Είμαστε στην εποχή των πλαστογράφων όχι της Ιστορίας αλλά της καθημερινής, πεζής πραγματικότητας.

Τεράστια προσπάθεια να αναστηθεί ένα παλαιό σκηνικό όπου βασίλευε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και όπου η αριστερά δεν ήταν η «χλεύη των ηττημένων», όπως ο ΣΥΡΙΖΑ.

Γράφει ο Απόστολος Αποστολόπουλος

Η εικόνα που δίνουν τα κόμματα και τα ΜΜΕ στην Ελλάδα είναι κωμικοτραγική. Όχι δηλαδή ότι στην Ευρώπη είναι καλύτερα, σαν ζαλισμένα κοτόπουλα τρέχουν στο Βερολίνο και στο Παρίσι, τι θα κάνουν με τους Αμερικάνους που δεν τους αφήνουν αέρα να αναπνεύσουν ( τη διέξοδο της Κίνας) αλλά και με τους Ρώσους που δεν εννοούν να ηττηθούν παρά τα δισεκατομμύρια και τους πυραύλους που στέλνουν στους Ουκρανούς φίλους τους οι ΗΠΑ, εσχάτως και άλλοι Ευρωπαίοι. Δεν ξέρουν τι να κάνουν και με την λεγόμενη «ακροδεξιά» που απειλεί αλλά δεν κυριαρχεί-όχι ακόμα τουλάχιστον. Αλλά χωρίς κομμουνισμό ο Δυτικός Κόσμος είναι καταδικασμένος να κατασκευάζει φανταστικό εχθρό που μοιάζει με τον εαυτό του αλλά πιο αδύνατο, πιο αδύναμο, άρρωστο, αληθινό χτικιό. Ετοιμοθάνατο;

Στην Ελλάδα το έχουμε λύσει το πρόβλημα, οι συγκεκριμένοι είναι στη φυλακή και δεν πρόκειται να βγουν ούτε για μια ανάσα, με την αστυνομία να μην ξεχωρίζει, λέει, στην περίπτωση του ανέμελου Ρωμανού, τη διαφορά «σακούλας και κουκούλας». Μόνο που η αστυνομία δεν είναι για να λύνει πολιτικά προβλήματα, όταν οξυνθούν.

Στην Ελλάδα, λοιπόν, τα ΜΜΕ παλεύουν να λύσουν τα πραγματικά προβλήματα του τόπου παίρνοντας στα σοβαρά όσους λένε ότι αυτά (και όχι οι ψηφοφόροι) είναι η λεγόμενη «Κοινή Γνώμη», αυτά είναι η «πραγματική Δημοκρατία» εκπροσωπώντας τον δείνα ή τον τάδε κάτοχο, μεγαλομέτοχο των ΜΜΕ.

Ο ΓΕΩΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΝΑΝΟΣ

Στα τρέχοντα, στη Γαλλία η Λε Πεν στριμώχνει τον Μακρόν απαντώντας στην απειλή να κινηθούν τα νήματα (του Μακρόν) για να την παραπέμψουν στα δικαστήρια και να αποκλειστεί από τις Προεδρικές το 2027. Η Γαλλία υπό τον Μακρόν είναι στα πρόθυρα χρεοκοπίας, δεύτερη δύναμη στην ΕΕ. Η πρώτη είναι η υπό κατάρρευση Γερμανία που κατακτά επάξια τον τίτλο «ο πιο φημισμένος γεωπολιτικός νάνος»-Η Γερμανίδα (και φιλοαμερικανή) ΥΠΕΞ Μέμπροκ εκδιώχθηκε «κλοτσηδόν» από το Πεκίνο. Παρίσι και Βερολίνο αντί να δούνε τα χάλια τους κυνηγάνε τους Ρώσους του Πούτιν. Και οι δυο Πρόεδροι τρέχουν να σώσουν τον Ζελένσκι από τον Πούτιν και να γλιτώσουν οι ίδιοι από τον Τραμπ. Τελικά ποιος είναι ο εχθρός; Διότι ουδείς πιστεύει ότι οι Ρώσοι θα εισβάλουν στο Παρίσι ή στο Βερολίνο την ώρα μάλιστα που δείχνουν ότι δυσκολεύονται να διώξουν τους Ουκρανούς από το Κουρσκ.

ΟΙ ΠΛΑΣΤΟΓΡΑΦΟΙ

Οι δημοσκοπήσεις είναι οι θεές των ημερών. Μία, στην κορυφή της «αξιοπιστίας», λέει ότι το 74% θέλει τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία. Ευκαιρία για την κυβέρνηση να πάει σε εκλογές. Αν δεν πάει τι την ήθελε τέτοια δημοσκόπηση, να δώσει θάρρος στον εαυτό της;

Είμαστε στην εποχή των πλαστογράφων όχι της Ιστορίας αλλά της καθημερινής, πεζής πραγματικότητας. Γίνεται μια τεράστια προσπάθεια να αναστηθεί ένα παλαιό σκηνικό όπου βασίλευε η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και όπου η αριστερά δεν ήταν η «χλεύη των ηττημένων», όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι τίτλοι των κομμάτων παραμένουν αλλψά πρόκειται για θλιβερές, άσαρκες σκιές του παρελθόντος. Δεν υπάρχει «ζώσα ζωή» σε μια τέτοια διαστρεβλωμένη πραγματικότητα.

Ίσως αν στην Ευρώπη (ή στον Κόσμο) κάτι νέο φανεί, ίσως τότε συρθεί και η Ελλάδα σε επίπονο χορό ανανέωσης.