ΑΙΦΝΗΣ μπήκε στο δημοσιογραφικό λεξιλόγιο ένας τίτλος, σχεδόν άγνωστος μέχρι προχθές, εκ τριών λέξεων: «Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός» λέγεται. Κατά κύριον λόγο αφορά το απειλούμενο από την Τουρκία αρχιπέλαγός μας, το Αιγαίον και τα νησιά μας. Πανάρχαια ελληνική θάλασσα – κοιτίδα. Λαβούσα τ’ όνομα του μυθικού βασιλιά των αρχαίων Αθηναίων, του ατυχήσαντος Αιγέως. Πατρός του Θησέως. Όστις λησμόνησε μοιραίως την πατρική εντολή ν’ αντικαταστήσει τα μαύρα με λευκά πανιά του καραβιού με το οποίο θα επέστρεφε στο Σούνιο, αν κατάφερνε να επιζήσει, εξολοθρευτής του ανθρωποφάγου Μινώταυρου στον δαιδαλώδη Λαβύρινθο της Κνωσού. Βλέποντας μαύρα τα πανιά, απελπισμένος ο Αιγεύς κατακρημνίστηκε στο πέλαγος, δίδοντάς του τ’ όνομα. Τώρα, Μεγάλη Τετάρτη, 16/4/2025, ανακοινώθηκε ότι τον εν λόγω Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό τον ετοίμασε, ως αποκλειστικά και κυριαρχικά αρμόδια «ταξιθέτρια», η κυβέρνηση του ελλα-δικού μας κράτους. Με λεπτομερώς κατηρτισμένους τους απαραίτητους χάρτες του, και τον κατέθεσε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

– Χαρές και ικανοποίηση έχουν ήδη εκφραστεί επειδή – «επιτέλους», όπως λένε πολλοί – πρώτη φορά η Αθήνα επισημότατα πλέον στην Ε.Ε., προσδιορίζει σαφώς ότι: Αρνείται να απεμπολήσει όλα όσα στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο ελληνικά δικαιώματα, θεμελιωμένα επί του ισχύοντος διεθνούς δικαίου, επιμόνως αμφισβητεί και αδιστάκτως επιβουλεύται επί δεκαετίες, με διαρκείς μάλιστα πολεμικές απειλές ερντογανικού στυλ «θα ’ρθούμε ξαφνικά ένα βράδυ», η επεκτατικά εκτραχυνόμενη τουρκική βουλιμία.

– Κλαυσίγελος είναι μια άλλη έκφραση, η οποία φάνηκε ωσαύτως. Εξαιτίας του γεγονότος ότι, αυτό το ευχάριστο «επιτέλους», το παρήγαγε ο φόβος επιβολής τιμωρητικού… προστίμου από την ΕΕ. Λόγω της επί τετραετίαν υπερημερίας και καθυστέρησης της Ελλάδος να εκπληρώσει αυτήν την ευρωενωσιακή της υποχρέωση. Αργοπορία, την οποία, ουκ ολίγοι είχαν μεθερμηνεύσει ως εκ φόβου ατολμία των Αθηνών μην… θυμωθεί η Άγκυρα! Προσθέτουν, επί τούτου συμπαρομαρτούσα, και την αναβολή «εν ευθέτω χρόνω» των εργασιών πόντισης του καλωδίου ηλεκτρικής διασύνδεσης Ισραήλ – Κύπρου – Ελλάδος. Έναντι της οποίας… αγριεύει και πάλιν εντός Αιγαίου, μεταξύ των ελλα-δικών μας νήσων Κάσου και Καρπάθου, η… Τουρκία!
ΓΕΓΟΝΟΣ είναι ότι η «εν ευθέτω χρόνω» αναβολή δεν μαθεύτηκε αν συνδέεται με το χρονικό διάστημα που χρειάζονται οι διπλωματικές δεξιότητες Ελλάδος και Κύπρου προκειμένου να επιτύχουn την κινητοποίηση των μηχανισμών τής ΕΕ προς άσκηση αποδοτικών πιέσεων επί της Τουρκίας, αφού και το εν λόγω καλώδιο ενδιαφέρει όχι μόνο τις επί το έργον συμπράττουσες Γαλλία και Ιταλία, αλλά και την ίδια την ΕΕ. Εντός της τρέχουσας μάλιστα συγκυρίας όπου η Άγκυρα δείχνει πως αναθερμαίνει τις προσδοκίες της για τις ευρω-τουρκικές σχέσεις, τρέφοντας ελπίδες ότι τα «φοβικά σύνδρομα» που από χρόνια η ίδια συντηρεί, με τον Αττίλα και το Casus Belli, σε Αθήνα και Λευκωσία, θα της εξασφαλίζουν το ανεμπόδιστο…

– Κάποιοι από τους πιο αισιόδοξους σχολιαστές μας θεώρησαν ως ευγλώττως σημαδιακό το γεγονός ότι, η περί του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού ανακοίνωση έγινε την Τετάρτη, 16η Απριλίου ε.έ., μετά την συνεδρίαση του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας (ΚΥΣΕΑ), όπου εγκρίθηκε ο Προγραμματισμός Αμυντικών Εξοπλισμών των Ενόπλων Δυνάμεων για τα έτη 2025-2036. Ο δε αρμόδιος Υπ.Εθ.Αμ. έκρινε ταυτόχρονα χρήσιμο να υπενθυμίσει δημοσίως και την τέταρτη κατά σειράν σχεδιαζόμενη να κατασκευαστεί καινούργια φρεγάτα γαλλικού τύπου Μπελαρά.

– Υπενθυμίζεται ότι ώς τα τέλη του 2025 αναμένεται να παραληφθεί από το ελλα-δικό μας Πολεμικό Ναυτικό η πρώτη από τις φρεγάτες Μπελαρά, η F-601. Φέρουσα ήδη τ’ όνομα του «κυπριακότερου» των αρχαίων επιφανέστερων ναυμάχων, του Κίμωνος, που απεβίωσε καθώς «και νεκρός ενίκα» επί της τριήρους στο Κίτιον το 450 π.Χρ., έχοντας καταναυμαχήσει επιτυχώς τον στόλο Περσών και Φοινίκων επιβουλευομένων την Κύπρο.

– Από τα γαλλικά ναυπηγεία Λοριάν, μετά την «Κίμων» ετοιμάζονται ήδη και οι φρεγάτες «Νέαρχος» και «Φορμίων» για να λάβει κατόπιν σειρά και η 4η με τ’ όνομα του θριαμβευτή της Ναυμαχίας της Σαλαμίνας του 480 π.Χρ. «Θεμιστοκλής».

ΠΡΑΓΜΑΤΙ, η αποφασιστική ενδυνάμωση της στρατιωτικής ισχύος του Ελληνισμού αμφοτέρων των κρατών και η πειστική προς άπαντας, φίλους τε και εχθρούς, ένοπλη βεβαίωση της αταλάντευτης βούλησης για την υπεράσπιση και διασφάλιση των εθνικών δικαιωμάτων και συμφερόντων Ελλάδος και Κύπρου, αποτελεί τον πιο αξιόπιστο συντελεστή Αποτροπής κάθε πολεμικής επιβουλής. Εξασφαλίζει πρωτίστως πεδίον ειρήνης και ασφάλειας στις διπλωματικές προσπάθειες, ώστε εργωδώς ν’ αναπτύξουν τις πιο εθνωφελείς επιδεξιότητες. Ιδίως στην επικινδυνότατα ρέουσα παγκοσμίως κατάσταση πραγμάτων των ημερών μας.

Αυτή ακριβώς η ενδυνάμωση στέλνει και το πειστικότερο μήνυμα προς τους επιβουλευομένους την Κύπρο και το Αιγαίο, νεο-οθωμανιστές της Άγκυρας. Μετά τον εθνικό μας όλεθρο του 1974 σχεδίασαν με τον Αττίλα Κατακτητή των βορείων ελληνικών εδαφών του νησιού να καταστήσουν όμηρο τον κυπριακό Ελληνισμό, ώστε να εκβιάζουν την Ελλάδα στο Αιγαίο και στην Θράκη.

Προσευχόμενοι στον Αλλάχ τους μια κάποια νέα εμφύλια πανούκλα να καταστήσει τον Ελληνισμό ξανά ανάπηρο.

– Η αρραγής εθνική συνοχή μισού ήδη αιώνα δεν προσφέρει μια κάποια νέα… Συρία στους επίδοξους νεο-σουλτάνους της Άγκυρας.

– Η άρνηση μάλιστα των Κυπρίων να υποταχθούν στην ήττα του 1974, και να υπογράψουν το 2004 την μετατροπή της Κυπριακής Δημοκρατίας σε οιονεί τουρκικό προτεκτοράτο, απέδωσε το επίτευγμα της Ένταξης της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

– Όπου, έκτοτε, αμφότερα τα κράτη μας έχουν λόγο και δυνατότητες να εκδιπλώσουν ικανότητες επηρεασμού των ευρω-τουρκικών σχέσεων.
ΤΩΡΑ, η εξ Αθηνών ανακοίνωση του Θαλάσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού, ως επισημότατη έκφραση άρνησης της Ελλάδος να υποκύψει στις τουρκικές απειλές στο Αιγαίο, μοιάζει να αποκρίνεται θετικά στην ανά τους αιώνας ισχύουσα αειθαλώς παρότρυνση του Περικλή προς την Εκκλησία του Δήμου των αρχαίων Αθηναίων του 5ου π.Χρ. αιώνα. Μ’ εκείνην την δημηγορία του τούς συμβούλευε να μην υποκύψουν στις απειλές για το … ασήμαντο «Μεγαρικό Ψήφισμά» τους. Διέσωσε τα λόγια του Περικλή ο Θουκυδίδης στο Α-140 της Ξυγγραφής του: «Αυτό το ασήμαντο είναι για να δοκιμάσουν το φρόνημα και την αποφασιστικότητά σας. Εάν υποχωρήσετε, θα προβάλουν, αμέσως, άλλη μεγαλύτερη απαίτηση, γιατί θα έχουν την βεβαιότητα ότι και τώρα ενδώσατε από φόβον. Αλλ’ αν δείξετε σταθερότητα, θα τους δώσετε να καταλάβουν ότι πρέπει να μας φέρονται σαν ίσοι προς ίσους»…