Σχόλιο Χωριανόπουλος Άγγελος: Η Τουρκία μετά το τέλος της διένεξης στον Καύκασο φαίνεται ξεκάθαρα πως ακολουθεί το μοντέλο υβριδικών επιχειρήσεων που ακολούθησε η Σοβιετική Ένωση στις λεγόμενες ”παγωμένες συγκρούσεις”. Εκμεταλλεύεται Ισλαμικούς-Φιλότουρκους πληθυσμούς σε Καύκασο, Κεντρική Ασία, Μέση Ανατολή και Βαλκάνια, επί έναν μήνα αποστέλει αξιωματικούς της ΜΙΤ για εκπαίδευση των ισλαμιστών και προετοιμασία περιβάλλοντος πολέμου (διεθνής τύπος, χρήση drone-UAV) και έπειτα επικαλείται μία τοπική ”εξέγερση” για να επέμβει με τακτική αεροπορία και ελεγχόμενα από αυτήν στρατεύματα. 

Στόχος της είναι να αποκομίσει εδαφικό και επικοινωνιακό κέρδος, το οποίο μέσω της de facto διεθνούς αναγνώρισης της νίκης της, πολιτικοποιείται και αυξάνει την διεθνή επιρροή της και κατ’ επέκταση και την γεωπολιτική ισχύ της στο μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον. ”Παγωμένες συγκρούσεις” στις οποίες δύναται να επέμβει η Τουρκία είναι η Αμπχαζία, το Κόσοβο, αλλά κυρίως η Ουκρανία όπως θα εξεταστεί παρακάτω, όπου στο συγκεκριμένο μέτωπο λόγω της διένεξης του 2014 θα έχει σίγουρα στο πλευρό της και τις ΗΠΑ-Πολωνία. 

Του Can Kasapoglu

Η Τουρκία και η Ουκρανία χτίζουν τους πυλώνες μιας πολλά υποσχόμενης εταιρικής σχέσης στον τομέα της άμυνας εδώ και αρκετό καιρό. Οι δύο χώρες συμμετέχουν επί του παρόντος σε κοινές προσπάθειες σε στρατιωτικούς τομείς που αλλάζουν τα χαρακτηριστικά του πολέμου όπως ta μη επανδρωμένα αεροσκάφη, οι αεροδιαστημικές μηχανές και η τεχνολογία πυραύλων.

Μετά τη σύνοδο κορυφής 16-17 Οκτωβρίου μεταξύ του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν της Τουρκίας και του Προέδρου Βόλοτυρ Ζελένσκιυ της Ουκρανίας, οι Τουρκο-Ουκρανικοί στρατηγικοί δεσμοί φαίνονται έτοιμοι να φέρουν μια νέα γεωπολιτική πραγματικότητα στην περιοχή του Εύξεινου Πόντου. Ο πιο αξιοσημείωτος τομέας συνεργασίας μεταξύ Τουρκίας και Ουκρανίας είναι στα μη επανδρωμένα εναέρια συστήματα (UAS). Το επερχόμενο μαχητικό αεροσκάφος υψηλού επιπέδου της Τουρκίας, το Akinci (το Raider), τροφοδοτήθηκε κυρίως από τους κινητήρες turboprop Ivachenko-Progress AI-450T της Ουκρανίας κατά τη διάρκεια των δοκιμαστικών πτήσεων.

Παράγεται από την εταιρεία Baykar – τον κατασκευαστή του φημισμένου “Pantsir-hunter” Bayraktar TB-2 UAS – το Akinci θα σηματοδοτήσει ένα πραγματικό άλμα προς τα εμπρός για το τουρκικό οπλοστάσιο χάρη στους προηγμένους αισθητήρες και τα διαθέσιμα οπλικά συστήματα, μια ενεργή ηλεκτρονικά σειρά σάρωσης, το ραντάρ ASEA και τους αεροεκτοξευόμενους πυραύλους (Baykarsavunma.com, πρόσβαση στις 9 Νοεμβρίου). Πέρυσι, η Baykar ενίσχυσε την αμυντική βιομηχανική συνεργασία της με την Ουκρανία, ιδρύοντας μια κοινή επιχείρηση, την ”Ασπίδα Μαύρης Θάλασσας”, με την Ukrspetsexport, μέλος του κρατικού στρατιωτικού-τεχνικού ομίλου Ukroboronprom.

Το πρόγραμμα Black Sea Shield καλύπτει μια ευρεία ατζέντα συνεργασίας, συμπεριλαμβανομένων των αεροδιαστημικών κινητήρων και της τεχνολογίας πυραύλων (βλ. EDM, 12 Φεβρουαρίου · Baykardefence.com). Σύμφωνα με την Ουκρανική Αναθεώρηση Άμυνας, η στρατιωτική-βιομηχανική βάση της Baykar και της Ουκρανίας προχώρησε στη συμπαραγωγή ενός μη επανδρωμένου μαχητικού αεροσκάφους με συνολικό βάρος περίπου 5,5 τόνους (με τουλάχιστον έναν τόνο ωφέλιμου φορτίου μάχης), τελική ταχύτητα 900 χιλιόμετρα ανά ώρα, και την ικανότητα να ανέβει πάνω από 12 χιλιόμετρα.

Μία εύλογη λύση για αυτήν την κοινή φιλοδοξία μπορεί να είναι ο turbofan AI-25TLT του Ivachenko-Progress, ο οποίος είναι ήδη εξοπλισμένος σε διάφορες διεθνείς πλατφόρμες, συμπεριλαμβανομένου του τσεχικού εκπαιδευτικού L-39 Albatros και αεροσκαφών ελαφριάς επίθεσης (Ukrainian Defense Review, Ιανουάριος-Μάρτιος 2020) . Οι πωλήσεις ένοπλων drone της Τουρκίας Bayraktar TB-2 στην Ουκρανία αξίζουν από μόνες τους την προσοχή. Το Bayraktar TB-2 UAS είναι μια από τις πιο αποδεδειγμένες για μάχη πλατφόρμες της κατηγορίας του. Έχει δημιουργήσει μια εντυπωσιακή φήμη που χρονολογείται από τις συριακές αποστολές του τουρκικού στρατού και τώρα επεκτείνεται στον πρόσφατα ολοκληρωμένο πόλεμο Αρμενίας-Αζερμπαϊτζάν στο Καραμπάχ.

Εξοπλισμένο με έξυπνα όπλα κατασκευασμένα από την Roketsan, το Bayraktar TB-2 προσφέρει αξιόπιστες λύσεις ενάντια σε ένα ευρύ φάσμα στόχων, συμπεριλαμβανομένων τεθωρακισμένων οχημάτων εδάφους-πολέμου, κύριων δεξαμενών μάχης, συγκεντρώσεων στρατευμάτων, κινητής άμυνας, πυροβολικού και ακόμη και κινητών εκτοξευτών βαλλιστικών πυραύλων , όπως φαίνεται στο πρόσφατο παράδειγμα του Αζερμπαϊτζάν. Τουρκικά πρακτορεία ειδήσεων ανέφεραν ότι η Ουκρανία προμήθευσε αρχικά 12 από αυτά τα συστήματα, τα οποία σύντομα θα μπορούσαν να ενισχυθούν από ένα μεγαλύτερο πακέτο 48 τεμαχίων (Daily Sabah, 6 Οκτωβρίου).

Το πιο σημαντικό, οι ουκρανικές δυνάμεις ασφαλείας θα μπορούσαν σύντομα να αρχίσουν να χρησιμοποιούν τουρκικά UAS στις επιχειρήσεις τους εναντίον στρατιωτικών μονάδων που υποστηρίζονται από τη Ρωσία στο ανατολικό τμήμα της χώρας. Εάν συμβεί αυτό, μια τέτοια εξέλιξη θα σηματοδοτήσει το τέταρτο μέτωπο όπου τα τουρκικά αεροσκάφη βρίσκονται ή έχουν αντιμετωπίσει ενάντια σε ρωσικά κατασκευασμένα όπλα – μετά τη Λιβύη, τη Συρία και το Καραμπάχ. Ακολουθώντας τα βήματα του Αζερμπαϊτζάν, η απόκτηση πλεονεκτήματος στον προηγμένο πόλεμο με drone μπορεί να ενισχύσει σημαντικά τις στρατιωτικές δυνατότητες του Κίεβου.

Μια άλλη ενδιαφέρουσα συναλλαγή όπλων μεταξύ της Άγκυρας και του Κιέβου ήταν η πρόσφατη πώληση ενός εκσυγχρονισμένου συστήματος πυραύλων επιφανείας-αέρος (SAM) παραλλαγής (SAM) στην Τουρκία (TRT Haber, 7 Οκτωβρίου). Το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού της Ουκρανίας αύξησε το εύρος των 25 χιλιομέτρων της σοβιετικής κληρονομιάς S-125 έναντι στόχων ελιγμών σε περίπου 40 χιλιόμετρα (Ουκρανική αμυντική ανασκόπηση, Ιανουάριος – Μάρτιος 2019). Ο τουρκικός στρατός θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει το ουκρανικό εκσυγχρονισμένο S-125 με δύο τρόπους. Πρώτον, το σύστημα SAM μπορεί να αναπτυχθεί προς τα εμπρός για την υποστήριξη των εκστρατευτικών του δυνάμεων. Η Λιβύη είναι ο πιο πιθανός προορισμός από αυτή την άποψη.

Η Watiya Airbase, όπου η Τουρκία είχε προηγουμένως αναπτύξει αεροπορική άμυνα MiM-23 Hawk και Korkut παράλληλα με τα περιουσιακά στοιχεία του ηλεκτρονικού πολέμου (EW), δέχθηκε επίθεση τον Ιούλιο του 2020, σύμφωνα με πληροφορίες από την απογείωση περιουσιακών στοιχείων της Πολεμικής Αεροπορίας των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων από την Αίγυπτο. Η Τουρκία έχει περιορισμένα συστήματα SAM μεσαίας εμβέλειας στο οπλοστάσιό της και η γηγενής γραμμή Hisar έχει ακόμα έναν τρόπο να προχωρήσει πριν φτάσει σε πλήρη επιχειρησιακή ικανότητα. Έτσι, τα εκσυγχρονισμένα S-125 SAMs μπορούν να προσφέρουν σημαντικά στους τούρκους στρατιωτικούς σχεδιαστές.

Δεύτερον, η Τουρκία μπορεί να χρησιμοποιήσει τα Ουκρανικά εκσυγχρονισμένα S-125 ως μέρος της επικείμενης διαμόρφωσης των S-400 SAM. Με συνεχείς δοκιμές στην πόλη της Μαύρης Θάλασσας Sinop, οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις αναμένεται να κηρύξουν σύντομα τη λειτουργία των S-400 (Daily Sabah, 24 Οκτωβρίου). Με βάση τη σοβιετική-ρωσική φιλοσοφία σχεδιασμού, τα δύο συστήματα SAM μπορούν να λειτουργήσουν σε μια πολυεπίπεδη αρχιτεκτονική – την οποία η Άγκυρα θα πρέπει να μπορεί να εκμεταλλευτεί με τη βοήθεια της τεχνολογικής και βιομηχανικής βάσης της Ουκρανικής άμυνας.

Το επενδυτικό χαρτοφυλάκιο του τουρκικού αμυντικού γίγαντα Aselsan στην Ουκρανία είναι μια άλλη σημαντική πτυχή που πρέπει να παρακολουθείται. Πέρυσι, η εταιρεία εξασφάλισε μια προσοδοφόρα σύμβαση στην Ουκρανία για συστήματα στρατιωτικών επικοινωνιών υψηλού επιπέδου. Η Aselsan ξεκίνησε ακόμη μια τοπική εγκατάσταση παραγωγής στο Κίεβο για τις παραδόσεις (Anadolu Agency, 20 Δεκεμβρίου 2019). Η δυνατότητα επιβίωσης τεθωρακισμένων είναι επίσης ένα κρίσιμο στοιχείο της ατζέντας για διμερείς στρατηγικούς δεσμούς. Έχοντας αντιμετωπίσει επικίνδυνες απειλές κατά των τεθωρακισμένων αρμάτων (ATGM) κατά τη διάρκεια των αποστολών της στη Συρία, η Τουρκία έχει δείξει ενδιαφέρον για ενεργά συστήματα προστασίας από το 2018.

Η Aselsan (και η Roketsan) συνεργάζονται στενά με τους Ουκρανούς για τη συμπαραγωγή ενεργού συστήματος προστασίας με βάση Οικογένεια Zaslon (TRT Haber, 7 Μαρτίου 2018; Kyiv Post, 14 Δεκεμβρίου 2018). Τέλος, όταν πρόκειται για θαλάσσια συστήματα, οι κορβέτες της Τουρκίας MILGEM μπορούν να προσφέρουν ώθηση στις δυνάμεις για το Ουκρανικό Ναυτικό στη Μαύρη Θάλασσα (TRT Haber, 19 Οκτωβρίου). Εάν εξασφαλιστεί μια τέτοια συμφωνία, η Ουκρανία θα είναι ο δεύτερος προορισμός εξαγωγής για αυτόν τον τύπο πλοίου, μετά το Πακιστάν. Οι αυξανόμενοι αμυντικοί δεσμοί μεταξύ Κίεβου και Άγκυρας αναδεικνύουν ορισμένες αξιοσημείωτες γεωπολιτικές πραγματικότητες.

Η Τουρκία εφαρμόζει μια μοναδική στρατηγική-στρατιωτική ατζέντα που αποφεύγει την απλή ταξινόμηση. Δηλαδή, η τουρκική κυβέρνηση υπέγραψε μια ολοκληρωμένη συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με την Ουκρανία, ενώ, ταυτόχρονα, δοκιμάζει την έναρξη των συστημάτων S-400 SAM που είχε αγοράσει προηγουμένως από τη Ρωσία (Anadolu Agency, 16 Οκτωβρίου). Η Τουρκία είναι, συνεπώς, το μόνο μέλος του Οργανισμού Συνθήκης του Βόρειου Ατλαντικού (ΝΑΤΟ) που έχει προμηθευτεί με ένα στρατηγικό οπλικό σύστημα από τη Ρωσική Ομοσπονδία, ακόμη και όταν έχει αναπτύξει εξαιρετικά στενούς αμυντικούς δεσμούς με την Ουκρανία μετά την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας από την Ρωσία.

Στην πραγματικότητα, η αμυντική τεχνολογική και βιομηχανική βάση της Τουρκίας έχει επωφεληθεί εδώ και πολύ καιρό από την ανάμιξη εταιρικών σχέσεων ΝΑΤΟ και Ρωσίας – πρώτα απ ‘όλα με τη Νότια Κορέα και το Ισραήλ – όταν πρόκειται για προσοδοφόρες μεταφορές τεχνολογίας και ευκαιρίες συμπαραγωγής. Η Ουκρανία αναμένεται να γίνει ένας ακόμη σημαντικός εταίρος αυτού του τύπου, αλλά με την πρόσθετη πολιτική-στρατιωτική αξία να βοηθήσει την Τουρκία να αντισταθμίσει τη Ρωσία στη Μαύρη Θάλασσα.

Μετάφραση Χωριανόπουλος Άγγελος 

πηγή:jamestown

Ακολουθήστε το infognomonpolitics.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις που αφορούν τα εθνικά θέματα, τις διεθνείς σχέσεις, την εξωτερική πολιτική, τα ελληνοτουρκικά και την εθνική άμυνα.