Ισως θυμάστε όταν ο Elon Musk αγόρασε το Twitter και δημοσίευσε φωτογραφίες από ντουλάπια στο παλιό γραφείο γεμάτο με μπλουζάκια #StayWoke.

Αλλά όπως η χώρα ευθυγραμμίζεται εκ νέου σε νέες ιδεολογικές και πολιτικές γραμμές έτσι και η τεχνολογική πρωτεύουσα του κόσμου. Το 2024, πολλοί από τους μεγαλύτερους γίγαντες της τεχνολογίας της εκδήλωσαν την αμείωτη υποστήριξή τους στον Donald Trump. Πρώτος πρώτος φυσικά ο Elon Musk αλλά και ο Jan Koum, συνιδρυτής του WhatsApp. Οι αδελφοί Cameron και Tyler Winklevoss, που διευθύνουν το κρυπτονόμισμα Gemini. Venture Capitalists όπως ο Peter Thiel, ο Shaun Maguire, ο David Sacks και ο Chamath Palihapitiya. Ο Joe Lonsdale συνιδρυτής της Palantir. Ο ιδρυτής της Oculus και της Anduril, Palmer Luckey. Ο διαχειριστής hedge funds Bill Ackman. Η πιο χαρακτηριστική περίπτωση αυτής της στροφής από τους Δημοκρατικούς υπέρ του Donald Trump είναι ο Marc Andressen, ένας από τους επενδυτές με τη μεγαλύτερη επιρροή στον κόσμο και ο άνθρωπος που είναι υπεύθυνος για τη διάδοση του Internet στις μάζες.

Η ιστορία του Marc με την πολιτική είναι μακρά, αλλά ήταν πάντα με τους Δημοκρατικούς. Υποστήριξε όλους τους Δημοκρατικούς υποψηφίους, τον Bill Clinton το 1996, τον Al Gore το 2000 και τον John Kerry το 2004. Υποστήριξε τον Barack Obama το 2008 και στη συνέχεια την Hillary Clinton το 2016.
Αλλά το καλοκαίρι, ανακοίνωσε ότι επρόκειτο να υποστηρίξει και να ενισχύσει οικονομικά τον Donald Trump. Τα δημόσια αρχεία δείχνουν ότι ο Marc δώρισε τουλάχιστον 4,5 εκατομμύρια δολάρια σε σούπερ PAC ( Political Action Committes) υπέρ του Trump. Γιατί ; Επειδή πίστευε ότι η κυβέρνηση Biden έδειχνε περιφρόνηση για την τεχνολογία και επειδή αυτές οι εκλογές ήταν υπαρξιακές για την τεχνητή νοημοσύνη, τα κρυπτονομίσματα και τις start ups στην Αμερική.

Ο Marc ξεκίνησε ως συνδημιουργός του Mosaic, του πρώτου ευρέως χρησιμοποιούμενου web browser, το οποίο ξεκίνησε την έκρηξη του Internet. Στη συνέχεια, συνίδρυσε το Netscape, το οποίο έγινε το πιο δημοφιλές web browser στη δεκαετία του ’90, και τον πούλησε στην AOL το 1999 για 4,2 δισεκατομμύρια δολάρια.
Αργότερα έγινε angel investor και μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Facebook. Και το 2006, όταν όλοι είπαν στον Mark Zuckerberg να πουλήσει το Facebook στην Yahoo για 1 δισεκατομμύριο δολάρια, ο Marc ήταν η μόνη φωνή που έλεγε : μην το κάνεις ! Σήμερα, το Facebook έχει κεφαλαιοποίηση 1,4 τρισεκατομμυρίων δολαρίων.

Τώρα διευθύνει μια εταιρεία με τον Ben Horowitz, όπου επενδύουν σε μικρές start-ups που πιστεύουν ότι έχουν τη δυνατότητα να γίνουν μονόκεροι δισεκατομμυρίων δολαρίων. Και το ιστορικό τους είναι ήδη πλούσιο : Airbnb, Coinbase, Instagram, Instacart, Pinterest, Slack, Reddit, Lyft και Oculus—για να αναφέρουμε μόνο μερικούς από τους μονόκερους. Ο Marc και η σύζυγός του Laura ήταν επίσης μικροί, αρχικοί επενδυτές του media που διαβάζετε τώρα, του The Free Press.

Ο Marc έχει δημιουργήσει την φήμη κάποιου που μπορεί να αναγνωρίσει «the next big thing» στην τεχνολογία και, ευρύτερα, στη ζωή μας. Θεωρείται ο κατά τα πλατωνικά πρότυπα, φιλόσοφος-βασιλιάς της Silicon Valley.

ΠΗΓΗ: The Free Press

Μετάφραση: Babis Georges Petrakis

Γράφει ο Γιώργος Μενεσιάν

– Στην Δαμασκό βρίσκεται ο επικεφαλής των τουρκικών μυστικών υπηρεσιών Ibrahim Kalin. Πληροφορίες λένε ότι την συριακή πρωτεύουσα επισκέφθηκε και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Hakan Fidan, κάτι το οποίο δεν έχει επιβεβαιωθεί ωστόσο.

– Η μεταβατική κυβέρνηση υπό την Hay’at Tahrir al-Sham (HTS) συναντήθηκε με διπλωμάτες από τουλάχιστον έξι, ως επί το πλείστον, αραβικές χώρες.

– Η μεταβατική κυβέρνηση της HTS συναντήθηκε επίσης με εκπροσώπους των ενόπλων ομάδων από τη νότια Συρία, καθώς και με αντιπροσώπους των (κουρδικών) Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF).

– Ανακοινώθηκε σήμερα ότι θα ανασταλεί η λειτουργία του κοινοβουλίου και θα ξεκινήσει διαδικασία από δύο επιτροπές για την αναθεώρηση του συντάγματος. Αυτό το μεταβατικό στάδιο θα διαρκέσει τρεις μήνες.

– Στην βόρεια Συρία, η εκεχειρία που επέβαλαν οι Αμερικάνοι σε γενικές γραμμές τηρείται, αν και υπήρξαν αναφορές ότι ο υποστηριζόμενος από την Τουρκία Συριακός Εθνικός Στρατός (SNA) παραβίασε την κατάπαυση του πυρός.

– Η υπό κουρδικό έλεγχο Αυτόνομη Διοίκηση Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (AANES) ανακοίνωσε ότι στα εδάφη της θα κυματίζει από σήμερα η σημαία της επανάστασης.

– Ανακοινώθηκε, επίσης από τις υπό κουρδική ηγεσία SDF ότι οι επιχειρήσεις εναντίον του Ισλαμικού Κράτους (ISIS/Daesh) θα σταματήσουν ενόψει κινδύνων που προέρχονται από την Τουρκία και τον SNA.

– Σήμερα οι Ισραηλινοί βομβάρδισαν ξανά στρατιωτικές εγκαταστάσεις στην Δαμασκό και την Λαττάκεια. Στο μεταξύ, στο Ισραήλ κυκλοφορούν φήμες ότι οι IDF δεν θα εγκαταλείψουν τα εδάφη που κατέλαβαν τις τελευταίες ημέρες.

– Τέλος, η τάξη δεν έχει επιστρέψει σε ολόκληρη την χώρα, με ένοπλους ισλαμιστές να προσχωρούν σε αυθαιρεσίες. Παράλληλα, έρχονται στο φως της δημοσιότητας απίστευτες εικόνες από τα εγκλήματα που έχει διαπράξει το καθεστώς Άσαντ.

Pakistan’s National Counter Terrorism Authority (Nacta) has recently informed the National Assembly that 20 Chinese citizens have been killed and 34 injured in terrorist attacks in the country since 2021. On December 10, during a meeting of the National Assembly Standing Committee on Planning, Development, and Special Initiatives, Nacta Director Colonel Usman reported to lawmakers that there had been 14 terrorist attacks on Chinese citizens in Pakistan over the past three years.¹ The committee members learned that eight attacks occurred in Sindh, four in Balochistan, and two in Khyber Pakhtunkhwa.² These figures demonstrate that Pakistan’s military establishment has failed to ensure the safety and security of Chinese nationals in the country. Moreover, the increasing number of attacks in Sindh and Balochistan suggests a rise in anti-China sentiments in these provinces, which are vital for the success of the China-Pakistan Economic Corridor (CPEC).

The unchecked violence against Chinese nationals in Pakistan has frustrated Beijing, which is reportedly planning to either send People’s Liberation Army (PLA) troops or “private” security contractors to Pakistan.³ This would be an embarrassing development for the Pakistan Army, which holds unprecedented powers and has made grand claims to improve the security situation in the country. Under pressure from China, Pakistan even announced an anti-terror operation, Azm-i-Istehkam (Resolve for Stability), in June this year. Despite a new military campaign, several attacks have occurred against Chinese citizens in Pakistan, with no discernible improvement in the security situation in the border provinces of Balochistan and Khyber Pakhtunkhwa.⁴

The latest in a series of high-profile attacks on Beijing’s interests in Pakistan was the targeted killing of two Chinese engineers in Karachi. The attack angered China, prompting the Pakistani government to initiate formal negotiations for a “joint security management system,” as Beijing can no longer rely on Islamabad. The Nacta director informed the committee that “a total of 20,000 Chinese nationals reside in Pakistan,” including personnel for projects related to CPEC.⁵ Given such a large number of Chinese nationals in remote areas of Pakistan, Beijing fears that more targeted attacks could occur in the future. Reports indicate that two Pakistan Army corps have also been deployed for CPEC security, where the military oversees security for projects in Khyber Pakhtunkhwa and Balochistan.

Despite these extensive security measures, 14 terror attacks have occurred against Chinese nationals in Pakistan since 2021. Among the significant attacks aimed at Chinese citizens in Pakistan since 2021, the most notable was the assault near the Dasu hydropower plant in Khyber Pakhtunkhwa’s Upper Kohistan district in July 2021, which resulted in the deaths of at least 12 individuals, including nine Chinese engineers and two Frontier Corps personnel.⁶ To pressure Islamabad on this issue, high-ranking officials in Beijing, including President Xi Jinping, have openly voiced their frustration and concerns regarding the safety and security of Chinese workers in Pakistan. They have even warned that CPEC projects might be delayed if the safety of Chinese citizens is not fully guaranteed.⁷

Officials from Pakistan’s interior ministry announced that the federal cabinet decided to compensate the next of kin of the Chinese citizens killed in terror attacks with USD 250,000 for each family. Finance ministry officials claimed that compensation was paid to the families of the Chinese victims of the Karachi airport and Dasu dam attacks.⁸ The two parties lack a formal agreement on this matter, and experts believe that Pakistani claims may be exaggerated to avoid embarrassment. Notably, Pakistan’s economy has struggled to stabilize over the past five years despite receiving multiple loans from the International Monetary Fund (IMF), facing delays in external debt repayments, and receiving financial support from friendly countries.⁹ Given these circumstances, Islamabad cannot afford to provide additional security for Chinese nationals or compensate victims of terror attacks. Although representatives from the interior ministry informed parliamentary committee members that one percent of the funds for each project was allocated for security for Chinese personnel, if true, this presents a significant financial and security burden on the already strained Pakistani economy.

Consequently, Islamabad may agree to Beijing’s proposal for joint security management. Pakistan owes over 30 percent of its external debt to China, leaving it with little choice but to accept Chinese security demands. Regarding the safety measures implemented for Chinese citizens, the Nacta director mentioned that a high-level core group was established at the interior ministry, consisting of members from the police, security, intelligence, and other departments. Due to the worsening security environment in the country, Islamabad has reportedly contacted Beijing to facilitate a visit from China’s technical and finance teams to Pakistan in order to finalize agreements for the first phase of upgrading the renowned Main Line-I rail project from Peshawar to Karachi. During Prime Minister Shehbaz Sharif’s visit to Beijing in June, China committed to speeding up work on the second leg of the multi-billion-dollar CPEC initiative.¹⁰ However, months after the meeting, the anticipated Chinese investments have yet to materialize in Pakistan.

The reasons for the slowdown of CPEC projects are clear: Beijing is concerned about the safety of its nationals working in Pakistan. Additionally, it worries about its investments in the first phase of the work due to the criticism surrounding the projects, which are perceived as a significant contributor to Pakistan’s high debt. Most of the ‘Phase One’ projects remain unfinished despite urgent efforts to complete them. Furthermore, China is apprehensive about repeated requests from Islamabad for additional loans and the rescheduling and rollover of existing ones. As the security situation in Pakistan worsens, the Chinese government and local companies are likely to become hesitant to invest in CPEC projects. With limited options, Islamabad may be forced to accept Beijing’s conditions regarding the presence of Chinese security personnel on Pakistani soil. While reports suggest that the Pakistan Army is hesitant on the matter due to potential embarrassment, the civilian leadership sees no alternative but to comply with Chinese demands.