Στις 22 Απριλίου 2025, ένα ανοιξιάτικο απόγευμα στην γραφική κοιλάδα Παχαλγκάμ, στο Τζαμού και Κασμίρ, ο ήχος των πυροβολισμών συγκλονίστηκε. Οι τουρίστες -μητέρες, πατέρες, παιδιά- που είχαν έρθει να δουν τα ανθισμένα λιβάδια των Ιμαλαΐων αντιμετώπισαν αντ’ αυτού μια πράξη αιματοβαμμένης βαρβαρότητας. Η επίθεση, που πραγματοποιήθηκε από το Μέτωπο Αντίστασης (TRF), έναν εκπρόσωπο της Λασκάρ-ε-Τάιμπα με έδρα το Πακιστάν, σκότωσε 24 έως 26 πολίτες και τραυμάτισε δεκάδες άλλους.

Το να απορρίπτουμε αυτή τη φρίκη ως απλώς ένα ακόμη κεφάλαιο στη μακρά ιστορία συγκρούσεων της Νότιας Ασίας ισοδυναμεί με το να αγνοούμε εκούσια μια αλήθεια που ο κόσμος αρνείται να αντιμετωπίσει: Η συνεχής χορηγία της τρομοκρατίας στο Κασμίρ από το Πακιστάν δεν είναι ινδικό πρόβλημα. Είναι μια παγκόσμια ντροπή. Και έχει περάσει προ πολλού ο καιρός να την αντιμετωπίζουμε ως τέτοια.

Μια Στρατηγική Αιματοχυσίας, Όχι Πίστης

Αυτή δεν ήταν μια πράξη αντίστασης. Δεν ήταν μια κραυγή για αυτονομία ή δικαιοσύνη. Ήταν μια σκόπιμη πράξη κρατικής τρομοκρατίας που δεν σχεδιάστηκε στις σκιές της εξέγερσης, αλλά στα γραφεία του στρατιωτικού κατεστημένου πληροφοριών του Πακιστάν. Η TRF, όπως και οι Jaish-e-Mohammed, Hizbul Mujahideen και Lashkar-e-Taiba, είναι απλώς ένα νέο πρόσωπο για ένα παλιό τέρας – την Inter-Services Intelligence (ISI), την διαβόητη υπηρεσία κατασκοπείας του Πακιστάν, της οποίας τα δακτυλικά αποτυπώματα είναι χαμένα σε δεκαετίες τρόμου σε όλη τη Νότια Ασία.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ DIRECTUS.GR

Μιχάλης Ψύλος: Δραματική εξέλιξη! Βλέπουμε την Ουκρανία να είναι θρυαλλίδα που θα αλλάξει όλον τον κόσμο, από τη στιγμή που ο Τραμπ λέει, ότι η Κριμαία είναι ρωσική και κακώς συζητήθηκε να μπει η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ.

Αυτή ήταν η αφορμή που εκμεταλλεύτηκε ο Πούτιν ενάντα της προηγούμενης διοίκησης σε συνεργασία με ορισμένα γεράκια όπως η Κάγια Κάλας. Η Ευρώπη και η Ουκρανία είναι οι μεγάλοι ηττημένοι από αυτήν την υπόθεση.

Όσον αφορά τον δήμαρχο του Κιέβου, Κλίτσκο, που έκανε λόγο για παραχώρηση εδαφών, θα είναι αυτός που θα υπογράψει τη συνθηκολόγηση; Η Ρωσία θέλει να κάνει συμφωνία με τους δικούς της όρους, με την αναγνώριση επίσημα των κατεχόμενων εδαφών στο Ντονμπάς και της Κριμαίας.

Το θέμα είναι αν θα το αποδεχτεί η Ευρώπη. Στην ουσία θα βρεθεί μια φόρμουλα. Η Ρωσία θα παραχωρήσει κάποια εδάφη στην Ουκρανία. Δεν θα σταματήσει αυτός ο πόλεμος.

Γιατί υπάρχει μίσος που δεν πρόκειται να τελειώσει. Αν δεν υπάρχει μακροχρόνια προσπάθεια επίλυσης των διαφορών δεν θα έχουμε λύση.

Παρέμβαση του Μιχάλη Ψύλου στην τηλεόραση της “Ναυτεμπορικής” :

Γράφει ο Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής, ΔΗΚΟ – S&D 

Πρωτογενές δίκαιο της ΕΕ

Πριν δύο περίπου δεκαετίες, η επιδίωξη για Ευρωπαϊκό Σύνταγμα στην ΕΕ δεν ευοδώθηκε. Το υποκατάστατό του Συντάγματος είναι το πρωτογενές δίκαιο, κυρίως οι βασικοί κανόνες δικαίου (Rule of Law) βάσει των Συνθηκών και στην κορυφή βρίσκεται ο δεσμευτικός πλέον Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων στην ΕΕ. Αυτά τα θεμελιώδη δικαιώματα και ελευθερίες αποτελούν τις αξίες της ΕΕ, που δεσμεύουν όλα τα κράτη-μέλη να τις εφαρμόζουν. Στις δεσμευτικές αξίες της ΕΕ περιλαμβάνονται το δικαίωμα ελεύθερης διακίνησης και ελεύθερης εγκατάστασης, ο σεβασμός της ιδιοκτησίας και περιουσίας, πολλές άλλες ατομικές καθώς και συλλογικές αξίες όπως η δημοκρατία και η ασφάλεια. Χαρακτηριστικά, οι Συνθήκες προνοούν ότι η ΕΕ «συγκροτεί χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης, με σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων».

Γιατί το  Σχέδιο Ανάν πριν την ένταξη στην ΕΕ; 

Οι βασικοί κανόνες δικαίου και οι θεμελιώδεις αξίες της ΕΕ παραβιάζονται ωμά από την συνεχιζόμενη παράνομη τουρκική κατοχή εδάφους της ΕΕ στην Κύπρο, όπως αναγνωρίστηκε ομόφωνα από την ΕΕ με την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας την 1η Μαΐου 2004. Όμως, μια εβδομάδα πριν την ένταξη, τέθηκε σε δημοψήφισμα στην Κύπρο το Σχέδιο Ανάν, με σωρεία παραβιάσεων θεμελιωδών αξιών μαζί με άλλα άκρως αρνητικά π.χ. δικαίωμα μονομερούς επέμβασης της Τουρκία σε όλη την Κύπρο, δικαιώματα ΑΟΖ στις βρετανικές στρατιωτικές βάσεις κ.ά. Το δημοψήφισμα τέθηκε μια εβδομάδα πριν την ένταξη στην ΕΕ, ώστε οι παραβιάσεις με τα άλλα, να νομιμοποιηθούν ως πρωτογενές δίκαιο  με έγκριση των θυμάτων και με επαπειλούμενη πλέον την τουρκική επικυριαρχία σε όλη την Κύπρο να υπάρξει κατάρρευση του κυπριακού κράτους. Το Σχέδιο Ανάν απορρίφθηκε με το συντριπτικό 76% των Ελληνοκυπρίων, παρά τις χρηματοδοτήσεις και τους εκβιασμούς δικών μας και ξένων. 

Εφόσον ο Χάρτης Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ είναι δεσμευτικός για  όλους τους πολίτες σε όλα τα κράτη-μέλη,  οι συγκλίσεις για επίλυση του Κυπριακού που τον καταργούν είναι παράνομες. Ένα παράδειγμα αφορά το δικαίωμα ιδιοκτησίας που οι ηγεσίες ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ απαιτούν από την σημερινή Κυβέρνηση (η οποία εκλέγηκε έχοντας τις δύο αυτές ηγεσίες εναντίον της), να αποδεχτεί μια ωμή παραβίαση: ο παράνομος χρήστης μιας κατεχόμενης Ελληνοκυπριακής περιουσίας που θα «ανήκει» στο τουρκοκυπριακό κρατίδιο, να έχει τον πρώτο λόγο στην περιουσία. Η μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας από ενιαίο κράτος σε ομοσπονδιακό, δεν καταργεί τους βασικούς κανόνες δικαίου και τις αξίες της ΕΕ. Ωστόσο, το ερώτημα προς κάθε κομματική ηγεσία (π.χ. του ΔΗΣΥ) είναι κατά πόσον μπορεί να αυτοπροβάλλεται ότι έχει ευρωπαϊκό προσανατολισμό, ενώ απαιτεί την κατάργηση των δεσμευτικών αξιών της ΕΕ! Η άρνηση να απαντήσουν, καταδεικνύει ότι αντί ειλικρίνειας, προέχει η παραπλάνηση των ψηφοφόρων.

Το προσχέδιο του Ευρωπαϊκού Συντάγματος που δεν τελεσφόρησε ξεκινούσε με απόσπασμα από τον Επιτάφιο του Περικλή για την δημοκρατία, τον σπουδαιότερο πολιτικό λόγο όλων των εποχών, όπως τον διέσωσε ο Θουκυδίδης. Στην Ελλάδα και Κύπρο υπάρχουν άτομα που θεωρούν τέτοια αναφορά ως … εθνικιστική. Πρόκειται για αριστεροδέξιους που έμειναν σε ιδεοληψίες του παρελθόντος αλλά όταν συμφέρει, αυτοπροβάλλονται ως δήθεν ευρωπαϊστές!