Ακολουθήστε μας

Διεθνή

Αλλαγή στάσης για το τουρκολιβυκό μνημόνιο από την κυβέρνηση Χαφτάρ! Εξετάζει την έγκρισή του μετά το «φλερτ» με την Άγκυρα

Αν και το είχε αποκηρύξει, τα ενδιαφέρον της Τουρκίας για τις γεωτρήσεις στη Λιβύη, φαίνεται να επηρεάζει τη στάση της κυβέρνησης του Τομπρούκ

Δημοσιεύτηκε στις

Ανησυχητικά μηνύματα εκπέμπει η Λιβύη, καθώς επανέρχεται στην επικαιρότητα το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο, με πληροφορίες να αναφέρουν ότι η Βουλή που εδρεύει στο Τομπρούκ θα εξετάσει την αναγνώρισή του.

Γράφει ο Νίκος Μελέτης, Πρώτο Θέμα

Η Βουλή και ο πρόεδρός της Ακίλα Σάλεχ, όπως και ο στρατηγός Χαφτάρ, που ελέγχουν την Ανατολική Λιβύη, ήταν οι στενότεροι «σύμμαχοι» της Ελλάδας στην προσπάθεια ακύρωσης των τετελεσμένων που επιχείρησε να επιβάλει η Τουρκία με την υπογραφή, το 2019, από την κυβέρνηση της Τρίπολης, του Τουρκολιβυκού Μνημονίου.

Το Μνημόνιο αυτό, με πρωτοφανείς παραβιάσεις του Δικαίου της Θάλασσας, «οριοθετούσε» ΑΟΖ μεταξύ της Τουρκίας και της Λιβύης, αγνοώντας την ύπαρξη όλων των ελληνικών νησιών, ακόμη και της Κρήτης.

Το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο αποτελεί τον «ελέφαντα στο δωμάτιο» των ελληνοτουρκικών σχέσεων και των προσπαθειών για εξεύρεση λύσης στην οριοθέτηση θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Η Βουλή της Λιβύης και ο στρατηγός Χαφτάρ είχαν αποκηρύξει το μνημόνιο, το οποίο είχε προσφερθεί από την κυβέρνηση της Τρίπολης ως αντάλλαγμα στην Άγκυρα για την ισχυρή στρατιωτική βοήθεια που είχε προσφέρει, όταν οι δυνάμεις του στρατηγού Χαφτάρ επέλαυναν εναντίον της Τρίπολης και της κυβέρνησης Σαράζ, η οποία διασώθηκε λόγω της τουρκικής στήριξης.

Η μη έγκρισή του από το Κοινοβούλιο ήταν ένα πρόσθετο ισχυρό επιχείρημα για την ακυρότητα του μνημονίου, καθώς και τυπικά δεν είχε ακολουθηθεί η αναγκαία διαδικασία που προβλέπει η εσωτερική έννομη τάξη της Λιβύης.

Τη Δευτέρα, ανακοινώθηκε από τη Βουλή η συγκρότηση τεχνικής επιτροπής για να μελετήσει το Τουρκολιβυκό Μνημόνιο και εκφράζονται φόβοι ότι ξεκινά έτσι η διαδικασία αποδοχής και επικύρωσής του από τη Βουλή, χωρίς βεβαίως να αποκλείεται και η μικρή πιθανότητα καταψήφισης του.

To τουρκικό «φλερτ»

Τους τελευταίους μήνες υπάρχει έντονο «φλερτ» της Άγκυρας προς την Ανατολική Λιβύη, με επισκέψεις του Ακίλα Σάλεχ και του στρατηγού Χαφτάρ στην Άγκυρα, αλλά και με το άνοιγμα τουρκικού προξενείου στη Βεγγάζη. Στις 4 Απριλίου, μάλιστα, ο Τούρκος Υπουργός Άμυνας Γιασάρ Γκιουλέρ είχε δεχθεί στην Άγκυρα τον στρατηγό Χαφτάρ και είχαν συνομιλίες για τη συνεργασία των δύο χωρών, αλλά και την προώθηση της διαδικασίας επίλυσης της πολιτικής κρίσης στη Λιβύη.

Η τουρκική κυβέρνηση και ο ίδιος ο Ερντογάν, όπως και ο υπουργός Ενέργειας Αλπαρσλάν
Μπαϊρακτάρ, έχουν επανειλημμένα δηλώσει τις τελευταίες εβδομάδες ότι στους επόμενους στόχους του ενεργειακού σχεδιασμού της Τουρκίας περιλαμβάνονται και οι γεωτρήσεις στη Λιβύη.

Πάντως, τα οικόπεδα τα οποία προκήρυξε για αδειοδότηση η Λιβύη ακολουθούν τη μέση γραμμή που έχει ορίσει η Ελλάδα και δεν υιοθετούν τη γραμμή του Τουρκολιβυκού Μνημονίου, η οποία επικαλύπτει μεγάλο μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας νοτίως της Κρήτης.

Εάν η Λιβυκή Βουλή κινηθεί προς την κατεύθυνση αναγνώρισης του Τουρκολιβυκού Μνημονίου, θα πρέπει να εκτιμηθεί εάν αυτό γίνεται έναντι «ανταλλαγμάτων» από την Τουρκία, θεωρώντας ότι θα αποτελέσει πλήγμα και στον Χάρτη του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού που παρουσίασε η Αθήνα τον Απρίλιο.

Σχεδιάζεται ταξίδι Γεραπετρίτη στη Λιβύη

Η Αθήνα τα τελευταία χρόνια δεν έχει δείξει την αναγκαία προσοχή στη Λιβύη, καθώς έχουν ατονήσει πλήρως οι σχέσεις με την Ανατολική Λιβύη, ενώ και οι σχέσεις με την κυβέρνηση της Τρίπολης περιορίζονται στα απολύτως αναγκαία.

Πληροφορίες ανέφεραν, πάντως, ότι ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης, σχεδίαζε το προσεχές διάστημα να επισκεφθεί την Τρίπολη, καθώς η Λιβύη είναι γειτονική χώρα και εκτός του μείζονος ζητήματος του Τουρκολιβυκού Μνημονίου, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα με τις μεταναστευτικές ροές που από τη Λιβύη κατευθύνονται κυρίως προς την Κρήτη.

Το γεγονός ότι είναι περίοδος Μπαϊραμιού στην Τρίπολη και η κατάσταση είναι τεταμένη λόγω των συγκρούσεων μεταξύ αντίπαλων ένοπλων ομάδων, δεν έχει επιτρέψει μέχρι στιγμής την οριστικοποίηση της επίσκεψης Γεραπετρίτη στη Λιβύη.

Ο Έλληνας πρέσβης στην Τρίπολη, Ν. Γαριλίδης, σύμφωνα με τα λιβυκά ΜΜΕ, συναντήθηκε με τον υπουργό Εξωτερικών της κυβέρνησης της Τρίπολης, Αλ Τάχερ Αλ Μπαούρ, για μια ανασκόπηση, όπως αναφέρουν, των διμερών σχέσεων αλλά και της στήριξης των προσπαθειών για πολιτική σταθερότητα στη Λιβύη.

Είναι ο άγνωστος Χ, αλλά φυσικό πρόσωπο που βοηθάει στην παραγωγή ειδήσεων στο Geopolitico.gr, αλλά και τη δημιουργία βίντεο στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη. Πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινο αλγόριθμο λόγω του όγκου των δεδομένων και πληροφοριών που αφομοιώνει καθημερινώς. Είναι καταδρομέας με ειδικότητα Χειριστή Ασυρμάτων Μέσων.

Διεθνή

Espionage or exhibition? China’s spy agency steps into spotlight amid growing global scrutiny

China’s Ministry of State Security (MSS) has begun issuing public warnings about alleged foreign espionage threats. 

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

In a move that has startled international observers and raised eyebrows among domestic critics, China’s Ministry of State Security (MSS) — the country’s powerful yet traditionally opaque civilian spy agency — has begun issuing public warnings about alleged foreign espionage threats. 

Through a series of statements, online campaigns, and even hotline appeals, the MSS has pivoted from operating in the shadows to publicly shaping the national narrative about foreign influence, surveillance, and subversion.

This rare public-facing campaign has grown increasingly visible over the past year, culminating in a torrent of social media posts, public advisories, and television features warning Chinese citizens to be on high alert for foreign spies. 

College students, scientists, businesspeople, and even restaurant owners have been singled out as potential targets for foreign intelligence services. 

The messaging is alarmist, theatrical — and, according to critics, deeply political.

What was once an elite security apparatus known only to insiders and policy watchers has begun inserting itself into everyday discourse. 

The change signals a new era of state propaganda, one in which national security is not just a policy concern but a daily preoccupation — a shared national burden.

MSS steps into the light

For decades, the Ministry of State Security was perhaps the least understood arm of the Chinese government. 

Unlike the military-run Second Department or the political police of the Ministry of Public Security, the MSS operated quietly, rarely mentioned in official media. 

Founded in 1983 and modelled in part on the Soviet KGB, its remit includes domestic surveillance, counterintelligence, and international espionage.

But in recent months, the MSS has launched a new strategy: going public. 

Its WeChat channel, launched in mid-2023, has gained millions of followers and features stories ranging from foiled spy attempts to patriotic appeals to report suspicious behaviour. 

Some posts read like Cold War thrillers; others resemble morality plays where vigilant citizens help foil cunning Western agents.

The ministry’s slogans — “Everyone is responsible for national security” and “Report suspicious foreigners” — have been plastered across public buildings, subway stations, and university campuses. 

In one widely circulated campaign, the MSS alleged that a foreign NGO had attempted to extract satellite imagery from a Chinese graduate student through academic collaboration.

This campaign coincides with a raft of new laws expanding the legal definition of espionage, raising the stakes for foreign companies, academics, and journalists operating in China. 

Even routine activities — data sharing, interviews, or academic exchanges — may now be interpreted as potential espionage under China’s broadened state security laws.

Critics see a propaganda play

While the MSS frames its outreach as a national security necessity, critics — both inside and outside China — argue that it serves a deeper political purpose. 

To them, this campaign is not about thwarting real threats, but about manufacturing a culture of suspicion that reinforces loyalty to the Party and discourages foreign engagement.

By dramatising foreign threats and casting ordinary citizens as the front line of defence, the Party reasserts its legitimacy and binds national identity ever more tightly to state security. 

That message resonates deeply in today’s China, where President Xi Jinping has made “comprehensive national security” a cornerstone of governance.

Observers also point out the timing. 

China faces increasing diplomatic strain abroad and economic stagnation at home. Foreign investment is down. Academic and cultural exchanges have cooled. 

In this context, the public face of the MSS is not just a security measure — it’s a political signal.

In an era where public trust must be carefully managed, state security becomes a tool not only for control but for consensus. The more visible the threat, the more necessary the state becomes.

Impact on civil society and business

The broader implications of the MSS campaign are profound. 

Foreign journalists and scholars in China now face an even more treacherous environment. 

Academics are increasingly reluctant to engage in research that may be deemed sensitive. Fieldwork, interviews, or data collection can easily cross into forbidden territory.

Multinational corporations are also reassessing their presence. 

Several business executives have been detained or questioned over alleged data violations, and the expanded espionage law has triggered alarm within the foreign business community. 

The American and European Chambers of Commerce have issued multiple advisories warning members to exercise extreme caution when handling data or engaging in routine government meetings.

A chilling effect is spreading through civil society as well. 

Chinese scholars and journalists fear that any contact with foreigners — a Zoom call, a co-authored paper, a conference abroad — could attract the scrutiny of state security agents. 

Whispers of “MSS interest” are enough to derail careers and isolate individuals.

Ironically, the very openness that once allowed China to flourish as an economic and academic hub is now undercut by a security doctrine that treats engagement with suspicion.

A climate of suspicion

More than anything, what the MSS campaign fosters is a pervasive sense of mistrust. 

University students are told to watch their classmates. Scientists are reminded not to share research. Private citizens are urged to report “unusual behaviour” among foreigners, or even fellow citizens.

This culture of suspicion recalls the political campaigns of earlier eras — the Anti-Rightist Movement of the 1950s, the Cultural Revolution, or the Tiananmen purge of the late 1980s — when ideological conformity was policed not only by the state, but by society itself.

But this version is subtler. Instead of loud denunciations and mass rallies, it unfolds through official press releases, social media posts, and televised re-enactments. 

It is a digitised, sanitised form of ideological mobilisation — modern authoritarianism with a slick interface.

The social cost is significant. Academic collaboration dwindles. Cross-cultural friendships are strained. 

Even internal solidarity erodes, as people second-guess their neighbours, friends, and colleagues. 

In this environment, trust becomes a casualty of the state’s effort to securitise everything from spreadsheets to scholarship.

A strategic shift with global implications

The implications of China’s public-facing security strategy are not limited to domestic concerns. 

Globally, it signals a recalibration of how Beijing manages foreign perception. 

Rather than deny or downplay its surveillance apparatus, the state now wears it openly — as a badge of vigilance, strength, and sovereignty.

This pivot reflects broader geopolitical shifts.

In a world increasingly defined by competition between major powers, China is no longer content to defend itself silently. 

It seeks to redefine the global narrative on national security — one where every citizen must remain on guard, every foreigner is a potential spy, and the Party is the ultimate guardian of peace.

Whether this approach succeeds in bolstering China’s internal cohesion or deterring foreign interference remains to be seen. But one thing is certain: the veil has been lifted. 

The MSS, once a hidden force, is now part of China’s public theatre — a symbol of a state that no longer sees espionage as a covert threat, but as a spectacle to be displayed, dramatised, and deployed.

Συνέχεια ανάγνωσης

Διεθνή

Κλιμάκωση των αεροπορικών επιδρομών υπό την ηγεσία Τραμπ

Παρά τις προεκλογικές του δεσμεύσεις για αποκλιμάκωση της εμπλοκής των ΗΠΑ σε διεθνείς συγκρούσεις, ο Τραμπ έχει εντείνει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, με 529 αεροπορικές επιδρομές από την ορκωμοσία του, σε σύγκριση με 555 που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της τετραετούς θητείας Μπάιντεν.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Μόλις πέντε μήνες μετά την έναρξη της δεύτερης θητείας του, ο Αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει επιβλέψει σχεδόν τόσες αεροπορικές επιδρομές όσες και ο προκάτοχός του, Τζο Μπάιντεν, σε ολόκληρα τα τέσσερα χρόνια της προεδρίας του, σύμφωνα με στοιχεία της οργάνωσης Armed Conflict Location and Event Data (Acled).

Εντυπωσιακή αύξηση επιχειρήσεων

Παρά τις προεκλογικές του δεσμεύσεις για αποκλιμάκωση της εμπλοκής των ΗΠΑ σε διεθνείς συγκρούσεις, ο Τραμπ έχει εντείνει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις, με 529 αεροπορικές επιδρομές από την ορκωμοσία του, σε σύγκριση με 555 που πραγματοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια της τετραετούς θητείας Μπάιντεν. Οι επιδρομές στόχευσαν περιοχές σε Συρία, Ιράκ, Υεμένη και Σομαλία, ενώ προστέθηκε και το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν ως νέος στόχος, σε αντίθεση με την απουσία επιχειρήσεων σε Λιβύη και Αφγανιστάν.

Εστίαση στην Υεμένη και τη Σομαλία

Η Υεμένη αποτέλεσε το κύριο πεδίο δράσης, με τον Τραμπ να κλιμακώνει τις επιθέσεις κατά των υποστηριζόμενων από το Ιράν ανταρτών Χούθι, οι οποίοι απειλούν τη ναυσιπλοΐα στην Ερυθρά Θάλασσα. Παρά την επίτευξη εκεχειρίας, οι Χούθι συνεχίζουν τις επιθέσεις, βυθίζοντας πρόσφατα δύο πλοία, ενώ έχουν δεχθεί 470 πλήγματα από τον Ιανουάριο, με κόστος για τον αμερικανικό στρατό που υπερβαίνει το 1 δισ. δολάρια. Παράλληλα, στη Σομαλία, οι επιχειρήσεις κατά της τοπικής οργάνωσης του Ισλαμικού Κράτους και της αλ-Σαμπάμπ έχουν ενταθεί.«Ειρήνη μέσω δύναμης» ή υψηλού κινδύνου πολιτική;Η καθηγήτρια Κλιονάντ Ράλεϊ, διευθύνουσα σύμβουλος της Acled, χαρακτηρίζει την προσέγγιση του Τραμπ ως πιο επιθετική, με τις ΗΠΑ να «κινούνται ταχύτερα, να πλήττουν σκληρότερα και με λιγότερους περιορισμούς».
Ο Τραμπ υπερασπίζεται τη στρατηγική του ως «ειρήνη μέσω δύναμης», επαναλαμβάνοντας μια φράση που αποδίδεται στον Ρόναλντ Ρίγκαν. Ωστόσο, η Ράλεϊ διερωτάται αν η κλιμάκωση αντικατοπτρίζει την υπόσχεσή του να τερματίσει τους «αιώνιους πολέμους» ή αν αποτελεί επιστροφή σε μια εξωτερική πολιτική υψηλού κινδύνου και περιορισμένης λογοδοσίας.

Αντιδράσεις και ερωτήματα

Η έντονη στρατιωτική δραστηριότητα προκαλεί εντάσεις εντός της βάσης του κινήματος Make America Great Again, με ερωτήματα για τη συνέπεια των ενεργειών Τραμπ με τις προεκλογικές του εξαγγελίες. Η Ράλεϊ επισημαίνει ότι η στρατηγική της «συντριπτικής ισχύος» εγείρει ανησυχίες για την ασφάλεια των πολιτών, τον συντονισμό με συμμάχους και τη λογοδοσία της εκτελεστικής εξουσίας. «Οι ΗΠΑ χτυπούν πρώτες και συζητούν αργότερα», τονίζει, αφήνοντας ανοιχτό το ερώτημα αν η αεροπορική ισχύς χρησιμοποιείται για την αποτροπή συγκρούσεων ή απλώς για τη διαχείριση κρίσεων από απόσταση.
Συνέχεια ανάγνωσης

Διεθνή

Axios: Τέλος στα ισραηλινά πλήγματα στη Συρία ζήτησε ο Τραμπ

Νέο αίτημα του προέδρου των ΗΠΑ προς Ισραήλ για τερματισμό των πληγμάτων στη Συρία και έναρξη διαλόγου με τη Δαμασκό

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Η κυβέρνηση του Αμερικανού προέδρου Ντόναλντ Τραμπ απηύθυνε σήμερα νέα έκκληση προς το Ισραήλ να σταματήσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στη Συρία και να προχωρήσει σε διάλογο με τη Δαμασκό, σύμφωνα με δημοσίευμα του ειδησεογραφικού ιστότοπου Axios, που επικαλείται υψηλόβαθμο Αμερικανό αξιωματούχο.

Το δημοσίευμα δεν διευκρινίζει εάν το αίτημα διατυπώθηκε πριν ή μετά τα πρόσφατα ισραηλινά πλήγματα, τα οποία έπληξαν το γενικό επιτελείο των συριακών ενόπλων δυνάμεων και περιοχές κοντά στο προεδρικό μέγαρο της Δαμασκού.Ανησυχία Ρούμπιο για την κλιμάκωση.
Ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, Μάρκο Ρούμπιο, εξέφρασε την έντονη ανησυχία της Ουάσιγκτον για τα ισραηλινά πλήγματα, τονίζοντας ότι έχει ήδη επικοινωνήσει τηλεφωνικά με όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές.
«Εξετάζουμε την κατάσταση αυτή τη στιγμή. Μόλις συνομίλησα με τις αρμόδιες πλευρές. Είμαστε ιδιαίτερα ανήσυχοι και ελπίζουμε να έχουμε νεότερα εντός της ημέρας», δήλωσε ο Ρούμπιο, υπογραμμίζοντας την επιθυμία των ΗΠΑ για άμεση κατάπαυση των εχθροπραξιών.
Η ένταση στην περιοχή κλιμακώθηκε εκ νέου, καθώς συγκρούσεις μεταξύ του συριακού στρατού και μαχητών Δρούζων αναζωπυρώθηκαν, λίγες ώρες μετά την επίτευξη εκεχειρίας.
Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Αναλύσεις29 λεπτά πριν

Επίθεση του Ισραήλ στη Δαμασκό! Το πρώτο επεισόδιο μιας νέας περιφερειακής σύγκρουσης συμφερόντων – Ξεκάθαρο μήνυμα στην Τουρκία

Ο βομβαρδισμός της Δαμασκού από το Ισραήλ στοχεύει την Τουρκία, λέει σε ανάλυσή του το Moon of Alabama

Διεθνή2 ώρες πριν

Espionage or exhibition? China’s spy agency steps into spotlight amid growing global scrutiny

China’s Ministry of State Security (MSS) has begun issuing public warnings about alleged foreign espionage threats. 

Διεθνή2 ώρες πριν

Κλιμάκωση των αεροπορικών επιδρομών υπό την ηγεσία Τραμπ

Παρά τις προεκλογικές του δεσμεύσεις για αποκλιμάκωση της εμπλοκής των ΗΠΑ σε διεθνείς συγκρούσεις, ο Τραμπ έχει εντείνει τις στρατιωτικές...

Απόψεις3 ώρες πριν

Ο κόσμος να σηκωθεί από τον καναπέ του!

Παρέμβαση του πρέσβη ε.τ. Γιώργου Αϋφαντή στην τηλεόραση της "Ναυτεμπορικής"

Αναλύσεις3 ώρες πριν

Μ. Ευθυμιόπουλος στο Naftemporiki TV για Ρωσία – Ουκρανία: Ανοικτός πόλεμος, θα έχει πολλά στάδια διαπραγμάτευσης

«Είναι ένα ανοικτός πόλεμος και θα έχει πολλά στάδια διαπραγμάτευσης» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Δημοφιλή