φθαρμένο Λαϊκό κόμμα ἐξαερώθηκε. Ὁ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ κατέκτησε μέ ποσοστό 49% τήν ἐξουσία στίς ἐκλογές τοῦ 1952. Ἡ νίκη τοῦ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΥ δρομολόγησε μία δωδεκαετία θεαματικῆς ἐθνικῆς ἀνασύνταξης, οἰκονομικῆς ἀνάπτυξης καί πολιτικῆς σταθερότητας.
Σήμερα, ἡ χώρα διανύει, ψυχικά διχασμένη, μεγάλη δοκιμασία, ἐσωτερική καί ἐξωτερική. Κάθε ἐποχή ζητᾶ τίς δικιές της λύσεις, ἀλλά ἡ ἱστορία ὑποδεικνύει τήν μέθοδο. Μία ἑνωτική πρωτοβουλία τοῦ Ἀντώνη Σαμαρᾶ θά ἔχει τεράστια ἀνταπόκριση, ἀπό τίς παρυφές τῆς κεντροαριστερᾶς μέχρι τήν παραδοσιακή δεξιά καί θά δώσει τήν λύση στό ἐπικίνδυνο παρατεινόμενο πολιτικό ἀδιέξοδο.
ΠΗΓΗ: ΕΣΤΙΑ
Απόψεις
Μαρία Δελιβάνη Νεγρεπόντη στο SLpress: Μπορούν να μας σώσουν αυτοί που μας έφεραν σε αυτό το χάλι;

Γράφει η Μαρία Δελιβάνη Νεγρεπόντη
Τα άθλια συμβάντα στα Τέμπη, και οι σχετικές καθημερινές αποκαλύψεις, άρχισαν να ενθαρρύνουν συζητήσεις για “μεταπολίτευση”. Παρότι δεν έχουν, ακόμη, καταλήξει σε συγκεκριμένη μορφή, ωστόσο φαίνεται, δυστυχώς, να κινούνται γύρω από ένα πάγιο υπόδειγμα, για την Ελλάδα, αυτό της αναβίωσης σκελετών, που ανασύρονται, κατά περίπτωση, από αραχνιασμένα υπόγεια.
Στην προσπάθειά μου να μαντέψω το πόσο σκούρο θα είναι το άμεσο μέλλον αυτής της ταλαίπωρης πατρίδας, δηλαδή λίγο περισσότερο ή λίγο λιγότερο από το παρόν, μετά την Μεταπολίτευση, διερωτήθηκα αν υπάρχει άλλη χώρα στην υφήλιο, επαρκώς ή ανεπαρκώς αναπτυγμένη, που να μην έχει μοίρα στον ήλιο, ακόμη και όταν αλλάζει κυβερνητική φρουρά.
Είναι, όντως, πρωτοφανής η αδυναμία της Ελλάδας των τελευταίων κυρίως δεκαετιών, να αναδεικνύει νέους πολιτικούς, που να μην είναι απόγονοι προηγούμενων, ή και να μην έχουν φανερώσει ήδη στο παρελθόν τις εξαιρετικά επικίνδυνες για την Ελλάδα, αδυναμίες, επιπολαιότητες, ανεπάρκειες, ασύγγνωστη υποτέλεια και άλλα τινά.
Πρόκειται για την ταφόπετρα της χώρας, που της απαγορεύει να αναπνεύσει νέο και αναζωογονητικό πολιτικό αέρα, αλλά αντιθέτως κάθε φορά, που της δίνεται η ευκαιρία καλύτερων ημερών, σπανιότατα έχει άλλη λύση από του να επαναφέρει στο προσκήνιο “Μεσσίες”, που στο παρελθόν, λίγο ή περισσότερο την κατάστρεψαν.
Απόψεις
Η επίσκεψη Γεραπετρίτη στη Συρία και οι προσπάθειες του ¨”Γκολάνι” κατά κόσμον Αλ Σάραα
Η Ελλάδα οφείλει να είναι παρούσα στην Συρία

Γράφει ο Γιώργος Μενεσιάν
Τη Συρία επισκέφθηκε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης. Εκεί συναντήθηκε με τον Σύρο ομόλογό του, καθώς και με τον (αυτοανακηρυχθέντα) μεταβατικό πρόεδρο al-Sharaa (al-Jolani).
Η επίσκεψη γίνεται σε μια κρίσιμη, για την Συρία, περίοδο.
Πιο συγκεκριμένα:
1. Γίνονται εντατικές διαπραγματεύσεις για την διάλυση των ενόπλων οργανώσεων και την δημιουργία νέου συριακού τακτικού στρατού.
2. Ο al-Sharaa προσπαθεί να βρει μια πολιτική λύση για το ζήτημα των κουρδικών ενόπλων οργανώσεων και την ειρηνική ενσωμάτωση της de-facto αυτόνομης βορειοανατολικής Συρίας. Ο μεταβατικός πρόεδρος της Συρίας ζήτησε, σύμφωνα με πληροφορίες, από τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν να μην επιτεθεί στους Κούρδους της Συρίας, τουλάχιστον για την ώρα.
3. Ταυτόχρονα, το νέο καθεστώς επιδιώκει τον πλήρη έλεγχο της χώρας. Δεν είναι μόνο οι κουρδικές περιοχές. Υπάρχει ακόμη το ζήτημα των ένοπλων Δρούζων, των νότιων ενόπλων οργανώσεων (SOR), του Συριακού Ελεύθερου Στρατού (SFA) που ελέγχει την Παλμύρα, καθώς και του τουρκοκίνητου «Συριακού Εθνικού Στρατού» (SNA). Ο τελευταίος αποχώρησε κατ’ εντολή της Τουρκίας από το Αφρίν στην βορειοδυτική Συρία και το οποίο πέρασε στον έλεγχο των δυνάμεων του νέου καθεστώτος (πρώην HTS). Υπενθυμίζω ότι η περιοχή βρισκόταν υπό τουρκική κατοχή από το 2018. Μετά την κατάληψη της περιοχής, η Τουρκία και ο Συριακός Εθνικός Στρατός πραγματοποίησαν εγκλήματα εναντίον του τοπικού κουρδικού πληθυσμού.
4. Το νέο καθεστώς καλείται να αντιμετωπίσει και άλλα ζητήματα. Αναφέρω να σημαντικότερα: α) την δράση ενόπλων ομάδων που υποστηρίζουν το πρώην καθεστώς Άσαντ, β) την δραστηριότητα της Χεζμπολάχ στα σύνορα με τον Λίβανο και γ) την δράση των Ισραηλινών οι οποίοι ξεκίνησαν πάλι τους βομβαρδισμούς.
5. Τέλος, το νέο καθεστώς προσπαθεί να εξασφαλίσει τη νομιμοποίηση της διεθνούς κοινότητας.
Προσωπικό σχόλιο: ανεξάρτητα από το ποιοι βρίσκονται στην εξουσία στην Δαμασκό, η Ελλάδα οφείλει να είναι παρούσα στην Συρία, ιδίως από την στιγμή που οι βασικοί περιφερειακοί και διεθνείς παίκτες βρίσκονται σε στενές επαφές με το νέο συριακό καθεστώς.
-
Ενδιαφέροντα2 μήνες πριν
Αποκάλυψη του ηθοποιού Κωστή Σαββιδάκη! Κόπηκε ταινία στην Ελλάδα από φεστιβάλ επειδή προέβαλλε την Ορθοδοξία
-
Πολιτική1 εβδομάδα πριν
Έρχεται «τσουνάμι» αποκαλύψεων και στην Ελλάδα για USAID! Οι ΜΚΟ του Soros και οι Πρέσπες του Τσίπρα
-
Απόψεις3 εβδομάδες πριν
Διαβεβαιώνω τον κ. Μητσοτάκη ότι η κυβέρνησή του δεν έχει μέλλον
-
Πολιτική4 εβδομάδες πριν
Αποκάλυψη Στρος Καν! Με έφαγαν οι ΗΠΑ όπως και τον Καραμανλή!
-
Διεθνή3 μήνες πριν
Οι Ουκρανοί ακολουθούν το… δόγμα Μπάιντεν! Χτύπησαν με ATACMS τη Ρωσία – Οδηγούμαστε σε πυρηνικό ολοκαύτωμα;
-
Αναλύσεις2 εβδομάδες πριν
Ο Τραμπ δεν ξεχνά τί έκανε η Ελλάδα!
-
Αναλύσεις1 εβδομάδα πριν
Οδεύει προς αντικατάσταση ο Μητσοτάκης! Σπρώχνει την Ελλάδα περισσότερο προς την καταστροφή
-
Ιστορία - Πολιτισμός3 εβδομάδες πριν
Ένα ταξίδι γεύσεων από τη Μικρά Ασία στη Δράμα