Γράφει ο Κώστας Βενιζέλος, Φιλελεύθερος

Κατασκευάζονται αφηγήματα, αναποδογυρίζεται η ιστορία για να βολέψει επεκτατικές πολιτικές και βλέψεις. Αναπτύσσονται διάφορες θεωρίες, που βαθμηδόν καταλήγουν σε αυτό που επιδιώκουν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Να υλοποιήσουν χωρίς κόστος και με την ανοχή των διάφορων τρίτων παικτών.

Θα φθάσουμε στο σημείο να λέγεται, για παράδειγμα, στην Κύπρο, ότι οι Ελληνοκύπριοι φταίνε για όλα ( αυτό ήδη λέγεται) και στο τέλος… επέλεξαν να ζήσουν στη νότια πλευρά του νησιού! Το ίδιο λέγεται περίπου και για τους Παλαιστίνιους. Ότι, δηλαδή, το 1948 έφυγαν μόνοι τους. Και το λένε και το αναπαράγουν ενώ ακόμη και τα ισραηλινά αρχεία ξεκάθαρα κάνουν λόγο για εθνοκάθαρση.

Οι ίδιες ιστορίες σε διαφορετικές περιπτώσεις προβάλλονται με στόχο είτε εξίσωση θύματος και θύτη, είτε δαιμονοποίηση του αδύνατου. Και ξεκινούν και οι συγκρίσεις και οι παραλληλισμοί. Όταν κάποιος ισχυρίζεται ότι οι Παλαιστίνιοι έφυγαν εθελοντικά «μετανάστευσαν για μια καλύτερη ζωή» είναι όπως λέγεται από τουρκικής πλευράς πως οι Ελληνοκύπριοι «υποδέχθηκαν» την «ειρηνευτική επιχείρηση» το 1974!

Ο Βενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος πρόσφατα ήταν στο Λευκό Οίκο και συνάντησε τον Αμερικανό Πρόεδρο, επιστρέφοντας στο Ισραήλ χαρακτήρισε «επαναστατική» την πρόταση του Τραμπ οι ΗΠΑ να καταλάβουν τον έλεγχο της Λωρίδας της Γάζας. Είναι, είπε, μια «φρέσκα ιδέα επαναστατική και δημιουργική». Τι είπε ο Τραμπ, μετά προφανώς που μίλησε την… ιδέα του με τον Νετανιάχου; Τη γνωστή πρόταση, σύμφωνα με την οποία, οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πάρουν τον έλεγχο της Λωρίδας της Γάζας, θα εκτοπίσουν τον παλαιστινιακό πληθυσμό των 2,3 εκατομμυρίων μεταφέροντας τον σε γειτονικές χώρες, με στόχο να μετατρέψουν την περιοχή σε «Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής». Πολιτική και επενδύσεις της αμερικανικής πολιτικής, που καταλήγει στην τσέπη του αμερικανικού κεφαλαίου. Και μετά θα έλθει η σειρά της κατεχόμενης Δυτικής Όχθης. Δείγματα γραφής δίνονται από ισραηλινής πλευράς.

Και η Τουρκία; Πάντα παρούσα και στην εξίσωση. Άλλωστε είναι γνωστό η Τουρκία προηγήθηκε των Τραμπ και Νετανιάχου. Παρουσίασε  σχέδιο για να μετρατρέψει την περίκλειστη περιοχή της κατεχόμενης περιοχής σε Λας Βέγκας.

Όπως έγραφε χθες ο Τουρκοκύπριος δημοσιογράφος, Σενέρ Λεβέντ ( Αβρούπα, Πολίτης), «τα κράτη που δεν θεωρούν την Τουρκία κατοχική δύναμη στη Συρία, καθόλου δεν τη θεωρούν κατοχική δύναμη στην Κύπρο. Η Αμερική. Η Ευρώπη. Και τα Ηνωμένα Έθνη. Μήπως μεταχειρίζονται την Τουρκία ως κατοχική δύναμη; Καμία σχέση! Αν θεωρούσαν κατοχική δύναμη την Τουρκία εδώ, θα ήταν διαφορετική η πορεία των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται στο Κυπριακό. Έκαναν όλα τα σχέδια τους για να μην θίξουν την Τουρκία…».

Οι κατοχικές δυνάμεις βρίσκονται στο απυρόβλητο και υπάρχει εξήγηση. Πολιτική και οικονομική. Τα συμφέροντα «σβήνουν» την κατοχή!

Η μεν Τουρκία είναι ως να μην έκανε ποτέ εισβολή στην Κύπρο και το… πρόβλημα είναι δυο κοινότητες που τσακώνονται και δεν τα βρίσκουν. Είμαστε δε πολύ κοντά να ακουστεί και εδώ καμία νεοφανής ιστορία ότι είναι οι Ελληνοκύπριοι που επιτέθηκαν, εισέβαλαν και στο πλαίσιο της… αυτοάμυνας έστειλε η Τουρκία στρατεύματα στο νησί. Όπως περίπου λέγεται και για το Ισραήλ. Η… αυτοάμυνα δεν τελειώνει ποτέ και επιτρέπει ισοπέδωση περιοχών, χιλιάδες νεκρούς και εκδίωξη πληθυσμού.

Την ίδια ώρα, η περίπτωση της Συρίας είναι ένα ακόμη παράδειγμα του κυνισμού των διεθνών παικτών, που μπορούν να τετραγωνίσουν τον κύκλο και να «πνίγουν» συναισθήματα και ανθρώπινα δικαιώματα.

Το καθεστώς δεν έχει ακόμη αναγνωριστεί. Αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία, μετά την αναίμακτη ανατροπή του Άσαντ, δεν έχουν ακόμη αναγνωριστεί. Και η Οργάνωση τους δεν έχει αποχαρακτηριστεί από τους Αμερικανούς και παραμένει, για τις ΗΠΑ, τρομοκρατική. Κι όμως παρελαύνουν ξένοι αξιωματούχοι στη Δαμασκό και συναντούν τον ηγέτη της Συρία, που θα διενεργήσει, όπως εξήγγειλε, εκλογές σε τέσσερα χρόνια. Αλλά αυτό δεν ενοχλεί κανένα!

Μπορεί, όμως, να ενοχλήσει πολύ, εάν η Λευκωσία δεν δίνει μονομερώς δώρα στην κατοχική πλευρά και δεν «διευκολύνει» την Τουρκία.