Ήταν επικεφαλής της Μοσάντ όταν ξεκίνησαν οι επιχειρήσεις παγίδευσης των ασυρμάτων της Χεζμπολάχ και όταν φέρεται να οργανώθηκαν δολοφονίες Ιρανών επιστημόνων που εμπλέκονταν στο πυρηνικό πρόγραμμα. Ο 72χρονος, όμως, σήμερα Ταμίρ Πάρντο δεν κρύβει την απέχθειά του για την πορεία της χώρας του: Εκδικείται δίχως να λύνει προβλήματα.

Πάνω από 600 ημέρες μετά την 7^η Οκτωβρίου του 2023, το Ισραήλ διατηρεί 5 μεραρχίες μέσα στη Γάζα, έχει ισοπεδώσει την περιοχή -σε μια καταστροφή που συγκρίνεται από κάποιους με την ισοπέδωση του Γκέτο της Βαρσοβίας από τους Ναζί το 1942- και έχει οδηγήσει στον μαζικό θάνατο χιλιάδες.

Αυτή λοιπόν, η εικόνα κάνει τον Ταμίρ Πάρντο να ντρέπεται για την κυβέρνησή του. Μιλώντας στο αμερικανικό περιοδικό The Atlantic, ο Πάρντο θεωρεί το Ισραήλ υπεύθυνο για την κατάσταση σήμερα στη Λωρίδα της Γάζας.

Για τον ίδιο ο πόλεμος συνέβη επειδή απέτυχαν οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις και θα έπρεπε να ήταν προτεραιότητα η επιστροφή των ομήρων πάνω από όλα.

«Τώρα λοιπόν, πρώτα φέρνεις πίσω τους ανθρώπους και μετά τιμωρείς όσους το έκαναν. Και όταν λέω «τιμωρείς», δεν εννοώ εκδίκηση. Είναι άλλο πράγμα» λέει χαρακτηριστικά για να επισημαίνει τη διαφορά.

Ο Πάρντο δεν πιστεύει στην εκδίκηση. «Πρέπει να υπάρξει τιμωρία, να βρεις αυτούς που έκαναν ό,τι έκαναν στις 7 Οκτωβρίου και να τους σκοτώσεις. Τελεία». Ωστόσο, προσέθεσε ότι «Δεν χρειάζεται να καταστρέψεις τη Γάζα, γιατί δεν έχει νόημα».

«Μα δημιουργήσαμε προβλήματα αντί να λύσουμε»

Έτσι, ο Πάρντο πιστεύει ότι το Ισραήλ τους τελευταίους 20 μήνες, δημιούργησε περισσότερα προβλήματα απ’ όσα έλυσε. «Ναι, σκοτώσαμε το 70% ή 90% αυτών που θεωρούμε τρομοκράτες στη Γάζα, αλλά σκοτώσαμε πολλούς περισσότερους αμάχους» παραδέχεται εκφράζοντας προβληματισμό για το μέλλον.

«Και την επόμενη μέρα, όταν αρχίσει η «επόμενη μέρα», θα έχουμε ένα τεράστιο πρόβλημα μέσα στη Γάζα. Μιλάμε για 2,1 εκατομμύρια ανθρώπους χωρίς στέγη, χωρίς δουλειά, χωρίς νερό, χωρίς ρεύμα, χωρίς σύστημα υγείας» λέει.

«Θα πρέπει εμείς να λύσουμε αυτό το πρόβλημα. Κανείς άλλος δεν θα το λύσει. Εμείς θα είμαστε εκεί. Εμείς δημιουργήσαμε το πρόβλημα» σημειώνει προβληματισμένος ο πρώην πράκτορας.

Βλέποντάς το όμως και από την πλευρά του Ισραήλ, ο Πάρντο είναι ξεκάθαρος. «Ο πόλεμος είναι περιττός. Δεν επιτυγχάνει τίποτα. Τίποτα. Δεν μιλάω για όσους ζουν ή πεθαίνουν στη Γάζα. Μιλάω για το Ισραήλ. Από την οπτική του Ισραήλ, είναι χάσιμο χρόνου. Χάσιμο ζωών. Χάσιμο χρημάτων. Χαράμισμα μέλλοντος».

«Δεν μπορείς να τα λύσεις όλα με πόλεμο – σκέφτομαι τα παιδιά μου»

Ο Πάρντο λέει πως ευθύνη της Μοσάντ είναι να αποτρέψει τους εχθρούς μας από το να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα — όποιοι κι αν είναι, όπου κι αν βρίσκονται. Ωστόσο, προσθέτει ότι ο Νετανιάχου έχει ξεχάσει ότι πόλεμος δεν είναι αυτοσκοπός «Τελικά, όταν σκέφτομαι τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου, θέλω να ζουν σε μια ασφαλή χώρα — αλλά και σε μια ειρηνική χώρα».

«Για να πετύχεις την ειρήνη, μερικές φορές πρέπει να χρησιμοποιήσεις το σπαθί σου. Αλλά δεν μπορείς να λύσεις το πρόβλημα μόνο με το σπαθί. Αυτό που συμβαίνει εδώ στο Ισραήλ είναι παραλογισμός».

Δεδομένου ότι ο πόλεμος απαιτεί έναν στόχο,  ο Πάρντο δεν πιστεύει ότι ο στόχος της κυβέρνησης -δηλαδή η καταστροφή της Χαμάς- είναι ρεαλιστικός. «Σίγουρα όχι αν θέλεις επίσης να φέρεις πίσω τους ομήρους».

«Πόλεμος και διάσωση ομήρων μαζί δεν γίνεται»

Ο πρώην διευθυντής της Μοσάντ υπογραμμίζει ότι φταίει το Ισραήλ που δεν επιστράφηκαν οι όμηροι.

«Στις 8 Οκτωβρίου, μόλις 24 ώρες μετά την επίθεση, είπα στους παλιούς συναδέλφους μου στη Μοσάντ: «Φέρτε τους ομήρους πίσω τώρα. Μην ξεκινήσετε πόλεμο. Διαπραγματευτείτε και φέρτε πίσω τους 251 ομήρους. Μετά λύστε το πρόβλημα».

Αυτή ήταν η μεγαλύτερη αποτυχία του κράτους του Ισραήλ. Εκείνοι οι όμηροι θα έπρεπε να είχαν απελευθερωθεί μέσα σε λίγες εβδομάδες.

Εξηγώντας γιατί δεν έπρεπε να είναι προτεραιότητα του Ισραήλ να πολεμήσει τη Χαμάς είπε «επειδή αυτοί οι άνθρωποι -παιδιά, γυναίκες, άμαχοι αλλά και στρατιώτες- απήχθησαν εξαιτίας της αποτυχίας του κράτους. Οι ένοπλες δυνάμεις σε κάθε χώρα είναι υπεύθυνες για την ασφάλεια των πολιτών της».

Ο Ταμίρ Πάρντο σημειώνει ότι δεν μπορείς να νικήσεις τη Χαμάς και να φέρεις πίσω τους ομήρους με την ίδια προτεραιότητα. «Πρέπει να επιλέξεις. Και η κυβέρνησή μας προτίμησε να σκοτώνει, αντί να τους φέρει πίσω».

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης

Το δόγμα άσκησης εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, όπως συνάγεται από τις ενέργειες του νέου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ κατά την πρώτη επίσκεψή του στο εξωτερικό, σε Σαουδική Αραβία, Κατάρ και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, φαίνεται ότι αλλάζει και τα οικονομικά συμφέροντα των ΗΠΑ αλλά και των εταιρειών συμφερόντων της οικογένειας και των φίλων του Τραμπ, παίζουν σημαντικό ρόλο.

Αυτό σημαίνει ότι χώρες που έχουν να δώσουν ή που μπορούν να παρέχουν οικονομικές ευκαιρίες στις ΗΠΑ, μπορούν να εξασφαλίσουν στήριξη από την Ουάσιγκτον σε θέματα ενδιαφέροντος της εξωτερικής τους πολιτικής.

Στο πλαίσιο αυτό, η υπογραφή συμφωνίας στις αρχές Μαρτίου μεταξύ της αμερικανικής πετρελαϊκής εταιρείας Continental Resources, που ανήκει σε στενό φίλο του Τραμπ, της κρατικής εταιρείας πετρελαίου της Τουρκίας TPAO και της αμερικανοτουρκικής TransAtlantic Petroleum, για εμπορική ανάπτυξη μη συμβατικών πόρων πετρελαίου και φυσικού αερίου σε δύο περιοχές της Τουρκίας, είναι σε θέση να επηρεάσει την εξωτερική πολιτική που θα ακολουθήσει η Ουάσιγκτον έναντι της Άγκυρας σε μια σειρά από ζητήματα όπως το Κουρδικό, η Συρία, η Κύπρος και η Ελλάδα.

Να σημειωθεί ότι η Continental Resources, ο μεγαλύτερος ιδιωτικός παραγωγός πετρελαίου και φυσικού αερίου στις ΗΠΑ, ανακοίνωσε τη συμφωνία σε ανάρτηση στον επίσημο λογαριασμό της στο LinkedIn στις 12 Μαρτίου. Οι όροι δεν αποκαλύφθηκαν.

Η TPAO με τη σειρά της διεξήγαγε εκτενή ανάλυση των σχηματισμών και της ποιότητας των κοιτασμάτων στις περιοχές που συμφωνήθηκε και οι πρώτες αξιολογήσεις υποδηλώνουν ότι τα τελικά ανακτήσιμα αποθέματα θα μπορούσαν να φτάσουν τα 6 δισεκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου και τα 12-20 tcf φυσικού αερίου στη λεκάνη του Ντιγιάρμπακιρ και τα 20-45 tcf στη λεκάνη της Θράκης, ανέφερε η Continental Resources στην ανάρτηση.

Επίσης ο αμερικανικός κολοσσός αναφέρει ότι «Αυτή η στρατηγική συνεργασία θα ενισχύσει την ενεργειακή βιομηχανία της Τουρκίας συνδυάζοντας την τεχνική εμπειρογνωμοσύνη, την τεχνολογία αιχμής και τη δέσμευση για περιβαλλοντική ευθύνη».

Να σημειωθεί ότι οι τρεις εταιρείες υπάρχει πρόβλεψη να επεκτείνουν τη συνεργασία τους και σε άλλες περιοχές της Τουρκίας, στη στεριά και τη θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου.

Πάντως, οι εκτιμήσεις για τα κοιτάσματα που προαναφέρονται, τις οποίες επιβεβαίωσε πρόσφατα και ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας Αλπαρσλάν Μπαϊρακτάρ, είναι τέτοιες που καθιστούν τη συμφωνία αξίας εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Η συνεργασία στον ενεργειακό τομέα μεταξύ εταιρειών των ΗΠΑ και της Τουρκίας δεν περιορίζεται στο έδαφος της Τουρκίας. Η Συρία υπέγραψε την Πέμπτη 29 Μαΐου ενεργειακή συμφωνία ύψους 7 δισεκατομμυρίων δολαρίων με μια κοινοπραξία εταιρειών από τις ΗΠΑ, το Κατάρ και την Τουρκία, για την αποκατάσταση του ηλεκτρικού της τομέα που καταστράφηκε από τον πόλεμο.

Η συμφωνία υπογράφηκε στο προεδρικό μέγαρο της Δαμασκού, παρουσία του μεταβατικού προέδρου Άχμεντ αλ Σάραα και του Αμερικανού πρέσβη στην Άγκυρα και Ειδικού Απεσταλμένου του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ για τη Συρία Τόμας Μπάρακ.

Σύμφωνα με τις συριακές Αρχές, το σχέδιο προβλέπει την παραγωγή 5.000 μεγαβάτ για την κάλυψη του περίπου 50% των αναγκών της χώρας σε ηλεκτρική ενέργεια. Αυτή είναι μια «ιστορική στιγμή» και μια «καμπή» για τις συριακές υποδομές που επλήγησαν από σχεδόν 14 χρόνια πολέμου, δήλωσε ο Σύρος υπουργός Ενέργειας Μοχάμεντ αλ Μπασίρ.

Η κοινοπραξία, της οποίας ηγείται η UCC Concession Investments του Κατάρ, περιλαμβάνει τις τουρκικές εταιρείες Kalyon GES Enerji Yatirimlari και Cengiz Enerji καθώς και την Power International USA. Η συμφωνία προβλέπει την κατασκευή τεσσάρων σταθμών παραγωγής φυσικού αερίου στην κεντρική και την ανατολική Συρία, και ένα ηλιακό πάρκο 1.000 μεγαβάτ στον νότο.

Να σημειωθεί ότι ο Ντόναλντ Τραμπ τοποθέτησε στη θέση του πρέσβη των ΗΠΑ στην Άγκυρα έναν φίλο του, δισεκατομμυριούχο επιχειρηματία, τον Τόμας Μπάρακ, ο οποίος παίζει και θα παίξει ρόλο στην ανάπτυξη της οικονομικής συνεργασίας μεταξύ ΗΠΑ-Τουρκίας και εταιρειών των δύο χωρών.

Για την καλύτερη εκτίμηση της κατάστασης, κρίνουμε σκόπιμο να αναφέρουμε ότι ο πρόεδρος της Continental Resources Χάρολντ Χαμ, βοήθησε στη συγκέντρωση εκατομμυρίων δολαρίων για την προεκλογική εκστρατεία του στενού του φίλου Ντόναλντ Τραμπ και ήταν ανάμεσα σ’ εκείνους που είχαν σχεδιάσει προεκλογικά τα ενεργειακά ανοίγματα και τους ενεργειακούς στόχους που θα έπρεπε να αντιμετωπίσει η επόμενη κυβέρνηση.

Επίσης, για να έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα, ο Hasan Kalyoncu, ιδιοκτήτης της Kalyon GES Enerji Yatirimlari και ο Mehmet Cengiz, ιδιοκτήτης της Cengiz Enerji, που συμμετέχουν στην ενεργειακή συμφωνία ΗΠΑ-Κατάρ-Τουρκίας στη Συρία, είναι στενοί φίλοι και υποστηρικτές του Ερντογάν.

Γενικό συμπέρασμα: Οι «κολλητοί» του Τραμπ και του Ερντογάν συνεργάζονται σε Τουρκία και Συρία, σε επιχειρηματικά σχέδια εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Γράφει ο Κώστας Μαυρίδης, Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ – S&D

Η Ζώνη Σένγκεν είναι ένας ενιαίος χώρος ελεύθερης διακίνησης προσώπων, με κατάργηση των εσωτερικών ελέγχων διαβατηρίων. Κάθε κράτος εντός Ζώνης Σένγκεν κι ιδιαίτερα όσα βρίσκονται στα εξωτερικά σύνορα εφαρμόζουν πολύ αυστηρές διαδικασίες εισόδου σε νεο-εισερχόμενα πρόσωπα. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη ενιαία ζώνη ελεύθερης διακίνησης στον κόσμο, αποτελούμενη από 25 κράτη της ΕΕ και άλλες τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες. Τα οφέλη αφορούν την οικονομία και την κοινωνία αφού οι πολίτες (σπουδαστές, επιχειρηματίες, επαγγελματίες, τουρίστες κ.ά.), διακινούνται απρόσκοπτα καθιστώντας τις δραστηριότητές τους πιο γρήγορες. Για την Κύπρο, κάθε εμβάθυνση της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι και πολιτικό όφελος.

Για την υπό εξέλιξη διαδικασία ένταξης της Κύπρου στην Ζώνη Σένγκεν, η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών αποστρέφεται τα παιγνίδια αντιπαράθεσης κι εντυπώσεων των κομματικών ηγεσιών. Από την μια κομματικά στελέχη του ΑΚΕΛ εκφράζουν «έντονες ενστάσεις κι ανησυχίες» ότι η Κυπριακή Κυβέρνηση «προωθεί την διχοτόμηση μετατρέποντας την διαχωριστική γραμμή σε σκληρό σύνορο» κι από την άλλη στον ΔΗΣΥ, όπου ως συνήθως ευδοκιμούν … όλα, από υπάκουους ευρωλάγνους μέχρι «οπαδούς της όποιας λύσης» που θα στήριζαν ακόμη και … Ερντογάν παρά τον Ν. Χριστοδουλίδη. Ενόψει τέτοιας κατάστασης, παραθέτουμε την πραγματικότητα.

Ο αρχικός λόγος που η Κύπρος έμεινε εκτός Σένγκεν ήταν η γραμμή Αττίλα, που δεν αποτελεί εξωτερικό σύνορο αλλά παράνομο διαχωρισμό εδάφους κράτους της ΕΕ, τον οποίο επέβαλε και διατηρεί ο κατοχικός στρατός. Αυτή η παρανομία επιβεβαιώθηκε με την Συνθήκη Προσχώρησης της Κυπριακής Δημοκρατίας (που αποτελεί πρωτογενές δίκαιο) στην ΕΕ και δεσμεύει όλα τα κράτη-μέλη, αφού εντάχθηκε ολόκληρη η Κύπρος με αναστολή του κοινοτικού κεκτημένου στα κατεχόμενα. Άλλο τέτοιο προηγούμενο δεν υπάρχει στην ΕΕ.

Οι συνθήκες σήμερα είναι διαφορετικές από πριν δεκαετίες και καθιστούν την συγκυρία ευνοϊκή για ένταξη στο Σένγκεν:

– Η επικείμενη κατάργηση της θεώρησης βίζας από τις ΗΠΑ για τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας κατόπιν τεράστιας προεργασίας και υποδομών

– Διάφορα μέτρα/κυρώσεις λόγω του πολέμου στην Ουκρανία που διευκολύνουν την προσχώρηση στην Ζώνη Σένγκεν κι έχουν περιορίσει τα οφέλη από τουρίστες τρίτων χωρών.

– Η Κύπρος αναλαμβάνει σε έξι μήνες την προεδρία του Συμβουλίου της ΕΕ.

Το σύστημα Σένγεκν επιβάλλει την αστυνομική και δικαστική συνεργασία με πρόσβαση σε συστήματα πληροφόρησης και οργανισμούς της ΕΕ (π.χ. Europol ) για αυστηρότερη ασφάλεια στις διακινήσεις. Σε περίπτωση κρίσεων και σοβαρών απειλών (π.χ. μαζική παράνομη μετανάστευση, τρομοκρατία, καταστάσεις έκτακτης ανάγκης), οι εσωτερικοί έλεγχοι επανέρχονται. Παράδειγμα ευρωπαϊκής συνδρομής στην αντιμετώπιση κρίσης ήταν η υβριδική επίθεση από την Τουρκία με εργαλειοποιημένες μεταναστευτικές ροές προς την Ελλάδα, όπου έλαβε μέρος η FRONTEX κι άλλα σώματα κρατών της ΕΕ για στήριξη της διαφύλαξης εξωτερικών συνόρων. Με την ευκαιρία, επαναφέρω την εισήγησή μου όπως υπάρξει κρατική πολιτική για την παράνομη είσοδο στην Κύπρο: όποιος εισέρχεται στα κατεχόμενα, εισέρχεται παράνομα στην Κύπρο και να αποστερείται δικαίωμα να αιτηθεί άσυλο.

Καταληκτικά, οι αυστηρότεροι κανόνες Σένγκεν θα ενισχύσουν την ασφάλεια των πολιτών της Κυπριακής Δημοκρατίας περιλαμβανομένης της διακίνησης προσώπων από τα κατεχόμενα, όπως είναι υποχρέωσή μας.