O Κωνσταντίνος Γρίβας καθηγητής Γεωπολιτικής και Σύγχρονων Στρατιωτικών Τεχνολογιών, διευθυντής του Τομέα Θεωρίας και Ανάλυσης Πολέμου στην Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και καλός φίλος του newshub.gr είναι καλεσμένος μας σήμερα και σε μία εξαιρετική ανάλυση, σκιαγραφεί ποια θα μπορούσε να είναι η γεωπολιτισμική πρόταση της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας, σε ένα νέο, πιο ειρηνικό, διεθνές σύστημα, που τώρα περνάει σε μία νέα φάση.

Το Ορθόδοξο Πρόσωπο και η Πρωτοβουλία Παγκόσμιου Πολιτισμού της Κίνας

Το διεθνές σύστημα σήμερα, περνάει σε εντελώς μία νέα εποχή. Τελειώνει μια περίοδος 500 ετών, όπου ο Ευρωγενής κόσμος έδινε τον παλμό στον υπόλοιπο κόσμο. Δια τις ισχύος και του πολιτισμού. Σήμερα όλα αυτά αλλάζουν, οι νέες μεγάλες δυνάμεις επιστρέφουν στις δικές τους πολιτικές και πολιτισμικές ρίζες. Ταυτόχρονα φαίνεται ότι η Δύση βρίσκεται σε πόλεμο πολιτισμών με τον ίδιο της τον εαυτό. Αυτό έχει δημιουργήσει ένα μεγάλο κενό στο διεθνές σύστημα. Και εδώ έρχεται η Ελλάδα ως γνήσιος φορέας πολιτισμού και ο χριστιανισμός να δώσουν αυτή την γεω-πολιτισμική πρόταση.

Ο δυτικός χριστιανισμός δίνει μεγάλη έμφαση στην ιεραρχία της ισχύος και δεν έχει μεγάλη σχέση με τον πατερικό χριστιανισμό της ορθοδοξίας. Η Ελλάδα και η Ορθοδοξία μπορούν να προσφέρουν στο νέο διεθνές σύστημα ένα ισχυρό εργαλείο για να περιοριστούν οι εντάσεις αυτές ορθολογικοποιώντας τους παγκόσμιους ανταγωνισμούς, περιορίζοντας τις παρανοϊκές αναγνώσεις της πραγματικότητας, αλλά κυρίως καλλιεργώντας μια αντίληψη συνολικού και συλλογικού (συν)υπάρχειν της Ανθρωπότητας. Το εργαλείο αυτό είναι η Ορθόδοξη αντίληψη του Προσώπου.

Η αντίληψη περί ανθρώπου και περί σχέσεων θα μπορούσε να αποτελέσει υπόδειγμα για τις σχέσεις μεταξύ των κρατών και τις διεθνείς σχέσεις, για τον τρόπο που τα κράτη αλληλεπιδρούν μεταξύ τους.

Να αλλάξει δυτικές αντιλήψεις που θεωρούν ότι στις διεθνείς σχέσεις ο ανταγωνισμός θεωρείται ως κάτι νομοτελειακό που θα οδηγήσει σε συγκρούσεις.
Παρ’ όλες τις αντιλήψεις περί μίζερης μικρής και ασήμαντης Ελλάδας, η χώρα μας παραμένει ακόμα και σήμερα μία πολιτισμική υπερδύναμη. Μία τέτοια πρόταση θα μπορούσε να έχει μεγάλη αποδοχή και να παίξει ένα πολύ σημαντικό ρόλο.

Γράφει ο Απόστολος Αποστολόπουλος

Η Ελλάδα, με όσα έχουν αναγγελθεί για τα πετρέλαια θα περνούσε κανονικά από το καθεστώς συμμάχου δεύτερης τάξης, ως προς την Τουρκία, στο καθεστώς κανονικού προτεκτοράτου. Δηλαδή μιας χώρας υποτελούς αλλά υπό προστασία. Για να λειτουργεί η εκμετάλλευση πρέπει η προστασία να είναι «απόλυτη». Να εξουδετερώνονται οι τουρκικές απαιτήσεις και απειλές. Εκτός αν εμείς αποδεχθούμε όσα θέλουν οι Τούρκοι. Είναι αυτό που λένε «και κερατάς και ζημιωμένος». E! λοιπόν αυτό ακριβώς μας συμβαίνει! Η καθημερινή ειδησεογραφία λέει ότι ούτε ζητήσαμε αντάλλαγμα από τις ΗΠΑ για την απόλυτη υποτέλεια ούτε από μόνοι μας αντιστεκόμαστε στην Τουρκία. Επί πλέον, αυτονόητα, ο κ.Τσίπρας γράφει το βιβλίο του, ο Καραμανλής σιωπά, ο Δένδιας ούτε λαλάει ούτε γελάει, μη μου τους κύκλους τάραττε.

Για την περίοδο που ανοίγει θα ήταν ίσως χρήσιμος αλλά όχι αναγκαίος ένας κεντρικός «ήλιος»(πχ μια άλλη ΝΔ ή όπως ο «Συναγερμός» τη δεκαετία του 1950) με περιφερόμενα παραγεμίσματα σε συμπληρωματικούς ρόλους, όπως πχ ο Τσίπρας. Τον κ. Τσίπρα, μη έχοντας άλλον, τον ωθούν και πάλι στο προσκήνιο παρά το γεγονός ότι (κατά την εκτίμησή μου) αυτό θα είναι εντελώς αντιπαραγωγικό, προσωρινό, επειδή θα αποδειχθεί τελικά αυτό που είναι: ένα «κουτσό άλογο». Δεν θα μπορέσει, δηλαδή, να «σταθεί» αξιόπιστα, στον ρόλο του «αριστερού», δήθεν διαφωνούντος, πυλώνα του Συστήματος. Το ΚΚΕ δεν αποτελεί πρόβλημα.

Δεν είναι διόλου βέβαιο ωστόσο ότι η ΝΔ θα κρατηθεί ενιαία, ανεξάρτητα από τη θέληση του επικυρίαρχου δηλαδή τις ΗΠΑ. Δεν έχει υπάρξει, ως τώρα, Δύναμη που να εμποδίσει τις ελληνικές ελίτ να αλληλομαχαιρωθούν ως την τελευταία σταγόνα αίματος που διαθέτουν, μαχαιρώνοντας ταυτόχρονα και τον μέγα εχθρό, τον «απλό» κόσμο. Η μόνη ελπίδα είναι ότι αυτή τη φορά ο κοσμάκης θα μείνει αμέτοχος. Ο δημοφιλής «κανένας» είναι ένδειξη ότι αρκετοί επιλέγουν ήδη να κρατήσουν αποστάσεις. Η ηγεσία της ΝΔ βλέποντας ότι πλησιάζει η ώρα να φύγει, ξεχείλωσε.

Παρόμοια ασυμμάζευτα φαινόμενα παράλυσης και χάους εμφανίζονται σε Ευρώπη (πχ ένας πρώην πρόεδρος, ο Σαρκοζί μπαινοβγαίνει στις φυλακές) αλλά και στις ΗΠΑ (διάσταση των φιλοεβραίων χρηματοδοτών του Τραμπ με τους οπαδούς του-υποστηρικτών του MAGA-Η Αμερική Μεγάλη Ξανά). Ενδεικτική αδυναμίας και η προσπάθεια να δημιουργηθεί η εντύπωση διάστασης Πούτιν-Λαβρόφ. Δεν είναι διόλου τυχαίες οι πληροφορίες για διαφωνίες Πούτιν με Λαβρόφ όπου ο Ρώσος ΥΠΕΞ, αδιαπέραστος στο «αγαθό» του στιλ, εμφανίζεται ως ο «σκληρός» της περίστασης ενώ ο πανταχόθεν βαλλόμενος Πούτιν συνεπάγεται ότι είναι ο «ενδοτικός». Πιάσε τ’ αυγό και κούρευτο.

Αποκαλυπτική της σχετικής σύγχυσης που επικρατεί είναι και η αντίδραση στην εκλογή του Μαντανί ως Δήμαρχου της Ν. Υόρκης. Ο Τραμπ τον αποκάλεσε κομμουνιστή. Με σημαία τον αντικομμουνισμό εμφανίστηκε μεταπολεμικά ο Μακάρθυ και κυριολεκτικά καθάρισε την Διανόηση των ΗΠΑ, ενδεικτικά τον Νομπελίστα Έρνεστ Χέμινγουεϊ, και τρομοκράτησε το Χόλυγουντ. Ανοίγει η πόρτα της κατηφόρας. Τότε, αντίστοιχα, ήταν οι τελευταίες εκκαθαρίσεις του Στάλιν-δεν του έδωσε ο Θεός μέρες να προλάβει να κάνει κι άλλες γιατί πέθανε.

Τελικά η ΕΣΣΔ εξαφανίστηκε αλλά η Ρωσία αναστήθηκε. Τώρα οι ΗΠΑ έχουν δύσπνοια με τον Τραμπ που μια διασώζεται στην Αλάσκα των πάγων, μια πνίγεται στην Βουδαπέστη του Δούναβη, όπου δεν μπόρεσε καν να δει την ωραία πόλη.

Για την έρημη Ελλάδα ο Τραμπ βρήκε την Κίμπερλι αλλά για τον Μαδούρο στην Βενεζουέλα προστρέχουν Κίνα και Ρωσία, οπότε το μελετάνε.

Είμαστε στο Καζίνο «Ο Κόσμος» με τον δυτικό καπιταλισμό να προσκρούει στην Κίνα και σημείο προσανατολισμού τη φωνή του Ρήγα «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή».

Γράφει η Μαρία Γιαλαμά, Ελεύθερη Ώρα

Η συνέντευξη του πρώην πρωθυπουργού και προέδρου της ΝΔ Αντώνη Σαμαρά,που προέβαλε ο τηλεοπτικός σταθμός ΑΝΤ στις 9/11/2025,δημιούργησε τριγμούς στο σαθρό κυβερνητικό οικοδόμημα. Αίφνης οι ανίκανοι, αυτόκλητοι άριστοι,αισθάνθηκαν βαθύτατα θιγμένοι ,από τις αλήθειες που είπε ο πρώην πθ. Αλήθειες που ξεκίνησαν από το απατηλό σήμερα της επικοινωνιακής ευημερίας και της καλπάζουσας φτώχειας,και έφθασαν στην ασκουμένη κατ΄όνομα εξωτερική πολιτική ,που κατέστησε την Ελλάδα ανυπόλυπτη μεταξύ εχθρών και φίλων. Μία εξωτερική πολιτική που παράγεται στις καταβόθρες του ΕΛΙΑΜΕΠ και παρουσιάζεται από τον υπουργό εξωτερικών, “φιλέλληνα” κατά τον αυτοπροσδιορισμό του αλλά και έτοιμο όπως δήλωσε να αποδεχθεί τον χαρακτηρισμό του “Εθνικού μειοδότη”,λόγω των πράξεών του.

Κύριο χαρακτηριστικό της πολυθεματικής συνεντεύξεως,ήταν το μέτρο.

Τα θέματα που ετέθησαν και απαντήθηκαν και η τεκμηρίωσή τους,είχαν κοινό γνώμονα το μέτρο. Κοινώς ελέχθησαν, αυτά που συζητούν όλοι οι Έλληνες,στις καθημερινές τους επαφές,άνευ πάθους αλλά με αλήθειες. Η αδυναμία αντιμετωπίσεως της ακρίβειας με την καταβαραθρωμένη αγοραστική δυνατότητα του μέσου Έλληνος,η εμμονή με τον γάμο και την τεκνοθεσία των ομοφύλων,που καθιστά την σε πενία ευρισκομένη γυναίκα σκεύος αναπαραγωγής,η ανύπαρκτος ελπιδοφόρος εξωτερική πολιτική,ήταν μερικά από τα αναφερθέντα. Απόρροια της νωθρότητος της πολιτικής αυτής,είναι το περίεργο δημιουργηθέν καθεστώς της Ι.Μ.Αγίας Αικατερίνης του Σινά,οι δήθεν φιλικές σχέσεις με την έχουσα επεκτατικούς σχεδιασμούς Τουρκία,το ανησυχητικό γκρίζο στο Αιγαίο. Η αναφορά στην ανυπαρξία αγροτικής πολιτικής και πλήθος άλλων παραδειγμάτων που διαψεύδουν την μιντιακή επικοινωνιακή και μόνον ευημερία του Έλληνος,έκαναν υπουργούς ,αλλά και τον ίδιο των Πρωθυπουργό να αισθανθούν ιδιαιτέρως άβολα. Στην χώρα γενέτειρα της δημοκρατίας ,θα περίμενε κανείς ,μετά την μακράς διαρκείας συνέντευξη Σαμαρά,να υπάρξει ένας δημοκρατικός διάλογος ευθύνης. Αντ΄αυτού,ένας οχετός “κατηγοριών”, μή εχόντων σχέση με τα αναφερθέντα από τον πρώην πρωθυπουργό, ξεκίνησε από την ανακοίνωση της συνεντεύξεως, ενεργοποιώντας τον μηχανισμό λασπολογίας, που εξακολουθεί με υπέρμετρο ζήλο ,να βάλει κατά του Αντώνη Σαμαρά . Η όλη κατάσταση προκαλεί γέλωτα, συγχρόνως όμως θέτει και προβληματισμούς για το κατά πόσον οι έχοντες τις τύχες της πατρίδος στα χέρια τους,διαθέτουν και την απαιτουμένη πολιτική ευθύνη.

Πολιτική ευθύνη.

Εδώ και ενάμιση χρόνο,οι δύο πρώην πρόεδροι της ΝΔ και πρώην πρωθυπουργοί, Κ.Καραμανλής και Α.Σαμαράς,με δημόσιες παρεμβάσεις τους,άλλοτε κοινές και άλλοτε κατά μόνας,κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου τόσο για την ασκουμένη εξωτερική πολιτική,όσο και για άλλα θέματα της επικαιρότητος και την κακοδιαχείρισή τους. Κάθε νοήμων ,θα προσπαθούσε να συμβουλευθεί τους εμπείρους πολιτικούς και να αποκομίσει γνώσεις για την αντιμετώπιση των δυσκόλων καταστάσεων .Ο υπέρμετρος όμως εγωϊσμός του κυβερνήτου, ικανοποιήθηκε από την αντιδημοκρατική και πέραν πάσης κομματικής ηθικής διαγραφή Σαμαρά από την ΝΔ. Συνεπικουρούμενος από τους αυλοκόλακες που διαθέτει,δρώντας σε συνέργεια με τα χρηματιζόμενα ΜΜΕ,δεν αντιμετώπισαν την κριτική ευθύνης με τον απαιτούμενο σεβασμό,δεν μπήκαν καν στην διαδικασία να αναθεωρήσουν τις αμετροεπείς πολιτικές τους,αλλά συνέχισαν το καταστροφικό σε πολλά θέματα έργο τους. Δυστυχώς το ζητούμενο για τους ανευθύνους και ατιμωρήτους για τα τραγικά για την χώρα λάθη, είναι η εικονική παρουσία επιτυχιών,άνευ αυτοκριτικής και ανοιχτών ευήκοων ώτων. Η ευθύνη σε ανακοινώσεις και πεπραγμένα,εξακολουθεί να είναι το μεγάλο ζητούμενο.

Αγροτική οικονομία.

Η αναφορά του κ.Σαμαρά στον πρωτογενή τομέα,για τον οποίον η Ελλάδα κάποτε υπήρξε υπερήφανη,συνδέθηκε με τις πολιτικές και πρακτικές της κ.Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν,τονίζοντας τον ολισθηρό δρόμο τον οποίο ακολουθείται. Η γεωργία,η κτηνοτροφία,η μεταποίηση των παραγομένων προϊόντων,είναι θέματα που αντί να προβληματίσουν τους αρμοδίους,τους αφήνουν παγερά αδιαφόρους. Αισθανόμενοι υπόδουλοι προφανώς, υποκύπτουν στις ορέξεις μεγάλων συμφερόντων και ομάδων πειραματισμών πάνω στην αγροτική παραγωγή. Ο προϊδεασμός για πλαστικό κρέας και εντομοφαγία συγχρόνως με εκτροφή εντόμων,αποτελεί ένα νέο πρόγραμμα ανάλογο αυτό της woke ατζέντας και της υπερδυνάμεως των ΜΚΟ,που έζησε η Ευρώπη μέχρι και την εκλογή Τράμπ στην Αμερική. Στην Ελλάδα,ακόμη ελέγχουν οι ΜΚΟ την λαθρομετανάστευση,στηρίζοντας στρεβλές αποφάσεις της ΕΕ ενώ εξαγοράζονται παραμεθόριες περιοχές της Θράκης από Τούρκους,τη βοηθεία τους ,με την συνδρομή Τουρκικών τραπεζών.

Η αποδοχή του παραλόγου ως λογικού,τείνει να αποκτήσει μονίμους υποστηρικτές,δικτάτορες της ελεγχομένης ελευθέρας βουλήσεως. Αντιγραφή μοντέλων μή πιστοποιημένων,όπως η δήθεν πράσινη ανάπτυξη η εκπορευόμενη μαζί με την woke κουλτούρα από την πολιτική ορθότητα και τον δικαιωματισμό,απαιτούν μέσω των υποθηκευτών της ευημερίας των πολιτών,να ελέγξουν ό,τι υγιές υπάρχει. Η ενοχοποίηση των αερίων των βοοειδών,μετά την πέψη της τροφής τους, ως αιτία μολύνσεως του περιβάλλοντος,είναι ένα από τα στοιχεία παραλογισμού που προωθείται,ενώ συγχρόνως αποσιωπούνται οι παραγόμενοι ατμοσφαιρικοί ρύποι από τις πτήσεις αεροσκαφών και ιδιαιτέρως από τα υλικά των πολέμων. Η υποκρισία περισσεύει και η αλήθεια θάβεται επιμελώς. Η επιτυχημένη μέχρι πρότινος ενοχοποίηση οτιδήποτε υγιούς ,σκαρφίζονταν διεστραμμένος νούς,προσπαθεί να εφαρμοσθεί εκ νέου,ευτυχώς συναντώντας αντιστάσεις. Ο λαός αφυπνίζεται και αντιδρά,ενώ ο πρωθυπουργός εξακολουθεί να ζη απομονωμένος από την πραγματικότητα. Η άρνηση του να συναντηθεί με διαμαρτυρομένους αγρότες στην ακριτική Αλεξανδρούπολη και η διαφυγή του από έξοδο κινδύνου του περιβόλου του αεροδρομίου Δημόκριτος,αναδεικνύουν την έλλειψη σεβασμού προς τους Ακρίτες-Εθνοφύλακες αγρότες,κτηνοτρόφους,μελισσοκόμους ελαιοπαραγωγούς Του Έβρου. Προφανώς λησμόνησε ότι οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν την περιφρονημένη από τον ίδιο Εθνοφυλακή ,που αντιμετωπίζει τον προκαλούμενο κίνδυνο από τους γείτονες,πρίν προλάβουν να τον αντιληφθούν οι αυλικοί του και ο ίδιος. Ασυγχώρητη πλέον η απαξίωσή του προς τους Ακρίτες. Επιβάλλεται το l’ etat c’ est moi που υιοθέτησε,να το εγκαταλείψει,ή να εγκαταλείψει την θέση που του προσέφερε ο διαρκώς απαξιωμένος Ελληνικός λαός.

Είναι σαφές πλέον ότι οι αλήθειες του Αντώνη Σαμαρά,αφορούν όλους τους Έλληνες,ανεξαρτήτως κομματικής τοποθετήσεως.

Η χώρα καταρρέει και οι σκέψεις και πράξεις πολιτικής ευθύνης, επιβάλλεται να αναδεικνύονται. Οι σκεπτόμενοι Έλληνες ,οφείλουν να είναι έτοιμοι για την μεγάλη προσπάθεια ανασυγκροτήσεως και σωτηρίας της .Οι καιροί ου μενετοί.