Κατά τη διάρκεια πολλών ετών «η Επιτροπή της ΕΕ έχει επιδοτήσει οικολογικά lobbies υπέρ του Green Deal». Η ΕΕ μας έχει «μάθει» στα σκάνδαλα. Κάθε τρεις και πέντε ξεπηδάει κι από ένα το οποίο, με έναν ή άλλο τρόπο, «κουκουλώνεται» μια καλά και με τη πάροδο του χρόνου ξεχνιέται.

Μια «μυστική και καλώς πληρωμένη στις περιβαλλοντολογικές ομάδες επιχείρηση για την προώθηση και ευόδωση του «πράσινου πλάνου»

Γράφει ο Κρεσέντζιο Σαντζίλιο

Τον Αύγουστο του 2023 ο Frans Timmermans έφυγε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μετά που – όπως διακαώς επιθυμούσε – υπέγραψε την Οδηγία για το στοπ στα ενδοθερμικά αυτοκίνητα (βενζίνης και ντίζελ) έως το 2035 και τον πολυσυζητημένο κανονισμό σχετικό με την ενεργειακή αποδοτικότητα των οικιών.

Γνωστός Ολλανδός σκληροτράχηλος Επίτροπος, «γεράκι» της περιβαλλοντολογίας, ο Timmermans έμεινε στην ιστορία της ΕΕ για τις «ταλεμπανικές» του πρωτοβουλίες οι οποίες, αν και συγκρούστηκαν με πολλούς αντίθετους κριτικούς που τις καταπολέμησαν άγρια με αμφιλεγόμενα πάντως αποτελέσματα, ωστόσο βρέθηκαν να έχουν και ουκ ολίγους υποστηριχτές και οπαδούς.

Οι ενέργειες αυτών των τελευταίων βγήκαν πολύ πρόσφατα στην επιφάνεια μετά που η καθημερινή ολλανδική εφημερίδα De Telegraaf δημοσίευσε μια έρευνα που διενήργησε τα τελευταία έτη και η οποία αποδεικνύει πως η υποστήριξη στις περιβαλλοντολογικές κορώνες του Timmermans και των υποστηρικτών του δεν υπήρξε καθόλου «αυθόρμητη», όπως διατεινόταν ο Επίτροπος και βροντοφώναζε για το green πρόγραμμά του, αλλά μια «μυστική και καλώς πληρωμένη στις περιβαλλοντολογικές ομάδες επιχείρηση για την προώθηση και ευόδωση του «πράσινου πλάνου» του σήμερα πρώην Επιτρόπου».

Η έρευνα της ολλανδικής εφημερίδας αναφέρεται σε διάφορα «συμβόλαια διακριτικά υπογραμμένα μεταξύ των οποίων και ένα των 700.000 ευρώ με σκοπό πώς να προσανατολιστεί η συζήτηση στο θέμα της Γεωργίας».

Είναι περίπου είκοσι χρόνια που τα έξοδα της ΕΕ για το περιβάλλον αυξήθηκαν σε υπερβολικό βαθμό.

Δεν θα ήταν βέβαια παράξενο ούτε και παράνομο εάν αυτό αφορούσε συγκεκριμένες επεμβάσεις για λ.χ. για κατασκευή μονάδων επεξεργασίας λυμάτων ή για αντιπλημμυρικά έργα ή για καθαρισμό μολυσμένων εδαφών ή διαχείριση νατουραλιστικών ζωνών.

Όλη η κατάσταση όμως αλλάζει διαμετρικά εάν οι χρηματοδοτήσεις που γίνονται μπορούν να θεωρηθούν ως autolobbying ή, πιο βάναυσα, σκέτη προπαγάνδα.

Έτσι η εφημερίδα καταγγέλλει ότι κατά τη διάρκεια πολλών ετών «η Επιτροπή της ΕΕ έχει επιδοτήσει οικολογικά lobbies υπέρ του Green Deal». Και όχι μόνο, γιατί ταυτόχρονα «έχουν ανατεθεί συγκεκριμένοι στόχοι για την επίτευξη σταθερών αποτελεσμάτων lobbying εκ μέρους ευρωβουλευτών και κρατών-μελών».

Πολλά λεφτά λοιπόν για να «φουσκώσουν» καταλλήλως την «ανάγκη» της «πράσινης μετάβασης», πολλά λεφτά προερχόμενα από ένα ειδικό πολυεκατομμυριούχο ταμείο.

Πρόκειται περί «κεφαλαίων για κλιματικές και περιβαλλοντολογικές επιδοτήσεις με δισεκατομμύρια ευρώ με τα οποία χρηματοδοτούνταν «lobby σκιές» με σκοπό οι πολιτικές green να μπαίνουν και προπαντός να μένουν στη κοινοτική ατζέντα.

Ασφαλώς μια βαριά κατηγορία για την οποία πάντως προτείνονται διάφορα «παραδείγματα» προς υποστήριξη, μεταξύ των οποίων η μεγάλη καμπάνια που οργανώθηκε και εκτελέστηκε υπέρ του Nature Restauration Law, Νόμο Αποκατάστασης της Φύσης, ο οποίος πολλαπλώς έχει αμφισβητηθεί, παραμένοντας εντούτοις πάντα το ισχυρό όπλο του Timmermans.

Ο Ολλανδός ευρωβουλευτής του Λαϊκού Κόμματος (ΡΡΕ) Dirk Goting, με τον οποίο η De Telegraaf είχε έρθει σε επαφή, αποκάλυψε πως υπάρχουν ούτε λίγο ούτε πολύ και κατάλογοι των lobbies με τα ονόματα των πολιτικών που θα μπορούσαν να φανούν «χρήσιμοι». Εξάλλου οι επιδοτούμενοι είχαν την υποχρέωση να λογοδοτήσουν για τα αποτελέσματά τους.

Η De Telegraaf αναφέρει επίσης πως στο European Environmental Bureau είχε ανατεθεί η ευθύνη να χορηγήσει τουλάχιστον 16 παραδείγματα περιπτώσεων όπου η Ευρωβουλή κατέστησε περισσότερο δελεαστική την «πράσινη» νομοθεσία χάρη στις ενέργειες των lobbies.

Και τί είναι αυτό το European Environmental Bureau;

Είναι ένα κέντρο συντονισμού αποτελούμενο από περίπου 185 περιβαλλοντολογικές ενώσεις/συλλόγους από 40 χώρες με τα πιο ετερογενή αντικείμενα εργασίας όπως λ.χ. ο «Σκοτεινός Ουρανός» για την καταπολέμηση του «υπερβολικού νυχτερινού φωτισμού»(!), οι «Πολίτες για τον αέρα», οι «Γονείς αντισμόγκ», το «Green impact», το Dear(Development education and awareness raising), κλπ.

Σε μια απ΄ αυτές τις ενώσεις, στην Change of Climate δόθηκε το καθόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 10 εκατομμυρίων ευρώ! Ποιος ξέρει ποιον «μπάρμπα» έχει αρωγό.

Απ’ την άλλη, δεν εμφανίζεται πουθενά να έχουν ποτέ χρηματοδοτηθεί η Wwf και η Greenpeace.

Πάντως επισήμως ο προϋπολογισμός της Eeb είναι μόλις 7,6 εκατομμ. ευρώ(2023), εκ των οποίων τα 2 εκατομμύρια από την ΕΕ. Για τα υπόλοιπα τα πράγματα γίνονται αρκετά θολά.

Είναι επομένως μια οργάνωση πέρα για πέρα αμφίβολης οντότητας, η μισή επίσημη, η άλλη μισή (και περισσότερο) έκφραση των ΜΚΟ. Έχει περίπου 80 υπαλλήλους που κοστίζουν – δηλώνουν – πέντε εκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Ένα ποσοστό χρημάτων που λαμβάνει προέρχεται από υπουργεία για το περιβάλλον βορείων ευρωπαϊκών χωρών και από ιδιωτικούς φορείς.

Ένας απ’ αυτούς (πώς θα μπορούσε να λείψει;!) είναι και η Open Society του George Soros, όπως επίσης και η Bloomberg.

Στο λεξιλόγιο αυτής της οργάνωσης φυσικά δεν υπάρχει η λέξη lobby. Στη θέση της υπάρχει όμως η λέξη advocacy, δηλαδή μια αθώα «αναδοχή», παραπλανητική «περιγραφή» που στη πράξη κρύβει τον αληθινό σκοπό του lobbying διότι μόνο lobby μπορεί να είναι όταν χρησιμοποιούνται χρήματα και ενέργειες για προπαγάνδα και προώθηση.

Και γίνεται ακόμη χειρότερο εάν η διαδικασία προβλέπει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή να χρηματοδοτεί οργανώσεις με επιδίωξη τον επηρεασμό της Ευρωπαϊκής Βουλής!!

Εντός αυτών των παραμέτρων ο Gotnik διευκρίνισε πως από μόνη της η καμπάνια των lobbies δεν μπορεί να θεωρηθεί δυσφημιστική πράξη του περιβαλλοντολογικού κινήματος: «Φυσικά υπαρκτό είναι το δικαίωμα να κάνουν lobbying. Το θέμα όμως είναι ποια είναι γενικά η συμπεριφορά της Ευρωπαϊκής Επιτροπής υπό την έννοια μήπως αυτό το είδος ενέργειες έχουν επεκταθεί και σε άλλους κρίσιμους τομείς, όπως π.χ. το μεταναστευτικό», ορισμό που δεν μπορούμε να μη διορθώσουμε σε αληθινό «λαθρομεταναστευτικό».

Επί της υπόθεσης που έθεσε η De Telegraaf αυστηρή υπήρξε στην Επιτροπή Γεωργίας της Ευρωβουλής η επέμβαση του Carlo Fidanza, αρχηγού της αντιπροσωπείας των FdI (Fratelli d’Italia), κόμμα της Ιταλίδας πρωθυπουργού Giorgia Meloni και συντονιστή του κόμματος Ecr (Ευρωπαίοι Συντηρητικοί και Μεταρρυθμιστές) πάλι στην Επιτροπή Γεωργίας της Ευρωβουλής: « Εάν αυτές οι εξελίξεις επιβεβαιωθούν, θα είμαστε μπροστά σε ένα αληθινό Timmermans–gate, μια βαρύτατη παρέμβαση στις δημοκρατικές διαδικασίες της Ευρωπαϊκής Βουλής και μια σκανδαλωδώς αθέμιτη χρήση, εκ μέρους της Επιτροπής, πόρων προορισμένων για τους αγρότες».

Οπότε και «Η Επιτροπή πρέπει αμέσως να δώσει διευκρινίσεις για όλα τα ποσά που, με όποια αιτιολογία, έδωσε σε μη θεσμικά υποκείμενα με σκοπό να επηρεάσει τη δημόσια επιχειρηματολογία, όπως και για την ύπαρξη σχέσεων lobbying και να δώσει τις απαραίτητες πληροφορίες σε αυτό που κινδυνεύει να γίνει σκάνδαλο τεραστίων διαστάσεων.

Σχετικά καταθέτουμε επείγουσα ερώτηση και είμαστε έτοιμοι να αναλάβουμε οποιαδήποτε άλλη πρωτοβουλία ώστε να διαλευκανθεί όλη αυτή η υπόθεση».

Τώρα, πρέπει να πούμε πως η ΕΕ μας έχει «μάθει» στα σκάνδαλα. Κάθε τρεις και πέντε ξεπηδάει κι από ένα το οποίο, με έναν ή άλλο τρόπο, «κουκουλώνεται» μια καλά και με τη πάροδο του χρόνου ξεχνιέται.

Ένα τρανταχτό παράδειγμα: τόσος ντόρος είχε γίνει για την «υπόθεση Καϊλή» και «Qatargate». Και τί έγινε; Πώς τελείωσε; Και ο «τρομερός» εισαγγελέας και τα τόσα παράνομα λεφτά της αντιπροέδρου του Ευρωκοινοβουλίου και η «διαφθορά» που «κυκλοφορούσε εκείνο τον καιρό: τα πάντα τζίφος. Σαν να μην είχε συμβεί τίποτα. όλοι ωραίοι και όλοι αθώες περιστερές!

Και βεβαίως κανείς δεν τιμωρείται. Γιατί, αφού είναι αθώος;! Ποιος ξέρει; Ίσως απ’ αυτούς και να έμαθαν το «κόλπο» και ορισμένοι κυβερνώντες και παρακυβερνώντες ευρωπαίοι που γνωρίζουμε (ίσως όμως και το αντίθετο!), τα εγκλήματα των οποίων, για τα οποία άλλοι «πλήρωσαν», είναι απλές παρεξηγήσεις και λανθασμένες εκτιμήσεις!

Για να δούμε αυτή τη φορά πώς θα καταλήξει και ετούτο το μέγα σκάνδαλο με τον πολύ Timmermans.