Ακολουθήστε μας

Αναλύσεις

Οι βιβλικές αναφορές του Νετανιάχου και οι προφητείες ως εργαλείο πολιτικής

Δεν είναι τυχαία τα ονόματα που επέλεξαν οι Ισραηλινοί «Ανατέλλοντος Λέοντα» για την επιχείρηση που εξαπέλυσαν κατά του Ιράν.

Δημοσιεύτηκε στις

Η συνεχιζόμενη σύγκρουση μεταξύ Ιράν και Ισραήλ δεν ερμηνεύεται μόνο γεωπολιτικά, αλλά για πολλούς Χριστιανούς, ιδιαίτερα στους κύκλους των ευαγγελικών αλλά και ορθοδόξων, εντάσσεται σε ένα ευρύτερο βιβλικό και προφητικό πλαίσιο. Πολλοί αναλυτές βλέπουν σε αυτήν την αντιπαράθεση την προεικόνιση προφητειών που αναφέρονται κυρίως στα βιβλία του Ιεζεκιήλ και του Ιερεμία. Δεν είναι επίσης τυχαία ούτε τα ονόματα που επέλεξαν οι Ισραηλινοί «Ανατέλλοντος Λέοντα» για την επιχείρηση που εξαπέλυσαν κατά του Ιράν.

Η συγκεκριμένη φράση προέρχεται από το εδάφιο 23:24 του τέταρτου βιβλίου της Παλαιάς Διαθήκης, γνωστού ως «Αριθμοί»:

«Ιδού, ο λαός θα σηκωθεί σαν δυνατό λιοντάρι και δεν θα ησυχάσει έως ότου φάει το θήραμά του και πιει το αίμα των φονευθέντων». Το εδάφιο αυτό εντάσσεται στον πρώτο χρησμό του Βαλαάμ, ενός μη Ισραηλίτη προφήτη, ο οποίος προλέγει τη μελλοντική ισχύ και επιβολή του λαού του Ισραήλ, παρομοιάζοντάς τον με λιοντάρι που δεν σταματά μέχρι να ικανοποιήσει τη δίψα και την πείνα του για νίκη.

Πριν από την έναρξη της επιχείρησης, ο Νετανιάχου επισκέφθηκε έναν από τους πιο ιερούς τόπους της Ιερουσαλήμ και τοποθέτησε ένα χειρόγραφο σημείωμα στο Τείχος των Δακρύων με την πιο πάνω φράση.

Το προφητικό πλαίσιο

Κατά την ερμηνεία πολλών ευαγγελικών Χριστιανών, τα γεγονότα της εποχής μας θυμίζουν έντονα το προφητικό σενάριο του Ιεζεκιήλ (κεφάλαια 38–39), όπου περιγράφεται μια μελλοντική επίθεση κατά του Ισραήλ από συμμαχία εθνών,  μεταξύ αυτών και η «Περσία», που ταυτίζεται σήμερα με το Ιράν.

Η επιστροφή των Εβραίων στη «Γη της Επαγγελίας» το 1948 και η ίδρυση του κράτος του Ισραήλ,  θεωρείται σημαντικός σταθμός στην εκπλήρωση των εσχατολογικών προφητειών. Σύμφωνα με το προφητικό αφήγημα, ο λαός του Ισραήλ θα ζει «εν ειρήνη και ασφάλεια» όταν θα δεχθεί αιφνίδια επίθεση από ένα συνασπισμό εχθρικών δυνάμεων – μια κατάσταση που πολλοί πιστοί θεωρούν ότι σταδιακά διαμορφώνεται. Κατά το παρελθόν πολλοί ερμήνευσαν αυτή Προφητεία με τον πόλεμος των Έξι Ημερών, γνωστός και ως Αραβοϊσραηλινός Πόλεμος του 1967 όταν ένας συνασπισμός κρατών Αίγυπτος, Ιορδανία και τη Συρία επιτέθηκαν κατά του Ισραήλ.

Η πιο πάνω προφητεία σήμερα επανέρχεται ενώ παράλληλα, η προφητεία του Ιερεμία (49:34–39) αναφέρεται σε περίοδο σκληρών δοκιμασιών για την Περσία (Ιράν), η οποία όμως θα ακολουθηθεί από πνευματική αναγέννηση και ευλογία.

Και στο ορθόδοξο πλαίσιο γίνεται πάλι προσπάθεια ερμηνείας των γεγονότων μέσα από προφητείες, κυρίως από διάφορες κατά καιρούς αναφορές από γέροντες.

Η σκιά των μελλοντικών γεγονότων

Αν και οι περισσότεροι θεολόγοι δεν θεωρούν ότι η παρούσα σύγκρουση αποτελεί την πλήρη εκπλήρωση των βιβλικών προφητειών, συμφωνούν πως μπορεί να προοικονομεί μελλοντικές εξελίξεις. Οι πρόσφατες εντάσεις ερμηνεύονται από αρκετούς ως «σκηνικό προετοιμασίας» για την πραγματοποίηση των γεγονότων που περιγράφονται στη Γραφή.

Η εχθρότητα του Ιράν προς το Ισραήλ ερμηνεύεται σε θεολογικό επίπεδο και ως μέρος πνευματικής σύγκρουσης, με κάποιους να θεωρούν ότι το ιρανικό καθεστώς καθοδηγείται από σκοτεινές δυνάμεις. Την ίδια ώρα οι Ιρανοί αποκαλούν το «Σιωνιστικό Καθεστώς» ως «Σατανικό«. Παράλληλα, η δοκιμασία που περνούν οι Ιρανοί, σύμφωνα με την ερμηνεία των ιουδαιοχριστιανών, είναι μέρος ενός θείου σχεδίου ταπείνωσης και στροφής προς τον Θεό.

Είναι αξιοσημείωτο ότι ορισμένοι αναφέρουν αναβίωση του Χριστιανισμού μέσα στο Ιράν – ένα στοιχείο που ερμηνεύεται ως ένδειξη ότι οι πνευματικές προφητείες αρχίζουν να βρίσκουν εφαρμογή.

Σε γενικό πλαίσιο μπορεί να ειπωθεί ότι  επικρατούσα θεολογική αντίληψη στους κύκλους της ευαγγελικής χριστιανικής πίστης είναι ότι η σύγκρουση Ιράν–Ισραήλ δεν είναι μόνο πολιτική ή στρατιωτική, αλλά εμπλέκει και βαθύτερες πνευματικές διαστάσεις. Αν και τα γεγονότα του σήμερα δεν ταυτίζονται πλήρως με τις βιβλικές προφητείες, πολλοί τα βλέπουν, ή τα εργαλειοποιούν πολιτικά με τρόπο που να συνάδει με ένα γεωπολιτικό σενάριο που οδηγεί στην εκπλήρωση.


ΠΗΓΗ: SigmaLive

Είναι ο άγνωστος Χ, αλλά φυσικό πρόσωπο που βοηθάει στην παραγωγή ειδήσεων στο Geopolitico.gr, αλλά και τη δημιουργία βίντεο στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη. Πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινο αλγόριθμο λόγω του όγκου των δεδομένων και πληροφοριών που αφομοιώνει καθημερινώς. Είναι καταδρομέας με ειδικότητα Χειριστή Ασυρμάτων Μέσων.

Αναλύσεις

Καύκασος: Διπλωματικές κινήσεις και απροκάλυπτη παρέμβαση

Νέες εξελίξεις στην εξωτερική πολιτική της Αρμενίας. Το ζήτημα αφορά την πρόταση των Ηνωμένων Πολιτειών να μισθώσουν για 100 χρόνια έναν διάδρομο κατά μήκος των συνόρων της επαρχίας Σιουνίκ, πρόταση γύρω από την οποία οι μυστικές διαπραγματεύσεις έχουν αρχίσει σταδιακά να έρχονται στο φως.

Δημοσιεύτηκε

στις

Καύκασος: Διπλωματικές κινήσεις και απροκάλυπτη εξωτερική παρέμβαση κάτω από τον μανδύα μιας εμπορικής λύσης

Υπό το φως των πρόσφατων αποκαλύψεων και επίσημων δηλώσεων, έχουν ανακύψει νέες εξελίξεις στην εξωτερική πολιτική της Αρμενίας. Το ζήτημα αφορά την πρόταση των Ηνωμένων Πολιτειών να μισθώσουν για 100 χρόνια έναν διάδρομο κατά μήκος των συνόρων της επαρχίας Σιουνίκ, πρόταση γύρω από την οποία οι μυστικές διαπραγματεύσεις έχουν αρχίσει σταδιακά να έρχονται στο φως.

Ο πρέσβης των Ηνωμένων Πολιτειών στην Τουρκία, Tom Barrack, σε πρόσφατες δηλώσεις του επιβεβαίωσε όσα μέχρι πρότινος θεωρούνταν μόνο ως δημοσιογραφικές αποκαλύψεις. Δήλωσε:

«Η Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν διαφωνούν για έναν δρόμο μήκους 32 χιλιομέτρων, και ερχόμαστε εμείς και λέμε, δώστε μας αυτόν τον δρόμο με ενοίκιο. Όλες οι πλευρές θα ωφεληθούν».

Αν αυτή η επιβεβαίωση του Αμερικανού διπλωμάτη ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, τότε αυτό σημαίνει ότι ένας δρόμος στο κυρίαρχο έδαφος της Αρμενίας μετατρέπεται σε ζώνη που ελέγχεται από ξένη εταιρεία. Από την άποψη του διεθνούς δικαίου, αυτό σημαίνει παραχώρηση εδαφικής κυριαρχίας. Το ζήτημα δεν αφορά πλέον τις υποδομές αλλά εισέρχεται στον τομέα της εθνικής ασφάλειας και της κρατικής κυριαρχίας.

Ο ερευνητής-δημοσιογράφος Ragip Soylu έγραψε στο Middle East Eye ότι ένα τέτοιο σχέδιο είχε συζητηθεί ήδη κατά τη διακυβέρνηση Trump ως εμπορική λύση σε μια εκρηκτική περιφερειακή κατάσταση. Έτσι, μια αμερικανική εταιρεία θα γινόταν υπεύθυνη για τη διακίνηση εμπορευμάτων, ενώ ταυτόχρονα θα αναλάμβανε και πολιτικά τον ρόλο του ουδέτερου εγγυητή. Ωστόσο, άλλες πηγές υποστηρίζουν ότι η αρχική πρωτοβουλία διαμορφώθηκε στην Άγκυρα. Η Τουρκία, σύμφωνα με την παραδοσιακή στρατηγική της, προσπαθεί να μετατρέψει τo Σιουνίκ σε κρίκο ενός νότιου διαδρόμου, ελέγχοντας όχι μόνο την οικονομία, αλλά και τις γεωπολιτικές ισορροπίες.

Μια άλλη πηγή, που φαίνεται να έχει άμεσες πληροφορίες για τις διαπραγματεύσεις, ανέφερε ότι η αρχική εκδοχή του σχεδίου είχε γίνει αποδεκτή και από την Αρμενία και από το Αζερμπαϊτζάν. Ωστόσο, η αρμενική πλευρά φέρεται να ζήτησε η ίδια εταιρεία να ελέγχει και τη διαδρομή από την πλευρά του Ναχιτσεβάν, αίτημα το οποίο το Μπακού απέρριψε κατηγορηματικά. Αυτή η πραγματικότητα δείχνει ότι όχι μόνο το Σιουνίκ, αλλά ολόκληρη η περιοχή έχει μετατραπεί σε πεδίο σύγκρουσης διεθνών συμφερόντων.

Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών της Αρμενίας, Mnatsakan Safaryan, ουσιαστικά δεν διέψευσε ότι το Γερεβάν έχει συζητήσει τέτοια πρόταση. Τόνισε μόνο την «διπλωματική ασάφεια» χωρίς σαφή τοποθέτηση. Αντίθετα, η εκπρόσωπος του Πρωθυπουργού, Nazeli Baghdasaryan, δήλωσε κατηγορηματικά ότι «η Αρμενία ποτέ δεν έχει συζητήσει ούτε συζητά οποιονδήποτε τρίτο έλεγχο στο έδαφός της». Αυτή η ξεκάθαρη αντίφαση μέσα στην ίδια την κυβέρνηση φανερώνει τη σύγχυση και την αδυναμία πολιτικής στρατηγικής. Όταν υπάρχει τέτοια ασυμφωνία γύρω από κρίσιμο ζήτημα εξωτερικής πολιτικής, καθίσταται προφανής η έλλειψη υπευθυνότητας και σαφούς πλαισίου, ενώ αναδύεται και η πιθανότητα πίεσης από εξωτερικούς παράγοντες.

Τον Σεπτέμβριο του 2023, ο πρωθυπουργός Πασινιάν είχε δηλώσει δημόσια: «Η Αρμενία είναι έτοιμη να εφαρμόσει την ίδια μεταχείριση που εφαρμόζει το Ιράν προς το Αζερμπαϊτζάν».
Αν όμως οι αποκαλύψεις του Αμερικανού πρέσβη είναι ακριβείς, τότε το υπό συζήτηση σχέδιο παραβιάζει όλες τις βάσεις αυτής της δήλωσης.

Το περιεχόμενο των μυστικών διαπραγματεύσεων γύρω από το Σιουνίκ διαφωτίζεται περισσότερο όταν εξετάσουμε τη συνάντηση Πασινιάν – Αλίεφ που πραγματοποιήθηκε πρόσφατα στο Άμπου Ντάμπι. Αν και δεν υπήρξε επαρκής ενημέρωση της κοινής γνώμης, η συνάντηση σχολιάστηκε με ανακοινώσεις από τα υπουργεία Εξωτερικών των δύο χωρών, με εμφανείς διαφορές.

Η πλευρά του Αζερμπαϊτζάν ανακοίνωσε ότι «η συνάντηση ήταν χρήσιμη ως προς το άνοιγμα περιφερειακής επικοινωνίας, τη σύνδεση Ναχιτσεβάν – Αζερμπαϊτζάν και τον καθορισμό οικονομικών διαδρόμων».

Κατά το Μπακού, οι δύο πλευρές «κατέγραψαν προσεγγίσεις ως προς τη λογική της απεμπλοκής των εμπορικών ροών».
Η αρμενική πλευρά δήλωσε ότι συζητήθηκαν «όροι συμφωνίας ειρήνης» και «γενικές δυνατότητες προσέγγισης», χωρίς όμως να διευκρινιστεί το περιεχόμενο και το κόστος τους.

Αυτές οι διαφορές στο ύφος δείχνουν ότι η Αρμενία προσπαθεί να αποκρύψει από το εσωτερικό κοινό τις υποχωρήσεις που πραγματοποιούνται, ενώ το Μπακού προβάλλει με διαφάνεια ότι έχει ήδη επιτύχει σημαντικές συμφωνίες, κυρίως σε σχέση με την απεμπλοκή και τις επικοινωνιακές οδούς.

Κατά την εκτίμηση πολιτικών αναλυτών, η συνάντηση στο Άμπου Ντάμπι ενδέχεται να αποτέλεσε το πλαίσιο συμφωνιών διακυβέρνησης, οι οποίες τώρα επιχειρείται να υλοποιηθούν μέσω της αμερικανικής διπλωματικής παρέμβασης. Παρά τη γνωστή επιφυλακτικότητα των ΗΠΑ να εμπλέκονται σε περιφερειακές υποθέσεις, τη Δευτέρα ο Πρόεδρος Τραμπ δήλωσε ότι «η σύγκρουση μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν πλησιάζει σε επιτυχή επίλυση». Το ανέφερε κατά τη συνάντησή του με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, εκφράζοντας την εκτίμηση ότι το Γερεβάν και το Μπακού βρίσκονται κοντά στην επίλυση των διαφορών τους.

Στο ίδιο πλαίσιο μπορεί να ενταχθεί και το πρόσφατο ταξίδι του Πασινιάν στην Ευρώπη και οι υποστηρικτικές δηλώσεις που διατυπώθηκαν εκεί.

Αυτή η διαδικασία εκτυλίσσεται τη στιγμή που η εξουσία ασκεί ευρείας κλίμακας πιέσεις στο εσωτερικό μέτωπο κατά της αντιπολίτευσης. Οι συλλήψεις πολιτικών και θρησκευτικών παραγόντων, οι κατασκευασμένες κατηγορίες περί “πραξικοπήματος”, οι “αποκαλύψεις” στημένων σκανδάλων κατά της Εκκλησίας και η μαζική προπαγανδιστική ατμόσφαιρα εξυπηρετούν έναν σκοπό: Να κατευθύνουν τη προσοχή του κόσμου σε «μια εσωτερική αστάθεια», κρατώντας τον μακριά από την ατζέντα των αποφάσεων εξωτερικής πολιτικής.

Σε κάθε περίπτωση, οι πρόσφατες ταχείες αποκαλύψεις έδειξαν ότι οι σχέσεις Πασινιάν – Αλίεφ έχουν εμβαθυνθεί περαιτέρω. Με την κυβέρνηση να λαμβάνει κρίσιμες αποφάσεις εξωτερικής πολιτικής αποφεύγοντας τον κοινοβουλευτικό διάλογο και την κοινή γνώμη, η Αρμενία βρίσκεται αντιμέτωπη με τα σοβαρότερα προβλήματα κυριαρχίας και ασφάλειας. Οι εξωτερικές πιέσεις και τα εσωτερικά πολιτικά παιχνίδια ενδέχεται να οδηγήσουν σε εθνική απώλεια χωρίς επιστροφή.

Μετάφραση από την αρμενική γλώσσα του άρθρου του Κερόπ Εκιζιάν στην Εφημερίδα Αζάτ Ορ

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Χάος στη Συρία!

Παρέμβαση του Ευάγγελου Μπασάρ Μούσσα στον Focus Fm

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Παρέμβαση του Ευάγγελου Μπασάρ Μούσσα στον Focus Fm

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Παρά τρίχα Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος!

Ο Τραμπ υιοθετεί τον πόλεμο του Μπάιντεν με τη Ρωσία

Δημοσιεύτηκε

στις

Σταύρος Καλεντερίδης: Ο Τραμπ υιοθετεί τον πόλεμο του Μπάιντεν με τη Ρωσία

👉 Σενάρια βομβαρδισμού της Μόσχας και της Αγ. Πετρούπολης
👉 Ο Πούτιν αγνοεί το τελεσίγραφο και συνεχίζει τον πόλεμο
👉 Τι γίνεται με τους Έλληνες και τους Δρούζους της Συρίας;

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Δημοφιλή