Ακολουθήστε μας

Αναλύσεις

Η ενίσχυση του γεωπολιτικού ρόλου της Κύπρου με τις τρεις στρατιωτικές συμφωνίες με τις ΗΠΑ

Η Κύπρος με τις ευλογίες των ΗΠΑ αυξάνει την ισχύ της και αναβαθμίζεται

Δημοσιεύτηκε στις

Λίγες ημέρες πριν την ορκωμοσία του Ντόναλντ Τραμπ προέκυψε μια πολύ σημαντική εξέλιξη για την Κυπριακή Δημοκρατία. Ανακοινώθηκαν τρεις αμυντικές συμφωνίες μεταξύ των ΗΠΑ και της Κύπρου που αφορούσαν παραχώρηση οπλισμού υψηλής τεχνολογίας και εκπαίδευση της εθνικής φρουράς από Αμερικανούς αξιωματικούς.

Γράφει ο Χρήστος Κωνσταντινίδης

Οι τρεις συμφωνίες:

– Στρατιωτικών Πωλήσεων Εξωτερικού (FMS): Πρόκειται για πρόγραμμα της κυβέρνησης των ΗΠΑ για τη μεταφορά αμυντικών ειδών, υπηρεσιών και εκπαίδευσης προς διεθνείς εταίρους. Μέσω του FMS η προμήθεια αμυντικού εξοπλισμού γίνεται απευθείας μεταξύ της κυβέρνησης των ΗΠΑ και, σ’ αυτή την περίπτωση, την Κυπριακή Δημοκρατία.

– Πλεονασματικού αμυντικού υλικού (EDA): Μπορεί να προσφερθεί είτε ως δωρεά είτε σε χαμηλή τιμή προς τα κράτη που συμμετέχουν στο πρόγραμμα.

– Βοήθεια για την ασφάλεια «Title 10»: Ενισχύσει την υποστήριξη ικανοτήτων των χωρών που συμμετέχουν, μέσω της παροχής εκπαίδευσης και υλικού, κυρίως όσον αφορά ασφάλεια χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων και αντιμετώπισης τρομοκρατίας.

@xristoskonstantinidis84Αμυντικές συμφωνίες Κύπρου-ΗΠΑ που αναβαθμίζουν τον γεωπολιτικό ρόλο του νησιού και εξοργίζει την Τουρκία – Παρέμβαση στην εκπομπή Leaders στις 20/1/2025♬ πρωτότυπος ήχος – Xristos Konstantinidis

Πολλοί αναλυτές θεωρούν, ότι αυτό είναι ένα πρώτο βήμα στις προσπάθειες που κάνει η Μεγαλόνησος για να ενταχθεί στη Βορειοατλαντική συμμαχία, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με την Τουρκία, η οποία δια στόματος Ερντογάν θέλει να κατακτήσει όλο το νησί. Από τη στιγμή που μπορεί να υπάρξει νατοϊκός στρατός, τότε ο κατοχικός δεν έχει λόγο ύπαρξης, επομένως θα αναγκαστεί να αποσυρθεί και να τερματιστεί η κατοχή και η διαίρεση των δύο κοινοτήτων.

Όπως ήταν φυσικό η είδηση της επισημοποίησης των συμφωνιών προκάλεσαν σφοδρές αντιδράσεις στην Τουρκία, όπου ο Τύπος ξεσάλωσε και είδαμε να γράφεται, ότι ο Τραμπ με το που ορκιστεί πρέπει να πάρει πίσω τις συμφωνίες. Ωστόσο έγκριτοι δημοσιογράφοι που υπηρετούν ως ανταποκριτές στην Ουάσινγκτον, όπως ο Μιχάλης Ιγνατίου, θεωρούν, ότι ο ορκισθείς πρόεδρος δεν πρόκειται να άρει αυτές τις συμφωνίες.

Τον τελευταίο καιρό αναφορές από τα κυπριακά ΜΜΕ μεταφέρουν την εικόνα, ότι οι Αμερικανοί βρίσκονται ήδη πάνω στο νησί, λόγω της ανάφλεξης στη Μέση Ανατολή με τη σύγκρουση του Ισραήλ με όλους τους πληρεξούσιους (Χαμάς, Χεζμπολάχ) και το ίδιο το Ιράν, αλλά και τις εξελίσεις στη Συρία με την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ. Παραμονές Χριστουγέννων αμερικανικό υποβρύχιο άραξε στο λιμάνι της Λάρνακας, το οποίο επισκέφτηκε ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Χριστοδουλίδης και έκανε ανάλογες δηλώσεις για τη σημασία της παρουσίας των Αμερικανών, ενώ με την άρση του εμπάργκο η εθνική φρουρά κάνει προσπάθειες απορωσοποίησης του πεπαλαιωμένου οπλισμού της και εκσυγχρονισμού της με σύγχρονα δυτικά οπλικά συστήματα.

Η Κύπρος που έχει χαρακτηριστεί ως το αβύθιστο αεροπλανοφόρο της Ανατολικής Μεσογείου έχει εξέχουσα γεωπολιτική αξία και για ενεργειακούς λόγους. Πρόσφατα δε ανακοινώθηκε ότι η αμερικανική ExxonMobil ξεκίνησε γεώτρηση (με κοινοπραξία με την QatarEnergy) στο κοίτασμα Ηλέκτρα (οικοπεδοτεμάχιο 5). Γεωπολιτική σημασία έχει η Κύπρος για το Ισραήλ, το οποίο σύμφωνα με κορυφαίους γεωπολιτικούς αναλυτές όπως ο Ιωάννης Μάζης δίνει στρατηγικό βάθος στην Ιερουσαλήμ. Αυτή η πραγματικότητα σχετίζεται άμεσα και με το θέμα που αναλύσαμε σε προηγούμενο άρθρο και αφορούσε την παγίδα της Τουρκίας στη Συρία, και ότι ανάμεσα σε Τουρκία και Ισραήλ, οι ΗΠΑ θα επέλεγαν το δεύτερο.

Σε πρόσφατη συνέντευξή του στο Star Κεντρικής Ελλάδας και τις Όλγα Λαθύρη – Ιωάννα Καραγιάννη, ο ο Νίκος Χριστοδουλίδης στάθηκε, με αφορμή τις φωνασκίες της Τουρκίας, στον σημαντικό γεωπολιτικό ρόλο της Κύπρου που αναδείχθηκε με τη διαμεσολάβησή της για ανθρωπιστική βοήθεια προς τη Γάζα (η οποία και αυτή προκάλεσε την αντίδραση της Άγκυρας). Όπως ανέφερε ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας, το Ισραήλ στη μοναδική χώρα στην οποία ήρε τον ναυτικό αποκλεισμό της Γάζας ήταν για την Κύπρο και σε πλοία συνέδραμαν από τη Μεγαλόνησο για την επιχείρηση Αμάλθεια.

Επομένως οι Τούρκοι έχουν πάρει σοβαρότατα μηνύματα από όλες τις πλευρές (ΗΠΑ και Ισραήλ), ότι υπολογίζουν πολύ στον παράγοντα της Κύπρου και δεν θα ανεχτούν ανωμαλίες και πειρατικές ενέργειες όπως παράνομες γεωτρήσεις και συμφωνίες με καθεστώτα, τα οποία μπορεί να παιρνούν περίοδο χάριτος, αλλά δεν σημαίνει, ότι οι Αμερικανοί (και σίγουρα οι Ισραηλινοί) δεν τα βλέπουν με καχυποψία. Αναφερόμαστε στις προσπάθειες της Άγκυρας για οριοθέτηση με το μεταβατικό καθεστώς στη Συρία υπό την ηγεσία της HTS και τις αμετακίνητες τοποθετήσεις του επικεφαλής του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μάρκο Ρούμπιο υπέρ των Κούρδων (σ.σ.ο οποίος δήλωσε ότι δεν ξεχνιέται το παρελθόν της HTS).

Συνεπώς ο Τραμπ μπορεί να θεωρεί τον Ερντογάν φίλο, αλλά δήλωσε, ότι όταν ζήτησε κάτι από τον Τούρκο πρόεδρο (σ.σ. Να μην πειράξει τους Κούρδους) τον εισάκουσε. Έτσι και στην περίπτωση της Κύπρου, εκτιμούμε, ότι ο Αμερικανός πρόεδρος δεν θα τη θυσιάσει σαν Ιφιγένεια.Ο Τραμπ θέλει διακαώς να προχωρήσουν πρότζεκτς, όπως ο EastMed (επανέλαβε στην ορκωμοσία του “drill baby drill), ο ινδικός διάδρομος IMEC και φυσικά να τεθούν σε εφαρμογή οι συμφωνίες του Αβραάμ.

Η Κύπρος με τις ευλογίες των ΗΠΑ αυξάνει την ισχύ της και αναβαθμίζεται και αυτό είναι το μεγάλο της χαρτί επί θητείας Τραμπ, ο οποίος μετράει τις χώρες στεγνά και ρεαλιστικά βάσει οικονομικής και αμυντικής δυναμικής. Βέβαια για τον πρώην σύμβουλο του Τραμπ, Τζον Μπόλτον, η Κύπρος θα εξαρτηθεί από τις σχέσεις του Τραμπ με τον Ερντογάν, γιατί έτσι λειτουργεί ο Τραμπ. Τις ακούμε τις δηλώσεις του και μας θέτουν σε επιφυλακή. Έχει αξία όμως να δούμε και μια άλλη αναφορά του στην ελληνική έκδοση του Euronews, όσον αφορά την Αθήνα.

Ο Μπόλτον είπε, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρέπει να ακολουθήσει το Ιαπωνικό μοντέλο, δηλαδή, να προσπαθήσει να βρίσκεται σε επαφή με τον Λευκό Οίκο, αφήνοντας να εννοηθεί, ότι μόνο εύκολη διαδικασία δεν θα είναι, ωστόσο είναι ο μόνος τρόπος για να μην ταλανιστούν οι σχέσεις ΗΠΑ – Ελλάδας. Ειδικά με την εχθρική ρητορική της κυβέρνησης κατά του Τραμπ (Η ΝΔ κατηγορούσε τον ΣΥΡΙΖΑ για τραμπισμό) η προσέγγιση φαντάζει ακόμα πιο δύσκολη. Ο Μπόλτον όμως έδωσε και το… κλειδί για να ξεκλειδώσουν κάποιες πίστες του παιχνιδιού και αυτή δεν είναι άλλη από την επόμενη πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα, Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, για την οποία τόνισε, ότι η Ελλάδα θα πρέπει να την λάβει στα σοβαρά και ότι πρόκειται για μια πολύ έξυπνη γυναίκα. Εκτός από κυβιστήσεις οι κυβερνώντες πρέπει να γλείψουν και εκεί που έφτυναν. Αυτές είναι οι δυσάρεστες αλλά αναγκαίες πλευρές της πολιτικής.

Είναι ο διευθυντής σύνταξης του Geopolitico.gr με ενεργή συμμετοχή στο ιστορικό πλέον Infognomonpolitics.gr από το 2019. Σπούδασε στο τμήμα Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου και διαθέτει μεταπτυχιακό δίπλωμα στη Διοίκηση Επιχειρήσεων με ειδικότητα στο "Ηλεκτρονικό Επιχειρείν" από το Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Παράλληλα έχει πιστοποιηθεί ως αμυντικός και αστυνομικός συντάκτης από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Γνωρίζει αγγλικά, γερμανικά και τουρκικά.

Αναλύσεις

Αναλύοντας τις επιλογές Τραμπ και τις καταιγιστικές εξελίξεις που προκαλούν

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Στρατηγικοί προσανατολισμοί, ηγεμονικές δυνάμεις και περιφέρειες, σ΄ένα πολυπολικό διεθνές σύστημα.

Γράφει ο Παναγιώτης Ήφαιστος

Σημείωση. Το κείμενο που ακολουθεί γράφτηκε και αναρτήθηκε πρώτη φορά σε μέσο ενημέρωσης την προηγούμενη της με κάθε κριτήριο πολύ σημαντικής τηλεφωνικής συνομιλίας Τραμπ-Πούτιν που διήρκεσε που διήρκεσε πάνω από μια ώρα. Στο κείμενο που ακολουθεί και σε άλλα που επέρχονται θα αναλύονται με αξιολογικά ουδέτερο τρόπο οι στρατηγικοί προσανατολισμοί του προέδρου της ισχυρότερης ηγεμονικής δύναμης. Θα τυγχάνουν, μεταξύ άλλων, περιγραφής και ερμηνείας τα διαμορφωτικά κριτήρια και παράγοντες που σταδιακά θα ανασυντάξουν τους συσχετισμούς εντός του Πολυπολικού διεθνούς συστήματος. Η «ολόθερμη» προσέγγιση της Μόσχας από τον νέο Πρόεδρο, χωρίς να προδικάσουμε το αποτέλεσμα, είναι σε κάθε περίπτωση μεγάλης στρατηγικής σημασίας. Προχωρώντας προς νέες πλανητικές ισορροπίες πολλά έπονται τους επόμενους μήνες και τα επόμενα χρόνια. Το ζήτημα είναι κατά πόσο σε κάποιες Βαλκανικές και Μεσογειακές χώρες τα πολιτικά «ελίτ» και φορείς επιστημονικών ή «επιστημονικών» τίτλων α) δεν θα επαναλάβουν, μεταξύ άλλων, τις ασυναρτησίες περί «καλών πλευρών» και «κακών πλευρών» (όπως πάντα είχαμε διαχρονικά υπάρχουν μόνο ανελέητες και αδίστακτες ηγεμονικές δυνάμεις), β) δεν θα συνεχίσουν τα «παγκοσμιοποιητικά παραμιλητά», γ) θα καταλάβουν πως τα ιδεολογήματα περί ανθρωπολογικής εξομοίωσης και πολιτικής εξίσωσης του πλανήτη είναι ανυπόστατα δ) θα καταλάβουν ότι τα λεγόμενα «μ»κο συνειδητά ή ανεπίγνωστα υπηρετούν πολιτικές soft power ή αθέμιτα συμφέροντα στα πεδία της ιδιωτείας και ε) όσοι είναι θεμιτών προθέσεων θα αντιληφθούν ότι τα εθνομηδενιστικά ιδεολογήματα αποτελούν πνευματικό δηλητήριο που εν δυνάμει αποδυναμώνει και εξαφανίζει κράτη και κοινωνίες.

Κατ’ αρχάς, τονίζεται ότι η εκλογή νέου προέδρου στις ΗΠΑ με ριζοσπαστικά διαφορετικές επιλογές από τους προκατόχους του, εκκόλαψε καταιγιστικές ανακατατάξεις οι οποίες για πολλούς είναι πέραν κάθε φαντασίας. Όμως, για μερικούς άλλους η διαμόρφωση ενός νεου Μεταψυχροπολεμικού στρατηγικού περιβάλλοντος ήταν αναμενόμενη. Στο σύντομο κείμενο που ακολουθεί θα γίνει προσπάθεια να αναφερθούν τουλάχιστον τα κύρια και σημαντικά, πρωτίστως τα κριτήρια και οι παράγοντες που ανεξαρτήτως προσώπων προσδιορίζουν τους προσανατολισμούς και τις εξισορροπητικές στρατηγικές εντός ενός κρατοκεντρικού διεθνούς συστήματος.

Πρώτον, οι αναλυτές της στρατηγικής τα κείμενα των οποίων οικοδομούνται πάνω στα αξιώματα του Θουκυδίδειου Παραδείγματος που ισχύουν για κάθε κρατοκεντρικό διεθνές σύστημα (Waltz, Kennan, Mearsheimer ε.α.) τόνιζαν ότι ο πολυπολικός κόσμος πολλών μεγάλων δυνάμεων κατόχων πυρηνικών όπλων καθώς εκκολαπτόταν -ήδη από την δεκαετία του 1980- απαιτούσε νέες στρατηγικές λογικές και νέες στρατηγικές προσεγγίσεις.

Δεύτερον, τονιζόταν:

α) Οι ΗΠΑ ήταν μετά το 1990 η συντριπτικά ισχυρότερη ηγεμονική δύναμη αλλά αυτό δεν θα κρατούσε πολύ, ιδίως λόγω έγερσης της κινεζικής ισχύος στην οικονομία, την τεχνολογία και τα πολεμικά μέσα.

β) Κατά συνέπεια, υποστηριζόταν από τους αναλυτές της στρατηγικής, ήταν προς το συμφέρον της Αμερικής αλλά και όλων των κρατών αφενός να μην υπερ-επεκταθεί όπως τελικά έγινε με τους «επεμβατικούς» «ανθρωπιστικούς βομβαρδισμούς» στις περιφέρειες καθότι η ιστορική εμπειρία διδάσκει τελική συρρίκνωση ή και πτώση (Αθήνα, Ναπολέων, Χίτλερ, Ιάπωνες στην Κίνα) και αφετέρου, όπως είχε την δυνατότητα να το κάνει να επιδιώξει ένα modus vivendi πλανητικών στρατηγικών ισορροπίας και συμφερόντων. Επίσης, αποτελεσματικούς θεσμούς διεθνούς διακυβέρνησης κοινών κινδύνων και κοινών προβλημάτων αντίστοιχους με τις συμφωνίες SALT/ABM το 1972-3 και Ευρωπυραύλων την δεκαετία του 1980 – πχ για την τρομοκρατία, τον κίνδυνο πυρηνικού ολοκαυτώματος κτλ.

Τρίτον, παρά το ότι ολοφάνερα έτσι προσανατολίζεται η νέα Αμερικανική κυβέρνηση η σταθεροποίηση ενός διεθνούς συστήματος με όρους ισορροπίας και συμφερόντων είναι ένα πολύ δύσκολο εγχείρημα, ιδιαίτερα μετά τους δύο συντρέχοντες μεγάλους πολέμους και τις άλλες διενέξεις στις περιφέρειες. Για παράδειγμα, πριν τον άχαρο και άσκοπο πόλεμο της Ουκρανίας ένα κύριο επιχείρημα πολλών -συμπεριλαμβανομένων των Γκωλικών αλλά και τα υπονοούμενα του Μακρόν το 2019 -το ΝΑΤΟ είναι εγκεφαλικά νεκρό …)- ήταν ο στρατηγικός ορθολογισμός με την επιδίωξη μιας νέας πλανητικής ισορροπίας και ιδιαίτερα την «ήπια» ανάσχεση τυχόν κινεζικών ηγεμονικών αξιώσεων με προσέγγιση της Ρωσίας. Αντί αυτού είχαμε τον πόλεμο της Ουκρανίας, την σύγκλιση των Ανατολικών μεγάλων δυνάμεων, τον κίνδυνο πυρηνικού ολοκαυτώματος και την πρόκληση της συντρέχουσας πρωτοφανούς διεθνούς αστάθειας.

Τέταρτο, αφού τονιστεί ότι το εγχείρημα των σημερινών Αμερικανών ηγετών για νέες ισορροπίες χωρίς πολέμους δεν είναι μόνο δύσκολο αλλά ίσως και ανέφικτο, μπορούμε να αναφέρουμε τα εξής κύρια και σημαντικά:

Α) Σε μια εκτιμάται σημαντική συνέντευξη του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Ρόμπιο στις 30.1.2025 (https://x.com/MyLordBebo/status/1885593143413751958) προσδιόρισε το σκεπτικό και την απόφαση οι στρατηγικές αποφάσεις τους να απορρέουν από πολιτικό και στρατηγικό ορθολογισμό, δηλαδή να εδράζονται στο εθνικό συμφέρον όλων των εμπλεκομένων δυνάμεων και πάνω στην πλάστιγγα κόστους/οφέλους εναλλακτικών προσεγγίσεων να επιλέγονται οι πλέον συμφέρουσες (όλων). Ταυτόχρονα ο ΥΠΕΞ τόνισε ότι οι ΗΠΑ δεν είχαν κατανοήσει την έλευση του Πολυπολισμού και τις συνέπειες. https://ac71941a78dbb287eda80f3d2423825c.safeframe.googlesyndication.com/safeframe/1-0-41/html/container.html

Β) Για πολλά ζητήματα οι ΗΠΑ (Γροιλανδία, Παναμάς, Καναδάς, Γάζα) αλλά και άλλες ηγεμονικές δυνάμεις όπως η Ρωσία (Ουκρανία αλλά εν δυνάμει όχι μόνο) και η Κίνα (Ταϊβάν) ήδη υιοθετούν αναθεωρητικές θέσεις οι οποίες εάν εκπληρωθούν προκαλούν ριζική αλλαγή της δομής και των λειτουργιών των διεθνών θεσμών και τους διεθνούς δικαίου. Τι έπεται; Μάλλον άγνωστο ή δύσκολο να προβλεφθεί, όπως δύσκολο είναι να προβλέψουμε κατά πόσο θα επιμείνουν σε αυτές και άλλες αναθεωρητικές στάσεις ή κατά πόσο με όρους κοινών συμφερόντων θα επιδιώξουν το προαναφερθέν modus vivendi πλανητικά και στις περιφέρειες. Ο ρόλος των κρατικών επιτελείων κάθε κράτους είναι να μελετούν, σταθμίζουν και εκτιμούν ορθά το πως εξελίσσονται αυτά τα ζητήματα.

Τέλος αλλά όχι το τελευταίο που θα μπορούσε να αναφερθεί συνοπτικά, είναι πως μέχρι να σταθεροποιηθούν οι τάσεις -εάν σταθεροποιηθούν- αν κάτι είναι σίγουρο είναι ότι θα έχουμε αλλαγές συνόρων ή και περίπου κατεδάφιση κρατών όπως στην Συρία. Πάνω στην Κλίνη του Προκρούστη των όπως πάντα ανελέητων ηγεμονικών συναλλαγών και ανακατατάξεων αναλώσιμα θα είναι α) εκείνα τα περιφερειακά κράτη :

α) τα οποία δεν στηρίζουν τις αποφάσεις στο εθνικό συμφέρον,

β) δεν διαθέτουν επαρκή ισχύ και αξιόπιστη εθνική στρατηγική υιοθετώντας αντίθετα κατευναστικές στάσεις,

γ) δεν γνωρίζουν να συναλλάσσονται εντός και εκτός συμμαχιών για συμμετρικές σχέσεις με όρους εθνικών συμφερόντων και

δ) στις πολιτικές και άλλες συζητήσεις καταμαρτυρείται πως κυριαρχεί άγνοια τόσο του χαρακτήρα και των λειτουργιών κάθε κρατοκεντρικού διεθνούς συστήματος όσο και τον διαχρονικά πανόμοιο χαρακτήρα των στρατηγικών των ηγεμονικών δυνάμεων.

Π. Ήφαιστος – PIfestos

www.ifestos.edu.gr  www.ifestosedu.gr  ifestosedu@gmail.com

Twitter https://twitter.com/ifestosedu

Linkedin https://www.linkedin.com/in/panayiotis-ifestos-0b9382131/

Instagram https://www.instagram.com/p.ifestos/

Προσωπικό προφίλ https://www.facebook.com/panayiotis.ifestos

Στρατηγική Θεωρία–Κρατική Θεωρία https://www.facebook.com/groups/StrategyStateTheory/

Θουκυδίδης–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/thucydides.politikos.stoxasmos/

«Κοσμοθεωρία των Εθνών» https://www.facebook.com/kosmothewria.ifestos

«ΤΟ ΕΘΝΟΚΡΑΤΟΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΟΝ 21ο ΑΙΩΝΑ. Παθογένειες, αδιέξοδα, αίτια, πολιτικός στοχασμός, μεταμοντέρνος εθνομηδενισμός versus Έθνος και Πολιτισμός» https://piotita.gr/?p=41774

Φιλοπατρία, Δημοκρατία, Ελευθερία https://www.facebook.com/groups/philopatria/

Προσωπική σελίδα https://www.facebook.com/p.ifestos

Πολιτισμός, Περιβάλλον, Φύση, Ψάρεμα https://www.facebook.com/Ifestos.DimotisBBB

Διεθνής πολιτική 21ος  αιώνας https://www.facebook.com/groups/InternationalPolitics21century/

ΗΠΑ: Ιστορία, Διπλωματία, Στρατηγική https://www.facebook.com/groups/USAHistDiplStrat/

Ελλάδα-Τουρκία-Κύπρος: Ανισόρροπο τρίγωνο https://www.facebook.com/groups/GreeceTurkeyCyprusImbalance/

Διαχρονική Ελληνικότητα https://www.facebook.com/groups/Ellinikotita/

Άνθρωπος, Κράτος, Κόσμος–Πολιτικός Στοχασμός https://www.facebook.com/groups/Ifestos.political.thought/

Παναγιώτης Κονδύλης – https://www.facebook.com/groups/Kondylis.Panagiotis/

Θολό Ευρωπαϊκό Βασίλειο των πρώην αποικιοκρατών και της Ευρωπαϊκής “Ένωσης” https://www.facebook.com/groups/TholoVasileioEU/

Μέγας Αλέξανδρος–Ιδιοφυής Στρατηγός και Στρατηλάτης https://www.facebook.com/groups/M.Alexandros/

Εκλεκτά βιβλία που αξίζουν να διαβαστούν https://www.facebook.com/groups/eklektavivlia/

Πίνακες διαλέξεων και σημειώσεις διαλέξεων – πίνακες συντομογραφικής απεικόνισης πτυχών του διεθνούς συστήματος  https://wp.me/p3OqMa-1GG

Ειρηνική πολιτική επανάσταση https://www.facebook.com/groups/PolitPeacefulRevolution/

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Η Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει βοήθεια από κανένα σύμμαχο

Η εμπλοκή ενός κράτους σε πόλεμο προκειμένου να βοηθήσει ένα σύμμαχο κράτος δεν είναι αυτονόητη, ειδικά εάν έχουν αλλάξει οι γεωπολιτικές συνθήκες υπό τις οποίες δόθηκε η αρχική υπόσχεση. Για τον λόγο αυτόν τα κράτη πρέπει να είναι προσεκτικά στο τι περιμένουν από τους συμμάχους τους.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

«Η προστασία από συμμαχίες είναι εξαιρετικά αβέβαιη και τα κράτη που θέλουν να επιβιώσουν σε ένα ρευστό και ανταγωνιστικό διεθνές σύστημα πρέπει να μεριμνήσουν από μόνα τους για την ασφάλειά τους δημιουργώντας στρατιωτική ισχύ (αρχή της αυτοβοήθειας). Αν την ώρα της κρίσης βρεθούν μόνα τους, πρέπει να μπορούν να αντεπεξέλθουν»

Τα όρια των συμμαχιών

Γράφει ο Αθανάσιος Πλατιάς, Τα Νέα

Οι συμμαχίες είναι ένα χρήσιμο εργαλείο στην εξωτερική πολιτική των κρατών. Το κλειδί στις συμμαχίες είναι η αξιοπιστία τους, δηλαδή πόσο αξιόπιστη είναι η υπόσχεση αμοιβαίας στρατιωτικής συνδρομής όταν φθάσει η ώρα της αλήθειας. Η εμπλοκή ενός κράτους σε πόλεμο προκειμένου να βοηθήσει ένα σύμμαχο κράτος δεν είναι αυτονόητη, ειδικά εάν έχουν αλλάξει οι γεωπολιτικές συνθήκες υπό τις οποίες δόθηκε η αρχική υπόσχεση. Για τον λόγο αυτόν τα κράτη πρέπει να είναι προσεκτικά στο τι περιμένουν από τους συμμάχους τους.

Οι συμμαχίες έχουν ουσιαστικό περιεχόμενο για όσο διάστημα υπάρχει σύμπλευση συμφερόντων. Ομως τα γεωπολιτικά συμφέροντα είναι ευμετάβλητα. Για παράδειγμα, τα συμφέροντα των Ευρωπαίων και των ΗΠΑ συνέπλεαν για δεκαετίες όσο υπήρχε η σοβιετική απειλή. Αυτή την εποχή, όμως, είναι αμφίβολο εάν συμπίπτουν.

Το κέντρο βάρους του πλανήτη έχει μετατοπιστεί από την Ευρώπη στη Νοτιοανατολική Ασία και διαφαίνεται ότι η νέα αμερικανική κυβέρνηση θέλει να απαγκιστρωθεί από την Ευρώπη και να επικεντρωθεί στην ανάσχεση της αναδυόμενης Κίνας. Αυτό αποτελεί πρόβλημα και για την Ελλάδα που τα τελευταία χρόνια είχε επενδύσει στην εμβάθυνση των αμυντικών δεσμών της με τις ΗΠΑ.

Αυτή η σχέση είχε συμβάλει στην ποιοτική ενίσχυση των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων ως εργαλείο αποτροπής της αναθεωρητικής Τουρκίας.Η Ελλάδα είχε επίσης επενδύσει στην εμβάθυνση των διμερών σχέσεων με τη Γαλλία. Η σχέση αυτή βασιζόταν σε γεωπολιτική σύμπλευση συμφερόντων, αφού ο ακτιβισμός της Τουρκίας στην Αφρική και την Ανατολική Μεσόγειο είχε ενοχλήσει τη Γαλλία.

Στο πλαίσιο αυτά η Ελλάδα είχε εκτρέψει μεγάλο μέρος αμυντικών προμηθειών στη Γαλλία (προμήθεια αεροσκαφών Ραφάλ και φρεγατών Belharra). Η στρατηγική αυτή σχέση οδήγησε μάλιστα στην υπογραφή μιας σημαντικής πολιτικής συμφωνίας αμυντικής συνδρομής. Ομως και αυτή η στρατηγική σχέση έχει πρόσφατα τεθεί σε αμφιβολία λόγω της πολιτικής ρευστότητας στη Γαλλία, αλλά και λόγω της απόφασης της κοινοπραξίας στην οποία συμμετέχει η Γαλλία να προμηθεύσει στην Τουρκία τους πανίσχυρους πυραύλους meteor. Οι πύραυλοι αυτοί εξουδετερώνουν σε μεγάλο βαθμό το ποιοτικό πλεονέκτημα που έδινε στην ελληνική πλευρά η προμήθεια των Rafale και Belharra.

Τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα ανέπτυξε επίσης ένα πλέγμα αμυντικών σχέσεων με χώρες της ευρύτερης περιφέρειας, όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και τα ΗΑΕ. Συνδετικό δεσμό με τις χώρες αυτές αποτελούσε η γενικευμένη επιθετικότητα της Τουρκίας και οι εχθρικές επεμβάσεις της στα διάφορα ζητήματα που τις αφορούσαν ατομικώς.

Συνεπώς, οι σχέσεις που η Ελλάδα έχει συνάψει με τις χώρες αυτές στηρίζονται στη λογική της αντισυσπείρωσης. Η λογική αυτή είναι εκ των πραγμάτων συγκυριακή.Εχουν ήδη φανεί τα όρια αυτών των περιφερειακών συμμαχιών. Το Ισραήλ έχει ανοιχτά πολλαπλά μέτωπα και το τελευταίο πράγμα που θα επιθυμούσε είναι μια αντιπαράθεση με την Τουρκία. Η Αίγυπτος είναι αποδυναμωμένη και έχει στρέψει την προσοχή της στην εμπέδωση της εσωτερικής σταθερότητας, ενώ έχουν εξομαλυνθεί οι σχέσεις της Τουρκίας με τα ΗΑΕ και τη Σαουδική Αραβία.

Το συμπέρασμα που προκύπτει είναι ότι η προστασία από συμμαχίες είναι εξαιρετικά αβέβαιη και τα κράτη που θέλουν να επιβιώσουν σε ένα ρευστό και ανταγωνιστικό διεθνές σύστημα πρέπει να μεριμνήσουν από μόνα τους για την ασφάλειά τους δημιουργώντας στρατιωτική ισχύ (αρχή της αυτοβοήθειας). Αν την ώρα της κρίσης βρεθούν μόνα τους, πρέπει να μπορούν να αντεπεξέλθουν.

Η Ελλάδα δεν μπορεί να περιμένει βοήθεια από κανένα σύμμαχο, αλλά πρέπει να αναπτύξει τις δικές της αποτρεπτικές δυνατότητες αυξάνοντας κατά 50% τουλάχιστον τις αμυντικές της δαπάνες. Η αύξηση αυτή πρέπει να κατευθυνθεί αποκλειστικά στην εντατικοποίηση του εξοπλιστικού της προγράμματος. Η αποτροπή της Τουρκίας στοιχίζει ακριβά, αλλά το κόστος είναι πολύ μικρότερο από το κόστος του πολέμου ή από το κόστος της μετατροπής της χώρας σε δορυφόρο της Τουρκίας (φινλανδοποίηση).

Συνέχεια ανάγνωσης

Αναλύσεις

Ο Τσίπρας ή αγνοεί στοιχειώδη πράγματα απο την ιστορία ή εξετέλεσε διαταγές της Ουάσιγκτον

Υπενθυμίζω πως ο κ. Τσίπρας συμφώνησε με την ηγεσία της γειτονικής χώρας και αποδέχτηκε ότι υπάρχει Μακεδονικό έθνος που δεν είναι ελληνικό και μακεδονική γλώσσα η οποία δεν είναι μια απο τις αρχαιοελληνικές διαλέκτους.

Δημοσιεύτηκε

στις

Γράφει ο Παντελής Σαββίδης
Ο κ. Τσίπρας απένειμε, χθές, βραβεία “για την Ειρήνη και τη Συνεργασία των Βαλκανικών λαών με αφορμή τη Συμφωνία των Πρεσπών”, όπως είναι ο εύηχος τίτλος της εκδήλωσης. Η αίθουσα εδώ δείχνει να είναι το αμφιθέατρο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας, στο οποίο πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση του γνωστού εργαστηρίου του Τμήματος Βαλκανικών Σπουδών που προκάλεσε αντιδράσεις. Και φοιτητές που βραβεύθηκαν ανήκουν στο Τμήμα αυτό.
Δεξιά στη φωτογραφία ο πρύτανης του Πανεπιστημίου Στέλιος Κατρανίδης, ένας πρύτανης που προσπαθεί, ανεπιτυχώς, να κρατήσει ισορροπίες.
Αριστερά, την κυρία δεν την γνωρίζω και δίπλα της ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης Στέλιος Αγγελούδης.

Υπενθυμίζω πως ο κ. Τσίπρας συμφώνησε με την ηγεσία της γειτονικής χώρας και αποδέχτηκε ότι υπάρχει Μακεδονικό έθνος που δεν είναι ελληνικό και μακεδονική γλώσσα η οποία δεν είναι μια απο τις αρχαιοελληνικές διαλέκτους.

Ένα συνονθύλευμα εθνοτήτων αυτοαποκλήθηκε μακεδόνες, ο αυτοπροσδιορισμός τους υποστηρίχθκε απο τον Τίτο και τον Στάλιν έγινε αποδεκτός απο τους Αμερικανούς για δικούς τους λόγους και ταλάνισε- και συνεχίζει να ταλανίζει- τα Βαλκάνια.
Είναι οι μπαχαλάκηδες των βαλκανίων.
Ο κ. Τσίπρας ή αγνοεί στοιχειώδη πράγματα απο την ιστορία, ή εξετέλεσε διαταγές της Ουάσιγκτον, μέρος της οποίας τον επαναφέρει στο προσκήνιο, ή λειτούργησε ιδεοληπτικά ως αριστερός γαρ.
Μου φαίνεται συντρέχουν και οι τρείς λόγοι. Οι αμερικανοί του το ξεπληρώνουν.
Θα διδάξει στο Χάρβαρντ, λένε πως έμαθε αγγλικά και θα τον επαναφέρουν στο πολιτικό σκηνικό.
Πρέπει, όμως, οι Αμερικανοί να βρουν και ψηφοφόρους να τον ψηφίσουν εκτός και αν έχουν μεριμνήσει και γι αυτό. Τόσα εκατομμύρια μεταναστών κάπου θα φανούν χρήσιμα.
Τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης πρώτη φορά τον βλέπω σε τέτοια εκδήλωση. Συυμμερίσθηκε το περιεχόμενό της;
Να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε τα “νέα” πρόσωπα της πόλης.

Οι Αθηναίοι ποτέ δεν αποδέχθηκαν την ελληνικότητα των μακεδόνων αλλά αυτό ήταν ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας που ένοιωθαν και συνεχίζουν να νοιώθουν. Αναφέρομαι στους αθηναίους με την ιδεολογία της Αθήνας του Δημοσθένη, που θεωρούσε οτι η ελληνική ιστορία σταμάτησε στη Μάχη της Χαιρώνειας. Ούτε και οι κοραϊστές θεωρούν τους Μακεδόνες Έλληνες. (Αυτοί δεν θεωρούν ελληνικό και το Βυζάντιο, ούτε στον πολιτισμό του).

Όσοι εκ των αναγνωστών θελήσουν να διαμαρτυρηθούν γι αυτά που γράφω, να πιέσουν, πρώτα, την κυβέρνησή τους να τοποθετήσει στο Σύνταγμα άγαλμα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Αριστοτέλη και του Δημόκριτου και μετά να αρχίσουν τα σχόλια.
Οι τρείς μεγαλύτερες μορφές της αρχαιότητας, Αλέξανδρος, Αριστοτέλης και Δημόκριτος λείπουν απο την κατ όνομα Ελληνική πρωτεύουσα.
Είναι η Αθήνα πρωτεύουσα της Ελλάδας; Ή η Ελλάδα βρίσκεται υπο αθηναϊκή κατοχή;
Ο υπουργός της Νέας Δημοκρατίας Κ. Τσιάρας προχθές στον Έβρο ήταν σαφέστατος: πρώτη φορά βγαίνω εκτός Ελλάδας δήλωσε στα ΜΜΕ του Έβρου. Εκτός Ελλάδας ήταν ο Έβρος.
Για το σύνολο της Αθήνας η Ελλάδα βρίσκεται στο λεκανοπέδιο.
Για εμάς, το λεκανοπέδιο κάθε άλλο παρά Ελλάδα θυμίζει. Ελλάδα είναι ο ελλαδικός χώρος εκτός Αθηνών και βρίσκεται υπο αθηναϊκή κατοχή.
Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Πολιτική1 ώρα πριν

Το μαχαίρι στο κόκκαλο! Ο Έλον Μασκ έκοψε αμοιβή 25.000 δολαρίων που προοριζόταν για την υποστήριξη των LGBTQ προσφύγων στην Ελλάδα

Το Υπουργείο Κυβερνητικής Αποτελεσματικότητας των ΗΠΑ (DOGE), η υπηρεσία υπό την ηγεσία του Έλον Μασκ, επιφορτισμένη με τη μείωση των...

Διεθνή4 ώρες πριν

Την έκδοση διεθνούς εντάλματος σύλληψης του Ιλχάμ Αλίεφ απαιτούν αρμενικές οργανώσεις στη Γαλλία!

Το έγγραφο αναφέρει ότι οι στρατιωτικές ενέργειες του Αζερμπαϊτζάν στο Ναγκόρνο-Καραμπάχ από τις 27 Σεπτεμβρίου 2020 έως τις 4 Οκτωβρίου...

Διεθνή5 ώρες πριν

Politico: «Η Ρωσία θα μπορούσε να ξεκινήσει μεγάλο πόλεμο στην Ευρώπη εντός πενταετίας» λέει η Υπηρεσία Πληροφοριών της Δανίας

Το 2024 ο Τραμπ είχε δηλώσει ότι θα «ενθάρρυνε» τη Ρωσία να επιτεθεί σε οποιαδήποτε χώρα-μέλος του ΝΑΤΟ που δεν...

Διεθνή5 ώρες πριν

Reuters: Kyiv, EU alarmed by prospect of ‘dirty deal’ after Trump-Putin call

KYIV/BRUSSELS, Feb 13 (Reuters) – Ukraine and its European allies demanded on Thursday that they be included in any peace...

Διεθνή6 ώρες πριν

Pakistan Proves its Role as a State-Sponsor of International Terrorism by Hosting Hamas Members in PoJK

On February 5, Pakistan hosted key members of the Hamas terror outfit in Pakistan Occupied Jammu and Kashmir’s (PoJK) Rawalakote...

Δημοφιλή