Οικονομία
Η ενεργειακή γεωγραφία της Συρίας
Τα ενεργειακά αποθέματα της Συρίας βρίσκονται διασκορπισμένα σε περιοχές με διαφορετικό πολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο.

Γράφει η Μαρία Ζαχαράκη, Έθνος
Η ενεργειακή γεωγραφία της Συρίας
Τα ενεργειακά αποθέματα της Συρίας βρίσκονται διασκορπισμένα σε περιοχές με διαφορετικό πολιτικό και στρατιωτικό έλεγχο. Τα περισσότερα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην ηπειρωτική χώρα βρίσκονται σε περιοχές που ελέγχονται από τη νέα διοίκηση της Δαμασκού, αλλά τα περισσότερα κοιτάσματα πετρελαίου βρίσκονται στις βορειοανατολικές περιοχές υπό τον έλεγχο των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (PYD/SDF), δηλ. των Κούρδων της Συρίας.

Ο ενεργειακός χάρτης της Συρίας: Με μαύρο τα οικόπεδα πετρελαίου, με μωβ του φυσικού αερίου
Πόσο πετρέλαιο παράγεται στη Συρία
Η Συρία, αν και μια χώρα ρημαγμένη από τον πόλεμο, θεωρείται ότι κρύβει στα σπλάχνα της έναν ενεργειακό θησαυρό, παρόλο που τα στοιχεία για τα αποθέματά της ποικίλουν και ο έλεγχος της παραγωγής παραμένει ασαφής.
Σύμφωνα με την Υπηρεσία Ενεργειακών Πληροφοριών των ΗΠΑ (EIA), το 2015 η Συρία διέθετε αποθέματα πετρελαίου ύψους 2,5 δισεκατομμυρίων βαρελιών. Ωστόσο, έκθεση που δημοσιεύθηκε από το Τουρκικό Κέντρο Έρευνας Στρατηγικών και Πολιτικών Ενέργειας (TESPAM) τον Δεκέμβριο του 2024 εκτοξεύει την εκτίμηση στα 6,9 δισεκατομμύρια βαρέλια. Ο πρόεδρος του TESPAM, Ογουζχάν Ακγενέρ, επισημαίνει στο BBC Τουρκίας ότι η απόκλιση οφείλεται στην έλλειψη στοιχείων.
«Μπορεί να μην έχουν κάποια ανακαλυφθέντα πεδία και δεδομένα. Εφόσον συνεργαζόμαστε πιο στενά με την περιοχή, έχουμε επίσης ορισμένα δεδομένα για ανακαλύψεις που έγιναν στην περιοχή πριν από το 2011».
Η ημερήσια παραγωγή, εάν γίνουν οι απαραίτητες επισκευές και “αποκατάσταση” των πετρελαϊκών εγκαταστάσεων, σύμφωνα με την TESPAM, θα μπορούσε να φτάσει στα 250-300 χιλιάδες βαρέλια μέσα σε ενάμιση χρόνο και στο 1 εκατομμύριο βαρέλια σε πέντε χρόνια.
Ποιος ελέγχει το πετρέλαιο στη Συρία
Η διαδρομή του συριακού πετρελαίου αποτυπώνει σαφώς την ταραγμένη ιστορία της χώρας.
Το 2008, η παραγωγή πετρελαίου στη Συρία έφτανε τα 406 χιλιάδες βαρέλια ημερησίως, σύμφωνα με έκθεση του 2019. Τα κοιτάσματα στη Deir ez-Zor και τη Hasakah ήταν πυλώνες της ενεργειακής αυτάρκειας της χώρας, προσφέροντας σημαντικά έσοδα στη Δαμασκό.
Με την επικράτηση του ISIS στις πετρελαιοφόρες περιοχές, η χώρα βρέθηκε στο έλεος της τρομοκρατικής οργάνωσης, η οποία κέρδιζε εκατομμύρια δολάρια κάθε χρόνο για να χρηματοδοτεί μόνο τη δράση της, πουλώντας το πετρέλαιο της χώρας από τα κοιτάσματα πετρελαίου γύρω από την Deir ez-Zor και τη Hasakah.
Η διακυβέρνηση του Μπασάρ Αλ Άσαντ βρέθηκε σε αδιέξοδο, καθώς η Δαμασκός αναγκάστηκε να εισάγει πετρέλαιο για να καλύψει τις ανάγκες της. Η εξάρτηση από εξωτερικούς προμηθευτές οδήγησε στην κατάρρευση του ενεργειακού τομέα της χώρας.
Μετά τη στρατιωτική ήττα του ISIS, το 80% των πεδίων πετρελαίου στη Συρία πέρασε στα χέρια των Κούρδων (PYD/SDF).
Σε ποιον ανήκουν τα κοιτάσματα πετρελαίου
Ο Ντέιβιντ Μπάτερ, εμπειρογνώμονας στο Βασιλικό Ινστιτούτο Διεθνών Υποθέσεων (Chatham House) με έδρα το Λονδίνο, μιλώντας στο BBC Τουρκίας, εξηγεί τη σύνθετη φύση του ιδιοκτησιακού καθεστώτος των πετρελαϊκών αποθεμάτων στη Συρία. Αν και οι Κούρδοι ελέγχουν την παραγωγή, τα αποθέματα δεν ανήκουν σε αυτούς, αλλά στο συριακό κράτος ή σε ιδιωτικές εταιρείες πετρελαίου.
Ο ρόλος του Ομίλου Kat?rc?
Το πετρέλαιο που εξορύσσονταν από τους Κούρδους, μέχρι την ανατροπή Άσαντ, πωλούνταν σε διαφορετικούς φορείς μέσω ενός πολύπλοκου εμπορικού δικτύου. Η διαχείριση και η πώληση του συριακού πετρελαίου ανήκε κατά κύριο λόγο στον όμιλο Kat?rc?, ο οποίος συνδέονταν με το καθεστώς Άσαντ.
Ο έλεγχος του εμπορίου του συριακού πετρελαίου μεταβλήθηκε δραστικά, όταν οι δυνάμεις της Hayat Tahrir al-Sham (HTS) κατέλαβαν τα δύο τρίτα της χώρας. Οι αλλαγές αυτές δημιούργησαν νέα δεδομένα στην πολιτική και οικονομική εξίσωση της Συρίας, αναδεικνύοντας τους ενεργειακούς πόρους ως μοχλό ισχύος.
Ποιος θα διαχειριστεί τους πόρους
Ακόμη δεν υπάρχει σαφής εικόνα για το ποιος θα διαχειρίζεται μετά την επικράτηση του HTS τους πετρελαϊκούς πόρους της Συρίας και πώς.
Η καθηγήτρια Αρζού Γιλμάζ στο Πανεπιστήμιο Hewler στο Ερμπίλ του Β. Ιράκ αναφέρει στο ρεπορτάζ του ΒΒC Τουρκίας ότι ο έλεγχος των Κούρδων τόσο επί του πετρελαίου στα βορειοανατολικά, όσο και στις γεωργικές εκτάσεις σε αυτήν την περιοχή και στον ποταμό Ευφράτη είναι ατού που ενισχύουν το χέρι των Κούρδων στις διαπραγματεύσεις με τη Δαμασκό.
Του πώς θα μοιραστεί ο έλεγχος των πόρων ανατολικά του Ευφράτη ενδέχεται να βρέθηκε και στην ατζέντα κατά την πρόσφατη συνάντηση του HTS και των SDF.
Σύμφωνα με τη Γιλμάζ, η οποία βρίσκει χαμηλή την πιθανότητα μιας ενιαίας κυβέρνησης που θα κυβερνά τη Συρία και θα κυριαρχεί σε ολόκληρη τη χώρα, «ακόμα και αν η ενσωμάτωση της διοικητικά και στρατιωτικά αυτόνομης περιοχής στο κέντρο καταστεί δυνατή, η κοινή χρήση των πόρων είναι η πιο δύσκολη».
Επομένως, η σημασία του πετρελαίου στην πολιτική διαδικασία της Συρίας θα είναι καθοριστική.
«Θα είναι μια εθνική αξία από την οποία μπορούν να επωφεληθούν οι τοπικές κοινότητες μέσω ορισμένων μηχανισμών στη μακροπρόθεσμη διαδικασία ανοικοδόμησης της Συρίας», σύμφωνα με τον Ντέιβιντ Μπάτερ, που προτείνει τη δημιουργία μιας κρατικής εταιρείας πετρελαίου για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων.
Ακόμη κι αν αυτό, όμως, επιτευχθεί και η παραγωγή αυξηθεί, το πετρέλαιο δεν θα είναι ποτέ μια σημαντική πηγή εσόδων από τις εξαγωγές. Μόνο εάν μπορέσει να αναπτυχθεί και να επιτευχθεί αύξηση παραγωγής, θα μειώσει την ανάγκη έστω για εισαγωγές, σύμφωνα με τον Μπάτερ.
Οι ενεργειακοί πόροι της Συρίας ως πολιτική μόχλευση
Το πετρέλαιο στη Συρία παραμένει ένα διττό εργαλείο. Από τη μια πλευρά, μπορεί να αποτελέσει πηγή σταθερότητας και ανάπτυξης για τη Συρία. Από την άλλη, η αβέβαιη πολιτική κατάσταση και οι συγκρούσεις για τη διαχείρισή του ενδέχεται να το καταστήσουν αφορμή για περαιτέρω αντιπαραθέσεις. Η επόμενη ημέρα στη Συρία θα καθοριστεί όχι μόνο από το πώς θα μοιραστούν οι πόροι, αλλά και από το αν αυτοί θα γίνουν μοχλός ειρήνης ή διαίρεσης.
Η προσέγγιση της Τουρκίας
Ο Ογουζχάν Ακγενέρ της TESPAM διαπιστώνει ότι ούτε η Δαμασκός ούτε η Τουρκία έχουν στοχεύσει τις εγκαταστάσεις πετρελαίου μετά την πτώση της κυβέρνησης Άσαντ και ο λόγος για αυτό είναι ότι οι εγκαταστάσεις θεωρούνται ότι ανήκουν στη Συρία, ενώ υπάρχει επίσης η προσδοκία οι SDF να αποσυρθούν από την περιοχή.
Με την επίτευξη μίας πολιτικής συμφωνίας στα βορειοανατολικά, η Άγκυρα μπορεί να παράσχει τον τεχνικό εξοπλισμό και τις επενδύσεις που χρειάζεται η Δαμασκός για να αναπτύξει τα κοιτάσματα πετρελαίου της και να αυξήσει την καθημερινή της παραγωγή.
Ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ, ανακοίνωσε επίσης ότι το συριακό πετρέλαιο θα μπορούσε να μεταφερθεί στον υπόλοιπο κόσμο μέσω του πετρελαιαγωγού Ιράκ-Τουρκίας.
Η Αρζού Γιλμάζ, από την άλλη, θεωρεί ότι οι Κούρδοι της Συρίας χρειάζονται την Τουρκία για να πουλήσουν το πετρέλαιο, που παράγουν, στη διεθνή αγορά. Η Γιλμάζ τόνισε μάλιστα ότι οι ΗΠΑ είναι αποφασισμένες να τερματίσουν τη στρατιωτική τους παρουσία στην περιοχή και ότι ο Ντόναλντ Τραμπ θα είναι συμβαλλόμενο μέρος στην υπογραφή μιας συμφωνίας μεταξύ Τουρκίας και SDF.
Ο θαλάσσιος ενεργειακός χάρτης της Συρίας
Η Συρία, παρά τα σημαντικά κοιτάσματα που διαθέτει στην ξηρά, παραμένει σχετικά άγνωστη όσον αφορά τον θαλάσσιο ενεργειακό της πλούτο στην Ανατολική Μεσόγειο. Τα παράλιά της δεν έχουν ερευνηθεί για ενεργειακούς πόρους, όπως άλλες χώρες, λόγω κυρίως των συνεχιζόμενων συγκρούσεων και της πολιτικής αστάθειας στη χώρα τα τελευταία χρόνια. Ωστόσο, η θαλάσσια περιοχή της Συρίας θεωρείται γεωλογικά κι αυτή ευνοημένη, λόγω των κοινών γεωλογικών χαρακτηριστικών με άλλες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, όπως αυτές του Λιβάνου και της Κύπρου, όπου έχουν γίνει σημαντικές ανακαλύψεις. Επαρκή στοιχεία, πάντως, για να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη εκμεταλλεύσιμων ενεργειακών πόρων στην περιοχή, δεν υπάρχουν.
Παρόλα αυτά, η θαλάσσια περιοχή της Συρίας απέκτησε τελευταία αξία με τις πρωτοβουλίες της Τουρκίας να οριοθετήσει θαλάσσια σύνορα με τη διοίκηση του HTS στη Δαμασκό. Κι εδώ, η πολιτική διάσταση της συμφωνίας φαίνεται να υπερτερεί της πραγματικής αναζήτησης και εκμετάλλευσης κοιτασμάτων.
Η Τουρκία, μέσω αυτής της συμφωνίας, προσβλέπει στη διεύρυνση της γεωπολιτικής της επιρροής και στην απόκτηση στρατηγικού πλεονεκτήματος απέναντι σε άλλες δυνάμεις της περιοχής, όπως η Κύπρος και η Ελλάδα.
Η Συρία, από την άλλη πλευρά, μπορεί να επιδιώκει μια τέτοια συμφωνία για λόγους εσωτερικής πολιτικής και οικονομικής κυριαρχίας. Η συμφωνία αυτή μπορεί να προσφέρει κάλλιστα στη νέα διοίκηση του Αχμέντ Σάρα την πολιτική νομιμοποίηση και τη δυνατότητα να ενισχύσει το διαπραγματευτικό του χαρτί έναντι των δυνάμεων που ελέγχουν περιοχές πλούσιες σε πετρέλαιο στην ξηρά, όπως οι Κούρδοι της Συρίας.

Οικονομία
Euro2day: Εντός Φεβρουαρίου οι μελέτες για το καλώδιο Ελλάδα – Αίγυπτος
Η πορεία υλοποίησης της υποθαλάσσιας διασύνδεσης μήκους 954 χλμ, είχε απασχολήσει τα ενδιαφερόμενα μέρη το Γενάρη στο περιθώριο του επιχειρηματικού φόρουμ που είχε «τρέξει» παράλληλα με τη τριμερή Ελλάδας-Αιγύπτου-Κύπρου στο Κάιρο, με ένα από τα βασικά πάντα θέματα να αφορά την επικείμενη συμμετοχή της αιγυπτιακής πλευράς στο Gregy.

Ενα βήμα πριν την ανάθεση των βασικών μελετών που θα κρίνουν την τελική του όδευση και άρα τα τελικά του κόστη βρίσκεται το έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας – Αιγύπτου, η πρόοδος του οποίου θα συζητηθεί εκ νέου στα τέλη της εβδομάδας σε μια ακόμη επίσκεψη του Θ. Σκυλακάκη στο Κάιρο.
Η πορεία υλοποίησης της υποθαλάσσιας διασύνδεσης μήκους 954 χλμ, είχε απασχολήσει τα ενδιαφερόμενα μέρη το Γενάρη στο περιθώριο του επιχειρηματικού φόρουμ που είχε «τρέξει» παράλληλα με τη τριμερή Ελλάδας-Αιγύπτου-Κύπρου στο Κάιρο, με ένα από τα βασικά πάντα θέματα να αφορά την επικείμενη συμμετοχή της αιγυπτιακής πλευράς στο Gregy.
Δηλαδή να μπει στο σχήμα ως μέτοχος ο Διαχειριστής του Συστήματος Μεταφοράς της Αιγύπτου (EETC), όπως ακριβώς είχε συμφωνηθεί το περασμένο Οκτώβρη κατά τη προηγούμενη συνάντηση του Eλληνα υπουργού με τον Αιγύπτιο ομόλογό του, Dr. Mahmoud Esmat.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες, οι συζητήσεις με τον EETC προχωρούν, χωρίς ακόμη να έχουν καταλήξει και η πρόοδος της υπόθεσης θα τεθεί προφανώς κατά τη νέα επίσκεψη του υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας που έχει προγραμματιστεί για τις 16 και 17 Φεβρουαρίου στην αιγυπτιακή πρωτεύουσα και όπου ίσως να υπάρξει επιτάχυνση των εξελίξεων και ως προς το συγκεκριμένο θέμα.
Ο έλληνας υπουργός που θα βρεθεί στο Κάιρο στο πλαίσιο του ετήσιου Egypt Energy Show – EGYPES 2025, ενός εκ των κορυφαίων φόρουμ διεθνώς για τη βιομηχανία υδρογονανθράκων, με πάνω από 500 εταιρείες και φορείς από την αγορά πετρελαίου και φυσικού αερίου, θα έχει μεταξύ των άλλων συναντήσεις με αντικείμενο και τη πρόοδο του Gregy.
Είναι προφανές ότι η μετοχική είσοδος της Αιγύπτου στο έργο, που διατηρεί μια σταθερή στρατηγική σχέση με την Ελλάδα στην Αν. Μεσόγειο, όπως έδειξε και η τριμερής του Ιανουαρίου, όχι μόνο θα αναβαθμίσει το γεωπολιτικό του στίγμα, αλλά και θα στείλει μηνύματα τόσο στο επενδυτικό κοινό όσο και στις τράπεζες για τη χρηματοδότηση του project.
Πότε θα ανοίξουν οι προσφορές
Στο μέτωπο των βασικών μελετών του έργου, έπειτα από τη παράταση που είχαν ζητήσει οι έξι εταιρείες που είχαν απομείνει στο παιχνίδι, τέσσερις εξ αυτών κατέθεσαν τελικά τις προσφορές τους. Συγκεκριμένα, τέσσερις πρόσφορες υποβλήθηκαν για τις λεγόμενες «μελέτες γραφείου» και τέσσερις για τη τεχνική ανάλυση του έργου.
Το σύνολο και των οκτώ προσφορών θα ανοίξουν μέσα στο Φεβρουάριο, ώστε ει δυνατόν οι ανάδοχοι να επιλεγούν ακόμη και εντός του μηνός και να ξεκινήσει η μελέτη για την οριστικοποίηση της όδευσης του υποθαλάσσιου καλωδίου και των σημείων προσαιγιάλωσης σε Ελλάδα και Αίγυπτο.
Ενδεχομένως η αρχική διαδρομή που ξεκινά από το El Sallum και φτάνει στη Νέα Μάκρη Αττικής, με βάθη πάνω από 3.000 χλμ., που παρακάμπτει ευαίσθητες γεωπολιτικά περιοχές και στην οποία δεν έχει υπάρξει ποτέ μέχρι σήμερα αναλυτική απεικόνιση, εφόσον απαιτηθεί να χρειαστεί τροποποιήσεις.
Το seabed mapping, δηλαδή η λεπτομερής αποτύπωσης του βυθού κατά μήκος 954 χλμ. στην Αν. Μεσόγειο, είναι μια πολύ σύνθετη διαδικασία, γι’ αυτό και οποιαδήποτε χρονοδιάγραμμα για την ολοκλήρωσή της θεωρείται παρακινδυνευμένο.
Εκτάσεις κοντά στα παράλια
Το άλλο θέμα που «τρέχει» παράλληλα με τα παραπάνω αφορά την εξεύρεση των εκτάσεων κοντά στα παράλια της Μεσογείου, όπου και θα αναπτυχθούν τα αιολικά που θα τροφοδοτήσουν τη διασύνδεση. Σύμφωνα με παλαιότερες διαβεβαιώσεις των αιγυπτιακών αρχών, άπαξ και βρεθούν οι κατάλληλες εκτάσεις, η αδειοδότηση των έργων πρέπει να θεωρείται ζήτημα το πολύ μερικών μηνών.
Επειτα από απαίτηση της ελληνικής κυβέρνησης είχε συμφωνηθεί με την αιγυπτιακή κυβέρνηση η μερίδα του λέοντος από τα έργα ΑΠΕ συνολικής ισχύος 9,5 GW που θα αναπτυχθούν στη χώρα να είναι αιολικά. Δηλαδή από τη συνολική παραγόμενη πράσινη ενέργεια που προβλέπεται να εξάγει η Αίγυπτος προς την Ελλάδα, η αναλογία στο μείγμα να είναι 75% αιολικά και μόνο 25% φωτοβολταϊκά.
Στη χώρα υπολογίζεται ότι υπάρχουν 40.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα κατάλληλων εκτάσεων στην έρημο καθώς και στην περιοχή του Σουέζ, υψηλού αιολικού δυναμικού και με ταχύτητες ανέμου 10 και 11 μέτρα το δευτερόλεπτο.
Τέτοια σημεία υπάρχουν άφθονα στη Νότια και τη ΝΔ Αίγυπτο, ωστόσο δεν θα επιλεγούν αυτά, καθώς αναζητούνται περιοχές με καλό αιολικό δυναμικό, αλλά με εγγύτητα στο σημείο προσαιγιάλωσης του καλωδίου. Σε αυτό το φόντο το «σκανάρισμα» των υποψήφιων εκτάσεων εστιάζει κοντά στα παράλια της Β. Αιγύπτου.
Οικονομία
Αποσυνδέονται από το ρωσικό δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας οι χώρες της Βαλτικής
Οι τρεις χώρες της Βαλτικής δηλώνουν ότι θα υπάρξει στενότερη ενσωμάτωση στην ΕΕ και θα ενισχυθεί η ασφάλειά τους.

Η Λιθουανία ανακοίνωσε σήμερα ότι αποσυνέδεσε το σύστημά της ηλεκτροδότησης από το δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας της Ρωσίας, πράγμα το οποίο αποτελεί μέρος ενός σχεδίου βάσει του οποίου οι τρεις χώρες της Βαλτικής δηλώνουν ότι θα υπάρξει στενότερη ενσωμάτωση στην ΕΕ και θα ενισχυθεί η ασφάλειά τους.
“Μπορώ να επιβεβαιώσω ότι η διαδικασία αποσύνδεσης άρχισε στις 06:00” τοπική ώρα, δήλωσε ο εκπρόσωπος Μάτας Νορέικα του δημόσιου φορέα διαχείρισης του δικτύου ηλεκτρικής ενέργειας της Λιθουανίας Litgrid στο AFP.
Η Λετονία και η Εσθονία αναμένεται να κάνουν το ίδιο από τις 09:00 ώρα Ελλάδος σήμερα και, με την επιφύλαξη δοκιμών της τελευταίας στιγμής, οι τρεις χώρες θα συγχρονιστούν με το δίκτυο της ΕΕ αύριο, Κυριακή, αφού στο μεταξύ εξασφαλίσουν μόνες τους τη λειτουργία του δικτύου τους.
Οι τρεις χώρες της Βαλτικής αρχίζουν σήμερα την αποσύνδεσή τους από το ρωσικό δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας με στόχο να ενσωματωθούν στο ευρωπαϊκό σύστημα, ύστερα από μια διαδικασία που ξεκίνησε πριν από χρόνια και κατέστη επείγουσα μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.
Οικονομία
Πολιτικό όπλο οι ηλεκτρικές διασυνδέσεις! Οι υψηλές τιμές απειλούν την ενότητα της ενεργειακής αγοράς – Μεγάλες χώρες θέλουν εθνικό έλεγχο και να περιορίζουν τις εξαγωγές.
Πολιτικές τριβές για τις ευρωπαϊκές διασυνδέσεις μετά την κατάρρευση της κυβέρνησης της Νορβηγίας

Στο προσκήνιο φέρνει η κατάρρευση της κυβέρνησης της Νορβηγίας αυτή την εβδομάδα τις εκατοντάδες ηλεκτρικών διασυνδέσεων που μεταφέρουν ηλεκτρική ενέργεια πέρα από τα εθνικά σύνορα στην Ευρώπη και τον τρόπο με τον οποίο μετατρέπονται σε πολιτικό όπλο.
Μια διαφωνία σχετικά με τις εξαγωγές της φθηνής ενέργειας της Νορβηγίας αποτελεί μέρος της αιτίας πίσω από την κατάρρευση της κυβέρνησης. Παράλληλα, η υπουργός Ενέργειας της Σουηδίας Έμπα Μπούς δήλωσε τον Δεκέμβριο ότι ήταν «έξαλλη» με τη Γερμανία, καθώς οι εξαγωγές στη μεγαλύτερη οικονομία της Ευρώπης προκάλεσαν υψηλότερες τιμές για τη βόρεια χώρα. Στη Γαλλία, το ακροδεξιό κόμμα θέλει να σταματήσει εντελώς την ελεύθερη εμπορία πέρα από τα σύνορα, επισημαίνει το Bloomberg.
Σύμφωνα με τον ενεργειακό οργανισμό Ember, το ηλεκτρικό σύστημα της Ευρώπης είναι το μεγαλύτερο διασυνδεδεμένο δίκτυο στον κόσμο, που συνδέει σχεδόν 600 εκατομμύρια πολίτες. Ενσαρκώνει το πνεύμα της αλληλεγγύης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και της κοινής χρήσης πόρων με τους γείτονές σας. Η άνοδος των δεξιών κομμάτων με έμφαση σε εσωστρεφείς πολιτικές διαταράσσει την αρμονία.
«Θα έχουμε εθνικό έλεγχο», δήλωσε ο πρωθυπουργός της Νορβηγίας Γιόνας Γκαρ Στόρε σε μια συνέντευξη Τύπου την Παρασκευή. «Είναι η νορβηγική δημοκρατία που θα αποφασίζει για τους ενεργειακούς πόρους της Νορβηγίας».
Οι διασυνδέσεις υποτίθεται ότι λειτουργούν με βάση την τιμή και όχι την πολιτική. Η ιδέα είναι ότι η ενέργεια ρέει προς την ακριβότερη αγορά, παρέχοντας περισσότερη προσφορά και μειώνοντας το κόστος σε αυτή τη χώρα. Οι σύνδεσεις λειτουργούν καλύτερα μεταξύ χωρών με διαφορετικές ενεργειακές συνθέσεις, για παράδειγμα η Γαλλία με το τεράστιο πυρηνικό δυναμικό της και το Ηνωμένο Βασίλειο με την προσφορά αιολικής ενέργειας.
Η άνοδος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που κάποιες περιόδους δεν έχουν παραγωγή έχει αποκαλύψει το μειονέκτημα αυτών των συνδέσεων — μια έλλειψη σε μια χώρα συχνά οδηγεί σε αύξηση του κόστους και στη γειτονική χώρα.
Η συζήτηση στη Νορβηγία ζυμώνεται εδώ και αρκετά χρόνια, με τις υψηλές τιμές στη βορειοδυτική Ευρώπη να τροφοδοτούν τη δυσαρέσκεια. Η χώρα ήταν ο τρίτος μεγαλύτερος εξαγωγέας ηλεκτρικής ενέργειας στην Ευρώπη το περασμένο έτος και οι πωλήσεις στο Ηνωμένο Βασίλειο και σε άλλες αγορές έχουν προκαλέσει αύξηση των τιμών, ιδιαίτερα στο νότο της χώρας. Οι υψηλότεροι λογαριασμοί για τους Νορβηγούς το καθιστούν πολιτικό ζήτημα.
Παρόλο που η Νορβηγία δεν είναι μέλος της ΕΕ, είναι μέρος της ενιαίας ενεργειακής αγοράς. Σύμφωνα με τους κανόνες, οι χώρες δεν επιτρέπεται να περιορίζουν τις ροές προς τις γειτονικές χώρες για μεγάλα χρονικά διαστήματα.
Η ενότητα της ενεργειακής αγοράς της Ευρώπης δοκιμάστηκε κατά τη διάρκεια της ενεργειακής κρίσης. Θα ήταν οι χώρες διατεθειμένες να εξάγουν ηλεκτρική ενέργεια και να διακινδυνεύουν να αυξήσουν ακόμη περισσότερο τους λογαριασμούς τους στο εσωτερικό; είναι το ερώτημα. Το πλαίσιο κατά κύριο λόγο κράτησε, αλλά οι ρωγμές άρχισαν να εμφανίζονται, προκαλώντας τη νορβηγική κυβέρνηση να σκεφτεί έναν μηχανισμό ελέγχου για τον περιορισμό των εξαγωγών.
Το αν θα αντικατασταθούν τα παλαιά καλώδια στη Νορβηγία που πλησιάζουν στο τέλος της λειτουργικής τους ζωής «έχει γίνει μια τεράστια πολιτική συζήτηση και μια πολύ λαϊκιστική συζήτηση», δήλωσε ο Λαρς Όβε Σκόρπεν, διευθυντής Power and Renewables Energy στην Pareto Bank ASA στο Όσλο.
Ο πρωθυπουργός της Νορβηγίας Στόρε λέει ότι θέλει να συνεργαστεί με άλλες βόρειες χώρες για να αντιμετωπίσει τις διακυμάνσεις και την αστάθεια στην ενεργειακή αγορά.
«Αν σηκώσουμε το βλέμμα μας και κοιτάξουμε μπροστά σε όσα συμβαίνουν γύρω από τη Βόρεια Θάλασσα, υπάρχει μια ισχυρή έμφαση στην ανανεώσιμη ενέργεια από όλες τις χώρες», δήλωσε. «Αλλά τότε κάθε χώρα πρέπει να καθίσει και να σκεφτεί ποιο είναι το μερίδιό της σε μια τέτοια δυνατότητα και δεν υπάρχει κανείς που θα κάνει κάτι που δεν είναι στα συμφέροντά του».
Στη Γαλλία, το Εθνικό Συνέδριο της Μαρίν Λε Πεν θέλει να ανακτήσει τον έλεγχο και να αντικαταστήσει την ελεύθερη εμπορία με διμερείς ή πολυμερείς συμβάσεις με γειτονικές χώρες. Η Γαλλία και οι 57 αντιδραστήρες της αποτελούν τη ραχοκοκαλιά του ευρωπαϊκού ενεργειακού συστήματος. Σημείωνεται ότι εάν οι πολιτικοί μπορέσουν να βρουν έναν τρόπο να κρατήσουν περισσότερο από αυτή τη φθηνή προσφορά στο εσωτερικό, ίσως να προσελκύσει περισσότερες βιομηχανίες και βιομηχανικές μονάδες, παρέχοντας οικονομική ώθηση.
-
Ενδιαφέροντα2 μήνες πριν
Αποκάλυψη του ηθοποιού Κωστή Σαββιδάκη! Κόπηκε ταινία στην Ελλάδα από φεστιβάλ επειδή προέβαλλε την Ορθοδοξία
-
Πολιτική5 ημέρες πριν
Έρχεται «τσουνάμι» αποκαλύψεων και στην Ελλάδα για USAID! Οι ΜΚΟ του Soros και οι Πρέσπες του Τσίπρα
-
Απόψεις2 εβδομάδες πριν
Διαβεβαιώνω τον κ. Μητσοτάκη ότι η κυβέρνησή του δεν έχει μέλλον
-
Πολιτική3 εβδομάδες πριν
Αποκάλυψη Στρος Καν! Με έφαγαν οι ΗΠΑ όπως και τον Καραμανλή!
-
Διεθνή3 μήνες πριν
Οι Ουκρανοί ακολουθούν το… δόγμα Μπάιντεν! Χτύπησαν με ATACMS τη Ρωσία – Οδηγούμαστε σε πυρηνικό ολοκαύτωμα;
-
Αναλύσεις2 εβδομάδες πριν
Ο Τραμπ δεν ξεχνά τί έκανε η Ελλάδα!
-
Αναλύσεις6 ημέρες πριν
Οδεύει προς αντικατάσταση ο Μητσοτάκης! Σπρώχνει την Ελλάδα περισσότερο προς την καταστροφή
-
Ιστορία - Πολιτισμός3 εβδομάδες πριν
Ένα ταξίδι γεύσεων από τη Μικρά Ασία στη Δράμα