Ακολουθήστε μας

Άμυνα

Le Point: Γιατί η Ιταλία δεν θα συμμετέχει στην Κοινή Ευρωπαϊκή Αμυνα

Η Τζόρτζια Μελόνι, η οποία υπερασπίζεται την ιταλική βιομηχανία, είναι δεμένη χειροπόδαρα με το αμερικανικό αμυντικό σύστημα.

Δημοσιεύτηκε στις

Ιταλοί ευρωβουλευτές από τους Fratelli d’Italia μόλις ψήφισαν κατά της πρώτης πραγματικής προσπάθειας δόμησης μιας αμυντικής βιομηχανίας ανεξάρτητης από τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στις Βρυξέλλες, οι ψήφοι είναι μερικές φορές πιο αποκαλυπτικές από τις ομιλίες. Την Πέμπτη 24 Απριλίου, καθώς οι επιτροπές Άμυνας (Sede) και Βιομηχανίας (Itre) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ενέκριναν το Edip (Πρόγραμμα Ευρωπαϊκής Αμυντικής Βιομηχανίας), την πρώτη πραγματική προσπάθεια δόμησης μιας ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας ανεξάρτητης από τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι Ιταλοί ευρωβουλευτές του κόμματος Fratelli d’Italia της Giorgia Meloni ψήφισαν όλοι κατά του νομοσχεδίου.
Σε αυτές τις κοινές επιτροπές συμμετείχαν πέντε : η Έλενα Ντοναζάν, η Κιάρα Τζέμα, ο Μικέλε Πικάρο, ο Φραντσέσκο Τορσέλι, η Μαριατερέζα Βιβαλντίνι. Η ψήφος τους ήταν συνεπής, καθώς απέρριψαν τόσο το ίδιο το κείμενο όσο και την εντολή για διαπραγμάτευση με το Συμβούλιο.

Αυτό δεν ίσχυε πάντα με άλλες «εχθρικές» ομάδες. Για παράδειγμα, οι πέντε βουλευτές του Εθνικού Συναγερμού (RN) από την ευρωομάδα Les Patriotes ψήφισαν κατά του Edip αλλά υπέρ της εντολής για διαπραγμάτευση με το Συμβούλιο. Το ίδιο ισχύει και για τη Marion Maréchal (ομάδα ECR). Προσπαθούμε να βρούμε μια εξήγηση.

Ρώμη-Ουάσινγκτον, μια άρρηκτη σχέση

Ας επιστρέψουμε όμως στους Ιταλούς που παρέμειναν σταθεροί και έχουν βάσιμο λόγο να είναι. Η Τζόρτζια Μελόνι, η οποία υπερασπίζεται την ιταλική βιομηχανία, είναι δεμένη χειροπόδαρα με το αμερικανικό αμυντικό σύστημα. Και αυτό δεν είναι καινούργιο. Δεν πρόκειται μόνο για τις ιδεολογικές συνδέσεις – οι οποίες είναι πολύ στενές, παρεμπιπτόντως – μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ και της Τζόρτζια Μελόνι.

Για να κατανοήσουμε αυτήν την ψήφο κατά ενός έργου που είναι ωστόσο κρίσιμο για το στρατηγικό μέλλον της Ευρώπης, πρέπει να επιστρέψουμε στις βασικές αρχές της ιταλικής εξωτερικής πολιτικής. Από το 1945, η Ρώμη έχει καταστήσει τη συμμαχία της με την Ουάσιγκτον τον ακρογωνιαίο λίθο της διπλωματίας της. Η Ιταλία φιλοξενεί τουλάχιστον 120 αμερικανικές τοποθεσίες στο έδαφός της, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων στρατηγικών όπως η αεροπορική βάση Αβιάνο (Φρίουλι), ο Ναυτικός Αεροσταθμός Σιγκονέλα στη Σικελία και το αρχηγείο του Αμερικανικού 6ου Στόλου στη Νάπολη.

Αυτές οι εγκαταστάσεις αντιπροσωπεύουν όχι μόνο μια εγγύηση ασφάλειας για τη Ρώμη, αλλά και έναν σημαντικό μοχλό επιρροής για την Ουάσιγκτον. Όποιος και αν είναι ο ένοικος του Palazzo Chigi, η Αμερική έχει αναγκαστικά τεράστιο βάρος στις ιταλικές υποθέσεις.

Η ιταλοαμερικανική αμυντική αλληλεξάρτηση δεν περιορίζεται στην στρατιωτική παρουσία. Είναι βαθιά οικονομική και βιομηχανική. Η Leonardo (πρώην Finmeccanica), η ναυαρχίδα της ιταλικής αμυντικής βιομηχανίας με τους 60.468 υπαλλήλους της, τον κύκλο εργασιών της ύψους 17,8 δισεκατομμυρίων ευρώ (το 2024), το υπέροχο βιβλίο παραγγελιών της (44,2 δισεκατομμύρια ευρώ το 2024), είναι εμβληματική αυτής της διατλαντικής συμβίωσης. Η ιταλοαμερικανική αμυντική συνεργασία βασίζεται σε διάφορους δομικούς πυλώνες.

Το πρόγραμμα F-35 : μια στρατηγική ολοκλήρωση

Καταρχάς, η Ιταλία είναι ένας από τους κύριους διεθνείς εταίρους του προγράμματος F-35, με συνολική επένδυση που εκτιμάται σε 14 δισεκατομμύρια ευρώ. Το εργοστάσιο Faco (Τελική Συναρμολόγηση και Έλεγχος) στο Cameri (Πιεμόντε) είναι ένα από τα δύο μόνο κέντρα τελικής συναρμολόγησης εκτός των Ηνωμένων Πολιτειών, μαζί με αυτό στην Ιαπωνία. Αυτή η εγκατάσταση όχι μόνο συναρμολογεί ιταλικά αεροσκάφη, αλλά προμηθεύει επίσης εξαρτήματα για ολόκληρο το πρόγραμμα και συναρμολογεί F-35 για την Ολλανδία.

Αυτή η βιομηχανική συμμετοχή αντιπροσωπεύει έναν πραγματικό τεχνολογικό και οικονομικό ομφάλιο λώρο: περισσότερες από εκατό ιταλικές εταιρείες συμμετέχουν στην αλυσίδα εφοδιασμού, δημιουργώντας περίπου δέκα χιλιάδες άμεσες και έμμεσες θέσεις εργασίας στη χερσόνησο. Μέχρι σήμερα, αυτή η συμμετοχή έχει αποφέρει οικονομικά οφέλη ύψους 4,7 δισεκατομμυρίων ευρώ για την Ιταλία έως το 2023, σύμφωνα με την ιστοσελίδα Defence News.

Δεύτερος άρρηκτος κρίκος: Η Leonardo συνεργάζεται στενά με την αμερικανική Lockheed Martin σε πληθώρα προγραμμάτων. Στον τομέα των ελικοπτέρων, η Leonardo κέρδισε τη σύμβαση για προεδρικά ελικόπτερα των ΗΠΑ με το AW101, το οποίο μετονομάστηκε σε VH-71 Kestrel. Στον τομέα των αμυντικών ηλεκτρονικών, οι δύο ομάδες συνεργάζονται σε πολλά συστήματα ραντάρ και αεροηλεκτρονικών συστημάτων.

Η Leonardo North America, η αμερικανική θυγατρική του ιταλικού ομίλου με έδρα το Άρλινγκτον (κοντά στο Πεντάγωνο), είναι σήμερα ένας σημαντικός προμηθευτής του Πενταγώνου, με πολυετή συμβόλαια σε ευαίσθητους τομείς όπως τα συστήματα τακτικής επικοινωνίας και ο ηλεκτρονικός πόλεμος: κρυπτογραφημένα συστήματα επικοινωνίας ανθεκτικά σε παρεμβολές, ηλεκτρονική προστασία μαχητικών αεροσκαφών, εκπαίδευση Αμερικανών στρατιωτών σε προσομοιωτές, εξαρτήματα και συστήματα για τακτικά drones κ.λπ.

Αρκετές σημαντικές διοικήσεις του ΝΑΤΟ

Τρίτη ουσιαστική συνεργασία: ο ιταλικός ναυτικός γίγαντας Fincantieri έχει σημειώσει μια αξιοσημείωτη διείσδυση στην αμερικανική αγορά, η οποία συνήθως είναι πολύ προστατευτική. Το 2020, η θυγατρική της Marinette Marine κέρδισε μια ιστορική σύμβαση αξίας 795 εκατομμυρίων ευρώ, η οποία θα μπορούσε να φτάσει τα 5,5 δισεκατομμύρια δολάρια εάν ασκηθούν όλα τα δικαιώματα προαίρεσης, για την κατασκευή 10 φρεγατών FFG(X) για το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, νικώντας τους Αμερικανούς ανταγωνιστές στο δικό τους έδαφος.
Το πρόγραμμα, το οποίο θα μπορούσε να επεκταθεί σε έως και 20 πλοία με συνολικό κόστος 29 δισεκατομμύρια δολάρια, αντιπροσωπεύει μια άνευ προηγουμένου ενσωμάτωση ενός Ευρωπαίου κατασκευαστή στα ιερά της αμερικανικής στρατιωτικής ναυπηγικής βιομηχανίας. Αυτή η συνεργασία υπερβαίνει μια απλή σύμβαση: περιλαμβάνει μεταφορές τεχνολογίας, μόνιμη βιομηχανική παρουσία στις Ηνωμένες Πολιτείες και βαθιά ενσωμάτωση στο αμερικανικό αμυντικό οικοσύστημα.

Τέλος, η Ιταλία φιλοξενεί αρκετές σημαντικές διοικήσεις του ΝΑΤΟ : τη Διοίκηση Κοινών Δυνάμεων στη Νάπολη, μία από τις δύο κύριες επιχειρησιακές διοικήσεις της Συμμαχίας· το Κολλέγιο Άμυνας του ΝΑΤΟ στη Ρώμη, υπεύθυνο για την εκπαίδευση ανώτερων αξιωματικών· και το Κέντρο Αριστείας για Επιχειρήσεις Σταθεροποίησης στη Βιτσέντζα του Βένετο. Αυτές οι δομές δημιουργούν μια συμβίωση μεταξύ της ιταλικής στρατιωτικής ελίτ και του συστήματος του ΝΑΤΟ, με Ιταλούς αξιωματικούς να καταλαμβάνουν τακτικά σημαντικές διοικητικές θέσεις εντός της Συμμαχίας.

Αν το πρόγραμμα Edip σχεδιάστηκε ακριβώς για να μειώσει την ευρωπαϊκή εξάρτηση από τις αναταραχές της αμερικανικής πολιτικής, η Giorgia Meloni κάνει την αντίστροφη επιλογή, καθώς βρίσκεται παγιδευμένη σε μια άλυτη κατάσταση. Ως εκ τούτου, αποφάσισε να συνδεθεί ακόμη πιο στενά με την Ουάσινγκτον, επειδή η ευρωπαϊκή επιλογή της φαίνεται πολύ μεγάλου ρίσκου. Μπορεί να χάσει τα πάντα στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ψήφος του κόμματός του κατά του Edip αντανακλά μια ψυχρή ανάγνωση της ισορροπίας δυνάμεων.

ΠΗΓΗ: Le Point

Μετάφραση: Μπάμπης Γεωργίου Πετράκης

Είναι ο άγνωστος Χ, αλλά φυσικό πρόσωπο που βοηθάει στην παραγωγή ειδήσεων στο Geopolitico.gr, αλλά και τη δημιουργία βίντεο στο κανάλι του Σάββα Καλεντερίδη. Πολλοί τον χαρακτηρίζουν ως ανθρώπινο αλγόριθμο λόγω του όγκου των δεδομένων και πληροφοριών που αφομοιώνει καθημερινώς. Είναι καταδρομέας με ειδικότητα Χειριστή Ασυρμάτων Μέσων.

Άμυνα

Newsweek: Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να πωλούν όπλα στην Τουρκία

Η πώληση όπλων στην Τουρκία, υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν θα ενίσχυε την ασφάλεια ούτε θα προωθούσε τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να πωλούν όπλα στην Τουρκία σύμφωνα με άρθρο γνώμης του Newsweek, λόγω της αυταρχικής πολιτικής της κυβέρνησης Ερντογάν, της συνεργασίας με τη Ρωσία μέσω της αγοράς των S-400 και της αποσταθεροποιητικής της δράσης στη Συρία και την Ανατολική Μεσόγειο. Η πώληση όπλων, σημειώνεται, θα αντέβαινε στις αρχές της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και στα συμφέροντα της συμμαχίας του ΝΑΤΟ.

Το ζήτημα της πώλησης αμερικανικών όπλων στην Τουρκία έχει επανέλθει στο προσκήνιο, με αναλυτές και πολιτικούς να εκφράζουν σοβαρές επιφυλάξεις για το κατά πόσο αυτή η επιλογή εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, η εξωτερική της πολιτική και οι εσωτερικές της πρακτικές τα τελευταία χρόνια έχουν έρθει σε αντίθεση με τις βασικές αξίες και τους στρατηγικούς στόχους της Δύσης.

Πρώτον, η Άγκυρα έχει επιδείξει συστηματική απομάκρυνση από τις δημοκρατικές αρχές. Η καταστολή των ελευθεριών του τύπου, οι διώξεις πολιτικών αντιπάλων και η αυταρχική διακυβέρνηση του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προκαλούν ανησυχία τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας. Η ενίσχυση ενός τέτοιου καθεστώτος με αμερικανικά όπλα δεν ευθυγραμμίζεται με τις θεμελιώδεις αξίες των Ηνωμένων Πολιτειών περί ελευθερίας και δημοκρατίας.

Δεύτερον, από γεωπολιτική σκοπιά, η Τουρκία έχει ακολουθήσει μια σειρά πολιτικών που έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ και των συμμάχων της. Η αγορά του ρωσικού συστήματος αεράμυνας S-400, παρά τις έντονες αντιρρήσεις της Ουάσιγκτον και του ΝΑΤΟ, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Αυτή η κίνηση όχι μόνο υπονομεύει τη συλλογική άμυνα της Συμμαχίας, αλλά και εγείρει σοβαρούς κινδύνους ασφάλειας, καθώς μπορεί να εκθέσει ευαίσθητες στρατιωτικές τεχνολογίες της Δύσης στη Ρωσία.

Επιπλέον, η στρατιωτική δραστηριότητα της Τουρκίας στη Συρία και οι συγκρούσεις με τους Κούρδους συμμάχους των ΗΠΑ εντείνουν την ένταση στην περιοχή. Οι ενέργειες της Άγκυρας έχουν, σε πολλές περιπτώσεις, αποσταθεροποιήσει κρίσιμες περιοχές και έχουν υπονομεύσει τις προσπάθειες των ΗΠΑ να καταπολεμήσουν την τρομοκρατία και να επιτύχουν πολιτικές λύσεις.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι οι επιδιώξεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου η πολιτική της για τους ενεργειακούς πόρους και οι διαμάχες με την Ελλάδα και την Κύπρο έχουν δημιουργήσει εντάσεις, οδηγώντας σε αναταραχή ανάμεσα σε νατοϊκούς εταίρους.

Υπό αυτό το πρίσμα, η πώληση εξελιγμένων αμερικανικών όπλων στην Τουρκία θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει περαιτέρω την περιοχή και να ενδυναμώσει ένα καθεστώς που συστηματικά απομακρύνεται από τη Δύση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να επανεξετάσουν την πολιτική τους και να συνδέσουν οποιαδήποτε αμυντική συνεργασία με σαφείς προϋποθέσεις για τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη συμμόρφωση με τους στρατηγικούς στόχους του ΝΑΤΟ.

Η πίεση για την αναθεώρηση της σχέσης με την Τουρκία δεν προέρχεται μόνο από πολιτικούς κύκλους, αλλά και από οργανώσεις υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και από συμμάχους των ΗΠΑ που ανησυχούν για την αξιοπιστία και την ενότητα της Συμμαχίας. Σε μια εποχή όπου οι αυταρχικές δυνάμεις κερδίζουν έδαφος παγκοσμίως, οι Ηνωμένες Πολιτείες καλούνται να σταθούν συνεπείς στις αρχές τους και να επιλέξουν προσεκτικά τους στρατηγικούς τους εταίρους.

Συμπερασματικά, η πώληση όπλων στην Τουρκία, υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν θα ενίσχυε την ασφάλεια ούτε θα προωθούσε τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον. Αντίθετα, θα αποτελούσε έναν επικίνδυνο συμβιβασμό αξιών και στόχων που θα μπορούσε να έχει μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες για την παγκόσμια σταθερότητα και τη φήμη των Ηνωμένων Πολιτειών ως υπέρμαχου της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

 Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο στο Newsweek

O Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν δήλωσε πρόσφατα ότι η Άγκυρα θα αγοράσει περίπου 20 δισεκατομμύρια δολάρια σε αμερικανικά ανταλλακτικά, πυρομαχικά και ηλεκτρονικά για τον στρατό της. Η Τουρκία δεν θέλει απλώς ανταλλακτικά. Θέλει να γίνει δεκτό ξανά στο μικρό κλαμπ των χωρών που μπορούν να αγοράσουν το προηγμένο μαχητικό F-35. Η Τουρκία αποσύρθηκε από το πρόγραμμα το 2019 για την αγορά του ρωσικού συστήματος αεράμυνας S-400, αψηφώντας τις ρητές προειδοποιήσεις από την κυβέρνηση Τραμπ.

Η Τουρκία δεν παραιτήθηκε ποτέ από το σύστημα, επομένως η Ουάσιγκτον θα πρέπει να αρνηθεί αυτό το αίτημα.

Η κυβέρνηση Τραμπ επέβαλε κυρώσεις στην Τουρκία το 2020. Ο Τραμπ χρησιμοποίησε τον νόμο για την αντιμετώπιση των αντιπάλων της Αμερικής μέσω κυρώσεων (CAATSA), ο οποίος τιμωρεί τις ξένες κυβερνήσεις που πραγματοποιούν σημαντικές αμυντικές αγορές από τη Ρωσία. Η απόκτηση από την Τουρκία του ρωσικού συστήματος S-400 ήταν μια ξεκάθαρη περίπτωση.

Υπάρχουν μόνο 20 χώρες στο κλαμπ F-35 αυτή τη στιγμή. Η Αμερική και οι 19 στενοί σύμμαχοι επωφελούνται από το πιο προηγμένο μαχητικό αεροσκάφος στον κόσμο. Οι εταίροι περιλαμβάνουν την Αυστραλία, τη Νότια Κορέα, το Ηνωμένο Βασίλειο, το Ισραήλ, την Ιταλία, την Ολλανδία, τη Δανία και τη Νορβηγία. Η είσοδος σε αυτό το κλαμπ είναι ίσως το απόλυτο σημάδι εμπιστοσύνης μεταξύ της Ουάσιγκτον και των καλύτερων συνεργατών της.

Η Τουρκία είναι σύμμαχος του ΝΑΤΟ , αλλά δεν της αξίζει να συμπεριληφθεί σε αυτό το αποκλειστικό κλαμπ. Τα προβλήματα ξεπερνούν κατά πολύ την απόκτηση των S-400 από την Τουρκία. Και ο Χακάν Φιντάν, ο άνθρωπος που προσελκύει αυτήν τη στιγμή την Ουάσινγκτον, βρίσκεται στο επίκεντρο αυτών των προβλημάτων.

Πριν γίνει υπουργός Εξωτερικών, ο Φιντάν διηύθυνε την υπηρεσία πληροφοριών της Τουρκίας (MIT) από το 2010 έως το 2023. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Φιντάν απομάκρυνε την Τουρκία από τις δυτικές συμμαχίες της, ευθυγραμμίζοντάς την με ισλαμιστικά καθεστώτα και εξτρεμιστικά κινήματα.

Ο Φιντάν ήταν κεντρικός για να γίνει η Τουρκία ασφαλές καταφύγιο για τη Χαμάς . Ξεκινώντας το 2011, έδωσε τη δυνατότητα στην ομάδα να δρα σε τουρκικό έδαφος — συγκεντρώνοντας κεφάλαια, στρατολογώντας και συντονίζοντας επιθέσεις κατά του Ισραήλ. Η Χαμάς φέρεται να έλαβε τουρκική υπόσχεση 300 εκατομμυρίων δολαρίων το 2011 και σήμερα διατηρεί γραφεία στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη με πρόσβαση στην τουρκική ηγεσία, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Στις 7 Οκτωβρίου, καθώς η Χαμάς πραγματοποίησε τη σφαγή 1.200 Ισραηλινών αμάχων, ο ηγέτης της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγιε φέρεται να πανηγύρισε την επίθεση από την Τουρκία.

Το ρεκόρ του Φιντάν εκτείνεται πέρα ​​από τη Χαμάς. Η Τουρκία έγινε ισχυρός υποστηρικτής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, επιτρέποντας στο ισλαμιστικό κίνημα να δημιουργήσει θεσμική παρουσία στην Τουρκία. Η Άγκυρα υπερασπίστηκε την κυβέρνηση των Αδελφών Μουσουλμάνων υπό τον Μοχάμεντ Μόρσι στην Αίγυπτο πριν από την πτώση της το 2014.

Αλλά πουθενά δεν ήταν πιο ορατή η υποστήριξη της Άγκυρας στους ισλαμιστές όσο στη Συρία. Στα πρώτα χρόνια του συριακού εμφυλίου πολέμου, ο Φιντάν και ο Ερντογάν εργάστηκαν για να ανατρέψουν τον Μπασάρ αλ Άσαντ και να εγκαταστήσουν ένα σουνιτικό καθεστώς ευθυγραμμισμένο με την Άγκυρα. Ο Φιντάν υποστήριξε τζιχαντιστικές φατρίες με δεσμούς με την Αλ Κάιντα και τελικά το ISIS . Μέχρι το 2014, η Τουρκία χαλάρωσε τους συνοριακούς ελέγχους, επιτρέποντας στους μαχητές του ISIS να περάσουν στη Συρία. Υπό την καθοδήγηση του Φιντάν, η Τουρκία διευκόλυνε τις χρηματοδοτικές επιχειρήσεις του ISIS—συμπεριλαμβανομένων των πωλήσεων πετρελαίου στη μαύρη αγορά και παράνομων αρχαιοτήτων.

Από την πτώση του καθεστώτος Άσαντ τον Δεκέμβριο του 2024, ο Φιντάν διαφημίζει με υπερηφάνεια τον ρόλο της Άγκυρας στην ενεργοποίηση της στρατιωτικής επίθεσης που έφερε στην εξουσία τη Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS)—μια θυγατρική της Αλ Κάιντα που χαρακτηρίστηκε από τις ΗΠΑ. Το HTS κυβερνά τώρα τη Συρία με την τουρκική υποστήριξη.

Η Τουρκία απειλεί επίσης τους περιφερειακούς συμμάχους της Αμερικής. Το τουρκικό ναυτικό συνεχίζει να παραβιάζει τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες Ελλάδας και Κύπρου. Η Ελλάδα είναι σύμμαχος του ΝΑΤΟ. Η Κύπρος είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης . Μπορεί κανείς μόνο να φανταστεί τις απειλές που μπορεί να αντιμετωπίσουν αν αντιμετωπίσουν τα τουρκικά F-35 στο μέλλον.

Έπειτα υπάρχει το έλλειμμα δημοκρατίας στην Τουρκία. Οι θεσμοί της χώρας έχουν εκσπλαχνιστεί από τον Ερντογάν, ο οποίος κατείχε την εξουσία για περισσότερες από δύο δεκαετίες. Κατέστρεψε τα μέσα ενημέρωσης, το δικαστικό σώμα, τον στρατό και άλλους θεσμούς που κάποτε ήταν πυλώνες της περήφανης αν και ατελούς φιλελεύθερης τάξης της Τουρκίας.

Με λίγα λόγια, η Τουρκία έχει ένα μακρύ ραπ φύλλο. Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που αποβλήθηκε από το πρόγραμμα των F-35 το 2019. Τελικά, οι λόγοι ήταν τεχνικοί. Το σύστημα αποτελεί σημαντική κινητική απειλή για τα αμερικανικά και τα συμμαχικά αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένου του F-35. Αποτελεί επίσης απειλή στον κυβερνοχώρο για τα συστήματα του ΝΑΤΟ εάν ενσωματωθούν.

Ο Φιντάν συναντήθηκε πρόσφατα με τον Υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο στην Ουάσιγκτον. Ποτέ δεν ξέρει κανείς τι συμβαίνει κεκλεισμένων των θυρών σε αυτές τις συναντήσεις. Η ανάγνωση της συνάντησης ήταν προσεκτικά σχεδιασμένη και μετέφερε την αίσθηση ότι ο Ρούμπιο ήταν φιλικός αλλά σταθερός σε ορισμένες αμερικανικές ανησυχίες. Αν ο Ρούμπιο έπαιξε σωστά τα χαρτιά του, ήταν πολύ πιο σκληρός με τον Φιντάν από ό,τι περιγράφεται.

Μόνο η πίεση στην Τουρκία θα την ωθήσει να γίνει ο σύμμαχος που περιμένει η Αμερική. Μέχρι τότε, ο Φιντάν δεν θα πρέπει να έχει άλλη μια συνάντηση με τον κορυφαίο διπλωμάτη της Αμερικής και η Τουρκία θα πρέπει να μείνει στο κρύο.

 

Συνέχεια ανάγνωσης

Άμυνα

«Τανκς αντί για αυτοκίνητα», για να σωθεί η γερμανική οικονομία

Το νέο άρμα μάχης δεν έχει ακόμη όνομα, αν και η Γερμανία το αναφέρει ως Leopard 2 AX ή Leopard 3. Το τεθωρακισμένο όχημα θα είναι εξοπλισμένο με βλήματα 130 mm, προηγμένα συστήματα προστασίας και άλλο τεχνολογικό εξοπλισμό.

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Το νέο γαλλογερμανικό άρμα μάχης  επόμενης γενιάς πρόκειται να κατασκευάσει μια  κοινοπραξία τεσσάρων εταιρειών.

Πρόκειται για την κοινοπραξία «Main Ground Combat System» (MGCS) την οποία απαρτίζουν οι γερμανικές KNDS Deutschland και  Rheinmetall Landsysteme και οι γαλλικές KNDS France και Thales Six GTS France.

Το νέο άρμα μάχης δεν έχει ακόμη όνομα, αν και η Γερμανία το αναφέρει ως Leopard 2 AX ή Leopard 3. Το τεθωρακισμένο όχημα θα είναι εξοπλισμένο με βλήματα 130 mm, προηγμένα συστήματα προστασίας και άλλο τεχνολογικό εξοπλισμό.

Το νέο άρμα μάχης της MGCS  μόλις κατασκευαστεί θα αγοραστεί από τη Γερμανία και τη Γαλλία για να αντικαταστήσει το γερμανικό Leopard 2 και το γαλλικό Leclerc. Θα αντικαταστήσει δηλαδή,  άλλα μοντέλα που, στην πράξη, αποδεικνύονται πώς δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις  νέες πολεμικές απειλές , ειδικά τα drones, που έχουν προκαλέσει έως και το 70% των απωλειών στον πόλεμο της Ουκρανίας, σύμφωνα με βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών.

Ο ανταγωνισμός θα συνεχιστεί

Η ρυθμιστική αρχή ανταγωνισμού της γερμανικής κυβέρνησης επαλήθευσε ότι η νέα κοινοπραξία δεν θα επηρεάσει αρνητικά τον ανταγωνισμό μεταξύ των εταιρειών και επιβεβαίωσε επίσης ότι, εκτός αυτής της συμφωνίας, οι τέσσερις εταιρείες θα μπορούν να συνεχίσουν να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για άλλα συμβόλαια τεθωρακισμένων οχημάτων.

Η KNDS είναι μια γαλλογερμανική εταιρεία που προέκυψε από τη συγχώνευση της Krauss-Maffei Wegmann και του γαλλικού ομίλου όπλων Nexter. Είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής όπλων στη Γερμανία και ο πέμπτος μεγαλύτερος στην Ευρώπη.

Η Thales είναι μια γαλλική εταιρεία που ειδικεύεται στα ηλεκτρονικά στον τομέα της αεροδιαστημικής και της άμυνας με παγκόσμια παρουσία.

Ο στόχος είναι να αναπτυχθεί ένα  άρμα μάχης που να ανταποκρίνεται σε  διαφορετικές απαιτήσεις ικανότητας ως σύστημα πολλαπλών πλατφορμών .. «Αυτή η ευέλικτη προσέγγιση επιτρέπει τη δημιουργία πολλών εξειδικευμένων οχημάτων που λειτουργούν μαζί», αναφέρει η γαλλογερμανική κοινοπραξία . Τα νέα άρματα μάχης αναμένεται να τεθούν σε λειτουργία τη δεκαετία του 2030  και να είναι πλήρως λειτουργικά μέχρι τη δεκαετία του  2040.

Το νέο άρμα μάχης θα χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία άλλων επανδρωμένων και μη, θωρακισμένων  οχημάτων που δεν έχουν ακόμη καθοριστεί, αν και υπάρχουν αρκετές προτεινόμενες εκδόσεις που προορίζονται για ηλεκτρονικό πόλεμο, αεράμυνα ή ως πλατφόρμες εκτόξευσης drones.

«Αξιοποίηση» του πολέμου στην Ουκρανία

Η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία ενίσχυσε την γερμανική αμυντική βιομηχανία, ιδιαίτερα στην κατασκευή αρμάτων μάχης.

Τόσο η Γερμανία όσο και η Γαλλία έχουν πλέον δεσμευτεί να δώσουν ιδιαίτερη έμφαση στην παραγωγή  αρμάτων μάχης και να επεκτείνουν τις δυνατότητες των τεθωρακισμένων οχημάτων, μέσω του προγράμματος MGCS, αν και πολλές λεπτομέρειες απομένουν να οριστικοποιηθούν.

Ακόμη δεν είναι γνωστό πόσο  θα κοστίσει το νέο άρμα , αν και οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι θα μπορούσε να ξεπεράσει τα  30 εκατομμύρια ευρώ.

Σε κάθε περίπτωση, η Γερμανία καλείται να ανακατευθύνει το βιομηχανικό της «ταλέντο» προς έναν άλλο στόχο: την άμυνα της Γηραιάς Ηπείρου.

Η ιδέα, η οποία πριν από μερικά χρόνια θα φαινόταν προκλητική -και κατά πάσα πιθανότητα πολύ αντιδημοφιλής-κερδίζει έδαφος: Να μετατραπεί μέρος της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας σε μια στρατιωτική μηχανή αιχμής .

Τανκς αντί αυτοκινήτων

Έκθεση που δημοσίευσε πριν λίγες μέρες η Deutsche Bank, αναφέρει ότι η Γερμανία αντιμετωπίζει «μια πολύ μικρή αμυντική βιομηχανία και πολλά άδεια εργοστάσια αυτοκινήτων». Και τώρα, μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, το Βερολίνο φαίνεται να θεωρεί πώς έχει μια ιστορική ευκαιρία να λύσει και τα δύο προβλήματα ταυτόχρονα. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: Το 2023, οι πωλήσεις όπλων από μεγάλες γερμανικές εταιρείες αντιπροσώπευαν μόλις το 0,2% του ΑΕΠ. Αντίθετα, η αυτοκινητοβιομηχανία αντιπροσώπευε το 5% του ΑΕΠ και απασχολούσε δέκα φορές περισσότερους ανθρώπους. Ωστόσο, η παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά 31% από την κορύφωσή της το 2011, αφήνοντας τα εργοστάσια να λειτουργούν με δυναμικότητα 25%, με 100.000 θέσεις εργασίας σε κίνδυνο. Μια έκθεση της Capital Economics που δημοσιεύτηκε πριν από λίγους μήνες υπολόγιζε ότι η συνολική παραγωγή οχημάτων στη Γερμανία θα μειωθεί κατά 20% την επόμενη δεκαετία. Δηλαδή, το ένα πέμπτο των αυτοκινήτων που παράγονται στη Γερμανία θα «σβήσει από τον χάρτη». Στον σκληρό  ανταγωνισμό του Πεκίνου, αλλά και στη χαμηλότερη ζήτηση γερμανικών οχημάτων στην Κίνα, προστέθηκε τώρα το τελευταίο χτύπημα των δασμών του Ντόναλντ Τραμπ, που είναι ιδιαίτερα επιζήμια για την αυτοκινητοβιομηχανία.

Ευκαιρία ο επανεξοπλισμός

Η Deutsche Bank εκτιμά ότι η μετατροπή μέρους αυτής της ικανότητας σε αμυντικό υλικό, θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά το κόστος της προσαρμογής, αντιμετωπίζοντας παράλληλα μια επείγουσα ανάγκη: Τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας και την ενίσχυση της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης. «Η ζήτηση φαίνεται έτοιμη να αυξηθεί», σημειώνουν οι αναλυτές, επικαλούμενοι τόσο την αναπλήρωση μετά τις εξαγωγές ρεκόρ στην Ουκρανία όσο και την ανάγκη ανάκτησης των αποθεμάτων οπλικών συστημάτων που χάθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες.

Ήδη, η Volkswagen , σχεδιάζει να προχωρήσει στην παραγωγή στρατιωτικών οχημάτων , σε εργοστάσια που σχεδίαζε να κλείσει σε γερμανικό έδαφος για πρώτη φορά μετά από περισσότερα από 80 χρόνια.

Οι Γερμανοί δήλωναν άλλωστε «παρών» όταν το ευρωπαϊκό όνειρο ήταν να οδηγήσουν οι Ευρωπαίοι μία Mercedes ένα Audi ή μια BMW. Τώρα, που η Ευρώπη εισέρχεται σε μια νέα εποχή επανεξοπλισμού, τα  γερμανικά εργοστάσια θα πρέπει να είναι εκεί για να παρέχουν τα τανκς και τα όπλα που απαιτούν οι εταίροι τους. Αν τα αυτοκίνητα «made in Germany» ήταν συνώνυμα της ποιότητας και της αξιοπιστίας, τώρα τα τανκς «made in Germany» θα μπορούσαν να πάρουν αυτή τη θέση. Αυτό, πιστεύουν οι Γερμανοί πώς θα μπορούσε να είναι το φάρμακο για αυτήν την «αρρωστημένη» οικονομία που δεν έχει βρει δρόμο προς την ανάπτυξη.

ΠΗΓΗ: Ναυτεμπορική

Συνέχεια ανάγνωσης

Άμυνα

Προσπάθεια δημιουργίας του θεσμού του «πολίτη-οπλίτη»! Στόχος η ανάπτυξη δύναμης 150.000 ανδρών –

Ίδρυση Κέντρων μετεκπαίδευσης για σώμα 150.000 ενεργών εφέδρων σε όλη την επικράτεια

Δημοσιεύτηκε

στις

από τον

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΙΔΕΡΗ, Hellas Journal

Μπορεί στρατόπεδα με στελεχωση στο 30% να κλείνουν σε όλη την Ελλάδα και το προσωπικό τους να μετακινείται. Μπορεί η εκπαίδευση των στρατεύσιμων να είναι περιορισμένη και συνηθως μετά τους εννέα ή δώδεκα μήνες θητείας όλα ν’ αποτελούν παρελθόν για τον οπλίτη.

Όλα αυτα σχεδιάζεται να αλλάζουν και με τον θεσμό του «πολίτη- οπλίτη».

Το στρατιωτικό επιτελείο σε συνεργασία με το υπουργείο Εθνικής Άμυνας έχουν θέσει έναν στόχο να παρακινήσουν,, αν όχι όλους, τουλάχιστον ένα σημαντικό ποσοστό απ’ εκείνους που ορίζονται ως έφεδροι, ώστε μετά την θητεία τους να γίνει ένα restart στην στρατιωτική εκπαίδευση.

Για τον λόγο αυτό σύμφωνα με πληροφορίες έχει προβλεφθεί, «υπό την σκέπη» του Επιτελείου, να υπάρξει η ίδρυση Κέντρων Μετεκπαίδευσης Εφεδρείας, αξιοποιώντας με τον τρόπο αυτό υπάρχουσες στρατιωτικές υποδομές.

Οι ίδιες πηγές επισημαίνουν ότι το ένα εκ των κέντρων θα είναι στη Νότια Ελλάδα και συγκεκριμένα σε περιοχή κοντά στην Αττική, ώστε να εξυπηρετεί ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού που κατοικοεδρεύει σε μεγάλα αστικά κέντρα.

Και το δεύτερο θ’ ανοίξει τις πύλες του πέριξ της Θεσσαλονίκης. Στρατιωτικές πηγές επισημαίνουν ότι έχουν επεξεργαστεί ακόμη και τ’ αντικείμενα της μετεκπαίδευσης ώστε αυτή να χαρακτηρίζεται από την ποιότητα.

Η μετεκπαίδευση εφεδρείας θα είναι προσαρμοσμένη, όπως και η εκπαίδευση όσων υπηρετούν την θητεία τους, στις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις και στα συμπεράσματα των πρόσφατων πολεμικών συγκρούσεων, ενώ θα μπορούν να απονέμονται ακόμη και νέες ειδικότητες, σύμφωνα με τις σύγχρονες επιχειρησιακές ανάγκες.

Σύγχρονες τακτικές μάχης, νέα γνωστικά και επιχειρησιακά αντικείμενα πχ. στην εκπαίδευση σχετικά με τα drones (αναγνώριση – προστασία – αντιμετώπιση – χειρισμός), αλλά και στην αξιοποίηση σύγχρονων μέσων προσομοίωσης μάχης, όπως οι εξομοιωτές θα είναι μερικά από τα σύγχρονα είδη.

Το περιεχόμενο της εκπαίδευσης εφεδρείας επομένως αλλάζει ριζικά, στα πρότυπα της προγραμματισμένης αναβάθμισης της εκπαίδευσης όσων καλούνται να υπηρετήσουν τη θητεία τους.

Για τον σκοπό αυτό θα αξιοποιηθούν με τις αναγκαίες προσαρμογές οι καλύτερες πρακτικές από χώρες που δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στον θεσμό της εφεδρείας (όπως π.χ. Φινλανδία και Ισραήλ), ενώ θα αξιοποιηθούν όλα τα σύγχρονα τεχνικά μέσα όπως οι εξομοιωτές.

Σε 5 χρόνια 150.000 έφεδροι

Στο πλαίσιο των δομικών αλλαγών στη μετεκπαίδευση, δημιουργείται ο θεσμός της ενεργού εφεδρείας. Στόχος είναι, με την πλήρη εφαρμογή της «Ατζέντας 2030», σε βάθος πενταετίας να δημιουργηθεί μία ισχυρή αριθμητικά δύναμη 150.000 ενεργών εφέδρων.

Άλλωστε, με βάση τα νέα γεωπολιτικά δεδομένα και τις ισορροπίες που διαμορφώνονται σήμερα, αλλά λαμβάνοντας υπόψη και τις απειλές που αντιμετωπίζει η Πατρίδα μας, η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια της μη αξιοποίησης των πολιτών που επιθυμούν να συνεισφέρουν στην Εθνική Άμυνα.

Μία κύρια αλλαγή όσον αφορά τον θεσμό των ενεργών εφέδρων είναι η κατά βάση εθελοντική συμμετοχή. Ο οπλίτης θητείας θα καλείται κατά την απόλυσή του να δηλώσει αν επιθυμεί να συμμετέχει σε αυτόν.

Ο αρχικός σχεδιασμός προβλέπει ότι η συμμετοχή στην ενεργό εφεδρεία θα καθίσταται υποχρεωτική μόνο σε ειδικές περιπτώσεις (όπως π.χ. σε συγκεκριμένες ειδικότητες) και όταν δεν καλύπτεται ο αριθμός των εκπαιδευομένων που απαιτούνται για την κάλυψη των επιχειρησιακών αναγκών από εθελοντική συμμετοχή.

Με την αναβάθμιση του θεσμικού πλαισίου εφεδρείας και μετεκπαίδευσης, προβλέπεται τουλάχιστον ένας κύκλος μετεκπαίδευσης 3 – 6 ημερών ανά 3 έως 5 χρόνια για κάθε έφεδρο.

Συνολικά οι έφεδροι οπλίτες θα μπορούν να μετεκπαιδευτούν έως 80 ημέρες, ενώ οι έφεδροι αξιωματικοί θα συμπληρώνουν τουλάχιστον 150 ημέρες μετεκπαίδευσης.

Υλοποιείται η ηλεκτρονική πρόσκληση εφέδρων σε ψηφιακή μορφή.

Και εκσυγχρονίζεται πλήρως ο τρόπος με τον οποίο θα γίνεται η ενημέρωση και η κλήση τους, με στόχο την άμεση αποστολή των επιστρατευτικών εγγράφων.

Ήδη έχει διασυνδεθεί η εφαρμογή «ΕΦΕΔΡΟΣ», στην οποία θα εγγράφονται όσοι ολοκληρώνουν τη θητεία τους, με το GOV.GR, για την αποστολή επιστρατευτικών εγγράφων ενώ θα υπάρχει η δυνατότητα αποστολής ομαδικών μηνυμάτων SMS σε εφέδρους των Μονάδων Επιστρατεύσεως.

Γύρισαν την πλάτη
Σύμφωνα με πληροφορίες εντός του Μακροπρόθεσμου προγραμματισμού έχει προβλεφθεί η μετεξέλιξη της εφεδρείας και ευελπιστούμε αυτό να σημαίνει ότι όλοι όσοι έχουν τάξει εαυτούς στην μετεκπαίδευση, να πάψουν να το κάνουν με κονδύλια από τον οικογενειακό τους προϋπολογισμό.

Αυτό σημαίνει ότι στον κάθε μετεκπαιδευόμενο έφεδρο θα του διατεθεί τουλάχιστον ο ατομικός του εξοπλισμός. Άλλωστε είναι μια ευκαιρία να εργαστεί ακόμη περισσότερο η ελληνική αμυντική βιομηχανία που ήδη παράγει και εξάγει προϊόντα ατομικής χρήσης.

Πάντως είναι χαρακτηριστικό ότι ο θεσμός της εφεδρείας σήμερα, παρά τις κατά καιρούς προσπάθειες, απέχει πολύ από το να λειτουργεί ικανοποιητικά και να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες επιχειρησιακές απαιτήσεις των Ενόπλων Δυνάμεων.

Παρότι θεωρητικά όλοι όσοι ολοκληρώνουν τη θητεία τους στις Ένοπλες Δυνάμεις θεωρούνται έφεδροι, στην πραγματικότητα μικρός μόνο αριθμός τους μετεκπαιδεύεται μετά την απόλυσή του. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 2024 κλήθηκαν 28.455 έφεδροι για μετεκπαίδευση και από αυτούς παρουσιάστηκαν για διάφορους λόγους περίπου οι μισοί, δηλαδή 14.203!

Είναι αυταπόδεικτο συνεπώς ότι χρειάζονται δομικές αλλαγές και ριζική αναδιοργάνωση της εφεδρείας και της μετεκπαίδευσης των εφέδρων.

Κίνητρα, όπως επισημαίνεται από κύκλους του υπουργείου Εθνικής άμυνας αναμένεται ότι θ’ ανακοινωθούν άμεσα, ενδεχομένως μαζί με τις αλλαγές στην στρατιωτική θητεία.

Και επειδή στόχος είναι επίσης ο θεσμός της εφεδρείας να μην αποτελεί εμπόδιο για την εκπλήρωση των επαγγελματικών υποχρεώσεων όσων θα καλούνται σε μετεκπαίδευση, ούτε να επιβαρύνει οικονομικά τους συμμετέχοντες σε αυτήν, θα υπάρξει μέριμνα για την χρηματική αποζημίωση κατά τις ημέρες απουσίας από την εργασία των μετεκπαιδευομένων.

Μάλιστα το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν συναντήσεις της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας με τους εκπροσώπους των εργοδοτικών οργανώσεων, προκειμένου να τους ζητηθεί να συντρέξουν οικονομικά στην κάλυψη από πλευράς τους του κόστους αποζημίωσης των εργαζομένων που θα κληθούν να μετεκπαιδευθούν.

Από το υπουργείο θα επισημανθεί ότι δεν μπορεί να υπάρξει ισχυρή οικονομική ανάπτυξη χωρίς ισχυρή εθνική άμυνα και ασφάλεια. Και με τον τρόπο αυτό οι εργοδοτικοί φορείς καλούνται να ανταποκριθούν και να συμβάλλουν στο βαθμό που τους αναλογεί, στην αναβάθμιση του θεσμού της εφεδρείας.

 

ΣΧΟΛΙΟ GEOPOLITICO.GR: Μπορεί το ρεπορτάζ να φέρνει μια αισιόδοξη πλευρά για την άμυνά μας με τη δημιουργία του θεσμού του πολίτη-οπλίτη, το οποίο στη σύγχρονη υπάρχει στο Ισραήλ, το δόγμα του οποίου είναι εμπνευσμένο από την αρχαία Σπάρτη, ωστόσο τις τελευταίες ημέρες υπήρξαν κάποιες αναφορές δυσάρεστες που αφορούσαν το κλείσιμο στρατοπέδων στη Ρόδο. Σας είχαμε ενημερώσει άλλωστε για τις έντονες αντιδράσεις από τους Εθνοφύλακες της Ρόδου, οι οποίοι φώναξαν «Όχι στην κατάργηση των Ταγμάτων μας» και έκαναν λόγο για «απαράδεκτη και επικίνδυνη» απόφαση που υπονομεύει την άμυνα και την ασφάλεια της ανατολικής Ρόδου – μιας περιοχής με αυξημένη γεωπολιτική σημασία.

Διαβάστε σχετικό θέμα:

Έντονες αντιδράσεις από τους Εθνοφύλακες της Ρόδου! «Όχι στην κατάργηση των Ταγμάτων μας»

Συνέχεια ανάγνωσης

ΡΟΗ ΕΙΔΗΣΕΩΝ

Άμυνα38 λεπτά πριν

Newsweek: Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να πωλούν όπλα στην Τουρκία

Η πώληση όπλων στην Τουρκία, υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν θα ενίσχυε την ασφάλεια ούτε θα προωθούσε τα συμφέροντα της...

Άμυνα1 ώρα πριν

«Τανκς αντί για αυτοκίνητα», για να σωθεί η γερμανική οικονομία

Το νέο άρμα μάχης δεν έχει ακόμη όνομα, αν και η Γερμανία το αναφέρει ως Leopard 2 AX ή Leopard...

Οικονομία2 ώρες πριν

Απίστευτο: Γεμίσαμε φωτοβολταϊκά, τα σταματάμε όταν έχει ήλιο και πληρώνουμε πανάκριβα την ενέργεια

Ο γραμματέας της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Iδιοκτητών Φωτοβολταϊκών, παραγωγών ενέργειας, Πέτρος Τσικούρας μέσα από το star, εκφράζει την αγανάκτησή του, που...

Ιστορία - Πολιτισμός3 ώρες πριν

Το πρόγραμμα της εκδήλωσης μνήμης για τη Γενοκτονία των Αρμενίων την Κυριακή 27 Απριλίου στο θέατρο “Ακροπόλ”

“Ημέρα Μνήμης της Γενοκτονίας των Αρμενίων από την Τουρκία το 1915” – ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ Κυριακή 27 Απριλίου 2025 ώρα 11,00...

Αναλύσεις3 ώρες πριν

Συνομιλίες ΗΠΑ-Ιράν: Παρτίδα σκάκι με μπλόφες από πόκερ

Η Τεχεράνη έχει υιοθετήσει την τακτική του «ψυχρού σκακιστή», όπως δείχνουν οι κινήσεις του Αμπάς Αραγτσί, ενώ ο πρόεδρος Τραμπ...

Δημοφιλή