Η «τρύπα» της παρανομίας στο εμπόριο από τα κατεχόμενα μπορεί να κλείσει με κυπριακή πρωτοβουλία στην ΕΕ, είτε πολιτικά στο Ευρ. Συμβούλιο, είτε μέσω του Δικαστηρίου της ΕΕ, αλλά  η χρόνια «σιωπή» είναι συνενοχή.

Γράφει ο Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ – S&D

Για τα κατεχόμενα, η ΕΕ έχει θεσπίσει δύο Κανονισμούς (νομοθεσίες), που η Κύπρος υποχρεωτικά εφαρμόζει:

α) Τον Κανονισμό για οικονομική στήριξη της τουρκοκυπριακής κοινότητας και

β) τον Κανονισμό για το επιτρεπόμενο εμπόριο.

Ανάμεσα στους δύο Κανονισμούς υπάρχει μια σημαντική διαφορά.  Ο Κανονισμός για οικονομική στήριξη της τουρκοκυπριακής κοινότητας υποχρεώνει την  Ευρ. Επιτροπή να διασφαλίζει εκ των προτέρων ότι οποιαδήποτε ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για έργα στα κατεχόμενα (π.χ. δρόμος, χώρος ανακύκλωσης σκυβάλων κλπ), δεν παραβιάζει τα δικαιώματα φυσικών και νομικών προσώπων, συμπεριλαμβανομένης της ακίνητης ιδιοκτησίας, βάσει της Κυπριακής Δημοκρατίας. Έτσι, κάθε ευρωπαϊκή χρηματοδότηση στα κατεχόμενα, προαπαιτεί σεβασμό του νόμιμου ιδιοκτησιακού καθεστώτος.  Ωστόσο, στον Κανονισμό για το εμπόριο δεν υπάρχει τέτοια πρόνοια για τα επιτρεπόμενα προϊόντα, με αποτέλεσμα μια τεράστια «τρύπα» αφού  η συντριπτική παραγωγή προϊόντων στα κατεχόμενα (π.χ. φθαρτά, φρούτα, τούβλα κ.ά.), γίνεται κατά παράβαση της νόμιμης ιδιοκτησίας. Όσες καταγγελίες υποβάλλονται στην ΕΕ από συναδέλφους, λαμβάνουν την απάντηση που έλαβα το 2017. Η ΕΕ παρακολουθεί και θέτει το θέμα για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις (δεν σχολιάζει τον αθέμιτο ανταγωνισμό), αλλά αδυνατεί για περαιτέρω αφού βάσει της Συνθήκης Προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας στην ΕΕ, το κοινοτικό κεκτημένο έχει ανασταλεί για τις κατεχόμενες περιοχές όπου δεν ασκεί αποτελεσματικό έλεγχο το κυπριακό κράτος.

Κατά καιρούς, προκύπτουν ιδιαίτερα ζητήματα υγείας  κι αθέμιτου ανταγωνισμού αφού στα κατεχόμενα δεν υπάρχει πιστοποίηση της παραγωγής προϊόντων σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα υγείας, περιβάλλοντος, ασφάλειας, συνθηκών εργασίας κ.ά., τα οποία όμως εφαρμόζονται στις ελεύθερες περιοχές υποχρεωτικά. Έτσι, ντομάτες, φράουλες και κεράσια Τουρκίας, σφραγίζονται «κυπριακά» και μαζί με άλλα προϊόντα που παράγονται στα κατεχόμενα, όλα χωρίς ευρωπαϊκά πρότυπα, ανταγωνίζονται εκείνα στις ελεύθερες περιοχές. Επιπλέον, προκύπτει περιβαλλοντική καταστροφή λόγω της ανεξέλεγκτης και παράνομης λατόμευσης στον κατεχόμενο Πενταδάκτυλο. Λόγω άγνοιας προβάλλονται ανέφικτες προτάσεις ή για εντυπωσιασμό της εσωτερικής κοινής γνώμης.

Προσωπικά, αφού έλαβα την απάντηση το 2017, επεδίωξα να πείσω τις κυπριακές αρχές ότι επιβάλλεται αλλαγή στον Κανονισμό για το εμπόριο από τα κατεχόμενα ώστε να «κλείσουν» σοβαρές παρανομίες, αλλά  χωρίς ανταπόκριση. Μάλιστα, προχώρησα τότε σε ενημερωτικές συγκεντρώσεις ανά επαρχία. Η πλέον εφικτή αλλαγή βάσει ευρωπαϊκής νομιμότητας με σοβαρές θετικές πολιτικές προεκτάσεις, βρίσκεται στην διαφορά ανάμεσα στους Κανονισμούς. Απαιτείται ανάλογη πρόνοια στον Κανονισμό για το εμπόριο για διασφάλιση ότι η παραγωγή προϊόντων στα κατεχόμενα γίνεται με σεβασμό του νόμιμου ιδιοκτησιακού καθεστώτος της Κυπριακής Δημοκρατίας, όπως ισχύει στον άλλον Κανονισμό. Ενόσω διατηρείται η «τρύπα» στο εμπόριο από τα κατεχόμενα,  η παρανομία θα συνεχίζεται. Για παράδειγμα, ένας Τουρκοκύπριος ή έποικος σφετεριστής Ελληνοκυπριακής περιουσίας (π.χ. γη, εργοστάσιο), μπορεί να την χρησιμοποιεί παράνομα για παραγωγή προϊόντων, τα οποία πωλούνται στις ελεύθερες περιοχές ως νόμιμα!

Η «τρύπα» της παρανομίας στο εμπόριο από τα κατεχόμενα μπορεί να κλείσει με κυπριακή πρωτοβουλία στην ΕΕ, είτε πολιτικά στο Ευρ. Συμβούλιο, είτε μέσω του Δικαστηρίου της ΕΕ, αλλά  η χρόνια «σιωπή» είναι συνενοχή.  Με την προτεινόμενη τροποποίηση κάθε προϊόν που περιλαμβάνεται στο επιτρεπόμενο εμπόριο από τα κατεχόμενα, θα πρέπει να παράγεται σε νόμιμη ιδιοκτησία και όχι ανεξέλεγκτα όπως ισχύει τώρα.

Σάββας Καλεντερίδης: Πληροφορίες για την επιχείρηση του Ισραήλ στο Ιράν. Ο ρόλος των Αμερικανών και γιατί μας προβληματίζει η στάση της Τουρκίας. Η περιοχή οδηγείται σε ανασχηματισμό και πρέπει να έχομε τα μάτια μας δεκατέσσερα ως Ελλάδα.
¨

Οι ηγέτες της G7 θα κατακλύσουν το Κανάνασκις, στην Αλμπέρτα, στις 15 Ιουνίου. Η συνάντηση προβλέπεται πιο συγκρουσιακή από τις προηγούμενες, λόγω των διαφωνιών για την Ουκρανία, το ΝΑΤΟ, τη Μέση Ανατολή και το εμπόριο. Πολλοί ηγέτες της G7 συζητούν επίσης πώς να διαχειριστούν τον Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ. Δύο συμμετέχοντες, ο Καναδός Πρωθυπουργός Μαρκ Κάρνεϊ, οικοδεσπότης της συνόδου, και ο Αυστραλός Πρωθυπουργός Άντονι Αλμπανέζε, πιθανότατα οφείλουν την εκλογική τους επιτυχία στην αποστροφή των χωρών τους προς τον Τραμπ.

Η ειρήνη… δεν μπορεί να επιτευχθεί στο βωμό του κατευνασμού, του αντισημιτισμού ή του επιφανειακού ηθικισμού.Ο Τραμπ μπορεί να μην ταιριάζει στο πρότυπο του ευγενούς διπλωμάτη, αλλά είναι ειλικρινής στην επιθυμία του για ειρήνη.Έχει απέχθεια προς τον πόλεμο και πιστεύει, ίσως αφελώς, ότι οι επιχειρηματικές σχέσεις μπορούν να υπερβούν την εχθρότητα. Πιθανόν έχει εκτεθεί περισσότερο από οποιονδήποτε σημαντικό αξιωματούχο από την εποχή του Υπουργού Εξωτερικών Φρανκ Μπ. Κέλογκ, ο οποίος το 1929 τιμήθηκε με το Νόμπελ Ειρήνης για την υπογραφή συμφωνίας, που εκ των υστέρων κρίθηκε αφελής, για την απαγόρευση του πολέμου. Ο Τραμπ οφείλει να το καταστήσει σαφές όταν ταξιδέψει στην Αλμπέρτα. Πρέπει να αποστασιοποιηθεί από τον Αλμπανέζε, του οποίου η ανοχή προς τα περιθωριακά αριστερά στοιχεία της Αυστραλίας καθιστά τη χώρα του ολοένα και περισσότερο βάρος για τις Ηνωμένες Πολιτείες, αντί για σύμμαχο.

Στις 11 Ιουνίου, η Αυστραλία προστέθηκε στη Νέα Ζηλανδία, τη Νορβηγία, τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο επιβάλλοντας κυρώσεις στους Ισραηλινούς υπουργούς Ιταμάρ Μπεν-Γκβιρ και Μπετσαλέλ Σμότριτς. Αν και οι εταίροι της Αυστραλίας διατηρούν μακροχρόνια κριτική στάση έναντι του Ισραήλ, η συμμετοχή της Αυστραλίας είναι σχετικά πρόσφατη. Ο Τραμπ οφείλει να στείλει το μήνυμα ότι αυτή η κίνηση δεν θα μείνει χωρίς συνέπειες. Απλά: η Αυστραλία δεν μπορεί να αναμένει αμερικανική υποστήριξη κατά της τρομοκρατίας και ξένων παρεμβάσεων, εάν την ίδια στιγμή εγκαταλείπει άλλες δυτικές δημοκρατίες όταν αντιμετωπίζουν υπαρξιακές απειλές από τρομοκρατικές οργανώσεις και την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν. Το γεγονός ότι η Αυστραλία, σε αντίθεση με το Ισραήλ, είναι μια χώρα πλήρως οικοδομημένη πάνω στην βρετανική αυτοκρατορία, με λαό χωρίς ιστορικούς δεσμούς με τη γη που κυβερνά, προσθέτει ειρωνεία στην υπόθεση.

Η αυστραλιανή κυβέρνηση πλέον παραπλανά το Ισραήλ και τους Εβραίους, υποστηρίζοντας ότι η Αυστραλία και το Ισραήλ παραμένουν φίλοι· η κυβέρνηση Αλμπανέζε και η Υπουργός Εξωτερικών Πένι Γουόνγκ λένε στην εβραϊκή κοινότητα, που ήδη πλήττεται από αυξανόμενο αντισημιτισμό και βία, ότι οι ενέργειες της Αυστραλίας δεν αφορούν τους Εβραίους της χώρας, αλλά απλώς την ισραηλινή κυβέρνηση.

Η κυβέρνηση Αλμπανέζε επιδιώκει να κατευνάσει τους Πράσινους και μέλη του δικού του κόμματος που αντιστοιχούν στο αυστραλιανό «Squad».

Πρόκειται για ανοησίες. Από την ανάληψη της εξουσίας το 2022, ο Αλμπανέζε και η Γουόνγκ έχουν σταθερά επιχειρήσει να ανατρέψουν την παραδοσιακή μετριοπάθεια της Αυστραλίας. Η κυβέρνηση Αλμπανέζε προσπαθεί να κατευνάσει τους Πράσινους και μέλη του δικού του κόμματος που συνιστούν την αυστραλιανή εκδοχή της «ομάδας των προοδευτικών» (the squad). Το πράττουν εις βάρος της δυτικής συνοχής και υπονομεύουν ενεργά την ειρήνη, αποθαρρύνοντας την παλαιστινιακή διπλωματία. Η προσέγγισή τους περί μονομερούς αναγνώρισης παλαιστινιακού κράτους έχει επίσης υποσκάψει τον δυτικό συνασπισμό κατά της Ρωσίας (στον οποίο θεωρητικά ανήκει η Αυστραλία), δημιουργώντας προηγούμενο που μπορεί να αξιοποιήσει η Ρωσία για να δικαιολογήσει τις απαιτήσεις της για ανεξαρτησία του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ.

Η Καμπέρα δεν μπορεί να τα έχει όλα. Η Αυστραλία δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως αξιόπιστος σύμμαχος και την ίδια στιγμή να υπονομεύει τα δυτικά συμφέροντα παγκοσμίως χάριν πολιτικών ψευδαισθήσεων. Ο Υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο κατέστησε αυτό σαφές με δριμεία επίπληξη προς την Αυστραλία μετά την κίνηση του Αλμπανέζε. «Αυτές οι κυρώσεις δεν προάγουν τις αμερικανικές προσπάθειες για κατάπαυση του πυρός, επιστροφή όλων των ομήρων και τερματισμό του πολέμου», δήλωσε ο Ρούμπιο. «Απορρίπτουμε κάθε έννοια ισοδυναμίας: η Χαμάς είναι τρομοκρατική οργάνωση που διέπραξε αδιανόητες θηριωδίες, εξακολουθεί να κρατά αθώους πολίτες ομήρους και εμποδίζει τον λαό της Γάζας να ζήσει ειρηνικά. Υπενθυμίζουμε στους εταίρους μας να μη λησμονούν ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός». Ο Ρούμπιο ολοκλήρωσε καλώντας σε ταχεία αναστροφή της απόφασης.

Αυτό, ωστόσο, δεν αρκεί. Ο Αλμπανέζε δεν έχει ακόμη επιβεβαιώσει εάν θα συναντηθεί με τον Τραμπ στη σύνοδο της G7. Αν δεν υπάρξει άμεση και δημόσια αναστροφή εκ μέρους της Αυστραλίας, ο Τραμπ πρέπει να καταστήσει σαφές ότι δεν θα υπάρξει συνάντηση, και ότι ο λόγος της αποχής είναι η ηθική ισοδυναμία που αποδίδει η Αυστραλία μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ. Ο αυστραλιανός λαός πρέπει να γνωρίζει ότι η διεστραμμένη επίδειξη ηθικολογίας των ηγετών του θα έχει συνέπειες.

ΠΗΓΗ