Καλό και στην «τσέπη» μας, κάνουν οι ελπίδες για ειρήνη στην Ουκρανία. Αιφνιδίως, κατέρρευσε η τιμή αναφοράς του φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Στην αγορά TTF του Αμστερνταμ, υποχώρησε κατά 5%.

Σύμφωνα με το Bloomberg, αυτό συνέβη αμέσως αφού ο Πούτιν υπαινίχθηκε μια πιθανή συμφωνία ενεργειακής συνεργασίας μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον που θα μπορούσε να αυξήσει και τις προμήθειες φυσικού αέριου στην Ευρώπη .

«Για παράδειγμα, εάν οι ΗΠΑ και η Ρωσία συμφωνήσουν για συνεργασία στον ενεργειακό τομέα, θα μπορούσε να εξασφαλιστεί ένας αγωγός φυσικού αερίου για την Ευρώπη», είπε ο Πούτιν την Πέμπτη στην κρατική τηλεόραση Rossiya 24. «Και αυτό θα ωφελήσει την Ευρώπη καθώς θα λάβει και πάλι φθηνό ρωσικό αέριο».

Τις τελευταίες εβδομάδες, υπήρξαν άλλωστε αυξανόμενες εκκλήσεις στην Ευρώπη για επανέναρξη του ρωσικού εφοδιασμού, καθώς οι υψηλές τιμές ενέργειας μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, έχουν ασκήσει πίεση στην οικονομία.

Πριν από τον πόλεμο, η Ρωσία ήταν ο μεγαλύτερος προμηθευτής φυσικού αερίου στην Ευρώπη. Ωστόσο, πολλές από αυτές τις συνδέσεις δεν είναι πλέον άθικτες. Για παράδειγμα, οι αγωγοί Nord Stream καταστράφηκαν σε μεγάλο βαθμό από σαμποτάζ, τον Σεπτέμβριο του 2022. Από τις τέσσερις «διαδρομές» των δύο αγωγών έχουν καταστραφεί οι τρεις.

Για την ιστορία, ακόμη και πριν από τον πόλεμο στην Ουκρανία, ο τέως πρόεδρος Μπάιντεν είχε δηλώσει ότι ήταν κατηγορηματικά αντίθετος στον αγωγό Nord Stream 2, επειδή αυτό θα οδηγούσε τους Ευρωπαίους να αγοράζουν λιγότερο φυσικό αέριο από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Τόσο πολύ αντίθετος ήταν ο Μπάιντεν που, πίσω από τη δολιοφθορά στους αγωγούς, προέκυψε η υπόθεση ότι ήταν οι Αμερικανοί μαζί με τους Βρετανούς φίλους τους.

Η διαμετακόμιση της Ουκρανίας, μέσω της οποίας αρκετές χώρες της ΕΕ λάμβαναν ρωσικό αέριο μέχρι πρόσφατα, σταμάτησε επίσης στα τέλη του 2024 . Ωστόσο, το φυσικό αέριο από τη Ρωσία συνεχίζει να φθάνει στην Ευρώπη μέσω του αγωγού TurkStream -τον ​​Φεβρουάριο μάλιστα, οι παραδόσεις αυξήθηκαν ακόμη σε νέο υψηλό ρεκόρ.

Η ενέργεια στο επίκεντρο

Τώρα, οι διαπραγματεύσεις ΗΠΑ-Ρωσίας, δεν αφορούν πλέον μόνο τον πόλεμο: Το μεγάλο deal είναι η ενέργεια. Αμερικανοί και Ρώσοι θέλουν να συνεργαστούν στον ενεργειακό τομέα, με τη συμμετοχή της Gazprom και την αποκατάσταση των αγωγών Nord Stream,μια προϋπόθεση για την επανέναρξη του ρωσικού εφοδιασμού στην Ευρώπη.

Ο Τραμπ θέλει να δείξει ότι είναι ο άνθρωπος της ειρήνης, όπως υποσχέθηκε κατά την προεκλογική του εκστρατεία και την ημέρα της ορκωμοσίας του στον Λευκό Οίκο.

Ο Πούτιν από την πλευρά του, υπό το πρίσμα της νέας φάσης των σχέσεων μεταξύ Ουάσιγκτον και Μόσχας, θέλει φυσικά να αποκαταστήσει την ενεργειακή συνεργασία με την Ευρώπη.

Άλλωστε και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε δήλωσε μετά την πρόσφατη συνάντηση με τον Τραμπ στον Λευκό Οίκο ότι για να επιτευχθεί ειρήνη, θα χρειαστεί να αναθερμανθούν ξανά οι σχέσεις με τη Ρωσία. Οι θέσεις του Ρούτε είναι ευθυγραμμισμένες με τις αμερικανικές, καθώς γνωρίζει ότι οι ΗΠΑ είναι ο «πλειοψηφικός μέτοχος» στο ΝΑΤΟ.

Σύμφωνα με το Bloomberg, οι Ηνωμένες Πολιτείες εξετάζουν το ενδεχόμενο συνεργασίας με τον ρωσικό ενεργειακό κολοσσό Gazprom για συνεργασία που θα περιλαμβάνει έργα στην Ευρώπη και την Ασία. Η Gazprom θα ήθελε οι Αμερικανοί να βοηθήσουν να τεθούν ξανά σε λειτουργία οι δύο αγωγοί Nord Stream.

Ο επιχειρηματίας Τραμπ

Ο Τραμπ δεν είναι πολιτικός με τη στενή έννοια. Είναι ένας επιχειρηματίας που θέλει να κάνει δουλειές, να κερδίζει όλο και περισσότερα. Αυτή η νοοτροπία κυριαρχεί μέσα του. Από την άλλη, πολλοί από το επιτελείο του δεν είναι επαγγελματίες πολιτικοί, αλλά προέρχονται από τον «πραγματικό κόσμο». Ο ειδικός απεσταλμένος του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ που φαίνεται πώς θα «κλείσει τη δουλειά» με τον Πούτιν, είναι ένας δισεκατομμυριούχος στον τομέα των ακινήτων. Αυτό που τον ενδιαφέρει δεν είναι μόνο η εκεχειρία στην Ουκρανία , αλλά η επέκταση πιθανών εμπορικών σχέσεων μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας.

Η ΕΕ στον κόσμο της

Οσο για την Ευρώπη; Συνεχίζει δυστυχώς να μιλά μόνο για πόλεμο και εξοπλισμούς. Ο πόλεμος είναι βεβαίως,μεγάλη επιχείρηση, αλλά στην Ευρώπη αποκτά ένα επιπλέον νόημα. Ο ευρωπαϊκός αμυντικός τομέας βιώνει μια «συναρπαστική»περίοδο, καθώς οι κυβερνήσεις ανακοινώνουν σχέδια επανεξοπλισμού δισεκατομμυρίων ευρώ, τα οποία θα οδηγήσουν σε πολυετή επενδυτικά προγράμματα.

Για τις πολεμικές βιομηχανίες, είναι φυσικά το καλύτερο: πλούσιος πελάτης, μακροπρόθεσμες παραγγελίες, λίγη προσοχή στην τιμή και πολλή στην ταχύτητα και επομένως σίγουρα κέρδη.Δεν είναι μόνο ότι οι κυβερνήσεις δεν θα χρειάζεται να πληρώνουν τον πολιτικό λογαριασμό, αλλά θα παρουσιάζονται και ως σωτήρες της χώρας και της οικονομίας. Χωρίς να χρειάζεται να δίνουν εξηγήσεις τι ακριβώς συνεπάγεται αυτό για τις οικογένειες και τις κανονικές επιχειρήσεις, που θα βαρύνονται από τεράστιο χρέος. Οχι για να βελτιωθεί η ζωή των νοικοκυριών και η ανταγωνιστικότητα των κανονικών επιχειρήσεων, αλλά για τανκς και κανόνια.