Σε ένα παράδοξο πολιτικό σκηνικό, ο Ντόναλντ Τραμπ, ο άνθρωπος που ανδρώθηκε πολιτικά τρέφοντας και υιοθετώντας θεωρίες συνωμοσίας, βρίσκεται πλέον στο στόχαστρο της πιο εκρηκτικής από αυτές. Η υπόθεση Τζέφρι Έπσταϊν – το σκοτεινό μυστήριο που εδώ και χρόνια γεννά υποψίες και ψιθύρους – επιστρέφει με τρόπο απειλητικό για τον ίδιο, αποσταθεροποιώντας τη βάση του κινήματός του.

Η τελευταία έκθεση του υπουργείου Δικαιοσύνης, που απορρίπτει κάθε σενάριο δολοφονίας και δηλώνει πως δεν υπάρχει λίστα πελατών του Έπσταϊν, δεν λειτούργησε πυροσβεστικά. Αντιθέτως, άνοιξε νέο κύκλο δυσπιστίας – αυτή τη φορά μέσα από τα σπλάχνα του κινήματος MAGA. Όπως επισημαίνει το CNN, ακόμη και σκληροπυρηνικοί υποστηρικτές αρχίζουν να διαχωρίζουν τη θέση τους.

Η βουλευτής Μαρτζορί Τέιλορ Γκριν, παραδοσιακά σύμμαχος του Τραμπ, μιλά για «κόκκινη γραμμή» και «σοβαρές επιπτώσεις». Είναι το πιο ηχηρό σημάδι πως το αφήγημα του πρώην προέδρου αρχίζει να χάνει τον έλεγχο. Όταν ο συνωμοσιολόγος γίνεται στόχος της συνωμοσίας, το οικοδόμημα τρίζει.

Για έναν ηγέτη που βάσισε πολιτικές καμπάνιες και δημόσια ρητορική σε αμφισβητούμενες «αλήθειες» – από την αμφισβήτηση της γέννησης του Ομπάμα έως τη θεωρία για εκλογική νοθεία το 2020 – το σοκ είναι δομικό: το κοινό του δεν δέχεται πλέον ούτε τις δικές του διαβεβαιώσεις. Η άρνηση να αποδεχτούν τα ευρήματα για την υπόθεση Έπσταϊν δεν είναι απλώς δυσπιστία απέναντι στο κράτος. Είναι δυσπιστία απέναντι στον ίδιο.

Οι εσωτερικές τριβές στην κυβέρνηση Τραμπ ενισχύουν την αίσθηση πολιτικού πανικού. Η υπουργός Δικαιοσύνης Παμ Μπόντι, που στο παρελθόν άφηνε να εννοηθεί πως «κρατάει βόμβες» για την υπόθεση, τώρα κατηγορείται για συγκάλυψη. Οι σχέσεις της με τον επικεφαλής του FBI Κας Πατέλ και τον αναπληρωτή του Νταν Μποντζίνο έχουν παγώσει. Ο ίδιος ο Τραμπ, σύμφωνα με διαρροές, είναι όλο και πιο δυσαρεστημένος, καθώς το ζήτημα μονοπωλεί το ενδιαφέρον και σκεπάζει τις επιτυχίες που επιχειρεί να προβάλλει.

Η κρίση δεν είναι απλώς διοικητική. Είναι υπαρξιακή. Το ερώτημα που πλανάται είναι ξεκάθαρο: μπορεί ο Τραμπ να ηγηθεί ενός κινήματος που δεν υπακούει πια;

Από τον Στιβ Μπάνον μέχρι δημοφιλείς δεξιούς podcasters, το MAGA απαιτεί απαντήσεις – για τα ονόματα των πελατών του Έπσταϊν, για τους χρηματοδότες του, για τους προστάτες του. Και η σιωπή της κυβέρνησης Τραμπ ερμηνεύεται ως συγκάλυψη. Η εμπιστοσύνη, το καύσιμο της λαϊκιστικής του ηγεμονίας, απειλείται.

Αντιμέτωπος με την κρίση, ο Τραμπ επιχείρησε να μεταφέρει την ευθύνη στους Δημοκρατικούς. Κατηγόρησε την αντιπολίτευση ότι έκρυψε τα αρχεία Έπσταϊν, αλλά αυτή η γνωστή τακτική αναστροφής δεν βρίσκει πια πρόσφορο έδαφος. Ο Δημοκρατικός ηγέτης Χακίμ Τζέφρις ήταν καυστικός: «Αυτό είναι το τέρας που δημιούργησαν. Τώρα το πληρώνουν.»

Η πολιτική ζημιά αποτυπώνεται και σε επίπεδο λειτουργίας. Ο Μποντζίνο φέρεται έτοιμος για αποχώρηση, ενώ η θέση της Μπόντι τίθεται εν αμφιβόλω. Ο Τραμπ δείχνει στήριξη, αλλά στο παρασκήνιο αναζητούνται ήδη εναλλακτικές. Είναι μια κυβέρνηση που ραγίζει, ένα κίνημα που δεν υπακούει, μια αφήγηση που ξεφεύγει.

Σε βάθος, η κρίση της υπόθεσης Έπσταϊν απογυμνώνει το κεντρικό πρόβλημα του τραμπισμού: η εξουσία που βασίστηκε στην καλλιέργεια της δυσπιστίας και της εναλλακτικής πραγματικότητας χάνει τον έλεγχο της ίδιας της μυθολογίας της.

Η άρνηση της τραμπικής βάσης να δεχτεί το πόρισμα της δικής της κυβέρνησης δεν είναι μια απλή πολιτική διαφωνία. Είναι η έκρηξη ενός εσωτερικού διχασμού: ενός κινήματος που, εκπαιδευμένο να αμφισβητεί τα πάντα, αρνείται πλέον να πιστέψει ακόμη και τον ηγέτη του.

Ενώ η αμερικανική κοινωνία παραμένει βυθισμένη σε πραγματικές αγωνίες – ακρίβεια, στέγαση, κόστος ζωής – ο δημόσιος διάλογος καταναλώνεται ξανά σε έναν κυκλώνα θεωριών, υπονοιών και σκιών. Και ειρωνικά, ο άνθρωπος που εργαλειοποίησε πρώτος τη συνωμοσιολογία, κινδυνεύει να γίνει το πιο ηχηρό της θύμα.