Φαίνεται ότι όσο και αν προσπάθησαν να διασώσουν το πρόγραμμα του ευρωπαϊκού μαχητικού αεροσκάφους νέας γενιάς (Future Combat Air System –FCAS), απέτυχαν. Η εύλογη – για την ευρωπαική άμυνα – και η πολλά υποσχόμενη – ένεκα και της ένθερμης πολιτικής υποστήριξης του Γάλλου προέδρου Εμανουέλ Μακρόν-  προσπάθεια, συνθλίβεται ,όπως όλα δείχνουν, κάτω απο το βάρος των διαφορετικών θέσεων με τις οποίες προσέγγιζαν το θέμα οι δύο βασικές δυνάμεις : η γερμανική Airbus και η γαλλική Dassault.

Οπως αναφερουν οι Financial Times Γερμανία και Γαλλία συζητούν τη μείωση του εμβληματικού αμυντικού προγράμματος αξίας 100 δισ. ευρώ, εγκαταλείποντας τα σχέδια για την κοινή κατασκευή ενός μαχητικού αεροσκάφους και επιχειρούν να δώσουν την προσοχή τους στην ανάπτυξη ενός συστήματος διοίκησης και ελέγχου που ονομάζεται «μαχητικό σύννεφο».

Το Βερολίνο και το Παρίσι αγωνίζονται να σώσουν το Future Combat Air System (FCAS), το μεγαλύτερο πρόγραμμα όπλων της Ευρώπης, το οποίο βρίσκεται στο χείλος της κατάρρευσης λόγω της διαφωνίας μεταξύ της Airbus και της Dassault Aviation σχετικά με τον τρόπο κατασκευής του μαχητικού αεροσκάφους νέας γενιάς του προγράμματος.

FCAS και «σύννεφο μάχης»

Μία από τις επιλογές που συζητήθηκαν , πριν από τις συναντήσεις υψηλού επιπέδου αυτή την εβδομάδα,  είναι η περιορισμός της συνεργασίας στο κοινό «σύννεφο μάχης» (combat cloud), σύμφωνα με αξιωματούχους και των δύο χωρών.

Η ιδέα της δημιουργίας μιας διεπαφής βασισμένης στο cloud — η οποία θα συνδέει τα μαχητικά αεροσκάφη και τους πιλότους τους με αισθητήρες, ραντάρ και drones, καθώς και με συστήματα διοίκησης που βασίζονται σε χερσαίες και θαλάσσιες εγκαταστάσεις — αποτελεί ήδη έναν από τους πυλώνες του ευρωπαικού μαχητικου -FCAS.

Εάν το σχέδιο για την από κοινού κατασκευή μαχητικών αεροσκαφών εγκαταλειφθεί, η εστίαση στο cloud θα επιτρέψει στις χώρες να συνεχίσουν κάποια μορφή συνεργασίας, ανέφεραν οι αξιωματούχοι. Προειδοποίησαν, ωστόσο, ότι δεν έχει ληφθεί ακόμη καμία απόφαση.

Γραφική απεικόνιση του FCAS

«Μπορούμε να ζήσουμε με πολλά μαχητικά αεροσκάφη στην Ευρώπη, αλλά χρειαζόμαστε ένα σύστημα cloud για όλα αυτά», δήλωσε ένας αξιωματούχος που είναι εξοικειωμένος με το θέμα.

Ένα δεύτερο πρόσωπο που είναι εξοικειωμένο με την κατάσταση δήλωσε: «Όλα τα άλλα στοιχεία [του FCAS] λειτουργούν καλά. Γιατί να σταματήσουμε να το κάνουμε αυτό; Δεν υπάρχει λόγος να καταρρεύσει εντελώς το FCAS — υπάρχει ανάγκη για ένα σύστημα cloud μάχης».

Ένα τρίτο πρόσωπο που είναι εξοικειωμένο με το έργο δήλωσε ότι η εστίαση στο σύστημα cloud μπορεί να σημαίνει την επανεξέταση ορισμένων πτυχών του, όπως «η επιτάχυνση του χρονοδιαγράμματος από το 2040 στο 2030».

Η συνάντηση κορυφής και οι επισπεύδοντες

Το μέλλον του FCAS θα συζητηθεί σε συναντήσεις μεταξύ της γαλλίδας υπουργού Άμυνας Κατρίν Βοτρίν και του γερμανού ομολόγου της Μπορις Πιστόριους στο Παρίσι τη Δευτέρα, και την επόμενη μέρα μεταξύ του καγκελαρίου Φρίντριχ Μέρτς  και του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν στο Βερολίνο, σύμφωνα με αξιωματούχους. Προγραμματίζονται και άλλες συναντήσεις με τους βιομηχανικούς εταίρους.

Απο τη συνάντηση Μέρτς – Μακρόν στο μέγαρο Ελυζέ στις 7 Μαϊου 2025

Ο Γερμανός υπουργός Άμυνας Μπόρις Πιστόριους δήλωσε την Παρασκευή ότι συνεχίζονται οι συζητήσεις σχετικά με το «αν το πρόγραμμα πρέπει να συνεχιστεί και πώς πρέπει να συνεχιστεί».
Ο Κάρλο Μασάλα, καθηγητής διεθνούς πολιτικής στο Πανεπιστήμιο Bundeswehr του Μονάχου, δήλωσε ότι το σχέδιο ισοδυναμεί με χωρισμό χωρίς να το ονομάζει χωρισμό. «Είναι σαν ένα παντρεμένο ζευγάρι που έχει αποφασίσει να χωρίσει, αλλά μόνο όταν τα παιδιά φύγουν από το σπίτι», είπε.

Η γερμανική καγκελαρία, η Airbus, η Dassault και η ισπανική κυβέρνηση αρνήθηκαν να σχολιάσουν, διευκρινίζουν οι FT. Το γαλλικό υπουργείο Άμυνας αρνήθηκε να σχολιάσει τις επιλογές του FCAS που βρίσκονται υπό συζήτηση, αλλά δήλωσε ότι οι συνομιλίες συνεχίζονται για την «επείγουσα προώθηση» του προγράμματος.

Το Παρίσι, το Βερολίνο και η Μαδρίτη πρέπει να αποφασίσουν μέχρι το τέλος του έτους αν θα ξεκινήσουν τις εργασίες για ένα πρωτότυπο αεροσκάφος, το κόστος του οποίου εκτιμάται ότι θα ανέλθει σε αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο, πολλοί από τους εμπλεκόμενους στο πρόγραμμα πιστεύουν ότι είναι ήδη πολύ αργά για να επιλυθεί η μακροχρόνια διαμάχη μεταξύ της Airbus και της Dassault, της γαλλικής οικογενειακής εταιρείας που κατασκευάζει τα μαχητικά αεροσκάφη Rafale.

Αδυναμία συνεργασίας

Η «κατάρριψη» του σχεδίου ανάπτυξης για το ευρωπαϊκό μαχητικό του μέλλοντος – μια στρατιωτική πλατφόρμα πέραν του 2030 – δεν θα συνιστούσε απλώς την αποτυχία ενός κοινοπρακτικού έργου αλλά την «κατάρρευση» συνολικά της αμυντικής – στρατιωτικής χειραφέτησης της Ευρώπης και συνολικά της στρατηγικής της αυτονομίας.

Αφού η Dassault ζήτησε να αναλάβει μεγαλύτερο μέρος των εργασιών κατασκευής του αεροσκάφους, το Βερολίνο εξετάζει το ενδεχόμενο να αντικαταστήσει τη Γαλλία με το Ηνωμένο Βασίλειο ή τη Σουηδία. Με τη σειρά του, ο διευθύνων σύμβουλος της Dassault, Ερίκ Τραπιέ, ισχυρίστηκε ότι η γαλλική εταιρεία θα μπορούσε να προχωρήσει μόνη της, καθώς διαθέτει όλη την απαιτούμενη τεχνογνωσία.

Η Dassault και η Airbus ηγήθηκαν η καθεμία ορισμένων τμημάτων του προγράμματος FCAS, αλλά οι εταιρείες διαμάχησαν για τον καταμερισμό των εργασιών, την επιλογή των προμηθευτών και τον έλεγχο του σχεδιασμού του αεροσκάφους. Η αποτυχία της παράδοσης θα υπονομεύσει τα σχέδια της ΕΕ για μεγαλύτερη αμυντική συνεργασία μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία το 2022. Το 2017, όταν ανακοινώθηκε το FCAS, ο Μακρόν και η τότε καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ  χαιρέτισαν το έργο ως ορόσημο για την ευρωπαϊκή άμυνα.

Ο Μερτς, ο οποίος ανέλαβε τα καθήκοντά του τον Μάιο, έχει επανειλημμένα δηλώσει ότι αναμένει από την Dassault να σεβαστεί την αρχική συμφωνία. Ωστόσο, το Παρίσι δεν έχει αντιμετωπίσει την Dassault, εν μέρει επειδή ανησυχεί για τις καθυστερήσεις στο πρόγραμμα που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο την πυρηνική αποτροπή, σύμφωνα με αξιωματούχους.

Rafale και Neuron σε πτήση κοντα στο αεροπλανοφόρο Σαρλ ντε Γκόλ

Στο Παρίσι, ορισμένοι βιομηχανικοί όμιλοι και αξιωματούχοι συμφωνούν με την άποψη της Dassault ότι χρειάζεται να έχει τον έλεγχο των βασικών αποφάσεων, συμπεριλαμβανομένης της επιλογής των προμηθευτών, για να παραδώσει το αεροσκάφος.

Ο γαλλο-γερμανικός άξονας

Eνας Γάλλος τραπεζίτης που είναι εξοικειωμένος με την κατάσταση δήλωσε πως «Η μόνη σωτηρία για το FCAS τώρα είναι αν ο Μακρόν να πιέσει τον Τραπιέ (τον επικεφαλής της Dassault) … Αυτή τη στιγμή η συμφωνία είναι εντελώς ακινητοποιημένη και σχεδόν νεκρή». Ο ίδιος πρόσθεσε: «Δεν υπάρχει πλέον εμπιστοσύνη, κάθε πλευρά κατηγορεί την άλλη για παραβίαση των όρων. Αυτό δεν μπορεί να διορθωθεί».

Άλλο πρόσωπο που είναι εξοικειωμένο με το πρόγραμμα δήλωσε ότι η Dassault «απλά δεν θέλει να συμμετάσχει σε μια πραγματική συνεργασία» ενω ένας άλλος αξιωματούχος , που επικαλούνται οι FT, δήλωσε ότι αυτή τη φορά, η καθαρή πολιτική βούληση μπορεί να μην είναι αρκετή.

Η Γερμανία, η οποία έχει χαλαρώσει το συνταγματικό όριο χρέους για να αναβαθμίσει τις αμυντικές της δυνατότητες, δεν θέλει να γίνει όμηρος μιας γαλλικής εταιρείας.

«Η αίσθηση είναι ότι «έχουμε περισσότερα χρήματα από ποτέ για την άμυνα», οπότε αν πρέπει να το κάνουμε χωρίς τους Γάλλους, ας το κάνουμε», δήλωσε ένα πρόσωπο που γνωρίζει τη σκέψη του Βερολίνου.

Μπορεί να σωθεί το FCAS;

Το μελλοντικό ευρωπαϊκό μαχητικό αεροσκάφος έχει ήδη καθυστερήσει αρκετά ως κοινό project, αν και δεν είναι το μοναδικό. Το παρελθόν της βιομηχανικής συνεργασίας, ειδικά στον αμυντικό τομέα, είναι γεμάτο παραδείγματα σημαντικών καθυστερήσεων ή ακόμα και αποτυχιών…

Ωστόσο, όλες οι πλευρές συμφωνούν ότι η Ευρώπη πρέπει να αναπτύξει το δικό της «σύννεφο» για την αεροπορική άμυνα, σχολιάζουν οι FT.

«Χρειάζεστε ένα [σύννεφο διοίκησης] που να είναι ανεξάρτητο από το αμερικανικό σύστημα», υποστήριξε ο Γάλλος τραπεζίτης. Πολλοί Ευρωπαίοι πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξουν καταστάσεις στις οποίες θα βρεθούμε μόνοι μας, χωρίς τους Αμερικανούς».

Ο Τόμας Πρέτζλ , πρόεδρος του συμβουλίου εργαζομένων της Airbus Defence and Space, δήλωσε την περασμένη εβδομάδα στο προσωπικό ότι (η Airbus) ήθελε να «τερματίσει την τεταμένη συνεργασία με την Dassault χωρίς να βλάψει τις γαλλο-γερμανικές σχέσεις».

Ήταν σημαντικό οποιαδήποτε απόφαση σχετικά με το έργο να μην βλάψει τις σχέσεις μεταξύ Παρισιού και Βερολίνου, δήλωσε ένας κυβερνητικός αξιωματούχος, «επειδή δεν έχει καμία σχέση με τις κυβερνήσεις — αφορά τις εταιρείες».

ΠΗΓΗ: Οικονομικός Ταχυδρόμος

Μετά την εκλογή του Τουφάν Ερχιουρμάν ως νέου Τουρκοκύπριου ηγέτη υπήρξαν διάφορες δηλώσεις κύκλων της ελληνοκυπριακής πλευράς οι οποίες παραπέμπουν σε ένα κλίμα ευφορίας και υπερβολικών προσδοκιών. Δεν είναι η πρώτη φορά. Το ίδιο έγινε με την εκλογή του Μεχμέτ Αλί Ταλάτ και του Μουσταφά Ακιντζί. Οι αναλύσεις και οι πολιτικές κινήσεις ως αποτέλεσμα της ιδεολογικοποίησης του Κυπριακού δεν οδηγούν σε σωστές εκτιμήσεις και ενέργειες.

Καμία σημαντική απόφαση δεν μπορεί να ληφθεί στην κατεχόμενη Κύπρο χωρίς την Άγκυρα. Και η εκλογή του Τουφάν Ερχιουρμάν δεν αποτέλεσε ρήξη με την Τουρκία. Ούτε η έκβαση οποιασδήποτε εκλογικής αναμέτρησης στην κατεχόμενη Κύπρο διαφοροποιεί τη στρατηγική και τους στόχους της Άγκυρας. Η Τουρκία εξακολουθεί να επιδιώκει τον στρατηγικό έλεγχο της Μεγαλονήσου και τον παραμερισμό της Κυπριακής Δημοκρατίας.

Με διάφορες τοποθετήσεις ο νέος Τουρκοκύπριος ηγέτης προσγείωσε και αυτούς που είχαν υπερβολικές προσδοκίες λίγο μετά την εκλογή του. Ούτως ή άλλως και ενώ σύντομα θα αναληφθούν πρωτοβουλίες για την επανάληψη των συνομιλιών είναι σημαντικό να έχουμε υπ’ όψιν μας τα ακόλουθα:

1. Ο νέος Τουρκοκύπριος ηγέτης δεν θα διαφοροποιηθεί από την Άγκυρα: μεταξύ άλλων, υπογράμμισε ότι «η Τουρκία είναι και θα παραμείνει εγγυήτρια δύναμη όλου του νησιού». Με βάση τις συμφωνίες του 1960 η Τουρκία ήταν μια από τις εγγυήτριες δυνάμεις της Κυπριακής Δημοκρατίας (όχι του νησιού). Δεν είναι δυνατόν ο οποιοσδήποτε Τουρκοκύπριος ηγέτης ή η Άγκυρα να επικαλούνται κατά το δοκούν και αποσπασματικά τις Συμφωνίες του 1960.

2. Ο Τουφάν Ερχιουρμάν μιλά για τα δικαιώματα των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων σε ολόκληρη την Κύπρο. Προφανώς σε ένα κανονικό κράτος όλοι οι πολίτες έχουν τα ίδια δικαιώματα καθώς και τις ίδιες υποχρεώσεις. Είναι σημαντικό όμως να κατανοηθεί ότι δεν είναι δυνατόν «οι Τούρκοι να είναι αφέντες στον Βορρά και συνέταιροι στον Νότο». Αυτό είναι απαράδεκτο.

3. Οι Τούρκοι, περιλαμβανομένου και του Ερχιουρμάν, αποδίδουν ιδιαίτερη έμφαση στην πολιτική ισότητα. Και ενώ η πολιτική ισότητα έχει γίνει αποδεκτή στις συμφωνίες υψηλού επιπέδου του 1977 και 1979 αυτό δεν συνεπάγεται εκ περιτροπής προεδρία. Αντιλαμβάνομαι ότι και επ’ αυτού του ζητήματος η ελληνοκυπριακή πλευρά ενέδωσε σε μεταγενέστερες συναντήσεις. Σε μια τελική διαπραγμάτευση όμως πρέπει να υπάρξουν οι ανάλογες αναπροσαρμογές. Άλλωστε μέχρι σήμερα η πολιτική που ακολουθείται είναι «τίποτε δεν έχει συμφωνηθεί αν δεν συμφωνηθούν όλα».

4. Η τουρκική πλευρά εν όψει του νέου κύκλου διαπραγματεύσεων που θα αρχίσει θα τονίσει ότι στην περίπτωση που δεν υπάρχει κατάληξη εξ υπαιτιότητας της ελληνοκυπριακής πλευράς θα πρέπει να υπάρξει μια νέα κατάσταση πραγμάτων με την αναβάθμιση του κατοχικού καθεστώτος. Με το ίδιο σκεπτικό η ελληνοκυπριακή πλευρά θα πρέπει να τονίσει ότι στην περίπτωση που δεν υπάρξει κατάληξη στις συνομιλίες θα πρέπει να αποχωρήσουν τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα και να επιστραφούν εδάφη στους Ελληνοκυπρίους σύμφωνα με τα διάφορα σχέδια επίλυσης του Κυπριακού.

5. Η ελληνοκυπριακή πλευρά πρέπει να τολμήσει να αναπροσαρμόσει την πολιτική της. Να διακηρύξει προς πάσαν κατεύθυνση ότι ελάχιστος στόχος είναι η μη επιδείνωση του status quo και μέγιστος στόχος η αποκατάσταση της ενότητας του κράτους στα πλαίσια ενός κανονικού ομοσπονδιακού κράτους. Παράλληλα, είναι σημαντικό να τονισθεί ότι στα διάφορα σχέδια που κατατέθηκαν μέχρι σήμερα η πλειοψηφία των Ελληνοκυπρίων θεώρησε ότι τυχόν υλοποίησή τους δεν θα βελτίωνε το status quo – αντίθετα θα αποτελούσε επιδείνωση για την ελληνοκυπριακή πλευρά.

6. Η κατάθεση κατευθυντήριων γραμμών για μεταρρύθμιση του Συντάγματος του 1960 καθώς και δέσμης δράσεων (για τις δυο κοινότητες, τις εγγυήτριες χώρες και άλλες δυνάμεις) στα πλαίσια μιας εξελικτικής διαδικασίας αποτελούν υπό τις περιστάσεις την πιο ορθολογιστική προσέγγιση.

7. Στην ΕΕ σήμερα τα ζητήματα ασφαλείας περιστρέφονται γύρω από τη Ρωσία η οποία θεωρείται ως μέγιστη απειλή. Και όμως η Τουρκία κατέχει το 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας και συντηρεί αναθεωρητικά σχέδια εις βάρος της Μεγαλονήσου και της Ελλάδας. Θα πρέπει να υπάρξει το ανάλογο αφήγημα και να αναληφθούν συγκεκριμένες δράσεις. Το Κυπριακό είναι, μεταξύ άλλων, και ευρωπαϊκό ζήτημα.

8. Κατ’ επανάληψιν έχω αναφερθεί στη σημασία μιας εξελικτικής πορείας. Επαναλαμβάνω ότι σήμερα υπάρχουν διαφορετικά αφηγήματα, τεράστια δυσπιστία καθώς και ένα βεβαρυμένο ιστορικό παρελθόν. Αυτά δεν μπορούν να υπερπηδηθούν από τη μια μέρα στην άλλη. Πέραν τούτου, πρέπει να κατανοηθεί ότι η κατοχική οντότητα είναι υπό τον έλεγχο της Τουρκίας. Στην περίπτωση μιας διευθέτησης είναι σημαντικό να έχει προηγηθεί μία περίοδος προσαρμογής με το κοινοτικό κεκτημένο. Εάν αυτό δεν γίνει ελλοχεύει ο κίνδυνος η ομοσπονδία που θα υλοποιηθεί να είναι με μια οντότητα η οποία αποτελεί προέκταση της Τουρκίας στην Κύπρο.

9. Ταυτόχρονα είναι σημαντικό να επιστρατευθεί η εξιδεικευμένη γνώση στη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Μεταξύ άλλων, τονίζω ότι μέχρι τώρα εδίδετο έμφαση σε μια νομική προσέγγιση. Δεν μπορεί να αγνοηθεί η οικονομική και η στρατηγική διάσταση του Κυπριακού. Μεταξύ άλλων, με τα υφιστάμενα δεδομένα η κατοχική οντότητα δεν μπορεί να λειτουργήσει με τους όρους της Ευρωζώνης. Επιπρόσθετα, η ελληνοκυπριακή πλευρά νομιμοποιείται να επιμένει σε δράσεις που να διασφαλίζουν ότι το ομοσπονδιακό κράτος δεν θα αποτελεί τουρκικό προτεκτοράτο.

Καταληκτικά υπογραμμίζω ότι παρά το γεγονός ότι πέρασαν 51 χρόνια από την εισβολή η εξελικτική προσέγγιση είναι απαραίτητη. Θα πρέπει να μην βρεθούμε ενώπιον δυσάρεστων εκπλήξεων και να μην υπάρξει ποτέ άλμα στο κενό.

Του Ξενή Χ. Ξενοφώντος*

Σε μια περίοδο που το αξιακό σύστημα σε Κύπρο και Ελλάδα οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στον πάτο, και η καθημερινότητα μας κινείται μονοσήμαντα στο αστερισμό των ιδιοτελών συμφερόντων, το μυαλό μας στριφογυρίζει στο έπος του 1955-59 υπενθυμίζοντας μας την εθνοπρεπή στάση του συλληφθέντα αγωνιστή Κυριάκου Μάτση προς τον Άγγλο κυβερνήτη Τζόν Χάρτινγκ, ο οποίος του πρότεινε: «Εαν Μάτση αρνηθείς την Ε.Ο.Κ.Α. είμαστε διατεθειμένοι να σου δώσουμε 500,000 λίρες, και θα σε στείλουμε σε οποιαδήποτε χώρα του κόσμου θες».

Τότε ο Κυριάκος, προσβεβλημένος από τα λόγια του στρατάρχη, σηκώθηκε από την καρέκλα του, πήγε στο γραφείο όπου καθόταν ο Χάρντινγκ κτύπησε το χέρι του με δύναμη στο γραφείο, και του είπε δυνατά:

«Στρατάρχη δεν γνωρίζεις Ελληνική ιστορία; Ου περί χρημάτων τον Αγώνα ποιούμεθα, αλλά περί αρετής». Στους κάθε λογής επιτήδειους καλοθελητές που αντιπρότασσαν στον Κυριάκο το επιχείρημα πως η Ελλάδα είναι φτωχή και καταστραμμένη, ενώ η Αγγλία είναι μια πλούσια αυτοκρατορία, απαντούσε με πάθος ο Κυριάκος:

«Προτιμούμε τα ράκη της μητρός Ελλάδος, παρά την πορφύραν της μητρυιάς».

Είναι έκδηλο πως η συνειδητή επιλογή του Κυριάκου να πεθάνει όρθιος παρά να ζει γοναστιστός, ενσαρκώνει την εικόνα του ιδεατού αγωνιστή της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας σε όλες τις διαστάσεις της. 67 χρόνια από την ηρωική θυσία του Σταυραετού του Πενταδακτύλου και 51 χρόνια από την Τουρκική εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή του ενός τρίτου του εδάφους της Κύπρου, αναζητούμε ως χώρα και ως έθνος, τους νέους Μάτσηδες που θα μας βγάλουν από το σημερινό κοινωνικό βούρκο και την εθνική ύπνωση, διεκδικώντας δικαίωση των αιματηρών θυσιών του Κυπριακού Ελληνισμού.

Προς επίτευξη του ύψιστου αυτού στόχου, μία και μοναδική συνταγή υπάρχει: Η επιστροφή στις ρίζες μας όπως επιτάσσει το οικουμενικό φως της Ελληνικής Παιδείας, έχοντας στο πηδάλιο τίμιες, πατριωτικές και άξιες ηγεσίες, αντάξιες της προσωπικότητας του Κυριάκου Μάτση και των ανιδιοτελών αγωνιστών της ελευθερίας.

Σήμερα, που ο πλανήτης κινείται σε αχαρτογράφητα νερά και οι νεοοθωμανοί της Άγκυρας θέλουν να περάσουν στα αιμοβόρα χέρια τους την Κύπρο, το Αιγαίο και άλλες Χριστιανικές κοιτίδες, προβάλλει ως αδήριτη αναγκαιότητα η χάραξη υπερκομματικής πολιτικής με κεντρικό στόχο την ανόρθωση του αξιακού μας συστήματος σε όλα τα επίπεδα, την χάραξη μακρόχρονης πανεθνικής πολιτικής στο Κυπριακό και σε όλα τα μείζοντα ζητήματα του ελληνισμού και δημιουργία ισχυρού αμυντικου άξονα Κύπρου – Ελλάδας και φίλιων χωρών εντός και εκτός Ευρώπης.

Τώρα που επισυμβαίνουν στη γειτονιά μας τεκτονικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις, η ιστορία κτυπά δυνατά την πόρτα μας, καλώντας όλους να ορθώσουμε ανάστημα που θα στηρίζεται σε βασικούς πυλώνες δράσης:

• Υγιής – εύρωστη οικονομία
• Αξιόπιστο κράτος δικαίου
• Εθνική ενότητα – λαική ομοψυχία – υψηλό αγωνιστικό φρόνημα.
• Ειλικρίνεια στις σχέσεις Αθηνών – Λευκωσίας που θα αποσκοπεί στη σύμπηξη αμυντικού– αποτρεπτικού τόξου με χώρες που πραγματικά βλέπουν την Τουρκία ως σοβαρή απειλή του Ευρωπαϊκού/Χριστιανικού Πολιτισμού.

Τώρα που οι νεοπασάδες απειλούν θεούς και δαίμονες διεκδικώντας πλήρη ομηρεία της Κύπρου και διαμοιρασμό του πλούτου στην Κύπρο και το Αιγαίο, καλούμαστε να βγούμε μπροστά με αποφασιστικότητα και ευτολμία για δικαίωση των πολύχρονων αγώνων του Κυπριακού Ελληνισμού. Είναι δε παρήγορο το γεγονός ότι, για πρώτη φορά στην 65ετή διαδρομή της Κυπριακής Δημοκρατίας υπάρχει κυβέρνηση στην Κύπρο που κινείται προς αυτή την κατεύθυνση. Ναι, η κυβέρνηση Νικου Χριστοδουλίδη κάνει σημαντικές τομές στα εσωτερικά μας πράγματα αλλά και αριστοτεχνικές κινήσεις στην εξωτερική πολιτική διανοίγοντας ευοίωνες προοπτικές για το αύριο. Αυτή η προσπάθεια πρέπει να αγκαλιαστεί από όλους, ανεξαρτήτως κομματικής προέλευσης, οικοδομώντας ισχυρό υπόβαθρο για χάραξη πορείας κοινωνικής ανασυγκρότησης κι εθνικής δικαίωσης.

Είναι ευθύνη των τίμιων δυνάμεων της κοινωνίας, να στηρίξουν πέραν και πάνω από ιδιοτελή συμφέροντα μέσα σε ομόψυχο κλίμα τις προσπάθειες του Προέδρου για να βρει η Κυπριακή Δημοκρατία τον βηματισμό της, η Παιδεία μας την αίγλη της και η οργανωμένη κοινωνία τον προσανατολισμό της.

Αυτό, ασφαλώς θα είναι και η καλύτερη μνημόνευση και απόδοση τιμής στον Κυριάκο Μάτση και σε όλους τους αγνούς μαχητές της ελευθερίας, της δημοκρατίας και της δικαιοσύνης.

.*δημοσιογράφος, πρόεδρος Ινστιτούτου Ελληνικού Πολιτισμού www.iep.org.cy

ΛΕΥΚΩΣΙΑ 17/10/2025