Μετωπική αντίδραση προκαλεί στη Ρόδο η πρόθεση κατάργησης ή συγχώνευσης Ταγμάτων Εθνοφυλακής Εθελοντών, σε μια περίοδο κλιμακούμενων τουρκικών απειλών. Οι Εθνοφύλακες του νησιού απορρίπτουν κάθε σχέδιο αποδυνάμωσης της άμυνας και καταγγέλλουν ότι η μεταρρύθμιση που προωθείται πλήττει ευθέως την εθνική ασφάλεια, ιδιαίτερα τη στιγμή που η Τουρκία ενισχύει θεαματικά τις αποβατικές της δυνατότητες.

Σε νέα ανοικτή επιστολή διαμαρτυρίας αναφέρουν τα εξής:

ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ

Αναφορικά με την πρόθεση κατάργησης Ταγμάτων Εθνοφυλακής Εθελοντών στη Ρόδο και την ανάγκη ενίσχυσης της άμυνας του νησιού.

Με υψηλό αίσθημα εθνικού χρέους, εκφράζουμε την απόλυτη και αδιαπραγμάτευτη αντίθεσή μας στα σχέδια κατάργησης ή συγχώνευσης των Ταγμάτων Εθνοφυλακής Εθελοντών στη Ρόδο. Την αντίθεσή μας αυτή ενισχύει η κλιμακούμενη απειλή στα ανατολικά μας σύνορα, γεγονός που καθιστά όχι μόνο ακατανόητη αλλά και εθνικά επικίνδυνη οποιαδήποτε σκέψη για αποδυνάμωση της στρατιωτικής παρουσίας στο νησί.

Άσκηση «Mavi Vatan 2025»

Η Τουρκία διεξήγαγε την άσκηση «Mavi Vatan 2025» («Γαλάζια Πατρίδα 2025») από τις 7 έως τις 16 Ιανουαρίου 2025, καλύπτοντας το Αιγαίο Πέλαγος, τον Εύξεινο Πόντο και την Ανατολική Μεσόγειο. Στην άσκηση συμμετείχαν:

87 μονάδες επιφανείας
7 υποβρύχια
7 μη επανδρωμένα επιφανειακά σκάφη (USV)
31 αεροσκάφη
17 ελικόπτερα
28 μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα (UAV/UCAV)
Η άσκηση περιλάμβανε σενάρια αποβατικών επιχειρήσεων και συνδυασμένων επιχειρήσεων με τη συμμετοχή των Ναυτικών, Χερσαίων και Αεροπορικών Δυνάμεων, καθώς και της Ακτοφυλακής.

Δημιουργία Τρίτης Αμφίβιας Ταξιαρχίας στο Τσανάκκαλε (Στενά των Δαρδανελίων)

Η Τουρκία έχει δημιουργήσει και τρίτη αμφίβια ταξιαρχία στο Τσανάκκαλε, ενισχύοντας τις αποβατικές της δυνατότητες. Οι τρεις αμφίβιες ταξιαρχίες της Τουρκίας διαθέτουν:

Περίπου 4.500 άνδρες η κάθε μία
3 αμφίβια τάγματα πεζοναυτών
1 τάγμα αρμάτων μάχης
1 τάγμα πυροβολικού
1 τάγμα υποστήριξης
Άλλες μονάδες επιπέδου λόχου
Η συγκρότηση αυτής της τρίτης ταξιαρχίας ενισχύει περαιτέρω την αποβατική ικανότητα της Τουρκίας, ιδιαίτερα στην περιοχή του Αιγαίου.

Σε αυτό το κλίμα έντασης και αυξημένων προκλήσεων, η ακόλουθη δήλωση του Υπουργού Εθνικής Άμυνας, Νίκου Δένδια, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του το Σάββατο 26.04.2025 στην ημερίδα με θέμα «Αναδιοργάνωση του Θεσμού της Εφεδρείας», με την οποία υποτιμά την αντίδραση των Εθνοφυλάκων της Ρόδου και χαρακτηρίζει «μη νοητές» τις αγωνίες μας, συνιστούν ευθεία προσβολή όχι μόνο προς εμάς αλλά και προς το ίδιο το αίσθημα Εθνικής Άμυνας του Ελληνικού Λαού.

«Αντιδράσεις για συγχωνεύσεις μονάδων, αντιδράσεις ακόμη και για συγχωνεύσεις μονάδων Εθνοφυλάκων με μόνη σκέψη να μην μετακινηθούμε ελάχιστα χιλιόμετρα για την εκπαίδευσή μας, δεν είναι νοητή. Και είμαι απολύτως έτοιμος να αναλάβω το όποιο πολιτικό κόστος απαιτεί η μεταρρύθμιση των Ενόπλων Δυνάμεων της Πατρίδος μας»

Προς αποκατάσταση της αλήθειας:

Δεν διαμαρτυρόμαστε για «λίγα χιλιόμετρα». Διαμαρτυρόμαστε για την αποδυνάμωση της πρώτης γραμμής άμυνας του Έθνους.
Δεν αμφισβητούμε την ανάγκη μεταρρυθμίσεων. Αμφισβητούμε την ορθότητα μιας μεταρρύθμισης που καθιστά τη Ρόδο πιο ευάλωτη σε μια περίοδο που οι γείτονές μας εξοπλίζονται και εκπαιδεύονται για ακριβώς τέτοιες αποστολές. Η επιλογή σας να αποδυναμώσετε τις οργανικές μονάδες άμυνας ενός κρίσιμου νησιού δεν είναι «μεταρρύθμιση».
Είναι προμελετημένη υπονόμευση της εθνικής ασφάλειας.

Οι δηλώσεις του Υπουργού Εθνικής Άμυνας δεν είναι απλώς ατυχείς, είναι εθνικά επικίνδυνες.
Η λογική της συρρίκνωσης αμυντικών δυνατοτήτων σε κρίσιμες περιοχές, με οποιοδήποτε πρόσχημα, είναι εκτός κάθε στρατηγικής και εθνικής λογικής.

Η αποδυνάμωση της Ρόδου αποτελεί εγκληματική πράξη κατά της Πατρίδος.

Κατόπιν όλων των ανωτέρω, απαιτούμε:

Άμεση εγκατάλειψη κάθε σχεδίου κατάργησης ή συγχώνευσης Ταγμάτων Εθνοφυλακής στη Ρόδο.
Ίδρυση νέων οργανικών μονάδων Εθνοφυλακής, με έμφαση στην ανατολική ακτογραμμή, ως απάντηση στις αυξανόμενες αποβατικές δυνατότητες της Τουρκίας.
Δεν αποδεχόμαστε πρόχειρες μεταρρυθμίσεις «εκ του γραφείου».

Δεν διαπραγματευόμαστε την ασφάλεια του Έθνους.

Ο Πατριωτισμός δεν μετριέται με οικονομικές λογιστικές, ούτε με εσωτερικές ισορροπίες. Μετριέται με Πράξεις Υπεράσπισης της Πατρίδας.

Και σε αυτές, δεν υπάρχει περιθώριο για πειραματισμούς ή συμβιβασμούς.

Σας καλούμε να αναλογιστείτε ότι το «πολιτικό κόστος» που επικαλείστε δεν είναι τίποτα μπροστά στο ανυπολόγιστο κόστος μιας αποτυχίας εθνικής άμυνας.

Η Ιστορία δεν θα γράψει ποιος ανέλαβε «πολιτικό κόστος».

Θα γράψει ποιος στάθηκε αντάξιος της Πατρίδας και ποιος την πρόδωσε.

Η Ρόδος δεν εκλιπαρεί. Η Ρόδος απαιτεί. Και η Ιστορία ακούει.

Εμείς ορκιστήκαμε πίστη στην Πατρίδα. Εσείς;

Με βαθύ σεβασμό προς την Πατρίδα και ακλόνητη προσήλωση στο καθήκον,

Οι Εθνοφύλακες της Νήσου Ρόδου

Πηγή:www.dimokratiki.gr

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν πρέπει να πωλούν όπλα στην Τουρκία σύμφωνα με άρθρο γνώμης του Newsweek, λόγω της αυταρχικής πολιτικής της κυβέρνησης Ερντογάν, της συνεργασίας με τη Ρωσία μέσω της αγοράς των S-400 και της αποσταθεροποιητικής της δράσης στη Συρία και την Ανατολική Μεσόγειο. Η πώληση όπλων, σημειώνεται, θα αντέβαινε στις αρχές της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και στα συμφέροντα της συμμαχίας του ΝΑΤΟ.

Το ζήτημα της πώλησης αμερικανικών όπλων στην Τουρκία έχει επανέλθει στο προσκήνιο, με αναλυτές και πολιτικούς να εκφράζουν σοβαρές επιφυλάξεις για το κατά πόσο αυτή η επιλογή εξυπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών. Παρά το γεγονός ότι η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, η εξωτερική της πολιτική και οι εσωτερικές της πρακτικές τα τελευταία χρόνια έχουν έρθει σε αντίθεση με τις βασικές αξίες και τους στρατηγικούς στόχους της Δύσης.

Πρώτον, η Άγκυρα έχει επιδείξει συστηματική απομάκρυνση από τις δημοκρατικές αρχές. Η καταστολή των ελευθεριών του τύπου, οι διώξεις πολιτικών αντιπάλων και η αυταρχική διακυβέρνηση του Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προκαλούν ανησυχία τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας. Η ενίσχυση ενός τέτοιου καθεστώτος με αμερικανικά όπλα δεν ευθυγραμμίζεται με τις θεμελιώδεις αξίες των Ηνωμένων Πολιτειών περί ελευθερίας και δημοκρατίας.

Δεύτερον, από γεωπολιτική σκοπιά, η Τουρκία έχει ακολουθήσει μια σειρά πολιτικών που έρχονται σε αντίθεση με τα συμφέροντα των ΗΠΑ και των συμμάχων της. Η αγορά του ρωσικού συστήματος αεράμυνας S-400, παρά τις έντονες αντιρρήσεις της Ουάσιγκτον και του ΝΑΤΟ, είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Αυτή η κίνηση όχι μόνο υπονομεύει τη συλλογική άμυνα της Συμμαχίας, αλλά και εγείρει σοβαρούς κινδύνους ασφάλειας, καθώς μπορεί να εκθέσει ευαίσθητες στρατιωτικές τεχνολογίες της Δύσης στη Ρωσία.

Επιπλέον, η στρατιωτική δραστηριότητα της Τουρκίας στη Συρία και οι συγκρούσεις με τους Κούρδους συμμάχους των ΗΠΑ εντείνουν την ένταση στην περιοχή. Οι ενέργειες της Άγκυρας έχουν, σε πολλές περιπτώσεις, αποσταθεροποιήσει κρίσιμες περιοχές και έχουν υπονομεύσει τις προσπάθειες των ΗΠΑ να καταπολεμήσουν την τρομοκρατία και να επιτύχουν πολιτικές λύσεις.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι οι επιδιώξεις της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου η πολιτική της για τους ενεργειακούς πόρους και οι διαμάχες με την Ελλάδα και την Κύπρο έχουν δημιουργήσει εντάσεις, οδηγώντας σε αναταραχή ανάμεσα σε νατοϊκούς εταίρους.

Υπό αυτό το πρίσμα, η πώληση εξελιγμένων αμερικανικών όπλων στην Τουρκία θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει περαιτέρω την περιοχή και να ενδυναμώσει ένα καθεστώς που συστηματικά απομακρύνεται από τη Δύση. Οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να επανεξετάσουν την πολιτική τους και να συνδέσουν οποιαδήποτε αμυντική συνεργασία με σαφείς προϋποθέσεις για τη δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη συμμόρφωση με τους στρατηγικούς στόχους του ΝΑΤΟ.

Η πίεση για την αναθεώρηση της σχέσης με την Τουρκία δεν προέρχεται μόνο από πολιτικούς κύκλους, αλλά και από οργανώσεις υπεράσπισης ανθρωπίνων δικαιωμάτων και από συμμάχους των ΗΠΑ που ανησυχούν για την αξιοπιστία και την ενότητα της Συμμαχίας. Σε μια εποχή όπου οι αυταρχικές δυνάμεις κερδίζουν έδαφος παγκοσμίως, οι Ηνωμένες Πολιτείες καλούνται να σταθούν συνεπείς στις αρχές τους και να επιλέξουν προσεκτικά τους στρατηγικούς τους εταίρους.

Συμπερασματικά, η πώληση όπλων στην Τουρκία, υπό τις παρούσες συνθήκες, δεν θα ενίσχυε την ασφάλεια ούτε θα προωθούσε τα συμφέροντα της Ουάσιγκτον. Αντίθετα, θα αποτελούσε έναν επικίνδυνο συμβιβασμό αξιών και στόχων που θα μπορούσε να έχει μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες για την παγκόσμια σταθερότητα και τη φήμη των Ηνωμένων Πολιτειών ως υπέρμαχου της ελευθερίας και της δημοκρατίας.

 Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο στο Newsweek

O Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Χακάν Φιντάν δήλωσε πρόσφατα ότι η Άγκυρα θα αγοράσει περίπου 20 δισεκατομμύρια δολάρια σε αμερικανικά ανταλλακτικά, πυρομαχικά και ηλεκτρονικά για τον στρατό της. Η Τουρκία δεν θέλει απλώς ανταλλακτικά. Θέλει να γίνει δεκτό ξανά στο μικρό κλαμπ των χωρών που μπορούν να αγοράσουν το προηγμένο μαχητικό F-35. Η Τουρκία αποσύρθηκε από το πρόγραμμα το 2019 για την αγορά του ρωσικού συστήματος αεράμυνας S-400, αψηφώντας τις ρητές προειδοποιήσεις από την κυβέρνηση Τραμπ.

Η Τουρκία δεν παραιτήθηκε ποτέ από το σύστημα, επομένως η Ουάσιγκτον θα πρέπει να αρνηθεί αυτό το αίτημα.

Η κυβέρνηση Τραμπ επέβαλε κυρώσεις στην Τουρκία το 2020. Ο Τραμπ χρησιμοποίησε τον νόμο για την αντιμετώπιση των αντιπάλων της Αμερικής μέσω κυρώσεων (CAATSA), ο οποίος τιμωρεί τις ξένες κυβερνήσεις που πραγματοποιούν σημαντικές αμυντικές αγορές από τη Ρωσία. Η απόκτηση από την Τουρκία του ρωσικού συστήματος S-400 ήταν μια ξεκάθαρη περίπτωση.

Υπάρχουν μόνο 20 χώρες στο κλαμπ F-35 αυτή τη στιγμή. Η Αμερική και οι 19 στενοί σύμμαχοι επωφελούνται από το πιο προηγμένο μαχητικό αεροσκάφος στον κόσμο. Οι εταίροι περιλαμβάνουν την Αυστραλία, τη Νότια Κορέα, το Ηνωμένο Βασίλειο, το Ισραήλ, την Ιταλία, την Ολλανδία, τη Δανία και τη Νορβηγία. Η είσοδος σε αυτό το κλαμπ είναι ίσως το απόλυτο σημάδι εμπιστοσύνης μεταξύ της Ουάσιγκτον και των καλύτερων συνεργατών της.

Η Τουρκία είναι σύμμαχος του ΝΑΤΟ , αλλά δεν της αξίζει να συμπεριληφθεί σε αυτό το αποκλειστικό κλαμπ. Τα προβλήματα ξεπερνούν κατά πολύ την απόκτηση των S-400 από την Τουρκία. Και ο Χακάν Φιντάν, ο άνθρωπος που προσελκύει αυτήν τη στιγμή την Ουάσινγκτον, βρίσκεται στο επίκεντρο αυτών των προβλημάτων.

Πριν γίνει υπουργός Εξωτερικών, ο Φιντάν διηύθυνε την υπηρεσία πληροφοριών της Τουρκίας (MIT) από το 2010 έως το 2023. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο Φιντάν απομάκρυνε την Τουρκία από τις δυτικές συμμαχίες της, ευθυγραμμίζοντάς την με ισλαμιστικά καθεστώτα και εξτρεμιστικά κινήματα.

Ο Φιντάν ήταν κεντρικός για να γίνει η Τουρκία ασφαλές καταφύγιο για τη Χαμάς . Ξεκινώντας το 2011, έδωσε τη δυνατότητα στην ομάδα να δρα σε τουρκικό έδαφος — συγκεντρώνοντας κεφάλαια, στρατολογώντας και συντονίζοντας επιθέσεις κατά του Ισραήλ. Η Χαμάς φέρεται να έλαβε τουρκική υπόσχεση 300 εκατομμυρίων δολαρίων το 2011 και σήμερα διατηρεί γραφεία στην Άγκυρα και την Κωνσταντινούπολη με πρόσβαση στην τουρκική ηγεσία, συμπεριλαμβανομένου του προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Στις 7 Οκτωβρίου, καθώς η Χαμάς πραγματοποίησε τη σφαγή 1.200 Ισραηλινών αμάχων, ο ηγέτης της Χαμάς Ισμαήλ Χανίγιε φέρεται να πανηγύρισε την επίθεση από την Τουρκία.

Το ρεκόρ του Φιντάν εκτείνεται πέρα ​​από τη Χαμάς. Η Τουρκία έγινε ισχυρός υποστηρικτής της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, επιτρέποντας στο ισλαμιστικό κίνημα να δημιουργήσει θεσμική παρουσία στην Τουρκία. Η Άγκυρα υπερασπίστηκε την κυβέρνηση των Αδελφών Μουσουλμάνων υπό τον Μοχάμεντ Μόρσι στην Αίγυπτο πριν από την πτώση της το 2014.

Αλλά πουθενά δεν ήταν πιο ορατή η υποστήριξη της Άγκυρας στους ισλαμιστές όσο στη Συρία. Στα πρώτα χρόνια του συριακού εμφυλίου πολέμου, ο Φιντάν και ο Ερντογάν εργάστηκαν για να ανατρέψουν τον Μπασάρ αλ Άσαντ και να εγκαταστήσουν ένα σουνιτικό καθεστώς ευθυγραμμισμένο με την Άγκυρα. Ο Φιντάν υποστήριξε τζιχαντιστικές φατρίες με δεσμούς με την Αλ Κάιντα και τελικά το ISIS . Μέχρι το 2014, η Τουρκία χαλάρωσε τους συνοριακούς ελέγχους, επιτρέποντας στους μαχητές του ISIS να περάσουν στη Συρία. Υπό την καθοδήγηση του Φιντάν, η Τουρκία διευκόλυνε τις χρηματοδοτικές επιχειρήσεις του ISIS—συμπεριλαμβανομένων των πωλήσεων πετρελαίου στη μαύρη αγορά και παράνομων αρχαιοτήτων.

Από την πτώση του καθεστώτος Άσαντ τον Δεκέμβριο του 2024, ο Φιντάν διαφημίζει με υπερηφάνεια τον ρόλο της Άγκυρας στην ενεργοποίηση της στρατιωτικής επίθεσης που έφερε στην εξουσία τη Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS)—μια θυγατρική της Αλ Κάιντα που χαρακτηρίστηκε από τις ΗΠΑ. Το HTS κυβερνά τώρα τη Συρία με την τουρκική υποστήριξη.

Η Τουρκία απειλεί επίσης τους περιφερειακούς συμμάχους της Αμερικής. Το τουρκικό ναυτικό συνεχίζει να παραβιάζει τις αποκλειστικές οικονομικές ζώνες Ελλάδας και Κύπρου. Η Ελλάδα είναι σύμμαχος του ΝΑΤΟ. Η Κύπρος είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης . Μπορεί κανείς μόνο να φανταστεί τις απειλές που μπορεί να αντιμετωπίσουν αν αντιμετωπίσουν τα τουρκικά F-35 στο μέλλον.

Έπειτα υπάρχει το έλλειμμα δημοκρατίας στην Τουρκία. Οι θεσμοί της χώρας έχουν εκσπλαχνιστεί από τον Ερντογάν, ο οποίος κατείχε την εξουσία για περισσότερες από δύο δεκαετίες. Κατέστρεψε τα μέσα ενημέρωσης, το δικαστικό σώμα, τον στρατό και άλλους θεσμούς που κάποτε ήταν πυλώνες της περήφανης αν και ατελούς φιλελεύθερης τάξης της Τουρκίας.

Με λίγα λόγια, η Τουρκία έχει ένα μακρύ ραπ φύλλο. Αλλά δεν είναι αυτός ο λόγος που αποβλήθηκε από το πρόγραμμα των F-35 το 2019. Τελικά, οι λόγοι ήταν τεχνικοί. Το σύστημα αποτελεί σημαντική κινητική απειλή για τα αμερικανικά και τα συμμαχικά αεροσκάφη, συμπεριλαμβανομένου του F-35. Αποτελεί επίσης απειλή στον κυβερνοχώρο για τα συστήματα του ΝΑΤΟ εάν ενσωματωθούν.

Ο Φιντάν συναντήθηκε πρόσφατα με τον Υπουργό Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο στην Ουάσιγκτον. Ποτέ δεν ξέρει κανείς τι συμβαίνει κεκλεισμένων των θυρών σε αυτές τις συναντήσεις. Η ανάγνωση της συνάντησης ήταν προσεκτικά σχεδιασμένη και μετέφερε την αίσθηση ότι ο Ρούμπιο ήταν φιλικός αλλά σταθερός σε ορισμένες αμερικανικές ανησυχίες. Αν ο Ρούμπιο έπαιξε σωστά τα χαρτιά του, ήταν πολύ πιο σκληρός με τον Φιντάν από ό,τι περιγράφεται.

Μόνο η πίεση στην Τουρκία θα την ωθήσει να γίνει ο σύμμαχος που περιμένει η Αμερική. Μέχρι τότε, ο Φιντάν δεν θα πρέπει να έχει άλλη μια συνάντηση με τον κορυφαίο διπλωμάτη της Αμερικής και η Τουρκία θα πρέπει να μείνει στο κρύο.

Το νέο γαλλογερμανικό άρμα μάχης  επόμενης γενιάς πρόκειται να κατασκευάσει μια  κοινοπραξία τεσσάρων εταιρειών.

Πρόκειται για την κοινοπραξία «Main Ground Combat System» (MGCS) την οποία απαρτίζουν οι γερμανικές KNDS Deutschland και  Rheinmetall Landsysteme και οι γαλλικές KNDS France και Thales Six GTS France.

Το νέο άρμα μάχης δεν έχει ακόμη όνομα, αν και η Γερμανία το αναφέρει ως Leopard 2 AX ή Leopard 3. Το τεθωρακισμένο όχημα θα είναι εξοπλισμένο με βλήματα 130 mm, προηγμένα συστήματα προστασίας και άλλο τεχνολογικό εξοπλισμό.

Το νέο άρμα μάχης της MGCS  μόλις κατασκευαστεί θα αγοραστεί από τη Γερμανία και τη Γαλλία για να αντικαταστήσει το γερμανικό Leopard 2 και το γαλλικό Leclerc. Θα αντικαταστήσει δηλαδή,  άλλα μοντέλα που, στην πράξη, αποδεικνύονται πώς δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τις  νέες πολεμικές απειλές , ειδικά τα drones, που έχουν προκαλέσει έως και το 70% των απωλειών στον πόλεμο της Ουκρανίας, σύμφωνα με βρετανικές υπηρεσίες πληροφοριών.

Ο ανταγωνισμός θα συνεχιστεί

Η ρυθμιστική αρχή ανταγωνισμού της γερμανικής κυβέρνησης επαλήθευσε ότι η νέα κοινοπραξία δεν θα επηρεάσει αρνητικά τον ανταγωνισμό μεταξύ των εταιρειών και επιβεβαίωσε επίσης ότι, εκτός αυτής της συμφωνίας, οι τέσσερις εταιρείες θα μπορούν να συνεχίσουν να ανταγωνίζονται μεταξύ τους για άλλα συμβόλαια τεθωρακισμένων οχημάτων.

Η KNDS είναι μια γαλλογερμανική εταιρεία που προέκυψε από τη συγχώνευση της Krauss-Maffei Wegmann και του γαλλικού ομίλου όπλων Nexter. Είναι ο μεγαλύτερος κατασκευαστής όπλων στη Γερμανία και ο πέμπτος μεγαλύτερος στην Ευρώπη.

Η Thales είναι μια γαλλική εταιρεία που ειδικεύεται στα ηλεκτρονικά στον τομέα της αεροδιαστημικής και της άμυνας με παγκόσμια παρουσία.

Ο στόχος είναι να αναπτυχθεί ένα  άρμα μάχης που να ανταποκρίνεται σε  διαφορετικές απαιτήσεις ικανότητας ως σύστημα πολλαπλών πλατφορμών .. «Αυτή η ευέλικτη προσέγγιση επιτρέπει τη δημιουργία πολλών εξειδικευμένων οχημάτων που λειτουργούν μαζί», αναφέρει η γαλλογερμανική κοινοπραξία . Τα νέα άρματα μάχης αναμένεται να τεθούν σε λειτουργία τη δεκαετία του 2030  και να είναι πλήρως λειτουργικά μέχρι τη δεκαετία του  2040.

Το νέο άρμα μάχης θα χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία άλλων επανδρωμένων και μη, θωρακισμένων  οχημάτων που δεν έχουν ακόμη καθοριστεί, αν και υπάρχουν αρκετές προτεινόμενες εκδόσεις που προορίζονται για ηλεκτρονικό πόλεμο, αεράμυνα ή ως πλατφόρμες εκτόξευσης drones.

«Αξιοποίηση» του πολέμου στην Ουκρανία

Η ρωσική επίθεση στην Ουκρανία ενίσχυσε την γερμανική αμυντική βιομηχανία, ιδιαίτερα στην κατασκευή αρμάτων μάχης.

Τόσο η Γερμανία όσο και η Γαλλία έχουν πλέον δεσμευτεί να δώσουν ιδιαίτερη έμφαση στην παραγωγή  αρμάτων μάχης και να επεκτείνουν τις δυνατότητες των τεθωρακισμένων οχημάτων, μέσω του προγράμματος MGCS, αν και πολλές λεπτομέρειες απομένουν να οριστικοποιηθούν.

Ακόμη δεν είναι γνωστό πόσο  θα κοστίσει το νέο άρμα , αν και οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι θα μπορούσε να ξεπεράσει τα  30 εκατομμύρια ευρώ.

Σε κάθε περίπτωση, η Γερμανία καλείται να ανακατευθύνει το βιομηχανικό της «ταλέντο» προς έναν άλλο στόχο: την άμυνα της Γηραιάς Ηπείρου.

Η ιδέα, η οποία πριν από μερικά χρόνια θα φαινόταν προκλητική -και κατά πάσα πιθανότητα πολύ αντιδημοφιλής-κερδίζει έδαφος: Να μετατραπεί μέρος της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας σε μια στρατιωτική μηχανή αιχμής .

Τανκς αντί αυτοκινήτων

Έκθεση που δημοσίευσε πριν λίγες μέρες η Deutsche Bank, αναφέρει ότι η Γερμανία αντιμετωπίζει «μια πολύ μικρή αμυντική βιομηχανία και πολλά άδεια εργοστάσια αυτοκινήτων». Και τώρα, μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία, το Βερολίνο φαίνεται να θεωρεί πώς έχει μια ιστορική ευκαιρία να λύσει και τα δύο προβλήματα ταυτόχρονα. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: Το 2023, οι πωλήσεις όπλων από μεγάλες γερμανικές εταιρείες αντιπροσώπευαν μόλις το 0,2% του ΑΕΠ. Αντίθετα, η αυτοκινητοβιομηχανία αντιπροσώπευε το 5% του ΑΕΠ και απασχολούσε δέκα φορές περισσότερους ανθρώπους. Ωστόσο, η παραγωγή αυτοκινήτων έχει μειωθεί κατά 31% από την κορύφωσή της το 2011, αφήνοντας τα εργοστάσια να λειτουργούν με δυναμικότητα 25%, με 100.000 θέσεις εργασίας σε κίνδυνο. Μια έκθεση της Capital Economics που δημοσιεύτηκε πριν από λίγους μήνες υπολόγιζε ότι η συνολική παραγωγή οχημάτων στη Γερμανία θα μειωθεί κατά 20% την επόμενη δεκαετία. Δηλαδή, το ένα πέμπτο των αυτοκινήτων που παράγονται στη Γερμανία θα «σβήσει από τον χάρτη». Στον σκληρό  ανταγωνισμό του Πεκίνου, αλλά και στη χαμηλότερη ζήτηση γερμανικών οχημάτων στην Κίνα, προστέθηκε τώρα το τελευταίο χτύπημα των δασμών του Ντόναλντ Τραμπ, που είναι ιδιαίτερα επιζήμια για την αυτοκινητοβιομηχανία.

Ευκαιρία ο επανεξοπλισμός

Η Deutsche Bank εκτιμά ότι η μετατροπή μέρους αυτής της ικανότητας σε αμυντικό υλικό, θα μπορούσε να μειώσει σημαντικά το κόστος της προσαρμογής, αντιμετωπίζοντας παράλληλα μια επείγουσα ανάγκη: Τον επανεξοπλισμό της Γερμανίας και την ενίσχυση της στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης. «Η ζήτηση φαίνεται έτοιμη να αυξηθεί», σημειώνουν οι αναλυτές, επικαλούμενοι τόσο την αναπλήρωση μετά τις εξαγωγές ρεκόρ στην Ουκρανία όσο και την ανάγκη ανάκτησης των αποθεμάτων οπλικών συστημάτων που χάθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες.

Ήδη, η Volkswagen , σχεδιάζει να προχωρήσει στην παραγωγή στρατιωτικών οχημάτων , σε εργοστάσια που σχεδίαζε να κλείσει σε γερμανικό έδαφος για πρώτη φορά μετά από περισσότερα από 80 χρόνια.

Οι Γερμανοί δήλωναν άλλωστε «παρών» όταν το ευρωπαϊκό όνειρο ήταν να οδηγήσουν οι Ευρωπαίοι μία Mercedes ένα Audi ή μια BMW. Τώρα, που η Ευρώπη εισέρχεται σε μια νέα εποχή επανεξοπλισμού, τα  γερμανικά εργοστάσια θα πρέπει να είναι εκεί για να παρέχουν τα τανκς και τα όπλα που απαιτούν οι εταίροι τους. Αν τα αυτοκίνητα «made in Germany» ήταν συνώνυμα της ποιότητας και της αξιοπιστίας, τώρα τα τανκς «made in Germany» θα μπορούσαν να πάρουν αυτή τη θέση. Αυτό, πιστεύουν οι Γερμανοί πώς θα μπορούσε να είναι το φάρμακο για αυτήν την «αρρωστημένη» οικονομία που δεν έχει βρει δρόμο προς την ανάπτυξη.

ΠΗΓΗ: Ναυτεμπορική