Γράφει η Μαρία Γιαλαμά, Ελεύθερη Ώρα

Με ιδιαιτέρα λαμπρότητα, εορτάσθηκαν απ’ όλους τους Θράκες, τα Ελευθέρια της Δυτικής Θράκης, που ενσωματώθηκε πρίν 105 χρόνια στον Εθνικό κορμό, φεύγοντας από την Γαλλική διοίκηση, στις 14/5/2025. Η Αλεξανδρούπολη για άλλη μία φορά ελαμπρύνθη, ως η πόλη της κορυφώσεως των εορταστικών εκδηλώσεων, με την μεγάλη παρέλαση, στρατού, Εθνοφυλακής και φυσικά μαθητών και πολιτικών τμημάτων. H παρέλαση των πολλών τμημάτων των πολιτιστικών συλλόγων, ανέδειξε για άλλη μία φορά την πλούσια πολιτιστική παρακαταθήκη του τόπου, που μεταφέρεται από γενιά σε γενιά, πολύτιμο στοιχείο στην «κυτταρική σύνθεση» κάθε Θράκα.

Αξιομνημόνευτο είναι, πώς στην Μεγάλη αυτή σε συμβολισμό ημέρα μνήμης, η κυβέρνηση απεφασίσθη να μην εκπροσωπηθεί από κανέναν υπουργό. Οι λόγοι προφανείς…

Για τον πρωθυπουργό δεν γίνεται λόγος, προφανώς αισθάνεται πολύ μικρή την Δυτική Θράκη και την ημέρα των Ελευθερίων της για να έλθει να την τιμήσει. Υπάρχει βεβαίως και το επιχείρημα κάποιων «κακοπροαιρέτων», που υποστηρίζουν ότι το αίσθημα της ντροπής για την μεγάλη προδοσία του Ελ.Βενιζέλου, του γενάρχη που συνεχώς επικαλείται, τον έκανε να μην παρευρεθεί στην επέτειο της σημαντικής για τον Θρακικό Ελληνισμό, ενσωματώσεως της Δυτικής Θράκης, στον Εθνικό κορμό. Μίας ενσωματώσεως, που ακολουθήθηκε από τα κύματα των Ελλήνων προσφύγων, εκδιωχθέντων από την Ανατολική Θράκη και τις πατρογονικές εστίες, με απόφαση του Ελ. Βενιζέλου, μετά την συνθήκη των Μουδανιών. Μία απόφαση ,που χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα, παρέδωσε Ελληνικά εδάφη στο Κεμαλικό καθεστώς και οδήγησε 360.000 Έλληνες στον δρόμο της αναζητήσεως νέας πατρίδος στην ήδη ενσωματωμένη στον Εθνικό κορμό Δυτική Θράκη ,αλλά και σε άλλα μέρη της Ελληνικής επικρατείας και πολλούς στον θάνατο. Την δύσκολη εκείνη περίοδο, για το Έθνος των Ελλήνων, όπου απεφάσιζαν ξένες δυνάμεις για το μέλλον της Πατρίδος, οι Έλληνες έτοιμοι να υπερασπισθούν τα πάτρια, υπάρχοντος 45.000 στρατού στην Αν.Θράκη, εγκατέλειψαν τα πάντα, «τοις κείνων ρήμασι » εξαναγκασθέντες. Το τίμημα της προδοσίας το πλήρωσαν οι πρόσφυγες, και όχι οι εσαεί εμφανιζόμενοι εφιάλτες, στην μακραίωνη Ελληνική ιστορία.

Εάν διέθεταν το όμαιμο και το ομόθρησκο οι εφιάλτες, μένει να διερευνηθεί από τους συγχρόνους ιστορικούς – Το μόνο βέβαιο είναι ότι δεν διέθεταν το ομότροπο, οι ομιλούντες καλά την Ελληνική γλώσσα

Άλλοι υποστηρίζουν ότι ο πθ πιστεύει ότι έκανε το καθήκον του για την περιοχή, θέτοντας υποψηφιότητα στον Νομό Έβρου στις Εθνικές εκλογές και αναθέτοντας την επέκταση του κατασκευαστικώς ατελούς φράχτου, γνωστού ως αποτρεπτικό στοιχείο της εισβολής των λαθρομεταναστών. Οι φωτογραφήσεις τόσο του ιδίου ,όσο και άλλων κυβερνητικών αξιωματούχων στον ημιτελή φράχτη, ενισχύουν την άποψη αυτή. Ως να πρόκειται περί έργου αντιστοίχου του Σινικού τείχους, υπουργοί της κυβερνήσεώς του στα ταξείδια πατριδογνωσίας στον Έβρο που κάνουν, αποθανατίζονται στον φράχτη, αποδεικνύοντας ότι το μοναδικό έργο της εξαετούς διακυβερνήσεως θα είναι αυτό,όταν ολοκληρωθεί. Οι υπόλοιπες υποσχέσεις παραμένουν στον κόσμο της εικονικής πραγματικότητος και των επιτροπών διαρκών διαβουλεύσεων.

Η παρουσία του ΠτΒ, ίδιον του ηθικού αναστήματος και του πατριωτισμού του ανδρός

Ο πρόεδρος του Εθνικού κοινοβουλίου, Βουλευτής της Α Αθηνών, Νικήτας Κακλαμάνης, ήτο ο μοναδικός πολιτικός άρχων, που ετίμησε με την παρουσία του, την απελευθέρωση του τμήματος αυτού της Θράκης, μετείχε των εορταστικών εκδηλώσεων και έζησε για άλλη μία φορά τον Θρακικό εορταστικό παλμό. Παρέστη σε όλες τις εκδηλώσεις, από την ύψωση της σημαίας των 600 τετραγωνικών μέτρων σε χώρο πλησίον του νέου αρχαιολογικού μουσείου Αλεξανδρουπόλεως, την δοξολογία έως και την μεγαλειώδη παρέλαση. Η παρουσία του τη απουσία πολιτειακών ή πολιτικών παραγόντων, απ’ όλο το φάσμα του πολιτικού γίγνεσθαι, υπήρξε σημαντική και ενθαρρυντική του φρονήματος των εγκαταλελειμμένων από την κυβέρνηση Θρακών.

Ο προσανατολισμός των πολιτών στο ευτελές

Ο πρωθυπουργός, προφανώς θεωρεί σημαντικότερη την μετάβαση του με πολυμελή συνοδεία υπουργών, προκειμένου να υπογραφεί η κατασκευή της 156km νέας οδού ΒΟΑΚ,ή στην Βαλένθια για κομματικό συνέδριο, απ’ότι την παρουσία του ,σε εθνικού περιεχομένου εκδήλωση. Τα μηνύματα μέσω των αργυρώνητων ΜΜΕ, επηρεάζουν προς αυτήν την λογική το κοινό. Ίσως οι εσκεμμένες απουσίες, να προϊδεάζουν για τα αμυδρώς εμφανή μελλούμενα. Ίσως η Θράκη ,να βρεθεί για άλλη μία φορά, στο ανταλλακτήριο των εθνομειοδοτών του σημερινού ΥΠΕΞ. Ίσως χρειάζεται πολλά ακόμη δάκρυα η εύφορη Θρακική γή, μέχρι να καρπίσει η διαρκής και μόνιμη Ελευθερία στα χώματά της.

Η διαρκής απαξίωσή από το επιτελικό κράτος, πρέπει να αφυπνίσει τους Θράκες. Ο απανταχού Θρακικός Ελληνισμός, οφείλει να αναδιπλωθεί και να κομίσει το μήνυμα στους νέους εφιάλτες που ξεδιάντροπα παρουσιάζονται ως «ειρηνόφιλοι» εθνικοί μειοδότες, ότι το 1922-23,δεν κείται μακράν της ιστορικής μνήμης. Ότι οι Θράκες διεκδικούν εκτός της ήδη ενσωματωμένης Δυτικής Θράκης και τις υπόδουλες Πατρίδες. Ο σουλτάνος της γείτονος, έχοντας προ πολλού ακυρώσει μονομερώς διεθνείς συμφωνίες, ετοιμάζει το «Τουρκοκυπριακό κράτος», κάνοντας υποδομές υπεροχής στην Κύπρο. Στην Θράκη, ενώ η κυβέρνηση κωφεύει εκλεκτικώς και αποστρατικοποιεί την περιοχή, αγοράζει Ελληνική γή,τη ενοχική σιωπή της κυβερνήσεως, προκειμένου να την καταστήσει τουρκική αποικία. Το Αιγαίο, η Θράκη και η Κύπρος, αποτελούν μείζονα Εθνικά θέματα προς άμεση επίλυση. Η ηγεσία του ΥΠΕΞ, αποδεικνύεται καθημερινώς ανίκανη και ενδοτική. Ο πρωθυπουργός οφείλει να αλλάξει αμέσως γραμμή πολιτικής πλεύσεως, ή να παραιτηθεί, κρατώντας το όποιο πολιτικό του κεφάλαιο ακρωτηριασμένο, μα πάνω απ’ όλα επιτρέποντας στην Ελλάδα να ζήσει ακεραία.