Αναλύσεις
Ο ΣΥΡΙΖΑ εξέπνευσε λοιδορούμενος κάνοντας ήρωα τον Κασσελάκη
Γράφει η Κρινιώ Καλογερίδου
Είμαστε μια κουκίδα στον παγκόσμιο χάρτη. Τι θαρρείς; ”Μια μικρή χώρα, αλλά μεγάλο έθνος”, όπως είχε αποκαλέσει την Ελλάδα ο Ζαν Κλοντ Γιούνκερ το 2017 (Πρόεδρος της Κομισιόν) στην ομιλία αγόρευσής του ως επιτίμου διδάκτορα της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, παρουσία του τότε πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα.
Ένα έθνος που έχει στιγματίσει τον κόσμο, γιατί τον έμαθε να σκέφτεται, να δημιουργεί και να ξεχωρίζει σε κάθε ευκαιρία. Μια μικρή χώρα που γεννήθηκε μέσα στο φως λόγω της γεωγραφικής θέσης και της μορφολογίας της.
Μια μικρή χώρα η οποία ξύπνησε στο νου των κατοίκων της (των αρχαίων Ελλήνων) κάτι που έμελλε να αποτυπωθεί στην μορφή του κόσμου: τη δύναμη να σβήσει η σκιά της άγνοιας που πλανιόταν στη γη (όταν χάθηκαν παλιοί και ισχυροί πολιτισμοί) με τη μετατροπή της σε εστία πνευματική σε μια εποχή, άγρια, βάρβαρη και σκοτεινή.
Εστία που γέννησε έναν πρωτόφαντο πολιτισμό, ο οποίος σπίθισε από την πόλη των Αθηνών στα τετραπέρατα της γης αποκαλύπτοντας – μέσα από τα χαλάσματα του παλιού – έναν καινούργιο κόσμο. Το φλούδι της ζωής άλλαξε μυριάδες φορές έκτοτε, αλλά η ουσία έμεινε ίδια.
Έμεινε ίδια σαν απόσταγμα της γνώσης των αρχαίων Πατέρων μας, με τις ”πλάτες”, τις αξίες και τις εμπειρίες των οποίων προσπαθήσαμε να ισορροπήσουμε εμείς οι σύγχρονοι Έλληνες. Κάτι ιδιαίτερα δύσκολο να εφαρμοστεί, δεδομένου του διαφορετικού χαρακτήρα μας από τους άλλους λαούς και κυρίως τους γείτονές μας.
Ενός χαρακτήρα που φορτίζει τον λαό μας διαχρονικά με αντικρουόμενα συναισθήματα και ροπές, καθώς προσπαθεί να συνταιριάξει τη σύνθετη προέλευσή του με τη γεωγραφική εξάπλωση του Ελληνισμού (παρουσία Ελλήνων στα τετραπέρατα της γης) και τα κοσμοπολίτικα ένστικτα του.
Να συνταιριάξει το ”όμαιμον”, το ”ομόγλωσσον” και τα ομότροπα ήθη των αρχαίων προγόνων με το ”ομόθρησκο” της χριστιανικής πίστης και όλα αυτά μαζί με τον ζήλο του ελληνικού λαού να αφομοιώσει και άλλες φυλές, να κάνει ελληνικούς λογής λογής πληθυσμούς ”νεο-βαρβάρων”, να τους ενσωματώσει στον δικό του πολιτισμό και την παράδοσή του.
Να συνταιριάξει το αγνό πατριωτικό του συναίσθημα με τον κομματικό πατριωτισμό που υπερβαίνει τον ορθολογισμό του και τον μετατρέπει σε προπαγανδιστή θέσεων ή… υποψηφιοτήτων. Προπαγανδιστή είτε ακραία εθνικιστικών αποχρώσεων που προσιδιάζουν τον φασισμό-νεοναζισμό είτε εθνομηδενιστικών ιδεολογημάτων τα οποία ”χτυπούν” ανελέητα όχι μόνο τις έννοιες ”πατριωτισμός” και ”έθνος”, αλλά και ”εθνική συνείδηση” και ”ταυτότητα”.
Έννοιες που βρήκαν θερμή ανταπόκριση και σε ιδεολόγους αριστερούς πατριώτες (όπως οι έννοιες ”δημοκρατία” και ”κοινωνικός ανθρωπισμός”, ”συμφιλίωση, ανεκτικότητα και διαφορετικότητα” σε δεξιούς αντιφασίστες).
Η Ιστορία, άλλωστε, απέδειξε ότι οι αριστεροδεξιοί πατριώτες – εκπρόσωποι των αντιπάλων ιδεολογιών (Αριστερά-Δεξιά) κατά τον Β’ ΠΠ – δεν κουβαλούσαν τη σαθρή φαρέτρα των κομματικών ιδεοληψιών και των στερεοτύπων τους την ώρα της θυσίας (βλ. Εθνική Αντίσταση, 1941-’44) ή της διεκδίκησης ελευθερίας (βλ. αγώνας αριστεροδεξιών φοιτητών στο Πολυτεχνείο κατά της Χούντας το 1973 με αίτημα το “Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία“).
Εμβληματικές μορφές της Αριστεράς του παρελθόντος, έτοιμες για εθελοθυσία στο όνομα της πατρίδας κατά τα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης επί γερμανικής Κατοχής, ήταν ο Μανώλης Γλέζος και ο Λάκης Σάντας, οι οποίοι κατέβασαν τη γερμανική σημαία (τη σβάστικα) απ’ τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης τη νύχτα της 30ής προς 31η Μαΐου 1941.
Εμβληματική μορφή της σύγχρονης Ελλάδας με αριστερό πρόσημο, ήταν ο Μίκης Θεοδωράκης (γνωστός για τη συμμετοχή του στους αγώνες της Αριστεράς, αλλά και του ελληνικού λαού για τη δημοκρατία και την πατρίδα).
Γι’ αυτήν την τελευταία και για το έθνος των Ελλήνων, μάλιστα, δε δίστασε να εκφράσει δημόσια και με περηφάνια τα αισθήματά του, διαφοροποιούμενος απ’ τους εθνομηδενιστές ομοϊδεάτες του στο συλλαλητήριο του 2018 για την Μακεδονία)
Να βροντοφωνάξει το ”παραμένω πιστός στις ιερές σκιές των προγόνων μας που μας δίδαξαν την αγάπη για την πατρίδα και το έθνος. […] Μάχομαι τον φασισμό σε όλες τις μορφές του και, προπαντός, στην πιο επικίνδυνη, την αριστερόστροφη”, εννοώντας τον εθνομηδενισμό προφανώς,
”Άλλες εποχές, άλλα μυαλά, άλλες αξίες”, σας ακούω να λέτε αποκαρδιωμένοι, κι ας έχουν περάσει μόλις τρία χρόνια από το θάνατο του μεγάλου μουσικοσυνθέτη.
Η υποσυνείδητη διαδικασία των συνειρμών είναι πράγματι αδυσώπητη στη σύγκριση των ”χθεσινών” που ακούγαμε και των ”τωρινών” που ακούμε. Και τα ακούμε από εκπροσώπους της πρώην Κυβερνώσας Αριστεράς οι οποίοι επαίρονταν μέχρι πρότινος για τη δημοκρατικότητά τους, τουλάχιστον.
Γιατί – κατά τα άλλα – οι πιο πολλοί απ’ τους βουλευτές της έχουν κηρύξει… ανένδοτο σημαδεύοντας την πίστη και τη φιλοπατρία, κι ας είναι αποδεδειγμένη ιστορικά η παρουσία του πατριωτισμού διακομματικά.
Κι αυτό περί ”ανενδότου” μόνο υπερβολή δεν είναι, αν αναλογιστεί κανείς το πόσο συμπλεγματικά αντιμετώπισαν πολλοί απ’ τους βουλευτές και πολιτευτές του ΣΥΡΙΖΑ το εορταστικό μήνυμα Τσίπρα τον Δεκαπενταύγουστο του ’18 (”Δεκαπενταύγουστος, το μικρό Πάσχα της Ορθοδοξίας, σπουδαία μέρα για την παράδοση του λαού μας. Η δύναμη της πίστης, όπως κι αν την βιώνει ο καθένας μας, είναι κινητήρια δύναμη για να αντιμετωπίζουμε τις προσωπικές και συλλογικές δυσκολίες”), στην ιδέα ότι είχε αποστεί από την εικόνα του άθεου πρωθυπουργού της Ελλάδας.
Αν αναλογιστεί κανείς και το πόσο συμπλεγματικά, καγχαστικά και περιφρονητικά αντιμετώπισε η πλειονότητα των Ευρωπαϊστών της Αριστεράς τη δήλωση καρδιάς του εκλεγμένου από τον λαό του ΣΥΡΙΖΑ Προέδρου τους Στέφανου Κασσελάκη για τη θρησκεία, την πατρίδα και την ανάγκη ”να σταματήσει η καπηλεία του πατριωτισμού, της πίστης και της οικογένειας από τη Δεξιά”, γιατί και ”οι προοδευτικοί άνθρωποι έδωσαν το αίμα τους για την πατρίδα”.
Αυτονόητα, λογικά και επιβεβαιωμένα ιστορικά όλα αυτά, αλλά κακόηχα στα αυτιά των αριστερών συντρόφων του. Των πρώην πλέον συντρόφων του στον ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι πέτυχαν την έκπτωσή του δια της ανορθόδοξης και αντιδημοκρατικής πλαγίας οδού και για τον λόγο ότι πρέσβευε αυτά που απεχθάνονταν. Μιλούσε ενωτικά κόντρα στα διχαστικά κηρύγματά τους.
Προσπάθησε να αποκαταστήσει έννοιες ξεχασμένες και παραποιημένες απ’ την Αριστερά, για να την κάνει ελκυστική και σε κεντρώα, κεντροαριστερά και κεντροδεξιά ακροατήρια αποκαθιστώντας ταυτόχρονα μια διαχρονική αδικία. Αδικία που διευκόλυνε την χουντικών προδιαγραφών Άκρα Δεξιά να οικειοποιηθεί πατριδοκαπηλικά τις έννοιες αυτές μιαίνοντας την παραδοσιακή, ιερή τους σημασία.
Την επικύρωση όλων αυτών ήρθε να επιβεβαιώσει η ”χθεσινή” τηλεοπτική μαρτυρία περί ρηχότητας της ”αριστερής” σκέψης στο πρόσωπο του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Κώστα Ζαχαριάδη, ο οποίος ”έφριξε” – όπως ομολόγησε σε πάνελ εκπομπής – με το προεκλογικό… ”πατρίς, θρησκεία, οικογένεια” του (αντιδημοκρατικά αποκλεισμένου απ’ την προεδρική κούρσα και έκπτωτου στη συνέχεια από τους 87 της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ) πρώην Προέδρου του, ενώ έκανε… ”γαργάρα” – ”σαν αριστερός άνθρωπος” που ήταν – τις ”αηδίες” του ανεξάρτητου, πλέον, πρώην συντρόφου του στο κόμμα Πέτρου Παππά υπέρ των ιδιωτικών πανεπιστημίων (Οκτώβριος ’24)…
Φευ! Και να σκεφτεί κανείς ότι, εν μέσω γενικής θυμηδίας, ο επιτάφιος θρήνος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κοπάσει ακόμα εν αναμονή νέων αποχωρήσεων βουλευτών και στελεχών του και προσχώρησής τους στο υπό σύσταση ”Κόμμα Κασσελάκη”.
Στο κόμμα του φερέλπιδος προ έτους νεο-αριστερού ομογενούς εξ Αμερικής τον οποίο έκριναν ”λίγο” (συγκριτικά με τα… κυβικά των ίδιων και του πρώην ”ακραίου” συγκυβερνήτη τους Πάνου Καμμένου) οι ”νικητές” του συνεδρίου-παρωδία στο μπουζουξίδικο ”Gazi Live”, όπου η Κυβερνώσα Αριστερά του Αλέξη Τσίπρα εξέπνευσε λοιδορούμενη.
Λοιδορούμενη πρωτίστως από τους ψηφοφόρους της για την ιδιοτέλεια, την αναξιοπρέπεια, την αναξιοπιστία και τις αντιδημοκρατικές πράξεις μελών της, τα οποία πρωταγωνίστησαν στις παρασκηνιακές μεθοδεύσεις της ντροπής με στόχο τον πολιτικό εξοστρακισμό του δραματικά ”φλύαρου” (βλ, αποκαλύψεις για ”Μαύρα ταμεία” στον ΣΥΡΙΖΑ) και ”σκληρού” (βλ. αριστερές απολύσεις) Στέφανου Κασσελάκη…
Αναλύσεις
Χάρτες αποκάλυψη! Μέχρι και η Τουρκία έχει βάλει την υπογραφή της στα θαλάσσια σύνορα της Ελλάδας στο Αιγαίο
Τα θαλάσσια σύνορα με τις σφραγίδες της τουρκικής ωκεανογραφικής υπηρεσίας, της Ιταλίας και της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Δεν πρόλαβε να στεγνώσει το μελάνι από τα δημοσιεύματα για τη συνάντηση των υπουργών Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη και Χακάν Φιντάν, και ο Τούρκος υπουργός Αμυνας Γιασάρ Γκιουλέρ το… τερμάτισε, επαναφέροντας με δηλώσεις του (21/11/24) το σύνολο των τουρκικών διεκδικήσεων για την κατάσταση στο Αιγαίο, θυμίζοντας στην Αθήνα ποια ακριβώς είναι η Αγκυρα, με την οποία συνομιλεί και επιδιώκει να συμβιώσει ειρηνικά.
- Από τον Νικ. Σταυρουλάκι, Δημοκρατία
Ο Γκιουλέρ επανέφερε στη δημοσιότητα ολόκληρο το πακέτο «Αιγαίο», χωρίς να ξεχάσει ούτε ένα σημείο από τον φάκελο των διεκδικήσεων και αμφισβητήσεων σε Θράκη και Κύπρο, ενώ ανέδειξε και θέματα για τα οποία ακόμα και η τουρκική πλευρά κρατά χαμηλά στην ατζέντα, όπως το σχετικά νέο «φρούτο» περί ύπαρξης τουρκικής μειονότητας στα Δωδεκάνησα! Ο Τούρκος υπουργός απαντώντας σε ερωτήσεις βουλευτών στην τουρκική Βουλή αναφέρθηκε διεξοδικά στην τουρκική προκλητική ατζέντα εις βάρος της Ελλάδας, σε ανησυχητικό ύφος και φρασεολογία ως εάν η κατάσταση στο Αιγαίο να είναι «κοινή υπόθεση» Ελλάδας και Τουρκίας…
Ο Γιασάρ Γκιουλέρ μιλώντας στην επιτροπή προϋπολογισμού της τουρκικής εθνοσυνέλευσης είπε ότι η Τουρκία συνεχίζει «να προστατεύει τα συμφέροντά της στη “Γαλάζια και Ουράνια Πατρίδα”» και ότι «αυτή τη στιγμή υπάρχει ατμόσφαιρα ειρήνης στο Αιγαίο, λόγω της πρόσφατης ήπιας ατμόσφαιρας με την Ελλάδα». Κατέληξε δε πως «η ένταση και η πίεση στο Αιγαίο έχουν μειωθεί σημαντικά με τις αμοιβαίες προσπάθειες που καταβάλλουν οι δύο χώρες» (sic)!
Οχι μόνο αμφισβήτησε για πολλοστή φορά κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας, επαναλαμβάνοντας τις προκλήσεις της Τουρκίας στην Κάσο, αλλά έφτασε στο σημείο να κατηγορήσει Ελλάδα και Κύπρο για «μαξιμαλιστικές και παράνομες απαιτήσεις» στη ανατολική Μεσόγειο!
Οι δηλώσεις Γκουλέρ έρχονται λίγα 24ωρα μετά τη δημοσίευση από την Υπηρεσία Θαλάσσιου Χωρικού Σχεδιασμού – ΥΘΧΣ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (The European Maritime Spatial Planning Platform – συντομογραφία: European MSP Platform) του χάρτη των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας των χωρών-μελών της Ε.Ε., που αφορά την Ελλάδα. Ο χάρτης αποδίδει στη χώρα μας δικαιοδοσία χωροταξικού σχεδιασμού σε ολόκληρο το Αιγαίο, με βάση το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (ΔΔΘ) και την εξ αυτού πηγαία απόρροια θαλάσσιας κυριαρχίας σε εύρος χωρικών υδάτων 12 ν. μιλίων. (βλ. εικόνα).
Η Τουρκία «παίζει» επικίνδυνα τα τελευταία χρόνια, δίνοντας μεγάλο επικοινωνιακό βάρος στην παρουσίαση χαρτών που αποτυπώνουν απροκάλυπτα τις τουρκικές διεκδικήσεις, χωρίς φραγμό και κανέναν ενδοιασμό. Η στρατηγική αυτή έχει ενταθεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια, αποδεικνύοντας τον αναθεωρητικό της χαρακτήρα. Παρά το γεγονός ότι μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90 η Αγκυρα αποδεχόταν το καθεστώς της Συνθήκης της Λωζάννης, με την έκδοση χαρτών στους οποίους αποτύπωνε σαφή την οριογραμμή ανάμεσα στην ελληνική και την τουρκική επικράτεια στο Αιγαίο, η στάση αυτή έχει σήμερα πλήρως εγκαταλειφθεί από το ισλαμοφασιστικό καθεστώς Ερντογάν.
Η «κυριακάτικη δημοκρατία» επαναφέρει στη δημοσιότητα χάρτες που είχε παρουσιάσει στο παρελθόν (19/7/20) και αποδεικνύουν τη μεταβολή της τουρκικής πολιτικής, σε συνέχεια του ευρωπαϊκού χάρτη για το Αιγαίο, που αποτυπώνει την πραγματική κατάσταση σήμερα. Αναδεικνύει την περίπτωση τουρκικών χαρτών που έχουν εκδοθεί από επίσημους φορείς (Λιμενική Αρχή Κουσάντασι) τις περασμένες δεκαετίες και παρουσιάζουν τα όρια στο Αιγαίο, που αποδεικνύουν εύλογα τα εξής:
- Τα όρια στο Αιγαίο που αποδεχόταν η Αγκυρα κάποτε…
- Οτι η Τουρκία είναι αναθεωρητική δύναμη που κανείς δεν πρέπει να εμπιστεύεται.
- Τα όρια που αποδεχόταν η Δύση στο Αιγαίο διαχρονικά.
- Τα Ιμια, κατά τον τουρκικό χάρτη, ανήκουν στην Ελλάδα.
Η δημοσίευση του χάρτη με τη σφραγίδα της Υδρογραφικής Υπηρεσίας της Τουρκίας, που αποτυπώνει την αποδεκτή και από την Αγκυρα, μέχρι και τη δεκαετία του ’90, οριογραμμή των θαλάσσιων συνόρων Ελλάδας – Τουρκίας αποδεικνύει ότι μέσα σε περίπου δύο δεκαετίες η Τουρκία, στα χέρια του Ερντογάν, μεταλλάχθηκε σε «τοξικό κράτος» για ολόκληρη την περιοχή.
Οπως πληροφορεί ο πρώην νομάρχης Θεσσαλονίκης και πρώην βουλευτής της ΝΔ. Ευγένιος Χαϊτίδης ως αυτόπτης μάρτυρας, σε επίσκεψή του στην Τουρκία διαπίστωσε ότι οι χάρτες αυτοί πωλούνταν ελεύθερα και στα βιβλιοπωλεία των τουρκικών παράλιων πόλεων προς διευκόλυνση των τουριστικών σκαφών που έπλεαν στο Αιγαίο. Ωστόσο, σήμερα αναφέρει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» πως, παρότι παραχώρησε τους χάρτες αυτούς στις αρμόδιες υπηρεσίες, δεν διαπίστωσε ότι έχουν αξιοποιηθεί στις ελληνοτουρκικές συναντήσεις ως ακλόνητο επιχείρημα νομιμότητας των ελληνικών θέσεων.
Η Τουρκία έως το 1982 (και κάποια χρόνια αργότερα) ανεχόταν το Διεθνές Δίκαιο στο Αιγαίο, καθώς και τη θαλάσσια οριογραμμή ανάμεσα στις περιοχές κυριαρχίας των δύο χωρών, που είχε οριστεί νωρίτερα με διεθνείς συνθήκες και ήταν πλέον διεθνώς αποδεκτή, όπως ομολογούν το σχετικό σημείωμα (Υπόμνημα) και η χρονολογία που είναι αποτυπωμένα στην ταυτότητα του εντύπου. Στην κεφαλή της ταυτότητας του χάρτη είναι αποτυπωμένη η σφραγίδα της τουρκικής Αρχής έκδοσης «Υδρογραφική – Ωκεανογραφική Υπηρεσία της Τουρκικής Δημοκρατίας» (T.C. SEYIR HIDROGRAFI VE OSINOGRAFI DAIRESI). Ακολουθεί περιγραφή της ευρύτερης υδρογραφικής περιοχής «ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ – ΑΙΓΑΙΟ ΠΕΛΑΓΟΣ» (AKDENIZ – EGE DENIZI), ενώ στον χάρτη αποτυπώνεται η διαχωριστική θαλάσσια γραμμή Ελλάδας – Τουρκίας (TURKIYE – YUNANISTAN).
Με έντονα κεφαλαία στοιχεία αναγράφεται η συγκεκριμένη τοπική υδρογραφική θαλάσσια και υποθαλάσσια διαμόρφωση της περιοχής με επίκεντρο την Εφεσο και την προέκταση (ακρωτήριο) του Ινσέ Μπουρούν (KUSADASI KE – INCE BURUN). Αναφέρεται η κλίμακα αποτύπωσης 1:250.00 (OLCEK) με καμπυλότητα στις 39 μοίρες. Η ταυτότητα του εντύπου πληροφορεί ότι ο χάρτης είναι βυθομετρικός, με τα βάθη αποτυπωμένα σε μέτρα (DERINLIKLER VE YUKSEKLIKLER METREDIR), ενώ φέρει την επίσημη διευκρίνιση ότι έχει εκπονηθεί με βάση τα ευρωπαϊκά δεδομένα (AVRUPA DATUMU), όπως αναφέρεται σε ειδική επισήμανση.
Ως «πηγή» των πληροφοριών (BILGI KAYNAKLARI) που χρησιμοποίησε ο φορέας χαρτογράφησης (PROJEKSIYON: MERCATOR, αναφέρονται τα δεδομένα που αποδέχονται και χρησιμοποιούν οι αρμόδιες υπηρεσίες και το Πολεμικό Ναυτικό της Γερμανίας – ALMAN (αναφέρεται πρώτη…), των ΗΠΑ (AMERIKAN), του Βρετανικού Ναυαρχείου (B. ADMIRALTY) και των αρμόδιων υπηρεσιών της Ελλάδας (YUNAN). Στη μεγέθυνση τμήματος του χάρτη στην περιοχή των Δωδεκανήσων και ειδικότερα της Καλύμνου οι Τούρκοι έχουν σημειώσει τα ελληνικά νησιά Ιμια (λόγω της μικρής κλίμακας αποτύπωσης, στον χάρτη διαγράφεται μόνο η Μεγάλη Ιμια και όχι η Μικρή Ιμια, που όμως αναγράφονται με το τουρκικό όνομα – KardaK Idl.) και την Καλόλιμνο, τοποθετημένα σαφώς στη δυτική πλευρά της οριογραμμής.
Στο πέρασμα του χρόνου τα Δωδεκάνησα ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα. Οπως αναφέρει στην «κυριακάτικη δημοκρατία» ο διδάκτωρ του Πάντειου Πανεπιστημίου Φάνης Μαλκίδης, ιταλικοί χάρτες-ντοκουμέντα όχι μόνο κατοχυρώνουν απόλυτα την ελληνική κυριαρχία επί των Δωδεκανήσων, όχι μόνο καθορίζουν σαφέστατα τη θαλάσσια συνοριακή γραμμή Ελλάδας – Τουρκίας, αλλά και καταδεικνύουν ότι οι Τούρκοι μάς χρωστούν από πάνω είκοσι νησιά, νησίδες και βραχονησίδες που βρίσκονται πλάι στις μικρασιατικές ακτές. Πρόκειται για 20 νησιά που ανήκαν στην Ιταλία και παραχωρήθηκαν στην Τουρκία επειδή απλώς και μόνο βρίσκονται κοντά στις ακτές της.
Τα Δωδεκάνησα βρέθηκαν υπό ιταλική κατοχή από το 1912 έως το 1947, οπότε και αποδόθηκαν από τους Συμμάχους στην Ελλάδα ως χώρας νικήτριας της Ιταλίας κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με τη Συνθήκη Ειρήνης των Παρισίων στις 10-2-1947. Συγκεκριμένα, στο άρθρο 14, παράγραφος 1, της συνθήκης παραχώρησης αναφέρεται ρητά: «Η Ιταλία εκχωρεί εις την Ελλάδα εν πλήρει κυριαρχία τας νήσους της Δωδεκανήσου τας κατωτέρω απαριθμουμένας, ήτοι: Αστυπάλαιαν, Ρόδον, Χάλκην, Κάρπαθον, Κάσον, Τήλον, Νίσυρον, Κάλυμνον, Λέρον, Πάτμον, Λιψόν, Σύμην, Κω και Καστελλόριζον, ως και τας παρακειμένας νησίδας».
Οι παρόντες χάρτες είχαν σχεδιαστεί επισήμως από τους Ιταλούς κατά τη διάρκεια της ιταλικής κατοχής της Δωδεκανήσου και δείχνουν ποια νησιά του ΝΑ Αιγαίου ΔΕΝ ανήκαν τότε στην Τουρκία και άρα δεν μπορούν να ανήκουν και σήμερα, επειδή εκχωρήθηκαν επακριβώς από την Ιταλία στην Ελλάδα.
Η παραχάραξη από Ερντογάν και Μπαχτσελί
Τον Σεπτέμβριο του 2019 ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν επισκέφθηκε το Πανεπιστήμιο Εθνικής Αμυνας στην Αγκυρα, με αφορμή τις φιέστες για την πυρπόληση της Σμύρνης. Εκεί προγραμμάτισε να φωτογραφηθεί μπροστά από έναν χάρτη που ενσωματώνει στην Τουρκία τα ελληνικά νησιά του ανατολικού Αιγαίου, τα Δωδεκάνησα, τον θαλάσσιο χώρο ανατολικά της Κρήτης και τμήμα της θάλασσας των Κυκλάδων…
Η φωτογραφία που δημοσιεύτηκε στον επίσημο ιστότοπο της τουρκικής προεδρίας εικονίζει τον Ερντογάν να υπογράφει το βιβλίο επισκεπτών στο τουρκικό εκπαιδευτικό ίδρυμα, ενώ στο φόντο πίσω του εμφανίζεται ο μεγάλος κορνιζαρισμένος χάρτης στον οποίο αποτυπώνονται οι φρούδες επιθυμίες της Αγκυρας εις βάρος της Ελλάδας. Στον χάρτη αυτόν το μισό Αιγαίο Πέλαγος και η θαλάσσια περιοχή έως και την ανατολική Κρήτη ορίζονται ως τουρκική θάλασσα, όπως την περιλαμβάνει και προωθεί η ιδέα της περίφημης τουρκικής «Γαλάζιας Πατρίδας» που συντηρεί και προωθεί η κυβέρνηση του ισλαμοφασίστα προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Τον Νοέμβριο του 2021, πριν από κατ’ ιδίαν συνάντηση, ο Τ. Ερντογάν και ο κυβερνητικός εταίρος Ντ. Μπαχτσελί πόζαραν μπροστά στον φακό, κρατώντας προκλητικά τον χάρτη των «τουρκικών χωρών», στον οποίο συμπεριλαμβάνονται τουρκόφωνες χώρες, ισχυριζόμενοι, μεταξύ άλλων, ότι η Θράκη και η Κύπρος ανήκουν στον «τουρκικό κόσμο».
Το 2022 ο Μπαχτσελί επαναλαμβάνει τις προκλήσεις με σόου μαζί με στελέχη των «Γκρίζων Λύκων». Σε επίσκεψη του Μπαχτσελί στα γραφεία των «Γκρίζων Λύκων» του παραχωρείται «δώρο» χάρτης που παρουσιάζει το μισό Αιγαίο τουρκικό (και τα ελληνικά νησιά). Το δώρο στον επικεφαλής του ακροδεξιού κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (ΜΗΡ) από την εθνικιστική οργάνωση «Γκρίζοι Λύκοι» εξαγριώνει την Αθήνα.
Ο Μπαχτσελί είναι ουσιαστικά αρχηγός και αυτής της οργάνωσης, ενώ επισκέφθηκε την έδρα των «Γκρίζων Λύκων» και είχε συνάντηση με στελέχη τους (9/7/2022). Η Αθήνα χαρακτήρισε την ενέργεια «επιθετική». Με ανάρτησή του στο Χ ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης ζήτησε εξηγήσεις από τον Ερντογάν για τον κυβερνητικό του εταίρο.
Η Αθήνα σε ρόλο «συνεργάσιμου ηλιθίου» καταπίνει όλα τα «τουρκικά φρούτα» αμάσητα, αντιδρώντας με διαρροές (δηλαδή κρυπτόμενη) και χωρίς να εκδίδει καμία επίσημη ανακοίνωση.
Αναλύσεις
Ο Άσαντ προσπαθεί να σταθεροποιήσει την κατάσταση
Ο Σάββας Καλεντερίδης στην εκπομπή της Κυριακής 1 Δεκεμβρίου 2024
Θέματα Εκπομπής 1ης Δεκεμβρίου 2024
1. Ο Εθνικός Όρκος της Τουρκίας, η Κύπρος, το Αιγαίο και η Θράκη
2. Ο Άσαντ προσπαθεί 07:15
3. Ισραήλ: Συνεχίζει τους αεροπορικούς βομβαρδισμούς σε στόχους της Χεζμπολάχ 33:50
ΗΠΑ: Ο Τραμπ απειλεί τις χώρες του BRICS να μην πλήξουν το δολάριο 43:00
6. Ρωσία-Ουκρανία: Η νέα ηγεσία της Ε.Ε. στο πλευρό της Ουκρανίας 47:10
Αναλύσεις
Ιωάννης Μπαλτζώης: Μας σέρνουν σε παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο!
Οι ηγεσίες της Δύσης έχουν χάσει τα λογικά τους.
Ιωάννης Μπαλτζώης: Τρέξτε να προλάβετε με πυρηνικά. Τί πρέπει να ξέρετε για τους πυραύλους Oreshnik. Η τακτικής τους γόμωση είναι ιδιαίτερης μορφής. Γίνεται μια έκρηξη που πρέπει να δοθεί ενδιαφέρον. Λιώνουν τα πάντα στο χτύπημά τους. Αν η γόμωσή τους είναι πυρηνική τότε ισούται με βόμβα 50 φορές μεγαύτερη από της Χιροσίμα. Οι ηγεσίες της Δύσης έχουν χάσει τα λογικά τους. Μας σέρνουν σε παγκόσμιο πυρηνικό πόλεμο. Αυτή είναι η τελευταία πράξη του δράματος.
-
Γενικά θέματα1 μήνα πριν
Τί είναι αυτά τα μυστηριώδη φωτεινά στίγμα στον ουρανό της Κύπρου;
-
Διεθνή2 μήνες πριν
Ανατριχιαστικές εικόνες με τον νεκρό ηγέτη της Χαμάς (ΦΩΤΟ)
-
Αναλύσεις1 μήνα πριν
Η Αθήνα παραδίδει τη Θράκη
-
Αθλητικά4 εβδομάδες πριν
Δεν πούλησε οπαδισμό! Δεν έπαιξε σε τουρκική ομάδα που θα τον απογείωνε οικονομικά – Αντώνης Φώτσης: Ο καλύτερος Έλληνας καλαθοσφαιριστής… ever
-
Video2 μήνες πριν
Ισραήλ: Αν χτυπήσει πυρηνικά, αρχίζει η καταστροφή
-
Άμυνα2 μήνες πριν
Έτοιμος σε 3 χρόνια ο ελληνικός Σιδερένιος Θόλος! Πόσο θα κοστίσει;
-
Διεθνή2 εβδομάδες πριν
Οι Ουκρανοί ακολουθούν το… δόγμα Μπάιντεν! Χτύπησαν με ATACMS τη Ρωσία – Οδηγούμαστε σε πυρηνικό ολοκαύτωμα;
-
Άμυνα2 μήνες πριν
Έτοιμη η «πρώτη» Belharra