Σε μακροσκελή συνέντευξη, ο Έλληνας υπουργός είπε τα «απαγορευμένα» στην Ελλάδα για να μη θιγεί το αφήγημα της «ελληνοτουρκικής προσέγγισης», με αποτέλεσμα η παρουσία του εκεί, να λαμβάνει και εσωτερική πολιτική σημασία…
Ενδιαφέρουσα, ηγετικού χαρακτήρα, εμφάνιση στο αγαπημένο τηλεοπτικό δίκτυο του προέδρου Ντ. Τραμπ, το FOX News Digital, πραγματοποίησε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας. Σε μακροσκελή συνέντευξη, ο Έλληνας υπουργός είπε τα «απαγορευμένα» στην Ελλάδα για να μη θιγεί το αφήγημα της «ελληνοτουρκικής προσέγγισης», με αποτέλεσμα η παρουσία του εκεί, να λαμβάνει και εσωτερική πολιτική σημασία…
Όπως αναφέρει στο σχετικό ρεπορτάζ το αμερικανικό δίκτυο, ο Δένδιας ανέφερε ότι η επεκτατική ρητορική αποτελεί σημαντική ανησυχία στο ΝΑΤΟ εδώ και αρκετά χρόνια εν μέσω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, αλλά, η Συμμαχία θα πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη, παρόμοιες απειλές που προέρχονται από το εσωτερικό της, ιδιαίτερα από την Τουρκία! Θα πρέπει να τονιστεί επίσης, ότι η γενικότερη κατεύθυνση του ρεπορτάζ του δικτύου, δεν είναι διόλου κολακευτική για την Τουρκία…
Όπως σχολιάζει η δημοσιογράφος Κάιτλιν ΜακΦολ, παρόλο που οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι λιγότερο εχθρικές τα τελευταία χρόνια, η επιδίωξη ελέγχου των περιφερειακών φυσικών πόρων από τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν, σε συνδυασμό με τις αμφιλεγόμενες γεωπολιτικές του επιλογές στη Μέση Ανατολή και το Αιγαίο, έχουν κατακριθεί, με αποτέλεσμα να του καταλογίζεται ότι θέλει να «ανασυστήσει» την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Σύμφωνα με όσα είπε ο Νίκος Δένδιας, «υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι στην Τουρκία που επιστρέφουν στην Οθωμανική εποχή και πιστεύουν ότι θα μπορούσαν να ανασυστήσουν την Οθωμανική Αυτοκρατορία, συμπεριλαμβανομένων τμημάτων της Ελλάδας, της Συρίας, Ιράκ, του Ιράν, του μισού Καυκάσου κ.λπ.». Πρόσθεσε δε, ότι ελπίζει αυτή η ρητορική «να είναι ονειροπόληση, αλλά δημιουργεί πολλά προβλήματα στις σχέσεις με την Ελλάδα και εντός του ΝΑΤΟ».
Στη συνέχεια, το ρεπορτάζ κάνει λόγο για «επιθετική προσέγγιση» του Ερντογάν στην αντιμετώπιση περιφερειακών εθνών, όπως το Ιράκ, η Υεμένη, η Λιβύη και το Ισραήλ, αλλά και για τις καταπιεστικές πρακτικές του στο εσωτερικό που έχουν βάλει στο στόχαστρο μη σουνιτικές κοινότητες (σιίτες, χριστιανοί), μαζί με τους δημοσιογράφους, τις γυναίκες και τους Κούρδους.
Η δημοσιογράφος τοποθετείται μάλιστα, αναφέροντας ότι «είναι ένα θέμα που όχι μόνο εμπόδισε την Τουρκία από το να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά έχει ολοένα και περισσότερες γεωπολιτικές προεκτάσεις για τις ΗΠΑ». Αναφέρει ότι «ο κύριος σύμμαχος των ΗΠΑ στη μάχη κατά του ISIS στη Συρία, οι Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), βρέθηκε στο στόχαστρο της Άγκυρας καθώς θεωρεί ότι η κουρδική δύναμη σχετίζεται με το τρομοκρατικό δίκτυο του PKK», δηλαδή το Κουρδικό Εργατικό Κόμμα.
Έμμεση προειδοποίηση
Αναφερόμενος στο θέμα αυτό, ο Έλληνας υπουργός αναφέρει, ότι η ιδεολογία πίσω από το ISIS και τη Μουσουλμανική Αδελφότητα είναι παρούσα, ζωντανή και ενεργή. Απηύθυνε δε έμμεση προειδοποίηση προς τις ΗΠΑ, υπογραμμίζοντας ότι «το χειρότερο πράγμα που μπορεί να κάνεις στη ζωή είναι να ξεχάσεις τους συμμάχους σου, να ξεχάσεις τους ανθρώπους που πολέμησαν στο πλευρό σου την ώρα της ανάγκης και να στραφείς εναντίον του ή να τους ξεχάσεις».
Μπορεί να μιλούσε για τους Κούρδους, όμως αφορούσε απόλυτα και τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Παρόλο που κάτι παρόμοιο επιχείρημα χρησιμοποιεί και η Άγκυρα, ξεχνώντας βολικά να αναφέρει τα ανταλλάγματα που αποσπούσε διαχρονικά ακόμα και με διπλωματικούς εκβιασμούς από την Ουάσινγκτον.
Στο θέμα των φερόμενων ως «στενών σχέσεων» ανάμεσα στον Τραμπ και τον Ερντογάν, ο Νίκος Δένδιας υποστήριξε ότι «δεν θα ενθαρρύνει απαραίτητα τον Ερντογάν», καθώς με την ίδια λογική θα μπορούσε να ισχύει και το ότι ο Τραμπ είναι ο μόνος που μπορεί «να ψιθυρίσει στο αυτί του Τούρκου ηγέτη» και να του υπενθυμίσει ότι «το διεθνές δίκαιο, οι διεθνείς [κανόνες] της θάλασσας. είναι τρόπος ζωής στον σύγχρονο κόσμο».
Προσθέτοντας αμέσως μετά, ότι κάνει την υπόθεση πως από τη στιγμή που η ενθάρρυνση της τουρκικής συμπεριφοράς «δεν θα είναι καθόλου καλό για το ΝΑΤΟ, δεν θα ήταν καθόλου καλό για τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής», αφού θα δημιουργήσει μεγάλο πρόβλημα στην ανατολική πτέρυγα της Συμμαχίας. Θα πρέπει να ληφθεί υπόψη, συνέχισε, «αυτό που συμβαίνει στη Μέση Ανατολή και μεταξύ Ρωσίας – Ουκρανίας».
Διακριτικές αποστάσεις
Η εμφάνιση του Νίκου Δένδια ήταν ηγετική, όπως αναφέρθηκε στην εισαγωγική παράγραφο. Οι δε αναφορές του, αποκλίνουν γενικά από τις επίσημες θέσεις της ελληνικής κυβέρνησης που είναι εξ ορισμού πιο «συγκρατημένες». Αποφεύγεται οποιαδήποτε αναφορά που θα μπορούσε να προκαλέσει ενόχληση στην Άγκυρα, θεωρώντας ότι η στάση αυτή κρατά χαμηλά τη θερμοκρασία στο Αιγαίο.
Ο υπ. Άμυνας βρέθηκε πρόσφατα στις ΗΠΑ για προσωπικούς λόγους, πραγματοποιώντας όμως παράλληλα σημαντικές επαφές. Επιστρέφοντας, καταγράφηκε η αντίδραση απέναντι στη Γαλλία για την υπόθεση των γαλλικών πυραύλων αέρος-αέρος μεγάλου βεληνεκούς, πέραν του οπτικού ορίζοντα (BVR: Beyond Visual Range) τύπου METEOR που φέρουν τα ελληνικά μαχητικά Rafale. Η Τουρκία επιθυμεί την προμήθεια 300 για να εξοπλίσει τα EF-2000 Typhoon (Eurofighter) που φέρεται διατεθειμένη να προμηθευτεί.
Όπως έχει ήδη αναφέρει το DP, το όλο σκεπτικό καταλήγει στην υποψία ότι υπάρχει στροφή πολιτικής στο επίπεδο του υπουργείου Εθνικής Άμυνας όσον αφορά τους εξοπλισμούς. Μοιάζει, να υπάρχει τάση γενικής επανεξέτασης κάποιων μη αμερικανικών εξοπλιστικών επιλογών -από τη Γαλλία και το Ισραήλ- σε μια προσπάθεια να ανοίξουν δίαυλοι συνεννόησης με τη νέα κυβέρνηση Τραμπ στις ΗΠΑ. Η χρήση των εξοπλιστικών συμβολαίων ως διπλωματικό «χαρτί» δεν είναι κάτι καινούργιο στην Ελλάδα, αν δεν αποτελεί μάλιστα και τον κανόνα.
Η εσωτερική πολιτική διάσταση
Το μέγα ερώτημα που πλανάται πλέον, είναι εάν η όλη προαναφερθείσα προβληματική, καταλήγει να αφορά και το εσωτερικό πολιτικό επίπεδο. Πολιτικοί αναλυτές διερευνούν το ενδεχόμενο να συνδέεται με τις αρχηγικές φιλοδοξίες του ΥΕΘΑ. Αυτό συνδυάζεται τόσο με την προβληματική απήχηση της κυβέρνησης στην κοινωνία το τελευταίο διάστημα και μάλιστα με καθοδικές τάσεις, όσο και με τα σενάρια που αφορούν την επόμενη ημέρα στο εσωτερικό της Νέας Δημοκρατίας.
Ένα σενάριο που διακινείται είναι η «εθελούσια έξοδος» Μητσοτάκη από την ηγεσία και την πρωθυπουργία και η παράδοση της κυβέρνησης και του κόμματος σε κάποιο προβεβλημένο στέλεχος, ικανό να ηγηθεί σε μια μεταβατική περίοδο. Στη συνέχεια, εάν το αποφασίσουν τα όργανα του κόμματος, να παραμείνει στην ηγεσία και να οδηγήσει το κόμμα στις εκλογές.
Υπάρχει όμως και η εναλλακτική ανάγνωση, πάντα σύμφωνα με τις ίδιες εκτιμήσεις. Αυτό περιγράφεται ως ενδεχόμενη προετοιμασία «ηρωικής εξόδου» του Νίκου Δένδια από την κυβέρνηση. Το συσχετίσουν δε με τη φημολογία ενδεχόμενης επιθυμίας Μητσοτάκη για αντικατάσταση της ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ σε επερχόμενο ανασχηματισμό.
Ήδη, πρόσωπα με εκπεφρασμένη επιθυμία να καταλάβουν τον θώκο από το παρελθόν, «κινούνται ζωηρά» στον ευρύτερο χώρο της άμυνας. Σε αυτή την περίπτωση, η στάση του Δένδια θα μπορούσε να ερμηνευθεί ως όρθωση τείχους αποτροπής απέναντι στο Μέγαρο Μαξίμου, διά της δημιουργίας συνθηκών διασφαλισμένης αύξησης του πολιτικού κόστους σε περίπτωση απομάκρυνσής του. Ο συνδυασμός των δυο σεναρίων δίνουν την εικόνα ότι η συνύπαρξη πρωθυπουργού και ΥΕΘΑ στην κυβέρνηση είναι από προβληματική έως αδύνατη, Όλες οι ενδείξεις συντείνουν στο ότι η συνέχεια θα είναι συναρπαστική…
Είναι ο άγνωστος Χ, αλλά φυσικό πρόσωπο που βοηθάει στην παραγωγή ειδήσεων στο Geopolitico.gr, αλλά και τη δημιουργία βίντεο στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη. Πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινο αλγόριθμο λόγω του όγκου των δεδομένων και πληροφοριών που αφομοιώνει καθημερινώς. Είναι καταδρομέας με ειδικότητα Χειριστή Ασυρμάτων Μέσων.
Περί τις αρχές Οκτωβρίου θα αρχίσει η εθελοντική κατάταξη γυναικών στην Εθνική Φρουρά. Αυτό ανέφερε σε δηλώσεις του ο Υπουργός Άμυνας με το πέρας του Υπουργικού της Τετάρτης. Στο Υπουργικό λήφθηκε και επίσημα η απόφαση για την εθελοντική στράτευση, μετά την εξαγγελία που έκανε ο Πρόεδρος τον περασμένο Σεπτέμβριο.
«Είναι μια απόφαση με πολλές διαστάσεις. Ενισχύει από τη μια και το αξιόμαχο της Εθνικής Φρουράς και την ίδια στιγμή οι γυναίκες αποκτούν ένα δικαίωμα, το ίδιο δικαίωμα συνεισφοράς στη στρατιωτική θητεία, προάγοντας και την αντίληψη ότι η ευθύνη για την ασφάλεια της χώρας μας είναι συλλογική», είπε ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης.
Σκέψεις για δυο σειρές
Όπως ανέφερε ο Βασίλης Πάλμας, «η εθελοντική στράτευση είναι ένα σημαντικό βήμα για την ενίσχυση της άμυνας της ΚΔ και παράλληλα αναγνωρίζει το δικαίωμα των γυναικών να συνεισφέρουν ισότιμα στην προσφορά στην πατρίδα».
Η πρώτη κατάταξη θα γίνει αρχές Οκτωβρίου του 2025. «Έχουμε ένα προβληματισμό κατά πόσο θα κάνουμε δυο κατατάξεις, μια τον Μάιο για τις μεγαλύτερες κοπέλες και μια Οκτώβριο για αυτές που θα αποφοιτήσουν», σημείωσε.
Τι αποκαλύπτει στο Zougla.gr και στον δημοσιογράφο Χρήστο Μαζάνη ο Διευθυντής της Γεωγραφικής Υπηρεσίας Στρατού, Συνταγματάρχης Γεωγραφικού, Δημήτρης Λοΐσιος.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης εξηγεί τους λόγους που η συγκεκριμένη υπηρεσία κλήθηκε να συνδράμει στο νησί αυτή τη χρονική στιγμή, ενώ δίνει και συγκεκριμένες απαντήσεις για τα συμπεράσματα τα οποία αναμένεται να διεξαχθούν από τις μετρήσεις τους.
Στη Σύνοδο Κορυφής που έχει προγραμματιστεί για τις 3 Φεβρουαρίου, το ΝΑΤΟ, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ηνωμένο Βασίλειο θα συζητήσουν το σχέδιο για στρατιωτικοποίηση της Ευρώπης. Θα συντάξουν μια Λευκή Βίβλο για την Άμυνα με τη στρατιωτική στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία θα καθοδηγεί τόσο την Κομισιόν όσο και τις διπλωματικές υπηρεσίες των 27 χωρών που απαρτίζουν την Ένωση.
The Rheinmetall logo is seen above the turret of a Boxer vehicle at the 25th International Defence Industry Exhibition on 8 September, 2017. Photographer: Getty Images/NurPhoto
Ο Πρόεδρος της ΕΕ, ο Πορτογάλος Αντόνιο Κόστα, απέστειλε πρόσκληση στη συνάντηση στην οποία ζητά από τα κράτη μέλη «να συνεργαστούν στενότερα σε στρατιωτικά ζητήματα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης» [1], δηλαδή να μεταφέρουν ένα ουσιαστικό στοιχείο εθνικής κυριαρχίας στην ευρωπαϊκή γραφειοκρατία, διότι οι 27 χώρες δεν είναι ικανές, από μόνες τους, να φτάσουν στο επίπεδο των επενδύσεων που απαιτούνται για την εφαρμογή νέων στρατιωτικών τεχνολογιών.
Τα επόμενα δύο χρόνια, ο προϋπολογισμός της ΕΕ θα διαθέσει 1,5 δις ευρώ για τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας της τεχνολογικής και βιομηχανικής βάσης της ευρωπαϊκής στρατιωτικής βιομηχανίας, ώστε να μπορέσει να ανταποκριθεί στις νέες εξελίξεις που έφερε στο φως ο πόλεμος στην Ουκρανία.
Ωστόσο, ο επανεξοπλισμός έχει αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα, διότι, ακόμη και με τα κονδύλια που διατίθενται για την άμυνα, το ευρωπαϊκό στρατιωτικό-βιομηχανικό πλέγμα χρειάζεται διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Απλώς, η ΕΕ δεν είναι προετοιμασμένη για έναν μεγάλο πόλεμο.
Η υλοποίηση αυτών των σχεδίων θα είναι δυνατή μόνο με την επανέναρξη της παραγωγής όπλων και στρατιωτικού εξοπλισμού στην Ευρώπη. Οι προετοιμασίες έχουν ήδη ξεκινήσει. Πρώτον, πολλά ευρωπαϊκά στρατιωτικά εργοστάσια πρέπει να εκσυγχρονιστούν. Δεύτερον, η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως ένωση διαφορετικών χωρών, δεν έχει κοινά εργαλεία για την αγορά όπλων. Κάθε χώρα έχει τον δικό της στρατό, χωρίς να λαμβάνει υπόψη τα αμυντικά σχέδια του ΝΑΤΟ. Τέτοια εργαλεία πρέπει να δημιουργηθούν από την αρχή τώρα, ενισχύοντας τον ρόλο της ευρωπαϊκής στρατιωτικής βιομηχανίας.
Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, προτείνει τη δημιουργία ενός είδους στρατιωτικού καταναλωτικού συνεταιρισμού. Μέχρι το 2030, στόχος είναι η από κοινού αγορά του 40% του στρατιωτικού εξοπλισμού και του 50% του γενικότερου εξοπλισμού, μέσα από την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η στρατιωτική παραγωγή που θέλουν να αναπτύξουν οι ηγέτες των Βρυξελλών στην Ευρώπη απαιτεί μια τόσο ριζική μεταρρύθμιση, που ίσως θα ήταν ευκολότερο να χτιστεί από την αρχή.
Πρώτον, η ενιαία αγορά που δημιούργησε η Ευρωπαϊκή Ένωση μόλις πολύ πρόσφατα περιέλαβε την αμυντική βιομηχανία. Οι ευρωπαϊκές αμυντικές εταιρείες είναι ως επί το πλείστον εθνικές, με λίγες εξαιρέσεις όπως η Airbus και η MBDA (Matra BAE Dynamics Aerospatiale).
Το αεροσκάφος Eurofighter Typhoon είναι ένα σπάνιο παράδειγμα ευρωπαϊκής αμυντικής συνεργασίας. Τρία μαχητικά όμως παράγονται ταυτόχρονα: το Rafale της γαλλικής εταιρείας Dassault, το πανευρωπαϊκό Eurofighter Typhoon και το Gripen της σουηδικής εταιρείας Saab. Αντί να δημιουργήσουν ένα ενιαίο άρμα μάχης, οι ευρωπαϊκές χώρες παράγουν το γαλλικό τανκ Leclerc, το ιταλικό C1 Ariete, το πολωνικό PT-91 Twardy, το βρετανικό Challenger και το γερμανικό Leopard [2].
Πολλά από τα 27 κράτη μέλη αγοράζουν έτοιμο εξοπλισμό από προμηθευτές εκτός Ευρώπης. Ο πολωνικός στρατός αγόρασε πρόσφατα αμερικανικά τανκς Abrams και νοτιοκορεατικά K2. Οι περισσότερες στρατιωτικές αγορές στην Ευρώπη γίνονται εκτός της ηπείρου. Από το 2022, το 75% των στρατιωτικών αγορών θα προέρχεται από μη ευρωπαϊκές εταιρείες και το 68% από αμερικανικές εταιρείες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να αυξήσει το μερίδιο των δημοσίων συμβάσεων για ευρωπαϊκά όπλα, τουλάχιστον κατά το ήμισυ. Το πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής προτείνει την αύξηση αυτού του ποσοστού στο 60% έως το 2035.
ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΠΥΡΟΒΟΛΙΚΟΥ
Για αιώνες, το πυροβολικό ήταν ο βασιλιάς των μαχών και αυτό ισχύει και σήμερα. Στον ουκρανικό πόλεμο, τα πυρά πυροβολικού ήταν υπεύθυνα για το 80% περίπου των απωλειών και στις δύο πλευρές [3].
Αλλά στις ευρωπαϊκές χώρες, το πυροβολικό διακρίνεται για την απουσία του. Τον Μάρτιο του 2023, οι FinancialTimes ανέφεραν ότι τους έλειπαν εκρηκτικά και ότι είχαν περιορισμένες προμήθειες πυρίτιδας, TNT και νιτροκυτταρίνης [4]. «Το κύριο πρόβλημα είναι ότι η ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία δεν είναι ικανή να παράγει όπλα σε μεγάλη κλίμακα», δήλωσε Γερμανός αξιωματούχος στην εφημερίδα.
Πέρυσι, η γερμανική εταιρεία όπλων Rheinmetall ξεκίνησε την κατασκευή ενός εργοστασίου στην Κάτω Σαξονία για την παραγωγή βλημάτων πυροβολικού, εκρηκτικών και εξαρτημάτων πυραύλων και αναμένεται να παράγει 200.000 βλήματα πυροβολικού ετησίως και έως 1.900 τόνους εκρηκτικών εξογόνου RDX και πιθανώς άλλα εξαρτήματα για πυρηνικά κεφαλές [5].
Επιπλέον, σχεδιάζει να δημιουργήσει κινητήρες πυραύλων και κεφαλές που θα χρειαστούν για το έργο του γερμανικού πυραυλικού πυροβολικού. Συνολικά, θέλουν να παράγουν έως και 700.000 οβίδες πυροβολικού ετησίως επειδή τα οπλοστάσια της Bundeswehr είναι άδεια [6].
Η Rheinmetall είναι η μόνη αμυντική εταιρεία στην Ευρωπαϊκή Ένωση που στοχεύει στην παραγωγή πυρομαχικών πυροβολικού όλων των τύπων σε μεγάλη κλίμακα. Ο χρόνος τελειώνει για τους Ευρωπαίους. Όμως η αύξηση της παραγωγής οβίδων που σχεδιάζουν οι Γερμανοί δεν θα τους επιτρέψει να πλησιάσουν τα επίπεδα της Ρωσίας ούτε σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.
ΟΙ ΔΑΠΑΝΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΣΤΡΑΤΕΥΜΑΤΑ ΤΩΝ ΗΠΑ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ
Ο Ντόναλντ Τραμπ είναι αποφασισμένος να πιέσει αμυντικά, ακόμα περισσότερο, την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν του αρκεί το γεγονός ότι οι ευρωπαϊκές χώρες ξοδεύουν το 5% των δημοσίων προϋπολογισμών τους σε όπλα που κατασκευάζονται στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Το τελευταίο του σχέδιο είναι να χρεώσει το κόστος συντήρησης της αμερικανικής στρατιωτικής δύναμης στην Ευρώπη, στους Ευρωπαίους.
Για να μειώσει το κόστος, ο Τραμπ θέλει να μειώσει τη στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην Ευρώπη κατά 20%, ή 80.000 άνδρες. Ταυτόχρονα, θέλει να απαιτήσει από τις ευρωπαϊκές χώρες να πληρώσουν για να διατηρήσουν τα εναπομείναντα αμερικανικά στρατεύματα.
Το ιταλικό πρακτορείο ειδήσεων ANSA αναφέρει ότι μέχρι στιγμής οι συνομιλίες για το θέμα αυτό βρίσκονται σε πρώιμο στάδιο και ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ, προσπαθεί να καθορίσει το ποσό που θα πρέπει να καταβάλουν οι Βρυξέλλες.
Τα αμερικανικά στρατεύματά που βρίσκονται στη Γηραιά Ήπειρο για να αποτρέψουν τη Ρωσία και να εγγυηθούν την ασφάλεια των Ευρωπαίων, πρέπει να πληρώνονται από αυτούς. «Είναι πολύ νωρίς για να πούμε πόσο θα είναι ο λογαριασμός, η συζήτηση μόλις αρχίζει», ανέφερε το ιταλικό πρακτορείο.
Ο Τραμπ εξορθολογίζει τις δαπάνες όχι μόνο στην Ευρώπη, αλλά και της Ηνωμένες Πολιτείες. Ο αμυντικός προϋπολογισμός των ΗΠΑ θα πρέπει να στραφεί σε νέες προτεραιότητες και να είναι περισσότερο αποδοτικός. Μέσα από αυτή την οπτική, η στρατιωτική παρουσία των ΗΠΑ στην Ευρώπη, η οποία καλύπτει την αδυναμία ή την απροθυμία των Ευρωπαίων να αναλάβουν τα βάρη της ευρωπαϊκής άμυνας, πρέπει να πληρώνεται από τους ίδιους. Δεν θα υπάρχει πλέον το στοιχείο της αλληλεγγύης μέσα της κόλπους της Δύσης, αλλά η λογική της συναλλαγής.