Γράφει ο Θεοφάνης Μαλκίδης

Η ιστορία, αλλά και οι συναφείς επιστήμες που ασχολούνται με την καταγραφή και αποτύπωση αυτής της πλευράς της ανθρώπινης παρουσίας στο χρόνο, έχουν πλέον στη διάθεσή τους τεκμήρια, τα οποία έχουν ιδιαίτερη σημασία.

Ειδικότερα η φωτογραφία αποτελεί μία απόδειξη για το ιστορικό γεγονός, για τους μετέχοντες σ΄αυτό, για τις απεικονισμένες πτυχές του. Μία φωτογραφία με μεγάλη αξία για το σύγχρονο Ελληνισμό και ειδικώς για αυτόν της Θράκης, αποτελεί αυτή που την 14^η Μαΐου 1920 αποτύπωσε μπροστά στο τότε κτίριο του γαλλικού προξενείου (σήμερα ταχυδρομείο) της Αλεξανδρούπολης την παράδοση της κυριαρχίας στον ελληνικό στρατό. Είναι η μεγάλη στιγμή, η κορύφωση της απελευθερωτικής προσπάθειας των Θρακών, που κράτησε σχεδόν εξακόσια χρόνια !

Ήταν η Θράκη, η προτελευταία περιοχή- τα Δωδεκάνησα ήταν η τελευταία- που ενώθηκε (και όχι ενσωματώθηκε όπως αναφέρουν δυστυχώς οι μη γνώστες) με το νέο ελληνικό κράτος μετά από έξι σχεδόν αιώνες σκληρής σκλαβιάς και το ενσταντανέ του άγνωστου φωτογράφου έμεινε στην αιωνιότητα.

Η Θράκη ήταν πλέον ελεύθερη μετά από μακροχρόνια δουλεία στην οθωμανική αυτοκρατορία (και για ένα μικρό διάστημα στη Βουλγαρία) και μπορούσε να αναπνεύσει χωρίς περιορισμούς, διώξεις, σφαγές, εξανδραποδισμούς, εξορίες, τάγματα εργασίας, δολοφονίες.

Και ερχόμαστε από το χθες στο σήμερα. Λίγα μόλις μέτρα από το σημείο που «τραβήχτηκε» η παραπάνω φωτογραφία της ελευθερίας, υπάρχει ένα μοναδικής συμβολικής και ουσιαστικής αξίας κτίριο το οποίο μερικές μέρες πριν την 14^η Μαΐου, πουλήθηκε σε τουρκικών συμφερόντων εταιρεία. Σε ιδιοκτησία δηλαδή του κρατικού και παρακρατικού μηχανισμού που στέρησε από τη Θράκη την ελευθερία και αφαίρεσε τη ζωή από χιλιάδες ανθρώπους. Μη ξεχνάμε ότι Γενοκτονία από τους Νεότουρκους και τους Κεμαλικούς έγινε και στο Θρακικό χώρο, σ΄αυτόν που τώρα η Τουρκία αναφέρεται ως «Γαλάζια Πατρίδα». Και αναφέρεται ποικιλοτρόπως, είτε για τα δικαιώματα των «ομοεθνών» που παραβιάζονται, είτε για την εκπαίδευση, είτε για τη θρησκεία, είτε για οτιδήποτε.

Ωστόσο και συνδυάζοντας και την αναφορά για τη φωτογραφία της απελευθέρωσης, στον ίδιο χώρο σήμερα, η ίδια δύναμη αμφισβήτησης της ελληνικής κυριαρχίας, προσδοκά να έχει μία πολύ σημαντική παρουσία, την οικονομική.

Στο ίδιο χώρο λοιπόν που το 1920 οι πρόγονοί μας, οι πρόγονοί μου, υποδέχτηκαν τους απελευθερωτές τους εκδιώκοντας τον κατοχικό στρατό, σήμερα εμείς, βλέπουμε την επιστροφή της Τουρκίας με οικονομικούς όρους: Επιχειρήσεις, ξενοδοχεία, καταστήματα, Golden Visa, ακίνητα. Μάλιστα η τελευταία αγορά στη Θράκη και ειδικότερα στην Αλεξανδρούπολη έγινε όπως αναφέραμε από τουρκικών συμφερόντων εταιρεία σε ένα κτίριο με ιστορική σημασία για την πόλη και την περιοχή. Αυτό κατά τη διάρκεια της γερμανικής και βουλγαρικής κατοχής ήταν το κέντρο κράτησης και βασανιστηρίων των Ελληνίδων και των Ελλήνων, όπου δυστυχώς πολλές και πολλοί δολοφονήθηκαν! Το συγκεκριμένο λοιπόν κτίριο το οποίο ερήμωνε χωρίς να έχει μετατραπεί σε μνημειακό κέντρο και χώρο αναφοράς θα γίνει ξενοδοχείο…..

Έχουμε τονίσει πολλές φορές ότι εκτός των άλλων, όπως ήταν η απόπειρα αποσταθεροποίησης το Μάρτιο του 2020, η οικονομική παρουσία της Τουρκίας στη Θράκη αποτελεί στρατηγική προτεραιότητα, συνδυάζοντας οικονομικά συμφέροντα με πολιτικές και εθνοπολιτισμικές επιδιώξεις. Η περιοχή, προσφέρει στην Τουρκία ένα πεδίο για ενίσχυση της επιρροής της μέσω οικονομικών εργαλείων: Τράπεζες, επενδύσεις σε αγροτικά και κατασκευαστικά έργα, εισαγωγές τουρκικών προϊόντων, επιδοτούμενα από το τουρκικό κράτος, εξαγορές και στρατηγικές συνεργασίες με ελληνικές επιχειρήσεις, σε τομείς όπως τα ακίνητα.

Έτσι η οικονομική διείσδυση θεωρείται μια ακόμη πτυχή της διαρκούς αμφισβήτησης της εθνικής κυριαρχίας στη Θράκη από την Τουρκία , η οποία πλέον γίνεται με πιο «εκλεπτυσμένη» μορφή.

Μετά από 125 χρόνια ελεύθερης Θράκης, η καθημερινή επαναβεβαίωση της ελληνικής κυριαρχίας στην περιοχή είναι αίτημα όλων των Ελληνίδων και των Ελλήνων και ειδικώς τώρα που η Τουρκία επιδιώκει να δημιουργήσει, εκτός του ενιαίου πολιτικού χώρου και ενιαία ζώνη οικονομικής επιρροής και εξάρτησης .

Ένα αίτημα που πρέπει να αποδεχθεί στην πράξη, με ενέργειες, πρόγραμμα και σχέδιο. Άμεσα ! Μέχρι όμως να υλοποιηθεί ένα εθνικό σχέδιο για τη Θράκη, απαιτούμε να αφαιρεθεί από το ελλαδικό πολιτικό, οικονομικό, δημοσιοϋπαλληλικό και τηλεοπτικό λεξιλόγιο η φράση «θα σε στείλω στον Έβρο»…..