Ακολουθήστε μας

Αραβικός Κόσμος

Τουρκία: Μυστήριο με το απίστευτο ράλι της – κάποτε ελληνικής – Finansbank

Δημοσιεύτηκε

στις

Δημήτρης Παφίλας

Δυο χρόνια μετά την πώληση απο την Εθνική η μετοχή αυξήθηκε 17 φορές και οι Καταριανοί έχουν την τράπεζα με την μεγαλύτερη κεφαλαιοποίηση στην Τουρκία

Ενα μυστηριώδες ράλυ απο τις αρχές του χρόνου έως και 174% στην μετοχή της Τουρκικής Τράπεζας Finansbank έχει φέρει την κεφαλαιοποίηση της στις 254 δις. τουρκικές λίρες ή τα 45 δις. ευρώ, ξεπερνώντας όλους τους ανταγωνιστές της αθροιστικά. Είναι χαρακτηριστικό ότι η χρηματιστηριακή αξία της Finansbank είναι σχεδόν 5 φορές υψηλότερα από την δεύτερη τράπεζα Garanti bank.

Το ράλι αυτό ακολούθησε άνοδο κατά 316% μέσα στο 2019 και 63% το 2018.

Σύμφωνα με το Bloomberg και τους αναλυτές δεν υπάρχει κανένα θεμελιώδες στοιχείο που να δικαιολογεί αυτήν την κoύρσα ή την κεφαλαιοποίηση των 189 δισ. τουρκικών λιρών. ( 30 Ιανουαρίου 2020 )

Το εντυπωσιακό είναι ότι από τις μετοχές της Finansbank λιγότερο μόνο το 0,1% βρίσκεται σε διαπραγμάτευση, κάτι που εντείνει τις κινήσεις στην τιμή της – αλλά και τις δυνατότητες χειραγώγησης της.

Μπορεί τα κέρδη της να πλησιάζουν αυτά της Barclays, ωστόσο, ο Δείκτης τιμή προς λογιστική αξία είναι 11 και το p/e έχει εκτοξευθεί στο 67 ! Ο λόγος φυσικά της ανόδου σύμφωνα με τους αναλυτές είναι το ελάχιστο free float της μετοχής.

Η Τράπεζα η οποία πωλήθηκε από την Εθνική Τράπεζα το 2016 έναντι 2,7 δις. ευρώ ( ή 3,6 δις. ευρώ συνολικό όφελος ) σήμερα βλέπει την κεφαλαιοποίηση της να έχει εκτοξευθεί και να κοστίζει έως και 4 φόρες υψηλότερα από όλες τις συστημικές ελληνικές τράπεζες.

Δυο χρόνια λοιπόν μετά την πώληση της Finansbank από την διοίκηση Φραγκιαδάκη η μετοχή της ξεκίνησε το ράλυ που την αύξησε κατά 17 φορές.

Ωστόσο σήμερα στη διαπραγμάτευση του χρηματιστηρίου της Κωνσταντινούπολης η μετοχή υποχώρησε κατά 15% σπάζοντας ένα ανοδικό σερί 12 ημερών.

newmoney.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Αίγυπτος

Μέση Ανατολή: Ιράκ, Τουρκία, Αίγυπτος καταδικάζουν τις ισραηλινές επιδρομές – Συγκαλείται σύνοδος αραβικών χωρών

Δημοσιεύτηκε

στις

REUTERS/ Jim Urquhart

«Κατεπείγουσα σύνοδο» των αραβικών χωρών προτάσσει η Βαγδάτη

Το Ιράκ ανακοίνωσε απόψε ότι θέλει να οργανώσει μια «κατεπείγουσα σύνοδο» των αραβικών χωρών, στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης των Ηνωμένων Εθνών που διεξάγεται αυτήν την εβδομάδα στη Νέα Υόρκη, προκειμένου να συζητηθούν «οι επιπτώσεις από τη σιωνιστική επιθετικότητα» στον Λίβανο και «να εργαστούν από κοινού για να σταματήσει (σ.σ. το Ισραήλ) την εγκληματική συμπεριφορά του».

«Το Ιράκ καλεί και εργάζεται για τη διεξαγωγή μιας κατεπείγουσας συνόδου με τους επικεφαλής των αντιπροσωπειών των αραβικών χωρών που βρίσκονται στη Νέα Υόρκη (…) για να συζητήσουμε τον αντίκτυπο της σιωνιστικής επιθετικότητας (…) στον Λίβανο» ανέφερε η ανακοίνωση του Ιρακινού πρωθυπουργού Μοχάμεντ Σία αλ Σουντάνι, ο οποίος βρίσκεται ήδη στις ΗΠΑ.

Η Αίγυπτος από την πλευρά της ζήτησε να παρέμβει το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ «μετά την επικίνδυνη ισραηλινή κλιμάκωση».

Τα στρατιωτικά πλήγματα του Ισραήλ στον Λίβανο «θα οδηγήσουν την ευρύτερη περιοχή στο χάος», υποστηρίζει η Τουρκία.

Πηγή: ΑΠΕ/ΜΠΕ

Συνέχεια ανάγνωσης

Αραβικός Κόσμος

Σι Τζινπίνγκ: Εισηγείται διευρυμένη σύνοδο ειρήνης για τον πόλεμο στη Γάζα

Δημοσιεύτηκε

στις

Η Κίνα διεκδικεί ρόλο στον Αραβικό κόσμο

Ο Κινέζος πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ πρότεινε σήμερα να οργανωθεί «μεγάλη και διευρυμένη» σύνοδος ειρήνης για την επίλυση της ένοπλης σύρραξης στη Λωρίδα της Γάζας, κατά την ομιλία με την οποία άνοιξε το φόρουμ στο οποίο συμμετέχουν άραβες ηγέτες και διπλωμάτες στο Πεκίνο.

«Η Εγγύς Ανατολή είναι περιοχή με μεγάλες προοπτικές ανάπτυξης, όμως μαίνεται ακόμη πόλεμος» εκεί, τόνισε, αναφερόμενος στη σύρραξη ανάμεσα στο Ισραήλ και τη Χαμάς, που προσεχώς συμπληρώνει οκτώ μήνες.

«Ο πόλεμος δεν πρέπει να συνεχιστεί επ’ αόριστον. Η δικαιοσύνη δεν γίνεται να είναι πάντα απούσα», πρόσθεσε ο κινέζος πρόεδρος.

Υπενθυμίζοντας την ανάγκη, όπως το βλέπει, να υπάρξει «λύση δυο κρατών», ο Σι Τζινπίνγκ υπογράμμισε πως η Κίνα στηρίζει «σθεναρά τη δημιουργία ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους» και την «πλήρη ένταξη της Παλαιστίνης στον ΟΗΕ».

Ακόμη, κάλεσε να οργανωθεί «διευρυμένη διεθνής ειρηνευτική σύνοδος».

Το φόρουμ Κίνας- Αραβικών χωρών, στο οποίο συμμετέχουν ο πρόεδρος της Αιγύπτου Άμπντελ Φάταχ αλ Σίσι, ο ηγέτης των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων σεΐχης Μοχάμεντ μπιν Ζάγεντ αλ Ναχιάν και ο πρόεδρος της Τυνησίας Κάις Σάγεντ, σκοπό έχει την ενίσχυση των διπλωματικών και οικονομικών δεσμών των δυο πλευρών, καθώς η επιρροή του ασιατικού γίγαντα στη Μέση Ανατολή μεγαλώνει.

Ο πόλεμος ξέσπασε την 7η Οκτωβρίου, με έναυσμα την έφοδο άνευ προηγουμένου επίθεση στο νότιο Ισραήλ της εγκληματικής οργάνωσης, που άφησε πίσω 1.189 νεκρούς, στην πλειονότητά τους αμάχους, σύμφωνα με καταμέτρηση του Γαλλικού Πρακτορείου βασισμένη στα πιο πρόσφατα διαθέσιμα επίσημα ισραηλινά δεδομένα.

Παρότι η Κίνα διατηρεί καλές σχέσεις με το Ισραήλ, υποστηρίζει για δεκαετίες την παλαιστινιακή υπόθεση.

Κατά τη διάρκεια συνάντησής του χθες Τετάρτη με τον Αιγύπτιο πρόεδρο Σίσι, ο Σι Τζινπίνγκ είπε ότι η Κίνα είναι «βαθιά θλιμμένη» για την «εξαιρετικά σοβαρή» ανθρωπιστική κατάσταση στη Λωρίδα της Γάζας.

«Η απόλυτη προτεραιότητα πλέον είναι να τεθεί σε εφαρμογή άμεση κατάπαυση του πυρός, προκειμένου να αποφευχθεί η εξάπλωση του πολέμου, ο αντίκτυπος στην περιφερειακή ειρήνη και ασφάλεια και ακόμη πιο σοβαρή ανθρωπιστική κρίση», επέμεινε.

Η Αίγυπτος, το Κατάρ και οι ΗΠΑ μεσολαβούν στις έμμεσες διαπραγματεύσεις που διεξάγονται εδώ και μήνες με την ελπίδα να συμφωνηθεί κατάπαυση του πυρός μεγάλης διάρκειας που θα συνοδευτεί από την απελευθέρωση ομήρων που κρατά η Χαμάς.

«Η Κίνα εκτιμά τον σημαντικό ρόλο που διαδραματίζει η Αίγυπτος» στην προσπάθεια αποκλιμάκωσης και στην παράδοση ανθρωπιστικής βοήθειας, σημείωσε ο Σι Τζινπίνγκ, προσθέτοντας πως το Πεκίνο είναι έτοιμο να «υποστηρίξει ταχεία, συνολική, δίκαιη και διαρκή λύση της παλαιστινιακής υπόθεσης».

Η κινεζική κυβέρνηση ενίσχυσε τα τελευταία χρόνια τις εμπορικές και διπλωματικές σχέσεις της με τη Μέση Ανατολή, μεγάλο μέρος της οποίας θεωρείται παραδοσιακά πως ανήκει στην αμερικανική σφαίρα επιρροής.

Η Κίνα διευκόλυνε τη θεαματική διπλωματική επαναπροσέγγιση πέρυσι των δυο μεγάλων αντιπάλων στην περιοχή, του Ιράν και της Σαουδικής Αραβίας.

Η κινεζική διπλωματία ανέφερε πως το φόρουμ θα επιτρέψει να ακουστεί η «κοινή» σινοαραβική προσέγγιση στο παλαιστινιακό ζήτημα.

Σύμφωνα με δυτικούς αναλυτές, το Πεκίνο θέλει να αξιοποιήσει τη δέσμευσή του στο ζήτημα για να ενισχύσει περαιτέρω τη θέση του στην περιφέρεια, ιδίως προβάλλοντας τις προσπάθειες που καταβάλλει αυτό και αντιπαραβάλλοντάς με την υποτιθέμενη απραξία των ΗΠΑ.

Ακόμη, στην ομιλία του, ο Σι Τζινπίνγκ κάλεσε να ενισχυθεί η συνεργασία Κίνας-αραβικών χωρών ως προς την ενέργεια.

«Η Κίνα θα ενισχύσει περαιτέρω τη στρατηγική συνεργασία με την αραβική πλευρά για το πετρέλαιο και το αέριο» και «είναι έτοιμη να συνεργαστεί με την αραβική πλευρά στην έρευνα για την ανάπτυξη νέων ενεργειακών τεχνολογιών και στην παραγωγή εξοπλισμών», διαβεβαίωσε.

Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ, liberal.gr

Συνέχεια ανάγνωσης

Αραβικός Κόσμος

Γιατί οι Άραβες ηγέτες δεν βοηθούν ουσιαστικά τους Παλαιστίνιους

Δημοσιεύτηκε

στις

REUTERS/Mohammed Salem

Την ώρα που οι καταγγελίες για το αιματοκύλισμα των αμάχων δυναμώνουν, ισχυρές αραβικές κυβερνήσεις να παρακολουθούν σχεδόν αμέτοχες

«Παρά τη δημόσια υποστήριξη για τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, στην πραγματικότητα σχεδόν κάθε αραβικό κράτος αντιμετωπίζει από καιρό τους Παλαιστίνιους με “φόβο και απέχθεια”», έχει δηλώσει στο Politico, ο επί σχεδόν 4 δεκαετίες πρέσβης των ΗΠΑ  σε πολλές Αραβικές χώρες, Ράιαν Κρόκερ (γνωστός και ως «Ο Λόρενς της Αραβίας της Αμερικής»)

Εν μέσω του αποτρόπαιου πολέμου στη Γάζα, τα πάθη είναι έντονα σε ολόκληρο τον αραβικό κόσμο. Τεράστιες διαδηλώσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη έχουν λάβει χώρα σε όλη την περιοχή. Και αυτό φαίνεται να τρομάζει πολλές άρχουσες ελίτ. Η τακτική τους στέλνει μάλιστα μήνυμα στον Νετανιάχου, ότι το Ισραήλ είναι ελεύθερο να εκδιώξει με κάθε τρόπο την Χαμάς, αδιαφορώντας για το αιματοκύλισμα των αμάχων.

Η αντίδρασή τους είναι χαρακτηριστική. Εκτός από την Ιορδανία, η οποία αναγκάστηκε λόγω μεγάλου τμήματος του παλαιστινιακού πληθυσμού που τώρα έχει ιορδανική υπηκοότητα,αραβικά κράτη  δεν έχουν ανακαλέσει καν τους πρεσβευτές τους από το Ισραήλ ως απάντηση στην «σφαγή» των αμάχων της Ράφας.

 Γιατί τέτοια απροθυμία να στηρίξουν το παλαιστινιακό; Σύμφωνα με τους αναλυτέςτο θεωρούν ζήτημα  επικίνδυνα αποσταθεροποιητικό.Ήδη κάποια αραβικά κράτη, συμπεριλαμβανομένης της Αιγύπτου, της Ιορδανίας και της Σαουδικής Αραβίας, να έχουν αρχίσει να περιορίζουν τον φιλοπαλαιστινιακό ακτιβισμό στις χώρες τους.

«Διαπραγματευτικό χαρτί» με ΗΠΑ-ΕΕ

Από την άλλη, κανένα αραβικό κράτος δεν θέλει στην πραγματικότητα να έρθει σε αντιπαράθεση με το Ισραήλ.

«Τα περισσότερα αραβικά καθεστώτα εμπλέκονται θεμελιωδώς στην προσπάθεια να κατασταλεί η παλαιστινιακή επιδίωξη για ελευθερία, και να κανονικοποιηθεί η ισραηλινή κατοχή της Παλαιστίνης, την οποία χρησιμοποιούν εδώ και καιρό ως διαπραγματευτικό χαρτί για να επιτύχουν παραχωρήσεις από το Ισραήλ και ιδιαίτερα από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τις ευρωπαϊκές χώρες σε τομείς όπως η ασφάλεια, η ενέργεια και οι εμπορικές συμφωνίες» δήλωσε η Μαρίνα Καλκούλι, ερευνήτρια του Πανεπιστημίου Columbia στο Τμήμα Μέσης Ανατολής, Νότιας Ασίας και Αφρικανικών Σπουδών, σε συνέντευξή της στον ιστότοπο  του think tank  Quincy Institute for Responsible Statecraft .

«Τα αραβικά κράτη σήμερα δεν συμπαθούν τον παλαιστινιακό εθνικισμό επειδή ο παλαιστινιακός εθνικισμός αποτελεί πηγή λαϊκής κινητοποίησης στον αραβικό κόσμο» εξηγεί  από την πλευρά του ο  Ράμι Τζορτζ Κουρί, συνεργάτης στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυτού.

Οι ρίζες του «προβλήματος»

Πόσο πίσω πηγαίνει αυτή η ιστορία της αραβικής αντιπάθειας προς τους Παλαιστίνιους; Εάν οι Παλαιστίνιοι αναγκάζονταν να φύγουν από τη Γάζα, θα τους δεχόταν κανείς;

Συνοπτικά,  η γένεση του παλαιστινιακού «προβλήματος» ιστορικά σχετίζεται με δύο κρίσιμα ορόσημα.

Το πρώτο είναι ο σχηματισμός του Ισραήλ και ο εκτοπισμός του παλαιστινιακού πληθυσμού το 1948 και το δεύτερο είναι η Σύγκρουση των Έξι Ημερών του 1967.

Και στις δύο αυτές συγκρούσεις, ο παλαιστινιακός πληθυσμός έπρεπε να μετακινηθεί μαζικά από την πατρίδα του σε άλλα έθνη.

Ο Πόλεμος των Έξι Ημερών, έσπασε επίσης τον μύθο ότι το Ισραήλ θα μπορούσε να διαλυθεί ή να εξαλειφθεί.

Μέχρι τότε, ήταν κοινή πεποίθηση μεταξύ των αραβικών εθνών ότι θα μπορούσαν να ανακαταλάβουν τα χαμένα εδάφη και να τερματίσουν την ύπαρξη του Εβραϊκού κράτους. Κατά την διάρκεια .

Κατά την διάρκεια της παλαιστινιακής μετανάστευσης, έγινε φανερό ότι καμία χώρα στη Μέση Ανατολή δεν ήταν πρόθυμη να δεχτεί τον παλαιστινιακό λαό στα εδάφη της.

Ωστόσο, αυτή η απροθυμία δεν ήταν πολύ ισχυρή. Η Ιορδανία και ο Λίβανος αποδέχθηκαν τους Παλαιστίνιους και τους επέτρεψαν να εγκατασταθούν. Ανάμεσά τους και μέλη της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO)

Το «πρόβλημα» της PLO – Ο Μαύρος Σεπτέμβρης

H εμπλοκή της PLO που ήθελε να επεκτείνει την εμβέλειά της, στα εσωτερικά των χωρών υποδοχής, δημιούργησε προβλήματα. Στην Ιορδανία, οργάνωσε πραξικόπημα για να εκθρονίσει τον βασιλιά τον Σεπτέμβριο του 1970. Το πραξικόπημα απέτυχε εξαιτίας των ιορδανικών ενόπλων δυνάμεων, οι οποίες εξαπέλυσαν ολοκληρωτική επίθεση. Τα ένοπλα τμήματα της PLO εκδιώχθηκαν από τις πόλεις. Αργότερα τους επετράπη να μετακινηθούν στον Λίβανο μέσω της Συρίας.

Η σύγκρουση αυτή έμεινε γνωστή ως Μαύρος Σεπτέμβρης. Το κομμάτι της PLO, το οποίο μετακινήθηκε στο νότιο Λίβανο, άρχισε να δημιουργεί ζητήματα κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου του 1975. Η PLO ήλεγχε το νότιο και το δυτικό τμήμα του Λιβάνου. Ήταν ένας από τους κύριους λόγους για την ανάφλεξη του λιβανέζικου εμφυλίου πολέμου. Συνεργάστηκαν με το αριστερό αραβικό κίνημα για να πολεμήσουν τους χριστιανούς εθνικιστές Μαρωνίτες. Ο εμφύλιος πόλεμος κατέστρεψε τον Λίβανο. Διήρκεσε 20 χρόνια και άφησε πίσω του ερείπια.

Η Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης δεν είχε καλές σχέσεις ούτε με τη Συρία, καθώς ο ηγέτης της Γιάσερ Αραφάτ και ο Σύρος πρόεδρος Χαφέζ Άσαντ δεν εμπιστεύονταν ο ένας τον άλλον. Οι Σύριοι ήταν πάντα καχύποπτοι απέναντι στους Παλαιστίνιους πρόσφυγες στη Συρία. Στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας, οι συριακές δυνάμεις τους έβαλαν στο στόχαστρο.

Αργότερα, το 2011, η Χαμάς υποστήριξε τη συριακή εμφύλια εξέγερση κατά του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, βαθαίνοντας έτσι ακόμη περισσότερο το χάσμα.

 Η Αίγυπτος

Η Αίγυπτος υπήρξε υποστηρικτής της παλαιστινιακής υπόθεσης από την αρχή της δημιουργίας του Ισραήλ.

Παρείχε ηθική και πολιτική υποστήριξη και ήταν η πρώτη που αναγνώρισε την Παλαιστίνη ως ανεξάρτητο κράτος το 1988. Ωστόσο, δεν ήταν ποτέ πρόθυμη να επιτρέψει οποιονδήποτε Παλαιστίνιο πρόσφυγα στο έδαφός της .

Το επιχείρημά της ήταν ήταν ήδη πλήρης με μετανάστες από άλλες μουσουλμανικές χώρες και δεν μπορούσε να σηκώσει το βάρος  επιπλέον εισροών στη χώρα.

Και μετά ήρθε η Χαμάς

Όταν στη Λωρίδα της Γάζας διεξήχθησαν εκλογές το 2007 και η Χαμάς ανέβηκε στην εξουσία με συντριπτική πλειοψηφία, άλλαξε η εξίσωση για κάθε μουσουλμανικό έθνος στην περιοχή.  Η Χαμάς είναι πρώτα μια μαχητική οργάνωση και μετά μια πολιτική. Όλες οι γειτονικές χώρες το κατάλαβαν και  της γύρισαν την πλάτη. Όλες οι έρευνες από το 2002 έως το 2014 δείχνουν ότι η Χαμάς ήταν αντιδημοφιλής στα γειτονικά μουσουλμανικά κράτη. Ο παλαιστινιακός λαός, έμεινε μόνος…

Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Ινφογνώμων

Infognomon Logo

Περιηγηθείτε στα κορυφαία βιβλία του βιβλιοπωλείου μας

Προβολή όλων

Δημοφιλή