Δημήτρης Καραϊτίδης: Ινδία και Πακιστάν είναι δύο χώρες που συγκρούονται για το Κασμίρ και είναι φανατισμένες. Πρόκειται για επικίνδυνη κατάσταση αφού μιλάμε για δύο πυρηνικές δυνάμεις.

Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

1. Εκλογές ως προϋπόθεση για τη Δημοκρατία ή εκλογές ως σκηνικό ;

Την Κυριακή 11 Μαΐου διεξάγονται οι εκλογές για τη νέα Βουλή στην Αλβανία, εκλογές με μεγάλη σημασία για τον Ελληνισμό, ο οποίος δυστυχώς συνεχίζει να υφίσταται το κρατικό και παρακρατικό bulling .

Ωστόσο πριν σημειώσουμε ορισμένες σκέψεις για το τι σημαίνουν οι εκλογές για τον Ελληνισμό που ζει στην Αλβανία, θα πρέπει να αναφέρουμε δύο ειδήσεις που φανερώνουν τη δομή του καθεστώτος και το πως αυτό εκφράζεται απέναντι στον Ελληνισμό.

Η πρώτη είδηση αφορά την υπόθεση δολοφονίας του Κωνσταντίνου Κατσίφα την 28^η Οκτωρβίου 2018 και σχετίζεται με την απόφαση του Υπουργείου Δικαιοσύνης να διώξει από το δικαστικό σώμα τον Emëror Kasaj, τον εισαγγελέα του Αργυροκάστρου, ο οποίος αρχειοθέτησε τη δολοφονία του Κατσίφα αναφέροντας ως αιτία την αυτοκτονία!

Την ίδια στιγμή σε έρευνα στο σπίτι του Kasaj βρέθηκαν πάνω από 300.000 ευρώ, την προέλευση των οποίων δεν μπορούσε να δικαιολογήσει και συνεπώς για να μη βρεθεί ολόκληρο το σύστημα εκτεθειμένο, αποπέμφθηκε, μαζί με τον Julian Çafka , τον έτερο «δικαστή» που μία εκτέλεση με δύο σφαίρες από την αστυνομία ονομάστηκε αυτοχειρία!

Η δεύτερη είδηση είναι ο εγκλεισμός του «εισαγγελέα» Aurel Zarka στη φυλακή με την κατηγορία των σχέσεων με το οργανωμένο έγκλημα! Ο Zarka ήταν αυτός που έδωσε την εντολή για την σύλληψη Μπελέρη και Κοκαβέση στη Χιμάρα και μαζί με την Irena Gjoka-Maneku, τους καταδίκασαν με ανύπαρκτα στοιχεία, έστω και εάν η Gjoka-Maneku είχε καταδικασθεί και απελαθεί από την Ελλάδα για πλαστά έγγραφα!

Με τις δύο αυτές ειδήσεις αποκαλύπτεται πως ένα καθεστώς που προσπαθεί να δείξει ένα δημοκρατικό πρόσωπο, μία πορεία ένταξης στους θεσμούς της Ευρώπης και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην πραγματικότητα παραβιάζει τις βασικές αρχές και αξίες που οικοδόμησαν την ανθρώπινη κοινωνία και ειδικότερα την προστασία των μειονοτήτων, όπως είναι η αυτόχθονη ελληνική.

2. Η σκληρή πραγματικότητα

Η Αλβανία αλλά και ο Ελληνισμός που ζει εκεί οδεύουν προς τις εκλογές με τα παραπάνω δεδομένα και άλλα πολλά που αφορούν τη δομή, τη δράση, τη λειτουργία ενός σύγχρονου δημοκρατικού κράτους και όχι παρακρατικών μηχανισμών.

Ο Ελληνισμός της Βορείου Ηπείρου, η αναγνωρισμένη από διεθνείς οργανισμούς και διμερείς Συμφωνίες ως εθνική ελληνική μειονότητα , η οποία ζει στην Αλβανία, αντιμετωπίζει προβλήματα ελευθερίας και απόδοσης δικαιωμάτων, ζητήματα τα οποία στο σημερινό αλβανικό περιβάλλον, δεν έχουν δυστυχώς ουσιαστική σημασία, αλλά μόνο τυπική.

Επιπλέον η πραγματικότητα της φυγής και της δημογραφικής κατάρρευσης του Ελληνισμού μετά το 1991 και τις καθεστωτικές αλλαγές στην Αλβανία, είναι αδιαμφισβήτητη. Ακόμη για όσες και όσους έμειναν, τα προβλήματα παραμένουν στο επίπεδο της εκπαίδευσης, στην απόδοση των περιουσιών, στη θρησκευτική ελευθερία, στις διακρίσεις στη δημόσια ζωή, στη μη αναγραφή στα έντυπα της απογραφής της εθνικότητας, των πλαστών τίτλων κυριότητας και των καταπατήσεων που λεηλατούν ελληνικές περιουσίες ( Χιμάρα), στην πολιτική εκπροσώπηση και ελεύθερη συμμετοχή στα κοινά και τέλος μεταξύ των πολλών άλλων, στις ανεξιχνίαστες πράξεις αφαίρεσης της ζωής των Αριστοτέλη Γκούμα στη Χιμάρα και του Κωνσταντίνου Κατσίφα στους Βουλιαράτες, στη καταδίκη του εκλεγέντα Δημάρχου Χιμάρας Φρέντη Μπελέρη και του αντιπροέδρου της Ένωσης Χιμαριωτών Παντελή Κοκαβέση.

Όλα τα παραπάνω επαναφέρουν στη μνήμη του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού σκοτεινές εποχές που όλοι θέλουν να ξεχάσουν και συνεχίζουν να προκαλούν τριβές στις ελληνοαλβανικές σχέσεις, αφού τα δικαιώματα της ελληνικής μειονότητας παραβιάζονται προκλητικά.

3. Τα ανεκπλήρωτα αιτήματα του Ελληνισμού

Οι εκλογές στην Αλβανία αποτελούν μείζον ζήτημα τόσο για τη χώρα που προσδοκά να αποτελέσει, με τη συναίνεση της Ελλάδας, μέρος του πολιτισμένου κόσμου. Ωστόσο η συναίνεση αυτή χωρίς την απόδοση δικαιωμάτων στον Ελληνισμό, δεν μπορεί να γίνει πράξη. Ειδικότερα πρέπει επιτέλους να υλοποιηθούν τα ελληνικά αιτήματα όπως, η απογραφή πληθυσμού που θα θέτει ερώτημα για την εθνικότητα και το θρήσκευμα ώστε να προσδιοριστούν τα ακριβή αριθμητικά μεγέθη της ελληνικής μειονότητας, η επέκταση της εκπαίδευσης στη μητρική ελληνική γλώσσα σε περιοχές όπου οι Έλληνες ζουν ιστορικά και σε σημαντικό αριθμό, η διοικητική διαίρεση που θα σέβεται τις απαιτήσεις της ελληνικής μειονότητας, η κατάργηση των κατασκευασμένων μειονοτικών ζωνών και η αναγνώριση του ελληνικού χαρακτήρα της Χιμάρας, ο σεβασμός των ιδιοκτησιακών δικαιωμάτων σε ιδιωτικές, εκκλησιαστικές και κοινοτικές περιουσίες, η ισότιμη συμμετοχή των Ελλήνων στη δημόσια διοίκηση.

Ο Ελληνισμός στην Αλβανία δεν είναι βάρος ούτε για την Αλβανία, ούτε για την Ελλάδα….. Η ελληνική μειονότητα θα πρέπει να αναπτυχθεί ελεύθερα, με σεβασμό στη διαφορετικότητά της και τις ιδιαιτερότητές της, την πλούσια ιστορία της, τον πολιτισμό της και τις παραδόσεις της. Μόνο τότε θα αποδειχθεί αυτό που τονίζεται διαρκώς και από την Αθήνα και από τα Τίρανα ότι είναι η ελληνική μειονότητα είναι η γέφυρα πραγματικής συνεργασίας, φιλίας και ανάπτυξης του ελληνικού και αλβανικού λαού, όπου το δίκαιο και ο σεβασμός των Ελληνίδων και των Ελλήνων θα είναι καθημερινότητα και όχι σκηνικό σε συναυλίες στη Χιμάρα και εκθέσεις ζωγραφικής στο Ζάππειο…..

Ιωάννης Μπαλτζώης: Τρομοκρατικό καθεστώς του Κιέβου. Ο Ζελένσκι εμπαίζει τη Δύση και απειλεί την ασφάλεια των αξιωματούχων που θα συμμετάσχουν στις 9 Μαΐου, στη Μόσχα για την ημέρα της νίκης. Μας ταΐζουν κουτόχορτο; Τί συζήτησε ο Γεραπετρίτης κατά την παρουσία του στην Κωνσταντινούπολη;

Παρέμβαση του αντιστράτηγου ε.α. Ιωάννη Μπαλτζώη στο Thessalia Tv: