Από ιμάμης σε μαθητής του Ιησού, σε ένα ταξίδι πίστης, δίωξης και ανθεκτικότητας. Αυτή είναι η εξαιρετική μαρτυρία του Πέτρου Παύλου (Peter Paul), το χριστιανικό όνομα αυτού του προσώπου που συνάντησε το AsiaNews σε τοποθεσία στο Πακιστάν που δεν διευκρινίζουμε για προφανείς λόγους ασφαλείας. “Γεννήθηκα το 1968 σε μια πολύ φτωχή γειτονιά και ανήκω σε μια πεπιεσμένη σουνιτική οικογένεια. Το 2000 έγινα Qari Imam και στη συνέχεια διορίστηκα Imam Masjid: Με έστειλαν σε διάφορες πόλεις της χώρας για να εκπληρώσω την υπηρεσία μου. Μέχρι το 2003, όταν αμφισβήτησα για πρώτη φορά τις γνώσεις και την πίστη μου”.

«Ήταν η εβδομάδα του Eid-ul-Adha», συνεχίζει την αφήγηση του, «και διάβαζα την ιστορία της θυσίας. Υπήρχαν ο Αβραάμ και ο Ισμαήλ (στο Κοράνι το επεισόδιο αναφέρεται στον Ισμαήλ και όχι στον Ισαάκ), ο Αβραάμ είχε τα μάτια του κλειστά, έκοψε τον λαιμό του Ισμαήλ αλλά όταν άνοιξε τα μάτια του θυσιάστηκε ένα αρνί και όχι ο Ισμαήλ. Σκέφτηκα: από πού προήλθε αυτό το αρνί; Αυτό το αρνί είναι μεγαλύτερο από τον Ισμαήλ που θυσίασε τη ζωή του για αυτόν. Η αναζήτησή μου για απαντήσεις με οδήγησε στο Ευαγγέλιο (που μου δόθηκε τότε από έναν φίλο), όπου συνάντησα τα λόγια του ευαγγελιστή Ιωάννη «Διότι τόσο αγάπησε ο Θεός τον κόσμο, ώστε έδωσε τον μονογενή του Υιό» (Ιωάν. 3:16) και «Ιδού ο Αμνός του Θεού, που παίρνει τις αμαρτίες του κόσμου» (Ιω. 1:29). Έτσι, κρυφά, αγκάλιασα τον Ιησού ως Σωτήρα μου. Άρχισα να διαβάζω τη Βίβλο με έντονο ενδιαφέρον και αφιέρωσα τον περισσότερο χρόνο μου σε αυτό το διάβασμα. Και άρχισα να προσεύχομαι μόνο στον Ιησού».

Μια μέρα το 2005, ξαφνικά έμαθαν και άλλοι για τη νέα του πίστη. “Ήμουν ιμάμης σε ένα τζαμί στο Κασμίρ. Ακολούθησα δύο διαφορετικές θρησκείες στην καρδιά μου και ζήτησα από τον Θεό να μου δείξει τον σωστό δρόμο προς τη σωτηρία. Ένα βράδυ, σε όνειρο, άκουσα μια φωνή: “Είμαι η οδός, η αλήθεια και η ζωή” και μου δόθηκε το σύμβολο ενός σταυρού. Ακούγοντας με, ένας από τους μαθητές μου από το τζαμί κούνησε τον ώμο μου έντονα και με ρώτησε, “Τι κάνεις, δάσκαλε;” Του απάντησα: «Εγώ απαγγέλλω το Αδάν», όμως, λέτε κάτι διαφορετικό Έχω τα σημάδια από εκείνα τα τραύματα στο πρόσωπό μου.

«Στη φυλακή», συνέχισε την ιστορία του ο ιμάμης, έγινε Χριστιανός. «Βίωσα ένα άλλο θαύμα στη ζωή μου: ένιωσα τόσο δυνατός μέσα μου. Ήμουν σταθερός στην πίστη μου στον Χριστό. Την πρώτη μέρα στη φυλακή μου έδωσαν φαγητό στη φυλακή, αλλά το αρνήθηκα. Την ίδια μέρα ένας άνθρωπος από τη φυλακή ήρθε σε μένα και ρώτησε το όνομά μου. Του είπα ότι με λένε Πέτρο Παύλο.  Υπήρχαν και επικίνδυνοι κρατούμενοι στον στρατώνα μου, αλλά δεν φοβόμουν κανέναν γιατί ο Ιησούς ήταν πάντα μαζί μου».

“Μετά από ένα χρόνο, ήταν η σύζυγός μου που προσέφυγε στον δικαστή, ισχυριζόμενη την αθωότητά μου. Ο ενάγων δεν εμφανίστηκε και τελικά, το 2006, ο δικαστής με απελευθέρωσε από τη φυλακή. Μετά την αθώωση, η γυναίκα μου και τα έξι παιδιά μου δέχτηκαν επίσης τον Χριστό: δεν έχουν βαφτιστεί ακόμη, αλλά κάνουν χριστιανική ζωή. Οι χριστιανοί φοβούνται να βαφτίσουν τους πρώην μουσουλμάνους. Το χωριό μας, οι γονείς, οι φίλοι και οι συγγενείς μας έγιναν όλοι εχθροί εναντίον μας».

«Πήγα σε πολλά χριστιανικά χωριά και γειτονιές για να ζητήσω βοήθεια, φαγητό και στέγαση», θυμάται ο Πέτρος, «αλλά αρνήθηκαν να μας βοηθήσουν επειδή φοβήθηκαν ότι οι μουσουλμάνοι θα τους επιτεθούν επειδή μας έδωσαν καταφύγιο. Δεν μπορώ να ξεχάσω μια κρύα νύχτα του Δεκέμβρη εκείνη την εποχή: όλοι μας, η γυναίκα μου και τα έξι μικρά παιδιά μου, έπρεπε να μείνουμε έξω στο κρύο μια πολύ κρύα νύχτα. Δεν είχαμε επαρκή ρούχα για το χειμώνα: τα παιδιά μου αρρώστησαν από την πείνα και το κρύο. Ήμασταν σαν ζητιάνοι. Όμως μείναμε σταθεροί στην πίστη μας, ξέραμε ότι ο Ιησούς θα μας βοηθούσε. Έφτασα λοιπόν σε αυτή τη συνοικία όπου μας έδωσαν ένα μικρό σπίτι σε μια παραγκούπολη (χωριό). Ζούμε ακόμα εδώ».

Ο Πέτρος ζει ουσιαστικά σε αδιανόητες συνθήκες, σε έναν χώρο που προορίζεται για τα ζώα, τα οποία φροντίζει με αντάλλαγμα αυτό το καταφύγιο. Σε αυτό το χωριό άλλοι νομίζουν ότι είναι μουσουλμάνοι. Ο μεγαλύτερος φόβος της είναι για τις τρεις κόρες του, οι οποίες μεγαλώνουν ευάλωτες σε αναγκαστικές μετατροπές ή άλλες καταχρήσεις. «Το μόνο που θέλω είναι να περπατήσουν με τον Ιησού και να μεταφέρουν το μήνυμά του σε άλλους», λέει.

Ο Πέτρος πηγαίνει με το ποδήλατο σε άλλα χωριά μακριά από την πόλη του και κηρύττει το Ευαγγέλιο του Χριστού. Οι χριστιανικές οικογένειες του δίνουν λίγο φαγητό και ένα μικρό χρηματικό ποσό ως ευχαριστία. Μιλάει για άλλες μουσουλμανικές οικογένειες που έχουν ασπαστεί κρυφά τον Χριστό, αλλά δεν μπορούν να το πουν δημόσια. Το 2020 δέχθηκε επίσης επίθεση από μια ομάδα μουσουλμάνων που ανακάλυψαν μια Βίβλο και ένα χριστιανικό βιβλίο προσευχής στα Ουρντού στην τσάντα του. Όμως έμεινε σταθερός στην πίστη του. «Αγαπώ τον Ιησού, πιστεύω ότι η σωτηρία είναι μόνο μέσω Αυτού».

Τώρα θα ήθελε να αλλάξει η ταυτότητά του για να αντικατοπτρίζει τη χριστιανική του ταυτότητα, να εξασφαλίσει ένα ασφαλές μέρος για να ζήσει και επίσης να εγγυηθεί στα παιδιά του εκπαίδευση και ελευθερία λατρείας. Ο Joseph Janssen, ακτιβιστής για τα δικαιώματα των μειονοτήτων της Jubilee Campaign, εργάζεται για να παράσχει υποστήριξη. «Το Σύνταγμα του Πακιστάν εγγυάται την ελευθερία της θρησκείας», λέει ο Janssen στο AsiaNews, «αλλά η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Το κυβερνητικό τμήμα NADRA (Εθνική Αρχή Βάσης Δεδομένων και Εγγραφής) εφαρμόζει μια επίσημη πολιτική που αρνείται στους Μουσουλμάνους τη δυνατότητα να αλλάξουν το θρησκευτικό τους καθεστώς. Έξω από κάθε γραφείο NADRA, υπάρχει μια πινακίδα με κανόνες που διασφαλίζουν ότι ένας μουσουλμάνος δεν μπορεί ποτέ να εγκαταλείψει το Ισλάμ. Αυτή η πολιτική έρχεται σε άμεση αντίθεση με την ουσία της θρησκευτικής ελευθερίας και των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων».

«Αν και το Πακιστάν δεν ποινικοποιεί επίσημα την εγκατάλειψη του Ισλάμ, οι αποστάτες διατρέχουν σοβαρούς κινδύνους», προσθέτει ο Jannsen. “Υποβάλλονται σε εξοστρακισμό, απειλές, βία και δολοφονίες τιμής. Επιπλέον, οι νόμοι περί βλασφημίας, που προβλέπουν τη θανατική ποινή, χρησιμοποιούνται ως όπλο εναντίον όσων εγκαταλείπουν ανοιχτά το Ισλάμ. Η θρησκευτική ελευθερία είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Είναι καιρός να πάρουμε θέση για όσους αναγκάζονται να ασκούν την πίστη τους κρυφά.

ΠΗΓΗ: Asia News