Ακολουθήστε μας

Διεθνή

Τζον Σιτιλίδης: «Ο κόσμος θα είναι πολύ διαφορετικός το 2030»

Δημοσιεύτηκε στις

Για πρώτη φορά αμφισβητείται η πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ

Μιλάει στα «ΝΕΑ» ο ειδικός γεωπολιτικής στρατηγικής και πρώην σύμβουλος διπλωματίας στο υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, Τζον Σιτιλίδης, λίγο πριν από το συνέδριο του «Economist» που θα γίνει την επόμενη εβδομάδα στο Λαγονήσι

Η Ουάσιγκτον δεν είναι προετοιμασμένη να αντιμετωπίσει την υπονόμευση της οικονομικής, τεχνολογικής και στρατιωτικής πρωτοκαθεδρίας των ΗΠΑ από τη Ρωσία, την Κίνα, το Ιράν και τη Βόρεια Κορέα, εκτιμά στη συνέντευξή του στα «ΝΕΑ» ο Τζον Σιτιλίδης, ειδικός γεωπολιτικής στρατηγικής στην Trilogy Advisors, πρώην σύμβουλος διπλωματίας στο υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, ο οποίος θα συμμετέχει στο 28th Government Roundtable του «Economist», που θα πραγματοποιηθεί 2-4 Ιουλίου στο Grand Resort Lagonissi.

«Ο συγκεκριμένος εκλογικός κύκλος στις ΗΠΑ είναι ιδιαίτερα κρίσιμος επειδή το πολιτικό σώμα βρίσκεται σε εξαιρετικά πολωμένη στιγμή, είμαστε 50-50 και αντί να αντιμετωπίζουμε αυτή την ισορροπία με μετριοπάθεια προς τη μία ή την άλλη κατεύθυνση, κάθε διοίκηση χρησιμοποιεί την εκτελεστική εξουσία για να προωθήσει ομοσπονδιακές πολιτικές προς μια πολύ ισχυρή κατεύθυνση, τις οποίες ο επόμενος πρόεδρος ακυρώνει. Αν εκλεγεί ο Τραμπ, πιθανότατα θα καταργήσει πολλές από τις πολιτικές του Μπάιντεν και θα εφαρμόσει πολλές από τις πολιτικές που θεσπίστηκαν μεταξύ 2016 και 2020» επισημαίνει ο ελληνοαμερικανός ειδικός. Ανατροπή αναμένεται και στην εξωτερική πολιτική σε περίπτωση επανεκλογής Τραμπ. «Οι πόλεμοι στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή, οι εντάσεις στην Ταϊβάν, οι απειλές από τη Βόρεια Κορέα προς την Ιαπωνία και τη Νότια Κορέα, μια σειρά από ζητήματα σε όλον τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένης μιας πιθανής προσφυγικής κρίσης στο Σουδάν, οι ενεργειακές πολιτικές υπό την πολύ σοβαρή συζήτηση σχετικά με το εάν οι καθαρές μηδενικές φιλοδοξίες μπορούν να πραγματοποιηθούν μέχρι το 2035 ή το 2050, η απειλή απόκτησης πυρηνικού όπλου από το Ιράν στο εγγύς μέλλον, όλα αυτά θα συζητηθούν έντονα τους επόμενους πέντε μήνες μεταξύ του προέδρου Μπάιντεν και του πρώην προέδρου Τραμπ. Αν κερδίσει ο Τραμπ, θα δούμε μια πολύ διαφορετική εξωτερική πολιτική από αυτή επί κυβέρνησης Μπάιντεν» εκτιμά.

Θα καταφέρουν να διατηρήσουν οι ΗΠΑ τον ηγετικό τους ρόλο παγκοσμίως σε ένα περιβάλλον αυξανόμενων γεωπολιτικών κρίσεων; τον ρωτάμε. «Οι ΗΠΑ παραμένουν η κυρίαρχη παγκόσμια δύναμη, όμως αμφισβητείται με τρόπο που δεν έχει γίνει ποτέ πριν στην ιστορία μας. Σήμερα η κομμουνιστική Κίνα έχει μια πολύ ισχυρή και τεχνολογικά προηγμένη οικονομία, επιτυγχάνει παγκόσμια ικανότητα προβολής ισχύος και θέτει σε αμφισβήτηση την αμερικανική πρωτοκαθεδρία τα επόμενα χρόνια και δεκαετίες. Επιπλέον οι ΗΠΑ θα αντιμετωπίσουν την επόμενη δεκαετία δύο πυρηνικούς αντιπάλους. Με τη Σοβιετική Ενωση είχαμε έναν. Τώρα έχουμε δύο. Η Ρωσία έχει ακόμη το μεγαλύτερο πυρηνικό οπλοστάσιο στον κόσμο, έχουν στο δόγμα τους την τακτική χρήση πυρηνικών όπλων, ενώ η Κίνα χτίζει πυρηνική ικανότητα με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Δεν νομίζω ότι η Ουάσιγκτον έχει προετοιμαστεί για την πρόκληση αυτή. Ο κόσμος θα είναι διαφορετικός το 2030 και το 2040 από ό,τι ήταν το 1995».

Θεωρεί ότι «οι ΗΠΑ έχουν χάσει τη σημασία της μεγάλης στρατηγικής στην εξωτερική πολιτική με δύο κραυγαλέα παραδείγματα. Πρώτον, οι αμερικανοί Δημοκρατικοί και Ρεπουμπλικανοί μαζί καλωσόρισαν την Κίνα στον ΠΟΕ το 2001 και έκτοτε η κινεζική οικονομία απογειώθηκε, φτάνοντας να προκαλεί την αμερικανική οικονομική, τεχνολογική και τελικά στρατιωτική υπεροχή. Η Κίνα δεν λογοδότησε ποτέ για παραβίαση κανόνων και προτύπων του ΠΟΕ. Δεύτερον, όταν έχουμε να κάνουμε με τις δύο μεγάλες στρατιωτικές δυνάμεις στην ευρασιατική ήπειρο, τη Ρωσία και την Κίνα, η μεγάλη στρατηγική των ΗΠΑ ήταν πάντα να διασφαλίζεται ότι καμιά από αυτές δεν είναι πιο κοντά στην άλλη από ό,τι η καθεμία με τις ΗΠΑ. Ομως, ενθαρρύνοντας την Ουκρανία ότι μπορούσε να γίνει μέλος του ΝΑΤΟ, κάτι που η Ρωσία είχε θέσει ως κόκκινη γραμμή, έγινε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και φέραμε τη Ρωσία πιο κοντά στην Κίνα. Εχουμε τώρα αυτόν τον άξονα επιθετικότητας. Η κομμουνιστική Ρωσία, η αυταρχική Κίνα, το αυτοκρατορικό Ιράν και η Βόρεια Κορέα συνεργάζονται για να υπονομεύσουν τις ΗΠΑ και τη Δύση σχεδόν σε κάθε φάσμα των διεθνών σχέσεων. Δεν είμαστε προετοιμασμένοι για αυτό. Πρέπει να προσαρμοστούμε ρεαλιστικά με σκληρές στρατηγικές για να αντιμετωπίσουμε έναν πολύ δύσκολο κόσμο που έχουμε μπροστά μας, όχι μόνο στον στρατιωτικό τομέα, αλλά και στον τεχνολογικό, όπου αναπτύσσονται νέα μέτωπα στην τεχνητή νοημοσύνη, στην κυβερνοασφάλεια, στη στρατιωτικοποίηση του Διαστήματος».

Κατά τον Σιτιλίδη, οι ΗΠΑ «έστειλαν λάθος μηνύματα με την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Αφγανιστάν με αποτέλεσμα την αύξηση της επιθετικότητας ανά τον κόσμο». Την εντοπίζει στην Ουκρανία, στη Μέση Ανατολή, όπου με τις επιθέσεις της Χαμάς και της Χεζμπολάχ εναντίον του Ισραήλ προβλέπει «έναν πόλεμο δύο μετώπων», στον Ινδο-ειρηνικό με την αυξημένη πολεμική της Κίνας κατά της Ταϊβάν, της Ινδίας, των Φιλιππίνων και της Ιαπωνίας. «Είναι αποτελέσματα της αποτυχημένης αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής των τελευταίων ετών. Οι αντίπαλοί μας εντοπίζουν αδυναμία στη Δύση» τονίζει.

Εκφράζει, ειδικότερα, ανησυχία για τη Μέση Ανατολή. «Είναι ένας πόλεμος του Ιράν κατά του Ισραήλ, κατά των σουνιτών Αράβων και κατά των ΗΠΑ. Δεν θα μπορούσε η Χαμάς να αναλάβει την αγριότητα των επιθέσεων της 7ης Οκτωβρίου χωρίς την ενεργό οργάνωση, χρηματοδότηση και εκπαίδευση από το Ιράν. Το ίδιο ισχύει και για τη Χεζμπολάχ. Η ισραηλινή κυβέρνηση έχει την απόλυτη ευθύνη να προστατεύσει τους πολίτες της. Η Χαμάς είναι ένας στόχος στη Γάζα, αλλά το Ισραήλ ετοιμάζεται να επιτεθεί κατά της Χεζμπολάχ. Υπάρχουν επίσης οι οργανωμένοι, χρηματοδοτούμενοι και εκπαιδευμένοι από το Ιράν Χούθι που έχουν προκαλέσει κατάρρευση της ναυτιλίας μέσω της Ερυθράς Θάλασσας. Εχουμε μια περίπλοκη κατάσταση που υπερβαίνει κατά πολύ αυτό που συμβαίνει στη Γάζα και αφορά την πιθανότητα μιας ευρύτερης σύρραξης όχι μόνο στον Λίβανο, αλλά πιθανώς μεταξύ Ισραήλ και Ιράν. Πρέπει να επανεξετάσουμε τη στρατηγική μας στη Μέση Ανατολή» επισημαίνει.

Τονίζει επίσης τον κίνδυνο να αποκτήσει πυρηνικά όπλα το Ιράν. «Η ιρανική κυβέρνηση προχωρά γρήγορα με τις προσπάθειές της να αποκτήσει πυρηνικά όπλα που θα μπορούσαν να χτυπήσουν στόχους στην Ελλάδα, στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, στη Νότια Ασία, στη Βορειοανατολική Αφρική. Το στρατηγικό ζήτημα στη Μέση Ανατολή δεν είναι το μέλλον της Γάζας. Είναι το αν το Ιράν γίνεται πυρηνική δύναμη και ο αντίκτυπός του στη στρατηγική ισορροπία στην περιοχή. Διότι μπορεί τότε να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα η Σαουδική Αραβία και η Αίγυπτος και στη συνέχεια η Τουρκία, με αποτέλεσμα την πλήρη ανατροπή της στρατηγικής ισορροπίας μεταξύ Τουρκίας και Ελλάδας στην Ανατολική Μεσόγειο».

Πηγή: Τα Νέα

Ο Σταύρος Καλεντερίδης, ξεκίνησε τις σπουδές του στην Αθήνα, σπουδάζοντας Πολιτική Επιστήμη στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμμετοχής στα φοιτητικά όργανα συνδιοίκησης της σχολής του και σε διάφορες οργανώσεις νέων, αποφάσισε να συνεχίσει τις σπουδές του στο εξωτερικό. Στη Βοστόνη των Η.Π.Α. ολοκλήρωσε δύο μεταπτυχιακά προγράμματα, στις Διεθνείς Σχέσεις (Αμερικανική εξωτερική πολιτική) και στην Επικοινωνία (Πολιτική Επικοινωνία), ενώ παράλληλα εργάστηκε στο Ελληνικό Προξενείο της Βοστόνης, στη σχολή του ως βοηθός έρευνας και σε δύο πολιτικές καμπάνιες Αμερικανών πολιτικών (Δημοκρατικών – Ρεπουμπλικάνων). Μετά από τρία χρόνια στις Η.Π.Α., άκουσε το κάλεσμα της πατρίδας του και επέστρεψε πίσω με μεγάλο πόθο για προσφορά στην Ελλάδα. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος δύο κοινωφελών οργανισμών, του δέλτα – πολιτική επανάσταση (πολιτικός οργανισμός) και της Λεοντίδας (ίδρυμα προώθησης θεμάτων ιστορίας, πολιτισμού και δημοκρατίας). Σήμερα ζει και εργάζεται στην Αθήνα, ασχολείται με διάφορα εγχειρήματα πολιτικής διπλωματίας και δημοκρατίας, γράφει πολιτικά άρθρα, σχολιάζει την επικαιρότητα και συνεχίζει την προσωπική του μελέτη στην ιστορία και την πολιτική φιλοσοφία.

Διεθνή

Αποκάλυψη Μάρκο Ρούμπιο! Η κυβέρνηση Τραμπ θα κρατήσει την Κούβα στη μαύρη λίστα των χωρών που υποστηρίζουν την τρομοκρατία

Ο Μάρκο Ρούμπιο τόνισε χθες πως η κομμουνιστική κυβέρνηση της νήσου έχει ανοικτά «φιλικές» σχέσεις με οργανώσεις όπως η Χαμάς και η Χεζμπολάχ, κινήματα που χαρακτηρίζονται τρομοκρατικές οντότητες από την Ουάσιγκτον.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Ο επόμενος επικεφαλής της αμερικανικής διπλωματίας που ονόμασε ο Ντόναλντ Τραμπ έκρινε χθες Τετάρτη ότι η Κούβα πρέπει να βρίσκεται στη μαύρη λίστα της Ουάσιγκτον με τα κράτη που υποστηρίζουν την τρομοκρατία, αφήνοντας έτσι να εννοηθεί πως θα ακυρώσει την απόφαση που ανακοίνωσε μια ημέρα νωρίτερα ο Τζο Μπάιντεν.

Η κυβέρνηση του απερχόμενου Δημοκρατικού προέδρου έκανε γνωστό πως αφαιρεί την Κούβα από αυτή τη μαύρη λίστα -η οποία περιορίζει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις επενδύσεις- στο πλαίσιο συμφωνίας με την Αβάνα για την αποφυλάκιση 550 και πλέον διαδηλωτών που παρέμεναν υπό κράτηση στη νήσο της Καραϊβικής.

Ο προαλειφόμενος επόμενος επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, γιος κουβανών μεταναστών, ορκισμένος εχθρός της κομμουνιστικής επανάστασης με ηγέτη τον Φιδέλ Κάστρο που επικράτησε στην Κούβα το 1959, ο Μάρκο Ρούμπιο, δήλωσε χθες κατά τη διάρκεια ακρόασης στη Γερουσία ότι η κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ δεν θεωρεί πως τη δεσμεύουν αποφάσεις της κυβέρνησης Μπάιντεν.

«Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία στο μυαλό μου πως ανταποκρίνεται στα κριτήρια για να χαρακτηριστεί κράτος που υποστηρίζει την τρομοκρατία», είπε ο γερουσιαστής της Φλόριντας, 53 ετών, χωρίς πάντως να πει ρητώς ότι θα ακυρώσει την απόφαση της απερχόμενης κυβέρνησης.

Λίγα 24ωρα προτού εγκαταλείψει τον Λευκό Οίκο το 2021, ο Ντόναλντ Τραμπ λάμβανε παρόμοια απόφαση, τοποθετώντας για ακόμη μια φορά την Κούβα στη μαύρη λίστα.

Ο Μάρκο Ρούμπιο τόνισε χθες πως η κομμουνιστική κυβέρνηση της νήσου έχει ανοικτά «φιλικές» σχέσεις με οργανώσεις όπως η Χαμάς και η Χεζμπολά, κινήματα που χαρακτηρίζονται τρομοκρατικές οντότητες από την Ουάσιγκτον.

«Γνωρίζουμε επίσης ότι το κουβανικό καθεστώς, για παράδειγμα, φιλοξενεί βάσεις κατασκοπείας όχι για μία, αλλά για δυο χώρες στην εθνική του επικράτεια, 90 μίλια (144 χλμ.) από τις ακτές των ΗΠΑ», πέταξε χωρίς άλλες διευκρινίσεις, αλλά χωρίς να υπάρχει καμιά αμφιβολία σε ποιες χώρες αναφερόταν.

Κατά την πρώτη του θητεία, ο Ντόναλντ Τραμπ φρόντισε να αναιρέσει τις συμφιλιωτικές χειρονομίες του προκατόχου του Μπαράκ Ομπάμα, που θεωρούσε αποτυχημένο τον αποκλεισμό και την απομόνωση που επιβάλλεται στο νησιωτικό κράτος από τις ΗΠΑ για πάνω από μισό αιώνα.

Μόλις τρεις ακόμη χώρες βρίσκονται σε αυτή τη μαύρη λίστα των ΗΠΑ: το Ιράν, η Βόρεια Κορέα και η Συρία.

Η επόμενη κυβέρνηση του Ντόναλντ Τραμπ αναμένεται να επανεξετάσει την υπόθεση αυτής της τελευταίας, μετά την πτώση του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ.

Συνέχεια ανάγνωσης

Διεθνή

Τι προβλέπει η συμφωνία εκεχειρίας Ισραήλ-Χαμάς

Η εκεχειρία θα τεθεί σε ισχύ την ερχόμενη Κυριακή στις 12:15 το μεσημέρι τοπική ώρα. Θα αφεθούν ελεύθεροι 33 ισραηλινοί όμηροι με αντάλλαγμα την αποφυλάκιση 1.650 Παλαιστινίων βαρυποινιτών για εγκλήματα τρομοκρατίας.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Γράφει ο Γαβριήλ Χαρίτος, Deutsche Welle

Ύστερα από πολύμηνες διαπραγματεύσεις, Ισραήλ και Χαμάς συμφώνησαν για τους όρους που θα καθορίσουν το πρώτο στάδιο της εκεχειρίας στη Γάζα, που θα διαρκέσει συνολικά 42 ημέρες. Πρόκειται για το πρώτο από τα τρία συνολικά στάδια της εκεχειρίας, με τελικό ορίζοντα τον πλήρη τερματισμό του πολέμου στον παλαιστινιακό θύλακα.

Σταδιακή απελευθέρωση Ισραηλινών ομήρων

Σύμφωνα με όσα έχουν ανακοινωθεί μέχρι στιγμής, το πρώτο στάδιο της εκεχειρίας θα τεθεί σε εφαρμογή την ερχόμενη Κυριακή, 19 Ιανουαρίου, στις 12:15 το μεσημέρι τοπική ώρα (και ώρα Ελλάδος). Κατά την διάρκεια των ερχόμενων έξι εβδομάδων, η Χαμάς πρόκειται να απελευθερώσει σταδιακά συνολικά 33 ισραηλινούς ομήρους, εκ των οποίων θα είναι όλες οι γυναίκες και τα παιδιά, καθώς επίσης και όσους άνδρες είναι ηλικίας άνω των 50 ετών. Συγκεκριμένα, την πρώτη μέρα της εκεχειρίας θα απελευθερωθούν τρεις όμηροι, την έβδομη μέρα θα αφεθούν ελεύθεροι άλλοι τέσσερεις όμηροι και στη συνέχεια θα απελευθερώνονται τρεις όμηροι ανά εβδομάδα. Οι όμηροι που βρίσκονται εν ζωή θα αφεθούν ελεύθεροι κατά προτεραιότητα. Την έκτη – και τελευταία – εβδομάδα του πρώτου σταδίου της εκεχειρίας, θα αφεθούν ελεύθεροι ο Αβέρα Μενγκίστου και ο Χισάμ Αλ-Σάγιεντ, αμφότεροι Ισραηλινοί υπήκοοι, που κρατούνται στη Γάζα από τη Χαμάς για πάνω από δέκα χρόνια.

Σταδιακή αποφυλάκιση Παλαιστινίων φυλακισμένων

Το Ισραήλ από την πλευρά του, για κάθε έναν όμηρο που θα απελευθερωθεί από τη Χαμάς, θα αποφυλακίσει ως αντάλλαγμα 30 Παλαιστινίους βαρυποινίτες που εκτίουν στις ισραηλινές φυλακές υψίστης ασφαλείας πολυετείς ποινές κάθειρξης για εγκλήματα που προβλέπονται από τη νομοθεσία κατά της τρομοκρατίας. Παράλληλα, για κάθε ισραηλινή στρατιώτη που τελεί σε ομηρία, το Ισραήλ θα αποφυλακίσει 50 Παλαιστινίους κατάδικους. Ανάλογα με τον τελικό αριθμό των ομήρων που θα απελευθερώσει η Χαμάς, αναμένεται να αποφυλακιστούν 990 έως 1.650 Παλαιστίνιοι βαρυποινίτες. Ωστόσο, όπως έχει ήδη συμφωνηθεί, δεν πρόκειται να αποφυλακιστούν μέλη της Χαμάς που ανήκουν στην ομάδα Νούχμπα, την επίλεκτη μονάδα καταδρομών της οργάνωσης, που συμμετείχε στην τρομοκρατική επίθεση της 7ης Οκτωβρίου 2023. Όσοι Παλαιστίνιοι κρατούμενοι εκτίουν ποινές κάθειρξης για εγκλήματα τρομοκρατίας, έχει οριστεί ότι θα επιστρέψουν στη Γάζα. Αντιθέτως, όσοι από αυτούς προέρχονται από τη Δυτική Όχθη και έχουν καταδικαστεί για δολοφονίες Ισραηλινών πολιτών και στρατιωτικών, δεν θα τους επιτραπεί να επιστρέψουν στις εστίες τους και θα εκτοπιστούν στο εξωτερικό – χωρίς, ωστόσο, να έχει ακόμη γίνει γνωστό σε ποιες χώρες θα μεταφερθούν μετά την αποφυλάκισή τους από τις ισραηλινές φυλακές υψίστης ασφαλείας.

Παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στη Γάζα

Όσον αφορά την ανθρωπιστική πτυχή της εκεχειρίας, η συμφωνία προβλέπει ότι κατά τη διάρκεια του πρώτου σταδίου της θα εισέρχονται καθημερινά στη Γάζα 600 οχήματα που θα μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια. 50 οχήματα με βενζίνη θα προορίζονται ειδικά για το βόρειο τμήμα του θύλακα.

Σταδιακή απόσυρση ισραηλινών δυνάμεων

Επίσης, στο πρώτο στάδιο της εκεχειρίας προβλέπεται η σταδιακή απόσυρση των ισραηλινών στρατιωτικών δυνάμεων από στρατηγικά «σημεία-κλειδιά» του θύλακα. Συγκεκριμένα, από τη βόρεια Γάζα, οι Ισραηλινοί θα αποσυρθούν από την Τζαμπάλια, την Μπετ-Λαχία και το Μπετ-Χανούν. Θα εκκενωθεί ο Άξονας Νετσαρίμ, που διαχωρίζει τη Λωρίδα της Γάζας σε βόρειο και νότιο τμήμα. Συγχρόνως, το Ισραήλ θα αποχωρήσει από τη Ράφα της νότιας Γάζας, ενώ, κατόπιν ειδικών ρυθμίσεων που έχουν συμφωνηθεί μεταξύ του Ισραήλ, της Αιγύπτου και των Ηνωμένων Πολιτειών, το συνοριακό φυλάκιο της Ράφα, μεταξύ Γάζας-Αιγύπτου, θα επαναλειτουργήσει εν ευθέτω χρόνω και ενώ η αποχώρηση των Ισραηλινών από τη συγκεκριμένη περιοχή θα βρίσκεται σε εξέλιξη.

Με την ολοκλήρωση της εφαρμογής του πρώτου σταδίου της εκεχειρίας, οι ισραηλινές στρατιωτικές δυνάμεις θα βρίσκονται παραταγμένες κατά μήκος της οριογραμμής Ισραήλ-Γάζας. Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί ότι, καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου και από την έναρξη των χερσαίων ισραηλινών επιχειρήσεων, έχει ισοπεδωθεί από κτήρια μία περιμετρική ζώνη πλάτους ενός χιλιομέτρου κατά μήκος της οριογραμμής Ισραήλ-Γάζας, που καλύπτει συνολικά 60 τετραγωνικά χιλιόμετρα, αποτελώντας μία de facto ζώνη ασφαλείας.

Επανέναρξη διαπραγματεύσεων για το δεύτερο στάδιο της εκεχειρίας
Η συμφωνία προβλέπει ότι κατά την 16η ημέρα του πρώτου σταδίου της εκεχειρίας, το Ισραήλ και η Χαμάς θα αρχίσουν τις διαπραγματεύσεις που θα προσδιορίσουν τους όρους του δευτέρου σταδίου της εκεχειρίας, κατά το οποίο αναμένεται να απελευθερωθούν οι υπόλοιποι όμηροι που κρατούνται στη Γάζα, με αντάλλαγμα την σταδιακή αποφυλάκιση Παλαιστινίων βαρυποινιτών – στελεχών ενόπλων ομάδων, που συνεχίζουν να εκτίουν τις ποινές τους σε φυλακές υψίστης ασφαλείας του Ισραήλ.

Συνέχεια ανάγνωσης

Διεθνή

Middle East Eye: Γιατί η Τουρκία δεν επιδιώκει σύγκρουση με το Ισραήλ στη Συρία

Η Άγκυρα δεν έχει όρεξη για τέτοιες περιπέτειες, εν μέσω ελπίδων ότι ένα σταθερό κράτος μπορεί να αναδυθεί από τις στάχτες του καθεστώτος Άσαντ.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Άνθρωποι κρατούν ένα πανό του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν καθώς μέλη της συριακής κοινότητας εκδηλώνουν την ικανοποίησή τους απο την πτώση του καθεστώτος Άσαντ, στην Κωνσταντινούπολη στις 8 Δεκεμβρίου 2024 (Κεμάλ Ασλάν/AFP)

Ηκατάρρευση του καθεστώτος του Μπασάρ αλ Άσαντ στη Συρία έχει ανησυχήσει πολλές περιφερειακές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΑΕ και της Αιγύπτου – αλλά το Ισραήλ ανησυχεί ιδιαίτερα από αυτή την εξέλιξη.

Μια ισραηλινή κυβερνητική επιτροπή έχει μάλιστα προτείνει ότι μια Συρία που κυβερνάται από σουνίτες ισλαμιστές που δεν αναγνωρίζουν το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ θα μπορούσε ενδεχομένως να αποτελέσει μεγαλύτερη απειλή για τη χώρα από το Ιράν, τον πρωταρχικό εχθρό του Ισραήλ.

Η επιτροπή ήταν ιδιαίτερα εκνευρισμένη από την επιρροή της Τουρκίας στη Συρία, υποστηρίζοντας ότι η Άγκυρα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη νέα συριακή κυβέρνηση ως αντιπρόσωπο «για να αποκαταστήσει το Οθωμανικό Στέμμα στην παλιά του αίγλη» – ό,τι κι αν σημαίνει αυτό.

Η έκθεση σημειώνει ότι η Άγκυρα θα μπορούσε να επανεξοπλίσει γρήγορα τη νέα συριακή κυβέρνηση, προκαλώντας πιθανώς μια άμεση σύγκρουση μεταξύ του Ισραήλ και της Τουρκίας.

Είναι όμως αυτό ένα ρεαλιστικό σενάριο; Εν ολίγοις, η απάντηση είναι όχι.

Αν και ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει αποδυναμώσει σταδιακά τις διμερείς σχέσεις Τουρκίας-Ισραήλ – διακόπτοντας τις εμπορικές σχέσεις, αρνούμενος αεροπορικά ταξίδια σε ανώτερους Ισραηλινούς αξιωματούχους, κατηγορώντας το Τελ Αβίβ για γενοκτονία στο Διεθνές Δικαστήριο Δικαιοσύνης και εκφωνώντας φλογερούς λαϊκιστικούς λόγους που υπαινίσσονται ότι ο τουρκικός στρατός θα μπορούσε μια μέρα να βοηθήσει τον παλαιστινιακό λαό – δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι η Άγκυρα επιδιώκει στρατιωτική αντιπαράθεση με το Ισραήλ.

Εκτός από το γεγονός ότι τόσο η Τουρκία όσο και το Ισραήλ είναι σύμμαχοι των ΗΠΑ και οι δύο πλευρές δεν έχουν εμπλακεί ποτέ σε στρατιωτική σύγκρουση, η Άγκυρα δεν έχει καμία όρεξη για τέτοιες περιπέτειες – ειδικά ενώ η περιοχή ήδη αντιμετωπίζει έναν συνεχιζόμενο πόλεμο μεταξύ Ιράν και Ισραήλ, παράλληλα με την καταστροφή που εκτυλίσσεται στη Γάζα.

Οι στόχοι της Τουρκίας στη Συρία

Οι στόχοι της Τουρκίας στη Συρία είναι πολύ σαφείς και έχουν κοινοποιηθεί τόσο δημόσια όσο και ιδιωτικά σε όλους τους εμπλεκόμενους παράγοντες.

Πρώτον, όπως σημείωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν, η Άγκυρα θέλει μια σταθερή Συρία που δεν αποτελεί απειλή για άλλα κράτη. Δεύτερον, η Τουρκία οραματίζεται ένα δημοκρατικό, ενιαίο και πολιτικό κράτος στη Συρία – ένα κράτος που αγκαλιάζει τις μειονότητες και όλες τις εθνοτικές ομάδες, ενώ θα εμποδίζει τον σχηματισμό ενός κράτους του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν (PKK).

Αφού φιλοξένησε εκατομμύρια Σύρους πρόσφυγες για περισσότερο από μια δεκαετία και διεξήγαγε πολλαπλές στρατιωτικές επιχειρήσεις, οι οποίες στοίχισαν τη ζωή Τούρκων και ξόδεψε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια, η Άγκυρα θέλει μια Συρία που μπορεί να ανθίσει οικονομικά και κοινωνικά. Μια σύγκρουση με το Ισραήλ, είτε άμεση είτε έμμεση, δεν ευθυγραμμίζεται με αυτόν τον στόχο.

Μέχρι στιγμής, οι ενέργειες της Τουρκίας έχουν υποστηρίξει αυτούς τους στόχους.

Η Άγκυρα αρχικά – και σε μεγάλο βαθμό – έκανε τα στραβά μάτια στην αεροπορική εκστρατεία του Ισραήλ για την καταστροφή των υπολειμμάτων των στρατιωτικών εγκαταστάσεων του καθεστώτος Άσαντ. Αλλά αφού το Ισραήλ επέκτεινε σημαντικά τους στόχους του, ο Φιντάν ανακοίνωσε ότι η Τουρκία είχε μεταδώσει ένα μήνυμα στο Ισραήλ ότι τέτοιες επιθέσεις πρέπει να σταματήσουν.

Ο Φιντάν αναγνώρισε τις ανησυχίες του Ισραήλ ότι όπλα, όπως τα χημικά όπλα, θα μπορούσαν να πέσουν σε λάθος χέρια. Συγκεκριμένα, το Ισραήλ έχει αποφύγει να χτυπήσει οποιονδήποτε στόχο της Hayat Tahrir al-Sham (HTS).

Επιπλέον, η Τουρκία φέρεται να έχει κάνει τα πρώτα βήματα για τη δημιουργία μηχανισμού αποσύγκρουσης με τον ισραηλινό στρατό στη Συρία. Οι εκθέσεις αναφέρονται επίσης σε συνήθεις εμπλοκές μεταξύ τουρκικών και ισραηλινών υπηρεσιών πληροφοριών.

Επιπλέον, σύμφωνα με τις πηγές μου, η Άγκυρα έχει ενθαρρύνει τους ηγέτες του HTS, συμπεριλαμβανομένου του Ahmed al-Sharaa, να κάνουν δηλώσεις υπέρ της ηρεμίας με το Ισραήλ. Αρκετά στελέχη του HTS έχουν δηλώσει δημόσια ότι δεν επιδιώκουν σύγκρουση με το Ισραήλ.

Κίνδυνοι κατακερματισμού

Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με τις τουρκικές επαφές μου, υπάρχουν ενδείξεις ότι η Δαμασκός μπορεί να επιδιώξει να συνεργαστεί στρατιωτικά με την Άγκυρα, μεταφέροντας πιθανώς Τούρκους συμβούλους σε συριακές στρατιωτικές ακαδημίες και αεροπορικές βάσεις, για να βοηθήσουν στην επανίδρυση ενός ενοποιημένου συριακού στρατού υπό το συριακό υπουργείο Άμυνας.

Η Τουρκία έχει επίγνωση των ισραηλινών ανησυχιών σχετικά με μια τέτοια συνεργασία. Αυτό που ακούω είναι ότι οι αναπτύξεις της Τουρκίας θα είναι περιορισμένες. Δεν θα πήγαιναν πέρα ​​από τη Χάμα και, σε κάποιο βαθμό, τη Δαμασκό – μια προσπάθεια να καθησυχάσουν το Ισραήλ ότι οι ενέργειες της Άγκυρας δεν είναι εχθρικές.

Αλλά το Ισραήλ πρέπει να συμβιβαστεί με το γεγονός ότι η Άγκυρα δεν θα ανεχθεί ένα κράτος που ελέγχεται από το PKK στη βόρεια Συρία. Η Τουρκία επέμενε με συνέπεια ότι οι κουρδικές ομάδες πρέπει να ενσωματωθούν σε ένα ενιαίο συριακό κράτος.

Μια ισραηλινή έκθεση πρότεινε πρόσφατα ότι το Τελ Αβίβ προτιμά μια κατακερματισμένη Συρία για να προστατεύσει τα συμφέροντά της για την ασφάλεια. Αυτό είναι λάθος.

Μια άλλη έκθεση στο Israel Hayom αυτή την εβδομάδα μίλησε επίσης για το σχέδιο του Ισραήλ για μια διεθνή διάσκεψη για τη διαίρεση της Συρίας σε καντόνια.

Μια κατακερματισμένη Συρία θα αποτελούσε πρόσφορο έδαφος για ένοπλες ομάδες, αποσταθεροποιώντας περαιτέρω την περιοχή και δημιουργώντας μακροπρόθεσμους κινδύνους για το Ισραήλ. Αντίθετα, μια δημοκρατική και χωρίς αποκλεισμούς Συρία εξυπηρετεί τα συμφέροντα όλων.

Δυστυχώς, είναι σαφές ότι η ηγεσία του Ισραήλ προτιμά να αντιμετωπίζει αυταρχικά καθεστώτα, τα οποία είναι πιο συναλλακτικά και αξιόπιστα στις καταπιεστικές πολιτικές τους – κάνοντας τον πόλεμο του Ισραήλ στη Γάζα και την κατεχόμενη Δυτική Όχθη ευκολότερο να δικαιολογηθεί.

Είναι αλήθεια ότι η Τουρκία έχει πλέον έναν φίλο στη Δαμασκό. Ο Ερντογάν πρόκειται να επωφεληθεί από αυτή τη σχέση σε πολλαπλά μέτωπα: σε εσωτερικό, οικονομικό και περιφερειακό επίπεδο.

Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι η νέα συριακή κυβέρνηση θα γίνει τουρκικός πληρεξούσιος. Αντίθετα, εάν η τύχη είναι με το μέρος μας, η Συρία θα έχει -για πρώτη φορά- μια νόμιμη διοίκηση επικεντρωμένη σε ένα μόνο πράγμα: την ανοικοδόμηση της χώρας ως τόπου ειρήνης και ευημερίας.

Οι απόψεις που εκφράζονται σε αυτό το άρθρο ανήκουν στον συγγραφέα και δεν αντικατοπτρίζουν απαραίτητα τη συντακτική πολιτική του Middle East Eye.

*Ο Ραγκίπ Σοϊλού είναι επικεφαλής του Γραφείου Τουρκίας του MEE, με έδρα την Άγκυρα. Προηγουμένως, ήταν ανταποκριτής των τουρκικών μέσων ενημέρωσης Daily Sabah και ATV τόσο από την Ουάσιγκτον DC όσο και από το Λονδίνο. Έχει επίσης συνεισφέρει σε διάφορους ειδησεογραφικούς οργανισμούς, όπως το CNN και το Foreign Policy.

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Απόψεις5 ώρες πριν

Η απόλυτη παρακμή της Ευρώπης

Τα κάστρα πέφτουν εκ των έσω. Συμβαίνει τώρα, και δεν φταίει ο Μασκ.

Αναλύσεις5 ώρες πριν

Κρατηθείτε και αμυνθείτε! Ως πότε θα ανέχονται τους Τούρκους;

Ηχηρή προτροπή προς την Ελληνική, αλλά και Κυπριακή κυβέρνηση να σταθούν μαζί και συντονισμένα απέναντι στις επεκτατικές διαθέσεις της Τουρκίας

Άμυνα6 ώρες πριν

Οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις τοποθέτησαν δύο γέφυρες στην Αρμενία

Tοποθετήθηκαν σε περιοχές της Περιφέρειας LORI της βόρειας Αρμενίας, οι οποίες είχαν πληγεί από πρωτοφανείς πλημμύρες τον Μάιο του 2024.

Αναλύσεις6 ώρες πριν

Εξαιρετικά δύσκολο μείγμα που θα οδηγήσει σε έκρηξη

Κατάσταση που θα τη δούμε να εξελίσσεται το επόμενο διάστημα.

Ενδιαφέροντα7 ώρες πριν

Climate Fires and Anger as Fierce as the Santa Anna Winds

Berkeley Earth, a non-profit climate change organization, concluded that climate chaos was at its worst in the last decade. Its Global...

Δημοφιλή